4 Φεβ 2017

Και εμείς, εξακολουθούμε να καθόμαστε αναπαυτικά στους καναπέδες μας



Διάβασα πρόσφατα, στις 27 Ιανουαρίου, την ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ, όπου αναφέρεται ότι εγκρίθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕΣΑ) η μελέτη κατασκευής του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι μετά από αυτή την έγκριση ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή του γηπέδου.
Φτάνουμε λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, στο τέλος του έργου. Η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Αττικής δίνουν ένα δώρο αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ στον επιχειρηματία Μελισσανίδη και στην εταιρία του «ΠΑΕ ΑΕΚ». Δώρο αξίας πολύ μεγαλύτερης των 20 εκατομμυρίων ευρώ, που θα δοθούν από την Περιφέρεια, αφού θα πρέπει να συνυπολογισθούν και τα κέρδη που θα αποκομίσει ο εν λόγω επιχειρηματίας από την εμπορική αξιοποίηση του γηπέδου.
Ο λογαριασμός, φυσικά, θα πληρωθεί από όλους εμάς (άνεργους, συνταξιούχους, μικρομεσαίους, αγρότες, και… και… και…). Η «αριστερή» (πέρασε και δεν ακούμπησε) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, φροντίζει τα «φιλαράκια» της, Μελισσανίδη και Αλαφούζο, που απ΄ ότι ξέρω δεν έχουν ξεμπερδέψει με τη Δικαιοσύνη. Τους δίνει 30 εκατομμύρια ευρώ, για τις επιχειρήσεις τους («ΠΑΕ ΑΕΚ» και «ΠΑΕ ΠΑΟ»), ζεστό, δημόσιο, χρήμα.
Δεν ξεχνάμε βέβαια ότι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις είχε γίνει το άλλο μεγάλο δώρο, στην «ΠΑΕ Ολυμπιακός» και τον επιχειρηματία Κόκκαλη, με την σκανδαλώδη παραχώρηση του γηπέδου «Καραϊσκάκη». Έτσι, για να είναι όλοι ευχαριστημένοι…

Και εμείς, εξακολουθούμε να καθόμαστε αναπαυτικά στους καναπέδες μας (όσοι έχουν), ενώ 300 χιλ. παιδιά υποσιτίζονται και 420 χιλιάδες νέοι επιστήμονες έχουν φύγει έξω… 

Είναι τραυματίας ο Ετό

 Είναι τραυματίας ο Ετό

Αύριο είναι ο τελικός του Κόπα Άφρικα, το Κύπελλο Εθνών της Αφρικής, που είναι παλιότερο κι από το EURO, μεταξύ των δύο πετυχημένων εθνικών ομάδων της ηπείρου: της Αιγύπτου -που είναι η πολυνίκης του θεσμού κι η πρώτη αφρικανική χώρα που έπαιξε σε τελική φάση Μουντιάλ- και το Καμερούν, που ήταν η προηγούμενη πολυνίκης, και παίρνει το Κύπελλο κάθε φορά που φτάνει στον τελικό, εκτός κι αν έχει απέναντί του τους Αιγύπτιους, όπως τώρα -καλή ώρα.

Η Αφρική στο ποδόσφαιρο θεωρούνταν πάντα κάτι σαν ανερχόμενη δύναμη, ο κοιμώμενος γίγαντας που αφυπνίζεται. Το 82' έγινε το πρώτο μπαμ με τους Αλγερινούς να νικάν τη Δυτική Γερμανία, που χρειάστηκε το άθλιο στήσιμο με την Αυστρία, για να τους πετάξει έξω και να προκριθεί εις βάρος τους. Το 90' το Καμερούν νικάει στην πρεμιέρα την παγκόσμια πρωταθλήτρια, Αργεντινή, ο Ροζέ Μιλά τσιμπάει σα σκορπιός την μπάλα από το Ρενέ Ιγκίτα που εκτίθεται ανεπανόρθωτα, και φτάνει στα προημιτελικά όπου κερδίζει τις εντυπώσεις παλεύοντας σα λιοντάρι (το παρανόμι της εθνικής), αλλά τη δαμάζει ο ξεδοντιασμένος βρετανικός λέοντας, γιατί η μοίρα ήθελε το Λίνεκερ να βλέπει τη δική του ομάδα να χάνει από τους Γερμανούς στα πέναλτι. Όταν έκλαψε ο Γκασκόιν...

Το ίδιο ταξίδι κάνει κι η Σενεγάλη το 02', μια ευχάριστη νότα σε ένα Μουντιάλ-παρωδία, όπου νικάει τους παγκόσμιους πρωταθλητές, Γάλλους, στην πρεμιέρα και φτάνει ως την οκτάδα, όπου την αποκλείει η Τουρκία του Χακάν Σουκούρ.

Το 2010 είναι η πρώτη φορά που το Παγκόσμιο Κύπελλο διεξάγεται στη μαύρη ήπειρο. Η Σακίρα τραγουδάει γουάκα-γουάκα (this time for Africa) και γνωρίζει τον Πικέ στα γυρίσματα του βίντεο-κλιπ. Η Ν. Αφρική με το φοβερό προσωνύμιο μπαφάνα-μπαφάνα (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) είναι η πρώτη διοργανώτρια που αποκλείεται πανηγυρικά από την πρώτη φάση των ομίλων. Αλλά η Γκάνα φτάνει στους οκτώ και μια ανάσα ή ένα πέναλτι από το να αποκλείσει την Ουρουγουάη, που κρατάει όμως με νύχια και με δόντια την πρόκριση και το Σουάρες -παραδόξως- να μη χρησιμοποιεί τίποτα από τα δύο, παρά μόνο το χέρι του στη γραμμή και να θυσιάζει τη συμμετοχή του στον ημιτελικό, όπου τους περίμενε (και τους απέκλεισε η Ολλανδία).



Ενδιάμεσα η Νιγηρία είχε στεφθεί χρυσή ολυμπιονίκης κι είχε πάρει διάφορους τίτλους στις μικρότερες κατηγορίες, κάτω των 17 κτλ, αν κι αυτό ελέγχεται, όταν μιλάμε για Αφρικανούς. Αλλά το 10' γίνεται η πρώτη εθνική απέναντι στην οποία σκοράρει η Ελλάδα, παίρνοντας στο τέλος και την πρώτη νίκη της (μας το χρωστούσε και το ξεπλήρωσε όμως στο μπάσκετ δυο χρόνια αργότερα, στο προ-ολυμπιακό με τον Νταγκουντούρο). Ενώ το 14' ολοκληρώνεται ο αφρικανικός "κατήφορος" με τον αποκλεισμό της Ακτής Ελεφαντοστού από το πέναλτι του Σαμαρά και το σαξές στόρι του Σάντος (που είχε συνέχεια και κορύφωση με την Πορτογαλία).

Σε ατομικό επίπεδο, ο Ουεά παίρνει το 95' τη χρυσή μπάλα και ανακηρύσσεται κορυφαίος παίκτης του κόσμου, δηλ στην Ευρώπη, για να ακολουθήσουν σε κλάση κι αξία, ο Ντρογκμπά, ο Ετό , ο Τουρέ κι ο Ομπαμεγιάνγκ, που δεν υπάρχει όμως περίπτωση να διεκδικήσουν με αξιώσεις κάτι, όσο κυριαρχεί ο δικομματισμός Μέσι-Ρονάλντο. (Ξεπερνάω με δυσκολία, χωρίς σχόλια, μια πολιτικ(αντικ)η δήλωση του προέδρου του Πανιωνίου, που λέει πως τους κυνηγά το σύστημα, γιατί βρίσκονται στο πάνω ράφι της βαθμολογίας και χαλάνε τη σούπα, όπως έκανε ο Σύριζα το 12', που μπήκε σφήνα στο δικομματισμό...)

Τι είναι όμως η Αφρική για τους Ευρωπαίους;
Ο αβάσταχτος θόρυβος της βουβουζέλας και το φολκλόρ.
Τα εξωτικά ονόματα τύπου Πάπα Μπούμπα Ντιοπ, για το οποίο το ραδιοφωνικό Fight-Club έβγαλε τη θεωρία πως οι μάγοι της φυλής παίρνουν τα νεογέννητα παιδιά στην ταράτσα του σπιτιού (ή της καλύβας), τα αφήνουν από εκεί να πέσουν κάτω, και τα βαφτίζουν ανάλογα με τον ήχο που βγάζουν, καθώς χτυπούν κάτω.

Οι αμάνικες φανέλες που ήθελε να λανσάρει το Καμερούν, αλλά έφαγε το άκυρο από τη συντηρητική ΦΙΦΑ -και έτσι μείναμε με την αντι-αισθητική εισβολή των κοντομάνικων στο μπάσκετ, κυρίως στο ΝΒΑ, αλλά με αρκετούς εγχώριους μιμητές, για εμπορικούς λόγους.

Το ανελέητο τρολάρισμα για τις πραγματικές ηλικίες των Αφρικανών παικτών, την πρόωρη ανάπτυξή τους και τις κάθε άλλο παρά παιδικές φατσούλες που στελεχώνουν τις μικρές ομάδες τους (παίδων, εφήβων, κτλ).
Το 94' ο Ροζέ Μιλά, με το χαρακτηριστικό πανηγυρισμό-χορό, έγινε ο γηραιότερος παίκτης που σκοράρει σε Μουντιάλ, έχοντας πατήσει τα 40, κι ο μύθος λέει πως στην πραγματικότητα έκρυβε χρόνια (μια τετραετία) κι ήταν ακόμα μεγαλύτερος.

Ο 17χρονος (;) Ζοσέφ Μιναλά της Λάτσιο
(όπου αγαπούσαν πάντα τους μαύρους παίκτες...)
Παίκτες σαν το Ζιντάν (το Μακελελέ κι άλλους) που πολιτογραφήθηκαν στις μητροπόλεις των παλιών αποικιών, όπου γεννήθηκαν, και άλλαξαν ριζικά την ιστορία του ποδοσφαίρου.

Το χαρούμενο ανοργάνωτο ποδόσφαιρο, ο μυώδης διασκελισμός κι η περίεργη τεχνική των παικτών, που τρέχουν σαν το Μανωλάκη στον ΠΑΟ, ξεχνάνε την μπάλα και γυρίζουν πίσω να την πάρουν, για να κάνουν τα ίδια από την αρχή.

Το Κόπα-Άφρικα που κόβει την ποδοσφαιρική σεζόν στα δύο και διαλύει τον επαγγελματικό σχεδιασμό-προγραμματισμό των συλλόγων, που λειτουργούν σαν επιχειρήσεις με υπαλλήλους και δεν καλοβλέπουν την επιστράτευσή τους για την πατρίδα και τις υποχρεώσεις της εθνικής τους ομάδας (που εξάλλου δεν τους αποφέρει άμεσα κέρδη, για να την ανέχονται, παρά μόνο ζημιές στην περίπτωση τραυματισμού των "περιουσιακών τους στοιχείων".

Στα καθ' ημάς, είχαμε το μακαρίτη Γεκινί, που ήρθε στον Ολυμπιακό μετά το Μουντιάλ του 94' ως φοβερό όνομα, με το κλασικό πλάνο, όπου δαγκώνει τα δίχτυα.


Τις τρομερές "ψαριές" της Καλαμάτας (μαύρη θύελλα κι αυτή, τυχαίο σφοι;) με πρωτεργάτη το Χάγκαν. Τον Οφορίκουε, που οι Χατζηφραγκέτα τον ρίμαραν με το ΚΚΕ (σαφώς καλύτεροι στίχοι από των Λοκομόντο για τους μπάφους και το Προ, από όπου είναι παρμένος ο τίτλος της ανάρτησης) κι ο Αμποάγκουε, ως alter ego του.

Ο τίμιος Κόφι Αμπονσά, ο τιμιότερος Τζο Νάγκμπε, το πουλέν Ναγκόλι Κένεντι, ο Σουηδός Νιρέν Ντεμπά κι η τετράδα του Άρη που μόνο ο Sniper θυμάται (Εκουέμε, Κουεμάχα, Ινόγκι, Φομούμποντ) σε μια μαύρη -από κάθε άποψη- χρονιά.
Ο Νασίφ Μόρις, ο Πολωνός Ολιζαντέμπε με το σύστημα "πετάμε την μπάλα στο Μανώλη και τρέχει", ο Εμπέντε, ο Ατζαγκούν, ο Κουλιμπαλί...
Ο Τολμπά Μαγκντί, τα αδέρφια Χασάν, ο Μέγκαχεντ κι ο "μάθε στο Ριβάλντο λίγη μπάλα" Σικαμπάλα-Σικαμπάλα...
Ο Ζοέλ Επαλέ, ο Κέλβιν Σέμπουε, κι ο μέγιστος Αμαέκι Ότιτζι (που δεν προφύλαξε την υστεροφημία του, μετά το τέλος της καριέρας του).
Ο τρομοκράτης Τζεμπούρ, κι οι ασίστ του Αμπντούν (ένας Αλγερινός συνδυασμός που λειτούργησε και στο Τσου-Λου, για να τον επαναλάβουν μόλις φέτος ο Μαρέζ με το Σλιμανί).
Κι άλλοι πολλοί, που δε χωράνε σε μια ενδεικτική λίστα με αναμνήσεις.

Κι οι κλασικές συγκρίσεις με την Ουγκάντα, που συνήθως αποβαίνουν εις βάρος μας, αφού στη δική τους Πρέμιερ Λιγκ υπάρχει σαφώς μεγαλύτερη διασπορά τίτλων από ό,τι στην ελληνική Σούπερ-Λιγκ

Αυτά λοιπόν; Σαφώς όχι. Γιατί υπάρχει κι η σκοτεινή πλευρά της στρογγυλής θεάς, που δε χρειάζεται διαστημόπλοια για να τη φτάσει κανείς, και -εκτός απροόπτου- θα τη δούμε στο αυριανό σημείωμα.

Το ναζιστικό «καμάρι» δεν κρύβεται...

Το ναζιστικό «καμάρι» δεν κρύβεται...

Ο Ματίας Φίσερ της γερμανικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Τρίτος Δρόμος», στη χρυσαυγίτικη φιέσταΟ Ματίας Φίσερ της γερμανικής νεοναζιστικής οργάνωσης «Τρίτος Δρόμος», στη χρυσαυγίτικη φιέστα
Το ναζιστικό «καμάρι» δεν κρύβεται. Έτσι, και φέτος στη χρυσαυγίτικη φιέστα για τα Ίμια υπήρχαν προσκεκλημένοι Γερμανοί ναζιστές. Μπορεί τα ρεπορτάζ και τα κείμενα των φασιστών να αποσιώπησαν την παρουσία τους στη σχετική συγκέντρωση, όμως ο επικεφαλής της νεοναζιστικής οργάνωσης «Τρίτος Δρόμος», Ματίας Φίσερ, ήταν παρών στη γιορτή. Μαζί του ήταν και ο Κάι Τσίμερμαν. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι καλεσμένοι των χρυσαυγιτών αυτοχαρακτηρίζονται «εθνικοσοσιαλιστές επαναστάτες», γεγονός που προσδιορίζει ακριβώς το ναζιστικό τους ποιόν.
Ο Μ. Φίσερ είναι γνωστός νεοναζί της Βαυαρίας. Υπήρξε μέλος του δικτύου Freis Netz Sud που έχει τεθεί εκτός νόμου το 2014 από τις γερμανικές αρχές. Ο δεύτερος υπήρξε μέλος της ίδιας οργάνωσης και το 2011 καταδικάστηκε σε φυλάκιση για βίαιη επίθεση και πρόκληση σωματικής βλάβης. Ο Μ. Φίσερ είχε κληθεί στην Αθήνα από τη Χρυσή Αυγή και το 2013. όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητά του ο Ν. Μιχαλολιάκος είχε ισχυριστεί πως δεν τον γνώριζε. Να τούς χαίρονται οι εν Ελλάδι ναζιστές και να βγάζει συμπεράσματα ο λαός...
Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη» της 3ης Φλεβάρη 2017.

Θελω να γινουμε ΚΟΥΒΑ



Όταν η Κούβα δίνει το 42% του προϋπολογισμού για κοινωνικές υπηρεσίες και η Ελλάδα μόλις το 3,58% δεν το λες και… ευχάριστο!
Κούβα, ένα νησί ταυτισμένο με την επανάσταση και την αντίσταση απέναντι στις ΗΠΑ. Μια κοινωνία που μαζί με φυσιογνωμίες όπως ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα χάραξε τη δικιά της πορεία στην σύγχρονη και παγκόσμια ιστορία. Αυτό το νησί, παρά τις αντιξοότητες, απέχοντας (γεωγραφικά) ελάχιστα από την υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συνεχίζει να αντέχει ακόμη και σήμερα, παραμένοντας πιστή στις αξίες και τα ιδανικά της.
Στον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε για το 2017, η Κούβα με την αδύναμη οικονομία παρέχει το 42% του προϋπολογισμού της σε κοινωνικές υπηρεσίες ενώ η πιστή στις επιταγές των μνημονίων Ελλάδα, παρέχει μόλις το 3,58%. Τα λόγια είναι περιττά.
Παρακάτω αντιπαραβάλλονται οι πρόσφατα ψηφισμένοι προϋπολογισμοί της Κούβας και της Ελλάδας.


Η Κούβα της ανέχειας και της απομόνωσης παρέχει το 23% του προϋπολογισμού και το 9% του ΑΕΠ της για την Παιδεία. Αντίστοιχα η Ελλάδα, του εκσυγχρονισμού και της 7ετούς λιτότητας παρέχει για την παιδεία  μόλις το 0,83% του προϋπολογισμού και το 2,85% του ΑΕΠ της.
Για τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό, η Κούβα της επανάστασης παρέχει το 5% του προϋπολογισμού και το 1% του ΑΕΠ της, ενώ η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος και της Εθνικής Περηφάνιας παρέχει το συγκλονιστικό ποσό του 0,06% του προϋπολογισμού και το 0,22% του ΑΕΠ της.
Για την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια και την Κοινωνική Ασφάλιση, η Κούβα του Εμπάργκο των 55 ετών παρέχει το 42% του προϋπολογισμού της και το 13% του ΑΕΠ της, ενώ η Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων και της αλληλεγγύης παρέχει το 3,58% του προϋπολογισμού της  και το 12,32% του ΑΕΠ.
Τέλος είναι ανάγκη να τονιστεί ότι η Κούβα διαθέτει συνολικά στις προαναφερόμενες υπηρεσίες το ποσό των 1.136.337.297 € ($25.412.600.000), ποσό φανερά μικρότερο από το αντίστοιχο της Ελλάδας 27.732.500.000 €.
Και εκεί ουσιαστικά εντοπίζεται η διαφορά.
Μια «αριστερή κυβέρνηση» κοιτάει να διαιωνίσει την λιτότητα στην Ελλάδα τη στιγμή που στην Κούβα, ενώ τα προβλήματα παραμένουν, ο προϋπολογισμός μοιράζεται με γνώμονα τον πολίτη.
Είναι τουλάχιστον λυπηρή και αποκαρδιωτική η σύγκριση. Είναι απελπιστικά μεγάλες οι αποκλίσεις με μια χώρα η οποία, από τότε που της επιβλήθηκε το εμπάργκο, ολοκληρωτικά το 1962, έχει χάσει 125,8 δισ. δολάρια.
Το συμπέρασμα δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση καθώς οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Η Κούβα, μια χώρα με τόσα προβλήματα και τόσους έξωθεν περιορισμούς, παραμένει πιστή στα πιστεύω και τους πολίτες της. Αναμφίβολα έχει προβλήματα – θα ήταν αδύνατο να μην είχε καθώς μόνο οι συνέπειες του εμπάργκο είναι καθοριστικές. Ωστόσο έχει να διδάξει πολλά σε όσους κάνουν τις έννοιες της αριστεράς, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, στάχτη στο βωμό μιας ατέρμονης διαπραγμάτευσης και «λευκής»… επιστολής. Σε όλους εκείνους που πιστεύουν στην καλύτερη συμφωνία και τις μεταρρυθμίσεις του «εκσυγχρονισμού», πιστοί στο «δόγμα Σόιμπλε» και στο νεοφιλελευθερισμό της ανέχειας.
ΥΓ1. Τον αναλυτικό προϋπολογισμό της Κούβας για το 2017, περιγράφει σε κείμενό του ο Νίκος Μπογιόπουλος, με τα στοιχεία να προέρχονται από το  cubadebate.cu, σε μετάφραση από το prensa–rebelde.blogspot.gr.
ΥΓ2. Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017 και συγκεκριμένα οι δαπάνες που προβλέπονται για το εκάστοτε υπουργείο (για να το δείτε, πατήστε εδώ), βάσει των οποίων το σύνολο του προϋπολογισμού (έσοδα και έξοδα) ανέρχεται στα 620.818.375.000.
ΥΓ3. Το ΑΕΠ που υπολογίστηκε στην έρευνα, είναι εκείνο του 2016 και ανέρχεται στα 180.187.000.000 ευρώ. Δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί το ΑΕΠ του 2017, γιατί θα έχει προσδιοριστεί μετά το τέλος του τρέχοντος έτους.
ΥΓ4. Η Ελληνική Δημοκρατία προβλέπει ως δαπάνη 172.000.000 ευρώ, δηλαδή το 0,03% του προϋπολογισμού και το 0,1% του ΑΕΠ της, για τις αποκεντρωμένες διοικήσεις. Κάποιες από αυτές παρέχουν υπηρεσίες υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, κοινωνικής πρόνοιας και παιδείας, ωστόσο το ποσοστό είναι αμελητέο.
ΥΓ5. Για την καλύτερη σύγκριση και την αποφυγή λάθους συνέπτυξα σε μία κατηγορία την Δημόσια Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια με την Κοινωνική Ασφάλιση στη περίπτωση της Κούβας, καθώς τα ελληνικά μεγέθη δεν ήταν διακριτά στα αντίστοιχα υπουργεία και τις υποχρεώσεις τους.
ΥΓ6. Ευχαριστώ τη φίλη και συνάδελφο Φαίη Χρήστου, για την πολύτιμη βοήθειά της σε όλη την έκταση της έρευνας.

Πηγή:  ektopoineoi.wordpress.com – Του Ηλία Ζαχαριουδάκη 

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Κλιμακώνονται οι συγκρούσεις

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Κλιμακώνονται οι συγκρούσεις

Από τις επιχειρήσεις του Ουκρανικού στρατού στην Αντβίγιφκα
Από τις επιχειρήσεις του Ουκρανικού στρατού στην Αντβίγιφκα
Ολο και περισσότερο κλιμακώνεται η σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία, με συνεχείς βομβαρδισμούς και ρίψεις ρουκετών από τον Ουκρανικό στρατό στις περιοχές του Ντονέτσκ, τον θύλακα που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές, την αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία (όρος παραπλανητικός αφού το πάνω χέρι έχουν αστικές δυνάμεις που προσβλέπουν στη Ρωσία), με 3 νεκρούς και 13 τραυματίες αμάχους, ενώ η λεγόμενη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ παραβιάστηκε μόνο χτες βράδυ εκατοντάδες φορές. Την ίδια ώρα ανεβαίνουν οι τόνοι και σε διπλωματικό επίπεδο, με την κυβέρνηση του μεγαλοκαπιταλιστή Πέτρο Ποροσένκο να κατηγορεί τη Ρωσία για βομβαρδισμούς σε κατοικημένη περιοχή στην Αντβίγιφκα, που βρίσκεται κοντά στη γραμμή αντιπαράθεσης, και κάνει λόγο για πολλούς αμάχους νεκρούς, χωρίς να δίνει συγκεκριμένα στοιχεία.
Πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ: «Καταδικάζουμε τη ρωσική επιθετικότητα»
Η αντιπαράθεση έφτασε και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου την προεδρία έχει αυτό το μήνα η Ουκρανία, και η εκπρόσωπος των ΗΠΑ Νίκι Χάλεϊ κατηγόρησε τη Ρωσία για επιθετικότητα στην Ουκρανία και επέρριψε στη ρωσική πλευρά την ευθύνη για την αναζωπύρωση της έντασης στην Ανατολική Ουκρανία. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε: «Θεωρώ ατυχές πως στην πρώτη μου εμφάνιση εδώ πρέπει να καταδικάσω την επιθετικότητα της Ρωσίας. Δεν θα έπρεπε να συμβεί, ούτε και να είναι έτσι. Θέλουμε όντως καλύτερες σχέσεις, αλλά η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία επιτάσσει σαφή και ισχυρή καταδίκη των ρωσικών κινήσεων». Επίσης, αναφερόμενη στο ζήτημα των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, σημείωσε ότι «οι ΗΠΑ συνεχίζουν να καταδικάζουν και να ζητούν άμεσο τερματισμό της ρωσικής κατοχής της Κριμαίας. Η Κριμαία ανήκει στην Ουκρανία, και οι κυρώσεις μας σε σχέση με το ζήτημα της Κριμαίας θα παραμείνουν σε ισχύ μέχρι να ξαναδώσει η Ρωσία τον έλεγχο της Κριμαίας στην Ουκρανία».
Η κίνηση αυτή προκάλεσε την απάντηση του Ρώσου πρέσβη Βιτάλι Τσιούρκιν, που απέδωσε την αναζωπύρωση σε προβοκάτσια της κυβέρνησης Ποροσένκο, ώστε να παρουσιάσει την Ουκρανία ως θύμα και να ζητήσει βοήθεια από τους δυτικούς συμμάχους, όπως και να δημιουργήσει προσχώματα στο διάλογο της Ρωσίας με τη νέα αμερικανική ηγεσία.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν τόσο ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ, όσο και το ΥΠΕΞ της Ρωσίας, που κατήγγειλαν ως «βάρβαρη επίθεση» τον σφοδρό βομβαρδισμό στο Ντονέτσκ.
Σύμφωνα με τους πολιτοφύλακες, έπεσαν πάνω από 3.400 βόμβες και ρουκέτες, χτυπήθηκαν σπίτια, υποδομές και εγκαταστάσεις. Πάντως χθες έγινε γνωστό από τη λεγόμενη Ομάδα Επαφής του Μινσκ ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο στις 5 Φλεβάρη να υπάρξει κατάπαυση του πυρός ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Ασκηση ΝΑΤΟικών δυνάμεων στα σύνορα με τη Ρωσία
Ενδεικτικό της όξυνσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία, που έχει χαρακτήρα και ενδοαστικό και ενδοϊμπεριαλιστικό ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και την καπιταλιστική Ρωσία για σφαίρες επιρροής και αγορά, είναι η άσκηση που πραγματοποιείται από ΝΑΤΟικές δυνάμεις από τις 1 έως τις 11 Φλεβάρη (με συμμετοχή και Ελληνα αξιωματικού) στη Μαύρη Θάλασσα, κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Στην «Ασπίδα της Θάλασσας 2017», όπως λέγεται, συμμετέχουν 7 χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ (ΗΠΑ, Καναδάς, Ισπανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Τουρκία) και η Ουκρανία. Συνολικά παίρνουν μέρος 16 πολεμικά πλοία, ανάμεσά τους και το αμερικανικό αντιτορπιλικό «USS Porter», ενταγμένο στη δύναμη του αμερικανικού 6ου στόλου, που περιπολεί σε Ευρώπη και Αφρική και είχε σταθμεύσει για ανεφοδιασμό και μικροεπισκευές στην βάση της Σούδας, εφαλτήριο για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

ΕΚΘΕΣΗ ΑΔΑΕ Επιβεβαιώνει τις καταγγελίες του ΚΚΕ για τις συνακροάσεις

ΕΚΘΕΣΗ ΑΔΑΕ
Επιβεβαιώνει τις καταγγελίες του ΚΚΕ για τις συνακροάσεις



Τις καταγγελίες του ΚΚΕ για περίεργες συνακροάσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της Κεντρικής Επιτροπής σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες επιβεβαιώνει η έκθεση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), που ανέλαβε να διερευνήσει την υπόθεση. Θυμίζουμε ότι το ΚΚΕ προχώρησε στις καταγγελίες με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, την 1η Δεκέμβρη 2016.

Πιο συγκεκριμένα, από την έκθεση που εστάλη στην πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, με ημερομηνία 2/2/2017, βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα:
1. Αναγνωρίζεται ότι έγιναν οι κλήσεις κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες και ώρες που καταγγέλλει το ΚΚΕ.
2. Αποκαλύπτεται το πλήθος και η προέλευση των κλήσεων, καθώς πρόκειται για 47 κλήσεις με τηλεφωνικά προθέματα από 13 διαφορετικές χώρες.
3. Γίνεται λόγος για παραποίηση της προέλευσης των τηλεφωνημάτων, γεγονός που υποδηλώνει ότι όντως υπήρξε παρέμβαση στις επικοινωνίες του ΚΚΕ.
4. Επιβεβαιώνεται ότι δεν πρόκειται για ενέργεια ενός ερασιτεχνικού μηχανισμού, αλλά για παρέμβαση που απαιτεί εξειδικευμένη γνώση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε τεχνικό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα, στο πόρισμα της ΑΔΑΕ - από το οποίο προκύπτουν τα παραπάνω συμπεράσματα - αναφέρεται ανάμεσα σε άλλα: «Από την ανάλυση των εισερχόμενων κλήσεων με απόκρυψη προς τους τηλεφωνικούς αριθμούς των γραφείων του ΚΚΕ κατά τα επίμαχα χρονικά διαστήματα, το σύνολο αυτών προέρχεται από αριθμούς με διαφορετικά διεθνή προθέματα, και πιο συγκεκριμένα: Μάλτα, Ολλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Φινλανδία, Ρουμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Εσθονία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Σουηδία, Πολωνία και Δανία. Το πλήθος των διαφορετικών διεθνών προθεμάτων ενισχύει την ένδειξη ότι έχει χρησιμοποιηθεί η τεχνική της παραποίησης προέλευσης τηλεφωνημάτων».
Δηλαδή επιβεβαιώνεται ότι το τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ δεχόταν πολλές ταυτόχρονες κλήσεις, τα στοιχεία των οποίων είχαν παραποιηθεί, ώστε να φαίνονται ότι προέρχονται από διάφορες χώρες, για να γίνει πιο δύσκολος ο εντοπισμός του καλούντος. Για την υλοποίηση αυτής της τεχνικής παραποίησης, οι κλήσεις δρομολογήθηκαν μέσω διάφορων διεθνών και εθνικών παρόχων τηλεπικοινωνιών, χρησιμοποιώντας και την τεχνολογία VoIP (Voice over IP), δηλαδή τηλεφωνία μέσω διαδικτύου.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι εκείνος ή εκείνοι που προχώρησαν στις συγκεκριμένες πράξεις, έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν σύνθετες και περίπλοκες παρεμβάσεις στις επικοινωνίες πολιτικών κομμάτων ή και άλλων, με διάφορες στοχεύσεις.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η προκαταρκτική εξέταση, που έχει αναλάβει η Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας, της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, ύστερα από εντολή του αρμόδιου εισαγγελέα. Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο αυτής της έρευνας, μετά από αίτηση του ΚΚΕ, ο εισαγγελέας εξέδωσε βούλευμα για άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και σε ό,τι αφορά τους τηλεφωνικούς αριθμούς (σ.σ. όσους είχαν απόκρυψη κατά την κλήση) και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των συνομιλιών. Στο πόρισμα της ΑΔΑΕ υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν για να βρεθεί η πηγή, το άτομο ή ο φορέας που χρησιμοποίησε την τεχνική της παραποίησης προέλευσης τηλεφωνημάτων. Εντύπωση, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι αυτή η έρευνα, αν και κατεπείγουσα, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.

Πάλη ενάντια στα «κεκτημένα» τους

Πάλη ενάντια στα «κεκτημένα» τους


Το πρώτο θέμα που αναδεικνύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» στο πρωτοσέλιδό του, είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμηριώνει όσα επαναλαμβάνει διαρκώς το ΚΚΕ: Οτι έξοδος από την καπιταλιστική κρίση για το κεφάλαιο και τα κόμματά του δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από τσακισμένα εργατικά δικαιώματα. Οτι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ανακάμψουν τα επιχειρηματικά κέρδη και αυτή η προϋπόθεση υλοποιείται τα τελευταία οκτώ χρόνια, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης, οποιοδήποτε «μείγμα» κι αν υπερασπίζεται.
Η γραμμή που δίνει η ΕΚΤ, δηλαδή ο ένας από τους «θεσμούς» του κουαρτέτου, προς τα κράτη της Ευρωζώνης, είναι άλλη μια υπενθύμιση του με ποιους έχει να αναμετρηθεί το εργατικό κίνημα, αλλά και σε ποια κατεύθυνση πρέπει να παλέψει. Η αγωνία που διακατέχει όλο το κείμενο της έκθεσης είναι πώς θα μειωθούν οι μισθοί και φυσικά ένα από τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία που προτείνει είναι η πλήρης εξουδετέρωση των κλαδικών και η γενίκευση των επιχειρησιακών συμβάσεων. Η πρόκληση, μάλιστα, είναι ότι αυτό το συνδέει με τη «μη μείωση των θέσεων εργασίας», επαναλαμβάνοντας τον σαφή εκβιασμό προς την εργατική τάξη: «Θέλετε μειώσεις μισθών ή απολύσεις;».
Η πείρα των εργαζομένων δείχνει ότι η αυτή η γραμμή δεν είναι μια παραφωνία σ' ένα κατά τα άλλα φιλεργατικό περιβάλλον. Αλλωστε, αυτόν τον εκβιασμό τον ζουν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι στους τόπους δουλειάς. Ακόμα περισσότερο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, επανέρχεται διαρκώς από την ίδια την αστική τάξη της χώρας. Είναι ενδεικτικό ότι μόνιμα στην ατζέντα του ΣΕΒ είναι οι συστάσεις για πιο «ευέλικτη αγορά εργασίας» και για «απελευθέρωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος της αγοράς εργασίας...».
Η έκθεση της ΕΚΤ, με την οποία επιτίθεται στις Συλλογικές Συμβάσεις, είναι άλλη μια αποκάλυψη τού τι σημαίνει η προσήλωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο», κόντρα δήθεν στις «ακραίες επιδιώξεις» του ΔΝΤ... Αλήθεια, ποια είναι η διαφορά όσων η έκθεση προβλέπει για τις εργασιακές αναδιαρθρώσεις σε σχέση με όσα το ΔΝΤ επιθυμεί ή με όσα ο ΣΕΒ επιδιώκει; Καμία διαφορά επί της ουσίας δεν υπάρχει και αυτές οι τοποθετήσεις αποκαλύπτουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει το μαύρο ως άσπρο. Οσο λοιπόν η κυβέρνηση καλεί το λαό να «αφεθεί» στη θαλπωρή των «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών» ή να τη θαυμάσει για τις μάχες που δίνει υπερασπιζόμενη το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», τόσο περισσότερο πρέπει να ενισχύεται η πάλη ενάντια στην πολιτική της.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, για την εργατική τάξη είναι σαφές: Κυβέρνηση, αστικά κόμματα, ΔΝΤ, ΕΕ, ΣΕΒ και λοιποί πρόθυμοι είναι στην ίδια όχθη, παρά τα κατά καιρούς καβγαδάκια τους. Ολοι τους πασχίζουν για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, που σημαίνει διαρκείς θυσίες από τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία κι αυτό είναι το νήμα που τους ενώνει.
Για τους εργαζόμενους υπάρχει διέξοδος και βρίσκεται στη σύγκρουση με αυτόν το δρόμο, του φαύλου κύκλου κρίσης, μέτρων, αναιμικής ανάκαμψης και νέας κρίσης. Στην όξυνση της εργατικής - λαϊκής πάλης μέσα στους τόπους δουλειάς, ενάντια στα «κεκτημένα» της εκμετάλλευσης, διεκδικώντας την ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων ετών, παλεύοντας με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Στην οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ως τη μόνη λύση για να πάρει ο λαός ανάσες και να δρομολογήσει την αντεπίθεσή του, που θα ανατρέψει αυτήν τη βαρβαρότητα. Προϋπόθεση για την ενίσχυση αυτού του προσανατολισμού είναι η συστράτευση με το ΚΚΕ παντού, η ένταξη νέων πρωτοπόρων δυνάμεων σε αυτήν την προσπάθεια, που θα προωθεί τη γραμμή πάλης με τη μόνη αισιόδοξη και ρεαλιστική προοπτική: Την εργατική εξουσία.

Κυβερνητικές αλχημείες με τις εισφορές των αγροτών

Κυβερνητικές αλχημείες με τις εισφορές των αγροτών
Ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τ. Πετρόπουλος, μιλώντας χτες στη Βουλή ισχυρίστηκε πως με την ανάρτηση των ειδοποιητηρίων για τις εισφορές των αγροτών στο νέο ΕΦΚΑ, «μπαίνει ένα τέλος στην παραπληροφόρηση», καθώς σύμφωνα με αυτά προκύπτει μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών στον ΟΓΑ και μάλιστα αυτό συμβαίνει στο 90% των αγροτών.
Η παρέμβαση αυτή, βέβαια, δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι δυναμώνει η δυσαρέσκεια και τα μπλόκα της αγωνιζόμενης αγροτιάς, η οποία μεταξύ άλλων παλεύει για τα ασφαλιστικά της δικαιώματα.
Ο υπουργός υποστηρίζει ότι το 90% των αγροτών θα καταβάλλουν μηνιαία εισφορά 87 ευρώ, ποσό μικρότερο σε σύγκριση με τις εισφορές που πλήρωσαν το 2016 (π.χ. 100 ευρώ και 113 ευρώ στη β' και γ' κλάση αντίστοιχα). Αν όμως κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι οι αλχημείες και η παραπληροφόρηση παραμένουν μόνιμο στοιχείο στην κυβερνητική προπαγάνδα.
***
Ο υφυπουργός πλαστογραφεί και αξιοποιεί επιλεκτικά τα στοιχεία, συγκρίνοντας τα σημερινά ποσά εισφορών των αγροτών στον ΕΦΚΑ, όχι με τις εισφορές που ίσχυαν μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά με τις νέες αυξημένες εισφορές του 2016, οι οποίες ήταν το προανάκρουσμα για τις παραπέρα αυξήσεις και στους αγρότες με τη δημιουργία του ΕΦΚΑ.
Θυμίζουμε ότι μέχρι το 2015 (α' εξάμηνο), οι αγρότες πλήρωναν μηνιαία εισφορά στην γ' ασφαλιστική κλάση όχι 113 ευρώ - που ισχυρίζεται ο υπουργός - αλλά 79,5 ευρώ, δηλαδή ποσό μικρότερο και από την κατώτερη εισφορά των 87 ευρώ που τους επιβάλλεται σήμερα. Μάλιστα, στη β' κλάση πλήρωναν το μήνα 70,9 ευρώ και στην πρώτη 62,75 ευρώ. Κατά συνέπεια, ακόμα και η κατώτερη σημερινή εισφορά είναι μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εισφορές.
Δεύτερον και σημαντικό: Η εισφορά των 87 ευρώ, που σε ετήσια βάση μεταφράζεται σε 1.044 ευρώ, είναι μόνο για το 2017. Το ποσό αυτό θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια και το 2022 θα διαμορφωθεί ετησίως στα 1.339 ευρώ, δηλαδή στο 27,2% του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματος. Αυτό σημαίνει ότι με την πλήρη ωρίμανση του συστήματος και μέχρι να τερματίσει τον εργάσιμο βίο του, ο αγρότης θα πληρώνει τουλάχιστον 111,6 ευρώ μηνιαία εισφορά στον ΕΦΚΑ. Κι αυτό αφορά, μάλιστα, το ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα, μέχρι τα 4.923 ευρώ το χρόνο, που σημαίνει ότι οι εισφορές αυξάνονται παραπέρα όταν πρόκειται για μεγαλύτερα εισοδήματα.
Ακόμα κι αν ένας αγρότης δεν έχει εισόδημα ή έχει μικρότερο των 4.923 ευρώ, έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να καταβάλει τα 1.339 ευρώ ετησίως (μετά το 2022). Μάλιστα, στην περίπτωση ενός ζευγαριού το ποσό αυτό διπλασιάζεται! Αντίστοιχα, αυξάνονται οι εισφορές στα αγροτικά νοικοκυριά που έχουν φορολογητέο εισόδημα άνω των 4.923 ευρώ το χρόνο.
***
Αν κάτι, πάντως, αποδεικνύουν τα στοιχεία που παρουσίασε ο υπουργός - και στο βαθμό που αυτά ισχύουν - είναι το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών έχουν εισόδημα στα όρια της επίσημης φτώχειας, παρά το γεγονός ότι εργάζονται σκληρά. Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι η αγωνία της επιβίωσης είναι αυτή που οδηγεί τη φτωχή και μεσαία αγροτιά στα μπλόκα και είναι κόλαφος για την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Επιπλέον, με τη δημιουργία του ΕΦΚΑ, αλλάζει και ο τρόπος καταβολής της εισφοράς, καθώς γίνεται μηνιαίος και από την αρχή του χρόνου. Δηλαδή, ο αγρότης εξαναγκάζεται να προπληρώνει τις εισφορές του στον ΕΦΚΑ, πριν ακόμα έχει εισόδημα, δυσκολεύοντας ακόμα παραπέρα τις συνθήκες παραγωγής. Και επειδή η συντριπτική πλειοψηφία δεν θα μπορεί να καταβάλει από την αρχή του χρόνου τις εισφορές - τη στιγμή που εξαναγκάζεται να δανείζεται για τα καλλιεργητικά εφόδια - θα πληρώνει και τόκους εξαιτίας της καθυστέρησης.
Μάλιστα, ειδικά για το 2017, πέραν των μηνιαίων αυξημένων καταβολών από την αρχή του χρόνου, οι αγρότες θα πρέπει μέσα στο καλοκαίρι να πληρώσουν και τις εισφορές του δεύτερου εξαμήνου του 2016. Αυτή είναι η αλήθεια για τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών, την οποία συσκοτίζει η κυβέρνηση για να ξεγελάσει τους ίδιους και να παρουσιάσει αδικαιολόγητο τον αγώνα τους στα μάτια των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

TOP READ