8 Απρ 2017

Πολιορκίες, α λα καρτ ανθρωπισμός, κορμοράνοι και ιμπεριαλιστική προπαγάνδα

Πολιορκίες, α λα καρτ ανθρωπισμός, κορμοράνοι και ιμπεριαλιστική προπαγάνδα


abmqe
Π. Παπ. για το avantgarde

«Είμαστε μια αυτοκρατορία, δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα»

«Είμαστε μια αυτοκρατορία τώρα, και όταν δρούμε δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Και καθώς μελετάτε την πραγματικότητα αυτή – σχολαστικά, όπως και οφείλετε – θα δράσουμε ξανά, δημιουργώντας άλλες πραγματικότητες τις οποίες μπορείτε επίσης να μελετήσετε. Έτσι θα πηγαίνουν τα πράγματα. Είμαστε υποκείμενα της ιστορίας… και εσείς, όλοι εσείς, μπορείτε απλώς να μελετάτε αυτά που κάνουμε.»
Το παραπάνω απόφθεγμα [1], που αποδίδεται στο σύμβουλο του George Bush και εγκληματία πολέμου Carl Rove, βρίσκει πλήρη εφαρμογή στο συριακό, όπου η πραγματικότητα – μαζί με τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων Σύρων – έχει θαφτεί κάτω από τόνους ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας. Πράγματι, η Αυτοκρατορία έχει δημιουργήσει τη δική της πραγματικότητα σχετικά με το τι συμβαίνει στη Συρία, ντύνοντας την τεράστια επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος που διεξάγει εδώ και 5.5 χρόνια με διάφορες μυθικές αφηγήσεις.
Το τελευταίο διάστημα μαίνεται η πιο πρόσφατη ‘ανθρωπιστική’ εκστρατεία προπαγάνδας για το Χαλέπι. [Σύντομα θα ολοκληρώσουμε τη μετάφραση του βιβλίου του Tim Anderson «Ο βρώμικος πόλεμος ενάντια στη Συρία – Ουάσινγκτον, αλλαγή καθεστώτος και αντίσταση», που αναλύει με διεξοδικό τρόπο το περιεχόμενο παρόμοιων προπαγανδιστικών εκστρατειών (πχ για τη σφαγή στη Χούλα και τα χημικά στη Γκούτα).] Το έργο είναι πλέον τόσο χιλιοπαιγμένο, που θα είχε καταντήσει προσβολή στην ανθρώπινη νοημοσύνη – αν το «πες πες κάτι θα μείνει» δεν αποτελούσε βασική αρχή της επιτυχημένης προπαγάνδας. Το έργο πάει πάνω-κάτω ως εξής. Οι ανθρωπιστικές βιτρίνες της αλ-Νούσρα και των υπόλοιπων ιμπεριαλοτζιχαντιστών της αντιπολίτευσης στήνουν και δημοσιεύουν κάποια σπαραξικάρδια φωτογραφία ή βίντεο, κατά προτίμηση με πρωταγωνιστές παιδιά, και κατηγορούν το συριακό και το ρωσικό στρατό για εγκλήματα πολέμου. (Εξυπακούεται πως τα παιδιά του δυτικού Χαλεπίου που δολοφονούνται από τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς της αλ-Νούσρα δεν τυγχάνουν τέτοιας δημοσιότητας. Αλλά τι λέμε τώρα. Στο δυτικό Χαλέπι δεν υπάρχουν ούτε παιδιά ούτε άμαχοι, υπάρχει μόνο «Άσσαντ» και «τραμπούκοι του Άσσαντ».) Η είδηση διαδίδεται σε χρόνο dt από τα μέσα των χωρών του Κόλπου και βασικά το al-Jazeera, ακολουθούν τα δυτικά μέσα και διάφορες ανθρωπιστικές ΜΚΟ που σκούζουν για το δικτάτορα που σφάζει το λαό του, το avaaz ξεκινάει καινούργιο petition με αίτημα τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (δηλαδή κήρυξη πολέμου στη Συρία και τη Ρωσία) ‘για να σωθούν οι άμαχοι’, και ακολουθούν οι ηγέτες των χωρών του δυτικού ιμπεριαλισμού που χρησιμοποιούν τα παραπάνω για να προωθήσουν την ατζέντα τους (που παραμένει σταθερά η αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό). Από κοντά και οι διάφοροι αριστεροί παπαγάλοι του ιμπεριαλισμού να επαναλαμβάνουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα – και ενίοτε να πλειοδοτούν σε αυτήν, στηρίζοντας κατά καιρούς κάποια «επανάσταση» και αποσιωπώντας ή διαστρεβλώνοντας κεφαλαιώδους σημασίας παράγοντες όπως:
  • τις διάφορες σκοταδιστικές εκδοχές του πολιτικού Ισλάμ που κυριαρχούν απόλυτα στην εξέγερση
  • τα σχέδια της Αυτοκρατορίας (και των «δικών τους» αστικών τάξεων) στην περιοχή
  • τη στήριξη που έχει παρέχει η Αυτοκρατορία στους «αντάρτες»
  • το ότι η μεγάλη πλειοψηφία του συριακού λαού μισεί τους «αντάρτες» και παραμένει πιστή στην κυβέρνησή της, όπως αναγκάζονται να παραδεχτούν ακόμα και καθώς πρέπει δυτικά μέσα, που έχουν κάθε συμφέρον να δαιμονοποιήσουν τη συριακή κυβέρνηση [2, 3, 4].
Παραδίπλα, ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς κάθεται και χάσκει μπερδεμένο, με την ένταση της προπαγάνδας να το έχει κάνει να μη μπορεί να ξεχωρίσει ποιος έχει δίκιο μετά από 5.5 χρόνια πολέμου. Ο αριθμός των διαδηλώσεων ενάντια στην καταστροφή που έχει φέρει ο ιμπεριαλισμός «μας» στη Συρία πιστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τη σύγχυση που επικρατεί στο ταξικό μας στρατόπεδο για ένα θέμα που θα καθορίσει τον παγκόσμιο συσχετισμό για τις επόμενες δεκαετίες.

Φαρισαίοι και υποκριτές

Καμιά τριακοσαριά χιλιόμετρα ανατολικά του Χαλεπίου βρίσκεται η Μοσούλη. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι και 5,000, σύμφωνα με εκτιμήσεις, μαχητές του ISIS περικυκλώνονται από τον ιρακινό στρατό, Κούρδους Πεσμεργκά και αμερικάνικες ειδικές δυνάμεις, υπό την κάλυψη της αμερικάνικης αεροπορίας. Εν τω μεταξύ πληθαίνουν οι αναφορές [5, 6] πως οι μαχητές του ISIS εγκαταλείπουν την πόλη για να πάνε στη Συρία. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, τα καραβάνια τους θα ήταν εύκολος στόχος για την αμερικάνικη αεροπορία, αν οι ιμπεριαλιστές ήθελαν να τα χτυπήσουν. Δε θέλουν. Προτιμούν να στείλουν το ISIS στη Συρία – τούς εξυπηρετεί κάλλιστα στα σχέδιά τους. Αυτό είναι το περιεχόμενο του ανέκδοτου που οι ιμπεριαλιστές αποκαλούν «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία».
Για την επίθεση στη Μοσούλη, όμως, δεν ακούμε ούτε για δικτάτορες που βομβαρδίζουν το λαό τους, ούτε για φρικιαστικές βαρβαρότητες, ούτε για εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η αεροπορία. Επιπλέον, μαθαίνουμε πως εκεί οι τρομοκράτες κρατούν ομήρους τούς αμάχους, για να τους χρησιμοποιούν ως ανθρώπινες ασπίδες. Στο ανατολικό Χαλέπι τα πράγματα είναι ανάποδα. Κατ’ αρχάς εκεί έχουμε αντάρτες, και όχι τρομοκράτες, οι οποίοι επ’ ουδενί δεν κρατούν όμηρο τον πληθυσμό για να τον χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινη ασπίδα (μολονότι ο ΟΗΕ λέει πως ο μισός πληθυσμός θέλει να φύγει από την πόλη). Επιπλέον, βομβαρδιζόμαστε διαρκώς με ειδήσεις για το πώς ο τοπικός πληθυσμός εκεί μακελεύεται ανελέητα από τις ρωσικές και τις συριακές δυνάμεις.
Δε θα γίνουμε μάρτυρες καμιάς ιερής οργής για τους 60 νεκρούς Ιρακινούς που προκάλεσαν [7] πρόσφατοι αμερικάνικοι βομβαρδισμοί στη Μοσούλη. Κανένας θεατρίνος με λευκό κράνος δε θα φωτογραφηθεί βγάζοντας κάποιο παιδί από τα ερείπια του σχολείου κοριτσιών που βομβάρδισαν οι δολοφόνοι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές. Για αυτά τα παιδιά δε θα κλάψει καμιά παρουσιάστρια του BBC και του CNN, όπως δεν έκλαψε και για τα παιδιά από το Μαντζίμπ, το Ραμάντι και τη Φαλούτζα. Οι πολιορκίες των πόλεων αυτών έγιναν στα πλαίσια εκστρατείας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, και ως γνωστόν οι εκστρατείες των ΗΠΑ είναι «απελευθερωτικές». Εκεί δεν ακούμε τίποτα για πολιορκία, ούτε τους γνωστούς κροκόδειλους να κλαίνε για τις καταστροφές και τις απώλειες ζωών αμάχων που προκλήθηκαν από τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για την «απελευθέρωση» των περιοχών αυτών – που περιελάμβαναν ανελέητο βομβαρδισμό. Είναι «παράπλευρες απώλειες». «Παράπλευρες απώλειες» ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες από το βομβαρδισμό της κηδείας στη Σαναά από την αεροπορία των Σαούδ.
Εξυπακούεται πως οι πολιορκίες που διεξάγουν οι «αντάρτες» λαμβάνουν σχεδόν μηδενική κάλυψη. Ο Robert Fisk το θέτει εύστοχα [8]: «Μόλις πριν από τρία χρόνια, οι ίδιοι ισλαμιστές μαχητές [σ.σ. που βρίσκονται σήμερα υπό πολιορκία στο ανατολικό Χαλέπι] πολιορκούσαν τον περικυκλωμένο θύλακα του συριακού στρατού στο δυτικό Χαλέπι και εκτόξευαν ρουκέτες και βλήματα στον τομέα της πόλης όπου εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι ζούσαν κάτω από τον έλεγχο του καθεστώτος. […] Η πρώτη πολιορκία δεν προκάλεσε και πολλά δάκρυα στους λεβέντες και τις λεβέντισσες των δορυφορικών καναλιών. Η δεύτερη πολιορκία συνοδεύεται από ωκεανούς δακρύων.»
Και φυσικά αποσιωπείται η πολιορκία ολόκληρων χωρών. Η Υεμένη, η φτωχότερη αραβική χώρα που εισάγει το 80% της τροφής που καταναλώνει ο πληθυσμός της, βρίσκεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε σε κατάσταση πολιορκίας. Τα λιμάνια της είναι αποκλεισμένα από το στόλο των Σαούδ και σία με την υποστήριξη των ΗΠΑ, και ο λαός της λιμοκτονεί. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ [9]: «Στις αρχές του 2016 εκτιμώνταν ότι 14.4 εκατομμύρια Υεμενίτες αδυνατούσαν να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες (εκ των οποίων τα 7.6 εκατομμύρια ήταν σοβαρά διατροφικά ανασφαλείς), 19.4 εκατομμύρια δε διέθεταν πρόσβαση σε καθαρό νερό και υγιεινή (εκ των οποίων 9.8 εκατομμύρια έχασαν την πρόσβαση στο νερό εξαιτίας της σύγκρουσης), 14.1 εκατομμύρια δε διέθεταν επαρκή υγειονομική περίθαλψη, και τουλάχιστον δύο εκατομμύρια είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους καταφεύγοντας είτε μέσα στην Υεμένη είτε σε γειτονικές χώρες.» Ένας τέτοιος αποκλεισμός «οδηγεί συνειδητά αμάχους στη λιμοκτονία» και «μπορεί να συνιστά έγκλημα πολέμου και έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας», σύμφωνα με έναν αξιωματούχο του ΟΗΕ [10].
Και η Συρία ολόκληρη βρίσκεται υπό πολιορκία. Πέρα από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δια αντιπροσώπων που διεξάγει εναντίον της η δυτική Αυτοκρατορία, υφίσταται και ένα βάρβαρο καθεστώς κυρώσεων που έχουν τσακίσει περαιτέρω την οικονομία της και που έχουν ματώσει κι άλλο το λαό της. Ο Patrick Cockburn [11] τις παρομοιάζει με τις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ στο Ιράκ από το 1990 μέχρι το 2003, ενώ μια έκθεση του ΟΗΕ που διέρρευσε [12] αναφέρει πως «οι οικονομικές κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ και η ΕΕ στη Συρία προκαλούν τεράστια βάσανα στους απλούς Σύρους και αποτρέπουν την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας» και μιλάει για «ένα από τα πιο πεπλεγμένα και με βαθιές επιπτώσεις καθεστώτα κυρώσεων που έχουν επιβληθεί ποτέ». Επικαλούμενο ένα μέιλ αξιωματούχου του ΟΗΕ, το intercept αναφέρει [13] πως «οι κυρώσεις είναι ένας βασικός παράγοντας για την καταστροφή του συριακού συστήματος υγείας» και πως «έχουν συμβάλει την εκτόξευση της τιμής του αλευριού κατά 300% και του ρυζιού κατά 650%».
Για τον πόνο και το σπαραγμό των ανθρώπων που υφίστανται τα παραπάνω δεινά δεν ακούμε πολλά δακρύβρεχτα λόγια. Μάλλον αυτό συμβαίνει επειδή «η υποκριτική δυτική καρδιά χτυπάει για όλους, εκτός από αυτούς που πνίγει στο αίμα η Αυτοκρατορία των ΗΠΑ», όπως το θέτει εξαιρετικά ο Stephen Gowans [14]. Ακόμα και ο Patrick Cockburn αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του [15] πως «[η] ακραία προκατάληψη που έχουν δείξει τα ξένα μέσα στην κάλυψη παρόμοιων γεγονότων στο Ιράκ και τη Συρία θα είναι ένα καλά αμειβόμενο θέμα για διδακτορικούς φοιτητές που ερευνούν τη χρήση και την κατάχρηση της προπαγάνδας κατά το πέρασμα του χρόνου».
Τα παραπάνω βεβαίως είναι απόλυτα λογικά. Η δυτική Αυτοκρατορία διεξάγει έναν πόλεμο και ενδιαφέρεται να τον κερδίσει. Τα ΜΜΕ της πολεμούν στο πλευρό της. Οι εκατόμβες νεκρών που αφήνει πίσω του αυτός ο πόλεμος είναι απλώς παράπλευρες απώλειες. Όπως είχε δηλώσει [16] άλλωστε η Madeleine Albright όταν είχε ερωτηθεί σχετικά με το μισό εκατομμύριο νεκρών παιδιών από τις κυρώσεις που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στο Ιράκ, είχε απαντήσει αφοπλιστικά: «Πιστεύω πως ήταν μια πολύ δύσκολη επιλογή, αλλά το τίμημα – πιστεύουμε ότι το τίμημα άξιζε».
Ας αναλογιστούν τα παραπάνω διάφοροι στην Αριστερά που ασχολούνται με τα μεσανατολικά. Και ας αναρωτηθούν πόσο χρόνο και χώρο έχουν αφιερώσει για τα παραπάνω θέματα – που αποτελούν εγκλήματα που διαπράττει το ιμπεριαλιστικό μπλοκ στο οποίο συμμετέχει η αστική τους τάξη ενάντια σε ταξικά μας αδέρφια άλλων χωρών, που κανονικά θα έπρεπε να γεμίζουν με μίσος και αγανάκτηση κάθε εχθρό της καταπίεσης. Εκτός και αν οι ανθρωπιστικές τους ανησυχίες εξαντλούνται στο Χαλέπι – όπως αυτές του BBC και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Εκτός και αν ο ανθρωπισμός τους φτάνει μέχρι εκεί που τους επιτρέπει η αστική τους τάξη.

«Μετριοπαθείς» αποκεφαλιστές που χρησιμοποιούν παιδιά για την προπαγάνδα τους

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα σε διάφορα ψέματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στις προπαγανδιστικές εκστρατείες του ιμπεριαλισμού στο συριακό (πχ λιμοκτονία στη Μαντάγια, τελευταίος γιατρός του Χαλεπίου). Εδώ θα κάνουμε λίγες ακόμα σχετικές παρατηρήσεις, που είναι ενδεικτικές τόσο για το ποιον των λεγόμενων «ανταρτών», όσο και για την ποσότητα αλήθειας που περιέχουν οι ιστορίες τους.
dustboy
Γύρω στις 20 Αυγούστου, τα ΜΜΕ μάς βομβάρδισαν με την ιστορία του μικρού Ομράν, του παιδιού στο πορτοκαλί κάθισμα. Η γνωστή ιστορία, «ο Άσσαντ έριξε βόμβες βαρελιού σε περιοχή που ελέγχουν οι αντάρτες κλπ κλπ», ενώ τα ρεπορτάζ επικαλούνταν πηγές της αντιπολίτευσης. Ας δούμε το βίντεο όπως παρουσιάστηκε στο CNN [17]. Με θεατρικό τρόπο, αν και κανείς θα μπορούσε να πει πολλά για το υποκριτικό της ταλέντο (ή την έλλειψη αυτού), η παρουσιάστρια διηγείται συγκινημένη την ιστορία.

Ένας υποτιθέμενος διασώστης μεταφέρει το παιδάκι σε ένα κατακάθαρο και ολοκαίνουργιο ασθενοφόρο, όπου το αποθέτει σε ένα πορτοκαλί κάθισμα. Απομακρύνεται γρήγορα από το πλάνο αφήνοντας το παιδί μόνο του για να γίνει η φωτογράφιση. Το παιδάκι κάθεται στο κάθισμα, με το πρόσωπό του πασαλειμμένο με κάτι καφεκόκκινο που υποτίθεται πως είναι αίμα. Προφανώς λοιπόν πρέπει να είναι βαριά τραυματισμένο – αυτό καλούμαστε να πιστέψουμε. Μάλιστα. Ας παραβλέψουμε πως οι υποτιθέμενες πληγές του δεν αιμορραγούν. Ρωτάμε: ποιο τραυματισμένο παιδί μπορεί να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση και να κάθεται έτσι ήρεμο στην καρέκλα; Πώς γίνεται να μην προσπαθεί να ξαπλώσει και να μην κλαίει; Πώς γίνεται να τρίβει το – τραυματισμένο, υποτίθεται – κεφάλι του χωρίς να σπαράζει από τον πόνο; «Είναι σε σοκ», απαγγέλλει διαβάζοντας το autocue η καλοκάγαθη και ιδιαίτερα συγκινημένη δημοσιογράφος του CNN προσπαθώντας δήθεν να συγκρατήσει τα δάκρυά της, «γι’ αυτό δεν κλαίει». Ας δεχτούμε αυτή την εξήγηση προς στιγμήν. Άλλες φωτογραφίες δείχνουν και ένα κοριτσάκι, το οποίο υποτίθεται επίσης ότι είναι τραυματισμένο (φέρει παρόμοιο μέικάπ με τον Ομράν και έχει τα μαλλιά του ανακατωμένα με παρόμοιο τρόπο), να κάθεται σε ένα διπλανό κάθισμα,. Ούτε αυτό κλαίει, ούτε αυτό αιμορραγεί. Ποιες είναι οι πιθανότητες;
omran-syrian-airstrike-children
Σε ένα μεγαλύτερο βίντεο του συμβάντος που δημοσίευσε η Daily Mail [18], οι υποτιθέμενοι διασώστες – κάποιοι εκ των οποίων φέρουν τα διακριτικά των White Helmets – βάζουν στο ασθενοφόρο  και ένα τρίτο παιδάκι. Και αυτό το αποθέτουν σε ένα κάθισμα και το παρατάνε. Όπως και τα προηγούμενα, ούτε κλαίει ούτε αιμορραγεί.
Ένας από τους φωτογράφους που φαίνονται στα βίντεο είναι ο κύριος Μαχμούντ Ρασλάν. Στις πάνω φωτογραφίες μπορούμε να τον δούμε να φωτογραφίζεται με τους φίλους και συντρόφους του – μέλη της Χαρακάτ Νουρ αλ-Ντιν αλ-Ζένκι – μερικές μέρες αφού αποκεφάλισαν τον 12χρονο Παλαιστίνιο Αμπνταλλά Ίσσα. Στις κάτω φωτογραφίες απαθανατίζει τη «διάσωση» του Ομράν φορώντας το ίδιο πουά μπλουζάκι.
mahmoud-raslan2
Ας δούμε ένα ακόμα βίντεο που δημοσίευσε ο Guardian στις 23.09.2016 [19]. Η γνωστή ιστορία, «ο Άσσαντ έριξε βόμβες σε περιοχή που ελέγχουν οι αντάρτες κλπ κλπ».
Αυτός που παριστάνει το διασώστη «ξεθάβει» το παιδί από τα ερείπια, το παίρνει στην αγκαλιά του και αρχίζει να τρέχει προς ένα ασθενοφόρο. Αλλά, δυστυχώς για την αλ-Κάιντα, δεν έχει κατανοήσει ακριβώς το ρόλο του στο γύρισμα. Αντί λοιπόν να πάει να βάλει το παιδί στο ασθενοφόρο, όπως λέει το σενάριο, αυτός προσπερνάει το ασθενοφόρο και συνεχίζει να τρέχει προς το πουθενά. Οι συναγωνιστές του τού βάζουν τις φωνές, αυτός συνειδητοποιεί το λάθος του και πάει τελικά και αποθέτει το παιδί στο ασθενοφόρο. Τέλος γυρίσματος!

White Helmets: λύκοι με προβιά, πληρωμένοι από τον ιμπεριαλισμό  

les2
Όπως έχουμε αναφέρει επανειλημμένα, οι White Helmets δεν είναι τίποτα άλλο από μια ανθρωπιστική βιτρίνα της αλ-Νούσρα. Συνδεδεμένη με τη Syria Campaign, μια ΜΚΟ με έδρα τη Βρετανία που εναλλάσσει τις κραυγές για τα «εγκλήματα του δικτάτορα» με τα καλέσματα για ζώνη επιβολής απαγόρευσης πτήσεων, η οργάνωση ιδρύθηκε το 2013 από έναν πρώην (;) Βρετανό στρατιωτικό, τον James Le Mesurier, στο Ντουμπάι. Από όσα είναι γνωστά μέχρι σήμερα, η οργάνωση αυτή έχει πάρει $23 εκατομμύρια από το USAID [20], £19.7 εκατομμύρια από το υπουργείο Εξωτερικών της Βρετανίας [21] και $4.5 από την Ολλανδία [22]. Υπερβολικά πολλά λεφτά για να αγοράσει κανείς άσπρα κράνη και οχήματα – με τόσα φτιάχνεις μάλλον στρατό.
aleppo-white-helmet
20 Αυγούστου 2015: τα ηρωικά παλληκάρια των White Helmets τουιτάρουν πως μόλις κατέφθασαν στη σκηνή του βομβαρδισμού, όπου οι βόμβες βαρελιού έχουν καταστρέψει το κτήριο. Στην πραγματικότητα, η φωτογραφία του κατεστραμμένου κτηρίου πρωτοδημοσιεύτηκε στις 14 Απρίλη 2013. Απατεωνίσκοι της κακιάς ώρας.
Το ίντερνετ είναι γεμάτο με βίντεο και φωτογραφίες [23, 24, 25] που απεικονίζουν ψευτοδιασώστες της οργάνωσης αυτής με όπλα, να πανηγυρίζουν με την αλ-Νούσρα διάφορες νίκες ενάντια στο συριακό στρατό, να παρακολουθούν εκτελέσεις και στη συνέχεια να τρέχουν να μαζέψουν τα πτώματα. Απαντώνται αποκλειστικά στις περιοχές που ελέγχει η αντιπολίτευση. Ένας από αυτούς φέρεται να προσπάθησε να βάλει βόμβα [26] σε γερμανικό αεροδρόμιο.
b324ab2b9e6c2334c798fdb2582e906a
Εδώ βλέπουμε έναν ουδέτερο διασώστη με ανθρωπιστικές ευαισθησίες.
ctcomcjwaae11hi
Για να τα φέρουν βόλτα, καταπιεσμένοι Σύροι διασώστες αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη δουλειά – να πολεμούν στο πλευρό των ιμπεριαλοτζιχαντιστών.
Σε περίπτωση που κανείς δυσκολεύεται ακόμα να πιστέψει τι είναι οι White Helmets, ας το ακούσει από πιο υπεύθυνα χείλη. Από τον ίδιο τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που καλείται να εξηγήσει γιατί απελάθηκε [27] από τις ΗΠΑ ένας από τους αρχηγούς τους, ο Ραέντ Σάλεχ, εξαιτίας των δεσμών του με τρομοκρατικές οργανώσεις. Αφού κάνει μια γελοία προσπάθεια να διαχωρίσει τον αρχηγό της οργάνωσης από την οργάνωση, ο κύριος Τόνερ λέει [28] τα κάτωθι με τη γνωστή ρητορική του δεινότητα:
«[…] κάθε άτομο σε κάθε ομάδα… ε… που υπάρχει υποψία… εε… πως έχει δεσμούς ή σχέσεις με εξτρεμιστικές ομάδες ή που πιστεύαμε πως είναι απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ, πρέπει να δράσουμε ανάλογα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κατ’ επέκταση καταδικάζουμε ή κόβουμε τις σχέσεις μας με την ομάδα… ε… για την οποία δουλεύει το άτομο αυτό.»
Με βάση τα παραπάνω, το γεγονός ότι οι White Helmets κόντεψαν να πάρουν το νόμπελ ειρήνης δεν είναι καθόλου παράλογο. Τόσοι εγκληματίες πολέμου το έχουν πάρει.
Όταν δεν είναι απασχολημένοι με το να βομβαρδίζουν αμάχους, να σφάζουν αλλόθρησκους φωνάζοντας «οι Χριστιανοί στη Βυρηττό, οι Αλαουίτες στον τάφο» και γενικώς να λειτουργούν ως εντεταλμένος στρατός στην υπηρεσία της δυτικής Αυτοκρατορίας, οι «επαναστάτες» εκμεταλλεύονται ανήλικα παιδιά για τον πόλεμο προπαγάνδας τους αποσκοπώντας στο να έρθουν οι ιμπεριαλιστές φίλοι τους να τους σώσουν. Αλλά οι μέρες τους είναι μετρημένες. Το ανατολικό Χαλέπι σύντομα θα είναι ελεύθερο. Και η απελευθέρωση της πόλης θα είναι ένα αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της εκδίωξης των νατοϊκών ιμπεριαλιστών από τη Συρία και τη Μέση Ανατολή – ένα αποφασιστικό βήμα  για να αναπνεύσουν τα ταξικά μας αδέρφια εκεί από την ιμπεριαλιστική μπότα, που τους έχει προσφέρει τόσο απλόχερα πόνο και αίμα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ