25 Σεπ 2016

Σοκάρουν τα στοιχεία για χρηματοδότηση της "Χρυσής Αυγής". Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και ιερωμένοι στη λίστα του ΣΔΟΕ

Σοκάρουν τα στοιχεία για χρηματοδότηση της "Χρυσής Αυγής". Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και ιερωμένοι στη λίστα του ΣΔΟΕ

Σοκάρουν τα στοιχεία για χρηματοδότηση της  Χρυσής Αυγής . Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και ιερωμένοι στη λίστα του ΣΔΟΕ


Φωτιά στο πολιτικό και επιχειρηματικό τοπίο βάζει το ΣΔΟΕ με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του για τις πηγές χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής. Οπως προκύπτει έως τώρα, μεγάλοι επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ακόμη και ιερωμένοι υποστήριζαν οικονομικά τη δράση του κόμματος.
Σύμφωνα με πηγές του Sofokleousin.gr, από τους πρώτους ελέγχους έχουν προκύψει διασταυρωμένα στοιχεία για χρηματοδότηση παράνομων δραστηριοτήτων από μεγάλους επιχειρηματίες, εφοπλιστές ακόμα και ιερωμένους. Κάποιοι από τους εμπλεκόμενους έχουν ήδη φυλακιστεί, για άλλους εκκρεμούν ποινικές διώξεις, ενώ ανάμεσά τους είναι και άτομα υπεράνω πάσης υποψίας.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία συνδέουν μέλη και τοπικές οργανώσεις της Χρυσής Αυγής με επιχειρηματίες της νύχτας και του αθλητισμού, ενώ στοιχειοθετείται φάκελος για κακουργήματα που έχουν να κάνουν με την εκβίαση, απειλή καθώς και για συμβόλαια θανάτου, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες.
Σοκάρουν τα στοιχεία για χρηματοδότηση της  Χρυσής Αυγής . Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και ιερωμένοι στη λίστα του ΣΔΟΕ
Το ΣΔΟΕ έχει ήδη ζητήσει το άνοιγμα λογαριασμών από τις τράπεζες ώστε να πιστοποιηθούν με τον πλέον αδιάσειστο τρόπο τα πρώιμα στοιχεία που έχει στα χέρια του. Επιπλέον προκύπτει σχέση μελών της Χρυσής Αυγής με συγκεκριμένους επιχειρηματίες και από στοιχεία παρακολούθησης συνδιαλέξεων.
Σοκάρουν τα στοιχεία για χρηματοδότηση της  Χρυσής Αυγής . Εφοπλιστές, επιχειρηματίες και ιερωμένοι στη λίστα του ΣΔΟΕ
Ολα αυτά έχουν ήδη σταλεί στο Μέγαρο Μαξίμου, αφού οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού έχουν ζητήσει να ενημερώνονται άμεσα για την πορεία των ερευνών. Πάντως, όταν ρωτήθηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, για το θέμα, η απάντησή του ήταν «No comments».


 Σε ερώτηση του imerisia.gr προς τον υπουργό Οικονομικών, ο κ. Γιάννης Στουρνάρας απάντησε λακωνικά: "Κανένα σχόλιο".

πηγη http:http://www.imerisia.gr/default.asp?catid=26496

TTIP: Πλαίσιο συνεργασίας ΕΕ-ΗΠΑ ή δικτατορία των πολυεθνικών;

TTIP: Πλαίσιο συνεργασίας ΕΕ-ΗΠΑ ή δικτατορία των πολυεθνικών;


ttip-plaisio-synergasias-ee-hpa-i-diktatoria-tis-eleytheris-agoras1

Εδώ και δύο περίπου χρόνια, πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, με στόχο την επίτευξη μιας Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Συνεργασίας (Transatlantic Trade and Investment Partnership, ΤΤΙΡ).
Οι διαπραγματεύσεις τελούνται υπό το καθεστώς μυστικότητας, ενώ παράλληλα, πληθαίνουν οι φωνές που προειδοποιούν ότι πρόκειται για μια συμφωνία που θα επιβάλλει σε Ευρώπη και Αμερική το νόμο της ελεύθερης αγοράς, και υποσκάπτονται όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και η ίδια η δημοκρατία.
Ε, δεν το λες και δημοκρατία αυτό που βιώνουμε σήμερα: Νομίζετε ότι έχουμε Δημοκρατία;
Βέβαια, από την άλλη, βλέποντας αυτά που ετοιμάζουν, σκέφτεσαι όσο και να `ναι ότι, το μη χείρον βέλτιστον, αν και προσωπικά δεν με εκφράσει καθόλου αυτήν η φράση και η λογική της.

Ακόμη και αξιωματούχοι του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπως ο Άλφρεντ Ντε Ζάγιας, προειδοποιούν για τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από μια τέτοια συμφωνία. «Δεν επιθυμούμε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου οι επιχειρήσεις και όχι οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις θα λαμβάνουν τις αποφάσεις» δηλώνει χαρακτηριστικά ο Ντε Ζάγιας.
Μέχρι στιγμής, έχουν πραγματοποιηθεί εννέα κύκλοι διαπραγματεύσεων, με τον τελευταίο κύκλο να έχει πραγματοποιηθεί στα τέλη Απριλίου. Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο τότε ευρωπαίος επίτροπος εμπορίου και εκπρόσωπος της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις Κάρελ Ντε Χουχτ, είχε εκφράσει την ανησυχία του ότι πιθανόν να μην επιτευχθεί μια συμφωνία, μέχρι το τέλος του 2015, που είχε τεθεί ως χρονικός ορίζοντας. Αυτό θα σήμαινε, ότι θα καθυστερούσαν οι διαδικασίες εξαιτίας των προεδρικών εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ.
Μια αντίστοιχη συνεργασία με το ΤΤΙΡ, συζητιέται και ανάμεσα στις ΗΠΑ με διάφορες χώρες στις δύο όχθες του Ειρηνικού Ωκεανού (Trans-Pacific Partnership, TPP). Σύμφωνα όμως, με έγγραφα που δημοσιεύθηκαν στα WikiLeaks, η εν λόγω συνεργασία δεν θα αφορά το ελεύθερο εμπόριο των συγκεκριμένων κρατών, αλλά την γιγάντωση του ρόλου των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών στο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.
Πάρτε μία γεύση από την… δράση τους ή έστω μίας από αυτές. Είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα άλλωστε: Monsanto: Η πολυεθνική που «σπέρνει» τη φρίκη.

Πως ξεκίνησε και τι είναι η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία;
Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε, τι στην ευχή είναι αυτή η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (ΤΤΙΡ). Το εγχείρημα αυτό βασίστηκε σε μια έρευνα που ανέθεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση σ’ ένα βρετανικό Think Tank, πάνω σε θέματα οικονομικής πολιτικής, και πιο συγκεκριμένα το CERP (Centre for Economic Policy Research). Τα αποτελέσματα της έρευνας, δημοσιοποιήθηκαν τον Μάρτιο του 2013, και σύμφωνα με τα οποία μια διατλαντική εμπορική συνεργασία ΕΕ και ΗΠΑ, που θα ελαχιστοποιούσε τους δασμούς και θα εξισορροπούσε τους ρυθμιστικούς κανόνες που ισχύουν και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, θα μπορούσε να αποφέρει την ενίσχυση κατά 0,5% του ΑΕΠ της ΕΕ, και κατά 0,4% του ΑΕΠ των ΗΠΑ, μέχρι το έτος 2027.
Επικαλούμενος τις εν λόγω διαπιστώσεις, ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε τονίσει το καλοκαίρι του 2013 ότι επιδιώκει μια αμοιβαία επωφελή αμερικανό-ευρωπαϊκή συμφωνία, η οποία θα τόνωνε τις οικονομίες και των δύο, και επιπλέον θα δημιουργούσε 13 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών, από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα. Το βασικό σκεπτικό γι’ αυτήν την αναζήτηση συμφωνίας, ήταν η επανεκκίνηση των οικονομιών της ΕΕ και των ΗΠΑ, και αποφυγή μιας κρίσης, αντίστοιχης με αυτήν που μας ταλανίζει από το 2008 και μετά.
Εκτός βέβαια, από την τόνωση των οικονομιών των δύο εταίρων, μια τέτοια συμφωνία θα έχει κι έναν γεωπολιτικό χαρακτήρα. Την στιγμή που οι οικονομίες των ΗΠΑ και της ΕΕ έχουν εισέλθει σ’ έναν φαύλο υφεσιακό κύκλο τα τελευταία χρόνια, κάποιες άλλες οικονομίες όπως αυτή της Κίνας ή της Ινδίας, βρίσκονται σε «άνθιση». Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, έχει γίνει πολύς λόγος και για τα περιβόητα BRICS, δηλαδή μια νέα αναπτυξιακή τράπεζα, με τη συμμετοχή χωρών όπως η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότιος Αφρική, και θα αποτελέσει ένα αντίπαλο δέος σε διεθνείς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Συνεπώς, ένα εγχείρημα σαν το ΤΤΙΡ, θα είχε κι έναν χαρακτήρα θωράκισης των χωρών του ΝΑΤΟ και διατήρησης των ινίων στην παγκόσμια σκακιέρα, απέναντι στις αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις.
Η κριτική πάνω στην προωθούμενη συμφωνία
Μπορεί όλες αυτές οι προβλέψεις για ανάκαμψη της οικονομίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας να ακούγονται αισιόδοξες, ωστόσο οι επικριτές της διατλαντικής συνεργασίας υποστηρίζουν ότι οι ελπίδες αυτές είναι «φρούδες». Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και την περίοδο που δημιουργήθηκε και η Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA), όταν ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον υποσχόταν την δημιουργία 200.000 νέων θέσεων εργασίας σε ετήσια βάση, αλλά στην πραγματικότητα εκατομμύρια θέσεις εργασίας έχουν χαθεί την τελευταία 20ετία σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό.
Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τους δασμούς, η προωθούμενη συμφωνία δεν πρόκειται να αλλάξει και πολλά πράγματα, κι αυτό γιατί οι δασμοί εισαγωγής προϊόντων των ΗΠΑ στην ΕΕ και αντίστροφα είναι ήδη αρκετά χαμηλοί.
Το πραγματικό διακύβευμα του ΤΤΙΡ δίνει τη δυνατότητα στις μεγάλες εταιρείες να επιβάλλουν την ατζέντα τους σε εργασιακά δικαιώματα, νομικά κολλήματα επενδύσεων, χαλάρωση των προδιαγραφών στην ποιότητα των προϊόντων, αλλά και σε ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων, μιας και υποστηρίζεται από τους επικριτές της συνεργασίας ότι επαναφέρονται στο τραπέζι οι διατάξεις της συνθήκης ACTA, η οποία είχε καταψηφιστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2012.
Σύμφωνα με τον executive director (εκτελεστικό διευθυντή) του κινήματος “War on want” και επίτιμο καθηγητή στη σχολή Πολιτικών και Διεθνών Σχέσεων του πανεπιστημίου του Νότιγχαμ Τζον Χίλαρι, η προωθούμενη συμφωνία βασίζεται σε τρεις πυλώνες: την απορρύθμιση, τις ιδιωτικοποιήσεις και τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών κράτους και επενδυτών.
Απορρύθμιση και ιδιωτικοποιήσεις
Η απορρύθμιση αφορά την εξίσωση των μεταβλητών που περιορίζουν τα κέρδη των πολυεθνικών εταιριών και των επενδυτικών ομίλων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούν να παρακαμφθούν όλοι οι περιορισμοί που εμποδίζουν την κερδοφορία των επιχειρήσεων όπως εργασιακά δικαιώματα, περιβαλλοντικοί περιορισμοί ή ακόμη και οι περιορισμοί που αφορούν τις γενετικά μεταλλαγμένες τροφές.
Έτσι λοιπόν, όταν αναφερόμαστε στα εργασιακά δικαιώματα, εννοούμε ότι θα υπάρξει ένας (προς τα κάτω) εξορθολογισμός των μισθών, προκειμένου να μειωθεί το κόστος παραγωγής, και ότι θα υπάρχει ένα ενιαίο μισθολόγιο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Πέρα από το καθαρά μισθολογικό κομμάτι, εξυπακούεται ότι τα λοιπά εργασιακά κεκτημένα θα τίθενται στην ευχέρεια της εργοδοσίας.
Σε ό,τι αφορά τους περιβαλλοντικούς περιορισμούς και τους κανονισμούς που αφορούν τα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα, αυτό σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει πιο αυστηρούς κανόνες για αυτά τα θέματα, θα πρέπει να συμβαδίσει με τις αμερικάνικες προδιαγραφές. Το αποτέλεσμα αυτής της εξισορρόπησης των περιορισμών, θα είναι να «ξεκλειδώσουν» τα ευρωπαϊκά σύνορα για εταιρείες που θα εισάγουν τέτοιου τύπου προϊόντα, αλλά και να αρχίσει η Ευρώπη να δημιουργεί τα δικά της αντίστοιχα προϊόντα.
Δείτε και Γενετικά Τροποποιημένοι Σπόροι.
Αμερικανικές πιέσεις για παγκόσμια εξάπλωση των γενετικά τροποποιημένων.
Μεταλλαγμένα τρόφιμα: Τι πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζετε!
Η μαύρη λίστα των εταιρειών που χρησιμοποιούν Γενετικά Μεταλλαγμένα
Πώς μία εταιρεία «τέρας» γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων «σπέρνει» τον καρκίνο στον κόσμο!

Οι ιδιωτικοποιήσεις θα επιτρέψουν την απελευθέρωση ακόμη και των δημόσιων υπηρεσιών, όπως για παράδειγμα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η ενέργεια, το νερό, η υγεία και η παιδεία.
Επομένως, όλα τα δημόσια αγαθά θα μπορούν να γίνουν προϊόντα αγοραπωλησίας, τονώνοντας έτσι την «υγιή επιχειρηματικότητα», ακόμη και όταν πρόκειται για φυσικά μονοπώλια, όπως για παράδειγμα το νερό.
Μηχανισμός επίλυσης διαφορών κράτους και επενδυτών
Ο μηχανισμός επίλυσης διαφορών κράτους και επενδυτών (Investor-State Dispute Settlements, ISDS), δίνει το δικαίωμα στις εταιρείες να οδηγούν σε ειδικά δικαστήρια τις κυβερνήσεις των κρατών, όταν επικαλεστούν ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται μειώνουν τα κέρδη τους. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις δεν θα μπορούν να παραπέμψουν στη δικαιοσύνη τις επιχειρήσεις.
Αυτή η τεχνική, θα δίνει την δυνατότητα στις εταιρείες να διεκδικούν αποζημιώσεις, στην περίπτωση που θα κρίνουν ότι κάποια κυβερνητική απόφαση, της έχει στερήσει έσοδα.
Και φυσικά, τα ειδικά αυτά δικαστήρια, δεν θα έχουν καμία απολύτως σχέση με τους παραδοσιακούς θεσμούς της δικαιοσύνης, όπως για παράδειγμα τα εθνικά δικαστήρια, ευρωπαϊκά δικαστήρια, διεθνή δικαστήρια κλπ.
Όσο παράλογο κι αν ακούγεται, ακόμη και σήμερα υπάρχουν παραδείγματα όπου μια κυβέρνηση οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη, επειδή εμπόδισε την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Η καπνοβιομηχανία Philip Morris έκανε μήνυση στην κυβέρνηση της Αυστραλίας, επειδή ψήφισε έναν νέο αντικαπνιστικό νόμο. Η ολλανδική εταιρεία Achmea υπέβαλλε μήνυση κατά της Σλοβακίας, επειδή η κυβέρνηση επανεθνικοποίησε δομές υγείας, ενώ ακόμη, η γαλλική Veolia μήνυσε την κυβέρνηση της Αιγύπτου, επειδή αύξησε τον κατώτερο μισθό.
Οι κινητοποιήσεις ενάντια στο ΤΤΙΡ
Αρκετά συνδικάτα, φορείς και ακτιβιστές αντιτίθενται στο ΤΤΙΡ, και έχουν πραγματοποιήσει αρκετές διαδηλώσεις κατά την διάρκεια αυτών των δύο χρόνων των διαπραγματεύσεων. Βασικός τους στόχος είναι να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και να την κινητοποιήσουν.
Εάν ο κόσμος κινητοποιηθεί, τότε μια τέτοιου είδους συμφωνία θα κατέρρεε, και αυτό βασίζεται και σε ιστορικό προηγούμενο. Το 1995 συγκροτήθηκε μία ομάδα που αποκαλείτο Υπερατλαντικός Επιχειρησιακός Διάλογος και αποτελείτο από τις μεγαλύτερες εταιρίες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ που συνευρέθηκαν για να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μία τελωνειακή ένωση όπου θα μπορούσαν να εμπορεύονται και να επενδύουν χωρίς κανέναν περιορισμό στα κέρδη τους. Πρώτα προσπάθησαν μέσω του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) για την επίτευξη της Πολυμερούς Συμφωνίας για τις Επενδύσεις (ΠΣΕ). Αλλά υπήρξε μαζική παγκόσμια κινητοποίηση εναντίον της, με αποτέλεσμα η ΠΣΕ να καταρρεύσει το 1998. Έπειτα, προσπάθησαν ξανά μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ακόμη μία φορά οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν το 2004. 
Στέργιος Κότσιρας 



Αγοραφοβία - Η τρίτη μέρα του Φεστιβάλ

 Αγοραφοβία - Η τρίτη μέρα του Φεστιβάλ

Το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή (ή της ΚΝΕ και του Οδηγητή, όπως άκουσα να το λένε στις ομιλίες, οπότε είναι γραμμή) είναι ένα μέρος-θεσμός (ή αντιθεσμός, όπως θα έλεγε κι ο αναρχικός από ένα σκετσάκι του Ζαραλίκου), όπου μπορεί να υποφέρεις τα πάνδεινα: το μαρτύριο της σταγόνας ή της νεροποντής, του κρύου, του δυνατού αέρα, της ορθοστασίας, της τουαλέτας, του συνωστισμού (ποια Άμστελ και Ρεπούση), της κίνησης, του παρκαρίσματος ή του παστοσαρδελώματος στο λεωφορείο, της ομιλίας του ΓΓ που κρατάει πάντα σχεδόν όσο ένα ποδοσφαιρικό ημίχρονο (49 λεπτά χτες με τις καθυστερήσεις για τα συνθήματα), του ξεστησίματος την αμέσως επόμενη μέρα (ή την ίδια νύχτα), που θέλεις μόνο να ξεκουραστείς, της ατελείωτης ουράς στους λουκουμάδες και τα σουβλάκια, που (δόξα την αγία τριάδα των κλασικών) δε λέγονται καλαμάκια και βγάζουμε συνεννόηση. Και αφού τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο, το νοσταλγείς και περιμένεις πώς και πώς το επόμενο. Πιο πολύ κι από την επόμενη Κυριακή ή το επόμενο Μουντιάλ.

Δεν είναι διανομή με δελτίο. Αλλά η ουρά στους ταξικούς λουκουμάδες ΚΝΕ
Ο κόσμος χτες στο πάρκο Τρίτση ήταν πράγματι (χρατς-χρουτς) άπειρος.
Τόσο που μπορούσε να σε πιάσει αγοραφοβία κι ας μην είχες πριν. Και νοσταλγούσες τα χρόνια, που ήμασταν λέει σεχταρισταί και δεν ερχόταν τόσο πολύς κόσμος, σε βαθμό που να μην μπορείς να πας μπροστά, από τη μία σκηνή στην άλλη, καθώς προχωρά η ιστορία. Κι ήθελε πολύ αγώνα, τόλμη και αντοχή, για να το αποτολμήσεις (και βασικά η γνώση από άλλες φορές σε αποθάρρυνε).

Τόσο που σε ένα σημείο έσκασε όλο το Φεστιβάλ στα γέλια, όταν τα μεγάφωνα κάλεσαν το Μάκη Ταδόπουλο να πάει στην κεντρική, γιατί τον ψάχνει η γυναίκα του! Να χάνει η μάνα το παιδί και η σύζυγος τον άντρα...
Τόσο που δεν έπιανες πουθενά σήμα και θυμόσουν στην πράξη τα παλιά ρομαντικά χρόνια, που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα για τις συνεννοήσεις.

Τόσο που στη λαϊκή σκηνή, γινόσουν σύγχρονος Αρχιμήδης, φωνάζοντας "εύρηκα" για κάθε άδεια καρέκλα που ανακάλυπτες και ψάχνοντας απεγνωσμένα μια άδεια (ελληνική) γωνιά να σταθείς και "τα γαν κινήσεις", για να χωρέσεις έξι καρέκλες κι ένα τραπέζι, το ένα πάνω στο άλλο, σαν (ιμπεριαλιστική) πυραμίδα.

Τόσο που φώναξε δυο-τρεις φορές ο Μάργκαρετ από σκηνής "γεια σου Παφίλη", για να χορέψει, αλλά όσο κι αν χτένιζες τους χορευτές με το βλέμμα, δεν τον έβρισκες πουθενά. Που 'σαι Θανάση; (και γιατί δεν έχεις τουίτερ -όπως τον ρώτησε ένας σφος).
Τελικά το βρήκε κάποιος άλλος σφος και το ανέβασε σήμερα στο Youtube, για να το δουν όλοι. Δώσε βάση να μαθαίνεις...



-Κι ύστερα που φώναζε ο Μαργαρίτης "γεια σου Μάκη", λες να ήταν ο Παπαδόπουλος;
-Μπα, μάλλον ο Μαΐλης θα ήταν, που είναι γνωστός μεγάλος γλεντζές.
Κι ο ΓΓ; Τι θα κάνουμε φέτος χωρίς ζεμπεκιά ΓΓ και διαδικτυακό σχολιασμό; Ήταν κι αυτός μια κάποια διασκέδαση...

Τόσο που δε μας έκαναν εντύπωση τα ιλιγγιώδη νούμερα που ανέφερε ο ΓΓ του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό) -τελικά δεν ήταν χαρρυκλυννική εφεύρεση το Μ-ΚΚΕ-Λ κι ο διαχωρισμός μαρξισμού-λενινισμού, που τον κάνουν και πολλοί αστοί ιδεολόγοι. Εκατό χιλιάδες μέλη και 40 εκατομμύρια μέλη στις μαζικές συσπειρώσεις του κόμματος -που αν το καλοσκεφτείς όμως δεν είναι παραπάνω από το 5% του συνολικού πληθυσμού.

Θυμάσαι παλιά Johnny Q (αν και είσαι λίγο μικρός) που οι σφοι εντυπωσιάζονταν με το Φεστιβάλ της Humanite στη Γαλλία και τα πλήθη που συνέρρεαν (ή τη νομιμότητα που απολάμβαναν, αν πάμε ακόμα πιο πίσω); Τώρα οι ρόλοι αντιστράφηκαν κι οι Γάλλοι με την Humanite έρχονται να θαυμάσουν το δικό μας Φεστιβάλ και τα δικά μας πλήθη, όπως κι όλες οι άλλες αποστολές, άλλωστε. Κι είναι κάτι μεταξύ αξίας ανεκτίμητης και διαπολιτισμικού σοκ να βλέπεις τη μισή Διεθνούπολη να ξεσαλώνει στο Μάργκαρετ και να χορεύει αυτοσχεδιάζοντας.

Τόσο που σε κάποιες ταβέρνες χτες τελείωσαν τα σουβλάκια, ενώ προχτές μετά τις δύο, άρχισαν να τα πουλάνε πενήντα λεπτά "για το δρόμο" (τελικά το έκαναν και χτες αυτό). Κι αν κάποια έβγαιναν λίγο σκληρά και κάπως κρύα, δεν πειράζει. Η οργάνωση είναι γενικά εγγύηση για οτιδήποτε σε  σχέση με τους πλανόδιους, που είναι λαχείο τι θα πετύχεις.
Βλέπεις (λουκουμάδες, σουβλάκια, κτλ) ΚΝΕ; Είναι καλό!
Προτιμήστε τα αγνά κνίτικα προϊόντα.
Όχι στο βρώμικο και τους πολιτικούς συνειρμούς του.

Αν και υπήρχαν πλανόδιοι, που προσαρμόστηκαν στο κοινό τους και τις ανάγκες του Φεστιβάλ. Πχ αυτός ο πάγκος με τα κοσμήματα, όπου έβρισκες ΟΓΕ, ΚΚΕ και σφυροδρέπανα σε αφθονία.


Ενώ ένας άλλος πουλούσε USB με δυόμισι χιλιάδες λαϊκά τραγούδια...

Τόσο που ο Ζαραλίκος αναρωτιόταν γιατί δε τον/μας βάζουν στην κεντρική, στη θέση της Μποφίλιου, για να χωρέσουμε όλοι οι χαβαλέδες (αυτός ξέρει ότι είμαστε τέτοιοι, αλλά η οργάνωση όχι). Έπεσε όμως σε κάτι γκρούπις-τζαστινμπιμπεράκια των Ονιράμα (οι επόμενοι στο πρόγραμμα), που τσίριξαν στην προαναγγελία τους και τα ρώτησε αν έχουν what's up, για να γίνουν φίλοι.

Γιατί ως γνωστόν (για τους fight-clubικούς φίλους) υπάρχουν τρία-τέσσερα είδη ανθρώπων στο Φεστιβάλ: τα μποφιλάκια, τα ονιραμάκια, η λαϊκή βάση του Μάργκαρετ, ουίσκι και Iron Maiden δίσκοι (ή USB με δυόμισι χιλιάδες τραγούδια). Ο Κατσώτης που είχε ένα ροδαλό χρώμα και έριχνε παλαμάκια στο χορό του Παφίλη.
Κι εμείς οι χαβαλέδες που ήρθαμε στο Φεστιβάλ να ακούσουμε το παραλήρημα του Χριστόφορου.

Αλλά πρώτα ήταν η ομιλία του ΓΓ. Κι ακόμα πιο πριν, το χορευτικό συγκρότημα του δήμου Πατρέων στο κρυμμένο (undercover) αμφιθέατρο, δίπλα στο στέκι του πολιτισμού. Κι ο πατρινός τύπος -λέει- ενθουσιάστηκε, που προσκλήθηκε το συγκρότημα στο κεντρικό φεστιβάλ της πρωτεύουσας και το θεώρησε σπουδαίο γεγονός, μεγάλης σημασίας. Η αρχοντοβλαχιά (που θα έλεγε το Λαϊκό Στρώμα) στα καλύτερά της.

Από την ομιλία του ΓΓ ξεχώρισα τη φράση για τη σήψη του συστήματος που επιστρατεύει λαγούς, ακόμα και σε βαθμό γελοιότητας (Λεβέντης) ή εγκληματίες -όπως ο Σώρρας. (Αλλά ας γίνουμε εμείς υπολογίσιμη δύναμη, για να τους αναγκάσουμε να σοβαρευτούν). Τις αιχμές για το ΑΚΕΛ -με την αποστολή της ΕΔΟΝ στην πρώτη σειρά- όπου δε χρεοκόπησε η δική μας πρόταση-εναλλακτική, αλλά η αυταπάτη για φιλολαϊκή διαχείριση με μια κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού. Και στον αέρα μπορώ να σου πω, όπου πετούσε διαρκώς το drone, σα μεγάλο ενοχλητικό ζουζούνι και ανησυχούσε τον κόσμο: πίσω μου σε έχω σατανά -της ΕΤΕ.
Και την ουσιαστική προαναγγελία του 20ού συνεδρίου στους επόμενους μήνες (παρεμπιπτόντως σκέφτηκα πως δεν -έχω δει να- κυκλοφορούν πια, εδώ και μερικά συνέδρια, τα βιβλιαράκια που κάλυπταν το ενδιάμεσο διάστημα -την αντίστοιχη ολυμπιάδα- πχ από το 17ο στο 18ο Συνέδριο, από το 18ο στο 19ο, κοκ).

Προς το τέλος της ομιλίας, ένα παιδικό μπαλόνι έφυγε στον ουρανό, θυμίζοντας κάτι από Μίσα και τελετή λήξης της Μόσχας.
Ενώ εξίσου συγκινητικό ήταν να βλέπεις στην ομιλία όρθιους κάνα δυο σφους με σπασμένα πόδια (σαν βετεράνους πολέμου) και δεκανίκια. Παρεμπιπτόντως, η πατερίτσα είναι κάτι σαν το θηλυκό του πατερούλη, στήριγμα κι αποκούμπι στα δύσκολα...

Σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο
και να 'σουν το πιόνι...
Από την υπόλοιπη βόλτα, συγκράτησα τη γωνιά για τα λίγο μεγαλύτερα παιδάκια, δίπλα στον παιδότοπο, με το φοβερό όνομα "μικρόκοσμος" -που έχει κι ωραίους πολιτικούς συνειρμούς, με μια δόση αυτοσαρκασμού. Τη γωνιά του σκακιού, για όλες τις ηλικίες και διαστάσεις. Και τη γωνιά της ιστορίας, όπου πετύχαμε ένα μικρό βίντεο-ντοκιμαντέρ και στο τέλος ερωτήσεις κατανόησης πάνω στο βίντεο, με την ιστορική εικόνα της κόκκινης σημαίας στο Ράιχσταγκ.
-Γιατί έγινε τόσο γνωστή αυτή η φωτογραφία;
-Κυρία να πω, να πω, να πω; Κυρία, κυρία, κυρία...
Κι είναι στη μικρή, ανέμελη ηλικία, που λογικά δε θα έχουν ακούσει κάτι για τα δυο ρολόγια (κείμενο επ' αυτού προσεχώς).

Γιατί έγινε διάσημη παιδιά αυτή η φωτογραφία;
Με κέρδισε επίσης το κουίζ στο περίπτερο για τα ναρκωτικά, όπου η κρίσιμη τελευταία ερώτηση έλεγε:
Ποιος ποιητής έγραψε το στίχο "χασίσι αν θες μετά χαράς, μα όχι λευτεριά".
Α. Ο Καρυωτάκης. Β. Ο Σεφέρης Γ. ο Κώστας Βάρναλης
Κι αφού απάντησαν το γάμα κι οι δύο παίκτες και περιμέναμε για το τυπικό την επιβεβαίωση, η συντρόφισσα-παρουσιάστρια (που το 'χε γενικά) το έριξε στην πλάκα.
Ε, στο φεστιβάλ της ΚΝΕ είμαστε, τι άλλο θα ήταν...

Την ίδια στιγμή στη μαθητική σκηνή, έπαιζε η μπάντα του ΚΕΘΕΑ με τη Γιώτα Νέγκα, που ήταν προσθήκη της τελευταίας στιγμής στο πρόγραμμα και είπε πολύ ωραία το Soldier of Fortune, σε κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι μας είχε συνηθίσει.

Στη λαϊκή και τον Πετρολούκα, πέτυχα ένα τραγούδι με... παραδοσιακό, αντισεξιστικό στίχο, που έλεγε για "τα παιδιά μαζί με τα κορίτσια". Love sex, hate sexism, που έλεγε και το μπλουζάκι των Αυστριακών.
Κι έστρωσε το έδαφος για τον Ζαραλίκο στη μαθητική, που εξηγούσε γιατί δεν είναι σεξιστικό το "αγάπη μόνο ρε μουνιά". Άσε που το "μόνο" δηλώνει αποκλειστικότητα, "μόνο ΑΕΚ", "μόνο ΚΚΕ", κτλ. Ενώ πιο πριν ανέλυε ότι "πούστης είναι αυτός που κόβει συντάξεις και μισθούς", πχ ο Αντώνης Σαμαράς κι όχι ο Τρύφωνας.

Κι είπε ένα σωρό άλλα, παλιά και καινούρια. Για τη γειτόνισσά του που δεν ψήφισε Σύριζα αλλά Αλέξη (όπως η Πάολα στο δικό της μυαλό ψήφιζε Αλέκα) και δεν εμπιστεύεται τα δωρεάν φάρμακα της Κούβας, γιατί το τζάμπα δε (θα) είναι καλό. Κι άντε να πείσεις εσύ για την αλήθεια τον κόσμο, που έχει εθιστεί στο ψέμα και τη διαφήμιση.

Για τη Χαρά από το κοινό, που θα καθόταν στο ΓΓ, που είναι εργάτης στο κρεβάτι, οκτάωρο και "η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά".
Για το "μπάφος και επανάσταση" στην πλατεία των αγανακτισμένων. Και το δημοψήφισμα όπου έγινε το "όχι", "ναι" και το 39% πλειοψηφία, αλλά εμείς που είμαστε κολλημένοι και σταλινικοί δεν καταλαβαίνουμε πώς λειτουργεί η αστική δημοκρατία.
Για τον Κουβέλη που έγινε υπουργός δικαιοσύνης το 89' κι αντί για τον Ανδρέα δίκασε τα πάμπερς.
Για τα παιδιά του γηπέδου που πρέπει να τα έχουμε από κοντά και να μην τα χαρίζουμε στους άλλους
Και για τα κανονικά παιδιά που μαθαίνουν από μικρά πως όταν χτυπάνε στο τραπεζάκι περπατώντας, δε φταίνε αυτά, αλλά το "κακό τραπεζάκι", οπότε άντε μετά να μάθουν να κάνουν αυτοκριτική.

Κάπου στο ενδιάμεσο είπε επίσης ότι αφού μας συμπεριφέρονται λες και είμαστε εξαρτημένοι, ας εξαρτηθούμε κι εμείς -κάτι που έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Λες να είναι και ο Ζάραλος ένας... "οποτουρνίστα" -όπως το έγραψε κατά λάθος στο βίντεο; Ευτυχώς ήταν όμως κάνα τριχίλιαρο κόσμος, μες στο νερό (σχεδόν κυριολεκτικά για κάποιους που σκαρφάλωναν στα κάγκελα δίπλα στη λίμνη), οπότε οι περισσότεροι ήταν μακριά από την οθόνη και δεν το είδαν.

Το πρόγραμμα τελείωσε κατά τις τρεις -ενώ προχτές ο Φάκαρος το πήγε ως τις τέσσερις, με ικαριώτικα ωράρια και προγραμματισμό.
Αλλά έχουν μείνει ένα σωρό άλλα, τα οποία δεν μπόρεσαν να μπουν. Οπότε θα χρειαστεί ένα ακόμα κείμενο αποτίμησης και "παραλειπόμενων" με όσα δε χώρεσαν.

Εμπρός για κίνημα αντεπίθεσης, πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων

Εμπρός για κίνημα αντεπίθεσης, πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων
Εκτενή αποσπάσματα από την ανακοίνωση - κάλεσμα, μπροστά στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, στις 19 και 20 Νοέμβρη στο ΣΕΦ



Με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ απευθύνεται σε όλες τις οργανώσεις της εργατικής τάξης, σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, σε όλους τους εργαζόμενους, μπροστά στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, που θα γίνει στις 19 και 20 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στο Ν. Φάληρο. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα από το κάλεσμα.
***
Καλούμε όλα τα Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Επιτροπές Αγώνα, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές σε ανοιχτό διάλογο, με τη σιγουριά ότι οι συζητήσεις και οι αποφάσεις μας θα ανοίξουν νέους δρόμους για το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα της Ελλάδας. Θα είναι εφαλτήριο για την ανασύνταξη και την αντεπίθεση του κινήματός μας, για νέα άνοδο των αγώνων μας.
Απευθύνουμε κάλεσμα, για να φτιάξουμε κίνημα πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων μας και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά, κίνημα απαλλαγμένο και χειραφετημένο από την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις τους.
Να προχωρήσουμε μπροστά και να χτίσουμε μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες, με την οργάνωση της λαϊκής πάλης, την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπαλλήλους, τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους αγρότες, τους ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες, τους νέους, τις γυναίκες, όλους όσοι υποφέρουν από την καταπίεση των μονοπωλίων.
Να χτίσουμε το δικό μας αντίπαλο δέος για την υπεράσπιση της ζωή μας, του μέλλοντος των παιδιών μας! Σήμερα, απαιτείται συνολική αλλαγή πορείας!
Τι είναι η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ και ποιοι συμμετέχουν
Η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ είναι μια ανοιχτή, δημοκρατική, ζωντανή διαδικασία όπου το λόγο τον έχουν οι εργαζόμενοι αντιπρόσωποι που θα βρεθούν στο στάδιο με απόφαση του σωματείου τους μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Εκπροσωπούν και μεταφέρουν τις αγωνίες, τις ανησυχίες, τον προβληματισμό και τις αποφάσεις που θα πάρουν οι εργάτες στα σωματεία και τους χώρους δουλειάς κάτω στο πρωτοβάθμιο επίπεδο, στη βάση.
Δεν έχει σχέση με τα συνέδρια της ΓΣΕΕ που γίνονται σε πολυτελή ξενοδοχεία μπροστά σε άδειες καρέκλες, συνέδρια εκφυλισμένα μιας αδίστακτης εργατικής αριστοκρατίας, που ελέω μηχανισμών της κυβέρνησης και της εργοδοσίας παριστάνει την ηγεσία της εργατικής τάξης.
Η ίδια η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ είναι καθαρός αέρας αλλαγής και ανατροπής απέναντι στη δυσοσμία που αναδίνει ο βάλτος του ενσωματωμένου συνδικαλισμού.
Τι θέματα θα συζητήσουμε και τι αποφάσεις θα πάρουμε
Μέσα από ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο να αποφασίσουμε να τραβήξουμε μπροστά:
  • Για να χαράξουμε γραμμή αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής, να διεκδικήσουμε οργανωμένα. σχεδιασμένα και μαχητικά την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, όλα αυτά που δικαιούμαστε με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα, και ενάντια σε αυτούς που μας καταδικάζουν στη φτώχεια και σε όρους επιβίωσης των αρχών του προηγούμενου αιώνα για τα κέρδη του κεφαλαίου: την καπιταλιστική εργοδοσία, τις κυβερνήσεις τους και την ένωσή τους όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τα κόμματα και τους μηχανισμούς που τα υπηρετούν. Για την ανάκτηση των απωλειών που είχε η εργατική τάξη όλα αυτά τα χρόνια, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, την κατάργηση των αντιλαϊκών - αντεργατικών νόμων, για το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους.
  • Για να βγάλουμε τα Συνδικάτα από την ασφυκτική θηλιά του εργοδοτικού και κυβερνητικού ελέγχου των ηγεσιών που κυριαρχούν σε στρατηγικούς κλάδους και στις τριτοβάθμιες οργανώσεις στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, από την απαξίωση και τον εκφυλισμό.
  • Για να απαλλαγούμε από τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού εταιρισμού και της υποταγής στα επιχειρηματικά συμφέροντα, που αποτέλεσε γραμμή ήττας και παράδοσης του εργατικού κινήματος μέσα στην κρίση.
  • Για να αλλάξουμε την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά, με την ένταξη νέων δυνάμεων στην οργανωμένη πάλη σε κάθε κλάδο και σωματείο, την άνοδο του βαθμού οργάνωσης της τάξης μας.
  • Για να δυναμώσουμε τον αγώνα ενώνοντας τους εργαζόμενους που διασπά η εργοδοσία, με το κυνήγι του κέρδους και την αύξηση της εκμετάλλευσης, να ρίξουμε τους φράχτες που σηκώνει ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και μας χωρίζει με βάση τις εργασιακές σχέσεις, τους μόνιμους από τους συμβασιούχους, τους αορίστου χρόνου από τους ωρομίσθιους, τους Ελληνες από τους μετανάστες.
  • Για να αγκαλιάσουν τα Συνδικάτα τη μεγάλη μάζα των ανοργάνωτων νέων εργαζομένων με τις άθλιες εργασιακές σχέσεις λάστιχο και τους μισθούς ψίχουλα, την τεράστια μάζα των ανέργων.
  • Για να χτίσουμε τη μεγάλη συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, νεολαίας ενάντια στα μονοπώλια, τους επιχειρηματικούς ομίλους που μας καταδυναστεύουν.
Αυτή η ανάγκη γέννησε το ΠΑΜΕ πριν από 17 χρόνια. Το 1999 πάνω από 1.500 συνδικαλιστές όλων των κλάδων έγραψαν τις πρώτες σελίδες της μεγάλης προσπάθειας ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Από τότε μέχρι σήμερα, με την ακούραστη και ασταμάτητη δράση του για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα αναγνωρίζεται πλατιά από όλους τους εργαζόμενους ως η πιο συγκροτημένη αγωνιστική και μαχητική δύναμη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Τι είναι το ΠΑΜΕ και ποια η συμβολή του στον αγώνα των εργαζομένων
Το ΠΑΜΕ δεν είναι παράταξη ή κομματικός φορέας. Είναι μέτωπο οργανώσεων της εργατικής τάξης, Συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Επιτροπών Αγώνα, εκλεγμένων συνδικαλιστών που με όρους μαζικού κινήματος παλεύουν συντονισμένα με βάση πλαίσιο στόχων πάλης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εργατικής τάξης, με γραμμή σύγκρουσης με την μεγαλοεργοδοσία, τις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Ολα αυτά τα χρόνια, το ΠΑΜΕ έδωσε πολλές μικρές και μεγάλες σκληρές μάχες με όλες τις μορφές πάλης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης της πατρίδας μας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Εδειξε την έμπρακτη αλληλεγγύη του στους αγώνες των εργατών, των λαών σε άλλες χώρες που εξίσου υποφέρουν. Συμμετέχει ενεργά στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τις γραμμές της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας που φέτος συμπληρώνει 71 χρόνια αγωνιστικής παρουσίας και δράσης και πραγματοποιεί το 17ο Συνέδριό της.
Ετσι, καταξιώθηκε στις συνειδήσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών, νέων και γυναικών. Εργαζομένων, δηλαδή, που γνώρισαν τη δράση και την αλληλεγγύη του ΠΑΜΕ μέσα από το Συνδικάτο τους, τη Σωματειακή Επιτροπή στη δουλειά τους, τις Απεργιακές Επιτροπές, τον συνάδελφο συνδικαλιστή στο εργοστάσιο, τον εργάτη στο διπλανό πόστο που έκανε το βήμα και βγήκε μπροστά, μοίρασε την ανακοίνωση μίλησε στη Γενική Συνέλευση.
Η μέχρι σήμερα συντονισμένη δραστηριότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ ενόχλησε και ενοχλεί. Πολλές φορές πιάστηκε στο στόμα κυβερνητικών στελεχών και της μεγαλοεργοδοσίας φυσικά αρνητικά και αυτό αποτελεί τιμή για εμάς. Αρκετές φορές δέχτηκε επίθεση, προβοκάτσιες, συκοφαντίες, ύπουλα χτυπήματα.
Ομως δεν υποκύψαμε, δεν τα διπλώσαμε, δεν τα βρήκαμε πίσω από κλειστές πόρτες. Θεωρούμε ότι με τη γραμμή μας, με τη δράση μας, με το παράδειγμα του κάθε αγωνιστή που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ μέσα από το σωματείο και δρα στον κλάδο και στον τόπο δουλειάς του, δώσαμε πνοή και ζωντάνια στο εργατικό κίνημα, κάναμε προσπάθεια να μπουν στη μάχη περισσότεροι εργάτες και εργάτριες, δώσαμε τη μάχη να αναδειχτεί ότι μπορεί να υπάρχει άλλη προοπτική από αυτήν που μας προετοιμάζουν, ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος.
Τόσο στα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης όσο και στα τελευταία δύσκολα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν έβαλαν νερό στο κρασί τους, δε μπήκαν σε «κοινωνικούς διαλόγους», δεν υιοθέτησαν απόψεις και ιδεολογήματα του κοινωνικού εταιρισμού που έσκαβαν το λάκκο στους εργαζόμενους. Ανεξαρτήτως του πρόσημου της κυβέρνησης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων.
Αναλάβαμε με ευθύνη και τόλμη μεγάλες πρωτοβουλίες συμπόρευσης, κοινού βηματισμού στον αγώνα. Με διεκδικητικό πλαίσιο βασισμένο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πλαίσιο πάλης και συσπείρωσης. Καλέσαμε ανοιχτά, πλατιά όλα τα σωματεία να το ενισχύσουν, να συζητήσουν πάνω σε αυτό.
Πάνω από 1.000 σωματεία και φορείς του λαϊκού κινήματος βρεθήκαμε μαζί σε μεγάλα συλλαλητήρια που έγραψαν τη δική τους σελίδα στην Ιστορία του κινήματός μας, το 2014, το 2015, στις μεγάλες απεργίες για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης τη χρονιά που πέρασε, στα μεγαλειώδη κοινά συλλαλητήρια εργατών αγροτών που άφησαν τη δική τους παρακαταθήκη. Με τους περισσότερους δεν συμφωνούσαμε σε όλα, με αρκετούς συναντηθήκαμε στον αγώνα για πρώτη φορά. Εκατοντάδες σωματεία και συνδικαλιστές συμπορευτήκαμε κόντρα στην αδράνεια, την υπονόμευση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, την επίθεση των κυβερνήσεων.
Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη, που φανερώνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Δεν θεωρούμε ότι τα έχουμε καταφέρει όλα καλά. Στη συνδιάσκεψη θα συζητήσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες που θέλουμε να διορθώσουμε. Τις επισημαίνουμε ανοιχτά χωρίς το φόβο να εκτεθούμε στους εργάτες. Δε φοβόμαστε διότι αυτό είναι το ΠΑΜΕ. Η καρδιά και η ανάσα του είναι οι εργάτες. Ας φανταστούμε, αν δεν υπήρχε ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, στους χώρους δουλειάς;
Μέσα από αυτούς τους αγώνες, όλη μας τη δράση έχει δημιουργηθεί μια καλύτερη υποδομή και καλύτερες προϋποθέσεις για να προχωρήσουμε πιο σταθερά στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Σήμερα, μπορούμε σε αυτό το δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο δρόμο να βρεθούμε περισσότεροι. Το αγωνιστικό μέτωπο των εργατικών οργανώσεων να διευρυνθεί και να ισχυροποιηθεί. Μαζί περισσότεροι να επεξεργαστούμε σχέδιο εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης για τη ζωή που μας αξίζει. Σε αυτήν τη συζήτηση καλούμε να πάρετε μέρος και όσοι ακόμα έχετε επιφυλάξεις, επιμέρους διαφωνίες.
Ισχυροποίηση και διεύρυνση του ΠΑΜΕ, με νέες δυνάμεις, νέα συνδικάτα σημαίνει ισχυροποίηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Μέσα από τον κοινό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και στις κυβερνήσεις θα ενισχύεται η ενότητα της εργατικής τάξης.
Κανένας συμβιβασμός με τη σημερινή άθλια πραγματικότητα, τη μίζερη ζωή που φτιάχνουν για μας και τα παιδιά μας.
(...) Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές, για να υπάρχει ανάπτυξη στην υπηρεσία των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, για να υπάρχει αξιοπρεπής ζωή, δουλειά με δικαιώματα. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε όλο τον πλούτο! Τον ιδρώτα μας, τον κόπο μας τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Μπορούμε να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Το σύνθημα που γεννήθηκε στους μεγάλους αγώνες, μας δείχνει το δρόμο:
«Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Τζάμπα χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες και μονοπωλιακούς ομίλους

Τζάμπα χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες και μονοπωλιακούς ομίλους

Τα προγράμματα της κυβέρνησης, στόχο έχουν να ενισχύσουν την καπιταλιστικοποίηση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, με βάση τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ
Τα προγράμματα της κυβέρνησης, στόχο έχουν να ενισχύσουν την καπιταλιστικοποίηση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, με βάση τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ
Η ανακοίνωση του υπουργού Αγροτικής ανάπτυξης για την προκήρυξη της πρώτης δέσμης μέτρων προϋπολογισμού 1,5 δισ. ευρώ από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2014 - 2020, τα οποία θα «τρέξουν» μέχρι το τέλος του χρόνου, είναι «μια από τα ίδια». Αφορούν σε τέσσερις πυλώνες: Νέοι αγρότες, βιολογική γεωργία, επενδυτικά σχέδια (μεταποίηση πρωτογενών προϊόντων και σχέδια βελτίωσης), κατάρτιση αγροτών. Τα 800 μάλιστα εκατομμύρια θα δοθούν στις 13 Περιφέρειες της χώρας, οι οποίες θα τα διαχειριστούν με βάση τις κεντρικές κατευθύνσεις.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την εξαγγελία των μέτρων αυτών, σερβίρει «ξαναζεσταμένη σούπα», καθώς από το Δεκέμβρη που εγκρίθηκε το ΠΑΑ συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ (4,7 δισ. κοινοτική συμμετοχή και τα υπόλοιπα εθνική και ιδιωτική), το αξιοποιεί συνεχώς ως προπαγανδιστική αιχμή για το «αναπτυξιακό μοντέλο» που προωθεί στην ύπαιθρο, δηλαδή για την επιτάχυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, της ενίσχυσης της κερδοφορίας μέσω του ανταγωνισμού.
Αυτήν την πραγματικότητα υλοποιεί το ΠΑΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο προσχέδιο που είχε δοθεί για έγκριση στην Κομισιόν τον περασμένο Νοέμβρη, αναφερόταν: «Η μικρή σε έκταση γεωργική εκμετάλλευση είναι οικονομικά ασύμφορη, διότι απαγορεύει τις οικονομίες κλίμακας, τόσο στις καλλιεργητικές πρακτικές, όσο και στις επενδύσεις (...) Το μέγεθος των εκμεταλλεύσεων έχει σαφή επίπτωση στην οικονομική αποτελεσματικότητα και γενικά στις επιδόσεις και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες των εκμεταλλεύσεων».
Η προοπτική ενίσχυσης της παραπάνω τάσης αποτυπώνεται και στις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης. Από την ίδια την ανακοίνωση του υπουργείου, γίνεται σαφές ότι τα προωθούμενα επενδυτικά προγράμματα, που αποτελούν ένα από τα τέσσερα σκέλη της χρηματοδότησης, αφορούν κατά βάση στη χρηματοδότηση καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και όχι τους μικρομεσαίους παραγωγούς.
Για τη μεταποίηση και τα σχέδια βελτίωσης
Ενα από τα μέτρα αποτελεί η χρηματοδότηση επενδύσεων στη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων από «επαγγελματίες αγρότες». Τη στιγμή που η συγκυβέρνηση υιοθέτησε τις συστάσεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και μια σειρά άλλα μέτρα, δίνοντας τη δυνατότητα στα μονοπώλια της μεταποίησης να αξιοποιούν φθηνότερες εισαγόμενες πρώτες ύλες (π.χ. κατάργηση ορίου ζωής στο γάλα, αλλαγές στη νομοθεσία για το γιαούρτι), προβάλλει τώρα ότι δήθεν δίνει διεξόδους στους παραγωγούς, χορηγώντας τους τη δυνατότητα να μεταποιούν οι ίδιοι τα προϊόντα τους.
Το μέτρο αυτό θα το καρπωθούν καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις που έχουν τη δυνατότητα καθετοποίησης, πρόσβασης στην αγορά μέσω της ανάπτυξης βραχέων αλυσίδων εφοδιασμού και διαμόρφωσης αγροτοδιατροφικών clusters ή σύναψης συμφωνιών με βιομηχανίες τροφίμων, εμπορικά κέντρα και αλυσίδες σούπερ μάρκετ που απορροφούν άμεσα χωρίς εμπόρους - μεσάζοντες την παραγωγή τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρόγραμμα αφορά 500 μόλις επενδυτικά σχέδια με προϋπολογισμό 170 εκατομμύρια (κατά μέσο όρο 340.000 ευρώ ανά σχέδιο) και με ποσοστό χρηματοδότησης από 40% - 75% ανάλογα με την περιοχή υλοποίησης της επένδυσης. Το υπόλοιπο ποσοστό (25% - 60%) θα χρηματοδοτηθεί από τους ίδιους τους «επαγγελματίες αγρότες» με ίδια κεφάλαια.
Αυτό το γεγονός από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, που η θηλιά των χρεών στις τράπεζες τους πνίγει, που έχουν οδηγηθεί στην αδυναμία να πληρώσουν τις τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ και από το γεγονός ότι οι βιομήχανοι τους παίρνουν την παραγωγή «μπιρ παρά», δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από το πρόγραμμα. Αντίθετα, επειδή δεν μπορούν να αντέξουν στον ανταγωνισμό, θα έρθουν σε ακόμα χειρότερη θέση λόγω της συνέχισης της πολιτικής ικανοποίησης όλων των αξιώσεων των μονοπωλίων της μεταποίησης και των τραπεζών.
Η προοπτική αυτή επιβεβαιώνεται και από τον κατάλογο των πρώτων επενδυτικών σχεδίων ύψους 95 εκ. ευρώ που θα πληρωθούν από το ΠΑΑ 2014 - 2020 (είχαν ενταχθεί στο ΠΑΑ την περίοδο 2007 - 2013, αλλά έχουν περάσει ως «έργα - γέφυρες» για να πληρωθούν από το νέο ΠΑΑ 2014 - 2020). Το σύνολο των κονδυλίων κατευθύνεται σε μεγάλες κάθετες επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος, σε ομάδες παραγωγών και σε μεταποιητικές μονάδες (π.χ. Συνεταιρισμός Καλαβρύτων, Φάρμα Μητσόπουλος, Παναιγιάλειος Ενωση Συνεταιρισμών, ΕΛΒΙΖ, ΒΑΛΜΑΣ κ.λπ.).
Ενίσχυση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η χρηματοδότηση μέχρι 5.000 σχεδίων βελτίωσης με ένα ποσό που φτάνει τα 360 εκ. ευρώ (κατά μέσο όρο 72.000 ευρώ). Σε αυτήν την περίπτωση, η συμμετοχή με ίδια κεφάλαια είναι ύψους 25% - 60%, ανάλογα πάλι με την περιοχή.
Ασφαλώς και από αυτά τα προγράμματα υπάρχει αρνητική εμπειρία για μεγάλο αριθμό μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, οι όποιοι μπήκαν σε αυτά, χρεώθηκαν στις τράπεζες για να εξασφαλίσουν το δικό τους μερίδιο στην «επένδυση» και η συνολική τους κατάσταση δεν άλλαξε, καθώς παρέμειναν έρμαια των μεγαλεμπόρων και μεταποιητών, αλλά και των ακόμα μεγαλύτερων χρεών τους.
Σε ό,τι αφορά το ύψος της επένδυσης, είναι χαρακτηριστικό ότι μπορεί να ανέλθει έως 500.000 ευρώ, ενώ για συλλογικές επενδύσεις από ομάδες παραγωγών έως 2 εκ. ευρώ. Το εν λόγω μέτρο είναι ιδιαίτερα προσανατολισμένο στην ενίσχυση των ομάδων παραγωγών, δηλαδή συλλογικών καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων, των οποίων η ιδιωτική συμμετοχή δεν θα ξεπερνά το 40% (25% - 40%).
Αλλωστε, η προώθηση των ομάδων παραγωγών βρίσκεται στην προμετωπίδα της ΚΑΠ. Η νομοτελειακή εξέλιξη τέτοιων επιχειρήσεων, όπως και των συνεταιρισμών, είναι τελικά είτε η μετατροπή τους σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις (τύπου ΑΕ), είτε η μετατροπή της συλλογικής ιδιοκτησίας σε μετοχική, σε συγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε ορισμένους μεγαλομετόχους και τη σταδιακή μετατροπή του διευθυντικού μηχανισμού σε ιδιοκτήτες της επιχείρησης είτε η πτώχευση και διάλυσή τους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση με την πώληση της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ», αλλά ακόμη και το γεγονός ότι η συμμετοχή σε μια σειρά από ομάδες παραγωγών απαιτεί σημαντικό ύψος ατομικών κεφαλαίων.
Παραδείγματα αποτελούν στον τομέα των οσπρίων ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Εθνικού Δρυμού Πρεσπών «Πελεκάνος», όπου η εξασφάλιση συνεταιριστικής μερίδας απαιτεί το ποσό των 34.000 ευρώ, αλλά και η Ομάδα Παραγωγών «ΘΕΣΓΑΛΑ», όπου το μέσο μέγεθος των εκμεταλλεύσεων που συμμετέχουν στο συνεταιρισμό είναι 180 αγελάδες/εκμετάλλευση, τη στιγμή που ο μέσος όρος σε επίπεδο χώρας υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνά τις 35 αγελάδες/εκμετάλλευση.
Πρόκειται για παραδείγματα που αναδεικνύουν το πόσο κάλπικες είναι οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι η σύσταση συλλογικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων, πολύ περισσότερο ομάδων παραγωγών, αποτελεί τη λύση για τη μικρομεσαία αγροτιά.
Στις «ράγες» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής
Το ΠΑΑ κινείται ακριβώς στην κατεύθυνση που θέτουν οι στόχοι της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) που συν-επεξεργάζονται τα κράτη - μέλη στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις. Πρόκειται για μια αντικειμενική τάση στον καπιταλισμό που όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα εμπειρία πραγματοποιείται και με τη συμβολή της ΚΑΠ.
Τα επενδυτικά σχέδια που θα ενταχθούν στο ΠΑΑ, θα ενισχύσουν, μέσω του ανταγωνισμού, το σχηματισμό μεγαλύτερων καπιταλιστικών επιχειρήσεων στον πρωτογενή τομέα, τη συγκεντροποίηση και την αύξηση της κλίμακας της παραγωγής, η οποία αποτελεί απαραίτητο συστατικό για την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας και του εμπορίου. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μεγαλύτερα κεφάλαια μπορούν και εκτοπίζουν μικρότερα, καθώς οι μεγάλες καπιταλιστικές μονάδες, όπου η παραγωγικότητα είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη, έχουν τη δυνατότητα λόγω μεγαλύτερης παραγωγής να αγοράζουν φτηνότερα τα καλλιεργητικά μέσα, να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος στις επιδοτήσεις και να μπορούν να προωθούν τα προϊόντα τους με καλύτερους όρους.
Αυτό είναι αντικειμενικό στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης και ενδυναμώνει την τάση διαμόρφωσης μιας παραγωγικής βάσης που στηρίζεται στη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγική μονάδα και στην καθετοποίηση.
Την ίδια στιγμή, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι θα εξακολουθήσουν να πλήττονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική που ενισχύει τα μονοπώλια της μεταποίησης και τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις.
Υπάρχει άλλος δρόμος
Η λύση, τόσο για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, όσο και για τα λαϊκά στρώματα που έχουν ανάγκη από μια πρωτογενή παραγωγή που θα διασφαλίζει φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα, βρίσκεται στη διαφορετική κοινωνικοοικονομική οργάνωση από τη λαϊκή εξουσία, στη μεγάλη παραγωγή και στην καθετοποίηση, αλλά με διαφορετικές σχέσεις παραγωγής, με επίκεντρο τη μεγάλη κοινωνικοποιημένη μονάδα με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, έξω από τα δεσμά της καπιταλιστικής ΕΕ και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης.
Οι μικροί παραγωγοί που θα επιθυμούν να παραμείνουν στην παραγωγή θα μπορούν να αξιοποιούν τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα διαφέρουν ριζικά από τους σημερινούς και να εντάσσονται σε αυτούς εθελοντικά, για να διασφαλίζουν σημαντική βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσής τους (μείωση κόστους παραγωγής, προστασία παραγωγής, επιστημονική - τεχνική υποστήριξη κ.ά.). Μέσα από αυτήν τη διαδικασία θα μπουν οι βάσεις για την οριστική λύση του διατροφικού προβλήματος του λαού και την εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος για τους παραγωγούς.

Οξύνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας

Οξύνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας
Την ίδια ώρα, επιχειρείται νέος γύρος παζαριών



Πλώρη για τις ακτές της Συρίας στην Ανατολική Μεσόγειο βάζει το ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ»
Copyright 2016 The Associated
Πλώρη για τις ακτές της Συρίας στην Ανατολική Μεσόγειο βάζει το ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ»
Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι της ρωσο-αμερικανικής συμφωνίας της 9ης Σεπτέμβρη για «εκεχειρία» στο Χαλέπι της Συρίας με ημερομηνία εφαρμογής τη 12η του μήνα, βρεθήκαμε μπροστά σε μία νέα φάση ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης σε διπλωματικό και πολεμικό πεδίο. Η εξέλιξη ασφαλώς δεν προκαλεί εντύπωση ούτε είναι ανεξήγητη. Η παρούσα όξυνση της αμερικανο-ρωσικής κόντρας (πέραν αυτής ανάμεσα στις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους τους, π.χ. Τουρκία) και η αδυναμία των δύο δυνάμεων να γεφυρώσουν κάποιες από τις πιο μεγάλες διαφορές τους, εντός και εκτός Συρίας (σε γεωπολιτικό, οικονομικό, ενεργειακό επίπεδο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση των μονοπωλιακών τους συμφερόντων σε Ευρώπη και Ασία, κ.ά.) δείχνουν να δυναμιτίζουν το τοπίο συνολικά, αλλά και να δημιουργούν ένα πέπλο αντίφασης. Αυτό γιατί τη στιγμή που διαπραγματεύονται, την επόμενη, ένας εκ των δύο ή και οι δύο υπονομεύουν τα συμφωνηθέντα και συνεχίζουν το παιχνίδι στη γεωστρατηγική «σκακιέρα».
Ετσι, η ρευστή πραγματικότητα εξελίσσεται ως εξής: Λίγες μέρες μετά την επίτευξη της ρωσο-αμερικανικής συμφωνίας για εκεχειρία στο Χαλέπι, φθάσαμε σε κλιμάκωση των βομβαρδισμών σε μία στρατηγική περιοχή για την οποία ερίζουν, μεταξύ άλλων, ο στρατός της Συρίας και οι σύμμαχοι της χώρας (Ρωσία, Ιράν, λιβανέζικη σιιτική οργάνωση «Χεζμπολάχ»), οι αντικαθεστωτικοί που ελέγχονται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκία, μοναρχίες του Κόλπου), οι Κούρδοι της περιοχής κ.λπ.
Ετσι, ενώ στα λόγια και στα χαρτιά είχαμε τη ρωσο-αμερικανική συμφωνία για «εκεχειρία», στην πράξη είδαμε κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων και προετοιμασιών για μία ενδεχομένως μεγαλύτερη σύγκρουση.
Βομβαρδισμοί με απώτερους στόχους...
Μέσα στην τελευταία βδομάδα, σημειώθηκαν δύο κομβικής σημασίας γεγονότα: Α) Ο βομβαρδισμός θέσης του συριακού στρατού στο Ντέιρ Εζόρ το Σάββατο 17 Σεπτέμβρη, από αμερικανικά βομβαρδιστικά τύπου «F-16» και άλλα βομβαρδιστικά από Δανία, Βρετανία και Αυστραλία. Β) Η «περίεργη» επίθεση σε κομβόι του ΟΗΕ, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια κοντά στο Χαλέπι το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, 19 Σεπτέμβρη, με τουλάχιστον 12 νεκρούς.
Οσον αφορά στην επίθεση κατά του συριακού στρατού στο Ντέιρ Εζόρ, αποκαλύφθηκε πως οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους βομβάρδιζαν επί 1 ώρα σκοτώνοντας τουλάχιστον 62 (κατ' άλλες πληροφορίες 80) Σύρους στρατιώτες και τραυματίζοντας πάνω από 100 άλλους, ενισχύοντας παράλληλα τη θέση τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» στην ανατολική Συρία. Σταμάτησαν αρκετή ώρα αφότου ειδοποιήθηκαν από Ρώσους στρατηγούς πως είχαν επιτεθεί σε θέση του συριακού στρατού.
Αρχικά, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν ότι βομβάρδισαν θέση του συριακού στρατού. Στη συνέχεια, το παραδέχθηκαν ισχυριζόμενοι πως το έπραξαν «κατά λάθος». Ομως, το Ντέιρ Εζόρ έχει ιδιαίτερη σημασία. Αποτελεί θύλακα στρατηγικής σημασίας, που είναι περικυκλωμένος εδώ και καιρό από χιλιάδες τζιχαντιστές, γιατί βρίσκεται σε σταυροδρόμι μεταξύ Ιράκ και Συρίας. Οσο ο συριακός στρατός το ελέγχει, διακόπτει τη σύνδεση των εδαφών που ελέγχουν αντικαθεστωτικοί και τζιχαντιστές σε Συρία και Ιράκ (επομένως και τον ανεφοδιασμό τους).
Ακολούθησε η «περίεργη» επίθεση σε κομβόι ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στο Χαλέπι με τουλάχιστον 12 νεκρούς. Οι Αμερικανοί έσπευσαν, δίχως βεβαίως να παρουσιάσουν το παραμικρό τεκμήριο, να κατηγορήσουν «συριακά και ρωσικά βομβαρδιστικά». Οι Ρώσοι και οι Σύροι, από την πλευρά τους, απέρριψαν τις αιτιάσεις των ΗΠΑ ότι ευθύνονταν ή είχαν την παραμικρή ανάμειξη στην περίεργη επίθεση. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του Γραφείου του ΟΗΕ για τις Ανθρωπιστικές Υποθέσεις, Γενς Λέρκε, διέψευσε αρχικές πληροφορίες πως η επίθεση έγινε από αέρος, λέγοντας ότι δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει τις συνθήκες του περιστατικού. Οταν οι Αμερικανοί επέμειναν, οι Ρώσοι άρχισαν να παρουσιάζουν στοιχεία, ενάντια στους ισχυρισμούς της Ουάσιγκτον.
Τα ρωσικά στοιχεία...
Ο Ιγκορ Κονασένκοφ, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Αμυνας, υποστήριξε ότι η αυτοκινητοπομπή «δεν επλήγη από αέρος, αλλά τα οχήματα καταστράφηκαν από φωτιά που προκάλεσε το φορτίο που μετέφεραν». Ακολούθως, ο ρωσικός στρατός δημοσιοποίησε βίντεο που κατέγραφε την κίνηση της αυτοκινητοπομπής, όπου φαίνεται ότι συνόδευε την αποστολή ένα φορτηγό, στο οποίο επέβαιναν ένοπλοι, που ρυμουλκούσε πυροβόλο μεγάλου διαμετρήματος. Σε επόμενη φάση, ο Κονασένκοφ ανακοίνωσε ότι αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος, τύπου «Predator», που απογειώθηκε από τη βάση του Ιντσιρλίκ, βρέθηκε πάνω από το κομβόι, που χτυπήθηκε, και αποχώρησε μισή ώρα μετά. Οι Αμερικανοί δεν το διέψευσαν, αρκούμενοι να ανακοινώσουν ότι εκείνη την ώρα πετούσαν στην περιοχή «δύο ρωσικά μαχητικά τύπου "Su-24"», πράγμα που διέψευσαν άμεσα οι Ρώσοι.
Στη συνέχεια υπήρξε ανάκληση της ανθρωπιστικής βοήθειας από τον ΟΗΕ, ένταση στις διαπραγματεύσεις Ρώσων και Αμερικανών, την απόφαση του συριακού στρατού να ανακοινώσει τερματισμό της συμφωνίας εκεχειρίας και να αναγγείλει έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Χαλέπι...
Ερχεται και ρωσικό αεροπλανοφόρο....
Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν νέα ένταση στο πεδίο των πολεμικών επιχειρήσεων και αναπόφευκτα «ακύρωσαν» τη συμφωνία εκεχειρίας, με τη Ρωσία να ανακοινώνει, για πρώτη φορά, την αποστολή του αεροπλανοφόρου «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» έξω από τις ακτές της Συρίας στην Αν. Μεσόγειο, πέρα από τα έξι ρωσικά πολεμικά πλοία που πλέουν εδώ και καιρό στην περιοχή.
Πληροφορίες από διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν πως οι Ρώσοι σχεδιάζουν να δοκιμάσουν νέα όπλα, βομβαρδιστικά και νέους τύπους πυραύλων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών. Οπως πυραύλους τύπου Κh-38 με το νέο σύστημα καθοδήγησης SVP-24, και βομβαρδιστικά τύπου «Su-33», MiG-29 K/KMB και ελικόπτερα «Κa-52K Katran».
Νέα παζάρια στη Ν. Υόρκη
Με φόντο αυτές τις κινήσεις, Αμερικανοί και Ρώσοι δεν σταμάτησαν τα παζάρια, που από τη Βιέννη μεταφέρθηκαν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Προχτές, συγκλήθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε μία βδομάδα η 20μελής «Διεθνής Ομάδα Στήριξης της Συρίας» για πάνω από 2 ώρες, δίχως να επιτευχθεί η παραμικρή πρόοδος στην ανανέωση της αμερικανο-ρωσικής συμφωνίας «εκεχειρίας» ή στην επανέναρξη των ενδοσυριακών «ειρηνευτικών» συνομιλιών. Βεβαίως, δεν αποκλείεται, στη συνέχεια, να καταλήξουν σε κάποια προσωρινή «συμφωνία», μέχρι την επόμενη κλιμάκωση...
Στο μεταξύ, οι βόμβες των στρατιωτικών επιχειρήσεων θα συνεχίσουν να πέφτουν παράλληλα με τις ενδοϊμπεριαλιστικές διαπραγματεύσεις.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Κλιμακώνεται η συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων

Κλιμακώνεται η συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων

Αμερικανικά βομβαρδιστικά (φωτ.) κάνουν όλο και πιο συχνά υπερπτήσεις πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο
Copyright 2016 The Associated
Αμερικανικά βομβαρδιστικά (φωτ.) κάνουν όλο και πιο συχνά υπερπτήσεις πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο
«Αυτό που δείχνουμε σήμερα είναι ένα μόνο εργαλείο που έχουμε να επιλέξουμε από μια ευρεία γκάμα επιλογών», δήλωσαν την περασμένη Τετάρτη οι εκπρόσωποι της στρατιωτικής δύναμης των ΗΠΑ που εδρεύουν μόνιμα στη Νότια Κορέα, μετά από τις νέες υπερπτήσεις αμερικανικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο. Συγκεκριμένα, ένα υπερηχητικό αεροσκάφος τύπου «Β-1Β» απογειώθηκε από τη βάση Αντερσεν στη νήσο Γκουάμ του Ειρηνικού και ολοκλήρωσε την πτήση με προσγείωση στη βάση Οσάν, 40 χλμ. από τη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα Σεούλ.
Τα «Β-1Β» θεωρούνται από τα πιο συνηθισμένα και «ικανά» πολεμικά αεροσκάφη των ΗΠΑ, χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Σύμφωνα με την ίδια την κατασκευάστρια εταιρεία του, την «Μπόινγκ», αποτελεί το ταχύτερο βομβαρδιστικό της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας και μπορεί να μεταφέρει 24 πυραύλους κρουζ, συνολικό βάρος πυρομαχικών πάνω από 34 τόνους.
«Η συμμαχία (σ.σ. ΗΠΑ - Νότιας Κορέας) δυναμώνει καθημερινά και παραμένουμε σε ετοιμότητα για να υπερασπιστούμε και να διατηρήσουμε την ασφάλεια της Κορεατικής Χερσονήσου και της περιοχής», συμπλήρωνε ακόμα η διοίκηση της αμερικανικής δύναμης στη Ν. Κορέα, μετά την υπερπτήση της Τετάρτης.
Στο όνομα της υπεράσπισης της «σταθερότητας»
Η Ουάσιγκτον εμφάνισε ως αφορμή για τις υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο την τελευταία πυρηνική δοκιμή της ΛΔ Κορέας στις 9 του Σεπτέμβρη. Συνολικά, οι ιμπεριαλιστές και πρώτοι οι Αμερικανοί αξιοποιούν την απόφαση της ΛΔ Κορέας να αναπτύσσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο ως πρόσχημα για την προώθηση των δικών τους σχεδιασμών, στο πλαίσιο της ραγδαίας όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε Ασία - Ειρηνικό, μια περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, που αποτελεί κρίσιμο εμπορικό σταυροδρόμι και φιλοξενεί άφθονο ενεργειακό πλούτο.
Η αλήθεια είναι ότι ολόκληρη η συγκεκριμένη περιφέρεια, από πάνω έως κάτω, και με επίκεντρο την Κορεατική Χερσόνησο στα βορειότερα και τη Νότια Κινεζική Θάλασσα στα νοτιότερα, εξελίσσεται ειδικά τους τελευταίους μήνες σε πεδίο διαρκούς συγκέντρωσης ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων και υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων.
Καταρχήν, ενδεικτική είναι η «κινητοποίηση» της ίδιας της Νότιας Κορέας, στο όνομα και της «βορειοκορεατικής απειλής».
  • Μετά την τελευταία πυρηνική δοκιμή της ΛΔ Κορέας, το Γενικό Επιτελείο Στρατού έδωσε στη δημοσιότητα το «Σχέδιο Μαζικής Τιμωρίας και Αντιποίνων "Κορέα"», που περιλαμβάνει την ανάπτυξη πολύ εξειδικευμένων ομάδων κομάντος και ταυτόχρονες επιθέσεις με πυραύλους σχεδιασμένους για χτυπήματα ακριβείας, σε περίπτωση επίθεσης από την Πιονγιάνγκ. Οπως έσπευσαν να σχολιάσουν Νοτιοκορεάτες, είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο σχέδιο εκπονείται για να εκτελεστεί σε περίπτωση που υπάρχουν «ενδείξεις» για «μια πυρηνική επίθεση της Β. Κορέας». Οι ίδιοι υποστήριζαν ότι πρόκειται για σχέδιο «προληπτικού χτυπήματος. Τα προηγούμενα είχαν αμυντικά στοιχεία σε μεγάλο μέρος τους, αυτό έχει κάποια επιθετικά στοιχεία...».
  • Ενδεικτική ήταν και η μεγάλη συμμετοχή στη φετινή άσκηση Νότιας Κορέας - ΗΠΑ «Ulchi Freedom Guardian» που έγινε από τις 22/8/2016 μέχρι τις 2/9/2016, με μια συνολική δύναμη 75.000 ατόμων. Το 1/3 ήταν αμερικανικές δυνάμεις.
  • Την ίδια περίπου περίοδο, το νοτιοκορεατικό Πυροβολικό έκανε ασκήσεις ευρείας κλίμακας με πραγματικά πυρά, πολύ κοντά στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη της Χερσονήσου, με «σενάριο» την αντιμετώπιση μιας πιθανής πυρηνικής επίθεσης από την Πιονγιάνγκ και τη συμμετοχή 60 αεροσκαφών αλλά και 530 ατόμων.
Μάζωξη Κάρτερ με υπουργούς ASEAN
Ξεχωριστή είναι, βέβαια, η στρατιωτική «κινητοποίηση» των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στην περιοχή, με πρόσχημα την υπεράσπιση της «σταθερότητας», στο όνομα της οποίας μάλιστα ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Αστον Κάρτερ, θα φιλοξενήσει στα τέλη του μήνα άτυπη συνάντηση των υπουργών Αμυνας ΗΠΑ - ASEAN (Ενωση Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας) στη Χονολουλού. Στόχος είναι - σύμφωνα με το Πεντάγωνο - να συζητηθούν οι «κοινές ανησυχίες για την ασφάλεια και ευκαιρίες για περαιτέρω συνεργασία για την οικοδόμηση και διατήρηση μιας διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού», σε συνέχεια της πρόσφατης Συνόδου ΗΠΑ - ASEAN, στο Λάος, αλλά και της ειδικής Συνόδου ΗΠΑ - ASEAN που είχε οργανώσει πέρυσι ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, επιβεβαιώνοντας τη «στροφή» των ΗΠΑ στην περιοχή. Ακόμα:
  • Στο πλαίσιο αυτής της «στροφής», έχουν πυκνώσει οι «περιπολίες» αμερικανικών πολεμικών πλοίων στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, όπου οι εδαφικές διαφορές (κύρια μεταξύ Κίνας και άλλων χωρών) ανεβάζουν συχνά το θερμόμετρο.
  • Βεβαίως, το «ενδιαφέρον» των ΗΠΑ για την περιοχή αποτυπώνεται καταρχήν στην απόφαση εγκατάστασης του υπερσύγχρονου αντιπυραυλικού συστήματος THAAD (Terminal High Altitude Area Defense) στη Χερσόνησο, σε συνεργασία και σύμφωνη γνώμη βέβαια με τη Σεούλ, αλλά και με το Τόκιο, παρά την αντίδραση της Κίνας αλλά και της Ρωσίας.
  • Ενδεικτικές είναι και οι πληροφορίες (από ΜΜΕ όπως το νοτιοκορεατικό πρακτορείο «Γιονάπ» και το κινεζικό «Σινχουά») ότι στην ευρεία άσκηση «RED FLAG» που γίνεται κάθε χρόνο και τμηματικά στη διάρκεια του 12μηνου, η Ουάσιγκτον θα περιλάβει και «σενάριο» απάντησης «σε μια ξαφνική πυραυλική επίθεση από τη Βόρεια Κορέα». Το συγκεκριμένο μέρος θα αφορά τα γυμνάσια που θα γίνουν 3-21 Οκτώβρη στη βάση Εϊλσον στην Αλάσκα. Σε αυτή θα πάρει μέρος και η Νότια Κορέα με 6 μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-15K και δυο μεταγωγικά C-130. Σύμφωνα πάντα με τις συγκεκριμένες πηγές, οι ΗΠΑ από τη μεριά τους θα διαθέσουν 50 μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-16 και F-15C. Επίσης, στο συγκεκριμένο τμήμα της «RED FLAG» θα λάβουν μέρος και «εταίροι» των ΗΠΑ όπως η Ν. Ζηλανδία αλλά και το ΝΑΤΟ.
Το πλαίσιο αυτό της ευρείας στρατιωτικής ετοιμότητας ενισχύουν και οι πρόσφατες δηλώσεις της νέας υπουργού Αμυνας της Ιαπωνίας, Τομόμι Ινάντα, που αφού ξεκαθάρισε ότι «στηρίζουμε σθεναρά τις επιχειρήσεις του αμερικανικού ΠΝ υπέρ της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας» στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, εξήγησε ότι η χώρα της είναι έτοιμη «να αυξήσει την εμπλοκή της» στην ίδια περιοχή, «για παράδειγμα, μέσα από κοινές εκπαιδευτικές περιπολίες με το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) των ΗΠΑ και διμερείς και πολυμερείς ασκήσεις με (άλλα) ΠΝ της περιοχής».
Αλλωστε, στα τέλη του περασμένου Ιούνη, ΗΠΑ, Ιαπωνία και Νότια Κορέα προχώρησαν στην πρώτη τους κοινή άσκηση με βαλλιστική δοκιμή, επικαλούμενες και τις «απειλές» της ΛΔ Κορέας. Η άσκηση με τον κωδικό «Pacific Dragon» (Δράκος του Ειρηνικού) έγινε στις εγκαταστάσεις του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στη Χαβάη και επιδίωξη ήταν να ενισχύσει «την ήδη ισχυρή σχέση των τριών εθνών που συμμετέχουν», ενώ δοκιμάστηκαν και τα ηλεκτρονικά αντιπυραυλικά συστήματα «Aegis» σε θέματα συλλογής δεδομένων (που αφορούν τον εντοπισμό και την ανίχνευση εχθρικού πυραύλου).
Επίσης, στις 4 Οκτώβρη ΗΠΑ και Φιλιππίνες θα προχωρήσουν σε κοινές αμφίβιες ασκήσεις προσγείωσης, με σημείο εκκίνησης την έδρα του σώματος στην περιοχή Φορτ Μπονιφάσιο στη Μανίλα. Οι ασκήσεις θα περιλαμβάνουν χρήση αληθινών πυρών και θα διαρκέσουν έως τις 12 Οκτώβρη. Από τη μεριά των ΗΠΑ θα πάρει μέρος δύναμη 500 στρατιωτών, ενώ οι Φιλιππίνες θα «διαθέσουν» 1.400.
Εκτεταμένα ρωσο-κινεζικά γυμνάσια
Την αυξημένη αυτή «κινητικότητα» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους παρακολουθούν στενά αντίπαλα κέντρα, που αφενός έχουν τα δικά τους αυτοτελή σχέδια, αφετέρου «ανησυχούν» για τις επιδιώξεις της Ουάσιγκτον.
Από αυτή τη σκοπιά πρέπει κανείς να εξετάσει και τις ετήσιες κοινές ασκήσεις των Κίνα - Ρωσία με κωδικό «Joint Sea» («Θαλάσσια Συνεργασία») που φέτος οργανώθηκαν στη Νότια Κινεζική Θάλασσα. Οι περσινές ασκήσεις με τον ίδιο κωδικό είχαν γίνει στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, δηλαδή εκεί όπου Κίνα - Ιαπωνία κοντράρονται μεταξύ άλλων για την κυριαρχία των νήσων Σενκάκου /Ντιαογιού, μια ακόμα από τις ζώνες του Ειρηνικού με μεγάλο φυσικό πλούτο.
Οι ασκήσεις έγιναν από τις 13 μέχρι τις 19 Σεπτέμβρη και περιελάμβαναν «αληθινά πυρά, επιχειρήσεις θαλάσσιας διέλευσης και προσγείωσης σε νησιωτικές περιοχές, αμυντικές και επιθετικές ασκήσεις σε νήσους». «Σε σχέση με προηγούμενες ασκήσεις, αυτή τη φορά υπάρχουν βελτιώσεις στην οργάνωση, την έκδοση εντολών, την ανάπτυξη (των δυνάμεων) και άλλα πεδία. Θα ενισχύσουν επίσης την ψηφιοποίηση και τη συστηματοποίηση της χρήσης των δυνάμεων την ώρα της μάχης», εξήγησε κατά την τελετή έναρξης των ασκήσεων ο εκπρόσωπος του κινεζικού Πολεμικού Ναυτικού Λιανγκ Γιανγκ. Το «Σινχουά» υποστήριζε πριν μερικές μέρες ότι οι φετινές ασκήσεις συντονισμού είναι από τις ευρύτερες που έχουν ποτέ οργανώσει οι δυο χώρες «με κοινό σύστημα εντολών πληροφόρησης».
Επισημαίνουμε ότι οι φετινές ασκήσεις Κίνας και Ρωσίας έγιναν με φόντο κοινές τους ανησυχίες και αντιρρήσεις για την εγκατάσταση του THAAD στην Κορεατική Χερσόνησο. Μάλιστα, η «άφιξη» του THAAD στην περιφέρεια έχει δώσει ήδη αφορμές για αναλύσεις περί της «ανάγκης νέων κοινών διακηρύξεων στρατηγικής κατεύθυνσης Ρωσίας - Κίνας», στο όνομα του «να ενισχύσουμε τη στρατηγική σταθερότητα της περιοχής». Ισως δεν ήταν τυχαίες, λοιπόν, οι δηλώσεις που έκανε στα μέσα Αυγούστου ο Ρώσος πρέσβης στο Πεκίνο, Αντρέι Ντενίσοβ, ότι Κίνα και Ρωσία συζητούν μια πρόταση να εμποδίσουν την περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων στην Κορεατική Χερσόνησο.
Αλλες διευκρινίσεις δε δόθηκαν. Πάντως, είναι γεγονός ότι η συγκέντρωση υπερσύγχρονων οπλικών συστημάτων και στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή κλιμακώνεται και οι λαοί καλούνται σε αυξημένη επαγρύπνηση και οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής τους πάλης χωρίς καμιά αναβολή.

Αϊνστάιν και διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» επιβεβαιώνουν εξωπλανήτη!

Αϊνστάιν και διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» επιβεβαιώνουν εξωπλανήτη!

Καλλιτεχνική απεικόνιση του συστήματος με τους δύο ερυθρούς νάνους στο βάθος και τον πλανήτη μεγέθους Κρόνου σε πρώτο πλάνο
Καλλιτεχνική απεικόνιση του συστήματος με τους δύο ερυθρούς νάνους στο βάθος και τον πλανήτη μεγέθους Κρόνου σε πρώτο πλάνο
Η πρώτη ανακάλυψη εξωπλανήτη από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ», με αξιοποίηση του φαινομένου του βαρυτικού μικροφακού, το οποίο προβλέπεται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας, ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες, από ομάδα αστρονόμων. Ο πλανήτης περιφέρεται σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, γύρω από δύο ερυθρούς νάνους, στο σύστημα OGLE-2007-BLG-349, που βρίσκεται 8.000 έτη φωτός μακριά, προς το κέντρο του Γαλαξία. Τα δύο άστρα απέχουν μεταξύ τους μόλις 7 εκατομμύρια χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου 14 φορές τη διάμετρο της τροχιάς της Σελήνης γύρω από τη Γη.
Ο βαρυτικός μικροφακός εκδηλώνεται όταν το φως από ένα μακρινό άστρο κατά την πορεία του προς τον παρατηρητή στη Γη περάσει πολύ κοντά από ένα μεγάλο άστρο που βρίσκεται ενδιάμεσα. Τότε η βαρύτητα του μεγάλου άστρου καμπυλώνει την τροχιά του φωτός με αποτέλεσμα να λειτουργεί σαν συγκεντρωτικός φακός και να επιτρέπει την παρατήρηση περισσότερων λεπτομερειών.
Το σύστημα OGLE-2007-BLG-349 είχε πρωτοεντοπιστεί από επίγεια τηλεσκόπια, αλλά δεν είχε γίνει δυνατό να αποκαλυφθεί η λεπτομερής του σύνθεση, αν δηλαδή επρόκειτο για έναν πλανήτη μεγέθους ανάλογου με τον Κρόνο και δύο άστρα, ή έναν πλανήτη σαν τον Κρόνο και έναν πλανήτη σαν τη Γη με ένα άστρο. Η οξύτητα των παρατηρήσεων από το «Χαμπλ» σε συνδυασμό με τη σύμπτωση της τέλειας στοίχισης Γης - βαρυτικού φακού - παρατηρούμενου συστήματος, επέτρεψε να αποκλειστεί το δεύτερο ενδεχόμενο, αφήνοντας ως μόνη δυνατή εξήγηση το σύστημα των δύο ερυθρών νάνων και του ενός πλανήτη σε μέγεθος Κρόνου.

ΣΦΗΚΑ - «ΠΕΤΡΑΔΙ» Με ειδικό δηλητήριο μετατρέπει έντομα σε ενεργούμενα

ΣΦΗΚΑ - «ΠΕΤΡΑΔΙ»
Με ειδικό δηλητήριο μετατρέπει έντομα σε ενεργούμενα



Μια νεογέννητη σφήκα - «πετράδι» προβάλλει μέσα από το σώμα της κατσαρίδας ξενιστή, που χρησίμευσε ως φαγητό της, όσο βρισκόταν στο στάδιο της προνύμφης και σε ολόκληρη τη φάση μεταμόρφωσης σε ώριμο άτομο του είδους
Μια νεογέννητη σφήκα - «πετράδι» προβάλλει μέσα από το σώμα της κατσαρίδας ξενιστή, που χρησίμευσε ως φαγητό της, όσο βρισκόταν στο στάδιο της προνύμφης και σε ολόκληρη τη φάση μεταμόρφωσης σε ώριμο άτομο του είδους
Αν οι κατσαρίδες ονειρεύονταν, οι σφήκες - «πετράδια» θα ήταν σίγουρα πρωταγωνιστές στους εφιάλτες τους. Αυτές οι μικρές, μοναχικές τροπικές σφήκες, γενικά αδιάφορες για τον άνθρωπο, χειραγωγούν τα παράσιτα, ώστε να τις υπηρετήσουν ως πρόθυμα, ζωντανά γεύματα των νεογέννητών τους! Πρόκειται για υλικό ταινίας τρόμου. Αλλωστε, οι σφήκες - «πετράδια» και άλλα έντομα που γεννάνε μέσα σε ξενιστές, αποτέλεσαν έμπνευση για τη γνωστή σειρά ταινιών τρόμου επιστημονικής φαντασίας, όπου το εξωγήινο τέρας μεγαλώνει μέσα στο σώμα και κάποια στιγμή προβάλλει μέσα απ' αυτό, σκοτώνοντας τον άνθρωπο ξενιστή του.
Η θηλυκή σφήκα - «πετράδι» καταφέρνει να ελέγξει το νευρικό σύστημα των κατσαρίδων και να τις κάνει άφοβες και πρόθυμες στις εντολές της. Ομως δεν το πετυχαίνει μέσω κάποιου ...ιού, όπως στις ταινίες, αλλά μέσω του ειδικού δηλητηρίου που διαθέτει και λειτουργεί ως κατασταλτικό φάρμακο στοχευμένα σε ειδικό σημείο του «εγκεφάλου» τους (πρόκειται απλώς για το μεγαλύτερο νευρικό γάγγλιο, καθώς οι κατσαρίδες όπως και όλα τα έντομα δεν έχουν εγκέφαλο με την έννοια που έχουν τα ανώτερα ζώα).
Στοχευμένο τσίμπημα
Υπάρχουν ίσως εκατομμύρια χημικές ουσίες δηλητηρίων που μπορούν να επιδράσουν στους νευρώνες. Γι' αυτό δεν είναι παράξενο που ορισμένα δηλητήρια στοχεύουν το προσεκτικά προστατευμένο κεντρικό νευρικό σύστημα, ξεπερνώντας διάφορα εμπόδια, για να φτάσουν από την άλλη άκρη του σώματος και να διαπεράσουν τελικά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, ώστε να «μπουν στο μυαλό» του θύματος. Ορισμένα από αυτά τα νευροτοξικά δηλητήρια πρέπει να εγχυθούν απευθείας μέσα στον εγκέφαλο, όπως κάνει η σφήκα - «πετράδι» για να μετατρέψει τις κατσαρίδες σε ελεγχόμενα «ζόμπι».

Η σφήκα - «πετράδι» με τους έντονους χρωματισμούς και ιριδισμούς που της έδωσαν και το όνομα
Η σφήκα - «πετράδι» με τους έντονους χρωματισμούς και ιριδισμούς που της έδωσαν και το όνομα
Κάποια νευροτοξικά δηλητήρια μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα από το να παραλύσουν το θύμα. Η σφήκα - «πετράδι», που είναι συχνά αρκετά μικρότερη από το θύμα της, αρχίζει την επίθεσή της από πάνω, αρπάζοντας την κατσαρίδα με το στόμα της, καθώς προσπαθεί να στοχεύσει με το «κεντρί» ωοτοκίας, που βρίσκεται στο μεσαίο τμήμα του σώματός της, στο θώρακα, ανάμεσα στο πρώτο ζευγάρι ποδιών της. Το τρύπημα διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα και σχεδόν αμέσως τα συστατικά του δηλητηρίου παραλύουν προσωρινά την κατσαρίδα, ώστε η σφήκα να κερδίσει χρόνο για ένα καλύτερα στοχευμένο δεύτερο τσίμπημα. Τώρα στοχεύει το νευροτοξικό της δηλητήριο σε δύο συγκεκριμένες περιοχές των γαγγλίων του θύματος.
Χειρουργικό εργαλείο
Το κεντρί της σφήκας - «πετράδι» είναι τόσο καλά ρυθμισμένο για το θύμα της, που μπορεί να ανιχνεύσει πού ακριβώς βρίσκεται μέσα στο «κρανίο» της κατσαρίδας, ώστε να χύσει το δηλητήριο απευθείας σε δύο υποπεριοχές του εγκεφάλου. Η ανιχνευτική ικανότητα του κεντριού οφείλεται σε μηχανικές και χημικές ενδείξεις. Οι δύο αυτές περιοχές του εγκεφάλου είναι πολύ σημαντικές για τη συμπεριφορά του θύματος. Οι επιστήμονες τις αφαίρεσαν τεχνητά από κατσαρίδες για να δουν πώς αντιδρά η σφήκα και παρατήρησαν πως τις ψάχνει μάταια για αρκετή ώρα με το κεντρί της.
Μετά αρχίζει ο έλεγχος του «μυαλού» του θύματος. Μόλις ανακτήσει τον έλεγχο των μπροστινών της ποδιών η κατσαρίδα επί μισή ώρα κάνει έναν ενδελεχή καθαρισμό του μπροστινού μέρους του σώματός της. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτή η συμπεριφορά οφείλεται αποκλειστικά στο δηλητήριο, αφού κανένας άλλος παράγοντας (όπως το τρύπημα του κεφαλιού με καρφίτσα ή η απλή επαφή με τη σφήκα - «πετράδι») δεν προκαλεί ανάλογη συμπεριφορά. Η ξαφνική ανάγκη για καθαριότητα μπορεί να είναι αποτέλεσμα της πλημμύρας από την ντοπαμίνη που περιέχει το δηλητήριο της σφήκας. Αν πρόκειται για απλή παρενέργεια, ή για σκόπιμη, ώστε το θύμα - γεύμα της σφήκας που θα εκκολαφτεί, να είναι καθαρό από μικρόβια και μύκητες, αποτελεί ανοιχτό θέμα για τους επιστήμονες. Κατά μία άλλη εκδοχή, η επίδραση αυτή αποσκοπεί στο να δώσει χρόνο στη σφήκα να ετοιμάσει τον ...τάφο της κατσαρίδας.
Η ντοπαμίνη συναντάται στο νευρικό σύστημα του μεγαλύτερου μέρους των ζωικών ειδών, από τα έντομα έως τους ανθρώπους. Σε μας είναι μέρος του κυκλώματος ανταμοιβής, καθώς αυξημένα επίπεδα ντοπαμίνης προκαλούν ευφορία. Με την ντοπαμίνη συνδέεται και η λειτουργία των εξαρτησιογόνων.
Αβουλο θύμα
Καθώς η κατσαρίδα καθαρίζεται, η σφήκα ψάχνει μια κατάλληλη κρυψώνα, για να αφήσει τον απόγονό της, μαζί με την προσφορά ζωντανού φαγητού. Οταν επιστρέψει στο θύμα της μετά από μισή ώρα, η κατσαρίδα έχει χάσει κάθε θέληση να διαφύγει. Αν το κατάφερνε και με κάποιο τρόπο αφαιρούνταν από μέσα της η κυοφορούμενη προνύμφη της σφήκας, μετά από μια βδομάδα η επίδραση του δηλητηρίου θα είχε περάσει και το νευρικό της σύστημα θα είχε επανέλθει. Πολύ πιο σύντομα όμως, η προνύμφη θα έχει φάει αρκετά ώστε να μεταμορφωθεί σε ώριμη σφήκα και να βγει μέσα από το σώμα του θύματος της μητέρας της, για να κάνει σε λίγο καιρό την ίδια διαδικασία με κάποιο άλλο έντομο θύμα.
Η κατσαρίδα δεν έχει χάσει τη δυνατότητα να μετακινείται, ούτε έχει πάψει να δέχεται ερεθίσματα από τα αισθητήριά της. Εχει απλώς χάσει την ικανότητα να αντιδρά σε αυτά, ενώ ταυτόχρονα έχει γίνει άφοβη και πρόθυμη να θαφτεί και να φαγωθεί ζωντανή. Για να το πετύχει αυτό, το δηλητήριο της σφήκας περιέχει τοξίνες που επηρεάζουν τα κανάλια χλωρίου των νευρώνων κρατώντας τα ανοιχτά και επιτρέποντας σε περισσότερα αρνητικά ιόντα χλωρίου να βγουν, με αποτέλεσμα τα εξερχόμενα θετικά ιόντα νατρίου του σήματος πυροδότησης των νευρώνων να δεσμεύονται και τουλάχιστον τα ασθενή σήματα να μη φτάνουν στους άλλους νευρώνες. Ετσι η κατσαρίδα χωρίς να είναι παράλυτη, μετατρέπεται σε ενεργούμενο της σφήκας. Οι ουσίες που επηρεάζουν τα κανάλια χλωρίου δεν μπορούν να μεταφερθούν μέσω της κυκλοφορίας και γι' αυτό η σφήκα πρέπει να εγχύσει το δηλητήριό της απευθείας μέσα στα κατάλληλα γάγγλια του θύματος. Με το θύμα ήρεμο, η σφήκα μπορεί να αναπληρώσει μέρος της ενέργειας που ξόδεψε, τρώγοντας τις κεραίες της κατσαρίδας και πίνοντας λίγο από το «αίμα» της (τα έντομα δεν έχουν αίμα σαν των ανώτερων ζώων).
Φρέσκο φαγητό
Τελικά, η σφήκα οδηγεί την κατσαρίδα στον «τάφο» της. Μέσα στο λαγούμι, η σφήκα προσκολλά ένα αυγό σε κάποιο πόδι της κατσαρίδας και φεύγοντας φράζει την είσοδο, κλείνοντας μέσα τον απόγονό της και το φαγητό του. Σα να μην έφταναν όλα τ' άλλα, το δηλητήριο της σφήκας - «πετράδι» έχει και μια άλλη επίδραση: Βοηθά ώστε ο οργανισμός να παραμείνει ενυδατωμένος. Ετσι το θύμα θα μείνει ζωντανό επί αρκετό χρόνο, ώστε η νεαρή σφήκα που μεγαλώνει μέσα του να το φάει φρέσκο...
Υπάρχουν τουλάχιστον 130 είδη στο ίδιο γένος σφηκών που εμφανίζουν συμπεριφορές νοητικού ελέγχου, σε βάρος άλλων εντόμων, όπως οι μύγες, οι αράχνες, οι κάμπιες και τα μυρμήγκια. Μάλιστα ένα είδος βουτάει μέσα στο νερό και παραμένει μέσα σε αυτό μέχρι και 15 λεπτά για να τοποθετήσει τα αυγά του μέσα στις προνύμφες ενός είδους μύγας. Κάποιες σφήκες παρασιτούν άλλες σφήκες και σε ορισμένες περιπτώσεις η παρασίτωση του παρασίτου που μπήκε στον αρχικό ξενιστή και μετά του δεύτερου παρασίτου από κάποιο τρίτο κ.ο.κ. δημιουργεί μια κατάσταση που θυμίζει τις ρώσικες κούκλες ματριόσκα...

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: «Scientific American», www.nasa.gov

Ανιχνεύοντας τη «γιορτή των μονοπωλίων»

Ανιχνεύοντας τη «γιορτή των μονοπωλίων»

Εκτενή αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις στην ενδιαφέρουσα εκδήλωση που έγινε στο πλαίσιο του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»



Μεγάλο το ενδιαφέρον για τη συζήτηση στο Στέκι του Αθλητισμού
Μεγάλο το ενδιαφέρον για τη συζήτηση στο Στέκι του Αθλητισμού
Οι συνέπειες για το λαό της Βραζιλίας και η πραγματικότητα που υπάρχει πίσω από τη βιτρίνα των πρόσφατων Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο ήταν το αντικείμενο της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης με θέμα «Ολυμπιακοί Αγώνες Ρίο 2016, μια γιορτή των μονοπωλίων», που έγινε την πρώτη μέρα του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στο Πάρκο «Α. Τρίτσης». Στη συζήτηση συμμετείχαν ο Λουίς Φερνάντεζ, Γραμματέας της Ενωσης Κομουνιστικής Νεολαίας Βραζιλίας, ο καθηγητής της ΣΕΦΑΑ Κώστας Μπουντόλος και ο αθλητικογράφος Μιχάλης Λεάνης, που είχε και το ρόλο του συντονιστή. Μετά τη συζήτηση οι ομιλητές απάντησαν στις ερωτήσεις από τον κόσμο που συμμετείχε. Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις των προσκεκλημένων.
Ο λογαριασμός στο λαό
Ο Λουίς Φερνάντεζ μίλησε για τις συνέπειες που είχαν στο λαό της Βραζιλίας τόσο οι δύο πρόσφατες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες) όσο και το Μουντιάλ το 2014. Οπως είπε, «σε αντίθεση με τα όσα παρουσίασαν τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ αλλά και η βραζιλιάνικη κυβερνητική φιλολογία, ότι οι συγκεκριμένες διοργανώσεις αποτελούσαν γιορτή για το λαό της χώρας και ότι η ευκαιρία που θα πρόσφεραν θα ήταν σημαντική κληρονομιά, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική». Τόνισε ότι «η πραγματική "κληρονομιά" για τον βραζιλιάνικο λαό ήταν αυτή που αφορούσε, μεταξύ άλλων, την ακρίβεια της ζωής στα αστικά κέντρα, την απώλεια θέσεων εργασίας, το ξεσπίτωμα χιλιάδων ανθρώπων προκειμένου να βρεθούν ελεύθεροι χώροι ώστε να χτιστούν οι υποδομές που απαιτούνταν για τις εγκαταστάσεις, την αύξηση των μέτρων καταστολής».

Οι προσκεκλημένοι στη συζήτηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Οι προσκεκλημένοι στη συζήτηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
«Οταν πριν από χρόνια το Ρίο ορίστηκε ως η πόλη που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες», επισήμανε ο Λουίς Φερνάντεζ, «το πολιτικό και οικονομικό κλίμα συνοδευόταν από μεγάλους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης καθώς και από δημοτικότητα της κυβέρνησης. Η διοργάνωση αποτέλεσε έτσι μια ευκαιρία για να διαφημιστεί το λεγόμενο "σύμφωνο μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας" ως ιδιαίτερη στιγμή για τα μονοπώλια να επεκτείνουν το πεδίο δράσης στους τομείς που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία. Ειδικά οι κατασκευαστικές εταιρείες έλαβαν γενναιόδωρη οικονομική στήριξη από το κράτος της Βραζιλίας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να εδραιώσουν το ρόλο τους ως μεγάλα εθνικά μονοπώλια, αλλά και να επεκτείνουν τη δράση τους σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αφρικής και της Αφρικής. Εκτιμάται ότι περίπου 3,82 εκατ. ρεάλ (σ.σ. εθνικό νόμισμα της Βραζιλίας) έπαψαν να μπαίνουν την τελευταία τριετία στα δημόσια ταμεία εξαιτίας των φοροαπαλλαγών των μεγάλων επιχειρήσεων που σχετίστηκαν με τους Αγώνες».
Την ίδια ώρα, όπως τόνισε ο Γραμματέας της ΕΚΝ Βραζιλίας, εντελώς διαφορετική από τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και των πολυεθνικών ήταν η πραγματικότητα για τον βραζιλιάνικο λαό, με τα στοιχεία που παρουσίασε να προκαλούν αίσθηση. Σύμφωνα με αυτά, μεταξύ 2009 και 2015 περίπου 77.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τα σπίτια τους με διάφορα προσχήματα. Οπως αποδείχθηκε, αυτό είχε να κάνει όχι με τα απαραίτητα έργα υποδομής αλλά με «τις τεράστιες δαπάνες δημοσίου χρήματος στην οικοδόμηση γηπέδων υψηλής χωρητικότητας και την απόσπαση ιδιοκτησιών εργαζομένων και λαϊκών οικογενειών σε περιοχές ενδιαφέροντος των μονοπωλίων».
Αλλοθι για εντατικοποίηση της καταστολής
Μάλιστα, σύμφωνα με τον Λουίς Φερνάντεζ, όσον αφορά τον έλεγχο των λαϊκών αντιδράσεων από τις κυβερνητικές αρχές σημαντικό ρόλο έπαιξε και το άλλοθι της ασφάλειας της διοργάνωσης, όπου πάρθηκαν δρακόντεια μέτρα, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις είχαν απώτερους σκοπούς και δεν σχετίζονταν μόνο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οπως ανέφερε, ως αποτέλεσμα του λεγόμενο νέου «αντιτρομοκρατικού νόμου», υπήρξε μια ολόκληρη αναδιοργάνωση στο νομικό πλαίσιο που υπήρχε στη χώρα και η οποία έδωσε το δικαίωμα να εφαρμοστεί ένα τεράστιο σχέδιο παρακολούθησης ατόμων, απαγόρευσης εργατικών κινητοποιήσεων, πολιτικών διαδηλώσεων, ενώ δεκάδες μέλη λαϊκών οργανώσεων φυλακίστηκαν με διάφορα προσχήματα. Μάλιστα, ως ενδεικτική για το τι επικράτησε ανέφερε την επέμβαση της στρατιωτικής αστυνομίας στην έδρα του Βραζιλιάνικου ΚΚ παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής συζήτησης σχετικά με το νόημα των Αγώνων. Παράλληλα, όπως είπε, αρκετά στελέχη του Βραζιλιάνικου Κομμουνιστικού Κόμματος παρακολουθούνται μέχρι και σήμερα επειδή το προηγούμενο διάστημα συμμετείχαν είτε σε εργατικές κινητοποιήσεις είτε σε διαδηλώσεις κατά των Αγώνων. Στο στόχαστρο των αρχών βρέθηκαν και οι φαβέλες του Ρίο και ιδιαίτερα αυτές που βρίσκονταν κοντά σε τουριστικές περιοχές ή σε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, όπου με πρόσχημα την καταπολέμηση των ναρκωτικών οι αρχές προσπάθησαν με επεμβάσεις να ελέγξουν αυτές τις περιοχές. Αυτό, όπως είπε, επέφερε μια αύξηση δολοφονιών και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτές τις περιοχές, ιδιαίτερα της έγχρωμης νεολαίας.
«Ποτέ δεν μαθαίνουμε το κόστος»
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Κώστας Μπουντόλος στην παρέμβασή του, μεταξύ άλλων, έκανε έναν παραλληλισμό της κατάστασης που βιώνει μετά τους Αγώνες ο βραζιλιάνικος λαός, με τα όσα βίωσε ο ελληνικός λαός μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 και αναφέρθηκε στα όσα ακολούθησαν στην Ελλάδα μετά το 2004 με το τσάκισμα λαϊκών κατακτήσεων, τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας, την αύξηση του κόστους ζωής. Από την άλλη, τόνισε πως το γεγονός ότι σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια κανείς δεν μπορεί να δώσει με βεβαιότητα ακόμα και αρκετά χρόνια μετά το ακριβές ποσό που κόστισαν είναι χαρακτηριστικό του τι επικρατεί.
Οσον αφορά τους ίδιους τους Αγώνες ο καθηγητής της ΣΕΦΑΑ εξήγησε ότι είναι πλέον ξεκάθαρο πως εκεί που βασιλεύει η κερδοφορία του κεφαλαίου δεν μπορεί να υπάρξει υγιής αθλητικός συναγωνισμός. «Οταν από τη μία έχουμε τους αθλητές στα γήπεδα και από πίσω τους ένα ολόκληρο σύστημα που περιμένει να κερδίσει απ' αυτούς, είναι προφανές πως το παιχνίδι παίζεται εκτός των γηπέδων», τόνισε χαρακτηριστικά ο Κώστας Μπουντόλος. Σε άλλο σημείο της παρέμβασής του, σχολιάζοντας το σκηνικό «ευφορίας» που στήθηκε απ' τους κυβερνητικούς παράγοντες και τους αθλητικούς φορείς για τα μετάλλια που κατέκτησαν οι Ελληνες αθλητές, σημείωσε πως στην άλλη μεριά της ζυγαριάς η χώρα μας παίρνει το «ασημένιο» μετάλλιο στην Ευρώπη στις στατιστικές που αφορούν την παιδική παχυσαρκία και τα υπέρβαρα παιδιά. Στοιχείο που, όπως είπε, είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα στον αθλητισμό και φυσικά δεν μπορεί να κρυφτεί.
Ο Μιχάλης Λεάνης, από την πλευρά του, σημείωσε μεταξύ άλλων πως δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά οι συνέπειες για το λαό μιας χώρας είναι οι ίδιες, είτε πρόκειται για τη Βραζιλία είτε για την Ελλάδα κ.ά. Την ίδια στιγμή, υπογράμμισε, με μαθηματική ακρίβεια επαναλαμβάνεται σε κάθε χώρα και το ίδιο πλιάτσικο από το τρίπτυχο χορηγών - κυβερνήσεων - πολυεθνικών που σχετίζονται με τους Αγώνες. Μάλιστα, τόνισε πως δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά, είτε πρόκειται για Ολυμπιακούς Αγώνες είτε για Μουντιάλ, επικρατεί το ίδιο σκηνικό με τις καθυστερήσεις των έργων και τις απειλές των παγκόσμιων αθλητικών οργανισμών προς τη διοργανώτρια χώρα. Κάτι που φυσικά δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα οργανωμένο σχέδιο που αποσκοπεί στην ανακοστολόγηση των έργων προκειμένου να πάρουν κι άλλα χρήματα οι κατασκευαστικές και να εντατικοποιηθούν - υπό καθεστώς γαλέρας - οι συνθήκες εργασίας με πρόσχημα την καθυστέρηση. Επίσης, ανέφερε ότι όσο και εάν διαφημίζεται η διοργάνωση ως γιορτή και ως «εθνικός στόχος», τα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι σε καμία χώρα δεν κέρδισαν κάτι.

TOP READ