15 Σεπ 2015

Τι θέλουμε και τι θέλουν; - Πείθει το ΚΚΕ;

 Τι θέλουμε και τι θέλουν; - Πείθει το ΚΚΕ;










του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΡΗ  *


Ένα από τα βασικά ερωτήματα που μπαίνει και σ'αυτές  τις εκλογές για το ΚΚΕ είναι αυτό:

"Γιατί δεν πείθει πιο πολλούς το ΚΚΕ;"
"Γιατί δεν βρίσκει τον κατάλληλο τρόπο να μιλήσει στο λαό και τους εργαζόμενους και εξακολουθεί να έχει "αντιγοητευτικό" λόγο;

Αυτό που λένε βέβαια είναι ένα ερώτημα πονηρό. Ένα ερώτημα που ακούγεται και από τους "ειδικούς" των καναλιών  που το διοχετεύουν έντεχνα, και από καλοπροαίρετους ανθρώπους του λαού που το επαναλαμβάνουν περνώντας το φυσικά από τα δικά τους φίλτρα, τις δικές τους αγωνίες και το δικό τους πόνο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι  ο λαός  βαθιά μέσα του νοιώθει και αντιλαμβάνεται ότι το δυνάμωμα του ΚΚΕ δεν μπορεί παρά να είναι υπέρ του.
Ενας κόσμος επομένως που θεωρεί τον εαυτό του ριζοσπαστικότερο από τη μεγάλη μάζα θα ήθελε να είναι το ΚΚΕ ισχυρότερο, παρ'όλα αυτά όμως δεν κάνει το βήμα γιατί όπως λέει, το ΚΚΕ  "δεν τον πείθει".
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται όμως αυτός ο κόσμος είναι το τι ακριβώς σημαίνει το περίφημο "δεν πείθει το ΚΚΕ".
Δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς ζητάει από το ΚΚΕ "η άποψη" που θέλει να βρει το κόμμα της εργατικής τάξης έναν "πιο γοητευτικό λόγο".
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αδυναμίες στο λόγο του ΚΚΕ που μπορούν να βελτιωθούν. Φυσικά και υπάρχουν και μάλιστα είναι πιθανό τα περιθώρια βελτίωσης να είναι πολύ μεγάλα.

Όμως τι είναι αυτό που  λέει αυτή η άποψη στην ουσία της;

Ας αναρωτηθούμε πριν ξεκινήσουμε τη σκέψη μας.
Μήπως αυτό που ζητάνε από το ΚΚΕ, είτε πονηρά είτε καλοπροαίρετα είναι να πει ψέματα στο λαό όπως όλοι οι υπόλοιποι; Γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτό που λέει το ΚΚΕ είναι πράγματι δύσκολο αλλά εφικτό και πραγματοποιήσιμο. Αυτό που λένε όλοι οι άλλοι όμως είναι ψέμα και απάτη!


Ας το δούμε με τον πιο απλό που μπορούμε:
Η πολιτική και επομένως όλες οι πολιτικές προτάσεις ακουμπάνε πάνω στην οικονομία. Το έχουμε πει πως μπροστά πηγαίνει πάντα το άλογο και όχι το κάρο.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν, στο επίπεδο της οικονομίας, όλες οι προτάσεις διεξόδου που υπάρχουν, με όποιο τρόπο κι αν παρουσιάζονται, είναι οι εξής δύο και μόνο:
1.Η σωτηρία της οικονομίας του καπιταλισμού, δηλαδή των κερδών των επιχειρήσεων στην πλάτη του λαού, δηλαδή η εξασφάλιση της συνέχισης της εκμετάλλευσης, δηλαδή η δικτατορία του κεφαλαίου και η βαρβαρότητα που συνεπάγεται.

2.Η ανατροπή της οικονομίας αυτής και η εφαρμογή μιας άλλης λαικής οικονομίας με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό με γνώμονα τις διευρυμένες ανάγκες του λαού, δηλαδή την ανθρώπινη ευτυχία.

Η 1η πρόταση εκφράζεται με διάφορους τρόπους από όλα τα μνημονιακά ή κρυφομνημονιακά κόμματα, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κλπ. μέχρι τη ΛΑΕ και τη Χ.Α.

Αυτό ακριβώς ζητάει η πρόταση που λέγεται "παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας του τόπου" που κάνει πως ξεχνάει ότι αυτή η οικονομία δεν είναι "του τόπου" συνολικά αλλά των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και των ιδιοκτητών τους που έχουν την εξουσία.
Αυτή η πρόταση επομένως , είτε προβάλλεται από την υπεύθυνη ΝΔ, είτε από τον δήθεν εκβιασμένο "αμάρτησα για το παιδί μου" ΣΥΡΙΖΑ, είτε από το "νοικοκύρικο" Ποτάμι, είτε από τη ΛΑΕ που μιλάει ακόμη και για "ορίζοντα σοσιαλιστικού μετασχηματισμού"-αφού πρώτα κάνουμε θυσίες για να σωθεί και στηριχθεί στα πόδια του ο καπιταλισμός(!!!)-, είτε από τους δολοφόνους της Χ.Α. που παριστάνουν πως δεν ξέρουν ότι εντός ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει "επιστροφή στην εθνική παραγωγή", έχει το ίδιο ζητούμενο:
Να βάλει πλάτη ο λαός για να σωθεί η οικονομία του καπιταλισμού και  να σταθουν στα πόδια τους οι επιχειρήσεις και τα κέρδη τους  πατώντας πάνω στη ζωή μας.
Όπως είναι φανερό, από τη στιγμή που όλοι οι παραπάνω "φίλοι του λαού" έχουν το ίδιο ευαγγέλιο, τη σωτηρία της "οικονομίας του τόπου", μπορούν μια χαρά να κάνουν "ρεαλιστικές προτάσεις", να συνεργαστούν μεταξύ τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πράγμα που άλλωστε έχει αποδειχτεί ήδη.

Πάμε τώρα στο "αντιγοητευτικό" ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ  λέει ξεκάθαρα πως λύση "υπέρ του λαού" που να έχει σαν προαπαιτούμενο τη σωτηρία των κερδών, λύση υπέρ του εργαζόμενου που απαιτεί την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευσή του, την υποταγή και τη λεηλασία του, απλά δεν υπάρχει.

Όπως πάντα έλεγε την αλήθεια στο λαό, έτσι και τώρα του λέει πως ο μόνος δρόμος γι αυτόν είναι μια άλλη οικονομία.
Εκείνη η οικονομία όπου οι χάρτες της παραγωγής σχεδιάζονται από το λαό για το λαό, αφού φυσικά πρώτα περάσουν τα εργαλεία της παραγωγής στα χέρια του.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι λοιπόν κάθονται κάτω, σχεδιάζουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους την παραγωγή και οι ίδιοι μοιράζονται τον πλούτο που παράγουν.
Άλλη πολιτική σημαίνει άλλη οικονομία.

Άλλωστε αυτό ακριβώς είναι η Δημοκρατία. Να έχει το δικαίωμα ο λαός να αποφασίζει για τα μεγάλα και τα σπουδαία. Και αυτά δεν είναι το ποιος θα τον κοροϊδεύει καλύτερα ή θα τον εκμεταλλεύεται  αποτελεσματικότερα, αλλά να αποφασίζει πως θα παράγεται και πως θα μοιράζεται ο πλούτος για λογαριασμό του.
Αλλιώς θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι μόνο κυρίαρχος δεν είναι.

Σ' αυτή την λαϊκή οικονομία, η ανθρώπινη ευτυχία δεν θα προκύψει ως αποτέλεσμα. Η ικανοποίηση των όρων της ανθρώπινης ευτυχίας είναι ο καθημερινός δρόμος της οικονομίας.

Τι λένε λοιπόν στο ΚΚΕ;
Του λένε πολύ απλά:
Μα γιατί δεν λέτε κι εσείς ένα ψέμα;
Γιατί δεν βρίσκετε έναν ωραίο γοητευτικό και πιασάρικο τρόπο να πείτε κι εσείς το ψέμα πως υπάρχει λύση για το λαό χωρίς να θίγετε την εξουσία των επιχειρήσεων και των μεγάλων ομίλων;
Γιατί δεν χαϊδεύετε αυτιά αφού ο λαός το έχει ανάγκη;
Γιατί δεν του δίνετε μια ψεύτικη ελπίδα παρασύροντάς τον στον εφησυχασμό, ότι μπορεί να υπάρξει λύση μέσω εκλογών, κι ας αποδείχτηκε το αντίθετο;
Γιατί δεν κάνετε, πηγαίνοντας από την οικονομία στην πολιτική, μια πρόταση συνεργασίας με κάποιον με κάπως "παρόμοια" πρόταση, δίνοντας έτσι ελπίδα στο λαό χωρίς να τον βάζετε μπροστά στην ταλαιπωρία της οργάνωσης και της πάλης για την ανατροπή;

Μα πολύ απλά δεν το κάνουμε πρώτον γιατί δεν υπάρχει καμιά τέτοια ειλικρινής "παρόμοια"  πρόταση, και δεύτερο γιατί δεν γίνεται να κυβερνήσεις τον καπιταλισμό, δεν γίνεται να καβαλήσεις στη ράχη του τίγρη, να είσαι δηλαδή διαχειριστής των συμφερόντων των καπιταλιστών προς όφελος του λαού.

Αν το ΚΚΕ έβρισκε αυτό τον "γοητευτικό" τρόπο, αν πρόδιδε το λαό και δεχόταν συνεργασία με κάποιον από αυτούς που τάζουν "παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας", θα ήταν σαν να πρότεινε να ανακατέψουμε νερό με πετρέλαιο για να σβήσουμε τη φωτιά.
 Τι αισχρή κοροϊδία!

Μας ζητάνε να προτείνουμε στο λαό να προσπαθήσει να νικήσει αυτούς που του κήρυξαν τον πόλεμο, όχι πολεμώντας τους με τη δική του στρατηγική, αλλά βοηθώντας τον εχθρό του να επιβιώσει!

"Μα είναι ο λαός έτοιμος για κάτι τέτοιο" μας λένε κάποιοι; Μέχρι τότε τι κάνουμε;
Αν ο λαός δεν είναι έτοιμος, τότε πρέπει να προετοιμαστεί μέσα από τους καθημερινούς αγώνες, να συγκρουστεί και να σκληρύνει το πετσί του μέσα από την τριβή στην πάλη για τα καθημερινά μικρά και μεγάλα προβλήματα, να κερδίσει άμεσα μια άλλη μαχητική συνείδηση νίκης και όχι να κρυφτεί πίσω από μια ψεύτικη λύση που θα τον πάει ακόμη πιο πίσω σε μια συνείδηση υποχώρησης και ηττας.

Αυτό ακριβώς κάνει το ΚΚΕ. Προτείνει στο λαό να οργανωθεί, να πιστέψει και να παλέψει σήμερα για το μεροκάματο, για τη ζωή του και τα απλά και καθημερινά και έτσι να προετοιμαστεί να δώσει μάχη για τα μεγάλα και τα σπουδαία, όπως είναι η διαγραφή του χρέους και η έξοδος από την ΕΕ, με ορίζοντα τη δική του εξουσία.


Ας είμαστε καθαροί λοιπόν.
Αυτό που ζητάνε από το ΚΚΕ δεν είναι ένας άλλος πιο γοητευτικός λόγος. 
Είναι μια άλλη πρόταση αντίθετη με αυτήν που προτείνει με καθαρότητα τώρα.
Του ζητάνε να θολώσει τα νερά και να μπερδέψει το λαό όπως κάνουν οι άλλοι.
Του ζητάνε "να αφήσει στην άκρη τις ανατροπές κι αυτά που δεν γίνονται", τις κοινωνικές ιδιοκτησίες κι όλα αυτά τα υπερβολικά  και να προτείνει κάτι πιο "εφικτό", μια λύση εντός κελιού, εντός καπιταλιστικού πλαισίου που να ακούγεται και πιο ωραίο, αλλά κυρίως που να μην θίγει την εξουσία.
Του ζητάνε να αντιμετωπίσει την πολιτική σαν καταναλωτικό προϊόν, να δει τι λείπει από το ράφι, να κάνει "μια έρευνα αγοράς", να διαπιστώσει τι έχει ανάγκη να ακούσει ο λαός και να του προτείνει κάτι ευχάριστο αλλά σάπιο.

Του ζητάνε να υποτιμήσει το λαό, να χαμηλώσει το μεγαλείο της δύναμης που ξέρει πως κρύβει μέσα του ο λαός τιμωρός κι ανατροπέας και να τον σπρώξει μακριά από τους αγώνες στο βάλτο του συμβιβασμού και της υποταγής.

Το ΚΚΕ έχει αυτή την τεράστια διαφορά με όλους τους άλλους.
Πιστεύει στο λαό.
Πιστεύει στην τεράστια δύναμη και το θαύμα που κρύβει μέσα στο DNA του και που έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι μπορεί τα πάντα.


Εμείς σαν κομμουνιστές συγκλονιζόμαστε από το πιο υπέροχο όραμα ενός άλλου κόσμου, που χωρίς αμφιβολία θα τραντάξει με σεισμούς γιγάντιων τεκτονικών διαστάσεων την ιστορία. Συγκλονιζόμαστε και παλεύουμε κάθε στιγμή για την ώρα που θα περάσουμε από την "προϊστορία του ανθρώπου" που είμαστε τώρα, στην ιστορία του ανθρώπου και το πεδίο της ανάπτυξης των απεριόριστων δυνατοτήτων του.
Τι πιο υπέροχο και πραγματικά γοητευτικό απ' αυτό;


Όμως πρώτα απ'όλα είμαστε και ρεαλιστές.
Μόνο που ο δικός μας ρεαλισμός ακουμπάει και στην επιστημονική μας θεωρία, και στους αγώνες του χθες που διψάνε για δικαίωση, και στους καθημερινούς αγώνες και την ταξική πάλη του τώρα, αλλά και στα γλέντια και τους κυκλωτικούς χορούς που ήδη έχουν στηθεί στο αύριο τη μέρα της νίκης.

Εμείς οι κομμουνιστές θυμώνουμε κι εξοργιζόμαστε κάθε μέρα που ο ερχομός αυτού του κόσμου αργεί.
Δε γίνεται λοιπόν να βοηθήσουμε να αργήσει κι άλλο.


Δεν γίνεται το ΚΚΕ να πει ψέματα στο λαό.
Δεν γίνεται να βάλει σε κίνδυνο την ύπαρξή του, την ιστορία του και το όραμά του.

Οφείλουμε με κάθε τρόπο, από τον πιο υπέροχα γοητευτικό μέχρι τον πιο σκληρό και ρεαλιστικό, να πούμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια:

Θέλουμε μια άλλη πολιτική και μια ζωή που μας αξίζει;
Τότε πιστεύουμε, οργανωνόμαστε και παλεύουμε για μια άλλη οικονομία.

Τη δική μας οικονομία!


* Ο Γιώργος Σαρρής ειναι υποψήφιος με το Κομμα στην Β΄Αθηνών 

«Παρά φύσιν»

 «Παρά φύσιν»

Της Κάλι Καρά

Αποκαλυπτικοί οι δύο μονομάχοι της κυβερνητικής εξουσίας στο debate, όπως στην Αμερική, στην τηλεμαχία, επί το ελληνικότερον.

Οι άνεργοι, οι νέοι και οι νέες, οι τρόφιμοι των κοινωνικών συσσιτίων, οι απόμαχοι της δουλειάς με τις συντάξεις πείνας, οι πρώην μικρομαγαζάτορες με τα λουκέτα στα χέρια, οι φτωχοί αγρότες χόρτασαν με τη δημιουργική ασάφεια των δύο αρχηγών, τα χαμόγελα και τα γελάκια, τα οποία ισομοιράστηκαν μεταξύ του υψηλότερου και του λιγότερο υψηλού.

Στο ίδιο έργο θεατές επί δεκαετίες, είδαν ότι οι δήθεν κοντρίτσες των δύο μονομάχων δεν αφορούν τα βάσανα και τα καθημερινά αδιέξοδα που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Ότι ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα είναι ο αγωγιάτης σε ένα αγώγι, φορτωμένο με αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, που δεν θα ξεφύγει από τις ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, τις συνθήκες της ΕΕ και των τριών μνημονίων, που ψήφισαν μαζί, πιστοί στο κοινό ευρωπαϊκό τους σπίτι.

Ο εκπρόσωπος του «πρώτη φορά αριστερά», που συνεργάστηκε με τους αντιμνημονιακούς ΑΝΕΛ «κατά φύσιν», που υπέγραψε τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα «κατά φύσιν», δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ σε μια κυβέρνηση «παρά φύσιν».

Λαθεύουν ότι ο ελληνικός λαός, που θα φτάσει στην κάλπη στις 20 του Σεπτέμβρη, έχει μνήμη χρυσόψαρου και μυαλό αμοιβάδας. Ο ελληνικός λαός τούς δοκίμασε όλους. Θα βγει από τη γυάλα. Τώρα θα εμπιστευτεί το ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο αποκούμπι του στα δεινά που «παρά φύσιν» θα τον φορτώσουν μόλις κλείσουν οι κάλπες και αρχίσουν τα «παρά φύσιν» παζάρια.


"Εκπλήξεων" συνέχεια: Μαρία Νεγρεπόντη, υποψήφια επικρατείας ΛΑ.ΕΝ.

 "Εκπλήξεων" συνέχεια: Μαρία Νεγρεπόντη, υποψήφια επικρατείας ΛΑ.ΕΝ.

Μετά την τουλάχιστον "περίεργη" ιστορία της υποψήφιας του ΣΥΡΙΖΑ κ.Θεανώς Φωτίου για την οποία γράψαμε σε προηγούμενο ποστ, οι εκπλήξεις από τα βιογραφικά των αυτοπλασαριζόμενων ως "αριστερών" υποψήφιων συνεχίζονται.

Αυτή την φορά το λαβράκι βγήκε από το επικρατείας της ΛΑ.ΕΝ. του Πι-Λαφ και την υποψήφια Μαρία Νεγρεποντη-Δελιβάνη, για την οποία στο μίνι βιογραφικό που δίνει η ΛΑ.ΕΝ. διαβάζουμε "οικονομολόγος, καθηγήτρια και πρώην πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας", στο βιογραφικό που δίνει η ίδια όμως στο προσωπικό της μπλοκ, υπάρχει και μια ακόμη μικρή (ενοχλητική;) λεπτομέρεια που έχει (εύλογα;) παραληφθεί.

Εκτός από τα παραπάνω, η εν λόγω "αριστερή" κυρία έχει διατελέσει και "πρ. σύμβουλος του ΝΑΤΟ και του ΟΟΣΑ", όπως μας πληροφορεί η ίδια, και κανέναν λόγο να την βγάλουμε ψεύτρα δεν έχουμε...
Καλή ψήφο παιδιά...
_______
*Λεπτομερέστερο βιογραφικό της κ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, εδώ

Ο Τελευταίος Πειρασμός

  Ο Τελευταίος Πειρασμός



Συντάκτης: Διότιμος



Σίγουρα υπάρχουν πολλοί πουμετάνιωσαν για την ψήφο τους στις εκλογές του περασμένου Γενάρη και θα μείνουν αναποφάσιστοι μέχρι την τελευταία στιγμή. Το καινούργιο γι αυτές τις εκλογές είναι ότι ακόμη και αυτοί που δηλώνουν αποφασισμένοι είναι το ίδιο αναποφάσιστοι με τους αναποφάσιστους. Ο λόγος;

“Όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι”...

Με ποιο τρόπο ψήφισε μεγάλη μερίδα του λαού στις περασμένες εκλογές; Βασικά διάλεξε ανάμεσα στη Σκύλα και στη Χάρυβδη: Από τη μια υπήρχαν αυτοί που είχαν δήθεν διαπραγματευτεί σκληρά, σοβαρά, πατριωτικά, υπέγραψαν δύο μνημόνια, αλλά είχαν αρχίσει ...να βλέπουν φως στο τούνελ. Από την άλλη ήταν αυτοί που υπόσχονταν μια εθνικά υπερήφανη διαπραγμάτευση που θα χόρευε στο ταψί τους δανειστές, αλλά τελικά όχι μόνο αποδέχτηκαν τα δύο προηγούμενα μνημόνια,αλλά υπέγραψαν και ένα 3ο χειρότερο από τα δύο προηγούμενα.

Στη σκηνή υπήρχαν και κάποιοι που ενώ είχαν καεί από τους πρώτους δεν έπεσαν στην παγίδα των δεύτερων. Αυτοί έκαναν μια τρίτη επιλογή. Διάλεξαν ένα από τα υπόλοιπα φιλοευρωπαϊκά μικρότερα κόμματα, που υπόσχονταν ότι θα έπαιζαν ... ρυθμιστικό ρόλο σε μια μελλοντική κυβέρνηση. Όλα αυτά τα μικρά κόμματα τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης έβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους στο 3ο και φαρμακερό μνημόνιο.

Οι “εταίροι”; Πως αντέδρασαν σε όλες αυτές τις χατζηαβάτικες πολιτικές οι “εταίροι”; Όπως αντιδρούν οι εκτελεστές: Αφού υπέμειναν φανερά εκνευρισμένοι τις διαπραγματευτικές τσαχπινιές των θεόσταλτων, τα “βαφτίσια”των παιχνιδιάρηδων και τις “μπλόφες” των εξυπνάκηδων, τελικά αηδίασαν από τις “γονυκλισίες” των Εθνικά υπερήφανων Ελλήνων, που υπέγραψαν το χειρότερο μνημόνιο στο όνομα του “Εθνικού συμφέροντος” και της σωτηρίας της Ελλάδας.

Οι Ευρωπαίοι “εταίροι” μας, δηλαδή οι σύγχρονοι τοκογλύφοι, αυτοί που πρώτα σου κλέβουν το πορτοφόλι και στη συνέχεια σε δανείζουν για να ζήσεις, αυτοί που ακούν και στο όνομα “δανειστές” που σημαίνει “χρηματιστικό κεφάλαιο”, ή σκέτο “κεφάλαιο” ή“μονοπωλιακοί όμιλοι”- όπως τέλος πάντων κι αν ονομάζονται- χρησιμοποίησαν σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις λιγότερο καρότο και περισσότερο μαστίγιο. Ενώ δηλαδή οι όροι της τοκογλυφίας παρέμειναν οι ίδιοι όπως παλιά, αυτή τη φορά έταξαν λιγότερα και απείλησαν περισσότερο. Ψέλλισαν την ελπίδα να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάπτυξηκαι δήλωσαν ότι όχι μόνο δεν φοβούνται αλλά στην πλειοψηφία τους προτιμούν και είναι προετοιμασμένοι για ένα Grexit.

Ο τελευταίος πειρασμός

Και να που ο Ελληνικός λαός μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου βρίσκεται ξανά μπροστά στο γνώριμο και αναπαλαιωμένο σκηνικό και πρέπει για άλλη μια φορά να αποφασίσει.

Οι επί 40 χρόνια κυβερνώντες, υπερασπιστές του παλιού, του διεφθαρμένου, του αποτυχημένου ξανασηκώνουν τις χιλιομπαλωμένες σημαίες του “εθνικού” συμφέροντος, του πατριωτισμού, της συνέπειας, της σταθερότητας, όλες τις σημαίες, που μεταφράζονται στο “σκάσε και σκάβε”.

Οι επί 7 μήνες εθνικά υπερήφανοι και για “πρώτη φορά αριστεροί” στην εξουσία, αυτοί δηλαδή που όπως λένε διαπραγματεύτηκαν πιο σκληρά από τους προηγούμενους, αυτοί που πέταξαν στα γρήγορα την ψεύτικη μάσκα του αντιμνημονιακού, αυτοί που αντί να παίζουν τα νταούλια και να χορεύουν οι εταίροι, έβαλαν το λαό να χορέψει το χορό του Ζαλόγγου μπροστά στο γκρεμό της εξαθλίωσης, αυτοί που ζήτησαν από το λαό μια ευκαιρία, την πήραν και την έθαψαν μαζί τις ελπίδες του, τώρα στήθηκαν χαμογελαστοί και ζητούν από το λαό μια “δεύτερη ευκαιρία”. Η πρώτη ευκαιρία, λένε, ήταν μόλις 7 μηνών και δεν πιάνεται σαν ευκαιρία. Δε φτάσανε 7 μήνες για διαπραγμάτευση και θέλουν άλλες δυο τετραετίες για να την ολοκληρώσουν. Υπάρχουν, λένε, δείγματα γραφής της φιλολαϊκής πολιτικής τους: καταργήσανε το 5ευρο στα νοσοκομεία (και αυξήσανε τα έξοδα νοσηλείας). Ξαναβάλανε στη θέση της ΝΕΡΙΤ την παλιά κι αγαπημένη ΕΡΤ (που παίζει ακριβώς το ίδιο τροπάρι με τα ιδιωτικά κανάλια αλλά... σε πιο χαμηλούς τόνους). Έχουν οράματα, λένε. Και ποιος δεν έχει. Ακόμη και οι νεοναζιστικές επιθέσεις της ΧΑ είναι κι αυτές ντυμένες με πατριωτικό όραμα. Είναι αγωνιστές, λένε (στον αγώνα για τη σωτηρία των επιχειρηματικών ομίλων και με το λαό φτωχότερο).

Στήθηκαν ξανά επί σκηνής και οι μικρότεροι διεκδικητές μιας θέσης στον ήλιο. Αυτοί που διαφώνησαν και έφυγαν από τα παλιά κόμματα, αλλά κράτησαν τον παλιό προσανατολισμό τους. Σήμερα ψάλλουν το ίδιο τροπάρι με άλλες φωνές. Έχουν το ίδιο πρόσωπο με νέο μακιγιάζ.

Ανάμεσα σ΄ αυτούς πρόβαλαν και οι αριστεροί υπερασπιστές της δραχμής (που από την πρεμιέρα τους αποδείχτηκαν αριστεροί όχι της δραχμής, αλλά της δεκάρας) που προτείνουν επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με παραμονή στην ΕΕ, με το λαό να σέβεται τις υπογραφές όλων των παλιών και νέων μονομάχων, να πληρώνει και τα παλιά και τα νέα και τα μελλοντικά μνημόνια δηλαδή να υπομένει σε δραχμές τη φτώχεια και τα βάσανά του.

Μικρές και μεγάλες, παλιές και νέες σειρήνες, άλλες με καινούργια και άλλες με κουρελιασμένα κοστούμια, ψάλλοντας διασκευασμένες τις παλιές μελωδίες για να ταιριάζουν στο σκηνικό των εκλογών στήνονται μπροστά στο λαό ζητώντας για μια ακόμη φορά την ψήφο του.

Είναι ο τελευταίος πειρασμός πριν την καταιγίδα, που θα ξεσπάσει αργά ή γρήγορα.

Στην άλλη όχθη

Σ΄ αυτή την όχθη σειρήνες δεν υπάρχουν. Δεν υπήρχαν ποτέ. Δεν υπάρχουν νταούλια. Υπάρχουν τα τραγούδια του αγώνα. Δεν υπάρχουν καναπέδες. Τους πέταξαν στα σκουπίδια αυτοί που ξεχέρσωναν τους δρόμους του αγώνα. Δεν υπάρχουν προεκλογικές υποσχέσεις. Υπάρχει η μόνιμη πίστη ότι ο αγώνας μπορεί να σταματήσει τη φτωχοποίηση του λαού. Δεν υπάρχουν πολύχρωμες ελπίδες. Υπάρχει η μία και συγκεκριμένη πίστη ότι ο λαός έχει τη δύναμη να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Το ΚΚΕ βρίσκεται στην άλλη όχθη.

Δεν εισέπραξε ποτέ κάτι για λογαριασμό του. Αντίθετα κατέθετε εδώ και έναν αιώνα στο λαό τους αγώνες του.

Δεν καρπώθηκε ποτέ τίποτα. Αντίθετα έμπαινε πρώτο στις θυσίες που απαιτούσε η ιστορία.

Δεν ακολούθησε κανέναν από τους τυχοδιώκτες. Ούτε τους δεξιούς, ούτε τους αριστερούς.

Δεν κοντοστάθηκε και δεν κιότεψε ούτε στιγμή στους δρόμους του αγώνα. Ούτε για μιαν ανάσα.

Χωρίς φανφάρες και πλαστικές σημαίες, χωρίς ανεδαφικές υποσχέσεις και θεατρινισμούς στέκεται μπροστά στο λαό με απλές και ξεκάθαρες προτάσεις:

Μη δεχθείτε, λέει, να γίνει η ζωή σας ακόμη χειρότερη. Γυρίστε την πλάτη σ' αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τα παλιά και τα νέα βάσανά σας. Μη εξαπατηθείτε για άλλη μια φορά. Μην ανακυκλώνετε τις παλιές επιλογές σας.

Το ΚΚΕ απευθύνεται και σ΄ αυτούς που δεν είναι κομμουνιστές, ακόμη και σ' αυτούς που δεν θεωρούν ότι ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον της ανθρωπότητας και τους λέει:

Σ΄ αυτές τις εκλογές ο λαός δεν καλείται να αποφασίσει ποιο κοινωνικό σύστημα προτιμά. Αποφασίζει αν υποκύπτοντας στον Τελευταίο Πειρασμό θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο τη ζωή του ή αν θα εμπιστευτεί το ΚΚΕ και θα συμπορευτεί για να ανακτήσει αυτά που του κλέψανε, τα δικαιώματά του.

Ο λαός έδωσε σε όλους τους εθνοσωτήρες ευκαιρίες. Τα δοκίμασε όλα. Δεν αντέχει άλλες δοκιμές. Στη μεγάλη του πλειοψηφία δεν έχει δώσει ακόμη την ψήφο του στο ΚΚΕ. Μήπως πρέπει να τη δώσει τώρα; Κι αν τη δώσει τι θα συμβεί;

Όχι μόνο δεν έχει τίποτα να χάσει αλλά είναι βέβαιο ότι κάτι θα κερδίσει. Αυτό το ξέρουν καλύτερα από τους φίλους οι αντίπαλοί του. Ξέρουν πολύ καλά, πως μόνο με αγώνεςκερδήθηκαν όλες οι μέχρι σήμερα κατακτήσεις του λαού. Και τους αγώνες το ΚΚΕ ξέρει όσο κανένας άλλος να τους δίνει.



Τί άλλο;Θα δηλώσουμε ότι θα δώσουμε παρόν στους αγώνες που θα έρθουν γιατί ό,τι κερδήθηκε και ό,τι κερδίζεται κερδίζεται μόνο με αγώνες;

 Τί άλλο;


Στις ξαφνικές εκλογές του Σεπτέμβρη σίγουρα παίζονται πολλά.

Υπάρχει όμως κάτι που σίγουρα δεν παίζεται και που δεν είναι άλλο από το ποια κυβέρνηση θα έχουμε και ποια πολιτική θα εφαρμόσει αυτή η κυβέρνηση την επόμενη μέρα.
Όποιος κι αν είναι ο νικητής μπορούμε με ευκολία να προβλέψουμε το τι θα κάνει.
Αν είναι νικητής ο ΣΥΡΙΖΑ, θα νομοθετεί αυτός και θα υπερψηφίζει η ΝΔ όπως έγινε και στην περίπτωση του 3ου μνημονίου. Αν είναι νικητής η ΝΔ, θα νομοθετεί αυτή και θα υπερψηφίζει όπου χρειαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι τα 2 κόμματα και η "παρέα" τους(ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κλπ) είναι ίδια κόμματα. Έχουν τις    ιδιαιτερότητες τους αλλά και διαφορές στα προγράμματά τους ανάλογα με το ποιες ομάδες της αστικής τάξης και ποιές ομάδες συμφερόντων βρίσκονται στο πλευρό τους ή πίσω τους.
Οι διαφορές αυτές όμως δεν κρύβουν τίποτα το καλό για το λαό.

Το γεγονός οτι ουδείς στην ΕΕ ανησυχεί για το αποτέλεσμα των εκλογών αποδεικνύει τον παραπάνω συλλογισμό.

Αυτό που παίζεται λοιπόν είναι το πόσο δυνατός θα είναι ο λαός, ποιος θα σταθεί στο πλευρό του , ποιος θα οργανώσει τον αγώνα του και τελικά ποιος θα κρατήσει ζωντανό το όραμά του για έναν άλλο ανθρώπινο κόσμο.


Τι θα κάνουμε λοιπόν στις εκλογές που έρχονται;

1. Θα τιμωρήσουμε όσους έφεραν μνημόνια και τσάκισαν τη ζωή μας;
2.Θα πουμε τελικά ΟΧΙ στα μνημόνια παλιά και νέα; Θα πουμε ΟΧΙ στη νεα θύελλα μέτρων;
3.Θα εκφράσουμε την αηδία μας σε όσους μας είπαν ψέματα ή μας κορόιδεψαν σκορπίζοντας ψεύτικες ελπίδες κι ας έχουν αλλάξει κόμματα κι ονόματα(ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ κ σία);
4.Θα δηλώσουμε ότι θα δώσουμε παρόν στους αγώνες που θα έρθουν γιατί ό,τι κερδήθηκε και ό,τι κερδίζεται κερδίζεται μόνο με αγώνες;
5.Θα καταδικάσουμε όσους δούλευαν τον κόσμο με το "η Ευρώπη αλλάζει", όσους θόλωναν τα νερά κι αθώωναν τους "ευρωπαίους εταίρους" και την ΕΕ; Όσους δήλωναν ότι εγγυώνται μια "δίκαιη συμφωνία";
6.Θα απαξιώσουμε όσους απαξίωναν 25 χρόνια το όνειρο μιας άλλης κοινωνίας και τις κατακτήσεις των τ.σοσιαλιστικών χωρών παρά τις μεγάλες αδυναμίες και χειροκροτούσαν τη λάμψη του καπιταλισμού στην ΕΕ;
7.Θα πουμε ότι θέλουμε ν'αλλάξει ο κόσμος; Ότι ονειρευόμαστε για μας και τα παιδιά μας έναν κόσμο όμορφο, δίκαιο και ειρηνικό χωρίς πολέμους, φτώχεια και πνιγμένα παιδάκια στις ακτές των νησιών μας;

Αν δε θέλουμε να πούμε τίποτα, τότε απλά θα πάμε και θα ψηφίσουμε ό,τι νάναι με πρόχειρα "κριτήρια" υποβιβάζοντας το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης και σκέψης και υποτιμώντας την σοβαρότητα της κατάστασης.
Αυτό ακριβώς θέλει να κάνουμε η αστική προπαγάνδα και ο ταξικός μας εχθρός.

Αν όμως θέλουμε να μιλήσουμε και να δώσουμε πραγματικό νόημα στην ψήφο μας,
ε τότε τι άλλο...

Μόνο Κ Κ Ε !!!

Δεν ήξερες, δε ρώταγες

 Δεν ήξερες, δε ρώταγες


Η προεκλογική εκστρατεία της Ανταρσυα διανύει τις πιο ένδοξες στιγμές της σύντομης ιστορίας της.
Το σποτάκι της έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, χωρίς καν να παίξει στην τηλεόραση, χάρη στη δωρεάν διαφήμιση από τον όμιλο 247, που το έκανε viral.
Ενώ η συγκρότηση του Antarsya Press και η παρουσία του στο τουίτερ, άνοιξε έναν κύκλο ερωτήσεων, με την ετικέτα #askantarsya. Συνήθως τα αντίστοιχα εγχειρήματα καταλήγουν σε ανελέητο τρολάρισμα και ερωτήσεις για τη θέση όπου πρέπει να παίζει ο Μπερμπάτοφ στον Παοκ, με βάση μια πολιτική ανάλυση. Αλλά ποιος είπε πως δεν χρειάζονται και αυτά; Στην τελική, όπως έγραψε και το MaO πανηγυρίζοντας, καλύτερα να ασχολούνται μαζί σου και να σε τρολάρουν, παρά να σε αγνοούν.
Σε αυτή τη λογική λοιπόν, η κε του μπλοκ παραθέτει τη δική της συνεισφορά, περιμένοντας και τον εμπλουτισμό (πάλαι ποτέ φορτισμένη λέξη) της λίστας με τις προτάσεις της βάσης των σφων αναγνωστών.

Χωράνε Σάββας Μιχαήλ και Γκαργκάνας στην ίδια ενδεκάδα;
Ή δε θα δίνουν ούτε πάσα ο ένας στον άλλον;

Ισχύει πως οι ενωμένες πολιτείες του εξωκοινοβουλίου είναι είτε αντιδραστικές είτε απραγματοποίητες;

Καλή φάση το τουίτερ; Θα κάνετε μήπως και μια εφημερίδα της Ανταρσυα ή θα ήταν στα όρια του αυτοτρολαρίσματος, οκτώ ανακοινώσεις οργανώσεων για το ίδιο ζήτημα;

Περιμένετε απώλειες από τη φυγή Αραν-Αρας; Ή υποψιάζεστε πως ούτως ή άλλως είχατε και πριν διαρροές και ψήφιζαν κάτι άλλο;

Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ Οκδε (Εργατική Πάλη) και Οκδε Σπάρτακος; Γιατί να μην προτιμήσω την Οκδε σκέτο;

Τι έχει αλλάξει προς το καλύτερο από το 09’, που το ΕΕΚ θεωρούσε λάθος την Ανταρσυα και τη συμμαχία με το ΣΕΚ;

Γιατί με τον Τσίπρα δεν έμπαινε το σύνθημα να πέσει η κυβέρνηση;
Τελικά είχαμε κατοχή και χούντα ή αυτό ήταν προνόμιο των Σαμαροβενιζέλων;

Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να φωνάξετε το σύνθημα:
Ούτε Ευρώ, ούτε και ΕΕ, πάρε την κατάσταση στα χέρια σου ΛΑΕ;

Πόσα ραντεβού χρειάζονταν για να καταλάβετε πως ο Λαφαζάνης δε βάζει το αντιΕΕ μέτωπο; Και βασικά, χρειαζόταν έστω κι ένα;

Η λαϊκή Ανταρσυα είναι μια θολή ψευδοέννοια, όπως λέει ο Μπιτσάκης; Μήπως η εργατική Ανταρσυα τα παραπέμπει όλα στη δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού;

Δεν είναι καιρός να κατέβουν δύο μετωπικά σχήματα Ανταρσυα, όπως με τα σχήματα Εαακ σε κάποιες σχολές;

Τώρα που ο Σάββας παρέδωσε στο ΣΕΚ, είναι ακόμα κομμουνισταράς;

Πιστεύετε πως σε αυτούς τους δρόμους, σε αυτή την κοινωνία, μια μέρα κι η Ραχήλ θα γίνει Ανταρσυα;

Μεταξύ μας τώρα. Δεν έχει δίκιο το ΚΚΕ;

Πιστεύετε πως έχετε/εκφράζετε κάποια εργατική  βάση;

Και μια σοβαρή: Η Ανταρσυα έχει κάνει τελικά λάθη κατά τη γνώμη σας; Κι αν ναι, ποια;

Αντί επιλόγου, μια επιλογή από τα καλύτερα τουί (τιτιβίσματα)-ερωτήσεις που έχουν ήδη γίνει προς το λογαριασμό της Antarsya Press.

Τι να κάνουμε;

Γιατί κάνατε συνεργασία με το ΕΕΚ, αφού ξέρετε ότι με αυτόν τον τρόπο θα χάσετε το bonus των 50 εδρών;

Θα στρίψουμε στα λουλουδάδικα;

Από τη φωτογραφία του 12’ με τον Τσίπρα, θα σβήσετε αυτούς που έφυγαν ή αυτούς που έμειναν;

Φημολογείται ότι η μόνη αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους κι όχι στης Βουλής τους διαδρόμους; Τι απαντάτε σε τέτοιους αφορισμούς;


Υγ: Λες πλάκα-πλάκα με τούτα και με εκείνα, με τόση διαφήμιση να πιάσουν τελικά τη μονάδα; Ή τους έκοψε τη φόρα η Ζωή με το χτεσινό σόου στο Μέγκα;

ΚΕΡΚΥΡΑ-Καταγγελία της Λαϊκής Επιτροπής Αλεπούς-Καναλίων για την αφαίρεση υδρομέτρων από σπίτια λαϊκών οικογενειών στα Κανάλια από τη ΔΕΥΑΚ

 Καταγγελία της Λαϊκής Επιτροπής Αλεπούς-Καναλίων για την αφαίρεση υδρομέτρων από σπίτια λαϊκών οικογενειών στα Κανάλια από τη ΔΕΥΑΚ


Η Λαϊκή Επιτροπή Αλεπούς-Καναλίων καταγγέλλει την αφαίρεση υδρομέτρων από σπίτια κατοίκων της περιοχής Καναλίων, στην οποία προχώρησαν τη Δευτέρα 14 Σεπτέμβρη συνεργία της ΔΕΥΑΚ.

Η αιτιολογία της εταιρείας (ΔΕΥΑΚ) ήταν ότι οι κάτοικοι των συγκεκριμένων σπιτιών είχαν χρέη προς αυτήν. Σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων η ΔΕΥΑΚ προχώρησε σε αυτή την επαίσχυντη ενέργεια χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις οικονομικές δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς να τους έχει ενημερώσει, αδιαφορώντας για τις ανάγκες ηλικιωμένων και παιδιών που ζουν στα σπίτια αυτά. Μάλιστα, όταν ενδιαφερόμενος πήγε στα γραφεία της ΔΕΥΑΚ, για να ζητήσει πίστωση χρόνου, για την αποπληρωμή του χρέους, η απάντηση προϊσταμένου της ΔΕΥΑΚ ήταν "ή τώρα ή ποτέ". Τέλος, ζητήθηκε από κάτοικο των Καναλίων, του οποίου είχαν αφαιρέσει το υδρόμετρο, να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση, ότι μέχρι την επόμενη ημέρα το πρωί θα έχει αποπληρώσει την οφειλή του, ώστε να το επανατοποθετήσουν στη θέση του. 

Οι ενέργειες αυτές της ΔΕΥΑΚ και της "αριστερής" Δημοτικής Αρχής είναι πλήρως εναρμονισμένες και ενταγμένες στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας, που προωθούν οι κυβερνήσεις και οι Ευρωπαϊκή Ένωση, μετατρέποντας το νερό από αγαθό για όλους σε εμπόρευμα, αδιαφορώντας για τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών!

Απαιτούμε και προειδοποιούμε τη διοίκηση της ΔΕΥΑΚ και τη Δημοτική Αρχή να επανατοποθετήσουν ΤΩΡΑ τα υδρόμετρα που αφαιρέθηκαν και να αποκαταστήσουν την παροχή νερού σε ΟΛΑ τα σπίτια, καθώς και να σταματήσουν οποιεσδήποτε αφαιρέσεις υδρομέτρων έχουν σχεδιάσει. 

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!

Παράλληλα, καλούμε όλους τους κατοίκους της Αλεπούς και των Καναλίων να εναντιωθούν σε αυτά τα σχέδια. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναμονής. Αργά ή γρήγορα θα έρθει η σειρά όλων μας. Πρέπει τώρα να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Τώρα, με ταξική αλληλεγγύη να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, ο γείτονας στο γείτονα, ο συνάδελφος στο συνάδελφο και μαζί να αγωνιστούμε για το δίκιο μας. Όλοι μαζί να βγούμε στο δρόμο και να υψώσουμε ένα τοίχος προστασίας μπροστά από κάθε σπίτι λαϊκής οικογένειας, που υφίσταται τις συνέπειες της παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Να μην επιτρέψουμε να μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό, καμία οικογένεια χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να μην περάσει κανένας πλειστηριασμός. Εμείς έχουμε τη δύναμη, εμείς παράγουμε τον πλούτο και μπορούμε να τον διεκδικήσουμε. Επικοινωνήστε με τη Λαϊκή Επιτροπή Αλεπούς-Καναλίων και ενισχύστε με τη συμμετοχή σας τον κοινό μας αγώνα.


ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ,ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΧΑ Tο χρονικό των κομμένων κεφαλών

Tο χρονικό των κομμένων κεφαλών

Το 1944 τα προσχήματα των Βρετανών αφεντάδων μας είχαν τελειώσει. Εν όψει των επικείμενων εκλογών και του δημοψηφίσματος για τον βασιλιά το δεξιό παρακράτος οργίαζε σε όλη την ελληνική επικράτεια. Θάνατοι, βασανισμοί και επίδειξη κομμένων κεφαλιών με ζουρνάδες και νταούλια. Το χρονικό της μαύρης αθλιότητας συνεχίσθηκε και κατά την διάρκεια του εμφυλίου. Ένοπλες μονάδες των ΜΑΥ και παρακρατικές συμμορίες τρομοκρατούσαν τον κόσμο και περιέφεραν τα μακάβρια τρόπαια τους από πόλη σε πόλη.


Για το χρονικό των κομμένων κεφαλών υπάρχουν λίγα και αποσπασματικά στοιχεία. Η έκταση όμως του κανιβαλισμού ήταν τέτοια που ο ίδιος ο Αμερικάνος πρόξενος στην Ελλάδα, μετά από εικόνες που δημοσιεύτηκαν στις ΗΠΑ, με κομμένα γυναικεία κεφάλια, προέβη σε διάβημα.. Η ελληνική απάντηση ήταν η παρακάτω: " Οι κομμένες κεφαλές και η δημόσια επίδειξή τους αποτελούν ελληνικό έθιμο".


Στο άρθρο αυτό που θα ανανεώνεται συνεχώς θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τα περιστατικά αυτά αναφορικά και γεωγραφικά για να αποκαλύψουμε την πραγματική τους έκταση


Οι αναγνώστες που διαθέτουν υλικό σχετικό με το θέμα ας αφήσουν ένα σχόλιο και θα το λάβουμε υπόψην μας.



Το χρονικό των κομμένων κεφαλών



1) Το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη και του πρωτοπαλίκαρού του Τζαβέλλα. Τα δύο κεφάλια εκτέθηκαν σε κοινή θέα σε φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων την Δευτέρα 18 Ιουνίου του 1945

                                                                                 



2) Στρατής Τινός: Εκτέθηκε νεκρός σε κοινή θέα σε καρέκλα καφενείου στην πλατεία της Μυτιλήνης. Ήταν αντάρτης και στέλεχος του ΔΣΕ και σκοτώθηκε το 1949






3) Πάνος Καψής: Το νεκρό του κορμί εκτέθηκε σε σταυρό στην πλατεία της Χαλκίδας μαζί με τα κεφάλια των παλικαριών του Τσάκαλου και Κατσανά. 5 Νοέμβρη του 1949





4)  Γιάννης Αλεξάνδρου: Ο γνωστός Καπετάν Διαμαντής που σκοτώθηκε στις 21 Ιουνίου του 1949 και το σώμα του εκτέθηκε σε άγνωστη τοποθεσία




5) 3 Ιουλίου του 1949, το σώμα ενός νεκρού αντάρτη του ΔΣΕ που πέθανε από τα τραύματά του μετά την μάχη της Αμφιλοχίας, εκτέθηκε στην πλατεία της πόλης. Τον αντάρτη που ως τότε ζητούσε νερό τον αποτελείωσαν ΜΑΥδες με κλοτσιές


6) Τα Χριστούγεννα του 1949 τα κεφάλια των μελών του ΔΣΕ Δημήτριου Καραντζά, Πανωραίας Ιωάννου, Αργύρης Πανάγου και του αντάρτη Βασίλη, κόπηκαν και εκτέθηκαν σε άγνωστο χωριό.

7) Θανάσης Καλαμπόκας: Το κεφάλι του και 8 συντρόφων του κόπηκε και εκτέθηκε στην πλατεία Σπερχειάδας. Μέσα του 1949

8) Ο Καπετάν Πέρδικας, του ηρωικού ΔΣΠ, σκοτώθηκε στις 16-8-1949 και το σώμα του εκτέθηκε στην πλατεία Άρεως στην Τρίπολη πάνω σε σκάλα. Του κρέμασαν και μια πινακίδα που έγραφε " Αυτός είναι ο Πέρδικας"



9) Άνοιξη του 1949, τα κομμένα κεφάλια δύο ανδρών και μίας γυναίκας εκτέθηκαν σε κοινή θέα στην πλατεία του Αλμυρού Βόλου

10) Θύμιος Πρεκεζές: Σκοτώθηκε το 1946 από παρακρατικούς και το κεφάλι του εκτέθηκε στο χωριό Κολλινές Τρίπολης


11) Το κεφάλι ενός αντάρτη του ΔΣΕ εμφανίζεται το 1949, από αγνώστους σε πάσσαλο στα Τρίκαλα


12) Τα κεφάλια 12 ανταρτών του ΔΣΠ εμφανίζονται το 1948, σε κοινή θέα κάπου στην Πελοπόννησο




13) Φλώρινα 12-2-1949, τα κεφάλια 8 ανδρών του ΔΣΕ αποκόβονται από μέλη των ΛΟΚ και των ΜΑΥ και εκτίθενται σε κοινή θέα






14) Τα κεφάλια εννέα ανταρτών εκτίθενται από συμμορία κατσαπλιάδων το 1949 σε χωριό της Μακεδονίας







15) Το νεκρό σώμα του Ευάγγελου Γκόγκλη του ΔΣΕ και 3 συντρόφων του εκτίθενται σε κοινή θέα στην Έδεσσα το 1949

16) Το νεκρό σώμα του Γιώργου Αντζακλή, ταγματάρχη του ΔΣΠ και 7 ανταρτών του βρίσκεται σε κοινή θέα στους Μολάους το 1948. Οι Χίτες τους εξέθεσαν με μακάβριο τρόπο





17) Τα κεφάλια των: Τάσος Μανωλίτσης, Γαζής Νίκος, Γεράσιμος Θέρμος, Ζακυνθινός Κώστας, Κοντογιώργης Γιάννης, Μήνος Παναγιώτης και Παπαδόπουλος Ζώης. Βρίσκονται κρεμασμένα από ζερβικούς στο πεντοφάναρο της Λευκάδας το 1946. Οι άνδρες αυτοί είχαν σκοτωθεί στην μάχη της Πούντας






18) Κεφάλια ανταρτών του ΔΣΕ περιφέρονται σε άλογα στην ελληνική ύπαιθρο












19)  Τα κεφάλια 7 ανδρών του ΔΣΕ σε κοινή επίδειξη από τον ΕΣ. Πιθανότατα σε κάποια επιχείρηση στην Πελοπόννησο





20) Στο βουνό Οίτη, στην θέση Δύο Βουνά δίπλα στην Μουσταφόβρυση ο Γρηγόρης Σγάγιας βρήκε νεκρό έναν κομμουνιστή και κρεμασμένο σε δέντρο. Του είχαν αφαιρέσει με μαχαίρι τα μάτια του. Το σώμα βρίσκονταν σε περίοπτη θέση για να το βλέπουν όσοι πήγαιναν στην βρύση από τα γύρω χωριά. Το περιστατικό έγινε το 1945




21) Στην Μηλιά Ευβοίας το 1948 ο αντάρτης Σίμος Δήμητρας που κατάγονταν από εκεί εστάλη για αναγνώριση του μέρους. Τον συνέλαβαν δύο ΜΑΥδες και του έκοψαν το κεφάλι με τσεκούρι. Αργότερα το κρέμασαν στην πλατεία.






22) Στην Λίμνη Ευβοίας, το άψυχο σώμα του δολοφονημένου με προδοσία Γεώργιου Βλαχούτσικου (Ευβοιώτης) εκτέθηκε σε κοινή θέα τον Σεπτέμβρη του 1949 απέναντι από τα γραφεία της Χωροφυλακής.




23) Στο χωριό Βουργαρέλι Άρτας το 1949 κεφάλια άγνωστων μαχητών του ΔΣΕ βρίσκονται κρεμασμένα από αγνώστους. Το μακάβριο θέαμα συνοδεύουν και αποκομμένα χέρια και συνεχίζεται για αρκετές μέρες μέχρι που οι κάτοικοι αποφασίζουν να τα ξεκρεμάσουν.


24) Στο χωριό Κωσταλέξι το χρονικό της αθλιότητας ξεκινά ήδη από το 1946. Δημόσιες εκτελέσεις κομμουνιστών και βασανισμοί συνέβαιναν στην πλατεία ενώ το θέαμα των κομμένων κεφαλών ήταν τακτικό..


25) Στο Αίγιο μέχρι το 1949 τα περιστατικά έκθεσης κομμένων κεφαλιών ήταν τόσο πολλά και ανατριχιαστικά που ο τοπικός τύπος ( "Αιγιώτης") δημοσίευσε ένα δυνατό άρθρο του Ανδρέα Βαρελά με τίτλο "Μουλάρια και ντενεκέδες". Το άρθρο αναφέρεται στους διάφορους κατσαπλιάδες που μάζευαν κεφάλια μέσα σε γκαζοτενεκέδες από τα θύματά τους για να πληρωθούν με μια λίρα το κεφάλι...


26) Στην πόλη των Ιωαννίνων, το 1947 κρεμάστηκαν πέντε κεφάλια ανδρών του ΔΣΕ απέναντι από το κτίριο της διεύθυνσης της χωροφυλακής. Το θέαμα ξένισε και ενόχλησε τους κατοίκους και μετά τρεις ημέρες οι χωροφύλακες κατέβασαν τα τρόπαιά τους.


27) Στο χωριό Καστέλι όπως αναφέρει στο σχεδόν αυτοβιογραφικό βιβλίο του ο Αντώνης Κακαράς, περί τα 1949, γνωστή ήταν η καρότσα με τα κεφάλια. Την καρότσα τραβούσαν οι τοπικοί κατσαπλιάδες και την γέμιζαν κεφάλια ανταρτών τα οποία πούλαγαν στον στρατό για μια λίρα το κομμάτι...


28) Το κεφάλι του ηρωικού λοχαγού Ποδιά του ΔΣΕ Κρήτης αποκόπηκε από την συμμορία των Μπαντουβάδων και αφού τοποθετήθηκε σε παλούκι εξετέθη δημόσια στο Ηράκλειο.


29) Το κεφάλι του Στέλιου Ψωμά, αντάρτη του ΔΣΕ από το Λογγίτσι της Στυλίδας κόπηκε από το σώμα του το 1949 από τον χωροφύλακα Παλιό και εκτέθηκε στην Στυλίδα για λίγες ημέρες. Αργότερα ο χωροφύλακας το πήγε στην Λαμία για να εισπράξει την αμοιβή.


30) Το κεφάλι του Κώστα Θωμόπουλου, ανθυπολοχαγού του ΔΣΕ Ευβοίας κρεμάστηκε στο χωριό Αγία Σοφία. Οι φασίστες σκύλιασαν που δεν μπόρεσαν να τον πιάσουν ζωντανό , αφού αυτός αυτοκτόνησε, όντας τραυματισμένος στην κοιλιακή χώρα, και έτσι βεβήλωσαν το κορμί του..


31)  Τα κεφάλια των διμοιριτών Φάνη Κερπίνη και Λάκη Παντίδα του ΔΣΕ Ευβοίας κόπηκαν από χίτες και κρεμάστηκαν σε φανοστάτη της Χαλκίδας.


32) Ο αντάρτης του ΔΣΕ Ευβοίας Νίκος Μαχαιράκος που είχε την ατυχία να πιαστεί ζωντανός από τον στρατό το 1949, βασανίσθηκε φρικτά και πέθανε σταυρωμένος σε σκάλα, στην πλατεία του χωριού Ιστιαία




33) Ο αντάρτης του ΔΣΕ Ευβοίας Νίκος Συμεωνίδης (Αθηναίος) αιχμαλωτίσθηκε το 1949 από στρατιώτες του ΕΣ και δόθηκε να τον κατασπαράξουν τα λυκόσκυλα. στην πλατεία της Ιστιαίας


34) Oι έξι αδικοσκοτωμένοι μαχητές του ΔΣΕ στο Ντάμι της Τσερκέζας. Φορτώθηκαν μετά το στυγερό έγκλημα σε έναν αραμπά και τέθηκαν σε κοινή θέα για μερικές μέρες στο Ιππείο της Λέσβου. Όταν η αποφορά ήταν ανυπόφορη τους έθαψαν σε λάκκο στον τοίχο του νεκροταφείου από όπου οι οικογένειές τους του ξέθαψαν κρυφά το 1952. Τα ονόματα των νεκρών είναι: Βασίλης Παπαδέλλης, Σταύρος Καζάκος, Θανάσης Στέφανος, Βασίλης Καλαντζής,  Κώστας Πηγάσης, Στρατής Τσουκαρέλλης.


35) Τα κεφάλια έντεκα μαχητών του ΔΣΠ και του λοχαγού Τάσου Γερμανάκου κρεμάστηκαν στην πλατεία της Σπάρτης στις 6 Ιουνίου του 1947. Οι μαχητές και ο αξέχαστος Γερμανάκος πέσαν μαχόμενοι τους χωροφύλακες του Ραγγόπουλου κοντά στην Σπάρτη.


36) Τα κεφάλια του Νίκου Καράμπελα και του Βλάση Σταυρόπουλου εκτέθηκαν μετά την δολοφονία τους στην πλατεία Κουρμαδά της Ανδρίτσαινας Πελ/σου.


37) Τα κομμένα κεφάλια του Αρχίατρου του ΔΣΠ και στέλεχους του ΚΚΕ, Νίκου Μάστορη και του Θεόδωρου Πρεκεζέ εκτέθηκαν από χωροφύλακες, στην πλατεία της Αράχωβας  (Καρυές) και μετά μερικές ημέρες στην Σπάρτη. Το κεφάλι του Πρεκεζέ εξανάγκασαν να το κουβαλάει ο πατέρας του.


38) Στην πλατεία της Αράχωβας (Καρυές) εκτέθηκε το κεφάλι ενός νεκρού μαχητή του ΔΣΠ που σκοτώθηκε στην μάχη της Βαμβακούς Σπάρτης. Τα λοιπά στοιχεία του νεκρού μας είναι άγνωστα. Το κεφάλι εκτέθηκε στις 9-10-1946.




39) Στο χωριό Δαφνί Σπάρτης το 1947, η ομάδα του ταγματασφαλίτη Γιάννη Παυλάκου με επικεφαλής τον ίδιο, συνέλαβε, βασάνισε και εκτέλεσε τον Παρθύμο Παναγιώτη και τον αδελφό του Παρθύμο Γιώργο. Τα σώματά τους εκτέθηκαν κρεμασμένα για 5 ημέρες και μόνο όταν η αποφορά ήταν ανυπόφορη επετράπη στους κατοίκους του χωριού να τους κατεβάσουν και να τους θάψουν.




40) Τα κομμένα κεφάλια τριών ανταρτών του ΔΣΕ εκτέθηκαν κατά την διάρκεια του εμφυλίου στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου. Τα κεφάλια έμειναν σε κοινή θέα για περίπου μια εβδομάδα και μετά πετάχθηκαν στα σκουπίδια (!) Λοιπά στοιχεία για το σε ποιόν ανήκαν μας είναι άγνωστα.

41) Το κεφάλι του αγωνιστή της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ Ρούσσου Παναγιώτη του Ιωάννη κρεμάστηκε από την συμμορία Παυλάκου στο χωριό Αστέρι Μολάων σε προφυλακτήρα αυτοκινήτου και περιφέρονταν για εβδομάδες σε όλη την περιοχή. Ο Ρούσσος πιάστηκε από τους κτηναναθρώπους στις 20/09/1948 μετά από προδοσία.


42) Ο αριστερός Βασίλης Τσισμαλίδης, μέλος του ΕΑΜ στο Κιλκίς πιάστηκε τον Μάιο του 1946 στο χωράφι του από παρακρατικούς και κυριολεκτικά κομματιάστηκε. Το κεφάλι του κρέμασαν από ένα δέντρο για να το βλέπουν οι άλλοι αγρότες.


43) Το κεφάλι του αγωνιστή Κώστα Αβραμίδη εκτέθηκε το 1947 από παρακρατικούς στο παζάρι του Κιλκίς μαζί με τα κεφάλια τριών ακόμα άγνωστων ανταρτών. Ο Αβραμίδης υπήρξε μέλος της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ και την ημέρα που τον πρόδωσε ένας χαφιές της περιοχής είχε επιστρέψει από την εξορία για να δει την μάνα του.

44) Το κεφάλι του ήρωα του ΔΣΠ, Βαγγέλη Ρογκάκου αποκόπηκε από το νεκρό του κορμί μετά την μάχη στο χωριό Άγιος Βασίλειος Κυνουρίας. Η κάρα του μαρτυρικού πολιτικού επιτρόπου εκτέθηκε στο χωριό Παλιοχώρι για μερικές ημέρες. Οι στρατιωτικοί και οι χωροφύλακες πριν το κρεμάσουν σε δέντρο της πλατείας, έπαιξαν μπάλα με το τρόπαιό τους στην πλατεία του χωριού, δείχνοντας καθαρά το μέγεθος του κανιβαλισμού που τους διέπεμπε. Το κορμί του Ρογκάκου πετάχτηκε σε σκυλιά.


45) Το νεκρό κορμί του αγωνιστή του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Κώστα Ξυδέα αιχμαλωτίσθηκε από στρατιώτες του ΕΣ μετά την μάχη στην περιοχή Λάκκα Καρβέλη, στις 13/06/1949. Ο Ξυδέας προέβαλλε αντίσταση 40 λεπτών μαζί με τον υπασπιστή του Νίκο Περδικέα ενάντια σε μεγάλο απόσπασμα στρατού, χωροφυλακής, ΜΑΥ και μερικών χιτών. Τελικά δέχθηκε σφαίρα στο στέρνο και απεβίωσε δίπλα στον νεκρό σύντροφό του. Το νεκρό του κορμί καρφώθηκε σε σκάλα και διαπομπέφθηκε στην Καλαμάτα για αρκετές ημέρες.


Ο ήρωας Κώστας Ξυδέας του ΔΣΠ σε έκθεση των κανιβάλων του ΕΣ στην Καλαμάτα

46) Τα ιερά κορμιά των δύο τελευταίων ανταρτών του ΔΣΕ Σάμου, Γιώργου Σαράντη και Γιάννη Σάλλα μεταφέρθηκαν και εκτέθησαν στην πρωτεύουσα του νησιού τον Οκτώβρη του 1949, μετά την εκτέλεσή τους στα Κόκκινα Χώματα.


47) Το χωριό Φραγκίστα Ευρυτανίας γνώρισε την φρίκη του εμφυλίου από κοντά αφού συχνά, παρακρατικοί πετούσαν στα χωράφια και τα κτήματα των χωρικών τα κορμιά και τα κομμένα κεφάλια των ανταρτών. Ο δεξιός δάσκαλος Χ. Αλέστρας μάλιστα τα πάταγε κάτω για να δείξει την υποτίμησή του


48) Ο αντάρτης του ΔΣΕ Στάθης Σχοινάς από το Μόδι, τραυματίζεται στις 18/03/1947 από ΜΑΥ και παρακρατικούς στο χωριό Στρόμη. Καθώς δεν καταφέρνει να διαφύγει συλλαμβάνεται και οδηγείται στην πλατεία του χωριού όπου αποκεφαλίζεται με τσεκούρι. Το κεφάλι του κρεμιέται επιτόπου σε δέντρο.


49) Στα πλαίσια του σχεδίου Τέρμινους, ο ΕΣ και η Χωροφυλακή διενέργησε μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις ενάντια στον ΔΣΕ στα Τζουμέρκα. Οι ομάδες του Χάρη Παπαγιάννη και του Παλιούρα δώσαν πολλές και φωνικές μάχες με ΜΑΥδες και στρατιώτες μέχρι που τελικά περικυκλώθηκαν στην περιοχή Ανεμοράχη από υπέρτερες δυνάμεις του στρατού που είχαν έρθει από την Άρτα. Ανάμεσα στις δυνάμεις του μοναρχοφασισμού και οι συμμορίες των παρακρατικών Παπαδόπουλου και Βόιδαρου. Οι αντάρτες μετά από τριήμερη μάχη δοκίμασαν να διασπάσουν τον κλοιό και να μεράσουν στο χωριό Ζυγός βορειανατολικά για να διαφύγουν. Δυστυχώς ελάχιστοι κατάφεραν να περάσουν με την έφοδο και πολλοί αντάρτες σκοτώθηκαν τραυματίστηκαν και πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Το βράδυ τους μετέφεραν στο μοναστήρι των Μελατών και τους βασάνισαν πολλές ώρες μέχρι που και ο τελευταίος υπέκυψε. Οι στρατιωτικοί έκοψαν τα κεφάλια τους και τα τοποθέτησαν σε σακιά ενώ τα σώματα τα έθαψαν κοντά στο μελατιώτικο ποτάμι. Τα κεφάλια μεταφέρθηκαν στην Άρτα, παλουκώθηκαν και τοποθετήθηκαν σε διάφορα μέρη της πόλης. Ακόμα και στο καφενείο του Μπούση, κοντά στον δρόμο που πηγαίνει προς το Πέτα, στάθμευε ένα τζιπ του στρατού με τέσσερα κεφάλια περασμένα σε σύρμα που κρέμονταν από τον προφυλακτήρα τους. Τέτοια ήταν η ντροπή και το αίσχος των κυβερνητικών δυνάμεων.


50) Στις 15/10/1946, η συμμορία Κατσαρέα εισέρχεται στο χωριό Βαμβακού και εκτελεί στην κεντρική του πλατεία 25 άνδρες, 5 γυναίκες και 3 μικρά παιδιά, όλοι οικογένειες ανταρτών του ΔΣΕ. Στην συνέχεια το κεφάλι ενός εκ των νεκρών (λοιπά στοιχεία δεν είναι γνωστά) κόβεται και καρφώνεται σε παλούκι. Το τρόπαιο της φρίκης μένει σε έκθεση στο χωριό Βαμβακού και αργότερα μεταφέρεται και στο χωριό Αράχοβα (Καρυές).


51) Τα κεφάλια της δασκάλας Ευαγγελίας Κλαδά και του Δημήτρη Τσαγκαράκη εκτέθηκαν από κυβερνητικές δυνάμεις στο χωριό Καλάμι της Κρήτης και σε άλλα γύρω χωριά. Οι δύο αντάρτες του ΔΣΕ Κρήτης σκοτώθηκαν σε ενέδρα του στρατού στον δρόμο για την περιοχή Αναφυντοχάλαρα το 1948. Η Ευαγγελία Κλαδά τραυματίστηκε σοβαρά και ζήτησε από τους συντρόφους της να την σκοτώσουν. Η περιφορά των τρόπαιων έγινε υπό τις διαμαρτυρίες των κατοίκων του χωριού που προπυλάκισαν τους στρατιώτες φωνάζοντάς τους δολοφόνους.


52) Τα κεφάλια των ανταρτών του ΔΣΕ Κρήτης Πισσά, Ροζάκη, Μπαντουρογιάννη, Τσιτίλου, Μακριδάκη και Αναγνωστάκη εξετέθησαν στην πλατεία Χανίων μετά τον θάνατό τους. Το περιστατικό αναφέρεται στο βιβλίο "Στα βουνά της Κρήτης και την παρανομία" του Νίκου Μαδαρίτη


53) Το 1953 και αφού η κοινωνία των Χανίων ησύχαζε πια από τις φρικαλεότητες και τους καννιβαλισμούς του δεξιού παρακράτους, ένα ακόμη κεφάλι εμφανίζεται κρεμάμενο στην πλατεία των Χανίων. Είναι αυτό ενός από τους τελευταίους των ανταρτών, του Αγγελή, που πιάστηκε σε σπηλιά και δολοφονήθηκε με βασανιστήρια...


54) 1949. Σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία, στο λιμάνι της Πρέβεζας τέσσερα κεφάλια ανταρτών του ΔΣΕ βρίσκονταν τοποθετημένα σε παλούκια για να τα βλέπουν οι ερχόμενοι με βάρκες από την νότια Ελλάδα.


55) Στην περιοχή Κλαδισό των Χανίων Κρήτης, τα κεφάλια μερικών ανταρτών του ΔΣΕ κρεμάστηκαν σε σχολείο!  Δεν είναι σίγουρο για το αν επρόκειτω για κεφάλια προαναφερθέντων που απλά μετακινήθηκαν για να εκτεθούν και αλλού. Τα παιδιά του σχοελίου κληθησαν να θαυμάσουν το θέαμα... Πηγή: "Στα βουνά της Κρήτης και την παρανομία" του Νίκου Μαδαρίτη


56) Aίγιο, 26 Φεβρουαρίου του 1949. Ο κτηνάνθρωπος βουλευτής Σωτηρόπουλος περιφέρει στην πλατεία της πόλης τα κομμένα κεφάλια δύο ανταρτών του ΔΣΕ που σκοτώθηκαν σε επιδρομή της χωροφυλακής και των παρακρατικών το προηγούμενο βράδυ. Το ένα από αυτά ανοίκει στον αντάρτη του ΔΣΕ Λάλιο Ηλία το άλλο όμως ανοίκει στον άτυχο βοσκό Ηλία Μητρόπουλο που δολοφονήθηκε άγρια επειδή βρέθηκε στην ίδια τοποθεσία με τον αντάρτη... (Πηγή άρθρο του Φάνη Ζουρόπουλου προέδρου του ΕΙΕΤ)


57) 24 Φεβρουαρίου του 1949. Τρία κεφάλια κρεμιόνται στα δέντρα της πλατείας του χωριού Λιόπεσι Κουνινάς. Ανοίκουν στους αντάρτες του ΔΣΕ Νίκο Κουνάβη, Χρήστο Γραικιώτη και Δημήτρη Καποτά. Τα κεφάλια παρέμειναν στα δέντρα για καιρό μέχρι που η χωροφυλακή διέταξε να ταφούν και ο νεκροθάφτης τα έθαψε στις ρίζες των δέντρων που κρεμάστηκαν. Πρόσφατα, ο δήμαρχος του χωριού ανακάλυψε τα ιερά οστά και μην ξέρωντας τι να τα κάνει τα έθαψε σε μια σακούλα στο νεκροταφείο. (Πηγή άρθρο του Φάνη Ζουρόπουλου προέδρου του ΕΙΕΤ)

58) 25 Ιανουαρίου 1948. Τα κορμιά των ανταρτών του ΔΣΕ Μιχάλη Κυριακόπουλου, Τρακαδά και Χρήστου Ζερβόπουλου εκτείθενται κρεμασμένα στο δημαρχείο του χωριού Πελεκίστρα της Αιγιαλείας. Στα φρικτά "αποκαλυπτήρια" του μνημείου του εθνικού αίσχους, βγάζει λόγο ο κατσαπλιάς βουλευτής Σωτηρόπουλος ντυμένος στα χακί και ζωσμένος με αυτόματο. (Πηγή άρθρο του Φάνη Ζουρόπουλου προέδρου του ΕΙΕΤ)


59) Η Κωνσταντίνα Κάντζου αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα φρικαλεότητας και κανιβαλισμού του ελληνικού εμφυλίου. Η περίπτωσή της σοκάρει και προκαλεί. Η Κωνσταντίνα Κάντζου κατάγονταν από κάποιο μικρό χωριουδάκι της και για να ξεφύγει από τις διώξεις των ΜΑΥ και τον χωροφυλάκων αναγκάστηκε στα 24 της να ανέβει στα βουνά μαζί με τους δικούς της. Την συνέλαβαν σε επιδρομή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και την μετέφεραν στην Καστοριά για ανάκριση. Αφού την έδειραν και την βασάνισαν την έστησαν στην πλατεία της Καστοριάς για ώρες με το κεφάλι του γαμπρού της στο ένα χέρι και του θείου της στο άλλο. Το θέαμα προκάλεσε και ανατρίχιασε την κοινή γνώμη. Αργότερα την πέταξαν στο κελί της μαζί με τα δύο κεφάλια για να περάσει μαζί τους την νύχτα. Η Κωνσταντίνα μεταφέρθηκε αργότερα στις φυλακές Αβέρωφ. Η ιστορία της μας είναι γνωστή από τις συγκρατούμενές της και τον Ριζοσπάστη.

60) Η ηρωική κάρα του καπετάνιου του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ καπετάν Νικήτα (Νικόλαος Πολυκράτης) φωτογραφίστηκε και εκτέθηκε στα χωριά της Τριταίας και στο χωριό Ρουπακιά. Ο καπετάνιος σκοτώθηκε μαχόμενος στις 12 Μαρτίου του 1949 στο χωριό Ρουπακιά μετά από προδοσία.

61) Στις 10 Μάρτη 1949, στη διάρκεια των «Εκκαθαριστικών Επιχειρήσεων», όταν τα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού είχαν διασπαστεί σε μικροομάδες λόγω εξάντλησης των πυρομαχικών τους ο καπετάν Σφακιανός (Αρετάκης Γιώργος) του ΔΣΠ έφτασε υποχωρώντας μαχόμενος στον Ταΰγετο. Στην προσπάθεια του να επιβιβαστεί σε καΐκι με προορισμό την Κρήτη κατευθύνθηκε νότια επικεφαλής τετραμελούς ομάδας η οποία αποτελούνταν από τους Δημήτρη Τσιριγώτη και την σύζυγο του Νικολέτα, Μιχάλη Τσιριγώτη ,Γιάννη Καρυδόγιαννη .

Στις 26 Απρίλη 1949 δύναμη 150 ανδρών Μ.Ε.Α. από τα χωριά Κότρωνα και Νύφι και ένα απόσπασμα Χωροφυλακής κύκλωσε την περιοχή. Ένα κάτοικος του χωριού Κότρωνας πρόδωσε την σπηλιά «Βαγιολάγκαδο» στην οποία κρυβόταν ο καπετάν Σφακιανός με τους συντρόφους του, όπου μετά από σκληρή μάχη σκοτώθηκαν και οι πέντε αντάρτες.
Το κεφάλι του Σφακιανού και των άλλων ανταρτών τα έκοψαν οι Χωροφύλακες του αποσπάσματος και τα περιέφεραν ως τρόπαια στα γύρω χωριά.

62) Σε επιδρομή στο χωριό Βούστρι της Αιτωλοακαρνανίας, παρακρατικοί, ΕΔΕΣίτες και χωροφύλακες, χτύπησαν ομάδα καταδιωκόμενων αγωνιστών. Οι κανίβαλοι απέκοψαν τα κεφάλια των: Γεροδήμου, Βασίλη Παπαγιάννη, Γιάννη Κατσιφού, και Οδυσσέα Αναστασίου και τα εξέθεσαν σε τάβλα στο χωριό Κατούνα. Το περιστατικό έλαβε χώρα το 1945. Πηγές: Συνέντευξη Αγγελικής Γκαραβέλου-Νίκου Κουφάκη, Αριστείδης Θεοχάρης «Το αντάρτικο στην Στερεά Ελλάδα 1945-1949» εκδ. ΣΕ

63) Το κεφάλι του Ανδρέα Κάτρη, κτηνοτρόφου από την Κατούνα Βάλτου εκτέθηκε στο χωριό του, αφού παρακρατικοί και ΕΔΕΣίτες τον σκότωσαν καθώς πήγαινε να ποτίσει τα ζώα. Ο Κάτρης υπήρξε απλώς συμπαθών και όχι αντάρτης ή κομμουνιστής. Πηγή: Συνέντευξη Αγγελικής Γκαραβέλου-Νίκου Κουφάκη.

64) Τον Γενάρη του 1950, οι κυβερνητικές δυνάμεις δίνουν αψιμαχία στην περιοχή Μεσκλά της Κρήτης. Στην μάχη σκοτώνεται η αντάρτισσα του ΔΣΕ Κρήτης Μαρίκα Μποράκη ετών 19. Οι τραμπούκοι της χωροφυλακής διαπομπεύουν το παιδικό της κορμί στα Χανιά. Δεν σεβάστηκαν ούτε το νεαρό της ηλικίας της, ούτε το γεγονός ότι ο εχθρός τους είχε πια ηττηθεί. Πηγή: Κώστας Γκρίτζώνας «Μαχήτριες του ΔΣΕ» εκδ. ΑΣΚΙ

65) Το έτος 1947, σε τεύχος της Daily Mirror, δημοσιεύεται η μαρτυρία του δεκανέα του αγγλικού στρατού Στίβεν Χάρι Στάρι. Ο δεκανέας αφηγείται τα παρακάτω: «Τον Ιούνιο του 1947, στα Τρίκαλα είδα πλήθος κόσμου και Έλληνες στρατιώτες με αγγλικές στολές και έφιππους που κρατούσαν κεφάλια κομμουνιστών που εφονεύθησαν σε σύγκρουση με τον ελληνικό εθνικό στρατό. Σταματήσαμε το αυτοκίνητό μας και ο λοχίας Άλφρεντ Κίγκς πήρε φωτογραφίες. Εκείνο το πρωί εξετίθεντο εννέα κεφάλια, οκτώ ανδρών και ένα γυναικός. Δεν ήμαστε κομμουνιστές- συνεχίζει ο Άγγλος-αλλά, εγνωρίζαμε ότι ο Θεός μόνον μπορούσε να σε βοηθήσει αν ήσουν γνωστός ως συμπαθών τους κομμουνιστάς. Η αστυνομία είναι παντοδύναμος και οι μέθοδοί της χειρότερες και από τις μεθόδους της Γκεστάπο.» Πηγή: Κώστας Γκρίτζώνας «Μαχήτριες του ΔΣΕ» εκδ. ΑΣΚΙ

66) Το καλοκαίρι του 1947 οι δυνάμεις του ΕΣ διενεργούσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Τσαριτσάνης. Τότε φυγοδικούσαν πολλοί από το χωριό. Ανάμεσά τους και οι Χρήστος Στράτσιος και Φιλώτας Μανωλιάς. Οι δυο τους προδόθηκαν από συμπατριώτη τους βοσκό, με αποτέλεσμα να περικυκλωθούν από ΜΑΥ και στρατό. Οι δύο αντάρτες αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν παρά να παραδοθούν ζωντανοί. Οι ΜΑΥδες μετέφεραν τα κεφάλια τους στην πλατεία της Τσαριτσάνης για να τα εκθέσουν. Έβαλαν να φωνάξουν την μάνα του Στράτσιου και της είπαν «Άπλωσε την ποδιά σου». Εκείνη είπε «ευχαριστώ» χωρίς να γνωρίζει τι θα επακολουθούσε. Τότε της άδειασαν στην ποδιά το κεφάλι του γιου της. Η άτυχη γυναίκα έχασε επί τόπου το λογικό της και περιδιάβαινε το χωριό ουρλιάζοντας για μέρες μέχρι που την σκότωσαν κι αυτήν γιατί τους ενοχλούσε. Τα αρχικά των κανίβαλων ΜΑΥδων ήταν Λ.Φ. και Τ. Λ.  Πηγή: Κώστας Γκρίτζώνας «Μαχήτριες του ΔΣΕ» εκδ. ΑΣΚΙ

67) Τα νεκρά κορμιά των παρακάτω μαχητών του ΔΣΕ σε έκθεση σε άγνωστη περιοχή της Ελλάδας. Η φωτογραφία ανήκει σαφώς σε κυβερνητική πηγή, αφού μόνο οι κυβερνητικές δυνάμεις συνήθιζαν αυτή την τακτική. Η φωτογραφία μας είναι άγνωστο εάν και πότε έχει δημοσιευτεί σε εφημερίδα ή άλλο έντυπο και ανήκει στο αρχείο του ΚΚΕ. Στην εικόνα εικονίζονται τουλάχιστον 11 αντάρτες.



68) To 1947 μια ομάδα ΜΑΥδων και παρακρατικών εισέρχεται στην πόλη της Νάουσσας. Στην πλατεία Τρούμαν θα σταματήσουν για να ολοκληρώσουν το φρικτό έργο τους. Εκεί βγάζουν τρία κεφάλια από μια σακούλα και τα πετάνε στις πλάκες. Τα κλωτσούν και τα πατάνε χλευάζοντας και βρίζοντας τους "Βούλγαρους". Το ένα κεφάλι είναι της ανταρτοπούλας Ελένης Γαλάνη. Ο πατέρας της που την γνώρισε από τα κατακόκκινα κατσαρά της μαλλιά, το βράδυ το σηκώνει στα χέρια του και το φιλάει. "Θα το πληρώσουν Ελενίτσα" της λέει. Μετά την μάχη της Νάουσσας, ο γέρο-Βασίλης Γαλάνης κι ο μικρός του γιός Στέργιος ανέβηκαν μαζί με τους αντάρτες...


69) Στις 18-8-1949 ένα κεφάλι αντάρτη εκτίθεται από φαντάρους του ΕΣ και παρακρατικούς στην πλατεία του χωριού Κρίκελλο Ευρυτανίας. Πρόκειται για την κάρα του δάσκαλου Βασιλη Παπανικολάου που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ το 1942 και στον ΔΣΕ το 1946 μετά από μαρτυρικούς διογμούς. Ο δάσκαλος κυκλωμένος στην θέση Κουβελαίικα Κρίκελλου από δυνάμεις του στρατού και παρακρατικούς αποφάσισε να δώσει λεβέντικα τέλος στην ζωή του και να μην υποστέι τα μαρτύρια που του επιφύλασσαν...


70) To κεφάλι του ΕΠΟΝίτη και μαχητή του ΔΣΕ Ηλία Μπούσγου εκτέθηκε στο χωριό του Ελατόβρυση Ευρυτανίας τον χειμώνα του 1949. Ο αντάρτης που είχε ενταχθεί στον ΔΣΕ το 1947 έχασε την ζωή του σε σύγκρουση με παρακρατικούς και στρατιώτες σε τοποθεσία κοντά στο χωριό όπου και κρύβονταν. Την τοποθεσία πρόδοσε στις αρχές κάποιος συγχωριανός του. Το κεφάλι του πριν το κρεμάσουν, οι κτηνάνθρωποι το παρουσίασαν σαν φρικτό δώρο στην μάνα του.


71) Την άνοιξη του 1947, μια ομάδα στρατιωτών του ΕΣ και παρακρατικών εισέρχονται στην Άρτα. Μαζεύονται στην πλατεία για να εκθέσουν το περιεχόμενο των σακιών που κουβαλάνε μαζί τους. Μια σειρά κομμένων κεφαλών εκτίθεται στα μάτια του κόσμου. Πρόκειται για τα κεφάλια των νεκρών μαχητών του ΔΣΕ που έπεσαν στην περιοχή Μηλάτες κατά την επιχέιρηση της Νιάλας. Τα κεφάλια ανήκαν σε μαχητές του αρχηγείου Τζουμέρκα του ΔΣΕ που διείσδυσε πρόωρα στην Άρτα με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό και την ήττα του. Τα κεφάλια εκτέθηκαν και σε γύρω χωριά από παρακρατικούς και ΜΑΥ. Ένα από τα κεφάλια των νεκρών ταυτοποιήσαμε ότι ανήκε στον Θεόδωρο Ζαλοκώστα (Παλιούρα) υπολοχαγό του ΔΣΕ και σημαίνοντα κομμουνιστή του αρχηγείου Τζουμέρκα.


72) To κεφάλι του αντάρτη του ΔΣΕ Ταμπάκου Γεώργιου εκτέθηκε σε χωριά του Ελικώνα αφού ο ίδιος είχε θανατωθεί στα χέρια του αδελφού του που δρούσε στα ΜΑΥ.  (ΠΗΓΗ: Θανάσης Κόκκας: 1108 ημέρες στα βουνά της Ρούμελης)


73) Στις 26 Νοεμβρίου του 1947 παρακρατικοί του χωριού Μαργιολάτα Παρνασσίδας δολοφόνησαν τον παλιό αντάρτη του ΕΛΑΣ Ηλία Μακρυνιώτη. Μετά το έγκλημα απέκοψαν το κεφάλι του και μαζί με τα ζώα του (η δολοφονία έγινε στο μαντρί του θύματος) κατευθύνθηκαν στην πλατέια του χωριού. Εκεί εξέθεσαν το κεφάλι σε δέντρο αφού πρώτα χτύπησαν με αυτό (!) την γυναίκα και την επτάχρονη κόρη του. (ΠΗΓΗ: Ελένη Τραγγανίδα-Μακρυνιώτη " Μυρτιά του βουνού")




74) Tον Νοέμβριο του 1949, ο διοικητής της 123ης Ταξιαρχίας ΔΣΕ Λευτέρης Παπαστεργίου, βρίσκεται στα Πιέρια οργανώνοντας ομάδες ανταρτών για να περάσουν στην Αλβανία. Κάτω από συνθήκες ήττας, πείνας και διόξεων, ο "Ολυμπίσιος" παλευει να σώσει ότι απέμεινε από τον ΔΣΕ. Στα μέσα του Νοέμβρη κατεβαίνει στο χωριό του Τσαριτσάνη να βρει ψωμί για να φάει. Του την έχουν στημένη παρακρατικοί και χωροφύλακες και μετά από προδοσία. Εκεί ο Παπαστεργίου θα αφήσει την τελευταία του πνοή. Το κορμί του μεταφέρθηκε στην Ελασσόνα και κρεμάστηκε για πολλές ημέρες από φανοστάστη.


75) Το κεφάλι του Τσιάκου Γεώργιου μέλους της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου και Υπολοχαγού της Λαικής Πολιτοφυλακής του ΔΣΕ κρεμάστηκε το 1949 στην πλατεία Αβόρανης Αγρινίου. Ο Τσιάκος έπεσε ηρωικά σε μάχη με χωροφύλακες στην περιοχή Αραποκέφαλα Τριχωνίδας.


76) Στις 15 -12-1949, μια όμάδα αγωνιστών του ΔΣΕ με επικεφαλής τον Γιάννη Μαγκλάρα οργανώνει εξόδους αγωνιστών από την χώρα. Η ομάδα αυτή έχει ως βάση της την γιάφκα των Αντωναίων στα Αργύρια Φθιώτιδας. Οι παλιοί τροφοδότες Αντωναίοι όμως έχουν προδόσει στα στερνά τους αντάρτες. Έτσι ο Μαγκλάρας πέφτει με ακόμα 6 συντρόφους του στην θέση Παλιοφυτιές Διλόφου. Τα επτά κεφάλια τους τοποθετούνται από τον στρατό σε κιβώτια πυρομαχικών και εκτίθενται στην πλατεία Σπερχειάδας. Όταν η διαπόμπευσή τους τελείωσε έδωσαν την άδεια να ταφούν σε κοινότάφειο στο νεκροταφείο της πόλης.




77) Το κεφάλι του Τάκη Παπαιωάννου, δάσκαλου και επιτελάρχη της 144η Ταξιαρχίας εκτέθηκε σε παλούκι στην πλατεία του χωριού του Πλέσσα Δωρίδας. Το κεφάλι επιχείρησε να το θάψει η εξαδέλφη του αλλά οι χίτες του χωριού το ξέθαψαν και το ξαναέβαλαν στην πλατεία. Μόνο την δεύτερη φορά επέτρεψαν στον νεκρό να ησυχάσει.




78) O Θεόπιστος Πιτσιλίδης, υπήρξε ένας από τους τελευταίους εν ενεργεία αντάρτες του ΔΣΕ. Το 1950 και ενώ βρίσκονταν σε κρυψώνα με ακόμα 5 συντρόφους του και ένα ασύρματο, κυκλώθηκε από δυναμεις του ΕΣ. Αποφάσισαν να δώσουν τέλος στην ζωή τους με μια χειροβομβίδα αφού κατάστρεψαν έγγραφα και τον ασύρματο. Το σώμα του εξετέθη στα Γρεβενά ως το κορμί του τελευταίου αντάρτη.




79) To 1949, έξω από το Γυμνάσιο Ακράτας βασανίσθηκε από ΛΟΚατζίδες ο αντάρτης του ΔΣΠ Γιώργης Χαραλαμπόπουλος. Εκεί ο Χαραλαμπόπουλος αναφέρει στην μαρτυρία του στο περιοδικό Εθνική Αντίσταση τεύχος 130, ότι άγνωστοι είχαν κρεμάσει στον φράχτη του Γυμνασίου και 3 κεφάλια ανταρτών.




80) To 1949, o καπετάνιος του ΕΛΑΣ και αξιωματικός του ΔΣΕ Γιάννης Κατσικόπουλος δίνει τελος στην ζωή του αυτοκτονώντας για να μην πέσει στα χέρια του στρατού ζωντανός. Το πτώμα του μεταφέρεται στην πλατεία Καλαβρύτων και εκτίθεται σε κοινή θέα για πολλές ημέρες.




81) Το 1948, μετά την μάχη στο Μπούζι Στυμφαλίας, παρακρατικοί αιχμαλωτιζουν μια νεαρή αντάρτισσα του ΔΣΕ. Την πέρασαν για την θρυλική "Δέσπω" του ΔΣΕ και αφού την βίασαν και την κατακρεούργησαν κατέβασαν το κεφάλι της και το κρέμασαν στην πλατέια Τρικάλων Κορινθίας. Το κεφάλι αυτό δεν ανοίκει στην "Δέσπω" (Βούλα Κουρούμαλη). Ήταν το κεφάλι της αδικοχαμένης Διαμάντως Αδαμοπούλου...


82) Tα κεφάλια των ΕΛΑΣιτών Μπαρμπα-Θωμά Μπέλου και του νεαρού Ηρακλή Παυλίδη κόπηκαν και εξετέθησαν μετά από την δολοφονία τους από ΜΑΥ και χωροφύλακες στην άνω πλατέια Αλμυρού.




Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ


TOP READ