Γράφει ο 2310net //


Είδαμε ντιμπέιτ μετά από 6 χρόνια, από τότε δηλαδή που μπήκε στη ζωή μας η λέξη «σταζ». Η λέξη-κλειδί του φετινού ντιμπέητ είναι η λέξη «ιδεοληψία».  Πάντως είδαμε το πιο υποτονικό ντιμπέητ όλων των εποχών. Σαν ψεκασμένοι οι αρχηγοί, περιμένοντας και 20 λεπτά για την επόμενη απάντηση, απορώ πως κρατούσαν ανοιχτά τα μάτια τους. Έπρεπε να φτάσουμε στις καθυστερήσεις για να αποκτήσει λίγο ενδιαφέρον κι εκεί αντί να τους αφήσουν να πλακωθούν στο ξύλο για να ολοκληρωθεί η κωμωδία, έδωσαν το λόγο στη Φώφη. Ξενέρωμα.
Ας ξεκινήσουμε από τα μικρά κόμματα.
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ με τόνους μέηκαπ, έμοιαζε σαν αγχωμένη μαθήτρια που βγάζει λόγο στη Βουλή των Εφήβων. Αποστήθισε με δυσκολία όσα της είχε γράψει ο Βενιζέλος και τα απήγγειλε με λίγα σαρδάμ για να θυμίζει κάτι από ΠΑΣΟΚ. Η μεγάλη της στιγμή ήταν όταν απάντησε στην ερώτηση για τα φάρμακα και ήταν σαν να είχε καταναλώσει πολλά. Και ληγμένα.
Ο Καμμένος ευχαριστούσε τους δημοσιογράφους για κάθε ερώτηση. Σε κάθε απάντηση δεν έχανε ευκαιρία να μας πει πόσο διαφωνούσε με τα περισσότερα από όσα έκανε η κυβέρνηση αλλά και πόσο ωραία συνεργάστηκαν. Η μεγάλη του στιγμή ήταν όταν διάβασε την έκθεση μικρών μαθητών για το ΠΑΣΟΚ. Θύμισε σε γραφικότητα εκείνον τον Οικολόγο που είχε σκάσει σε ντιμπέητ με μολυσμένο νερό.
Ο Σταύρος πάλι δεν έχασε την ευκαιρία να μας θυμίσει ότι ήταν δημοσιογράφος και ότι έκανε εκπομπή για κάθε θεματική ενότητα του ντιμπέιτ.  Η μεγάλη του στιγμή ήταν όταν απαρνήθηκε τη διαπλοκή. Λύγισαν κι οι μπάρες στα διόδια.
Ο Λαφαζάνης πάλι ό,τι και να τον ρωτούσαν απαντούσε για το πόσο καλό είναι το εθνικό νόμισμα. Κατάφερε να βγάλει ολόκληρο ντιμπέιτ χωρίς να πει τη λέξη δραχμή.
Ο Μεϊμαράκης ξεκίνησε πολύ υποτονικά, σαν να είχε πάρει υπνωτικά για άλογα. Το ένα μάτι του ήταν μισόκλειστο. Κάποια στιγμή ξύπνησε ο μπαρμπα Βαγγέλας από μέσα του και βρήκε τον παλιό καλό του εαυτό. Κατάφερε να ολοκληρώσει το ντιμπέιτ χωρίς να πει τίποτα ουσιαστικό. Ποιος όμως αλήθεια θα περίμενε πως ο Βαγγέλης κάποτε θα απαντούσε σε ερώτηση για την «εκπαιδευτική επανάσταση»; Σουρρεαλισμός! Πάντως πιο πιθανό μου φαίνεται να έχει όντως αθωωτικό χαρτί παρά διδακτορικό.
Ο Τσίπρας πάλι, δεν είπε ούτε μια φορά τα γνωστά με ύφος «ακούστε κύριε τάδε» ούτε τα «εδώ θα πούμε αλήθεια». Του έκοψε και ανέβασε τους τόνους απέναντι στην Τρέμη μπας και σώσει κάτι από την χαμένη του αντιμνημονιακότητα. Αλλά γενικά ήταν βαρετός. Ειδικά στην αρχή, όταν περιέγραφε το μνημόνιο που έφερε ήταν σαν να είχε καταπιεί τον Σημίτη και να είχε φτύσει τα σαρδάμ.
Οι δημοσιογράφοι πάλι μια τραγωδία. Ο Χαρίτος έχασε τη μπάλα και τα λόγια του πριν καν την πρώτη ερώτηση. Η Τρέμη ξενέρωσε που δεν ήταν αυτή η συντονίστρια και σε κάθε ευκαιρία ακύρωνε τον συντονιστή. Η Μάρα Ζαχαρέα έκανε την ερώτηση της βραδιάς στον Μεϊμαράκη, ρωτώντας τον για την «εκπαιδευτική επανάσταση». Ο Γιομπαζολιάς έκανε σαν κακομαθημένο παιδάκι που θύμωνε με τους κανόνες του ντιμπέιτ. Γενικά, ήταν όλοι τόσο τραγικοί που έκαναν τον Σρόιτερ να μοιάζει δημοσιογράφος.
Αυτά τα λίγα για το ντιμπέιτ. Ώρα να ασχοληθούμε και με τα σοβαρά…