29 Αυγ 2015

Η πραγματική εξουσία στις ΗΠΑ ασκείται από το 0,001% του πληθυσμού!

 Η πραγματική εξουσία στις ΗΠΑ ασκείται από το 0,001% του πληθυσμού!



Η σχέση ταξικής και πολιτικής εξουσίας


Οι κομμουνιστές από την εποχή του Μαρξ και του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, αλλά κυρίως από την Παρισινή Κομμούνα, γνώριζαν πολύ καλά τη διάκριση ταξικής και πολιτικής εξουσίας. Για το λόγο αυτό καθόρισαν, μαζί με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, και την ανατροπή της ταξικής εξουσίας της αστικής τάξης. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την κατάργηση των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων και την αντικατάστασή τους με τις μεταβατικές «σοσιαλιστικές παραγωγικές σχέσεις» στην περίοδο μετάβασης προς τον κομμουνισμό. Για να το πούμε πιο καθαρά την αντικατάσταση της ταξικής εξουσίας της αστικής τάξης (των κεφαλαιοκρατών ή αλλιώς της δικτατορίας του κεφαλαίου) από την ταξική εξουσία της εργατικής τάξης (δικτατορίας του προλεταριάτου).




Η είδηση λέει δια στόματος του πρώην προσωπάρχη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, ότι η πραγματική εξουσία στις ΗΠΑ ασκείται από το 0,001% του πληθυσμού ή αλλιώς από 400 ανθρώπους! Αν σκεφτεί τώρα κανείς ότι οι ΗΠΑ καθορίζουν σε τεράστιο βαθμό την πορεία των εξελίξεων σε όλο τον πλανήτη, τότε μπορούμε ευκόλως να συμπεράνουμε ότι αυτοί οι 400 άνθρωποι με την προσθήκη και κάποιων ομογάλακτων από ΕΕ, καθορίζουν το σύνολο των παγκόσμιων εξελίξεως, ασκώντας τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλη την υφήλιο.


Η διαπίστωση αυτή κάνει το έργο των πρωτοπόρων μαχητών της εργατικής τάξης για την ανατροπή του καπιταλισμού πολύ δύσκολο. Ωστόσο αντικειμενικά σπρώχνει σε όξυνση της ταξικής πάλης αφού όλο και περισσότερο η διατήρηση αυτής της εξουσίας απαιτεί πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα διασφάλισης και της ταξικής και της πολιτικής εξουσίας.


Η ένταση της εκμετάλλευσης, η υπερσυσσώρευση του πλούτου από τη μια και της φτώχειας από την άλλη, η αδυναμία διασφάλισης κερδών ικανών να κρατήσουν σε βιωσιμότητα όλα τα κεφάλαια και η αφαίρεση εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων από τον λαό οδηγούν αντικειμενικά σε απομόνωση την εξουσία του κεφαλαίου όσα μέσα και αν διαθέτει για να την ενισχύει.


Είναι εντελώς φυσικό μια εξουσία με τόσο μικρή κοινωνική βάση να στηρίζεται στο τέλος μόνο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τη βία ταξικών και κρατικών πολέμων. Μέσα στο χρόνο σταδιακά όλες οι δημοκρατικές κατακτήσεις  του λαού οι οποίες επιβλήθηκαν με αγώνες και αίμα αιώνων αντικαθίστανται με βίαιες και αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης που συγχωνεύουν την πολιτική εξουσία στην ταξική εξουσία.



Αυτή η πορεία όμως που επιβάλλουν οι κεφαλαιοκράτες στην πραγματικότητα κλέβει από το μέλλον του συστήματος για να επιβιώσει σήμερα, άρα με ιστορικούς όρους φέρνει πιο κοντά την ανατροπή του. Για να γίνει αυτό κατανοητό πρέπει να γνωρίζουμε ότι το κεφάλαιο στη σύγχρονη μορφή του για να λειτουργήσει αποδοτικά πρέπει να δέχεται την απόκτηση εργασιακών δικαιωμάτων ως προϋπόθεση απόκτησης παραγωγικών ικανοτήτων από την εργατική τάξη. Χωρίς αυτές είναι αδύνατη η κερδοφόρα λειτουργία των σύγχρονων μέσων παραγωγής και η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου. 
 

 

Στην ουσία το κεφάλαιο βρίσκεται στο παρακάτω αδιέξοδο: αν δεν αφαιρέσει δικαιώματα από την εργατική τάξη τώρα, δεν μπορεί να αποσπάσει κέρδη και να επιβιώσει και αν δώσει δικαιώματα (πάντα κάτω από την πάλη των εργαζομένων) υπονομεύει την ύπαρξή του. Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει βίαιες πολιτικές που οξύνουν την ταξική αντιπαράθεση και πάλη με ανυπολόγιστες συνέπειες και άδηλο μέλλον και στη δεύτερη σημαίνει ότι σταδιακά μετατρέπει την εργατική τάξη σε «συνεταίρο», όπως ισχυρίζονται οι αστοί, όταν πρόκειται να δώσουν ένα εργατικό δικαίωμα κάτω από την ταξική πάλη αλλά στην πραγματικότητα σε ικανότερο διεκδικητή της δικής της εξουσία μέσα από την πάλη της. Και στις δύο περιπτώσεις όμως το κεφάλαιο έχει ημερομηνία λήξης.

 

Και μια που έχουμε εκλογές, η είδηση μας αποκαλύπτει την πλήρη απαξίωση των δήθεν δημοκρατικών εκλογών στις καπιταλιστικές χώρες, δια μέσω των οποίων οι πολίτες δήθεν εκλέγουν αυτούς που θα κυβερνήσουν τη χώρα. Στην πραγματικότητα εκλέγουν αυτούς που θα διαχειριστούν την ταξική δικτατορία του κεφαλαίου με τούτους ή τους άλλους όρους που τους ονομάζουν «πρόγραμμα, ιδεολογία, πολιτική θέση» κλπ.


 

Η είδηση από το in.gr:



«Την πολιτική των ΗΠΑ καθορίζουν 400 άνθρωποι, λέει πρώην στέλεχος του ΥΠΕΞ


Η πολιτική των ΗΠΑ καθορίζεται περίπου από 400 ανθρώπους, ο συνολικός πλούτος των οποίων ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς αυτοί ελέγχουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της κυβέρνησης από το παρασκήνιο, υποστήριξε ο Λόρενς Γουίλκερσον, πρώην προσωπάρχης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον λετονικό ραδιοσταθμό Radio Baltkom.

Η εξουσία βρίσκεται στα χέρια περίπου του 0,001% του πληθυσμού των ΗΠΑ, πρόσθεσε ο Γουίλκερσον και σημείωσε ότι πρόκειται για μια μεγάλη ανισότητα που διαιωνίζεται.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέκρινε την αμερικανική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, χαρακτηρίζοντας τα αποτελέσματά της καταστροφικά. Ειδικά η εισβολή στο Ιράκ το 2003 ανέτρεψε την ισορροπία δυνάμεων που διατηρείτο στον Κόλπο επί 50 χρόνια, επισήμανε ο Γουίλκερσον, προσωπάρχης του Πάουελ από το 2002 ως το 2005».

Πόσοι φασίστες χωράνε σ’ ένα πλυντήριο;

 Πόσοι φασίστες χωράνε σ’ ένα πλυντήριο;


Ένα «διαφορετικό» ―από το αποκρουστικό, εγκληματικό της―  πρόσωπο επιχείρησε να πλασάρει τηλεοπτικά ο ηγέτης της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, από την εκπομπή του δημοσιογράφου Μάκη Κουρή (στο βίντεο βλέπουμε και σκηνή αβροφροσύνης μεταξύ τους…).


Η Χρυσή Αυγή είναι πάντα το αγαπημένο παιδί του συστήματος, το μαντρόσκυλο των καρχαριών του πλούτου. Ο ρόλος των ναζιστών της Χρυσής Αυγής δεν άλλαξε. Είναι αυτοί που πληρώνονται από την εργοδοσία για να στήνουν μηχανισμούς μπράβων που χτυπάνε τους εργάτες και τους αγώνες τους και δουλεμπορικά γραφεία για να προμηθεύουν πάμφθηνους εργάτες στα αφεντικά.

Είναι ο εχθρός των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που δεν διστάζει να σκοτώσει προκειμένου να επιβάλλει τα σχέδια των αφεντικών του.

Οι χρυσαυγίτες, όσο και να προσπαθούν, δεν μπορούν να «ξεπλύνουν» τις αμαρτίες τους.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει τεράστιες ευθύνες για την καλλιέργεια κλίματος ανοχής, όλο το διάστημα της διακυβέρνησής της, για την εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Ο φασισμός, ο ναζισμός πρέπει να καταδικαστεί από τον ελληνικό λαό και στις κάλπες. Το ίδιο και το σύστημα της εκμετάλλευσης που γεννά και θρέφει το ναζισμό και εγκληματικά μορφώματα σαν τη Χρυσή Αυγή.

Σάββατο 29 Αυγούστου 2015.

Δεν θελω να μου δεσετε τα ματια


      Γιατι τωρα εκλογες;


Το μνημονιο ψηφισαν 220 βουλευτες,στηριζαν 3 και οχι μια κυβερνηση.
Συριζα, ΝΔ,Ποταμι,ΠΑΣΟΚ.
Τοτε γιατι;
Γιατι θελουν να υπογραψεις μονος σου το θανατο σου.
-καθε ψηφο στα αλλα κομματα σημαινει.
Φτωχεια.ανεργια.πεινα,ξεπουλημα,μνημονια για παντα,με τη δικη σου υπογραφη.


ΘΥΜΗΣΟΥ
η ΤΑΝ η επι ΤΑΣ 
Ελευθερια η Θανατος
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ η γερμανοτσολιασ
Πολυτεχνειο η Χουντα

Η ελπιδα ειναι εδω  ΚΚΕ

Ανθης

Δεν θελω να μου δεσετε τα ματια

      Γιατι τωρα εκλογες;



Το μνημονιο ψηφισαν 220 βουλευτες,στηριζαν 3 και οχι μια κυβερνηση.
Συριζα, ΝΔ,Ποταμι,ΠΑΣΟΚ.
Τοτε γιατι;
Γιατι θελουν να υπογραψεις μονος σου το θανατο σου.
-καθε ψηφο στα αλλα κομματα σημαινει.
Φτωχεια.ανεργια.πεινα,ξεπουλημα,μνημονια για παντα,με τη δικη σου υπογραφη.
Εσυ θα υπογραψεις με τη ψηφο σου το μνημονιο η θα ψηφισεις ΚΚΕ;



ΘΥΜΗΣΟΥ
η ΤΑΝ η επι ΤΑΣ 
Ελευθερια η Θανατος
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ η γερμανοτσολιασ
Πολυτεχνειο η Χουντα

Η ελπιδα ειναι εδω  ΚΚΕ


Ανθης Φιλιππας

"Εγώ, εγώ και εγώ κι επίσης εγώ"…

 "Εγώ, εγώ και εγώ κι επίσης εγώ"…


Υπάρχουν στιγμές που παρακολουθώντας την πολιτική επικαιρότητα μένεις άφωνος. Τέτοια στιγμή είναι όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με συμπεριφορές θηριώδους επίθεσης εναντίον της νοημοσύνης σου.
Τέτοια ήταν η επίθεση, στο πλαίσιο ενός ρεσιτάλ εγωπάθειας, που εξαπέλυσε εναντίον του ελληνικού λαού ο κύριος εγώ Τσίπρας στην πρώτη του προεκλογική τηλεοπτική συνέντευξη (στον «Άλφα» και την κυρία Παπαϊωάννου).
Η συνέντευξη του κυρίου εγώ Τσίπρα αποτελεί χαρακτηριστικό προανάκρουσμα του μεγέθους της δημαγωγίας και του πολιτικού ψεύδους με το οποίο θα πορευτεί ο κύριος εγώ πρωθυπουργός μέχρι τις κάλπες.
Οι δηλώσεις του, οι τοποθετήσεις του, το ύφος του, οι δοκησισοφίες του θα πρέπει να διδάσκονται σε όλα τα κολέγια του μικρομακιαβελισμού.
Θα έπρεπε να περιέχονται στην διδακτέα ύλη όλων των φαρισαϊκών κατηχητικών για το πώς το μαύρο βαφτίζεται άσπρο.
Οι σχολές που φιλοδοξούν να προικίσουν την πολιτική ζωή με ανδρείκελα που δεν θα κοκκινίζουν όταν ευλογούν το κρέας για ψάρι θα μπορούσαν να ζητήσουν από τον κύριο εγώ Τσίπρα την άδεια να εντάξουν την συνέντευξή του στο πρόγραμμά τους – και μάλιστα σε επίπεδο διδακτορικού – σε συνδυασμό, φυσικά, με τα όσα έλεγε πριν γίνει πρωθυπουργός.
Ας πάρουμε μια γεύση από τα «επιχειρήματα» με τα οποία ζητάει την ψήφο του λαού ο κύριος εγώ Τσίπρας:
Δήλωση 1η: «Μνημόνιο από Μνημόνιο έχει διαφορά».
Αλήθεια, με ποιο μέτρο θα έπρεπε να μετρήσουμε την απόσταση που χωρίζει αυτή τη δήλωση του στυλ «εδώ τα καλά Μνημόνια» από εκείνες τις παλιότερες περί «κατάργησης σε ένα νόμο με ένα άρθρο» των Μνημονίων; Θα ήταν κακή ιδέα να χρησιμοποιούσαμε σαν μονάδα μέτρησης την τσίπα;
Δήλωση 2η: «Επειδή κάθε δανειακή σύμβαση με τους εταίρους περιλαμβάνει τον όρο Μνημόνιο δεν σημαίνει ότι όλα τα Μνημόνια είναι ίδια».
Παρεμφερής με την προηγούμενη αυτή η τοποθέτηση, μόνο κάπως πιο τεχνοκρατική. Βλέπετε το πρόβλημα με το Μνημόνιο Τσίπρα δεν βρίσκεται στην ουσία του, αλλά στο γεγονός ότι οι εταίροι δεν του έκαναν τη χάρη να του δώσουν κάποιο από τα παρατσούκλια που διακινούσε ο κύριος εγώ Τσίπρας προμνημονιακά: «Έντιμος συμβιβασμός», «επώδυνη συμφωνία» κλπ.
Δήλωση 3η:  «Αν συγκρίνουμε το πρώτο μνημόνιο, το δεύτερο μνημόνιο, την πρόταση Γιούνκερ με αυτό που έχουμε τελικά, θα δούμε ότι οι αριθμοί και μόνο δείχνουν τη διαφορά».
Στις εκλογές του Γενάρη η προεκλογική αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ που δέσποζε ανά την Ελλάδα ήταν εκείνη με το σύνθημα «Ποτέ ξανά Μνημόνια». Η νέα του αφίσα πια θα είναι; «Εδώ το τρίτο, το καλύτερο»;
Δήλωση 4η: «Νοιώθω δικαιωμένος και περήφανος για την επιλογή μου διότι συνιστά στάση ευθύνης».
Αντί άλλου σχολίου, εδώ θα υπενθυμίσουμε όσα έλεγε ο κύριος εγώ Τσίπρας όταν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (29/11/2014) περιέγραψε την «άτακτη υποχώρηση», την «αυτογελοιοποίηση» και την «παράδοση» των Σαμαρά - Βενιζέλου. Η αυτογελοιοποίηση των Σαμαρά –Βενιζέλου, έλεγε ο κύριος εγώ Τσίπρας «αμέσως μετά (σσ: τα Μνημόνια) βαφτίζεται στάση ευθύνης. Θυσία για να σωθεί η χώρα. Με τον ίδιο πάντα δραματικό και εντυπωσιακό τρόπο. Αποδεχόμενοι κι άλλα σκληρά μέτρα σε μια κοινωνία γονατισμένη, σε μια χώρα και οικονομία λεηλατημένη, σε ένα λαό εξευτελισμένο από τη συνεχή κοροϊδία, από το ψέμα, τις πλαστές υποσχέσεις που κάθε λίγο του προσφέρουν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και τώρα θέλουν άλλη μια φορά να παριστάνουν τους διασώστες». Αξεπέραστη δεν είναι η περιγραφή που κάνει ο κ.Τσίπρας για τον κύριο εγώ Τσίπρα;
Δήλωση 5η: «Έκανα ένα συμβιβασμό, αλλά ο Τσίπρας δεν συμβιβάστηκε, δεν παραδόθηκε».
Θαυμάσια τοποθέτηση. Προτείνουμε στον μη συμβιβασμένο και μη παραδομένο κύριο εγώ Τσίπρα, στην επόμενη συνέντευξη, να προσθέσει και τα εξής:
α. «Είπα ένα ψέμα, αλλά δεν είμαι ψεύτης»,
β. «Έφερα Μνημόνιο, αλλά δεν είμαι μνημονιακός»,
γ. «Έκανα τα ανάποδα απ’ όσα υποσχέθηκα, αλλά δεν είμαι κωλοτούμπας»…
Δήλωση 6η: «Δεν υπερασπίζομαι το Μνημόνιο, αλλά θα το εφαρμόσω (…). Θα το εφαρμόσουμε ψάχνοντας τον τρόπο του απεγκλωβισμού από τα Μνημόνια (…). Το Μνημόνιο είναι η λάθος συνταγή, αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς».
Σχόλιο πρώτο: Καμία αμφιβολία δεν έχουμε ότι θα το εφαρμόσει. Πιστά και απαρέγκλιτα.
Σχόλιο δεύτερο: Τα εξοργιστικά παραμύθια ότι ψηφίζουμε Μνημόνια για να… «απεγκλωβιστούμε» από αυτά, είναι παλιά. Είναι γνωστά από τότε που ο «απεγκλωβισμός» λεγόταν… «απαγκίστρωση». Βέβαια, την αστειότητα ότι ψηφίζουν και εφαρμόζουν Μνημόνια για να μας… «απαγκιστρώσουν» από αυτά, τότε, δεν τα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ΔΗΜΑΡ τα έλεγε…
Σχόλιο τρίτο: Ότι το Μνημόνιο είναι η «λάθος συνταγή» το ξέρουμε. Το έλεγε και ο Σαμαράς και μάλιστα το έλεγε στις 12 Φεβρουαρίου 2012, όταν δηλαδή ψήφιζε το δεύτερο Μνημόνιο. Αυτά έλεγε και ο κ.Σαμαράς: «Δεν αλλάξαμε στάση ή άποψη για το μνημόνιο, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αποτελεί λανθασμένη συνταγή(…)», δήλωνε ο Σαμαράς στη Βουλή την ίδια νύχτα που υπερψήφισε το δεύτερο Μνημόνιο. Ό,τι δήλωνε και έλεγε ο Σαμαράς, σήμερα το επαναλαμβάνει και ο κύριος εγώ Τσίπρας. Λογικό. Πώς να ανανεώσεις την γκαρνταρόμπα των «επιχειρημάτων» όταν επιχειρείς να ντύσεις το ίδιο άθλιο και γυμνό κουφάρι;
Δήλωση 7η: «Ο Βαρουφάκης έχει πει τόσα πολλά και έχει κάνει τόσες μεταστροφές, που (…)».
Δεν θα κάνουμε κανένα σχόλιο για τον τρόπο με τον οποίο ο κύριος εγώ Τσίπρας μιλά, πλέον, για τους μέχρι χτες στενούς συνεργάτες του. Θυμίζουμε, μόνο, πως όταν ο Βαρουφάκης εκθείαζε ως καλό το 70% του Μνημονίου ο κύριος εγώ Τσίπρας δεν είχε διατυπώσει κάποια ένσταση για τα λεγόμενά του. Παραδεχόμαστε, πάντως, ότι για κάποιον σαν τον κύριο εγώ Τσίπρα, που έφερε το δικό του και κατά 100% «καλό Μνημόνιο», το να μη μιλάει για το «70% καλό Μνημόνιο» του Βαρουφάκη, ήταν φρόνιμο…
Δήλωση 8η: «Η εναλλακτική αυτής της συμφωνίας (σσ: του Μνημονίου) είναι η οικονομική καταστροφή».
Μνημόνιο ή καταστροφή, λοιπόν… Και τι «δικαίωση» για τον Βενιζέλο, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, τον Πάγκαλο, τον Στουρνάρα, τον Χαρδούβελη, ε;…
Δήλωση 9η: «Ο ελληνικός λαός ήθελε συμφωνία, αλλά δεν ήθελε επιτροπεία, δεν ήθελε εξευτελισμό, δεν ήθελε υποταγή (…)».
Και όλα αυτά, ισχυρίστηκε ο κύριος εγώ Τσίπρας, τα… εξασφάλισε. Αλλά στη συμφωνία που έκανε ο κύριος εγώ Τσίπρας, σε κάθε σελίδα της, πολλές φορές δυο και τρεις φορές στην ίδια σελίδα, επαναλαμβάνονται μονότονα τα εξής:
- «Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δεσμευτεί επίσημα ότι θα ενισχύσει τις προτάσεις της σε ένα σύνολο τομέων που έχουν προσδιοριστεί από τους Θεσμούς (…)»,
- «το ταμείο (σσ: το λεγόμενο υπερΤΑΥΠΕΔ του ξεπουλήματος) θα διοικείται από τις ελληνικές αρχές υπό την εποπτεία των αρμόδιων ευρωπαϊκών Θεσμών»,
- «η κυβέρνηση πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους Θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου»,
- «η κυβέρνηση πρέπει σε συμφωνία με τους Θεσμούς» κλπ, κλπ. Αλήθεια, αυτός ο εξευτελισμός, αυτή η επιτροπεία, αυτή η υποταγή, στην νέα γλώσσα, στη μνημονιακή γλώσσα του κυρίου εγώ Τσίπρα, πώς λέγονται;
Αλήθεια, αυτός ο εξευτελισμός, αυτή η επιτροπεία, αυτή η υποταγή, στη νέα γλώσσα, στη μνημονιακή γλώσσα του κυρίου εγώ Τσίπρα, πώς λέγονται;   
Δήλωση 10η: «Το «Όχι» σε μια κακή συμφωνία το έκανα «Ναι» σε μια συμφωνία που έχει προβλήματα αλλά δίνει προοπτική (…). Το δημοψήφισμα ήταν μια μεγάλη ιστορική στιγμή ανάτασης του ελληνικού λαού. (…). Πολλές φορές τα «όχι» στην ιστορία έχουν οδηγήσει σε εξελίξεις υπαναχώρησης, αλλά μένουνε στην ιστορία. Το ΟΧΙ του ’40 ακολούθησε μια 4χρονη Κατοχή, αλλά έμεινε στην ιστορία αυτό το Όχι. Έτσι κι αυτό το «όχι» θα μείνει στην ιστορία (…)».
Εδώ πια η ιστορική ακροβασία συναγωνίζεται την πολιτική τυμβωρυχία. Εδώ πια ο «αριστερός» πολιτικός αμοραλισμός ενώνεται σε σάρκα μία με την επιθετική πολιτική ξιπασιά. Την πολιτική ξιπασιά που προσπαθεί να σερφάρει πάνω στα κλέη των άλλων, να κουρσέψει δάφνες από αγώνες άλλων, να κρυφτεί πίσω από διδάγματα που αυτή η ξιπασιά και τα έχει ξεπουλήσει και προσπαθεί να τα κοντύνει στα μέτρα της.
  • Αλήθεια, τι μας υπόσχεται ο κύριος εγώ Τσίπρας μετά το «όχι» του λαού που αυτός το έκανε «ναι»: Μας υπόσχεται 4χρονη κατοχή;…
  • Πώς μπορεί να μιλά για το Όχι του ’40, το οποίο το ακολούθησε μια 4χρονη εποποιία Αντίστασης, εκείνος που πήρε το «όχι» του δημοψηφίσματος για να το κάνει «ναι», ένα «ναι» επαίσχυντης συνθηκολόγησης σε  ένα Μνημόνιο που οι συνέπειές του ξεπερνούν τις τρεις δεκαετίες;
  • Αλήθεια, φανταζόμαστε τι ιστορικός βιασμός θα ήταν, εκείνοι που μετά Όχι του λαού το ’40 είπαν «περάστε» στις Μέρκελ της εποχής, να κρύβονται πίσω από το Όχι που είχαν προδώσει και να παριστάνουν τους συνεχιστές του Όχι που όμως εκείνοι το είχαν κάνει «μάλιστα», «γιαβόλ» και «γιές»!
Τι ιστορικοί παραλληλισμοί! Τι πολιτικάντικο τσαλαβούτημα στην Ιστορία! Τι φτηνή δημαγωγία!
Με μια κουβέντα: Τι πολιτικό θράσος! Αντάξιο και καταδεικτικό, προφανώς, κάποιου που πήρε το 62% του «Όχι» του λαού για να το κάνει μέσα σε 48 ώρες 100% «Ναι». Για να το κάνει 100% Μνημόνιο. Για να το κάνει 100% αναξιοπιστία. Και για να ξεδιπλώνει πάνω σε αυτό το «Όχι» (τι «αριστερό» θράσος!) το 100% της πολιτικής του εξαπάτησης.

Ζήτω ο Λαπαβιτσισμός-Λαφαζανισμός και ο Λεωτσακικός Στρατουλισμός ....αμαλάχει

 Ζήτω ο Λαπαβιτσισμός-Λαφαζανισμός και ο Λεωτσακικός Στρατουλισμός ....αμαλάχει


  • redfill    (απο σχόλιο στο "ενικός") 
  • Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015, 00:30
    Όταν ο Τσίπρας «έκλεινε» την συμφωνία με τον διάβολο, στο Τέξας, στον ΣΕΒ, στα «συμπόσια» της Μπιντελμπεργ στην Ιταλία, δεν τον βλέπατε? Δεν καταλαβαίνατε? Όχι ε??

    Α! Ναι. Τότε (μας) λέγατε πως μπορεί να μιλάει με όλους, και πως σημασία έχει ΤΙ τους λέει. Πιστεύατε μάλιστα πως αυτά που τους έλεγε δεν ήταν οι καλές του προθέσεις ως προς τους «επενδυτές» και η προσήλωση του στην ΕΕ, αλλά αντιθέτως, ότι τους έτριζε τα δόντια, για την κυβέρνηση της αριστεράς που θα τους βάλει τα δύο πόδια σε ‘ένα παπούτσι!!

    Και ας έλεγαν οι διεθνείς καπιταλιστές πως ο Τσίπρας ΔΕΝ αποτελεί κίνδυνο (για τα συμφέροντα τους φυσικά).

    Και ξαφνικά, πέσατε από τα σύννεφα!!

    Και έχουμε τώρα τους ΛαφαζανοΛεοτσάκους, κσι όλα τα άλλα παράγωγα των πολλαπλών διασπάσεων, να ξαναπαίζουν την ίδια κασέτα της….. ενότητας!! Της αριστεράς για να μην ξεχνιόμαστε!!

    Αυτοί, που από Μάαστριχτ και μετά, υπογράψανε με τα δύο χέρια όλες τις ακροδεξιές συμφωνίες της ΕΕ, που δεσαν χειροπόδαρα τους λαούς της ευρώπης, και τις οποίες μάλιστα ούτε και σήμερα αμφισβητούν. Αυτοί που ως υπουργοί της κυβέρνησης, αφαίμαξαν τα τα κρατικά και ασφαλιστικά ταμεία για να πληρώσουν στους δανειστές το χρέος που θα… έσβηναν!!

    Αλλά στη χώρα του υπαρκτού… σουρεαλισμού, όλα επιτρέπονται και όλα συγχωρούνται!!!



ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ κάθετη πτήση εκ των νεφών του 

γνωστού 

έμπειρου στις πτώσεις με  αλεξίπτωτα "Στάθη" απο το 

enikos.gr


Και με τον Διάβολο κάνεις συμφωνία (αν έχεις κάνει συμμαχία με τον Θεό). Ο κ. Τσίπρας διαπραγματεύθηκε με τον Διάβολο (Βερολινοβρυξελλών) σε συμμαχία με τον λαό. Εκών άκων (διότι ήταν απαρασκεύαστος, διότι δεν επέσεισε -επειδή δεν διέθετε- plan B’, διότι εξέλαβε τα θηρία ως Ουρσουλίνες), ο κ. Τσίπρας απέστη της συμμαχίας με τον λαό και προσεχώρησε στη συμφωνία με τον Διάβολο.

Ο κ. Τσίπρας αποστάτησε απ’ το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ,παρέβη τις δεσμεύσεις του προς τον λαό, δίχασε το κόμμα του και νομιμοποίησε την πολιτική της Δεξιάς. Εμφανίζοντάς την ως τη μόνη εφικτή.
Κατά τούτο ο κ. Τσίπρας είναι ο πρώτος ηγέτης της Αριστεράς που παραδέχθηκε την υπεροχή της Δεξιάς. Παραδέχθηκε δηλαδή μια ήττα που η Αριστερά αρνήθηκε και αρνείται να παραδεχθεί ήδη απ’ το 1944.



Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έφεραν στη Βουλή και υπερψήφισαν το πλέον επαχθές των μνημονίων σε συμφωνία με τον Διάβολο Βερολινοβρυξελλών και με επικουρία τον Διάβολο Νουδοποταμοπασόκ. Οσο για τον λαό-– απλώς οι εν λόγω σύμμαχοι τον έστειλαν στον διάβολο…




Παρότι ο κ. Τσίπρας δημιούργησε μια πλειοψηφία μνημονιακών κομμάτων στη Βουλή, καταφεύγει σε εκλογές για να κυβερνήσει (;) στο εξής με μια τέτοια πλειοψηφία, λίγο πολύ την ίδια, αναλόγως των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Διότι , με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα και τις πιο συνετές προβλέψεις, στην επόμενη Βουλή θα μπορεί να βασισθεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ., ή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ. - Ποτάμι, ή μια κυβέρνηση Ν.Δ. - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ, ή μια κυβέρνηση Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ. Σε όλες αυτές τις παραλλαγές στον ίδιο καμβά, δεν υπάρχει καμιά παράμετρος συμμαχίας με τον λαό, παρά μιασυμφωνία με τον Διάβολο.
Το έσχατον που έχει απομείνει στον κ. Τσίπρα να λέει είναι ότι ο ίδιος μπορεί να διαχειρισθεί καλύτερα το χειρότερο μνημόνιο - είναι κι αυτό μια σκέψη, πολύ φτωχή σκέψη όμως, προπαγάνδα άνευ φύλλου συκής


Είδαμε πώς ο κ. Τσίπρας διαχειρίσθηκε το μνημόνιο, ξέρουμε πώς θα διαχειρισθεί το χρέος.
Σ’ όλη αυτήν την πολιτική υπάρχει ένα «αμαλάχει», που το εκφράζει καλύτερα όλων ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης όταν λέει ότι «ο Τσίπρας λέει ψέματα», αλλά «θα συνεργασθώ μαζί του» . Και πιθανόν να συνεργαστούν
σε μια επόμενη (θνησιγενή κι αυτή κυβέρνηση), διότι ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί. Δεν είναι μόνον η Λαϊκή Ενότητα που σχηματίσθηκε σε κόμμα (που, ειρήσθω εν παρόδω, θα έχω την τιμή να υποστηρίξω κι εγώ), αλλά και πλήθος έντιμων αγωνιστών της Αριστεράς (που δεν επρόσκειντο στην Αριστερή Πλατφόρμα), οι οποίοι βρίσκονται εν αμηχανία, σε μεγάλο πόνο ή και θυμό. Αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πλήθος στελεχών, μέρος των οργανώσεων ή οργανώσεις εν τω συνόλω τους, αποστασιοποιούνται ή και αντιδρούν στοεγχείρημα μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα «κόμμα που γονάτισε», που παρέδωσε τα λάβαρά του στα θηρία, εκείνα που κατασπαράσσουν την πατρίδα. Για παράδειγμα: επενδύσεις ύψους μόλις 1,5 δισ. προτίθενται να κάνουν για τα επόμενα 50 χρόνια στα 14 αεροδρόμια οι Γερμανοί που τα άρπαξαν - που τους ταπαρέδωσε δηλαδή η κυβέρνηση Τσίπρα, ωσάν η χώρα να είχε χάσει πόλεμο.


Ο κ. Τσίπρας υπόσχεται να διαχειρισθεί καλύτερα το χειρότερομνημόνιο, την ίδια στιγμή που κατά την περίοδο των capital controls 150.000 νέοι άνεργοι ήρθαν να προστεθούν στους υπάρχοντες.
Ο κ. Τσίπρας δεν είχε χάσει τη δεδηλωμένη στη Βουλή. Δεν ζήτησεψήφο εμπιστοσύνης, ώστε να διαπιστωθεί κάτι τέτοιο. Αν μάλιστα ζητούσε, το πιθανότερο ήταν ότι θα εξασφάλιζε την εμπιστοσύνη της Ν.Δ., του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ. Εκείνο που έχασε ο κ. Τσίπρας ήταν η εμπιστοσύνη του κόμματός του.Και στην Κεντρική Επιτροπή, και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Και για αυτό προσέφυγε σε εκλογές, για να απαλλαγεί απ’ το βάρος των προσδοκιών που όλοι μαζί καλλιεργήσαμε. Κι έτσι, ο πρόεδρος του κόμματος έκανε ένα άλμα στο κενό ελπίζοντας ότι θα «καθίσει» σε ένα νέο «χρήσιμο ποσοστό». Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι. Με τον μισό (οργανωτικώς) ΣΥΡΙΖΑ φευγάτο, με τη Λαϊκή Ενότητα να αναλαμβάνει ευθύνες και τον μισόν απ’ τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ θλιμένον, απογοητευμένον και αμφίθυμον, σε τι ποσοστό μπορεί να ελπίζει η «κυβέρνηση Μαξίμου»;


Εχοντας νομιμοποιήσει ο κ. Τσίπρας την πολιτική της Δεξιάς, έχοντας ανοίξει την προοπτική της συνεργασίας με όσους τον αποκαλούν ψεύτη , όπως ο κ. Στ. Θεοδωράκης, έχοντας προσεταιριστεί πρόσωπα - σημιτάνθρωπους, νομίζει ότι κάνει άνοιγμα στον «κεντρώο χώρο», στον «ρεαλισμό», στην «πραγματικότητα»; Σε μια συγκυρία που η Ευρώπη τρέμει σύγκορμη, καθώς η Γερμανία πάει να την κάνει ένα σύνολο προτεκτοράτων ή η Γαλλία μια ψευδοένωση δύο ταχυτήτων, ο κ. Τσίπρας βαυκαλίζεται στα νάματα της Διαπλοκής (με την οποίαν δεν συγκρούσθηκε ) και στα διατάγματα της υποτέλειας (στην οποίαν προσεχώρησε). «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον», Αλέξη, κι ας του ψιθυρίζει ο Διάβολος στο αυτί «ειδύλλια για μια Μαργαρίτα» - για μια «Ελένη» πρόκειται, παλιέ μου σύντροφε, για ένα «άδειο πουκάμισο»…




Ολοι «στο πόδι»

Ολοι «στο πόδι»


Χτες, άρχισε και τυπικά η εκλογική μάχη, η έκβαση της οποίας στις 20 του Σεπτέμβρη εξαρτάται και απ' την αδιάκοπη προσπάθεια όλων μας, μελών, φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» με το κάλεσμα της ΚΕ του Κόμματος για τις βουλευτικές εκλογές πρέπει να μπει σε όσο το δυνατόν περισσότερα εργατικά, λαϊκά σπίτια, να διαβαστεί απ' όσο περισσότερους ανθρώπους του μόχθου γίνεται. Η αυριανή πανεξόρμηση θα σηματοδοτήσει τη δυναμική εκκίνηση της εκλογικής μάχης και την αποφασιστικότητα με την οποία θα τη φτάσουμε έως το τέλος της.
Από αύριο και κάθε μέρα έως τις 20 του Σεπτέμβρη ξεχυνόμαστε στους δρόμους και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, όλης της Αττικής, όλης της Ελλάδας. Επικοινωνούμε με όλους τους γνωστούς και φίλους, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες.
Συζητάμε με «υλικό» την πείρα τους απ' τις τόσες και τόσες κυβερνήσεις που δοκίμασαν, τα κόμματα που εμπιστεύτηκαν, που πίστεψαν ότι τιμώρησαν αντικαθιστώντας τα με άλλα στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης. Συζητάμε την πείρα από διαψευσμένες ελπίδες, από αγώνες που έγιναν ή δεν έγιναν, τα πώς και γιατί φτάσαμε εδώ που σήμερα βρισκόμαστε, ποιοι ευθύνονται, αλλά κυρίως συζητάμε για το πώς θα ξεφύγουμε, ποια είναι τα βήματα που θα μας φέρουν κοντύτερα στην πραγματική διέξοδο για τα λαϊκά συμφέροντα.
Συζητάμε με όλους. Εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, απόμαχους του μεροκάματου, νέους, ανέργους, γυναίκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, ανθρώπους που έχουν συναντηθεί με τους κομμουνιστές στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, στις κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων.
Απλώνουμε συντροφικά το χέρι σε όσους αγωνιούν, προβληματίζονται, έχουν απορρίψει τους μονόδρομους του κεφαλαίου, τις αυταπάτες της «αριστερής διακυβέρνησης», έστω κι αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας αυτή τη στιγμή. Απλώνουμε το χέρι σε όσους στέκονται όρθιοι μέσα στη λαίλαπα, αλλά και σ' εκείνους που έχουν διάθεση να σηκωθούν, να «ξεκολλήσουν» απ' την απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Τους σφίγγουμε το χέρι, για να βαδίσουμε μαζί στη μόνη διέξοδο που υποδεικνύουν οι ανάγκες μας, της οργάνωσης, του αγώνα, της εναντίωσης στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τις λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου.
Πείθουμε με επιχειρήματα για την ανάγκη η κάλπη να αναδείξει όσο πιο δυνατό γίνεται το ΚΚΕ, γιατί μόνο έτσι θα δυναμώνει η δυνατότητα να αντιπαλέψουμε το μνημόνιο που χρεοκοπεί το λαό, να ανοίξουμε το δρόμο για να απαλλαγούμε οριστικά από τις αντιλαϊκές συμφωνίες - μνημόνια, να απαλλαγούμε από τους πραγματικούς υπεύθυνους: Την εξουσία του κεφαλαίου και τις ενώσεις του. Να ανοίξουμε τελικά το δρόμο για την ανατροπή, για τη λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων - αποδέσμευση από την ΕΕ - μονομερή διαγραφή του χρέους.
Γιατί αποδεικνύεται ότι χρειάζεται ο αγώνας, για να είναι αποτελεσματικός, να στοχεύσει σωστά, να βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, την εξουσία του, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.ά. Μόνο σε αυτή την κατεύθυνση η πάλη μπορεί να κερδίζει ανάσες ανακούφισης, να υπερασπίζεται δικαιώματα, να βάζει εμπόδια σε αντιλαϊκά μέτρα.
Ο δρόμος της ανατροπής είναι τελικά ο μόνος ελπιδοφόρος για το λαό και τον «χαρτογραφεί» η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Μπορούμε και πρέπει να τον πορευτούμε. Συμβολή σε αυτή την κατεύθυνση θα είναι η ενδυνάμωση του ΚΚΕ και με την ψήφο.

Και ξαφνικά... «ανακάλυψαν» το ΝΑΤΟ!

Και ξαφνικά... «ανακάλυψαν» το ΝΑΤΟ!

Εφτά μήνες μέσα στην κυβέρνηση οι κύριοι της τότε «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ, νυν «Λαϊκής Ενότητας», σε κομβικές υπουργικές θέσεις, με κορυφαίο στέλεχός τους στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Αμυνας, ούτε είδαν ούτε άκουσαν τίποτα για την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους επικίνδυνους για τους λαούς ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς...


Δεν πήραν χαμπάρι τόσο καιρό οι κύριοι της «Λαϊκής Ενότητας», Λαφαζάνης, Ησυχος και σία, τη συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε αλλεπάλληλες ΝΑΤΟικές ασκήσεις, πολλές από τις οποίες διεξήχθησαν σε ελληνικό έδαφος και επί κυβερνήσής τους. Δεν πήραν π.χ. χαμπάρι - για να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές μόνο από τις δεκάδες ασκήσεις της λυκοσυμμαχίας με ελληνική συμμετοχή σε αυτό το 7μηνο - την άσκηση «GORDIAN KNOT 15» («Γόρδιος Δεσμός») του ΝΑΤΟικού Στρατηγείου NRDC-GR που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, με βασικό ζητούμενο την αξιολόγηση της «πολεμικής ετοιμότητας» του Στρατηγείου για «σχεδίαση και διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων» του ΝΑΤΟ, τη Διακλαδική Ασκηση Ηλεκτρονικού Πολέμου του ΝΑΤΟ, «RAMSTEIN GUARD 15», την άσκηση «Regional Exercise - REGEX 2015», την επταήμερη άσκηση Χειρισμού Κρίσεων (Crisis Management Exercise) του ΝΑΤΟ, με την ονομασία «CMX - 15»...

Ούτε υπέπεσαν στην αντίληψή τους οι συνεχείς συνεκπαιδεύσεις με τις Ενοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ, η εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας με τις Ενοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ, που εκπαιδεύονται για να μακελεύουν τον Παλαιστινιακό λαό...
Και μάλλον δεν άκουσαν ποτέ για τις προσφορές του υπουργού Αμυνας της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ για νέα ΝΑΤΟική βάση στην Κάρπαθο, για επέκταση της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης στη Σούδα, για δημιουργία νέας Πολυεθνικής Μονάδας Διοίκησης και Ελέγχου στην Κρήτη. Ούτε είδαν τους χορούς και τα πανηγύρια του υπουργού Εξωτερικών, χεράκι χεράκι με τους άλλους ομολόγους του της ΝΑΤΟικής σφηκοφωλιάς...
Το ίδιο διάστημα, για όλα αυτά το ΚΚΕ ενημέρωνε το λαό μέσα απ' τον «Ριζοσπάστη», με τις τοποθετήσεις βουλευτών του κ.λπ. Αλλά ...χαμπάρι οι της «Αριστερής Πλατφόρμας»...

Γιατί αν τα έπαιρναν χαμπάρι... θα αντιδρούσαν με σφοδρότητα! Μην έχετε καμιά αμφιβολία γι' αυτό! Οπως έκαναν χτες - μετά από 7 μήνες κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και αφού έχουν προηγηθεί όλα τα παραπάνω - όταν... ξαφνικά αντελήφθησαν ότι διεξάγεται στη Βουλγαρία η μεγάλη ΝΑΤΟική άσκηση «Swift Response 2015» (βλ. περισσότερα για την άσκηση στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», 23/8/2015, σελ. 29) και έσπευσαν να καταγγείλουν την «εγκληματική συμμετοχή της Ελλάδας σε ψυχροπολεμική άσκηση του ΝΑΤΟ»!

Βεβαίως, μην πάει ο νους στο ...«κακό»! Επιβεβαιώνοντας ότι και σε αυτό το ζήτημα αποτελούν τον ΣΥΡΙΖΑ Νο 2, δίνουν διαβεβαιώσεις στην εγχώρια αστική τάξη αφενός για το ότι δεν προτίθενται να διακινδυνεύσουν τη στρατηγική της επιλογή για συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και αφετέρου για το ότι συστρατεύονται στην επιδίωξή της για γεωστρατηγική αναβάθμισή της, μέσω και της περιβόητης «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής».
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, δεσμεύονται για «ανάληψη των κατάλληλων πρωτοβουλιών προκειμένου η Ελλάδα να απεμπλακεί από το μονοπώλιο των σχέσεων με την ευρωατλαντική συμμαχία και να αποκτήσει πραγματική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική». Μέσα σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, δηλαδή, αλλά «παιχνίδι» και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα...
Πρέπει να πούμε ότι η επανάληψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως πολύ κακή...

Φθαρμένο και παλιό

Φθαρμένο και παλιό
Ενδιαφέρον είχε η αναφορά σε ραδιοφωνική συνέντευξη της πρώην κυβερνητικής εκπροσώπου και εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ολγας Γεροβασίλη, ότι το μεγάλο ερώτημα στις επικείμενες εκλογές είναι ποιον θα εμπιστευτεί ο λαός να κυβερνήσει: «Τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα ή τις παλιές φθαρμένες δυνάμεις, που σαράντα χρόνια, δεν το ξεχνάει αυτό ο ελληνικός λαός, κυβέρνησαν με πολιτικές οι οποίες έφεραν τον τόπο μέχρι εδώ». Το δίλημμα που προσπαθούν να «στήσουν» στο λαό, είναι στην κυριολεξία κάλπικο. Αυτό που είναι κυριολεκτικά σάπιο, είναι το αστικό πολιτικό σύστημα και το καπιταλιστικό σύστημα που ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ πρεσβεύουν στη σημερινή συγκυρία με τον καλύτερο τρόπο, κατά ομολογία μάλιστα των εκπροσώπων ιμπεριαλιστικών μηχανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ. Ολοι αυτοί που δηλώνουν σήμερα περιχαρείς για τον ηγέτη Τσίπρα και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
* * *
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε μέσα σε επτά μήνες να ξεσηκώσει μια χαρά όλα τα «χούγια» των πολιτικών δυνάμεων τις οποίες χαρακτηρίζει «παλιές και φθαρμένες δυνάμεις που κυβέρνησαν 40 χρόνια». Κατάφερε να κάνει μέσα σε επτά μήνες όλα όσα γίνονταν εδώ και δεκαετίες. Κοροϊδία και εμπαιγμός στο λαό, τεμενάδες στην ΕΕ για να σχεδιάσουν από κοινού το νέο αντιλαϊκό πακέτο, τεμενάδες και στο ΝΑΤΟ που του πρόσφερε κιόλας νέα βάση σε ελληνικό νησί, μνημόνιο Νο 3, εκβιαστικά διλήμματα μπροστά στις κάλπες, υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθεσίμων νοσοκομείων, πανεπιστημίων, δημοσίων οργανισμών, διορισμοί συγγενών και φίλων στον κρατικό μηχανισμό και τόσα άλλα... Και το κατάφερε γιατί: Από τη μία, η προσήλωση στη στρατηγική της ΕΕ, οι ίδιες του οι θέσεις εκεί οδηγούν, δηλαδή στην ενίσχυση του κεφαλαίου, στη διατήρηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Και από την άλλη, είναι τέτοια η ιδεολογική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών του, που μπορούν να παίξουν ρόλο στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα, αφού κλέβουν ριζοσπαστικά συνθήματα για να ξεγελάνε τους εργαζόμενους, να εκμαυλίζουν λαϊκές συνειδήσεις, να πουλάνε παραμύθια ότι μπορεί μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα να ενισχύονται οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και ταυτόχρονα να περνά καλά και ο λαός...
***
Η ιστορία ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, είναι τόσο παλιά και φθαρμένη, όσο ακριβώς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - που έχουν κυβερνήσει. Τόσο παλιά και φθαρμένη όσο η σοσιαλδημοκρατία. Γιατί αυτό που πρεσβεύει, ο όρος ύπαρξής του από τη δημιουργία του, είναι να εγκλωβίζει ριζοσπαστικές συνειδήσεις σε ανώδυνα μονοπάτια, να εξαπατά πολιτικά το λαό, να παραμυθιάζει ότι είναι δύναμη που θα ακολουθήσει φιλολαϊκή πολιτική μέσα στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και άλλους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Να παίζει το χειρότερο ρόλο, όταν το σύστημα βρίσκει ζόρια να συνεχίσει την αντιδραστική του πολιτική. Μήπως αυτό δε γίνεται και τώρα; Μήπως γι' αυτό το λόγο δε λέει η Μέρκελ ότι οι εκλογές «δεν είναι μέρος της κρίσης αλλά της λύσης»; Μήπως γι' αυτό ο ίδιος ο Σόιμπλε δεν αποθεώνει τις πολιτικές επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Μήπως γι' αυτό δεν ξεσηκώθηκε κίνημα από τα γεράκια των αγορών - όπως τους έλεγε κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ - για να στηρίξουν τη συμφωνία της 13ης Ιούλη, που έφερε το μνημόνιο και θα φέρει κι άλλα μέτρα;
***
Τις τελευταίες δεκαετίες, το συγκεκριμένο κόμμα και οι πολιτικοί του πρόγονοι έχουν δείξει δείγματα αντιλαϊκής γραφής. Πιστοί σε αυτό, το ίδιο κάνουν και σήμερα. Και βέβαια, σε αυτό το πλαίσιο, βασικό του καθήκον και μέλημα ήταν πάντα το ιδεολογικό, πολιτικό χτύπημα του ΚΚΕ για προφανείς λόγους. Αρα, ο ΣΥΡΙΖΑ παραδοσιακά είναι ένας από τους πολιτικούς φορείς και εκπροσωπεί ένα από τα ιδεολογικά ρεύματα που εκφράζουν ό,τι πιο φθαρμένο, παλιό και σάπιο... Από τότε που προσπάθησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και σήμερα έφτασαν να χαριεντίζονται με τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Ομπάμα και να δίνουν τα χέρια με αυτούς για να διαλύσουν τη ζωή του λαού. Να ακρωτηριάσουν κάθε λαϊκή συνείδηση, που μπροστά στην κρίση και σε όσα έχει ζήσει, σκέφτεται και μπροστά στις εκλογές να κάνει ένα σημαντικό ριζοσπαστικό βήμα, στηρίζοντας το ΚΚΕ. Είναι μια παλιά ιστορία με προδιαγεγραμμένη πορεία, που καταρρίπτει σήμερα αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ατέλειωτο μακελειό

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Ατέλειωτο μακελειό



Τραγική η καθημερινότητα στην Ανατολική Ουκρανία, με μεγαλύτερα θύματα τα παιδιά
Τραγική η καθημερινότητα στην Ανατολική Ουκρανία, με μεγαλύτερα θύματα τα παιδιά
ΝΤΟΝΕΤΣΚ.-- Το σκηνικό της καταστροφής και του θανάτου επαναλήφθηκε και τη νύχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή, στις ταλαιπωρημένες πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας. Η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, που κατά τ' άλλα κόπτεται για την ειρήνευση μέσω της εφαρμογής της συμφωνίας εκεχειρίας της 12ης Φλεβάρη στο Μινσκ, βομβαρδίζει κατοικημένες περιοχές με αποτέλεσμα το θάνατο μιας γυναίκας και το σοβαρό τραυματισμό στον αυχένα μιας άλλης από θραύσμα στη συνοικία Πετρόβσκι, στα δυτικά της πόλης του Ντονέτσκ, την καταστροφή μιας πολυκατοικίας στην ίδια πόλη και ενός σχολείου που σε λίγες μέρες ετοιμαζόταν να ανοίξει, καθώς και την καταστροφή 10 σπιτιών στην πόλη Τελμάνοβο. Συνολικά έπεσαν πάνω από 400 βλήματα, τόσο στον θύλακα που ελέγχουν οι πολιτοφύλακες στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ, όσο και στην αντίστοιχη του Λουγκάνσκ.
Χτες, επίσης, στο κέντρο της πόλης του Ντονέτσκ, στο Πάρκο Μνήμης, στις όχθες του ποταμού Κάλμιους, δίπλα στο σοβιετικό μνημείο των «Απελευθερωτών του Ντονμπάς» εγκαινιάστηκε ένα μνημείο για τα θύματα που έπεσαν από την αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας. Είναι ένα μνημείο 5 μέτρων το οποίο απεικονίζει 4 τριαντάφυλλα που βγαίνουν μέσα από ένα μαρμάρινο βάθρο.
Σύμφωνα με τα τελευταία επικαιροποιημένα στοιχεία των αρχών του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ), από την έναρξη της επίθεσης ως τις 21 Αυγούστου 2015 έχουν σκοτωθεί 3.797 άνθρωποι, ανάμεσα τους 571 γυναίκες, και 6.073 άνθρωποι έχουν τραυματιστεί λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά.

TOP READ