» δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, 
προσμένουμε,ίσως, κάποιο θαύμα !»
Κ. Βάρναλης 
( έτσι θέλουν τους ασθενείς, συγγενείς  και φίλους οι κυβερνήσεις μας )
Δεν υπάρχει ίχνος αιδούς στον τόπο μας πια; Αυτοί που αρπάζουν  τα αποθεματικά των ταμείων των νοσοκομείων για να πληρώσουμε το χρέος, το οποίο παρεμπιπτόντως προεκλογικά υπόσχονταν ότι θα το «κούρευαν», αναγκάζοντας τις αγορές να χορεύουν στο δικό τους σκοπό. Αυτοί που  συναινούν  να μείνουν χωρίς φάρμακα και γιατρούς οι καρκινοπαθείς. Αυτοί που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια ένα  κοινωνικό σύστημα απάνθρωπο  που απολύει γυναίκες εργαζόμενες με καρκίνο του μαστού ή δεν τους δίνει πρόωρη σύνταξη γιατί «θεραπεύτηκαν», άρα πρέπει να δουλέψουν ως τα 60 τους, αν προλάβουν να φτάσουν. Αυτοί που θεωρούν την υγεία εμπόρευμα και αφήνουν απλήρωτους γιατρούς. Αυτοί, όπως ο νυν υπουργός υγείας αλλά και οι τέως, που επιτρέπουν τα ράντζα στις εφημερίες τον 21ο αι. σε μια χώρα που είναι «Ευρωπαϊκή». Αυτοί που καταδικάζουν το σοσιαλισμό και μαζί με αυτόν το Κουβανέζικο σύστημα υγείας που θα το ζήλευε κάθε πολίτης της ΕΕ. Αυτοί που αφήνουν το παιδί μου ανασφάλιστο γιατί έγινε 25 χρονών και δεν εργάζεται.
Αυτοί, κι εσείς μαζί τους κ. Υπουργέ, περιφέρουν  τα λείψανα για να δώσουν δύναμη στους αρρώστους και να θεραπευτούν με κάποιο θαύμα της Αγίας.
Το θαύμα της ζωής το δημιουργεί η ύλη, η φύση δηλαδή, ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος έχει την υποχρέωση και τη δύναμη να το προστατεύσει σε μια κοινωνία ανθρωπιάς και επιστήμης στην υπηρεσία του.