29 Ιουν 2014

Σταθμοί στην πορεία απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας

Σταθμοί στην πορεία απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας
Οι βασικές οδηγίες, κατευθύνσεις και νόμοι, που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με τη στήριξη σε πολλές περιπτώσεις του τότε ΣΥΝ

Βήμα το βήμα, οι ιδιώτες κατέχουν σήμερα το 49% της ΔΕΗ ΑΕ, ενώ περίπου το 36% των μετοχών ανήκει σε διεθνή επενδυτικά σχήματα, κυρίως αμερικανικά. Αλλο ένα 17% από τη μητρική ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να πουληθεί άμεσα σε ιδιώτες
Την ερχόμενη Τετάρτη 2 Ιούλη θα κατατεθεί κατά πάσα πιθανότητα στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ», η οποία θα πωληθεί στη συνέχεια σε ιδιώτες. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι «κρίκος» στην αλυσίδα της απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας, που προωθείται εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ.
Ο «Ριζοσπάστης» επιχειρεί σήμερα μια ανασκόπηση των βασικών συνθηκών, οδηγιών και νόμων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, για την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας στην Ελλάδα, με επίκεντρο τη ΔΕΗ. Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των νόμων, με τους οποίους προωθείται η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας στην Ελλάδα, στηρίχτηκε πολιτικά και συνδικαλιστικά από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με εκείνες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
***
  • Νόμος 1914/90: Εδινε τη δυνατότητα ίδρυσης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικά ή νομικά πρόσωπα με οποιοδήποτε καύσιμο, με τον όρο η παραγόμενη Ενέργεια να διατίθεται αποκλειστικά στη ΔΕΗ. Θεσμοθέτησε δηλαδή την είσοδο του μεγάλου κεφαλαίου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
  • Νόμος 2244/1994: Εδινε κι αυτός τη δυνατότητα στους ιδιώτες να κατασκευάζουν και να λειτουργούν σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τις οποίες μάλιστα επιδοτούσε με 50% η ΕΕ, κάτι που δεν επιτρεπόταν για τη ΔΕΗ. Ο ίδιος νόμος υποχρέωνε τη ΔΕΗ να αγοράζει από τους ιδιώτες ηλεκτρική ενέργεια σε πολύ υψηλές (εγγυημένες) τιμές, καθώς και να παρέχει δωρεάν τα δίκτυά της στους ιδιώτες. Προέβλεπε επίσης τη δημιουργία θυγατρικών επιχειρήσεων, σε συνεργασία με ιδιώτες, προετοιμάζοντας έτσι την πολυδιάσπαση των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ και την ιδιωτικοποίησή τους.
  • Μεταξύ των δύο αυτών νόμων υπογράφτηκε το 1992 η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον τότε Συνασπισμό. Μια από τις στρατηγικές κατευθύνσεις που δίνει η Συνθήκη είναι η απελευθέρωση κλάδων της οικονομίας, μεταξύ αυτών και της ηλεκτρικής ενέργειας. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 129 Β αναφέρεται:
«1. (...) η Κοινότητα συμβάλλει στη δημιουργία και την ανάπτυξη διευρωπαϊκών δικτύων, όσον αφορά τα έργα υποδομής στους τομείς των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας 2. Στα πλαίσια συστήματος ανοιχτών και ανταγωνιστικών αγορών, η δράση της Κοινότητας αποσκοπεί στην προώθηση της διασύνδεσης και της διαλειτουργικότητας των εθνικών δικτύων (...)».
Υπενθυμίζεται ότι στη Συνθήκη του Μάαστριχτ περιέχονταν οι περιβόητες «τέσσερις ελευθερίες»: Ελευθερία στην κίνηση των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού. Στο πλαίσιο αυτό, το σύστημα των «ανοιχτών» και «ανταγωνιστικών» αγορών, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας.
  • Οδηγία 1996/92/ΕΚ: Οριζε την κατάργηση των αποκλειστικών κρατικών δικαιωμάτων κατασκευής και λειτουργίας σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και προέβλεπε τη διαδικασία χορήγησης σχετικών αδειών σε ιδιώτες επενδυτές. Προηγήθηκε και αξιοποιήθηκε σχετικά η βρετανική εμπειρία. Προέβλεπε επίσης τη δημιουργία φορέων διαχείρισης των εθνικών συστημάτων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, διαφορετικών απ' τα κρατικά μονοπώλια που ασκούσαν ουσιαστικά τη διαχείριση την προηγούμενη περίοδο.
  • Νόμος 2773/1999: Ανοιγε το δρόμο στη μετοχοποίηση του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ και τη μετατροπή της σε Ανώνυμη Εταιρεία. Με το συγκεκριμένο νόμο, τη διαχείριση του Συστήματος Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας ανέλαβε ο ΔΕΣΜΗΕ αντί της ΔΕΗ και καθορίστηκαν οι διαδικασίες χορήγησης άδειας παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιωτικούς ομίλους.
Χάρισαν αμύθητη περιουσία των εργαζομένων
Για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση, οι παρατάξεις ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΣΑΔ (Συνασπισμός), στη διοίκηση της ΓΕΝΟΠ, συμφώνησαν με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να χαρίσουν στην επιχείρηση και στο μελλοντικό επενδυτή ένα μεγάλο κομμάτι από την περιουσία της ΔΕΗ, που ανήκε στους εργαζόμενους. Πρόκειται για ένα ποσό από τις εισφορές του προσωπικού, ενσωματωμένο στην περιουσία της ΔΕΗ, που το 1999, μαζί με τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις της επιχείρησης, έφθασε στα 3,2 τρισεκατομμύρια δραχμές!
Ποιος ιδιώτης επενδυτής θα ήθελε να επενδύσει στη ΔΕΗ, αφήνοντας ένα τόσο μεγάλο μέρος της περιουσίας της εκτεθειμένο σε μελλοντικές διεκδικήσεις των εργαζομένων; Το αντάλλαγμα για την προδοτική συμφωνία από την πλευρά των συνδικαλιστών ήταν να αναλάβει το κράτος την καταβολή των ασφαλιστικών παροχών και συντάξεων. Στην πράξη ήταν μια συμφωνία που υπονόμευσε παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα την επιχείρηση από τις υποχρεώσεις της προς τους εργαζόμενους, για να δοθεί «καθαρή» στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η συμφωνία αυτή κυρώθηκε με το άρθρο 34 του προαναφερόμενου νόμου 2773/1999 το οποίο ψήφισε και ο Συνασπισμός. Ο τότε βουλευτής - εκπρόσωπος του ΣΥΝ Σπύρος Δανέλης δήλωνε στη Βουλή: «Το κόμμα μας, ο Συνασπισμός, παίρνοντας υπόψη του ότι με τις ρυθμίσεις του άρθρου 34 για το ασφαλιστικό ζήτημα του προσωπικού της ΔΕΗ (...) υπερψηφίζει το άρθρο 34 του νομοσχεδίου». Ανάλογη ήταν η δήλωση και του εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας.
Στον αντίποδα, το ΚΚΕ δήλωνε μέσω του βουλευτή του Ν. Γκατζή: «Από τους εργαζόμενους της ΔΕΗ και το ασφαλιστικό τους σύστημα κλέβουν σήμερα περίπου 3,2 τρισεκατομμύρια δραχμές, που τα χαρίζουν στους ιδιώτες, που αγοράζουν μετοχές της ΔΕΗ με το άρθρο 34. Ληστεύουν το σημαντικό κεφάλαιο, που έχουν συσσωρεύσει οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ για την κοινωνική τους ασφάλεια, για να μπορεί να πουληθεί η ΔΕΗ κοψοχρονιά στους ιδιώτες, χωρίς οι τελευταίοι να αναλάβουν καμία ευθύνη για το παραπάνω ποσό».
«Σαλαμοποίηση» και ιδιωτικοποίηση
Ακολούθησαν μια σειρά οδηγίες και νόμοι, όπως:
  • Προεδρικό Διάταγμα 333/2000: Μετέτρεψε τη ΔΕΗ σε Ανώνυμη Εταιρεία, τη μετοχοποίησε και επέτρεψε την είσοδο των ιδιωτών.
  • Οδηγία 2001/77/ΕΚ: Προέβλεψε την αποφασιστική κρατική ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
  • Οδηγία 2003/54/ΕΚ: Οριζε πως από την 1η Ιούλη 2007, όλοι οι καταναλωτές (συμπεριλαμβανομένων και των οικιακών) θα μπορούσαν να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια από οποιονδήποτε προμηθευτή, στο πλαίσιο της ΕΕ. Παράλληλα ενίσχυσε το ρόλο των «ρυθμιστικών αρχών», που είναι υπεύθυνες για τη διασφάλιση του ανταγωνισμού μεταξύ των ιδιωτικών ομίλων και των προϋποθέσεων για τη σύνδεση στο δίκτυο νέων παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας.
  • Νόμος 3175/2003: Εδωσε πρόσθετα κίνητρα για τη δραστηριοποίηση προμηθευτών - εισαγωγέων, αφού επέτρεψε τη συμμετοχή στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από προμηθευτές που δεν έχουν στην κυριότητά τους παραγωγικό δυναμικό. Ταυτόχρονα, καθιέρωσε τη διαδικασία διαγωνισμών για τη σύναψη συμβάσεων ισχύος μόνο με νέους ιδιώτες παραγωγούς, αποκλείοντας δηλαδή τη ΔΕΗ ΑΕ. Ετσι, ο ΔΕΣΜΗΕ απέκτησε τη δυνατότητα σύναψης συμβάσεων ισχύος. Με τις συμβάσεις αυτές, οι ιδιώτες παραγωγοί λαμβάνουν πλουσιοπάροχη εγγυημένη χρηματοδότηση σαν αντάλλαγμα της παροχής σε μελλοντικό χρόνο της διαθεσιμότητας ηλεκτρικής ισχύος των νέων μονάδων παραγωγής.
  • Νόμος 3426/2005: Προέβλεπε το πλήρες άνοιγμα της αγοράς για όλους τους καταναλωτές (δηλαδή και την οικιακή κατανάλωση) από τον Ιούλη του 2007. Επέβαλε το νομικό και λειτουργικό διαχωρισμό της διαχείρισης του Δικτύου Διανομής από τη ΔΕΗ ΑΕ. Παράλληλα, αναβάθμισε το ρόλο της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), στην οποία ανέθεσε την εποπτεία σχετικά με την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και την προώθηση του λογιστικού διαχωρισμού των επιχειρήσεων που ασκούν ταυτόχρονα παράλληλες δραστηριότητες παραγωγής, μεταφοράς, διανομής και προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος, δηλαδή της ΔΕΗ ΑΕ.
  • Οδηγία 2009/72: Προέβλεπε το διαχωρισμό των διαχειριστών του συστήματος μεταφοράς και διανομής.
  • Νόμος 4001/2011: Συστήνονται οι δύο θυγατρικές της ΔΕΗ, αποσπώντας από τη μητρική τους τομείς της μεταφοράς και της διανομής. Ετσι, η επιχείρηση «σπάει» σε κομμάτια και διευκολύνεται η διαδικασία ιδιωτικοποίησής τους. Οι θυγατρικές που συστήνονται είναι ο ΑΔΜΗΕ (μεταφορά) και η ΔΕΔΔΗΕ (διανομή). Αξίζει να σημειωθεί πως πριν το νόμο, η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ σε έκτακτο συνέδριο αποφάσισε να στηρίξει τη σαλαμοποίηση της επιχείρησης. Την απόφαση πήραν η ΠΑΣΚ, η ΣΑΔ (παράταξη μέσα από την οποία εκφράζεται κατά κύριο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ) και ένα κομμάτι της ΔΑΚΕ.
  • Νόμος 4237/2014: Δίνει τη δυνατότητα πώλησης του 66% του ΑΔΜΗΕ στους ιδιώτες, επιβεβαιώνοντας πλήρως ότι το σπάσιμο της ΔΕΗ σε κομμάτια γίνεται για να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 18ης ΚΑΙ 25ης ΜΑΗ 2014

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 18ης ΚΑΙ 25ης ΜΑΗ 2014



1. Συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα από τις ευρωεκλογές, τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Μάη 2014. Προηγήθηκαν όλο αυτό το μήνα συνεδριάσεις όλων των καθοδηγητικών οργάνων του Κόμματος και της ΚΝΕ, καθώς και συνεδριάσεις των ΚΟΒ και ΟΒ σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα έγιναν συσκέψεις και εκδηλώσεις με φίλους και συνεργαζόμενους με το Κόμμα. Ο πλούτος των σκέψεων που αναπτύχθηκαν σε αυτές τις διαδικασίες αξιοποιήθηκε και ενσωματώθηκε στη σημερινή Απόφαση της ΚΕ για τις τελικές εκτιμήσεις. Η ΚΕ επίσης έθεσε πρόγραμμα και σχεδιασμό δράσης για το επόμενο διάστημα, το οποίο θα συγκεκριμενοποιήσουν τις επόμενες μέρες όλες οι Κομματικές Οργανώσεις και οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα. Αφορά πρωτοβουλίες και δραστηριότητες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, στις μαζικές λαϊκές οργανώσεις των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, των φτωχών αγροτών, των νέων, των γυναικών των λαϊκών οικογενειών. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει μεγάλο πολιτικό άνοιγμα σε όλη τη χώρα, πολύμορφες δραστηριότητες, εκδηλώσεις, φεστιβάλ, βιβλιοπαρουσιάσεις, συγκεντρώσεις, συσκέψεις, περιοδείες, καθημερινή συζήτηση και ανάπτυξη της πολιτικής πρότασης και των θέσεων του ΚΚΕ.


2. Συνοπτικά, στις ευρωεκλογές, το Κόμμα μας πήρε ποσοστό 6,11% και 349.817 ψήφους, σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό (4,5%) και τις ψήφους (277.227) του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές. Επίσης κέρδισε τους δήμους σε Πάτρα, Χαϊδάρι, Πετρούπολη και Ικαρία. Σημείωσε άνοδο και στις 13 περιφέρειες, φτάνοντας το 8,88% και 498.573 ψήφους. Ανοδο σημείωσε σε 214 δήμους και σε 50 δήμους το ποσοστό του ξεπέρασε το 10%. Η τριπλή αναμέτρηση του Μάη 2014 (ευρωεκλογές - περιφερειακές - δημοτικές εκλογές) ήταν μια σύνθετη αναμέτρηση με σοβαρές απαιτήσεις. Για πρώτη φορά το Κόμμα έδωσε μια τέτοια μάχη συνδυασμένα, με σύμπτωση χρονική, δημοτικές, περιφερειακές εκλογές και ευρωεκλογές, που σε σημαντικό βαθμό η καθεμιά έχει και τις δικές της απαιτήσεις και δυσκολίες, την ίδια στιγμή που και οι τρεις είχαν γενικευμένο πολιτικό χαρακτήρα. Η ΚΕ εκτιμά ότι σωστά κρίνουμε το αποτέλεσμα με βασικό μέτρο σύγκρισης τις εκλογές του Ιούνη του 2012, αφού κάθε φορά κρίνεις τα αποτελέσματα της συμμετοχής στις αστικές εκλογές με βάση τις εξελίξεις, τις συγκεκριμένες συνθήκες. Εξάλλου το μέτρο σύγκρισης δεν μπορεί να είναι διαφορετικό για το ΚΚΕ και διαφορετικό για τα άλλα κόμματα.


3. Συνολικά το δυναμικό του Κόμματος και της ΚΝΕ, στη μεγάλη του πλειοψηφία, ανταποκρίθηκε, έδωσε παλικαρίσια τη μάχη. Εγινε ένα σημαντικό πολιτικό άνοιγμα με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, περιοδείες, μοίρασμα υλικού, ψηφοδελτίων. Η ΚΝΕ, της οποίας η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της, αλλά και πολλά στελέχη της έδιναν για πρώτη φορά τη μάχη των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών, ανταποκρίθηκαν, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Συζήτησαν οργανωμένα με χιλιάδες νέους και νέες πανελλαδικά, ενώ μέσα στις εκλογές έδωσαν ταυτόχρονα και τη μάχη των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών που στέφθηκε με επιτυχία. Σημαντική συνεισφορά στην εκλογική μάχη είχαν αρκετοί συναγωνιστές συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ, καθώς και ένα δραστήριο τμήμα οπαδών και φίλων του Κόμματος. Στελέχωσαν τα ψηφοδέλτια του Κόμματος σε δήμους και περιφέρειες, ακόμα και το ευρωψηφοδέλτιο. Εκτιμάμε ότι χρειάζεται μια πιο συστηματική στήριξή τους από την ΚΕ και τις ΚΟ, με σταθερή και μόνιμη επαφή, που να περιλαμβάνει όχι απλά μια τυπική συνεργασία, συζήτηση και ανταλλαγή γνώμης, αλλά και συγκεκριμένες χρεώσεις συμμετοχής σε αγώνες και δράσεις του Κόμματος, πιο ουσιαστική γνωριμία με την κοσμοθεωρία μας, την κομματική φιλολογία και τις εκδόσεις μας από τη «Σύγχρονη Εποχή», αλλά και την ΚΟΜΕΠ, τον «Ριζοσπάστη» κλπ. Οι ΚΟ ήρθαν σε επαφή με νέες δυνάμεις, νέες ηλικίες, εργαζόμενους, λαϊκά στρώματα που παλιότερα ψήφιζαν άλλα κόμματα, εντόπισαν ένα τμήμα ψηφοφόρων που επανήλθε ή ήρθε για πρώτη φορά στο Κόμμα, γιατί στην πορεία των εξελίξεων πείστηκε ότι το ΚΚΕ είχε δίκιο για τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μεγάλο βαθμό συμφώνησε με προειδοποιήσεις και θέσεις μας.


4. Η εκλογική μάχη γενικά δόθηκε ενιαία σε όλη τη χώρα, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 25ης Μάη και με ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και στους δύο γύρους όπου κατεβάζαμε συνδυασμούς και όπου περάσαμε στον β' γύρο. Η βασική αυτή κατεύθυνση της ΚΕ πέρασε στη δράση των Κομματικών Οργανώσεων, με επίμονη δουλειά των καθοδηγητικών οργάνων. Παρότι μπορούμε να εκτιμήσουμε συνολικά ότι υπήρξε σε αυτή την πορεία πρόοδος, εντούτοις χρειάζεται καλύτερα να κατανοηθεί το ουσιαστικό περιεχόμενο του τι σημαίνει ενιαία μάχη. Εντοπίζονται συγκεκριμένες αδυναμίες, λαθεμένες απόψεις, απολυτότητες που πρέπει να ξεπεραστούν. Σε σχέση με παλιότερες μάχες δημοτικών εκλογών, δόθηκε με πιο ενιαία λογική η μάχη, γεγονός που έχει να κάνει και με το ότι σε βάθος χρόνου είχαν ξεκαθαριστεί μια σειρά ζητήματα, έγκαιρα, ακόμα από την προηγούμενη μάχη των τοπικών εκλογών πριν 4 χρόνια. Χρειάζεται όμως να κατανοηθεί επαρκώς ότι το ενιαίο της μάχης έχει να κάνει κυρίως με το περιεχόμενο, που συμπυκνώνεται στο στόχο για ισχυρό ΚΚΕ παντού, για ανασυγκρότηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος παντού, προώθηση της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας παντού, για τη διέξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού, με την προβολή της αντικαπιταλιστικής, αντιμονοπωλιακής γραμμής, η οποία αφορά και τους δήμους, και τις περιφέρειες, και την ΕΕ, με εξειδίκευση κατά τομέα και κλάδο, με συνεκτικό και ενιαίο μέτωπο διεκδικήσεων και στόχων πάλης. Το ενιαίο της μάχης δεν αφορά μόνο την προεκλογική περίοδο, αφορά κυρίως την καθημερινή δράση μας στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Από την άποψη αυτή χρειάζεται ιδιαίτερα να προσέξουμε έτσι ώστε να μην εγκλωβιζόμαστε αποσπασματικά σε κάθε ξεχωριστό δήμο, σε επιμέρους προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά, αλλά πατώντας πάνω σε αυτά και αντιμετωπίζοντάς τα, να ενιαιοποιούμε την πάλη, όλο και περισσότερο σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο, να δένεται πιο στενά, δημιουργικά με τους κεντρικούς στόχους, την πολιτική μας πρόταση. Επισημαίνουμε, ιδιαίτερα για τους δήμους και τις περιφέρειες, ότι υποτιμήσαμε το γεγονός ότι αρκετές δημοτικές πλειοψηφίες, παρότι είναι τμήμα του κρατικού μηχανισμού, σχετικά νωρίς προσαρμόστηκαν, σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, οργανώνοντας αλληλεγγύη, συσσίτια, εξοικονομώντας κονδύλια για εργαζόμενους που βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση κλπ., ενώ την ίδια στιγμή η συνολική τους πολιτική στήριζε ή κάλυπτε τις αντιλαϊκές κυβερνητικές επιλογές.


5. Η βασική εκτίμηση του αποτελέσματος εγκρίθηκε από τις ΚΟΒ. Γενική μας εκτίμηση παραμένει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Στην πρώτη ανακοίνωση της ΚΕ εκτιμούσαμε ότι: «Τα ποσοστά αυτά του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές - δημοτικές εκφράζουν τάση επανασυσπείρωσης γύρω από το ΚΚΕ και απήχησης των θέσεών του σε νέους ψηφοφόρους. Εκφράζουν επίσης, σε ένα ποσοστό, αποδοχή της θεμελιακής θέσης του ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ, στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο». Θεωρούμε ότι βασικά μπορούμε να μείνουμε σε αυτήν την εκτίμηση, χωρίς όμως να υπερβάλλουμε αυτό το στοιχείο τόσο για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών όσο και των τοπικών εκλογών. Εχει σημασία να κατανοείται ότι σε τέτοιες συνθήκες, είναι σημαντικό το Κόμμα να αντέχει, να σταθεροποιείται, να οργανώνεται, να ισχυροποιείται σε όλους τους τομείς που κυρίως αφορούν την απόφασή μας να είμαστε, να κατακτάμε και να γινόμαστε όλο και περισσότερο «παντός καιρού». Η αντικειμενική καταγραφή της εκτίμησής μας για το εκλογικό αποτέλεσμα έχει να κάνει και με το γεγονός ότι δεν πρέπει να περάσει η παραμικρή αυταπάτη, να μην οδηγήσει σε καμία επανάπαυση ότι η εκλογική αυτή επιρροή του Κόμματος, όπως εκφράστηκε στις ευρωεκλογές, είναι παγιωμένη, εξασφαλισμένη, δεδομένη. Η επίδραση του οπορτουνισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, η λογική της κυβερνητικής αστικής διαχείρισης θα συνεχίζουν να δυσκολεύουν τον απεγκλωβισμό δυνάμεων από αυταπάτες και δήθεν εύκολες λύσεις. Οπωσδήποτε αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση υποτίμηση των δυνατοτήτων για παραπέρα απεγκλωβισμό, για απόσπαση δυνάμεων, που βλέπουν στο ΚΚΕ ένα αποκούμπι και προσβλέπουν σε αυτό με εμπιστοσύνη. Και το 6,11% των ευρωεκλογών και το 8,88% των περιφερειών αντανακλούν αυτήν τη δυνατότητα. Θέλει καλύτερη μελέτη για τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων του ΚΚΕ και στις τρεις εκλογικές μάχες του Μάη 2014 και κατά περιοχή και δήμο, από και προς άλλα κόμματα.


Στο δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του ΚΚΕ εκφράστηκε εκλογικά με καταδίκη των συνδυασμών των άλλων κομμάτων, ψηφίζοντας λευκό και άκυρο, με βάση την κατεύθυνση της ΚΕ του Κόμματος.
Θα πρέπει σοβαρά να πάρουμε υπόψη ότι, σε ένα σημαντικό βαθμό, έχει ανανεωθεί η εκλογική επιρροή του Κόμματος τα τελευταία χρόνια. Ο στόχος θα πρέπει να είναι μια πιο σταθερή ιδεολογικοπολιτική δουλειά με όλους, η απόκτηση καθημερινών δεσμών μαζί τους, στους τόπους δουλειάς, σπουδών και κατοικίας, με προσπάθεια ένταξής τους στο συλλογικό αγώνα, στα σωματεία, στους φορείς της Συμμαχίας, με σταθερή σχέση ενημέρωσης και συζήτησης μαζί τους, όλο το επόμενο διάστημα, χωρίς διακοπές.
Προκύπτει άμεσα και επιτακτικά το καθήκον και η αναγκαιότητα της σύσφιξης των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με τους εργαζόμενους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές. Φυσικά, δεν είναι ένα απλά οργανωτικό - τεχνικό ζήτημα αλλά κυρίως η οικοδόμηση στέρεων πολιτικών δεσμών μέσα στη δράση. Απαιτείται να συζητάμε πιο βαθιά ζητήματα στρατηγικής, να οξύνουμε το ταξικό κριτήριο, ζήτημα φυσικά που έχει να κάνει με το πώς το δυναμικό του Κόμματος μπορεί με επάρκεια και πειστικά να εκλαϊκεύει τις θέσεις του Κόμματος, να διεξάγει την ιδεολογική και πολιτική πάλη, πράγμα που σημαίνει πιο πλούσια και ζωντανή ιδεολογικοπολιτική συζήτηση στις ΚΟΒ, αξιοποίηση καθημερινά του «Ριζοσπάστη», της ΚΟΜΕΠ, του βιβλίου, γενίκευση της πείρας. Ηδη υπάρχει μια κατασταλαγμένη πείρα που πρέπει να αξιοποιηθεί. Ιδιαίτερα μετά το 2012, ξεκίνησε μια πιο εύστοχη προσπάθεια, μέσα στο Κόμμα, μέσα στο μαζικό κίνημα, προετοιμασίας δυνάμεων, δουλειά που διευκολύνθηκε από την προετοιμασία και τη συζήτηση των υλικών του 19ου Συνεδρίου, όπως επίσης με εκδηλώσεις, συσκέψεις, βιβλιοπαρουσιάσεις κ.ά. Σε φάσεις που δεν είναι εκλογικές, όπως τώρα, δεν πρέπει να υποχωρεί η δουλειά που πρέπει να κάνει το Κόμμα ως επαναστατική πρωτοπορία και να συνεχίζεται ο σχεδιασμός της δράσης, ως ένα βαθμό, πάλι με εκλογικά κριτήρια. Ιδιαίτερη δυσκολία παρουσιάζει αυτός ο σχεδιασμός σε επίπεδο Τομέα και ΚΟΒ. Τα παραπάνω ζητήματα πρέπει να αποτελέσουν το βασικό θέμα προβληματισμού, συζήτησης, ελέγχου, καταμερισμού δουλειάς και πρακτικού σχεδιασμού σε όλες τις ΚΟΒ και ΟΒ. Με τους φίλους και οπαδούς, ιδιαίτερα, πρέπει να συζητήσουμε μαζί τους όχι μόνο τις εκτιμήσεις από τα αποτελέσματα των εκλογών, αλλά κυρίως τι είναι και πώς θα προχωρήσει η ανασύνταξη του κινήματος, πώς θα δουλέψουμε για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, πώς θα πάμε πλατιά την πρόταση διεξόδου του Κόμματος, που ξεκινά από σήμερα με μέτωπα πάλης και φτάνει μέχρι την εξουσία, η οποία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

6. Το γεγονός ότι ήταν η πρώτη εκλογική μάχη που δώσαμε μετά το 1991, χωρίς το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του «902», των οποίων η συμβολή τα προηγούμενα χρόνια ήταν σημαντική, είχε οπωσδήποτε επιπτώσεις αφού, όπως εκτιμούσαμε, ένα τμήμα του κομματικού δυναμικού και των οπαδών που έχει πολύ αδύνατους δεσμούς με το διάβασμα και τον κομματικό Τύπο, ενημερωνόταν από τα Μέσα αυτά, τουλάχιστον σε βασικά ζητήματα της πολιτικής γραμμής. Το γεγονός αυτό επιφόρτισε με πρόσθετα καθήκοντα τα επιτελεία του Κόμματος για τη συνολική ανάπτυξη της προπαγάνδας, την ενίσχυση του ρόλου των άλλων κομματικών Μέσων, του «Ριζοσπάστη», του πόρταλ, αλλά και της δουλειάς του Γραφείου Τύπου, την αξιοποίηση του διαδικτύου, των άλλων μορφών μαζικής επικοινωνίας. Θετικά εκτιμάται συνολικά η δουλειά του κομματικού Τύπου. Ο «Ριζοσπάστης» συνέβαλε με την αρθρογραφία, τη θεματολογία, τα επιχειρήματα, συνολικά στη διεξαγωγή της εκλογικής μάχης, στον εξοπλισμό των κομματικών μελών, των οπαδών, όσων τον αγόραζαν και τον μελετούσαν. Η χαμηλή ακόμα κυκλοφορία, παρά τις κάποιες εξορμήσεις, αποδεικνύει και το σοβαρό πρόβλημα που έχουμε ακόμα στον τομέα αυτό. Σημαντική ήταν η προσφορά του «Οδηγητή» σε όλες τις εκδόσεις του τις προεκλογικές, ήταν πραγματικό εργαλείο βοήθειας για τα μέλη της ΚΝΕ. Φαίνεται ότι αναπτύσσεται ένα αξιόλογο δυναμικό στελεχών της ΚΝΕ που αρθρογραφούν, μπορούν να εκλαϊκεύσουν τη γενική γραμμή. Αξιόλογη ήταν η δουλειά του πόρταλ του «902». Επίσης, οι εκδόσεις της ΚΟΜΕΠ του τελευταίου χρόνου με την εύστοχη αρθρογραφία, οι εκδόσεις του ιδεολογικοπολιτικού βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» με τις συγκεκριμένες επιλογές. Βήματα έγιναν και στην αξιοποίηση του διαδικτύου. Αξιόλογη ήταν συνολικά η δουλειά του Γραφείου Τύπου της ΚΕ.


Eurokinissi
7. Σχετικά με το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, στην πρώτη ανακοίνωση της ΚΕ επισημάναμε ότι: «Με το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφεται η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που άσκησαν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική του ευρωμονόδρομου. Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, δεν δείχνει ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού, δεν συνιστά "νέο πολιτικό σκηνικό" προς όφελος του λαού». Συνολικά το πολιτικό σύστημα και η επιχειρούμενη αναμόρφωσή του δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ακόμα, βρίσκεται σε εξέλιξη. Υπάρχει ρευστότητα, η οποία βασικά οφείλεται στη δυσκολία διαχείρισης. Εχουν, για παράδειγμα, σπάσει συμμαχίες παραδοσιακές της αστικής τάξης με τμήματα μεσαίων στρωμάτων, έχει διαταραχθεί η επιρροή των παραδοσιακών αστικών κομμάτων σε μεσοστρώματα που πλήγηκαν σοβαρά τα χρόνια της κρίσης. Το να υπάρξει πραγματική ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού σκηνικού, αλλαγή ριζική του αρνητικού συσχετισμού, έστω να ανοίξει αυτός ο δρόμος, έχει να κάνει κυρίως με την ίδια την αποφασιστική ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας με πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης και του κινήματός της και με κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική.


8. Συνεχίζεται η διαδικασία φθοράς των 2 κλασικών αστικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που το 2012 βρέθηκαν απότομα να μην μπορούν να παίξουν τον παραδοσιακό ρόλο της εναλλάξ προώθησής τους στην αστική κυβέρνηση και τους οδήγησε σε συγκυβέρνηση, με τη βοήθεια και άλλων (ΛΑ.Ο.Σ. αρχικά, ΔΗΜΑΡ στη συνέχεια). Η ΝΔ σημείωσε νέα απώλεια στις ευρωεκλογές. Κυρίως διοχετεύτηκε προς τη φασιστική ΧΑ ή σε άλλες εθνικιστικές δυνάμεις, όπως ο ΛΑ.Ο.Σ. κλπ., που δεν έπιασαν το πλαφόν του 3%, όμως συνολικά προσεγγίζουν τις 500.000 ψήφους. Ρευστή είναι η προοπτική εξέλιξης για τη ΝΔ ως νεοφιλελεύθερο αστικό κόμμα, με διεργασίες που ήδη συντελούνται, όμως δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί. Κυρίως κατευθύνονται σε μια προσπάθεια από τη μια μεριά ανοίγματος προς εθνικιστικές δυνάμεις, αλλά ταυτόχρονα και συγκράτησης δυνάμεων της λαϊκής δεξιάς, που προσανατολίζονται σε λιγότερο αστικές δυνάμεις, σε νέα μεσαία στρώματα, με ευρωπαϊκή διάσταση, αυτό που σχηματικά τους προσδιορίζει ως «κέντρο». Ταυτόχρονα παρουσιάζεται ρευστή η κατάσταση ως προς την πορεία άλλων σοσιαλδημοκρατικών σχημάτων, π.χ. της ΕΛΙΑΣ, που ήταν το βασικό εκλογικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συσπείρωσε ορισμένες δυνάμεις, όμως σε μικρότερο εκλογικό ποσοστό από τον Ιούνη του '12, ενώ καταποντίστηκε η ΔΗΜΑΡ. Σε μεγάλο βαθμό ωφελήθηκε το νέο σχήμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, που εμφανίστηκε με περισσότερο ασαφή και θολά συνθήματα. Η άρχουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα διαθέτουν ακόμα σοβαρές εφεδρείες με βάση το χαρακτήρα και το ρόλο τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της ΕΛΙΑΣ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Συνολικά υπάρχει πισωγύρισμα στη λαϊκή συνείδηση, μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση. Επιβεβαιώνεται ότι τα εκλογικά αποτελέσματα δεν εκφράζουν τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Η πιο ακραία έκφραση αυτής της αναντιστοιχίας είναι το υψηλό ποσοστό της ΧΑ.


9. Η ναζιστική ΧΑ διατηρεί υψηλά ποσοστά. Το τελευταίο διάστημα, δίπλα στους άλλους παράγοντες που ενίσχυσαν τη ΧΑ και τους οποίους επανειλημμένα έχει αναδείξει το ΚΚΕ, πρέπει να προστεθεί η στάση των άλλων πολιτικών δυνάμεων απέναντι στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, που τους αντιμετώπισαν ως εκλογική πελατεία. Είναι άλλο πράγμα η απομόνωση της ΧΑ με στόχο να χάσει λαϊκές ψήφους και άλλο η καιροσκοπική και επικίνδυνη τακτική των άλλων κομμάτων που καλλιεργούν λογική ανοχής και απενοχοποίησης με σκοπό την αλίευση ψήφων. Κι αυτό έγινε ακόμα και με τη συμμετοχή χρυσαυγιτών σε δημοτικούς συνδυασμούς, σε όλη τη χώρα, κάτω από την ομπρέλα των «ανεξάρτητων», που στηρίζονταν και από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, κατά περίπτωση. Το ΚΚΕ θα αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, μέσα στη νεολαία, έτσι ώστε να αποκαλυφθεί η στήριξη της ΧΑ από μηχανισμούς του συστήματος, από τμήματα του κεφαλαίου, από την πολιτική της ΕΕ. Κυρίως όμως πρέπει καλύτερα να αποκαλύψουμε με επιχειρήματα το χαρακτήρα και το ρόλο της ΧΑ. Χρειάζεται να αποκαλύψουμε ότι πίσω από τους ψευτολεονταρισμούς, τους «ψευτοτσαμπουκάδες», τον καταγγελτικό λόγο για τους «κλέφτες», τους υπουργούς, τους βουλευτές κλπ., βρίσκεται μια οργάνωση εγκληματική του συστήματος, στήριγμα του κεφαλαίου, των μονοπωλίων και από εδώ πηγάζει ο ρόλος της στις σημερινές εξελίξεις. Το γεγονός αυτό δεν αλλάζει επειδή κάποια τμήματα της ηγεσίας της βρίσκονται στη φυλακή, δεν πρέπει να μπερδεύει, να θολώνει τα πραγματικά ριζοσπαστικά επιχειρήματα, την ουσία των φαινομένων, να δημιουργείται σύγχυση. Σε αυτή την κατεύθυνση δουλεύουν στην πραγματικότητα υπέρ της ΧΑ και ΜΜΕ, με την υπερβολική προβολή των δραστηριοτήτων της, ακόμα και των διαφόρων «ακροτήτων - σόου» μέσα στη Βουλή, με τον τρόπο που αυτά παρουσιάζονται.


10. Το εκλογικό αποτέλεσμα κυρίως των ευρωεκλογών δείχνει ότι στην πορεία αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού, κυρίως μετά τον Ιούνη του 2012, ενισχύεται η τάση υποκατάστασης του αισθητά αποδυναμωμένου ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από το 5% βρέθηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτά τα 2 χρόνια η στάση του συνοδεύτηκε από αναδίπλωση ως προς τη στήριξη απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων, με εξαίρεση κάποιων επιλεγμένων μεσαίων στρωμάτων, όπως επίσης της ΕΡΤ, των εκπαιδευτικών, κάποιων άλλων κλάδων του Δημοσίου. Δίνει εξετάσεις στους καπιταλιστές εντός και εκτός Ελλάδας, προκειμένου να πείσει ότι είναι κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει προς όφελος των δικών τους συμφερόντων, εκτονώνοντας την εργατική και λαϊκή δυσαρέσκεια. Στην ουσία προσπαθεί να διαχειριστεί μια αντιφατικότητα που έχουν όλα τα σχετικά κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Αν και ένα μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν με αυτή τους την επιλογή σε έναν αριστερό προσανατολισμό, ωστόσο η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει ισχυροποίηση μιας ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, αντιμονοπωλιακής πολιτικής. Το εκλογικό αποτέλεσμα που δίνει προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας περίπου τα ποσοστά του Ιούνη 2012, διαμορφώθηκε σε συνθήκες κάτω από την πίεση της άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής ως δήθεν ανάσχεση στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική. Ωστόσο, η διαχειριστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον φέρνει σε πραγματική αντίθεση με την κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει φιλολαϊκή λύση, κάτι που φάνηκε ακόμα πιο καθαρά αμέσως μετά τις εκλογές, με την ομιλία του στον ΣΕΒ, με τις παρεμβάσεις του στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες κ.α. Ερχεται σαν συνέχεια και των προηγούμενων τοποθετήσεών του προεκλογικά. Φυσικά, η ανάγκη να διατηρήσει «αριστερό» προφίλ - υπάρχει και σχετικά μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του αφού βασικές δυνάμεις οργανωμένες προέρχονται από το «αριστερό» οπορτουνιστικό ρεύμα με ένα βέβαια συνονθύλευμα τάσεων - γίνεται αντικειμενικά και το σημείο τριβής, αστικής πίεσης για τη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του, ώστε να γίνει πλήρως αποδεκτός ως πυρήνας μιας εναλλακτικής αστικής διακυβέρνησης. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι έχει αποκτήσει ερείσματα σε διεθνούς εμβέλειας κέντρα, αν και έχει περιορίσει τις αντι-ευρώ κορόνες στελεχών του, αν και μπόρεσε να διαμορφωθεί σε ενιαίο κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας, ακόμα δεν κατόρθωσε να επιλεγεί ως η επόμενη κυβερνητική λύση από σημαντικά τμήματα του κεφαλαίου, των ΜΜΕ και των άλλων μηχανισμών μέσω των οποίων χειραγωγείται η λαϊκή πλειοψηφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και επεδίωξε να μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα καταγραφής μιας ισχυρής πρωτιάς, με δυνατότητα να ελέγξει ως βασικό κυβερνητικό κόμμα την πλειοψηφία των βουλευτών της επόμενης Βουλής, το αποτέλεσμα δεν έδωσε τελικά μια τέτοια καθαρή ισχυρή τάση, ενώ προβληματικό καταγράφεται και το αποτέλεσμά του στις περιφερειακές εκλογές. Η αντιπαράθεση πρέπει να συνεχιστεί σε όλα τα επίπεδα, με επιχειρήματα σε καθημερινή βάση. Βήματα όλο αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν και στην αντιμετώπιση άλλων οπορτουνιστικών σχημάτων και ομάδων, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Plan B του Αλαβάνου και απέδωσαν. Δεν χρειάζεται να υποτιμηθούν και αυτοί οι σχηματισμοί, που μαζί με το «Αριστερό Ρεύμα» του ΣΥΡΙΖΑ έχουν άμεση επαφή και συντονισμό με ορισμένους διαγραμμένους από το Κόμμα και διαφωνούντες με το Πρόγραμμα και τις Θέσεις του Κόμματος. Οσοι - άλλοτε με την κουκούλα της διαδικτυακής ανωνυμίας, άλλοτε με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα και αποτυχημένες απόπειρες υπονόμευσης της ενότητας του Κόμματος - ευελπιστούν να μετατοπίσουν το Κόμμα από το Πρόγραμμά του, ματαιοπονούν. Θα πάρουν την αγωνιστική απάντηση των χιλιάδων μελών και στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των χιλιάδων οπαδών και φίλων του Κόμματος, των συνεργαζόμενων μαζί του στις καθημερινές μάχες.


11 . Συμπερασματικά, οι ευρωεκλογές αποτύπωσαν ουσιαστικά στασιμότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ, μείωση για τη ΝΔ, αναχαίτιση της προηγούμενης τάσης συρρίκνωσης σε επίπεδα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, μια σχετική δυναμική για το Ποτάμι και καταποντισμό της ΔΗΜΑΡ, ενώ εμφανίστηκε μια ακόμα μεγαλύτερη και άμεση εμπλοκή στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές των ίδιων των επιχειρηματιών, μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, προκειμένου να προωθήσουν άμεσα και αποτελεσματικότερα τα συμφέροντά τους, με αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Τέλος, η παρουσία του εθνικιστικού τουρκικού κόμματος DEΒ στη Θράκη και τα ποσοστά που αυτό συγκέντρωσε, είναι αποτέλεσμα αφ' ενός των χρόνιων διακρίσεων των κυβερνήσεων σε βάρος της μειονότητας, αφ' ετέρου της σχεδιασμένης παρέμβασης της τουρκικής αστικής τάξης και άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών, για τον έλεγχο των εξελίξεων στην περιοχή, μπροστά στην ένταση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων για τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας, του φυσικού αερίου κλπ. Ταυτόχρονα, παρότι διαφορετικού μεγέθους πρόβλημα, δεν πρέπει να υποτιμηθεί το αποτέλεσμα του «Ουράνιου Τόξου» στη Δυτ. Μακεδονία, ιδιαίτερα στη Φλώρινα (όπου πήρε 3,17%). Οπωσδήποτε είναι σε εξέλιξη η συνολική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, η δημιουργία νέων σχημάτων - αναχωμάτων στη ριζοσπαστικοποίηση, κάτι που πρέπει πολύ συγκεκριμένα να παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα.


12. Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ είναι αρνητικό για τους λαούς. Αναδεικνύει την ανάγκη της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και της ισχυροποίησης των ΚΚ που μένουν πιστά στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία, στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, που δεν έχουν μεταλλαχθεί σε οπορτουνιστική ή σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση, καθώς και της ανασυγκρότησης και ισχυροποίησης των μαζικών λαϊκών κινημάτων σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Η διάχυτη λαϊκή αντίθεση στην ΕΕ, στην πολιτική και τους θεσμούς της, που εκφράσθηκε και με τη μαζική αποχή από τις ευρωεκλογές σε πολλά κράτη - μέλη, ως αποτέλεσμα της πολύχρονης εμπειρίας των λαών της ΕΕ, αντί να αποκτά αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, παγιδεύεται σε συντηρητικά, αντιδραστικά κόμματα, σε εθνικιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις, φασιστικές οργανώσεις, του λεγόμενου «ευρωσκεπτικισμού», τα οποία υπηρετούν επιδιώξεις διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου. Αυτά τα τμήματα του κεφαλαίου επιζητούν την αναμόρφωση της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ακόμη και με αποχώρηση χωρών από αυτές, προκειμένου να υπηρετήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αυτά τα κόμματα δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική, την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την ένταξη σε κάποιας μορφής ιμπεριαλιστική συμμαχία. Συνεπώς δεν αποτελούν λύση για τους λαούς της Ευρώπης. Σοβαρή ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση έχουν τα κόμματα που συσπειρώνονται στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» που ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και Κομμουνιστικά Κόμματα που έχουν εγκαταλείψει την πάλη ενάντια στην ΕΕ και για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Τα κόμματα αυτά, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, τη συμβιβαστική στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ζημίωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους, το οδήγησαν σε ήττα, αφήνοντας τους εργαζόμενους σε αυτές τις χώρες εκτεθειμένους στο λαϊκισμό αντιδραστικών και φασιστικών κομμάτων. Επιβεβλημένη αποδείχτηκε η αποχώρησή μας από την ευρωομάδα της GUE/NGL στην οποία συμμετείχαμε μέχρι σήμερα, αφού πλήθυναν τα κρούσματα υποκατάστασης του συνομόσπονδου χαρακτήρα της ομάδας από το «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), διαστρέβλωσης και αποσιώπησης θέσεων του ΚΚΕ, οι αντιδραστικές τοποθετήσεις και θέσεις του προεδρείου και άλλων δυνάμεων της ευρωομάδας για μια σειρά διεθνή ζητήματα, όπως για την Κούβα, την επέμβαση της ΕΕ στη Λιβύη, στη Συρία, πρόσφατα στην Ουκρανία κ.λπ. Η ορθότητα της απόφασης της ΚΕ επιβεβαιώνεται και από την ίδια την εξέλιξη, όπου στο δυναμικό της GUE εντάχθηκαν το «Κόμμα για τη νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης», τα κόμματα «προστασίας των ζώων», ενώ οι αρχές λειτουργίας αυτής της ευρωομάδας, που πρόσφατα ψηφίστηκαν, έχουν τη σφραγίδα του ΚΕΑ, στην πραγματικότητα τελειώνει και ο συνομόσπονδος χαρακτήρας της Ομάδας κ.ά.


13. Με τους εκλεγμένους δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους το Κόμμα θα δώσει μάχες για να αποκαλύψει στο λαό αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνονται τόσο στην ΕΕ όσο και σε κεντρικό επίπεδο από κυβέρνηση - επιχειρηματίες - κρατικό μηχανισμό. Στην πράξη θα φανεί πώς προσδιορίζουμε το γεγονός ότι είμαστε εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση.

Αντιπαλεύουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ σε Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση. Στεκόμαστε απέναντι στο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της, που την μετατρέπει σε Δήμο ΑΕ - Περιφέρεια ΑΕ, που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος του λαού. Αυτό το θεσμικό πλαίσιο είναι συνέχεια των διαρθρωτικών αλλαγών των τελευταίων δεκαετιών, που επιταχύνθηκαν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Εχει σήμερα τη σφραγίδα του «Καλλικράτη», της δημοσιονομικής πειθαρχίας, του Οικονομικού Παρατηρητηρίου και όλων των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, που έχουν νομοθετηθεί και αποτελούν στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου. Οι σχεδιασμοί τους για την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση δεν έχουν ολοκληρωθεί. Μπροστά μας έχουμε τις νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις, που προετοιμάζουν με την τροποποίηση του «Καλλικράτη» και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που έχουν προσδιοριστεί με το λεγόμενο «Οδικό Χάρτη».
Το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης δεν αναιρείται στους 4 δήμους που θα αναλάβουν οι κομμουνιστές την ευθύνη της διοίκησης. Και σ' αυτούς ισχύουν οι ίδιοι αντιλαϊκοί - αντεργατικοί νόμοι και αποφάσεις. Και οι 4 αυτές δημοτικές αρχές θα κληθούν να διαχειριστούν πετσοκομμένους προϋπολογισμούς, καταργήσεις υπηρεσιών, διαθεσιμότητες, ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό κ.λπ.
Γι' αυτό στους 4 δήμους που θα αναλάβουν την ευθύνη της διοίκησης και στους υπόλοιπους δήμους και περιφέρειες, οι προτάσεις και η δράση μας πρέπει να αναδεικνύουν τα αδιέξοδα της αστικής πολιτικής για το λαό σε όλα τα επίπεδα της κρατικής διοίκησης, να παίρνουμε επιθετικές πρωτοβουλίες, που να αποκαλύπτουν τα όρια της αστικής διαχείρισης, τα εμπόδια που βάζει η εξουσία κεφαλαίου και ΕΕ, να είμαστε δύναμη έκφρασης και δράσης λαϊκής - εργατικής αντιπολίτευσης.
Να λειτουργούμε με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον, την παρεμπόδιση - καθυστέρηση των αντιλαϊκών μέτρων, την προσπάθεια ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, την αποκάλυψη των σχεδιασμών κυβέρνησης - ΕΕ, την ενίσχυση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την ανάδειξη της πρότασης διεξόδου του Κόμματος. Να συγκρούονται οι δήμαρχοι με τους αστικούς μηχανισμούς, με το πλαίσιο λειτουργίας της ίδιας της Τοπικής Διοίκησης. Οι νέες περιφερειακές και δημοτικές αρχές έχουν να αντιμετωπίσουν αμέσως με την ανάληψη της διοίκησης τα ζητήματα της χρηματοδότησης, των προϋπολογισμών, τη συζήτηση για τα ανταποδοτικά τέλη, για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και την αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, τα τεχνικά προγράμματα, την αξιολόγηση του προσωπικού που οδηγεί σε νέο κύμα απολύσεων, την στελέχωση των υπηρεσιών, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων.
Βασικές αιχμές πάλης για το επόμενο διάστημα είναι οι παρακάτω:
  • Πλήρης κρατική χρηματοδότηση, για εξασφάλιση όλων των λειτουργικών δαπανών και της μισθοδοσίας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Μείωση των ανταποδοτικών τελών, ουσιαστική ελάφρυνση και ρύθμιση παλαιών οφειλών για τα λαϊκά στρώματα και τους μικροεπαγγελματίες και αύξηση στις μεγάλες επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
  • Διεκδικούμε χρήματα από ευρωπαϊκούς πόρους - ΕΣΠΑ/ΣΕΣ (Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης 2014 - 2020, όπως λέγεται το νέο ΕΣΠΑ), που μπορούμε να αξιοποιήσουμε σύμφωνα με τις δικές μας ιεραρχήσεις, υποδομές και προγράμματα, που εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.
  • Αντιπαλεύουμε κάθε άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση (ΣΔΙΤ, παραχώρηση κ.λπ.) σε όλους τους τομείς, κάθε σύμπραξη ή προγραμματική σύμβαση με ΚΟΙΝΣΕΠ, ΜΚΟ κ.λπ.
  • Παίρνοντας υπόψη τα προβλήματα σε κάθε δήμο - περιφέρεια, τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες που υπάρχουν διαμορφώνουμε πρόταση για τις ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό για να μπορούν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες κάθε τομέα.
  • Αναδεικνύουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να έχουν οι εργαζόμενοι σταθερή δουλειά.
  • Η εξασφάλιση της λειτουργίας των κοινωνικών δομών (Βρεφικοί - Παιδικοί Σταθμοί, «Βοήθεια στο Σπίτι», Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, ΚΔΑΠ-ΑμΕΑ, ΚΑΠΗ κ.λπ.) με στόχο την κάλυψη των αναγκών, με ταυτόχρονη στελέχωσή τους και άμεση μείωση τροφείων και ανταποδοτικών τελών, αποτελεί προτεραιότητα. Απαιτούμε την πλήρη χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Ταυτόχρονα αναδεικνύουμε τις αιτίες της φτώχειας και της εξαθλίωσης πλατιών λαϊκών στρωμάτων, διεκδικούμε πόρους και απαιτούμε όλα τα ζητήματα κοινωνικής αλληλεγγύης (στέγαση, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.) να περνάνε και να εξασφαλίζονται από τις δημοτικές υπηρεσίες.
  • Διεκδικούμε μέτρα για την ανακούφιση της λαϊκής οικογένειας, με βάση τις προτάσεις που έχει επεξεργαστεί το Κόμμα για τους ανέργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες, τη λαϊκή οικογένεια κ.λπ., συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του κινήματος.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
25 ΙΟΥΝΗ 2014

Παγκόσμιο Kύπελλο Ποδοσφαίρου - για ποιον;

Παγκόσμιο Kύπελλο Ποδοσφαίρου - για ποιον;

Αρθρο του Ιβάν Πινέιρο, Γραμματέα του Βραζιλιάνικου Κομμουνιστικού Κόμματος, για τον «Ριζοσπάστη»



Αμέσως μετά την επανεκλογή του Λούλα1 το 2006, και με την αναγνώρισή του από το ιμπεριαλιστικό σύστημα, για πρώτη φορά στην ιστορία της η Βραζιλία κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα τα δύο μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα στον κόσμο: Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2014 και την Ολυμπιάδα του 2016.
Αυτό σε ένα πλαίσιο όπου η βραζιλιάνικη οικονομία πραγματοποιούσε μια ανοδική στροφή οικονομικής ανάπτυξης και - χάρη στις επιδοματικές πολιτικές και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος - πέρναγε την εντύπωση πως ήταν δυνατός ένας καπιταλισμός για όλους, δίχως ταξική πάλη, στον οποίο όλοι κερδίζανε και ήταν ευτυχισμένοι, στην κοινωνική ειρήνη και τη νηνεμία.
Ο Λούλα συνέχισε την οικονομική πολιτική του Καρντόσο
Ο Λούλα, συνεχίζοντας τη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο και προσαρμοζόμενος στο παιχνίδι της αστικής δημοκρατίας, μετατράπηκε σε ίνδαλμα του ιμπεριαλισμού, σε αστέρι του παγκόσμιου οικονομικό φόρουμ και όλων των εκδηλώσεων των μεγάλων δυνάμεων. Ηταν το παιδί της διαφήμισης του «ανθρώπινου καπιταλισμού». Ως ιδρυτής και ηγέτης ενός κόμματος ονομαζόμενου «Κόμμα των εργαζομένων», τα διεθνή ΜΜΕ τον «πούλαγαν» ως τη σύγχρονη αριστερά.

Από διαδηλώσεις το 2013 που απαιτούσαν να μειωθούν τα εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, την ίδια ώρα που ξοδεύονταν δισεκατομμύρια για το Μουντιάλ
Barcroft Media
Ο Λούλα έκανε τα πάντα ώστε να γίνει δεκτή η Βραζιλία ανάμεσα στις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις και να κατακτήσει μια μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μεταξύ των άλλων, αποδέχθηκε η Βραζιλία να τεθεί επικεφαλής στις δυνάμεις κατοχής της Αϊτής, μετά την εκτόπιση του εκλεγμένου Προέδρου από τις στρατιωτικές διοικήσεις της Γαλλίας και των ΗΠΑ, αποστολή που του ανατέθηκε με τη σύμφωνη γνώμη και προτροπή του Προέδρου των ΗΠΑ, το 2003.
Μεταξύ 2010 - 2012 η - εκλεκτή του Λούλα - Ντίλμα Ρουσέφ ήδη ήταν Πρόεδρος, η κρίση του καπιταλισμού που επιδεινώθηκε από το 2008 ακόμα δεν άγγιζε τις λεγόμενες αναδυόμενες χώρες, που σε ένα βαθμό κερδίσανε από την κρίση στις πρώτες της στιγμές. Σε αυτή τη φάση η Βραζιλία ήδη είχε αναρριχηθεί στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα ως 6η οικονομία του κόσμου και επεκτεινόταν, πάνω από όλα στη Λατινική Αμερική.
Αλλά στις αρχές του 2013, άρχισαν να εμφανίζονται σημάδια ότι η παγκόσμια κρίση δεν θα λυπούνταν τον βραζιλιάνικο καπιταλισμό. Η κυβέρνηση της Ντίλμα Ρουσέφ προχωρά σε νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, όπως φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, χαριστική παραχώρηση δημόσιου χρήματος στις επιχειρήσεις, ώθηση στην ελαστικοποίηση της εργασίας. Εφαρμόζει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που συναγωνίζεται τις πιο νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις: Λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι, αεροδρόμια, πετρελαιοπαραγωγικά πεδία.

Από διαδήλωση το φετινό Μάη ενάντια στο υπέρογκο κόστος του Μουντιάλ, με τους σταυρούς να συμβολίζουν τους νεκρούς εργάτες στα έργα της διοργάνωσης λόγω έλλειψης μέτρων ασφάλειας
Ανεβαίνουν τα επιτόκια γεμίζοντας τα σεντούκια των τραπεζιτών, και επιστρέφει ο πληθωρισμός που ροκανίζει τους ήδη μειωμένους μισθούς. Γίνονται επισφαλείς δημόσιες υπηρεσίες όπως η Υγεία και η Εκπαίδευση. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αστικών συγκοινωνιών, πέρα από τις ληστρικές τιμές τους, δεν καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού.
Καταρρέει η ρητορική της κοινωνικής ειρήνης
Σε αυτό το πλαίσιο προκύπτουν οι μεγάλες μαζικές κινητοποιήσεις τον Ιούνη του 2013 και οι απεργίες διαφόρων επαγγελματικών κατηγοριών, που αντανακλούν τη δυσαρέσκεια σε διάφορα κοινωνικά τμήματα και αποδομούν τη - χρήσιμη για την προσέλκυση ξένων επενδυτών - επίσημη ρητορική της κοινωνικής ειρήνης.
Οι διαδηλώσεις και οι απεργίες συνεχίζονται, λαμβάνοντας διάφορες μορφές. Το στεγαστικό έλλειμμα και η απουσία αγροτικής μεταρρύθμισης ώθησαν τις καταλήψεις στις πόλεις και την ύπαιθρο. Ο βραζιλιάνικος λαός μαθαίνει να αγωνίζεται και αποτινάζει το φόβο της καταστολής. Δεν υπάρχει μέρα όπου δεν συμβαίνει ένα λαϊκό ξέσπασμα σε κάποια βραζιλιάνικη τοποθεσία, πάντα ως αντίδραση σε κάποια βιαιοπραγία ή αδικία ενάντια στο λαό.
Ετσι, το Μουντιάλ πραγματοποιείται σήμερα σε ένα πλαίσιο λαϊκής δυσαρέσκειας και επίδρασης της κρίσης του καπιταλισμού, αρκετά διαφορετικό από τη στιγμή κατά την οποία ανατέθηκαν οι μεγάλες διοργανώσεις στη Βραζιλία.

Ο Ιβάν Πινέιρο
Το Μουντιάλ αντιπροσωπεύει ένα άλμα αρνητικό για το βραζιλιάνικο λαό. Τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την πραγματοποίησή του, θα γίνει καθαρό ότι πρόκειται για ένα γεγονός για την αστική τάξη, το εθνικό και διεθνές κεφάλαιο, και για μεγάλα κέρδη για την πολυεθνική FIFA (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικών Ενώσεων) και τους χορηγούς της διοργάνωσης. Από ένα σύνολο 5 δισ. δολαρίων που θα δώσει το Μουντιάλ στη Βραζιλία, η FIFA θα πάρει το 90%.
Πριν από το Μουντιάλ, η κυβέρνηση, με τις οδηγίες της FIFA, εξέδωσε διάταγμα για τις Ενοπλες Δυνάμεις για την καταστολή των λαϊκών κινημάτων, θεωρώντας τους εχθρούς και μάλιστα τη στιγμή που συμπληρώνονταν τα 50 χρόνια από την επιβολή της δικτατορίας.
Σε διάφορες πόλεις, δεκάδες χιλιάδες οικογένειες εκδιώχθηκαν αυθαίρετα άρον άρον από τα σπίτια τους για να ανοιχθεί χώρος για στάδια και ιδιωτικά αεροδρόμια.
Διανοίχτηκαν γέφυρες και αυτοκινητόδρομοι για την κινητικότητα των τουριστών, όχι για τον εργαζόμενο λαό. Οι κυβερνήσεις σε ομοσπονδιακό και κρατιδιακό επίπεδο ξόδεψαν τεράστια ποσά σε έργα και άλλες δαπάνες για το Μουντιάλ - οι ίδιες κυβερνήσεις που δεν δίνουν κονδύλια για την Εκπαίδευση και την Υγεία. Οι συνεχείς ανατιμολογήσεις προς τα πάνω των έργων σημαίνουν κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, σηματοδοτούν διαφθορά.
Aπλησίαστο το Μουντιάλ για το λαϊκό κόσμο
Μεγάλο μέρος του βραζιλιάνικου πληθυσμού αντιτίθεται στο Μουντιάλ. Παρά τα πατριωτικά καλέσματα από την τηλεόραση, δεν υπάρχει κλίμα ευφορίας, όπως σε άλλα Μουντιάλ, ακόμα και όταν πραγματοποιούνταν στο εξωτερικό και οι κάτοικοι βάφανε τις γειτονιές τους στα εθνικά χρώματα.
Στο Μουντιάλ ο λαός που σύχναζε στα στάδια δεν μπορεί να περάσει ούτε δίπλα τους. Μια περίμετρος 2 χιλιομέτρων γύρω από τα στάδια θεωρείται «επίσημος τόπος της διοργάνωσης», όπου μόνο οι χορηγοί μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους. Στη χώρα του ποδοσφαίρου το Μουντιάλ αφαίρεσε από το λαό τη χαρά να πηγαίνει στο γήπεδο καθώς οι τιμές είναι απαγορευτικές. Αυτό το γεγονός για τις μάζες σημειώνει με πολλή σαφήνεια τι είναι ο καπιταλισμός: Ολα για λίγους, τίποτα για τους πολλούς.
Ο κατασταλτικός μηχανισμός που συγκροτείται δεν είναι μόνο για το Μουντιάλ, αλλά και για μετά από αυτό. Σχετίζεται με την κρίση του καπιταλισμού που φτάνει στη Βραζιλία αφαιρώντας κάθε φορά και περισσότερα δικαιώματα από τους εργαζόμενους.
Αυτό το Μουντιάλ αποκαλύπτει με απόλυτη καθαρότητα τις αβυσσαλέες, ασυμφιλίωτες διαφορές μεταξύ δύο κομμάτων που παρουσιάζονται ως κομμουνιστικά. Τη στιγμή που το ΚΚ της Βραζιλίας έχει το υπουργείο Αθλητισμού, που είναι υπεύθυνο γι' αυτές τις διοργανώσεις, και καλεί τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν τις απεργίες και κάνει πως δε βλέπει την καταστολή, το Βραζιλιάνικο ΚΚ είναι ένα από τα πιο δραστήρια κόμματα στις λαϊκές κινητοποιήσεις και αυτό που περισσότερο καταγγέλλει την υποταγή στα συμφέροντα του κεφαλαίου μιας κυβέρνησης που εμφανίζεται ως προοδευτική.

Η αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη»

Η αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη»



Ο «Ριζοσπάστης» την περασμένη Παρασκευή έκανε μια σημαντική αποκάλυψη. Με συγκεκριμένα στοιχεία ανέδειξε τι ακριβώς συμβαίνει με τους χιλιάδες σπουδαστές από Ελλάδα και εξωτερικό που δουλεύουν σε ξενοδοχεία για «πρακτική άσκηση». Αυτοί οι νέοι που δουλεύουν όλη την τουριστική περίοδο χωρίς καθορισμένο ωράριο, για ένα πιάτο φαΐ, κοστίζουν στους εργοδότες τρεις φορές λιγότερο απ' ό,τι ένας εργαζόμενος χωρίς προϋπηρεσία που αμείβεται με βάση τη Σύμβαση. Να μια ακόμα απόδειξη ότι οι συνθήκες δουλειάς στον Τουρισμό καμιά σχέση δεν έχουν με τη λάμψη της βιτρίνας που φιλοτεχνούν για τον κλάδο οι επιχειρηματικοί όμιλοι και η κυβέρνηση, που μιλούν για αυξημένα έσοδα και πληρότητες 100%. Το ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν είναι δεδομένο...

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ρεκόρ για τα μονοπώλια - ψίχουλα για τους εργαζόμενους

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Ρεκόρ για τα μονοπώλια - ψίχουλα για τους εργαζόμενους
Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα το δεύτερο μέρος της έρευνας για τις διακοπές και τον Τουρισμό



«Το 2014 ορόσημο για τον Τουρισμό». «Νέο ρεκόρ ετοιμάζεται να καταρρίψει ο ελληνικός τουρισμός για το 2014». «Αύξηση 28% στα τουριστικά έσοδα το α' τετράμηνο του 2014».

Οι παραπάνω είναι ορισμένοι τίτλοι από τον αστικό Τύπο που, έτσι, υποδέχεται τη φετινή τουριστική περίοδο. Ρεπορτάζ και δηλώσεις που συνοδεύονται από την καλλιέργεια προσδοκιών για τους εργαζόμενους του κλάδου του επισιτισμού - τουρισμού και όχι μόνο. Πρόκειται για πραγματικότητα ή για ένα τεράστιο εμπόριο ελπίδας για χιλιάδες εργαζόμενους που προσδοκούν ένα μεροκάματο μετά από αρκετούς μήνες ανεργίας ή ένα καλύτερο μεροκάματο μετά από μήνες απληρωσιάς;
Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» δημοσιεύει σήμερα το δεύτερο μέρος της έρευνας για τις διακοπές, τον τουρισμό. Και εστιάζει στους εργαζόμενους του κλάδου, στις συνθήκες δουλειάς, στην τραγική πραγματικότητα που βιώνουν πίσω από διάφορες βιτρίνες εντυπωσιασμού ενός «μοναδικού εθνικού προϊόντος» - όπως λένε κυβερνητικά στελέχη και μεγαλοεπιχειρηματίες - που παράγεται πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων του κλάδου, πάνω σε μεροκάματα πείνας για ατέλειωτες ώρες δουλειάς.
Ξεκινάμε με μερικά πρώτα ενδεικτικά στοιχεία:
  • Πέρυσι, το 2013, είχαμε μία ακόμα χρονιά ρεκόρ για τον Τουρισμό. Σε αυτό το ...ρεκόρ όμως, οι εργαζόμενοι που δούλεψαν ήταν 3,5% λιγότεροι από το 2012. Φέτος, εκτιμάται ότι θα έχουμε ένα νέο ρεκόρ. Από πού προκύπτει ότι δεν υπάρχει και νέα μείωση των εργαζομένων;
  • Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, με δηλώσεις του πριν από μερικές μέρες, έκανε την εκτίμηση ότι στην Αθήνα, η αύξηση του Τουρισμού θα δημιουργήσει 45.000 θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με στοιχεία του σωματείου Επισιτισμού - Τουρισμού, αυτές οι θέσεις εργασίας που μπορεί να είναι πραγματικές, αφορούν: μαθητεία, κατάρτιση, επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
  • Στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις συναντάται μεγάλος αριθμός των λεγόμενων συμβάσεων μαθητείας από τις χώρες Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δουλεύουν με 300 ευρώ, δήθεν μαθητεία, γιατί δεν είναι μαθητές και δεν έχουν σχέση με τον τουρισμό. Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν οργανωμένα δίκτυα με δουλεμπορικά γραφεία σε Ελλάδα, Κύπρο και φέρνουν τέτοιους εργαζόμενους για να δουλέψουν. Σε μεγάλο βαθμό αυτό γίνεται σε Χαλκιδική και νότιο Αιγαίο. Για τέτοιες θέσεις εργασίας μιλάνε...
  • Ο μέσος μισθός είναι στα 600 ευρώ στα μεγάλα ξενοδοχεία όπου και εφόσον, κι αν πληρώνονται, οι μόνιμοι εργαζόμενοι που δουλεύουν ήλιο με ήλιο. Με σπαστά ωράρια, 3 ώρες το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα. Οι εργαζόμενοι, που είναι από προγράμματα, είτε δεν πληρώνονται, είτε κάποιοι πληρώνονται τα 400 ευρώ που δίνουν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ ή τα 200 ευρώ που δίνουν στους μαθητές που κάνουν πρακτική.
  • Ούτε λόγος δεν γίνεται για τις μικρές επιχειρήσεις που είναι υποψήφιες να κλείσουν έτσι κι αλλιώς, αφού δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Οι εργαζόμενοι εκεί ως επί το πλείστον είναι απλήρωτοι και ανασφάλιστοι. Αξίζει να σημειώσουμε ότι όποιες επιχειρήσεις - κοινοπραξίες έχουν μείνει στους δήμους, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει μεγάλο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις. Για παράδειγμα, το καζίνο του Λουτρακίου που το 18% της εταιρείας της κοινοπραξίας ανήκει στο Δήμο, ο τελευταίος συμφώνησε με την κοινοπραξία στις μειώσεις μισθών εργαζομένων, την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας κ.τ.λ.
  • Σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, πέρα από το σπαστό ωράριο υπάρχουν και ζητήματα καθημερινά με την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων σε όλη τη χώρα. Στη Ρόδο και στην Κέρκυρα οι εργαζόμενοι, εξαιτίας της εντατικοποίησης και των εργατικών ατυχημάτων, πέρυσι είχαν παραιτηθεί μαζικά και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης που δεν μπορούν να βρουν εύκολα δουλειά.
  • Παρά το ότι υπάρχουν κλαδικές συμβάσεις, μόνο το 10% των 9.600 ξενοδοχείων την τηρούν. Εχουν γίνει τουλάχιστον 400 συμβάσεις με Ενώσεις Προσώπων που προβλέπουν μισθούς και μεροκάματα στο ύψος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα κατώτερα δηλαδή όρια, στα 586 μεικτά. Επίσης, σημαντικό είναι ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν τηρούν ούτε καν αυτά τα 586 μεικτά. Με άλλα λόγια, δεν τηρείται η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ούτε από το 10% των 9.600 ξενοδοχείων.
Ούτε λόγος για διακοπές

Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στον Τουρισμό μπορούν άραγε να κάνουν διακοπές μετά το τέλος της σεζόν; Ας δούμε: Ενας εργαζόμενος που είναι εποχικός και δουλεύει στον τουρισμό για 5 μήνες. Πέντε μήνες μ' ένα μέσο όρο 700 ευρώ το μήνα, παίρνει συνολικά 3.500 ευρώ για όλο το χρόνο, για να βγάλει 12 μήνες. Αυτός ο εργαζόμενος δεν έχει τη δυνατότητα, ούτε το χειμώνα που δε δουλεύει να κάνει διακοπές, γιατί τα λεφτά δεν του φτάνουν ούτε καν για να ζήσει. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δουλεύουν με 3.500 - 4.000 το χρόνο και καλούνται με αυτά τα λεφτά, να βγάλουν ολόκληρη τη χρονιά. Οι εποχικοί από πέρυσι παίρνουν επίδομα ανεργίας 460 ευρώ μόνο για 3 μήνες του χειμώνα και 5 μέρες, εφόσον ο επιχειρηματίας τούς κολλήσει τουλάχιστον 100 ένσημα. Αν τους βάλει 99 ένσημα δεν παίρνουν ούτε αυτό το επίδομα... Υπογραμμίζουμε ότι αυτό το επίδομα ανεργίας το έπαιρναν οι εποχικοί για 5 - 6 μήνες το χειμώνα μέχρι πρόπερσι.
Τώρα, για το αν για τους εργαζόμενους που δουλεύουν και κουράζονται υπάρχουν προγράμματα ή δυνατότητες για να κάνουν αξιοπρεπείς, όμορφες και καλές διακοπές σε καλά ξενοδοχεία, παραλίες, κάμπινγκ, το δείχνουν τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού που βγήκαν. Τα εισοδηματικά κριτήρια που υπάρχουν αποκλείουν στην ουσία, τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με «μαύρα» και ανασφάλιστοι, είναι αποκλεισμένοι από παντού έτσι κι αλλιώς.
Η άλλη όψη...

Αυτές είναι μερικές πλευρές της πραγματικότητας για τους εργαζόμενους.
Να δούμε τώρα σε τι «περιβάλλον» συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, αλλά για τους επιχειρηματίες. Σύμφωνα με φετινά στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα υπάρχει εκτίμηση, για 18,5 εκατομ. αφίξεις από το εξωτερικό (κάτι παραπάνω από πέρυσι) χωρίς να υπολογίζονται σε αυτό οι αφίξεις της κρουαζιέρας. Ο ΣΕΤΕ, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, επίσημος πια κοινωνικός εταίρος, έχει ανεβάσει σε 19 εκατομμύρια τους τουρίστες. Αν προσθέσουμε και την κρουαζιέρα θα ξεπεράσουν τα 21,5 εκατομ. για το 2014, με τα συνολικά έσοδα να ανέβουν σε 13 δισ. ευρώ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στο διάστημα Γενάρη - Απρίλη 2014, η Αθήνα είχε μια αύξηση αφίξεων τουριστών 36,1% σε σχέση με πέρυσι. Υπολογίζουν ότι θα έρθουν 750.000 επιπλέον αφίξεις στην Αθήνα και τα έσοδα θα ξεπεράσουν τα 2 δισ. ευρώ. Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα.
Σε Ρόδο, Ζάκυνθο, Κω, Κρήτη, Χαλκιδική και Κυκλάδες υπάρχει αύξηση πάνω από 50% στις τιμές των ξενοδοχείων σε σχέση με πέρυσι. Ενδεικτικά σημειώνουμε: Σαντορίνη - Καρτεράδος τον Ιούνη 2013 36 ευρώ, τον Ιούνη 2014 66 ευρώ, αύξηση 83%. Αστυπάλαια: Ιούνης 2013 60 ευρώ, Ιούνης 2014, 77 ευρώ, αύξηση 28%. Αθήνα: Ιούνης 2013 88 ευρώ, Ιούνης 2014 119 ευρώ, αύξηση 35%. Μαστιχάρι Κως: Ιούνης 2013 87 ευρώ, Ιούνης 2014 115 ευρώ, αύξηση 32%. Και πάει λέγοντας...
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ξενοδοχειακών ομίλων, των επιχειρήσεων στον Τουρισμό είναι τόσο άγριος, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για καμία παροχή προς τους εργαζόμενους, για καμία καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας. Αντίθετα, αυτός ο ανταγωνισμός λειτουργεί προς την κατεύθυνση μείωσης των δικαιωμάτων, των μισθών, της χειροτέρευσης των συνθηκών δουλειάς.
Διαψεύδονται τα πανηγύρια τους
Ο Νίκος Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού, μιλώντας στο «Ριζοσπάστη» δίνει το στίγμα της κατάστασης.
«Σε αυτό που λέμε Τουρισμός, σε όλο αυτό το πανηγύρι που γίνεται τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια, με την προσδοκία που αφήνουν κυβέρνηση και εργοδοσία, για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ότι θα επανέλθουν τα πράγματα όπως ήταν πριν, ότι θα βρουν περισσότεροι δουλειά, με τα ίδια τα νούμερά τους διαψεύδονται.
Πέρυσι που ήταν χρονιά - ρεκόρ της πεντηκονταετίας για τον Τουρισμό, απασχολήθηκαν 3,5% λιγότεροι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, αυτό και μόνο, δηλαδή δείχνει και την κατεύθυνση. Αρα, λοιπόν, όλο αυτό είναι ένα παραμύθι. Ομως, δεν είναι παραμύθι τα έσοδα, τα τεράστια έσοδα. Αυτά είναι υπαρκτά και πραγματικά. Φέτος, θα είναι ακόμα μεγαλύτερα τα έσοδα τα ταξιδιωτικά, όμως αυτός που θα ωφεληθεί όχι μόνο δεν θα είναι οι εργαζόμενοι αλλά ούτε όλες οι τουριστικές επιχειρήσεις.
Θα είναι κυρίως τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, αυτοί που έχουν διασυνδέσεις με τους «τουρ οπερέιτορς», τα μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία που ρυθμίζουν το πού θα πάει ο παγκόσμιος Τουρισμός. Βεβαίως, έχει αξία να δει κανείς, ότι ο Τουρισμός - σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού - μετατρέπεται σε ισχυρή παγκόσμια βιομηχανία. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα που λένε; Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ο Παγκόσμιος Τουρισμός το 2013 σημείωσε 5% αύξηση, παρά την οικονομική κρίση. Καταλαβαίνει κανείς πως το κεφάλαιο βρίσκει διεξόδους κερδοφορίας μέσα από τον τουρισμό, που δεν είναι ένα κομμάτι σκέτο, έχει να κάνει ο Τουρισμός με τις μεταφορές, διατροφή, με υγεία...».

Οι κρυφοί κίνδυνοι της αναισθησίας

Οι κρυφοί κίνδυνοι της αναισθησίας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρενέργειες στον εγκέφαλο μπορεί να διατηρηθούν έως και χρόνια μετά την επέμβαση

Ασθενής υποβάλλεται σε γενική αναισθησία επί τρίωρο για να συγκολληθούν σπόνδυλοι που έχουν σπάσει λόγω οστεοπόρωσης. Ολα πηγαίνουν καλά και το ίδιο και η μετεγχειρητική πορεία τις πρώτες 6 ώρες, αλλά τη βραδιά μετά την εγχείρηση η ασθενής έχει παραισθήσεις, ότι τάχα το νοσοκομείο έχει πάρει φωτιά που κατευθύνεται προς το δωμάτιό της και γι' αυτό χτυπά επανειλημμένα το κουδούνι για να προστρέξουν οι νοσοκόμες για βοήθεια. Πρόκειται για μια όχι και τόσο σπάνια περίπτωση εμφάνισης μετεγχειρητικού ντελίριο, μιας κατάστασης σοβαρής σύγχυσης και απώλειας μνήμης που μερικές φορές ακολουθεί τη γενική αναισθησία. Πέρα από παραισθήσεις, οι ασθενείς με μετεγχειρητικό ντελίριο μπορεί να ξεχάσουν γιατί βρίσκονται στο νοσοκομείο, να δυσκολεύονται να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις και να μιλάνε με ακατανόητες εκφράσεις. Αυτός ο αποσυντονισμός - που είναι πολύ πιο σοβαρός από την προσωρινή παραζάλη που μπορεί να περιμένει κανείς μετά από μια σοβαρή εγχείρηση που απαιτεί γενική αναισθησία - συνήθως παύει μετά από μια ή δυο μέρες.
Αν και οι γιατροί γνωρίζουν για την πιθανότητα τέτοιας βαθιάς σύγχυσης, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980, είχαν καταλήξει με τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους εκείνη την εποχή, ότι τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αναισθητοποίηση ενός ασθενή δεν είναι υπεύθυνα γι' αυτό το αποτέλεσμα. Αντίθετα, θεωρούσαν ότι το μετεγχειρητικό ντελίριο οφείλεται περισσότερο στην πίεση στην οποία υποβάλλεται ο οργανισμός λόγω της εγχείρησης, που ίσως με τη σειρά της αποκαλύπτει κάποιο νευρολογικό ελάττωμα, ή τα πρώιμα στάδια άνοιας. Μελέτες των τελευταίων τεσσάρων ετών δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες γι' αυτήν την εικασία και δείχνουν ότι μια αρκετά μεγάλη δόση αναισθησίας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εμφάνισης μετεγχειρητικού ντελίριο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν, επιπρόσθετα, ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι πιο επίμονη απ' ό,τι θεωρούνταν στο παρελθόν: Ακόμα κι αν πάψει η σύγχυση, η ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής και η λειτουργία της μνήμης μπορεί να υστερούν επί μήνες, σε ορισμένες περιπτώσεις και επί χρόνια.
Η βιοχημεία της αναισθησίας
Η αναισθησία είναι τριών ειδών. Η τοπική αναισθησία, η πιο ήπια μορφή, απλώς μουδιάζει μια μικρή περιοχή, όπως ένα δόντι. Ενα επίπεδο παραπάνω η αναισθησία περιοχής, που αποευαισθητοποιεί ένα μεγάλο τμήμα του σώματος του ασθενούς, με εισαγωγή φαρμάκων στη σπονδυλική στήλη, που μπλοκάρουν τα νευρικά σήματα προς τον εγκέφαλο. Συχνά ο ασθενής που υποβάλλεται σε τέτοια αναισθησία παίρνει και μια σχετικά μικρή δόση ενός ισχυρού καταπραϋντικού, όπως το προποφόλ, όχι αρκετή για να χάσει τις αισθήσεις του, αλλά ικανή για να αλλάξει την εγκεφαλική δραστηριότητα με τρόπο που κάνει το άτομο να έχει λιγότερη συναίσθηση του περιβάλλοντος και να αποκρίνεται λιγότερο σε αυτό.
Η γενική αναισθησία στηρίζεται σε ένα μείγμα φαρμάκων, που κάνουν τους ασθενείς να χάσουν πλήρως τις αισθήσεις τους, τους εμποδίζουν να κινηθούν και παρεμποδίζουν τη δημιουργία μνήμης της ίδιας της εγχείρησης. Αν και τα αναισθητικά αυτά υπάρχουν ήδη από το 1846, παραμένουν πολλά ερωτήματα για το πώς ακριβώς λειτουργούν. Εως σήμερα, οι ισχυρότερες ενδείξεις λένε ότι κατά ένα μέρος είναι αποτελεσματικά, επειδή συνδέονται με διάφορες πρωτεΐνες στην επιφάνεια των νευρώνων, που είναι κρίσιμες για τη ρύθμιση του ύπνου, της συγκέντρωσης της προσοχής, της μάθησης και της απομνημόνευσης. Επιπρόσθετα, φαίνεται ότι η διακοπή της συνήθους δραστηριότητας των νευρώνων διακόπτει και την επικοινωνία μεταξύ απομακρυσμένων τμημάτων του εγκεφάλου και αυτό με κάποιο τρόπο πυροδοτεί την απώλεια των αισθήσεων.
Παράγοντες που συνεργούν
Οταν πρωτοεντοπίστηκε το μετεγχειρητικό ντελίριο, οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν προκαλείται μόνο από συγκεκριμένα αναισθητικά. Ωστόσο, οι σχετικές έρευνες δεν κατέληξαν σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα. Ενας λόγος που οι επιστήμονες άργησαν να καταλάβουν ότι τα αναισθητικά ευθύνονται για το φαινόμενο είναι η δυσκολία διαχωρισμού τους από άλλες καταπονήσεις του οργανισμού κατά τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο, με πρώτη φυσικά την ίδια την εγχείρηση. Ο κακός ύπνος σε συνδυασμό με τον περιορισμό της κίνησης και η πληθώρα φαρμάκων που παίρνει προεγχειρητικά ο ασθενής μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση, απώλεια μνήμης, ακόμα και παραισθήσεις. Σε αυτούς τους παράγοντες συχνά έπρεπε να προστεθούν η μεγάλη ηλικία και τα νοητικά προβλήματα (όπως αρχόμενη άνοια).
Το ντελίριο είναι πιο συχνό σε σοβαρές εγχειρήσεις, που διαρκούν αρκετές ώρες και απαιτούν ο ασθενής να μείνει τουλάχιστον μία νύχτα στο νοσοκομείο. Από τους ασθενείς άνω των 60 ετών που υποβάλλονται σε καρδιακό «μπαϊπάς» ή αλλαγή βαλβίδων, περίπου το 50% νιώθουν αποπροσανατολισμένοι μετά την ανάνηψη, ενώ το ίδιο συμβαίνει μόλις στο 15% των ασθενών ίδιας ηλικίας που κάνουν εγχείρηση στο ισχίο, μια πιο σύντομη και λιγότερο επικίνδυνη επέμβαση.
Στο στόχαστρο η ποσότητα
Τώρα οι επιστήμονες επικεντρώνουν όχι στο είδος αναισθητικού, αλλά στην ποσότητα της συνολικής αναισθησίας. Υποψιάζονται ότι όσο περισσότερα αναισθητικά δοθούν σε κάποιον και κατά συνέπεια σε όσο πιο βαθύ εξαναγκασμένο ύπνο πέσει, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα εμφάνισης μετεγχειρητικού ντελίριο. Σε ασθενείς που έκαναν εγχείρηση στο ισχίο, το πρόβλημα εμφανίστηκε με διπλάσια συχνότητα σε όσους υποβλήθηκαν σε γενική αναισθησία, παρά σε εκείνους που υποβλήθηκαν σε αναισθησία περιοχής. Σε άλλη δοκιμή, όπου μετρήθηκε με πιο άμεσο τρόπο το βάθος της αναισθησίας, χρησιμοποιώντας ως μέτρο την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, διαπιστώθηκε ότι στο 83% των περιπτώσεων που χορηγήθηκε αναισθησία περιοχής, σε κάποια φάση της εγχείρησης οι ασθενείς είχαν εγκεφαλική δραστηριότητα ανάλογη εκείνης της γενικής αναισθησίας. Ηταν προφανές ότι η ποσότητα των αναισθητικών ήταν μεγαλύτερη απ' ό,τι έπρεπε, με αποτέλεσμα να επιφέρουν πλήρη απώλεια των αισθήσεων.
Σε μελέτη που έγινε το 2013, γιατροί σε νοσοκομείο του Χονγκ Κονγκ επέφεραν γενική αναισθησία σε 462 περιπτώσεις ασθενών, προσέχοντας να διατηρείται στο μέγιστο δυνατό - υπό αυτές της συνθήκες - η εγκεφαλική δραστηριότητα, ενώ σε άλλους 459 ασθενείς έλεγχαν μόνο την πίεση του αίματος και τους καρδιακούς παλμούς. Στους ασθενείς χορηγήθηκε προποφόλ, ή κάποιο αναισθητικό αέριο. Το πρωί μετά την εγχείρηση 16% των ασθενών με την ελαφρότερη αναισθησία εμφάνισε σύγχυση, σε σύγκριση με 24% των ασθενών της δεύτερης ομάδας. Περίπου 15% των ασθενών που έλαβαν τη συνήθη αναισθησία και παρουσίασαν μετεγχειρητική σύγχυση, συνέχισαν να έχουν νοητικά προβλήματα (π.χ. δυσκολία στην απομνημόνευση λέξεων) για τουλάχιστον τρεις μήνες αργότερα, σε σύγκριση με 10% όσων πήραν ελαφρότερη αναισθησία.
Πιο ευαίσθητοι οι ηλικιωμένοι
Σε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, διαπιστώθηκε ότι σε ασθενείς ηλικίας άνω των 60 ετών που υποβλήθηκαν σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, εκείνοι που δεν εμφάνισαν μετεγχειρητική σύγχυση ανέκτησαν πλήρως τις νοητικές τους ικανότητες μέσα σε ένα μήνα, ενώ οι υπόλοιποι χρειάστηκαν από 3 έως 6 μήνες για να τις ανακτήσουν. Οσοι παρουσίασαν μετεγχειρητικό ντελίριο που κράτησε περισσότερες από 3 μέρες μετά την εγχείρηση, δεν ανέκτησαν πλήρως τις νοητικές τους ικανότητες ούτε ένα χρόνο μετά την εγχείρηση.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα φάρμακα της αναισθησίας έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στους ηλικιωμένους, επειδή οι πρωτεΐνες που στοχεύουν στην επιφάνεια των νευρώνων μειώνονται όσο μεγαλώνει η ηλικία, αλλά και επειδή ο εγκέφαλός τους δεν μπορεί με την ίδια ευκολία να επανασυνδέσει απομακρυσμένες περιοχές του που αποσυνδέθηκαν εξαιτίας της αναισθησίας.
Σε αναμονή πιο συγκεκριμένων απαντήσεων, οι γιατροί παίρνουν κάποια προληπτικά μέτρα, όπως το να μιλάνε με τους ηλικιωμένους ασθενείς κατά τη διάρκεια της αναισθησίας περιοχής, ρωτώντας το όνομά τους, ώστε να βεβαιώνονται ότι δεν έχουν χάσει εντελώς τις αισθήσεις τους. Επίσης, φροντίζουν ώστε οι ασθενείς να έχουν τραφεί και ενυδατωθεί πριν από την εγχείρηση, για να υπάρχει καλύτερη ροή αίματος στον εγκέφαλο. Μετά την εγχείρηση συνιστούν οι συγγενείς και φίλοι να επισκέπτονται τον εγχειρισμένο, ώστε να επαναπροσανατολιστεί γρηγορότερα, να κοιμάται καλά τη νύχτα και περιορίζουν τα φάρμακα που τροποποιούν την εγκεφαλική δραστηριότητα, ώστε να επιτρέψουν μια πιο φυσική επαναφορά.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American

TOP READ