14 Φεβ 2014

Mείωση μισθών κατά 20% στην εφημερίδα Αυγή και μερικές σημαντικές υπενθυμίσεις

 Mείωση μισθών κατά 20% στην εφημερίδα Αυγή και μερικές σημαντικές υπενθυμίσεις

Το παρακάτω κείμενο αφιερώνεται στον κ.Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο του "ανεξάρτητου" περιοδικού unfollow

Η ιδιοκτησία επικαλείται οικονομικές δυσκολίες - Σε διαπραγματεύσεις μαζί της οι εργαζόμενοι


Σε μεσοσταθμική μείωση των μισθών των συντακτών και των υπαλλήλων της προχωρά η εφημερίδα ΑΥΓΗ επίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με πληροφορίες έχει συγκροτηθεί πενταμελής επιτροπή εργαζομένων για να διαπραγματευτεί με την ιδιοκτησία τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματοποιηθεί η μείωση των μισθών του προσωπικού της εφημερίδας της Αριστεράς ώστε να επιτευχθεί ο περιορισμός του μισθολογικού κόστους κατά 20%.

[...]

Η δικαιολογία της ιδιοκτησίας της εφημερίδας για τις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων είναι οι οικονομικές δυσκολίες, ιδίως μετά τον περιορισμό των δημοσιεύσεων των ισολογισμών των εταιρειών.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα προταθεί στους εργαζομένους η υπογραφή ατομικών συμβάσεων καθώς δεν υπάρχει εν ισχύ συλλογική σύμβαση.

Στους εργαζόμενους οφείλονται μισθοί τριών μηνών ενώ ένα μισθός τον τελευταίο χρόνο κατακρατήθηκε υπέρ του κόμματος.

Βέβαια σιγή ιχθύος τηρούν οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ για τις καθυστερήσεις των μισθών όχι μόνο στο κομματικό όργανο του κόμματος, αλλά και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Το Κόκκινο» όπου βέβαια οι μισθοί είναι πολύ χαμηλότεροι της συλλογικής σύμβασης.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν προγραμματιστεί συσκέψεις μέχρι το τέλος του μήνα, με στόχο ριζικές αλλαγές στον σχεδιασμό αλλά κυρίως στην ύλη της εφημερίδας για άσκηση πιο αιχμηρής δημοσιογραφίας με στόχο την αύξηση της κυκλοφορίας η οποία πανελλαδικά για το ημερήσιο φύλλο αγγίζει τα 1.600 φύλλα και για το κυριακάτικο τα 6.000 φύλλα.

Τα καθαρά αποτελέσματα χρήσης του 2012 της εφημερίδας Αυγή ήταν ζημιά 412.000 ευρώ ενώ οι συνολικές ζημιές στο τέλος της χρήσης του ιδίου έτους έφτασαν τα 3.198.000 ευρώ.
Πηγή: To Βήμα
Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο και μερικά σημαντικά πράγματα ακόμη.

1)Αρχικά το ρεπορτάζ του "Βήματος" περί μισθών "τριών μηνών" πρέπει λογικά να είναι λάθος, αφού η καταγγελία για τους τρεις οφειλόμενους μισθούς υπάρχει ήδη από τις 3 Νοέμβρη, άρα στα μέσα Φλεβάρη πρέπει να έχουμε αισίως φτάσει στους 5+1 που παρακρατήθηκε νταβαντζιλίκι από την Κουμουνδούρου=6!
(εκτός εάν έχει καταβληθεί ενδιάμεσα κάποιο έναντι, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε και μια πισινή για το 5+1)

2)Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει αρκετό ζεστό χρήμα προκειμένου να έχει την δυνατότητα αξιοσέβαστων επενδύσεων στην Black rock και άλλες κακόφημες εταιρείες, που μάλιστα σχετίζονται άμεσα με συμφέροντα τα οποία υποτίθεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ ...αντιστρατεύεται(!!!!!)

3)Η ίδια η Αυγή (σε αντίθεση με τον "ριζοσπάστη" για τον οποίο τόσος ντόρος έχει γίνει, χρηματοδοτείται ανοιχτά (μέσω διαφήμησης) από τον Λάτση και ανταποδίδει μάλιστα με την ύλη της, χωρίς περιέργως κάποιος να θεωρήσει πως υπάρχει εδώ κάποιο σκάνδαλο.
Εγκωμιαστικό του "Ιδρύματος Λάτση" άρθρο δίπλα από διαφήμηση της ...EUROBANK!
4)Ενώ όπως είδαμε τα διαφημιστικά έσοδα της Αυγής (στα οποία περιλαμβάνεται και κρατική διαφήμηση του ΟΠΑΠ) είναι μεγαλύτερα, τα έξοδα κυκλοφορίας της  είναι πολύ μικρότερα από του "Ριζοσπάστη", λόγω του μικρότερου τιράζ. Παρόλα αυτά κανείς δεν έχει θεωρήσει πολιτικά υπόλογη την Κουμουνδούρου για τα εργασιακά όργια που συμβαίνουν στα ΜΜΕ της (περιλαμβάνω και το "κόκκινο" όπου τα μπλοκάκια, η απληρωσιά και οι ατομικές συμβάσεις ήταν εξ'αρχής ο κανόνας).
Δεξιά η διαφήμηση του ΟΠΑΠ 
Και μιλήσαμε για τις διαφημήσεις μόνο της ηλεκτρονικής έκδοσης μέχρι στιγμής.

Συνεχίζεται....


Το «κόκκινο ανεμούριο» της Συριζαίϊκης «Αριστερής Πλατφόρμας»

 Το «κόκκινο ανεμούριο» της Συριζαίϊκης «Αριστερής Πλατφόρμας»


Του Τάκη Βαρελά.
Πηγή: 902.gr

Πώς να ανοίξεις διάλογο με έναν οπορτουνιστή, όταν έχει ήδη επιλέξει να είναι ένας εκ των εργαλείων της διαχείρισης και εκσυγχρονισμού του αστικού συστήματος σήμερα;

Τι σημασία έχει η αφετηρία ενός συνεπούς, χθες και σήμερα, οπορτουνιστή, όταν έχει εγκαταλείψει το στρατηγικό στόχο της λαϊκής εξουσίας και αναλώνεται σε κυβερνητικά πυροτεχνήματα, με αναφορά το παρελθόν του;

Τι μήνυμα στέλνει στους κομμουνιστές το «Βήμα» όταν γράφει, ότι «ήταν το αγαπημένο παιδί του Χαρίλαου», ο Λαφαζάνης;

Προς τι η πρεμούρα, για ντόπα στο Λαφαζάνη, ώστε να πάρει λίγη δροσιά από το μπόι και τον ίσκιο του Χαρίλαου;

Προς τι λοιπόν οι δάφνες από το παρελθόν, που το ανεμίζει το «Βήμα»;
Έχει τους λόγους του το «Βήμα».

Γνωρίζει καλά, πως, και με ποιες μεθόδους, θα εκλογικευτεί συστημικά ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, για να παραμείνει πιστός στο ΣΥΡΙΖΑ.

Σε όλους πλέον, είναι γνωστό, αλλά και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται πλέον ποιο καθαρά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάτι σαν «σαμπουάν 2 σε 1», κόμμα σε μια συσκευασία, με δύο συνθετικά, που στην παρούσα περίπτωση αλληλοτροφοδοτούνται, συντηρώντας την κυβερνητική παραφιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ, για κυβέρνηση της αριστεράς.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στην τελευταία δημοσκόπησή της η GPO, εμφανίζει ότι σχεδόν το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει «να μην αναγνωρίσει το χρέος η κυβέρνηση, να το εξαλείψει και να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη». Αυτή η άποψη, δε συμφωνεί με την ευρωλαγνεία του ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυβέρνησης. Περισσότερο φαίνεται να προσεγγίζει τις θέσεις του ΚΚΕ για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ με προοπτική κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει άλλος δρόμος ανάπτυξης της χώρας με ταυτόχρονη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, πράγμα που θα αποδειχθεί από το αποτέλεσμα στην κάλπη.

Αυτές οι απόψεις των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος, επιβεβαιώνουν επίσης την άλλη παράμετρο της δημοσκόπησης, σύμφωνα με την οποία το 50% των ψηφοφόρων του, δεν του έχει εμπιστοσύνη. Και εδώ έρχεται και κολλάει το «Βήμα» ως εργολάβος του συστήματος, να μερεμετίσει τις στάσεις, όσων διαφωνούν με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας το κομμουνιστικογενές παρελθόν των στελεχών του.

Αυτό το ρήγμα, και ίσως μια πιθανή στροφή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ ενόψει των ευρωεκλογών και των περιφερειακών εκλογών, προσπαθεί να ανακόψει το «Βήμα».

Ξέρουν στο «Βήμα», ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει μακρύ δρόμο. Ξέρουν επίσης, ότι θα έρθουν χειρότερες μέρες για το λαό. Ξέρουν επίσης, ότι η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, με παράλληλη στροφή προς το ΚΚΕ, αποτελεί πρώτο κίνδυνο για το αστικό σύστημα. Και ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης, το «Βήμα», για το συμφέρον της αστικής τάξης, σήκωσε το «κόκκινο ανεμούριο» της «Αριστερής Πλατφόρμας» του Λαφαζάνη, με τα περί «χαϊδεμένου παιδιού» του Χαρίλαου κλπ.
Ο επιστημονικός οπορτουνισμός επιχειρεί να στείλει το μήνυμα: «Εμείς είμαστε εδώ, το παρελθόν μας είναι εδώ, οι αγώνες μας είναι εδώ». Εμφανίζουν ως διακαή πόθο τους, να ταυτοποιήσουν στο πρόσωπο Λαφαζάνη, το «κομμουνιστικό» αντίβαρο μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, που θα τον κρατήσει στον «ίσιο δρόμο» για το... σοσιαλισμό. Άρα, «μη φοβάστε για την ψήφο σας, θα πιάσει τόπο». Ο εγκλωβισμός εν εξελίξει...

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει άσφαιρες ομοβροντίες στην αστική τάξη, έτσι για ξεκάρφωμα, με αντικειμενικό σκοπό να εγκλωβίζει ριζοσπάστες αγωνιστές, σπέρνοντάς τους αυταπάτες, ότι ο λύκος θα γίνει σύντροφος με το αρνί και μαζί, θα οικοδομήσουν μια παραδεισένια κοινωνία! Όχι στη δευτέρα παρουσία, αλλά στην ...πρώτη.

Ναι, για προς τα εκεί θέλουν να μας πάνε. Να γυρίσουν τους λαούς στην πρώτη παρουσία, γυμνούς, μαζί με τον Αδάμ, το φίδι και την Εύα! Σε ένα νέο σύστημα αριστερού τύπου, κάτι σαν δημοκρατική δουλεία, με αδαμιαία περιβολή, έτσι για να κρατάμε και το έθιμο!

Για αυτό και οι κρωγμοί του Καρτερού στην «Αυγή» (όχι που δεν θα έκραζε ο Καρτερός) περί κουτσομπολιών, που δείχνει ταυτόχρονα και την ποιότητα του ανδρός, για το πώς αντιλαμβάνεται τα κομματικά ντοκουμέντα. (Αλλά πώς να το κάνουμε κύριε Καρτερέ, το κουτσομπολιό είναι κύριο χαρακτηριστικό του κόμματος σας, όπου οικοδομείται η παλαιάς κοπής, «νέα» σοσιαλδημοκρατία, η οποία εμπεριέχει όμως μέσα της, κάτι το πολύ σημαντικό: Το διαλυτικό σπέρμα των επιστημονικών οπορτουνιστών της νεότητάς σας, που αφού παραιτηθήκατε και απαρνηθήκατε τις κομμουνιστικές αξίες, επιδίδεστε σε λαθροχειρία αξιών και ιδανικών).

Από την άλλη, η ηγεσία τους σήμερα χαριεντίζεται με την αστική τάξη, δίνοντας εξετάσεις μαζί με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα, για το ποιος καλύτερα, θα κυβερνά, για να γεμίζει τα επόμενα χρόνια τα σεντούκια της η πλουτοκρατία.

Στα χρόνια που πέρασαν, μας έδειξαν πολλά. Από που ξεκίνησαν, το ξέρουμε. Τα έργα τους τα είδαμε στην ΕΕ, στο εργατικό κίνημα, στους Δήμους, στις Περιφέρειες και τις Κοινότητες, Το που θα φτάσουν, το βλέπουμε. Ο κατήφορος τους, δεν έχει πάτο. Φαίνεται, ότι είναι αποφασισμένοι για όλα.
Αύριο, θα συγκυβερνήσουν. Τότε, ο επιστημονικός οπορτουνισμός, να είστε σίγουροι, ότι θα έχει βρει όλα τα επιχειρήματα για να τεκμηριώσει το συμβιβασμό του, στηρίζοντας το θάψιμο του ταξικού κινήματος που θα στοχεύει το σοσιαλισμό.

Όσοι λοιπόν στο παρελθόν αγωνίστηκαν με το ΚΚΕ, για να δει ο λαός καλύτερες μέρες, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Γιατί η πάλη για το σοσιαλισμό είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ. Με ταξικούς κανόνες, ταξικές επιλογές και ταξική συλλογική δράση, χωρίς αυταπάτες, μοιρολατρία και προ παντός ολιγωρία.

Οι φίλοι του ΚΚΕ γνωρίζουν ότι οι κομμουνιστές, έφτιαχναν και φτιάχνουν ταξικές κοινωνικές συμμαχίες, με την εργατική τάξη, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Και, υπό αυτήν την έννοια, τα πολιτικά παράγωγα της αστικής τάξης τύπου ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο γεωγραφικός προσδιορισμός των αριστερών εδράνων της Βουλής, το νέο πολιτικό προσωπικό της αστικής διακυβέρνησης και τίποτε άλλο.

Η πραγματική ανατρεπτική δύναμη, βρίσκεται στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού. Καμιά άλλη επιλογή δεν αποτελεί εγγύηση για το καλό του λαού.

Εντυπωσιάζει για άλλη μια φορά ο εγκέφαλος του παγκόσμιου διανοητή

 Εντυπωσιάζει για άλλη μια φορά ο εγκέφαλος του παγκόσμιου διανοητή

Τσίπρας: Ακύρωση του Μνημονίου και τέλος στη λιτότητα, η πρώτη πράξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Τα άκουσαν Τσίπρας – Δασκαλόπουλος: Πως θα κυβερνήσεις έτσι με τη Δεξιά; Μην πιάνετε στο στόμα σας τον Καστοριάδη

Μεγάλη ένταση επικράτησε το απόγευμα της Πέμπτης στο Πολεμικό Μουσείο κατά τη διάρκεια της κοινής ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα και του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, στο πλαίσιο εκδήλωσης με τίτλο ««Παραγωγική Ανασυγκρότηση: Η πρόκληση της επόμενης μέρας».

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας κ. Δασκαλόπουλου, ένας ακροατής σηκώθηκε μαινόμενος και άρχισε να φωνάζει τόσο στον πρόεδρο του ΣΕΒ όσο και στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αφορμή ήταν μια αποστροφή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου για τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Εκείνη τη στιγμή ο ακροατής άρχισε να ουρλιάζει αναφέροντας προς τον πρόεδρο του ΣΕΒ «Εσεις μην πιάνετε στο στόμα σας τον Καστοριάδη».

Στη συνέχεια απευθύνθηκε και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και του ανέφερε «Κι εσύ δεν θα έπρεπε να είσαι αυτή τη στιγμή εδώ. Πως θα κυβερνήσεις; Με την Δεξιά;».

[...]

Ο Αλέξης Tσίπρας παίρνοντας το λόγο απάντησε αρχικά στα όσα είπε ο οργισμένος πολίτης καλύπτοντας κατά κάποιο τρόπο τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο.

«Δεν κατανοώ την ενόχληση κάποιων ούτε τον εκνευρισμό τους» τόνισε και πρόσθεσε με νόημα ότι «εδώ και πενήντα χρόνια σας έχουν μάθει και σας λένε ότι οι Κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια και τις καταθέσεις και τώρα σας ενοχλούν οι αναφορές στον Καστοριάδη και στον Λένιν».
Βήμα

H αποφασιστική στροφή, αληθινά τερατώδης, γίνεται με τον Λένιν, που είναι ο αυθεντικός δημιουργός του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Κορνήλιος Καστοριάδης

...η πορεία του Κομμουνισμού -η πορεία προς τη θηριωδία, τον ολοκληρωτισμό, τα Γκουλάγκ έως την κατάρρευση- απαιτεί οπωσδήποτε πολύ βαθύ στοχασμό και συναγωγή συμπερασμάτων.
Κορνήλιος Καστοριάδης
ΕΛΕΟC!!!!!!

Αλλο μείγμα θέλουν οι εργατοπατέρες ΣΕΣ - ΓΣΕΕ

Αλλο μείγμα θέλουν οι εργατοπατέρες ΣΕΣ - ΓΣΕΕ

Στη ρότα της κριτικής στην κυρίαρχη πολιτική στην ΕΕ, κριτική που εκφράζει τις επιδιώξεις μερίδων της πλουτοκρατίας για άλλο μείγμα διαχείρισης, χωρίς να αλλάζει η βαθιά αντεργατική πολιτική της, κινήθηκε η Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Συνάντηση Κορυφής που έγινε χτες στην Αθήνα, με τη συμμετοχή της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), μετά από πρόσκληση της ΓΣΕΕ. Υπενθυμίζουμε ότι η ΣΕΣ υπήρξε πάντα το μακρύ χέρι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου μέσα στο εργατικό κίνημα στα κράτη-μέλη της ΕΕ. Γι' αυτό άλλωστε στην παρέμβασή της η γγ της ΣΕΣ Μπ. Σεγκόλ δεν έκρυψε την ικανοποίησή της για την αναγνώριση του έργου και της αποστολής της Συνομοσπονδίας από τα θεσμικά όργανα της λυκοσυμμαχίας. «Είμαστε ευτυχείς - είπε - που η ΕΕ μας αναγνώρισε ως κοινωνικούς εταίρους». Δηλαδή, ότι η ΣΕΣ συμβάλλει με επάρκεια στο να περνάει η γραμμή του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα.

Την «επαναθεμελίωση και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, που καταρράκωσαν οι ασκούμενες πολιτικές των ευρωπαϊκών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» πρόβαλε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αποδίδοντας στο κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης τις αντεργατικές ανατροπές που κλιμακώθηκαν σε συνθήκες κρίσης. Βέβαια, «κοινωνικό κράτος» στην ΕΕ και στη χώρα μας, που να υπηρετεί τους εργαζόμενους και τους λαούς της, δεν υπήρξε ποτέ. Η σημερινή ΕΕ, ανεξάρτητα από πολιτικές διαχείρισης, είναι η συνέχεια και η φυσική εξέλιξη της ΕΚΑΧ, της μετέπειτα ΕΟΚ, στη συνέχεια της ΟΝΕ. Η σημερινή ΕΕ είναι η ΕΕ της καπιταλιστικής κρίσης. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική, αφού από τη γέννησή της κουμάντο σε αυτή κάνουν τα μονοπώλια.

Αλλωστε και οι τοποθετήσεις των συνδικαλιστών της ΣΕΣ δεν αμφισβητούν στο παραμικρό την ταξική ουσία αυτού του οικοδομήματος. Αυτό που προτείνουν είναι μόνο ένα άλλο μείγμα διαχείρισης, «επεκτατικής» οικονομικής πολιτικής, το οποίο μάλιστα υπήρξε σε άλλες φάσεις των οικονομικών κύκλων. Λένε, μάλιστα, ευθαρσώς ότι τα «ευεργετήματα» από τον εμπλουτισμό του μείγματος με περισσότερα επεκτατικά μέτρα θα πρέπει να κατευθύνονται απευθείας στα μονοπώλια και να υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, η ΣΕΣ προτείνει «έναν επενδυτικό στόχο της τάξεως του 2% του ΑΕΠ της ΕΕ ετησίως για μια περίοδο 10 ετών που θα συμβάλλει επιπροσθέτως στην τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων μέσα από τον προσανατολισμό τους προς καινοτόμα προγράμματα εκσυγχρονισμού».

Χρηματοδοτήσεις προς τα μονοπώλια ζητάει η ΣΕΣ, ό,τι δηλαδή ζητάνε και οι καπιταλιστές. Ορίζει μάλιστα το ποσό στα 250 δισ. ευρώ, με το φερετζέ της δημιουργίας «ποιοτικών θέσεων εργασίας»! Στην πράξη, βέβαια, αναγνωρίζει πως «οι επενδύσεις αυτές θα προωθήσουν τη δημιουργία μιας ισχυρής βιομηχανικής βάσης» στην ΕΕ. Αυτό ακριβώς εκφράζει και η διαπίστωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι σε αντίθεση με την ΕΕ, «στις ΗΠΑ, οι ασκούντες οικονομική πολιτική πειραματίζονται με τον απαιτούμενο πραγματισμό με εργαλεία και πολιτικές, που αν και δεν ταυτίζονται με αυτές των συνδικάτων, στοχεύουν να περιορίσουν τις δραματικές συνέπειες της χρηματοπιστωτικής και της οικονομικής κρίσης». Φαίνεται ότι στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού πληθαίνουν οι θιασώτες του «μοντέλου Ομπάμα». Μόνο που όπως αποδείχνει και η πείρα από τη διαχείριση της κρίσης στις ΗΠΑ, είναι και αυτό ένα «μοντέλο» διεξόδου για τα μονοπώλια και όχι τους εργαζόμενους.

Συμπληρωματικά στα παραπάνω, ο γγ της ΓΣΕΕ Ν. Κιουτσούκης περιέγραψε ως εξής το μείγμα που προκρίνουν οι εργατοπατέρες για την ΕΕ: «Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με πολιτικές αμοιβαιότητας του χρέους, μακριά από αθέμιτους οικονομικούς πατριωτισμούς και σκοπιμότητες (...) Γοργά και σταθερά βήματα για κεντρική πολιτική διακυβέρνηση που θα σέβεται τις εθνικές ιδιαιτερότητες και δεν θα αγνοεί τις ζωτικές κοινωνικές ανάγκες. Με ισχυρή κοινωνική διάσταση της ΟΝΕ και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, ενιαίους όρους και κανόνες στην εσωτερική αγορά, κοινά επιτόκια δανεισμού και κοινούς φορολογικούς συντελεστές. Μια ομοσπονδία εθνών - κρατών με ισόρροπη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, καταμερισμό της βιομηχανικής πολιτικής και τελικό στόχο την πραγματική σύγκλιση».

Η κριτική στο κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης της ΕΕ, η αναζήτηση δανείων και «μοντέλων» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν επιβεβαιώνουν μόνο την προσπάθεια των εκπροσώπων της ΕΕ να παγιδεύσουν τους εργαζόμενους στην αστική διαμάχη για το ποια πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού θα τονώσει και θα σταθεροποιήσει την αναιμική ανάκαμψη, τη στιγμή μάλιστα που μεγαλώνουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο εσωτερικό τους. Ταυτόχρονα δείχνουν τη γραμμή που υπηρετούν, γραμμή υπεράσπισης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, από τον οποίο μόνο τα χειρότερα έχει να περιμένει ο λαός.

Αυτοί «κουμπώνουν», ο λαός να «κουμπώνεται»...

Αυτοί «κουμπώνουν», ο λαός να «κουμπώνεται»...
Την περασμένη Δευτέρα, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, εκπροσώπησε το κόμμα του στην κοπή της πίτας της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας. Στο χαιρετισμό του είπε μεταξύ άλλων: «Εμείς εκτιμούμε ότι ο τομέας της παραγωγής αξιόπιστου ελληνικού φαρμάκου είναι ένας τομέας που δίνει στην Ελλάδα συγκριτικό πλεονέκτημα. Διαθέτει η χώρα υψηλή τεχνογνωσία, άλλωστε αυτό το αποδεικνύουν οι προσπάθειες των ελληνικών εταιρειών και η δυνατότητά τους να ανταγωνίζονται με αξιόπιστο τρόπο και να μπαίνουν σε αγορές της Ευρώπης και αλλαχού (...) Απαιτείται δίπλα σε αυτές τις προϋποθέσεις μια πολιτική βούληση που θα 'ρθει σε σύγκρουση - είναι αναγκαίο στο πλαίσιο της ίδιας της λειτουργίας της αγοράς - να 'ρθει σε σύγκρουση και με ξένα συμφέροντα (...) Ως αυριανή διακυβέρνηση της χώρας είμαστε αποφασισμένοι να αναπτύξουμε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας (...)».
***
Το Δεκέμβρη του 2013, ο υπεύθυνος Ενέργειας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Μεσσηνίας Θανάσης Πετράκος, μαζί με το βουλευτή Βοιωτίας Γιάννη Σταθά επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας «Αλουμίνιον της Ελλάδος» στη Βοιωτία. Σημειώνουμε ότι η επιχείριση βρίσκεται στα «μαχαίρια» με τη ΔΕΗ, από την οποία, όπως και άλλες επιχειρήσεις στον κλάδο του Μετάλλου, ζητάει να μειώσει το κόστος του ρεύματος. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκαν με το σωματείο και τη διεύθυνση του εργοστασίου. Σύμφωνα με δικό τους δελτίο Τύπου, τους έγινε ενημέρωση «για τα προβλήματα και τις προοπτικές του εργοστασίου». Τι είπαν οι ίδιοι; Αντιγράφουμε από το δελτίο Τύπου: «Οι βουλευτές τόνισαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει έμπρακτα την βιομηχανία της χώρας και τις θέσεις εργασίας που απασχολούνται σε αυτή (...) O ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μια σειρά μέτρων ώστε να την καταστήσουν βιώσιμη και ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά. Βασικά στοιχεία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι (...) Το σταθερό οικονομικό περιβάλλον των επιχειρήσεων αυτών. Η δραστική μείωση του ενεργειακού κόστους».
***
Το Σεπτέμβρη του 2008, ο κλωστοβιομήχανος Λαναράς, με τις πλάτες σωματείων όπου πλειοψηφούσε συνδικαλιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ, έσερνε τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν με αίτημα να εγγυηθεί η κυβέρνηση για την εκ νέου δανειοδότησή του, προκειμένου να σώσει τάχα τις θέσεις εργασίας. Βέβαια, το σχέδιο ανασυγκρότησης των επιχειρήσεών του, με βάση το οποίο διεκδικούσε τα δάνεια, προέβλεπε δεκάδες απολύσεις και συρρίκνωση των εργοστασίων, ενώ είχε κλείσει ήδη μονάδες ή τις μετανάστευσε στη Βουλγαρία. Αυτό σε τίποτα δεν εμπόδισε τον τότε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, να δηλώσει για την απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ να «παγώσει» προσωρινά τη χρηματοδότηση του Λαναρά: «Είναι παντελώς αυθαίρετη και αδικαιολόγητη, ενώ οδηγεί στο κλείσιμο τα "Ενωμένα Κλωστήρια" σε μια περίοδο που ακολουθούν, κατά κοινή αναγνώριση, επιτυχημένη πορεία για την εξυγίανση και την κερδοφορία».
***
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΣΕΒ, στην οποία ρωτήθηκε μεταξύ άλλων για το αν ανησυχεί με το ενδεχόμενο να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως είπε, ο ΣΕΒ δεν έχει πρόβλημα να συνεργαστεί με οποιονδήποτε σχηματίσει κυβέρνηση, επειδή ανεξάρτητα από τη «ρητορική» και τα «ιδεογράμματα» του κάθε κόμματος, «έχει κι η σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα ορισμένα, ας πούμε, "δόγματα". Ενα από αυτά λέει ότι (...) η προοπτική μιας νέας ανάπτυξης μπορεί να προέλθει σήμερα μόνο από τις δυνάμεις της παραγωγικής οικονομίας. Ποια κυβέρνηση μπορεί να το αγνοήσει αυτό και να επιτύχει;». Με απλά λόγια, ο πρόεδρος του ΣΕΒ λέει ότι ο καπιταλισμός έχει τους δικούς του νόμους, τους οποίους, όποιος ορέγεται να τον διαχειριστεί, δεν μπορεί να τους υπερβεί. Οι διαβεβαιώσεις που δίνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε ευκαιρία, ότι η ενίσχυση των καπιταλιστών με προνόμια και χρήμα είναι προτεραιότητα αν κυβερνήσουν, «κουμπώνουν» άψογα με τις διαπιστώσεις του ΣΕΒ. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι έχουν χίλιους λόγους να «κουμπώνονται» όταν ακούν τον ΣΥΡΙΖΑ (και οποιονδήποτε άλλον) να λέει ότι μια δική του κυβέρνηση θέλει και μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή διαχείριση στο έδαφος του καπιταλισμού...

Ερωτήματα - παγίδες...

Ερωτήματα - παγίδες...


«Τι θα γίνει στο δεύτερο γύρο στις εκλογές της Αθήνας με τη Χρυσή Αυγή»; Αυτό έπαιζε στα κανάλια τις προηγούμενες μέρες με αναλύσεις επί αναλύσεων και με ερωτήματα, απευθυνόμενα προς υποψηφίους του ΚΚΕ «εσείς τι θα κάνετε»;
Από πού, άραγε, προέκυψε αυτό το ερώτημα; Πώς ξέρουν ότι οι εργαζόμενοι της Αθήνας θα στείλουν τη ΧΑ στο δεύτερο γύρο των εκλογών; Μήπως με τα ερωτήματα που θέτουν το επιδιώκουν; Μήπως άραγε θέλουν τη ΧΑ στο δεύτερο γύρο για κάποιους λόγους;
Το ερώτημα αυτό προέκυψε από το πουθενά, το έβγαλαν κυριολεκτικά από την «κοιλιά» τους. Αν στηρίζονται στα δημοσκοπικά στοιχεία που δείχνουν ότι ένα ποσοστό ανέχεται τη ΧΑ και ένα άλλο τρομοκρατείται από τη δράση της είναι καθαρό ότι με όλη αυτήν την καθόλου αθώα προπαγάνδα ενισχύουν και τη μια και την άλλη τάση. Βεβαίως, καθόλου περίεργη δεν είναι η αξιοποίηση της ΧΑ είτε ως υποδοχέα ψήφων διαμαρτυρίας είτε ως μπαμπούλα από το σύστημα - που υποτίθεται ότι τη διώκει - αλλά στην πραγματικότητα την εκτρέφει...
Θυμίζουμε ιστορικά το παράδειγμα των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, όταν τέθηκαν στο γαλλικό λαό τέτοια διλήμματα και πώς αξιοποιήθηκαν...
Στις προεδρικές εκλογές του 2002, στη Γαλλία, στον πρώτο γύρο, ο υποψήφιος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Ζαν Μαρί Λεπέν πέρασε τον υποψήφιο των σοσιαλιστών Ζοσπέν και βγήκε δεύτερος μετά τον δεξιό Σιράκ, με τον υποψήφιο του Γαλλικού ΚΚ που δήλωνε ότι στο β' γύρο θα στηρίξει Ζοσπέν να κατακρημνίζεται στο 3,5 %. Στο β' γύρο όλα τα κόμματα, μαζί και το Γαλλικό ΚΚ, υποστήριξαν τον Σιράκ για να αντιμετωπίσουν το φασιστικό κίνδυνο του Λεπέν! Με αποτέλεσμα, ο Σιράκ να εκλεγεί με συντριπτικό ποσοστό και οι Γάλλοι να πανηγυρίζουν για τη «νίκη της δημοκρατίας»... Το αποτέλεσμα, βεβαίως, ήταν παραπέρα υποχώρηση του εργατικού κινήματος και σήμερα το «εκσυγχρονισμένο» Εθνικό Μέτωπο, με επικεφαλής την κόρη του Λεπέν, να εμφανίζεται με ποσοστά γύρω στο 30% ...
Οι λογικές «να ψηφίσουμε τον αντιμνημονιακό για να μη βγει ο μνημονιακός», «να ψηφίσουμε τον αριστερό για να μη βγει ο δεξιός», τώρα «να ψηφίσουμε κάποιον άλλον για να μη βγει ο φασίστας» κρύβουν την πραγματική ουσία ποιο κόμμα στηρίζει ποια ταξικά συμφέροντα... Ο λαός να στηρίξει τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» να μην μπει σε τέτοιες λογικές. Ο λαός μπορεί να λύσει το δίλημμα αυτό, απομονώνοντας τους υποψηφίους της ΧΑ από τον πρώτο γύρο, στηρίζοντας τους υποψήφιους του ΚΚΕ.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ετοιμάζει τζάμπα εργάτες για το κεφάλαιο

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ετοιμάζει τζάμπα εργάτες για το κεφάλαιο


Οι άνεργοι νέοι της Αυστραλίας που λαμβάνουν το επίδομα της ανεργίας θα υποχρεωθούν, βάσει νόμου που επεξεργάζεται η Φιλελεύθερη Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση Αμποττ, να εργάζονται τζάμπα, εθελοντικά, σύμφωνα με την έκφρασή της.
Η κυβέρνηση θα ζητήσει από τις δημαρχίες να στρατολογήσουν «εθελοντές» από τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους της χώρας, για να απασχολούνται σε διάφορους τομείς, όπως για παράδειγμα στη συλλογή των σκουπιδιών, στη συντήρηση πάρκων και σε οίκους ευγηρίας.
Επίσης, ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών της Κυβέρνησης Αμποττ, Κέβιν Αντριους, την περασμένη βδομάδα ανακοίνωσε ότι το σύστημα κοινωνικής Πρόνοιας της Αυστραλίας τελεί υπό αναθεώρηση, σε ό,τι αφορά στα επιδόματα ανεργίας και ανικανότητας. Οπως ανακοινώθηκε, θα σταματήσει η χορήγηση του επιδόματος ανικανότητας σε πολλούς νέους, ενώ σύμφωνα με το σχέδιο, οι νέοι που παίρνουν τέτοια επιδόματα θα στέλνονται στην επαρχία για εργασία.
Σημειώνεται ότι ο αριθμός των ατόμων που λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας αυξήθηκε τον περασμένο χρόνο κατά 20%. Τον περασμένο Νοέμβρη, από τα 805.000 άτομα που λάμβαναν το επίδομα ανεργίας τα 224.812 είναι πάνω από ένα χρόνο άνεργοι.

TOP READ