8 Ιουν 2013

Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας

Οι Τούρκοι είναι φίλοι μας 
 Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνεις, εάν κατέβεις να ζήσεις στην αθήνα, είναι να προσπαθήσει να νοστιμέψεις τη ζωή σου, μεταφορικά αλλά κυρίως κυριολεκτικά. Και αυτό, σε μια πόλη χωρίς τα φαγάδικα της λδ του βορρά, σημαίνει πρωτίστως να μάθεις τα τούρκικα στέκια, για να βρεις καμιά πικάντικη γεύση με μπαχαρικά, να σου ξυπνήσει αναμνήσεις απ’ τη μαμά-πατρίδα και να νιώσεις συγκίνηση, σαν τον χωραφά στην πολίτικη κουζίνα· ή τον οβελίξ, όταν επιστρέφει από τη βρετανία και το «γελαστό αγριογούρουνο», που δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να είναι χαμογελαστό, από τη στιγμή που επιμένουν να το σερβίρουν με μέντα (και τζατζίκι χωρίς σκόρδο).

 Το δεύτερο πράγμα που ανακαλύπτεις σε αυτά τα μέρη, μετά τις φοβερές γεύσεις, είναι πως κατά κανόνα οι ιδιοκτήτες τους είναι αριστεροί και πολιτικοί πρόσφυγες. Που μπορείς να το καταλάβεις και από κάποιες κινήσεις, κάποια αφίσα που τους «προδίδει», κάποιες γνωστές φυσιογνωμίες στις οποίες σκοντάφτεις και στις πορείες, ή και από τον κόσμο που συχνάζει, σε τελική ανάλυση. Ή να το μαντέψεις απλώς με παιδική βεβαιότητα, γιατί σου φαίνονται καλοί άνθρωποι, και δεν μπορεί παρά να είναι δικοί μας.

 Ναι αλλά τι ακριβώς σύντροφοι είναι και πού ανήκουν πολιτικά; Αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Καταρχάς γιατί ο πολιτικός χάρτης και το «αριστερόμετρο» της τουρκίας είναι αρκετά μπερδεμένα, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα. Βασικές σταθερές είναι το έντονο κουρδικό στοιχείο κι η δράση που κινείται μεταξύ των παρυφών της νομιμότητας και του ένοπλου κινήματος. Κι αυτή η ιδιαιτερότητα κάνει τους τούρκους συντρόφους να ανοιγοκλείνουν κατά περίσταση, σα βεντάλια. Καχύποπτοι και σκληρόπετσοι, από τις συνθήκες, απέναντι σε κάθε άγνωστο υποψήφιο εχθρό· έξω καρδιά –παρά τα βιώματα, που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους- με τους συντρόφους· κι εντελώς πλατιοί στον απλό κόσμο, όταν βρουν μια χαραμάδα για να ρθουν σε επαφή με τις λαϊκές μάζες. Κι αυτό δεν το συνάγω μόνο από την τωρινή στάση του τεκαπέ αλλά κι από την εμπειρία μου στην τουρκία, στο διεθνές κάμπινγκ του εμεπ, που είχε τέτοιο χαρακτήρα, και σε κάποιες στιγμές δε θύμιζε χώρο πολιτικής νεολαίας, αλλά εφηβική κατασκήνωση.

 Υπάρχει λοιπόν καταρχάς το αδελφό τεκαπε, που βάση μεγέθους και του μύθου για τη δημιουργία του υπό την καθοδήγηση του θανάση παπαρήγα θα μπορούσε να θεωρηθεί νομαρχιακή οργάνωση του κουκουέ, χωρίς φυσικά να λειτουργεί ως τέτοια. Το κόμμα έχει καλές σχέσεις και με το εμεπ. το οποίο διατηρεί επαφές και με το ναρ. Αλλά το ελληνικό του αντίστοιχο είναι η κίνηση ανασύνταξη 1918-55. Και συμμετέχουν μαζί στη διεθνή των οπαδών του χότζα. Αν και το εμεπ συμμετέχει και σε ένα ευρύτερο ενωτικό μέτωπο όπου πρέπει να παίρνουν μέρος και κάτι τροτσκιστές αν θυμάμαι καλά. Αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο.

 Υπάρχουν επίσης τέσσερα διακριτά μου-λου (για όσους τυχόν θεωρούν υπερβολή τα δύο δικά μας και δεν κατανοούν το λόγο ύπαρξής τους) που κατηγορούν το ένα το άλλο για ρεφορμισμό, όπως τα ιουδαϊκά λαϊκά μέτωπα των μόντι πάιθονς. Αλλά και το dhkp-c, που θα το δούμε λίγο πιο κάτω. Και αυτός ο κατάλογος δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση εξαντλητικός για τις οργανώσεις και τις πολιτικές ομάδες που δρουν στην τουρκία.

 Κατά δεύτερον, η χαρτογράφηση αυτή καθίσταται δύσκολη, γιατί όλες οι παραπάνω οργανώσεις δεν έχουν ακριβώς τις καλύτερες σχέσεις, γι’ αυτό κι όταν συζητάς για τις μεταξύ τους διαφορές με κάποιο μέλος τους, νιώθεις σα να περπατάς σε ναρκοπέδιο όπου πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός για να μην πυροδοτήσεις με κάποια άστοχη φράση την έκρηξη του συνομιλητή σου και τον δεις να γίνεται τούρκος από το θυμό του.

 Αλλά ας περάσουμε στο κυρίως πιάτο. Το καλύτερο φαγητό το έχει μακράν η «ασία», σε μια πολύ ιδιαίτερη περιοχή, πίσω από την πλατεία αμερικής, στην ευρύτερη περιοχή του άγιου παντελεήμονα. Ανήκει σε μια οικογένεια αριστερών πολιτικών προσφύγων, (όπως προδίδει και μια αφίσα του τσε), αγνώστων –σε μένα τουλάχιστον- λοιπών πολιτικών στοιχείων, με πατέρα σπουδαγμένο γιατρό, που αξιοποιεί τις γνώσεις του στο ψήσιμο των κεμπάπ.

 Ακολουθεί από κοντά το λέιλιμ-λέι στου γκύζη, όπου –όπως είχαμε πει σε παλιότερη ανάρτηση- κάθε δεύτερο σάββατο εμφανίζονται ζωντανά οι υπεραστικοί του βουρνούκιου. Οι οποίοι έβγαλαν πρόσφατα ένα ωραίο τραγούδι για την αντιφασιστική νίκη των λαών, με δεσπόζουσα αναφορά στο σύντροφο με το μουστάκι στην πρώτη στροφή –που πέρασε παρά τις αντιδράσεις της εσωτερικής αριστερής αντιπολίτευσης.

 Η κολεκτίβα του μαγαζιού διοργανώνει διάφορες εκδηλώσεις (καλή ώρα αυτή τη δευτέρα για την εξέγερση στην τουρκία) και παραδίδει δωρεάν μαθήματα τούρκικων –με μια σφισσα που συμμετείχε να προσπαθεί να εξηγήσει στην καχύποπτη μητέρα της για ποιο λόγο το κάνουν δωρεάν και ότι δεν κρύβεται κάποια τούρκικη προπαγάνδα πίσω από όλα αυτά. Παράλληλα φιλοξενεί τη λασυ (λαϊκή συνέλευση) του γκύζη, που κινείται μάλλον σε λογική αντάριζα, και με αυτούς διατηρούν και τις περισσότερες πολιτικές επαφές σαν κολεκτίβα.

 Αλλά ο κιαμίλ, που είναι πρώτος μεταξύ ίσων εκεί, σου κερδίζει το σεβασμό με τις ιστορίες που διηγείται από τα νιάτα του στην τουρκία. Όπου είχε αγοράσει, έφηβος, το πρώτο πολιτικό βιβλίο του με το υστέρημα από το χαρτζιλίκι του (μια συλλογή του χικμέτ), αλλά αναγκάστηκε με πόνο ψυχής να το καταστρέψει για να μην πέσει στα χέρια των αρχών ως ενοχοποιητικό στοιχείο. Εκεί επικρατούσε ένα ιδιότυπο καθεστώς λογοκρισίας, όπου κάποια μαρξιστικά βιβλία κυκλοφορούσαν ελεύθερα μεν στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αλλά πρακτικά απαγορευόταν η πώλησή τους στο αναγνωστικό κοινό. Γι’ αυτό κι οι σύντροφοι πήγαιναν με το πιστόλι στο χέρι και εξηγούσαν στον βιβλιοπώλη τι επιλογές είχε: ή να τους πουλήσει τα βιβλία που ήθελαν, ή να του τα κλέψουν.

 Κάτι ανάλογο ισχύει και με τους κούρδους που έχουμε στη θεσσαλονίκη, που είχαν επαφές με οτιδήποτε συνεπές κινούνταν αριστερά του σύριζα, αλλά τελευταία έχουν αραιώσει από εμάς και κλίνουν μάλλον κριτικά προς το εξωκοινοβούλιο. Και έχουν μια ταβέρνα κοντά στην ετ-3, όπου συχνάζει και ο ηλεκτρολόγος της κίνησης 18-55, που είναι ο αδελφός πολιτικός φορέας του εμεπ, όπως είδαμε, (δύο αναφορές στην ίδια ανάρτηση παίζει να είναι και κάποιου είδους ρεκόρ για την οργάνωση!). Η οποία ταβέρνα είχε μπει πρόσφατα και στο στόχαστρο κάτι ντόπιων φασιστοειδών. Και μια φορά που πήγαμε ο σύντροφος που μας σέρβιρε, μας έφερνε τα πιάτα με χέρια τρεμάμενα, που του είχε μείνει κουσούρι από τα βασανιστήρια στις φυλακές. Και εκεί σου κόβεται η όρεξη και σκέφτεσαι σιωπηλός με τι μούτρα να του ασκήσεις σοβαρή πολιτική κριτική απ’ την ασφάλεια της θέσης σου.
 Αν και εκεί που το χάνουν περισσότερο, δεν είναι στο πολιτικό, αλλά στις γεύσεις. Μα είναι δυνατό να έχουν οι χαμουτζήδες καλύτερη τούρκικη κουζίνα από εμάς εδώ;

 Άφησα για το τέλος το dhkp-c, που έχει άριστες σχέσεις με το κόμμα (αλλά όχι και με το τεκαπε) κι είναι κάτι σαν το κουκουέ του 50’, με το όπλο παρά πόδας και τσακισμένο απ’ την παρανομία, αλλά χωρίς την εδα και τον κύρκο. Οι σύντροφοι έχουν το σόφρα, ένα ωραίο μαγαζί στην κάνιγγος, που εμείς το λέμε μεταξύ μας εζμέ, γιατί (θεωρούμε πως) είναι η σπεσιαλιτέ του, και ο σύντροφος εκεί μας έχει μάθει και το φέρνει πριν καν το παραγγείλουμε, που λέει ο λόγος.

 Εκεί λοιπόν τις προάλλες εκτυλίχθηκε ένα γκανγκστερικό σχεδόν σκηνικό, τύπου οτσαλάν, με την απαγωγή ενός μέλους της οργάνωσης από τις τούρκικες μυστικές υπηρεσίες. Ο σύντροφος είχε καταφέρει να το σκάσει από την τουρκία, όπου έχει ακόμα υπόλοιπο δώδεκα χρόνων ποινής στη φυλακή, αλλά οι ασφαλίτες της χώρας του τού είχαν στήσει καρτέρι ένα τετράγωνο μακριά από το σόφρα και τον βούτηξαν, με την πλήρη ανοχή φυσικά των ελληνικών αρχών –μην πάει τζάμπα και το ταξίδι σαμαρά στην τουρκία, που επιβεβαίωσε τη φιλία και συνεργασία των δύο κυβερνήσεων.

 Οι άλλοι σφοι από το μαγαζί άκουσαν τη φασαρία και κάποιους διαλόγους στα τούρκικα (μαζί με αγγλικά κι ελληνικά), που τους υποψίασαν για την ταυτότητα του απαγωγέα, αλλά δεν πρόλαβαν να παρέμβουν κι έσπευσαν να καταγγείλουν το περιστατικό στο ατ εξαρχείων, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με αθώες περιστερές. Μπα, εμείς δε γνωρίζουμε τίποτα απολύτως.
 Τους είπαν ότι υποψιάζονται δάχτυλο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Αποκλείεται, δεν γίνονται τέτοια πράγματα στην ελλάδα. Κάποιοι αυτόπτες είχαν προλάβει να σημειώσουν και την πινακίδα του αυτοκινήτου, όπου έβαλαν το σύντροφο. Α, ναι… εε… σε εμάς ανήκει το αυτοκίνητο, αλλά… ξέρετε μας το έχουν κλέψει και δεν ξέρουμε τι απέγινε.

 Το θέατρο του παραλόγου ήταν πολύ κακής ποιότητας και δεν υπήρχε λόγος να συνεχίζεται. Λίγες μέρες μετά ο απαχθείς σφος κατάφερε μέσω δικηγόρου να επικοινωνήσει μαζί τους από την τουρκία, όπου τον είχαν μεταφέρει –χωρίς να τους ελέγξει κανείς φυσικά στα σύνορα- και τους διηγήθηκε τα καθέκαστα, καθώς και ότι στη διαδρομή οι πράκτορες τον προπηλάκιζαν κι απειλούσαν να τον σκοτώσουν. Και μπορεί να το ‘χαν κάνει, αν δεν είχε πάρει έκταση το θέμα με την καταγγελία που εξέδωσε η οργάνωσή του.

 Τι λένε όμως οι σύντροφοι για όσα γίνονται σήμερα στην τουρκία; Πως ο λαός εκεί ήταν ναρκωμένος για πολλά χρόνια και τώρα ξύπνησε. Οπότε λογικό είναι, σκεφτήκαμε εμείς, να είναι λίγο μουδιασμένος από την απραξία και να έχει ακόμα τσίμπλες στα μάτια που δεν τον αφήνουν να δει καθαρά τι γίνεται και τι πρέπει να κάνει στη συνέχεια.

 Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε βέβαια. Εσείς ήσασταν πριν δυο χρόνια στους δρόμους, αλλά τώρα... μας λέει ο σφος που μιλάει καλύτερα τα ελληνικά από τους άλλους. Και τι να του πεις; Ότι «εμείς estamos despiertos ya»;
 Αλλά αυτό είναι το θέμα μιας άλλης ανάρτησης..
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Καταγγελία Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων

Καταγγελία Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων 

Σε καταγγελία προχώρησε ο Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ύστερα από απόπειρα χειροδικίας και εξύβριση από την ιδιοκτησία της επιχείρησης CBS (Μπουγιούκου Γεωργία και Σπίνουλα Ανδρέα) κατά του προέδρου του Συνδέσμου, όταν πήγε με εργαζόμενη της επιχείρησης για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα της. Το τελευταίο αυτό γεγονός δείχνει ξεκάθαρα το σημείο θράσους που έχουν φτάσει οι εργοδότες κατά των εργαζομένων, με την αμέριστη στήριξη που τους προσφέρει η πολιτική της Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να βγάζουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος εις βάρος του κόπου και της ζωής των εργαζομένων τους. Ολόκληρο το κείμενο της καταγγελίας έχει ως εξής:     

"Καταγγέλλουμε την απόπειρα χειροδικίας και την εξύβριση των ιδιοκτητών της επιχείρησης CBS, κας Μπουγιούκου Γεωργίας και Σπίνουλα Ανδρέα, κατά του προέδρου του σωματείου μας και μέλους της γραμματείας του ΠΑΜΕ. 

Το γεγονός έλαβε χώρα στα γραφεία του Συνδέσμου Ηλεκτρολόγων Κέρκυρας όπου βρισκόταν η κα Μπουγιούκου Γεωργία και πήγαν ο πρόεδρος μαζί με την εργαζόμενη στην επιχείρηση CBS, κα Μπίσκου Ελένη, να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα της (διαφορές μισθών και Απρίλη – Μάη που οφείλει η επιχείρηση στην κα Μπίσκου). Δηλαδή ποσό περίπου 700€."


Oι ληστές θα βοηθήσουν οικονομικά τα θύματά τους!

Oι ληστές θα βοηθήσουν οικονομικά τα θύματά τους! 




Ρε πλάκα μας κάνουν; Διαβάστε τους:



«Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να δαπανήσει 3,5 δισ. ευρώ τα επόμενα επτά χρόνια (500 εκ το χρόνο δηλ.!) για «να κάνει τον υποσιτισμό ιστορία» σε ορισμένες από τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη, ανακοίνωσε ο ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για θέματα Ανάπτυξης Άντρις Πίμπαλγκς.

 «Βρίσκω αδιανόητο σε μια εποχή τεχνολογικής επανάστασης, κάπου 870 εκατομμύρια άνθρωποι να συνεχίζουν να πεινούν», σημείωσε ο Πίμπαλγκς.

 Πάνω από 3 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω του υποσιτισμού, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ενώ περίπου 165 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών παρουσιάζουν υστέρηση στην ανάπτυξή τους λόγω της έλλειψης επαρκούς τροφής…» κλπ, κλπ συνεχίζει το ρεπορτάζ των κροκοδείλιων δακρύων. 



Σίγουρα πλάκα κάνουν. Θα διαθέτουν 0,57 ευρώ για τις 365 μέρες το χρόνο για κάθε έναν από τους φτωχούς, δηλαδή σε 7 χρόνια θα διαθέσουν 3,99 ευρώ για τον κάθε φτωχό και έτσι η ΕΕ θα… «κάνει τον υποσιτισμό ιστορία»!

Πρόκληση στην κοινή λογική; Πρόκληση και στους φτωχούς; Πρόκληση στα θύματα της καπιταλιστικής ληστείας; 

Το ότι κάθε χρόνο κλέβουν από αυτούς τους λαούς όχι εκατομμύρια αλλά τρισεκατομμύρια καταληστεύοντας τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές ούτε που το αναφέρουν πουθενά. Παριστάνουν και τους πονόψυχους με 0,57 ευρώ! 

Για να μη πούμε ότι και τις υποτιθέμενες «αναπτυξιακές βοήθειες», κάτι σαν δάνεια με θηλιά, προς τον τρίτο κόσμο τις παίρνουν πίσω με αναθέσεις στις δικές τους εταιρείες ώστε στο τέλος οι φτωχοί και να χρωστάνε και να μη παίρνουν τίποτα!

Τώρα κατάλαβε ο κ Πίμπαλγκς ότι η τεχνολογία επαρκεί για να θρέψει τον κόσμο; Τόσα χρόνια που το λένε οι κομμουνιστές αυτός πού είναι; Πώς να το ξέρεις όμως όταν είσαι Λετονός κρυπτοφασίστας που ψηφίζεις συντάξεις στους Βάφφεν SS, απαγορεύεις τα ΚΚ και στέλνεις φυλακή τους κομμουνιστές που πολέμησαν τους Γερμανούς; Θυμάται στην σοσιαλιστική Λετονία - με όποιες αδυναμίες και αν  φορτώσουμε στον πρώτο σοσιαλισμό - να πεθαίνει κανένας από πείνα και κρύο; Τώρα τα βλέπει μπροστά του και ενδιαφέρεται για τους πεινασμένους της… Αφρικής! 


 Αναρτήθηκε από symastev

Επιστολή – γροθιά στο στομάχι μαθήτριας με προβλήματα όρασης

Επιστολή – γροθιά στο στομάχι μαθήτριας με προβλήματα όρασης

Η Κατερίνα είναι δεν είναι 16 χρονών. Παρά το πρόβλημα όρασης παλεύει να μορφωθεί. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει όμως στην Κέρκυρα του 2013 είναι τεράστια. Και τραγικά... 
Το γράμμα που έφτασε στα γραφεία του corfupress συγκινητικό. Η Κατερίνα, μαθήτρια της Β’ τάξης Λυκείου, παρά το μεγάλο πρόβλημα όρασης δεν το έβαλε κάτω. «Δικαιούμαι παράλληλη στήριξη στα μαθήματά μου, αλλά δεν την έχω» τονίζει και ζητά τη δημοσιοποίηση του προβλήματος μήπως κάτι αλλάξει. «Δε θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κατώτερο και ούτε σκοπεύω ποτέ να το κάνω. Γι αυτό θα παλεύω πάντα να πετύχω τους στόχους μου» καταλήγει. 

Η επιστολή της Κατερίνας
Ονομάζομαι Κούρκουλου Κατερίνα και είμαι μαθήτρια της Β’ τάξης του 1ου ΓΕΛ Κέρκυρας. Έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα όρασης (λιγότερο από 1/10 οπτική οξύτητα και μια μορφή αχρωματοψίας ) πράγμα το οποίο σημαίνει πως για να μπορέσω ν’ ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του Λυκείου χρειάζομαι βοήθεια. 
Από την Α’ Γυμνασίου δικαιούμαι παράλληλη στήριξη σε όλα τα μαθήματα. Το αίτημα μου έχει εγκριθεί. Ουσιαστικά μόνο μια χρονιά είχα τη βοήθεια που χρειαζόμουν. 
Γράφω λοιπόν αυτό το κείμενο με σκοπό να γνωστοποιήσω το πρόβλημα και να θυμίσω στο Υπουργείο Παιδείας την ευθύνη του απέναντι στους μαθητές που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και χρειάζονται βοήθεια.
Όπως έγραψα παραπάνω μόνο μια χρονιά, συγκεκριμένα στη Γ’ Γυμνασίου είχα παράλληλη στήριξη σε όλα τα μαθήματα απ’ την αρχή της χρονιάς. Φέτος στη Β’ Λυκείου ήρθε καθηγήτρια παράλληλης στήριξης αρχές Μαρτίου μόνο για τα φιλολογικά μαθήματα. Ούσα μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης και έχοντας αυτό το σοβαρό πρόβλημα όρασης είναι προφανές πως αντιμετωπίζω μεγαλύτερη δυσκολία σε μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική και χημεία όπου η χρήση του πίνακα είναι απαραίτητη. Το οπτικό μου πεδίο λόγω της πολύ χαμηλής οπτικής οξύτητας είναι πάρα πολύ περιορισμένο. Ακόμα κι αν κάθομαι στο πρώτο θρανίο μου είναι αδύνατο να δω τι γράφει ο πίνακας. 
Χωρίς παράλληλη στήριξη σ’ αυτά τα μαθήματα, δυστυχώς η παρουσία μου στην τάξη είναι καθαρά «διακοσμητική». Ένα ιδιαίτερο μάθημα το οποίο ίσως και να βοηθούσε κοστίζει το λιγότερο 15 ευρώ την ώρα. Είναι φανερό πως εδώ μπαίνει ακόμα ένας ταξικός φραγμός, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους εμάς που οι οικογένειες μας αντιμετωπίζουν τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια. 
Δυστυχώς δωρεάν παιδεία για μένα έπαψε να υπάρχει από την Δ’ Δημοτικού, όπου τότε χρειάστηκε να ξεκινήσει η μητέρα μου να μεγεθύνει  τα σχολικά βιβλία για να μπορώ έστω και με δυσκολία να διαβάζω και να συμμετέχω στο μάθημα. Με τη νέα σχολική χρονιά, μια χρονιά δύσκολη για όλους εμάς που δίνουμε πανελλήνιες, θεωρώ αυτονόητο πως πρέπει να έχω παράλληλη στήριξη από την αρχή της χρονιάς σε όσα μαθήματα δικαιούμαι  διότι  η οικογένεια μου δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει φροντιστήριο και σε μαθήματα στα οποία δεν θα εξεταστώ στις πανελλήνιες. 
Εξάλλου πιστεύω πως δεν θα έχω ούτε το χρόνο αλλά ούτε και τη διάθεση ενώ θα είμαι 6 ώρες τη μέρα στο σχολείο να είμαι άλλες τόσες σε κάποιο φροντιστήριο για να καλύψω τα κενά που δε θα υπήρχαν έχοντας παράλληλη στήριξη. 
Είμαι σίγουρη πως πανελλαδικά δεν είμαι η μόνη μαθήτρια που χρειάζεται τέτοια βοήθεια. Ήδη ξέρω πως στην Κέρκυρα υπάρχουν κάποιοι μαθητές για τους οποίους έχει εγκριθεί το αίτημα για παράλληλη στήριξη αλλά δεν έχουν καθόλου ενώ κάποιοι απ’ αυτούς αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα απ’ το δικό μου. Ίσως εγώ λοιπόν να είμαι σε προνομιακή θέση! 
Θα ήθελα όλοι εμείς οι μαθητές, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς μας να παλέψουμε για τα δικαιώματα μας. Για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους. Δε θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κατώτερο και ούτε σκοπεύω ποτέ να το κάνω. Γι αυτό θα παλεύω πάντα να πετύχω τους στόχους μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου!

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Σε εξέλιξη η ετήσια σύναξη των τσακαλιών του ιμπεριαλισμού

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Σε εξέλιξη η ετήσια σύναξη των τσακαλιών του ιμπεριαλισμού 


Ξεκίνησε χτες στη Μεγ. Βρετανία η φετινή σύναξη των τροφίμων της αντιδραστικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, με τη συμμετοχή 140 διαλεγμένων εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, των αστικών πολιτικών κομμάτων και των επιχειρηματικών ομίλων των ΜΜΕ.
Από την Ελλάδα, σύμφωνα με τη λίστα που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της η άθλια αυτή Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, φέτος είναι προσκεκλημένοι από την Ελλάδα ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς, ο βιομήχανος Οδυσσέας Κυριακόπουλος (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ και νυν ειδικός απεσταλμένος του Business Europe για τις ευρωμεσογειακές υποθέσεις) και ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, που είναι και μέλος της οργανωτικής επιτροπής της σύναξης.

Από τις συνάξεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έχουν παρελάσει συντηρητικοί, φιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ άλλων, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Αλογοσκούφης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο Στέφανος Μάνος, καθώς και εφοπλιστές, τραπεζίτες και βιομήχανοι, όπως οι: Γ. Δαβίδ της «Κόκα - Κόλα», Κ. Καρράς («Πόρτο Καρράς»), Σ. Αργυρός (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ), Γ. Κωστόπουλος (Alpha Bank), Γ. Λιβανός (εφοπλιστής), Γ. Λύρας (εφοπλιστής), Θ. Παπαλεξόπουλος (ΤΙΤΑΝ), Μ. Περατικός (εφοπλιστής).
Ως ένα μικρό δείγμα επίσης του ποιοι συμμετέχουν σε αυτές τις συνάξεις των τσακαλιών του ιμπεριαλισμού, παραθέτουμε ορισμένα ονόματα μελών της Οργανωτικής Επιτροπής:Γιόζεφ Άκερμαν, επικεφαλής της Ντόιτσε Μπανκ. Ρότζερ Άλτμαν, πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ, πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ.Ντέιβιντ Ροκφέλερ, μεγιστάνας επιχειρηματίας.
Στη φετινή σύναξη έχουν προσκληθεί μεταξύ άλλων: Ο Ζοζέ Μπαρόζο, πρόεδρος της Κομισιόν. Ο Τίμοθι Γκάιτνερ, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Ο Αλί Μπαμπακάν, αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας για οικονομικά θέματα. Ο Πίτερ Λέσερ, πρόεδρος της «Ζήμενς». Ο Μάριο Μόντι, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας. Η πριγκίπισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας. Η Βίβιαν Ρέντινγκ, επίτροπος της ΕΕ. Ο Μαρκ Ρούτε, πρωθυπουργός της Ολλανδίας. Ο Πίτερ Σάδερλαντ, πρόεδρος της Γκόλντμαν Σακς. Ο Έρικ Σμιντ, πρόεδρος της «Γκουγκλ».
Τι είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Είναι ένα κλειστό κλαμπ – ανεπίσημο ιμπεριαλιστικό όργανο, που ιδρύθηκε το 1954 και πήρε το όνομά της από το ομώνυμο ξενοδοχείο της Ολλανδίας όπου έγινε η πρώτη σύναξη. Η πρωτοβουλία για τη σύστασή της, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, ανήκε στον Βέλγο πρίγκιπα Βερνάρδο και στον Γιόζεφ Ρέτινγκερ, εξόριστο Πολωνό πολιτικό επιστήμονα, ο οποίος πρωτοστάτησε και στην «Ευρωπαϊκή Κίνηση» που συστήθηκε για να προωθήσει την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ενοποίηση. Στόχος της δημιουργίας της διαβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ήταν να συσφίξει τις σχέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη, με σκοπό την ενιαία απάντηση στην αύξηση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στους λαούς της Δυτικής Ευρώπης.
Ποιοι συμμετέχουν; Διαλεγμένοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας (μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες, βιομήχανοι κ.ά.), εκπρόσωποι ιμπεριαλιστικών οργανισμών, αστοί πολιτικοί, διευθυντές ΜΜΕ, καθηγητές πανεπιστημίων, με άλλα λόγια το αφάν-γκατέ της πλουτοκρατίας.
Τι συζητούν; Αναλυτικά και με ακρίβεια δεν το λένε ποτέ δημόσια. Οι συμμετέχοντες στη σύναξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι σαν να έχουν πάρει ένα είδος όρκου σιωπής.
Όπως λένε οι ίδιοι στην ιστοσελίδα της Λέσχης, η σύναξή τους είναι «ένα φόρουμ για ανεπίσημες συζητήσεις γύρω από τις βασικές τάσεις και τα κυριότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Χάρη στη μυστική φύση της συνεδρίασης, οι συμμετέχοντες δε δεσμεύονται από τις συμβάσεις του αξιώματός τους ή από προσυμφωνημένες θέσεις. Έτσι, μπορούν να ακούσουν, να εκφραστούν και να μάθουν. Δεν υπάρχει λεπτομερής ατζέντα, δεν προτείνονται διακηρύξεις, δε γίνονται ψηφοφορίες και δε γίνονται πολιτικές δηλώσεις».
Οι ίδιοι παρουσιάζουν μόνο κάποιους άξονες στους οποίους θα κινηθεί η συζήτηση. Έτσι, τα θέματα-κλειδιά στη φετινή σύναξη είναι, μεταξύ άλλων: Δουλειές, κοινωνικές παροχές και χρέος. Μπορούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ να αναπτυχθούν ταχύτερα και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας; Οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Οι προκλήσεις της Αφρικής. Ο κυβερνοπόλεμος και η εξάπλωση των ασύμμετρων απειλών. Οι βασικές τάσεις στην ιατρική έρευνα. Εκπαίδευση μέσω διαδικτύου: Ελπίδες και αντίκτυπος. Εθνικισμός και λαϊκισμός.
Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις, καταλαβαίνουμε ότι σε αυτή τη Λέσχη οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, αφήνουν στην άκρη ανταγωνισμούς και αντιθέσεις που έχουν μεταξύ τους και κοιτούν το «κοινό καλό» της τάξης τους και της εξουσίας της. Δηλαδή; Ποιο είναι το κοινό καλό που αφορά όλους μα όλους τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Πώς θα αυξήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, πώς θα ξεζουμίσουν τους λαούς, πώς θα τσακίσουν τα εργατικά και λαϊκά κινήματα, πώς θα διασφαλίσουν την εξουσία τους με όλους τους τρόπους, και με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. 
902.gr 
 Αναρτήθηκε απο bandiera rossa

Μια ιδιαίτερη πλευρά της αστικής ενημέρωσης

Μια ιδιαίτερη πλευρά της αστικής ενημέρωσης
Πρόσφατα, αστική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας αφιέρωσε εκτενές άρθρο για το ρόλο των αστικών ΜΜΕ στην ενημέρωση (δεν τα έλεγε βεβαίως αστικά), κάνοντας εκτενείς αναφορές σε ζητήματα όπως: Η εφημερίδα έχει γνώμη και άποψη για τις πολιτικές εξελίξεις, την πορεία της οικονομίας και την πολιτική που, κατά τη γνώμη της, μπορεί να δώσει διέξοδο από την οικονομική καπιταλιστική κρίση, ότι έχει άποψη για την πολιτική των κομμάτων και δικαίωμα να ασκεί κριτική, πολεμική, στα κόμματα, στις ηγεσίες τους, στα πολιτικά πρόσωπα και βεβαίως όταν γίνεται επίσης κριτική στην εφημερίδα για τις θέσεις της, την πολιτική της τοποθέτηση, η ίδια θα απαντά όπως αυτή θέλει. Το άρθρο έκανε, βεβαίως, πολεμική σε συγκεκριμένο κόμμα της διαχείρισης και του ευρωμονόδρομου, απαντώντας ότι το πότε, πόσο και πώς θα προβάλλει τη στρατηγική του συγκεκριμένου κόμματος είναι δική της υπόθεση και δε δέχεται υποδείξεις σ' αυτό. Ταυτόχρονα, έκανε σαφείς υπαινιγμούς ότι το συγκεκριμένο κόμμα έχει υπεισέλθει στους ανταγωνισμούς που αντικειμενικά υπάρχουν και μεταξύ των αστικών ΜΜΕ, μεταξύ των καπιταλιστών ιδιοκτητών τους.
***
Λίγες μέρες πριν τη δημοσίευση του συγκεκριμένου άρθρου, η «Αυγή» γράφοντας ρεπορτάζ για κάποιες εξελίξεις στο τηλεοπτικό τοπίο, μίλησε για «σπάσιμο της διαπλοκής», άρα υπάρχει αυτή η δυνατότητα κατά τον ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρουσιάσει τις θέσεις του για τα ΜΜΕ με τη φιλοδοξία να βάλει κανόνες που θα αντιμετωπίσουν οριστικά, όπως λέει, τη διαπλοκή των ΜΜΕ και την ελευθερία στην ενημέρωση. Αλλά στις συνθήκες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, και στα ΜΜΕ, δηλαδή στις ταξικές κοινωνίες, η ελευθερία στην ενημέρωση καθορίζεται από την ελευθερία της κυρίαρχης τάξης να διατηρεί, να προστατεύει και να ενισχύει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την εκμετάλλευση και τα κέρδη, το αστικό πολιτικό σύστημα. Η ενημέρωση δεν είναι ουδέτερο ζήτημα, ενώ είναι πολύ περισσότερα πράγματα από απλή ενημέρωση. Είναι συνειδητή παρέμβαση στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης, της κοινωνικής ψυχολογίας, επομένως ισχυρή ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση, προπαγάνδα, επίδραση στη διαμόρφωση αξιών, τρόπου ζωής κ.λπ. Ζητήματα που επίσης δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ουδέτερα ταξικά. Τα αστικά ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Οργανώνονται με σκοπό τη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική, τη στήριξη του αστικού πολιτικού συστήματος. Είναι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του καπιταλιστικού συστήματος, για την αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, χρηματοδοτούνται από τους ομίλους ιδιοκτησίας, προκειμένου να υπηρετούνται τα γενικά συμφέροντα των αστών. Στόχο έχουν την παρεμπόδιση αφύπνισης των λαϊκών δυνάμεων, είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης των αστών ενάντια στο εργατικό κίνημα. Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι αυτό μπορεί να αλλάξει.
***
Επίσης, τα αστικά ΜΜΕ, προκειμένου να μπορούν να εκπληρώνουν τους παραπάνω στόχους των αστών, στο όνομα της ενημέρωσης και του περιεχομένου που έχει αυτή, έχουν και συγκεκριμένη αποστολή, που συνδέεται άμεσα με το αστικό πολιτικό σύστημα και τη λειτουργία του. Αλλωστε, αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης, αυτό πρέπει να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά για την εφαρμογή της πολιτικής των αστών, να αντιμετωπίζει το εργατικό κίνημα, να εμποδίζει τη χειραφέτηση των εργαζομένων από την αστική ιδεολογία και πολιτική. Και εκφράζεται με πολιτική τοποθέτηση, στήριξη συγκεκριμένης πολιτικής γραμμής, άρα και συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων, είτε στην κυβέρνηση, είτε στην αξιωματική αντιπολίτευση, (π.χ. μερίδα του Τύπου στηρίζει ΝΔ, άλλη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, άλλη ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.), με άρθρα, με σχόλια, έρευνες κ.λπ. Και ανάλογα ασκούν κριτική ή πολεμική στη γραμμή των πολιτικών κομμάτων. Και επιδρούν, επίσης, στο αστικό πολιτικό σύστημα ή ακόμη και στην αναμόρφωσή του, παρεμβαίνοντας ενεργά, όπως στην περίοδο που διανύουμε. Εχουν άποψη και την προβάλλουν για τους δύο υπό διαμόρφωση πόλους, τον ένα με τη ΝΔ, τον άλλο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάποια αστικά ΜΜΕ προβάλλουν την άποψη, την αναγκαιότητα, για διαμόρφωση πολιτικής δύναμης ανάμεσα σε ΝΔ και ΚΚΕ, ή άλλα ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Προβάλλουν διεργασίες σ' αυτήν την κατεύθυνση τμημάτων που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, (Φλωρίδης, Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος κ.λπ.). Βεβαίως, μέσω αυτής της διαδικασίας ενισχύουν ή υπονομεύουν, ανάλογα με τη συγκυρία, πολιτικά κόμματα, ηγεσίες, πρόσωπα από τα πολιτικά κόμματα, παρεμβαίνοντας ακόμη και στο εσωτερικό τους. Μπορεί, για παράδειγμα, να συμβάλλουν τα μέγιστα στη στήριξη ενός αστικού κόμματος, μιας ηγεσίας τέτοιου κόμματος, αλλά όταν εκτιμήσει η άρχουσα τάξη ή η κυρίαρχη μερίδα της ότι χρειάζονται αλλαγές, τότε αναλαμβάνουν δράση και σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Χρυσαυγίτες: Οι νεο-Χίτες της «Ζήμενς», της «Ντόιτσε Μπανκ» και της «Κρουπ»

Χρυσαυγίτες: Οι νεο-Χίτες της «Ζήμενς», της «Ντόιτσε Μπανκ» και της «Κρουπ»
Αυτή είναι η φρίκη, η κτηνωδία, ο μισανθρωπισμός του ναζισμού. Αυτά είναι τα εγκλήματα που αποτυπώθηκαν στις φωτογραφίες. Που καταγράφηκαν στην ιστορική μνήμη. Που καθορίζουν τη συλλογική συνείδηση όσων θέλουν να μετέχουν σε αυτό που ονομάζουμε «ανθρωπότητα».
*
Αλλά, σύμφωνα με τα χιτλερικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, αυτά τα εγκλήματα... «δεν υπάρχουν». Οπως είπαν στη Βουλή τα ναζιστόμουτρα, το «Ολοκαύτωμα δεν υπήρξε». Που σημαίνει πως οι Ελληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Βέροιας ούτε αυτοί υπήρξαν κι ούτε ποτέ εξοντώθηκαν από τους ναζί...
*
Μπορεί, μάλιστα, να μην υπήρξαν ούτε τα Καλάβρυτα. Ούτε το Δίστομο. Ούτε η Βιάνος. Ούτε το μπλόκο της Καλογρέζας. Ούτε το μπλόκο της Κοκκινιάς. Ούτε καν ο τοίχος της Καισαριανής...
Αυτός είναι ο «πατριωτισμός» της χρυσαυγίτικης ναζιστικής συμμορίας.
«Ο πατριωτισμός των φασιστών - έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις - έχει τόση σχέση με την πατρίδα, όση σχέση μπορεί να έχουν με τον πατριωτισμό τα άλογα επειδή συμμετέχουν στις παρελάσεις»...
*
Τα ναζιστόμουτρα του συστήματος έχουν από καιρό πετάξει τις μάσκες. Αλλωστε, ποτέ δεν είχαν. Οσο κι αν κάποιοι από το λεγόμενο «συνταγματικό τόξο» επιμένουν να παριστάνουν τους «έκπληκτους».
Το σύστημα της συνταγματικά κατοχυρωμένης εκμετάλλευσης, το κεφαλαιοκρατικό σύστημα της απανθρωπιάς, το σύστημα που πίσω από τη βιτρίνα του, τη βιτρίνα της «Δημοκρατίας» για τους λίγους, απλώνονται τα έλη του βούρκου, της σαπίλας, της παρακμής, της διαπλοκής, των τρωκτικών, τέτοια φίδια παράγει. Τα πολιτικά φίδια του καπιταλισμού, ο εσμός του φασιστών και του ναζισμού, είναι τόσο «αντισυστημικά» όσο είναι και τα πολιτικά τρωκτικά του.

Τα φίδια, όπως και τα τρωκτικά του συστήματος των μονοπωλίων, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
*
Τόσο «αντισυστημικά» είναι τα φίδια, όσο «αντισυστημική» είναι η «Ζήμενς» του Χριστοφοράκου. Η «Ζήμενς» του 21ου αιώνα, η ίδια με τη «Ζήμενς» του 20ού αιώνα, που έλυνε και έδενε επί Μεταξά, που με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της στην Αθήνα συγκροτήθηκαν επί του γερμανοντυμένου «πρωθυπουργού» Ράλλη τα Τάγματα Ασφαλείας.
*
Τόσο «αντισυστημικά» είναι τα φίδια της Χρυσής Αυγής, όσο «αντισυστημική» είναι η «Ντόιτσε Μπανκ». Η «Ντόιτσε Μπανκ» της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του 21ου αιώνα, η ίδια με την «Ντόιτσε Μπανκ» του 20ού αιώνα, που χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Αουσβιτς, οι οποίοι για τα χρυσαυγίτικα αποβράσματα «δεν υπήρξαν»...
*
Τόσο «αντισυστημικά» είναι τα χρυσαυγίτικα φίδια, όσο «αντισυστημική» είναι και η πολυεθνική «Κρουπ». Η «Κρουπ» του 21ου αιώνα, αυτή που εξαγόρασε και διέλυσε τα ελληνικά ναυπηγεία, η ίδια με την «Κρουπ» του 20ού αιώνα, τότε, που σε ειδική «τελετή» στο εξοχικό του «κυρίου Κρουπ», ανακηρύχτηκε καγκελάριος από τα μονοπώλια, από τους βιομήχανους και από τους τραπεζίτες ο Χίτλερ.

Αυτός, δηλαδή, τον οποίο υμνούν οι χρυσαυγίτες. Οπως ακριβώς τον υμνούσαν οι γερμανοτσολιάδες, οι Χίτες, οι κουκουλοφόροι και οι δοσίλογοι. Οι δοσίλογοι της Κατοχής. Και της κάθε εποχής.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο λαός να απαντήσει στην απαγόρευση των διαδηλώσεων

Ο λαός να απαντήσει στην απαγόρευση των διαδηλώσεων
Και να λοιπόν πώς από τα επιχειρήματα των αστικών επιτελείων και του αστικού Τύπου για «κυκλοφοριακά εμφράγματα και λουκέτα στα μαγαζιά εξαιτίας των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας», ήρθε το Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ) της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ που απαγορεύει τις διαδηλώσεις σύμφωνα με τη βούληση του τοπικού αστυνομικού διευθυντή. Προεδρικό Διάταγμα σε πλήρη εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εναντίον των εργαζομένων. Τι κάνει η κυβέρνηση; Συνδέει το μέγεθος της διαδήλωσης, της κινητοποίησης με τη «σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης». Και λέει ότι μπορεί ο τοπικός αστυνομικός διευθυντής να κρίνει και να αποφασίσει ότι μια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, στην οποία μπορεί να συμμετέχουν 10.000 και παραπάνω άνθρωποι, είναι μικρή σε σχέση με την εξυπηρέτηση της κυκλοφορίας αλλά κύρια με τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων, μεγαλοξενοδόχων της περιοχής. Αυτό εννοούν όταν λένε «κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης». Οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο και έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση, σύμφωνα με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και την κυβέρνηση δεν ανήκουν στην «κοινωνικοοικονομική ζωή»των πόλεων...
Αξίζει να θυμίσουμε τα εξής:
-- Αυτό που βλέπουμε σήμερα σαν ΠΔ της συγκυβέρνησης είναι η πρόταση που έχουν κάνει εδώ και μερικά χρόνια ο ΣΕΒ, το ΕΒΕΑ, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλέμποροι και ο δήμαρχος Αθήνας. Πρόταση που στρέφεται ευθέως κατά του δικαιώματος του οργανωμένου εργατικού λαϊκού κινήματος να παλεύει ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες που τους τσακίζουν τα εργασιακά δικαιώματα, την ίδια τη ζωή τους, αυξάνοντας συνεχώς την εκμετάλλευση. Αυτό εννοούν εμπόδια στην «κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης».
-- Το 2009 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς εξέδωσε εγκύκλιο σύμφωνα με την οποία θεωρούσε τελεσθέν έγκλημα τις κινητοποιήσεις που γίνονταν εκείνη την περίοδο από τους εργάτες για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, με το επιχείρημα ότι «παρεμποδίζεται η οικονομική δραστηριότητα του επιχειρηματία».
-- Τον Απρίλη του 2012 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Τέντες εξέδωσε εγκύκλιο που προτρέπει στην άσκηση διώξεων ακόμη και στην εφαρμογή του αυτόφωρου εναντίον όσων συμμετέχουν σε καταλήψεις κτιρίων που στεγάζονται δημόσιες υπηρεσίες.
Τι κοινό έχουν όλα αυτά; Ολα εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο για να θωρακίσει η αστική τάξη την εξουσία των μονοπωλίων. Το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του στρέφονται ευθέως κατά των εργατικών, λαϊκών αγώνων, σε μια περίοδο μάλιστα που ξετυλίγεται μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Η άρχουσα τάξη, το πολιτικό προσωπικό της, το Κράτος και η Δικαιοσύνη της επιχειρούν να εμπεδώσουν με κάθε τρόπο το δόγμα «νόμος και τάξη», να τσακίσουν με τις απαγορεύσεις, τους περιορισμούς, την τρομοκρατία και την καταστολή τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Οσο κι αν πασχίζουν, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν όχι μόνο το δίκιο με το μέρος τους, αλλά και τη δύναμη να το επιβάλουν, ανατρέποντας στην πράξη κάθε αντιλαϊκό μέτρο, Προεδρικό Διάταγμα και νομοθέτημα.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

TOP READ