5 Μαρ 2013

Αγρότες: Μαζικό και δυναμικό αγροτικό συλλαλητήριο


Αγρότες: Μαζικό και δυναμικό αγροτικό συλλαλητήριο


Έξω από τη Βουλή ολοκληρώθηκε το πανελλαδικό παναγροτικό συλλαλητήριο, όπου έφτασαν αγρότεςαπό όλη τη χώρα με μαζική και δυναμική πορεία από την πλατεία Βάθης. Το συλλαλητήριο αυτό αποτελεί συνέχεια της μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης με το στήσιμο μπλόκων σε όλη τη χώρα και στο οποίο κάλεσε η Συντονιστική Επιτροπή των μπλόκων. Αντιπροσωπεία τους απέδωσε ψήφισμα στη Βουλή και τα πολιτικά κόμματα με τα 16 άμεσα αιτήματα των αγροτών.

Με σύνθημα «Αγροτιά-Εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά» έφτασαν στην πλατεία Βάθης αγρότες από τη Θεσσαλία, την Κρήτη, την Πέλλα, τις Σέρρες, την Πρέβεζα, την Μεσσηνία, την Αργολίδα και από όλα τα μπλόκα των αγροτών που για 30 μέρες στο δρόμο και μια ζωή στα χωράφια και τις στάνες αγωνίζονται για την επιβιώσή τους, για μια ζωή με δικαιώματα, που τους κλέβουν οι πλουτοκράτες και οι κυβερνήσεις τους. (Δείτε βίντεο από τη συγκέντρωση στην πλατεία Βάθης)


Στο πλευρό των αγροτών βρέθηκαν εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, καθώς ο αγώνας των αγροτών για επιβίωση είναι αγώνας ενάντια στη βάρβαρη πολιτική, άρα αγώνας των εργαζομένων και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί συνέχεια της λαϊκής αλληλεγγύης που εκφράστηκε στα μπλόκα των αγροτών και έδωσε φτερά στην πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας (Δείτε εδώ την ομιλία του στη συγκέντρωση) και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Μπλόκου Νίκαιας, σε δήλωσή του τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι οι «αγρότες μετά από 30 μέρες στα μπλόκα, συνεχίζουν τον αγώνα, απαιτώντας λύση σήμερα στα προβλήματα, αλλά και προοπτική, που δεν μπορεί να υπάρξει με την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την ΕΕ». Επισήμανε ότι «θα συνεχίσουμε τον αγώνα σε κοινή συμμαχία με εργαζόμενους, επαγγελματοβιοτέχνες, γυναίκες και νεολαία».

Στο συλλαλητήριο παραβρέθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία σε δήλωσή της σημείωσε:

«Είναι γελασμένη η κυβέρνηση αν νομίζει ότι οι αγροτικές κινητοποιήσεις σταματούν εδώ ή θα γίνονται μία και δύο φορές το χρόνο, επετειακά. Μέσα από τις κινητοποιήσεις που έγιναν - πολύ σημαντικές - που πήρε μέρος ένα μεγάλο εύρος αγροτών, να είναι σίγουροι ότι το αγροτικό ποτάμι θα δυναμώσει και μαζί με το εργατικό ποτάμι, μαζί με το λαϊκό ποτάμι θα σαρώσει όχι μόνο τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, αλλά τα κόμματα και τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται αυτή τη στιγμή να συγκεντρωθεί ο πλούτος σε λιγότερα χέρια και ο λαός να ζει 50 χρόνια πίσω».

Δείτε εδώ το ΒΙΝΤΕΟ με τη δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα

Λάρισα: Τρεις νέες........αυτοκτονίες!!!!!!!


Λάρισα: Τρεις νέες........αυτοκτονίες!!!!!!! 



Μεγαλώνει η λίστα των απελπισμένων ανθρώπων που βάζουν τέλος στη ζωή τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής που φορτώνει τα βάρη στους ανθρώπους του μόχθου.
Τρεις άνθρωποι έβαλαν τέλος στη ζωή τους δια απαγχονισμού στο νομό Λάρισας.
Στην πρώτη περίπτωση, 45χρονος κρεμάστηκε στο σπίτι του επί της οδού Φαρσάλων. Σύμφωνα με πληροφορίες, που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο αυτόχειρας άφησε σημείωμα στους οικείους του εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στο απονενοημένο διάβημα.
Στη δεύτερη περίπτωση 50χρονος βρέθηκε απαγχονισμένος μέσα σε αποθήκη σε χωριό της Ελασσόνας, χωρίς ωστόσο να έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.
Η τρίτη αυτοκτονία ήταν μίας 80χρονης γυναίκας, το πτώμα της οποίας βρέθηκε στον Πηνειό ποταμό
902

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3, 6 το απόγευμα



ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΩΡΓΑΚΗ                                               ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3, 6 το απόγευμα
Η 8η Μάρτη – Διεθνής Μέρα της Γυναίκας
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως Διεθνής Μέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση της μεγάλης αιματοβαμμένης απεργιακής διαδήλωσης που έγινε στη Νέα Υόρκη στις 8 Μάρτη 1857. Οι εργαζόμενες στην κλωστοϋφαντουργία και τα ραφτάδικα, χτυπήθηκαν τότε από την αστυνομία γιατί διεκδικούσαν συνθήκες υγιεινής στην εργασία, 10ωρο και ίση αμοιβή με τους κλωστοϋφαντουργούς. Αν και πέρασαν 156 χρόνια από τον ηρωικό εκείνον αγώνα, αν και το λαϊκό εργατικό κίνημα επέβαλε την αναγνώριση της ισότητας και την παραχώρηση κάποιων δικαιωμάτων στην εργαζόμενη γυναίκα, αν και ψηφίστηκαν νόμοι για την προστασία της μητρότητας, σήμερα βλέπουμε να ξεχαρβαλώνονται και τα τελευταία προστατευτικά μέτρα.

Η σημασία της ΕΓΣΣΕ για τις εργαζόμενες γυναίκες
Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και γενικά οι ΣΣΕ είναι μια σημαντική κατάκτηση όλων των μισθωτών και των εργαζόμενων γυναικών και ένα αποτελεσματικό μέσο για την προστασία των γυναικών από την ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για την απόσπαση όλο και μεγαλύτερου κέρδους, από τον κόπο μας. Μέσα στο 2013 λήγει η ΕΓΣΣΕ, που αποτελεί τη βάση για την υπογραφή κλαδικών τοπικών, ακόμη και επιχειρησιακών. Χιλιάδες εργαζόμενες και εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση της εργοδοσίας για μειώσεις μισθών, κατάργηση των ΣΣΕ και επιβολή ατομικών συμβάσεων. Η ΕΓΣΣΕ αποτελεί το τελευταίο οχυρό που πρέπει να υπερασπιστούμε ιδιαίτερα εμείς οι εργαζόμενες γυναίκες πριν βρεθούμε οριστικά ανυπεράσπιστες στο έλεος της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Άλλωστε οι εργαζόμενες γυναίκες μαζί με τους νέους από τις εργατικές-λαϊκές οικογένειες αποτελούσαμε τα πρώτα θύματα όλων των αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων πριν τη κρίση, πόσο μάλλον κατά τη διάρκειά της. Οι γυναίκες στο όνομα της «ισότητας» έχουμε γευτεί τις πολιτικές της «Ευρώπης των λαών» στην εποχή της μεγάλης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η μερική απασχόληση πλασαρίστηκε πρώτα στις γυναίκες, στο όνομα του συνδυασμού των οικογενειακών με τις εργασιακές υποχρεώσεις, στο όνομα της ισότητας, εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης με αυτά των ανδρών μέχρι τα 65 και βλέπουμε. Ήδη η ανεργία καταγράφει νούμερα ρεκόρ για τις γυναίκες, ενώ η ανασφάλιστη, «μαύρη» εργασία κατατρώει τις γυναίκες της εργατικής τάξης. Βρήκαν την ευκαιρία με την καπιταλιστική οικονομική κρίση να πετάξουν ότι έχει απομείνει στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες. Ένα από αυτά είναι και η ΕΓΣΣΕ και οι συλλογικές συμβάσεις που θα υπογραφούν με βάση αυτήν, που κατοχυρώνουν το κατώτατο μεροκάματο, ωράρια, επιδόματα, δώρα, άδειες, αποζημιώσεις απόλυσης. Μέσα από τις ΣΣΕ κατοχυρώνονται άδειες μητρότητας και φροντίδας παιδιού, επίδομα γάμου, επίδομα τοκετού, ανθυγιεινού μειωμένα ωράρια εργασίας για τις μητέρες κ.ά. Η κατάργηση των ΣΣΕ θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις εργαζόμενων με προϋπηρεσία, με δικαιώματα αφού το κόστος της απόλυσης θα μειωθεί ακόμα πιο πολύ από ότι έχει μειωθεί με τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και στόχος τους είναι να ξεμπερδέψουν με τους παλιούς εργαζόμενους, με τους εργαζόμενους με δικαιώματα.


Η 8η του Μάρτη, σύμβολο αγώνα
Η 8η του Μάρτη δεν είναι μια τυπική επέτειος αφιερωμένη στις γυναίκες. Είναι σύμβολο αγώνα των εργατριών, των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων για την απελευθέρωση από την εκμετάλλευση και τη χειραφέτησή μας από τις κάθε είδους προκαταλήψεις. Είναι σύμβολο αγώνα, που δείχνει το δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης αυτών που μας ανήκουν και που μας τα στερούν. Δεν δεχόμαστε να είμαστε μισο-εργαζόμενες, άνεργες, φθηνό εργατικό δυναμικό. Είμαστε υποχρεωμένες να απαντήσουμε αποφασιστικά, μαχητικά, πρωτοπόρα στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, τα κόμματα της πλουτοκρατίας που για να ξεπεράσουν την κρίση τους οι καπιταλιστές, ισοπεδώνουν με μιας κατακτήσεις και δικαιώματα αιώνων, που κερδήθηκαν με αίμα. Δεν καταδικάζουμε τα παιδιά μας στην ανεργία, τη φτώχεια, την αμορφωσιά, τα ναρκωτικά. Παλεύουμε για ένα μέλλον με μόρφωση, δουλειά και ευημερία για εμάς και τα παιδιά μας, ένα μέλλον όπου κουμάντο στον τόπο μας θα κάνει ο εργαζόμενος λαός, οι εργάτες κι οι εργάτριες μαζί με τη φτωχή αγροτιά και τους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες.

Σπάμε τις αλυσίδες του φόβου
Σπάμε τις αλυσίδες του φόβου. Παλεύουμε με το ΠΑΜΕ για Υπογραφή της ΕΓΣΣΕ  και κλαδικών ΣΣΕ που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες μας και να προστατεύουν όλα τα δικαιώματά μας. Κυβέρνηση και μεγαλοεργοδότες δεν θα πάρουν τα χέρια τους από την ΕΓΣΣΕ και τις συλλογικές συμβάσεις αν δεν τους τα κόψουμε. Έχουμε κάθε λόγο να μπούμε μπροστά σε αυτή τη μεγάλη αναμέτρηση. Δεν είμαστε μόνες μας. Έχουμε την Κοινωνική Συμμαχία, τις δυνάμεις αντίστασης, αντεπίθεσης και ταξικής σύγκρουσης που εντάσσονται στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ και δίνουν καθημερινά τη μάχη κόντρα στις πολιτικές που μας εξαθλιώνουν και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Έχουμε τις Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές και τα χωριά, έκφραση της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Υπερασπιζόμαστε την ΕΓΣΣΕ - Ανοίγουμε δρόμο στο μέλλον
Σημαία μας πρέπει να γίνει η ικανοποίηση των αναγκών μας. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει αποδείξει ότι ούτε μπορεί, ούτε και θέλει να τις ικανοποιήσει. Βάζουμε πλώρη για την ανατροπή του. Υπερασπιζόμαστε την ΕΓΣΣΕ. Ανοίγουμε δρόμο για μια Ελλάδα ειρηνική χωρίς τους ιμπεριαλιστές και τους τοκογλύφους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με μονομερή διαγραφή του χρέους για μια κοινωνία που αξίζει να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3, 6 το απόγευμα
Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ                                                 Μάρτιος 2013

Να που παει ο πλουτος


Ο πλούτος των καπιταλιστών 



Τρεις Έλληνες βρίσκονται στη λίστα Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Πρόκειται για τους Σπ. Λάτση, Αρ. Μυστακίδη και Φ. Νιάρχο με περιουσία που ανέρχεται σε 3,3 δις, 2,7 δις και 2,6 δις δολάρια αντίστοιχα. Μάλιστα το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης η περιουσία του Σπ. Λάτση αυξήθηκε κατά 700 εκατομμύρια δολάρια. Τρεις άνθρωποι έχουν περιουσία 8,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Και για να καταδείξουμε το μέγεθος θυμίζουμε ότι όλες οι περικοπές μισθών και συντάξεων στο διάστημα 2013 – 2016 σύμφωνα με το τρίτο μνημόνιο είναι περίπου 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Λίγο παραπάνω απ’ ό,τι αυξήθηκε η περιουσία του Σπ. Λάτση σε ένα χρόνο είναι οι περικοπές στον ΕΟΠΠΥ, που ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας.

Αυτά για όλους όσους λένε ότι αυτή η βαρβαρότητα που βιώνει ο λαός σήμερα είναι ο μόνος δρόμος. Δεν είναι ο μόνος δρόμος, είναι ο καπιταλιστικός δρόμος, με τη βασική του αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, ο οποίος διευρύνεται, και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της από τον καπιταλιστή. Οι εργάτες παράγουν τον πλούτο, οι καπιταλιστές τον ιδιοποιούνται. Και οι πραγματικοί παραγωγοί του μετράνε σήμερα και τη μπουκιά που θα δώσουν στο παιδί τους, πεθαίνουν από τα μαγκάλια και τις ξυλόσομπες, ψάχνουν ανά την Ελλάδα μπας και εξασφαλίσουν κανένα φάρμακο απαραίτητο για την υγεία τους. Έτσι, ενώ υπάρχουν, με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού, εκείνος οδηγείται δεκαετίες πίσω.

Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Απάνθρωπος, σάπιος και ξεπερασμένος. Δεν αλλάζει, δεν εξανθρωπίζεται. Μόνο ανατρέπεται. Γι’ αυτό μονόδρομος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι να ριζώσουν γερά τη συμμαχία τους, να βαδίσουν τον δικό τους δρόμο για την δική τους εξουσία, όπου ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγεται θα είναι οι παραγωγοί του. Όσο πιο σύντομα το συνειδητοποιήσουν αυτό τόσο λιγότερα δεινά θα υποστούν.

Κική Αλεξάνδρου - 902.gr

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΤΑΛΙΝ


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΤΑΛΙΝ 





 1953 Πεθαίνει ο Ιωσήφ Στάλιν (Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι), ΓΓ της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων) και ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ι. Β. Στάλιν εντάχθηκε από νεαρή ηλικία σε παράνομο μαρξιστικό όμιλο στην Υπερκαυκασία, ενώ μετείχε στο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) από την ίδρυσή του το 1898. Μέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ένωσης και Μπακού, στήριξε τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1905-1907. Στα 1912 έγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», που είναι από τα πιο σημαντικά μαρξιστικά έργα στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στην καθοδήγηση της ένοπλης πάλης στη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση πήρε μέρος σαν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων, μέλος του Στρατιωτικοεπαναστατικού Κέντρου της Πετρούπολης και της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής. Διετέλεσε λαϊκός επίτροπος των εθνοτήτων στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση, ενώ στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης ήταν μέλος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Δημοκρατίας. Συνέβαλε στην ενίσχυση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με την αγροτιά, την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Υπερασπίστηκε τη λενινιστική πολιτική, ενάντια στην πολιτική του Τρότσκι, του Μπουχάριν και άλλων. Αγωνίστηκε ενάντια στο δεξιό οπορτουνισμό μέσα στο κόμμα και επέμενε στην ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κόμματος ως θεμέλιου για την πορεία της επανάστασης και την ανάπτυξη του σοσιαλισμού, υπερασπιζόμενος τις λενινιστικές αρχές για το Κόμμα Νέου Τύπου. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ' Διεθνούς. Το όνομα και η δράση του Ι. Β. Στάλιν συνδέθηκε, τόσο με τις επιτυχίες των οικοδόμων του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, όσο και με την ανάπτυξη του σοσιαλιστικού συστήματος σε μια σειρά χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της Ασίας. Ταυτόχρονα, το όνομα του Στάλιν συνδέεται με την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν περίοδος που ο ιμπεριαλισμός δέχτηκε μια μεγάλη ήττα, αφού σ' ένα μέρος του πλανήτη, αρκετά σημαντικό από πολλές πλευρές, οι λαοί οικοδομούσαν το δικό τους μέλλον, τη νέα κοινωνία, καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και παίρνοντας την τύχη τους στα χέρια τους. Όλα αυτά αποτέλεσαν βασικό λόγο που ως ηγέτης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε όσο κανείς άλλος, τόσο από τον ταξικό αντίπαλο όσο και από τις δυνάμεις του οπορτουνισμού. 

 902.gr

Δημοκρατικός Στρατός Κεφαλονιάς


Δημοκρατικός Στρατός Κεφαλονιάς


Αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας κατέφθασε στην Κεφαλονιά ένας ενισχυμένος λόχος εθνοφυλακής, που διοικητής του ήταν ο κατοπινός χουντικός συνταγματάρχης και τότε λοχαγός Δημήτρης Πατίλης. Ο λόχος αυτός έσπευσε απαρχής να συνεργαστεί με τις τοπικές παρακρατικές συμμορίες, για τις οποίες λίγο αργότερα έγραφε τα εξής σε ειδική ανταπόκρισή του ο «Ριζοσπάστης»:

«Ξετρύπωσαν ήδη από τις κρύπτες, που είχαν χωθεί, φοβισμένοι μπροστά στη λαϊκή οργή, οι δεξιοί συμμορίτες, οπλίστηκαν με τα όπλα του νέου αφεντικού και ξεχύθηκαν με περισσότερη λύσσα κατά του λαού. Ο περιβόητος λήσταρχος Γάκιας έγινε πάλι ο τύραννος του νησιού».

Μέσα στους πρώτους μήνες της μεταδεκεμβριανής κρατικής και παρακρατικής φασιστικής δράσης, η Κεφαλονιά βυθίστηκε στον τρόμο και στο αίμα. Λαϊκοί αγωνιστές δολοφονήθηκαν, όπως οι οκτώ κάτοικοι των Δαυγάτων, που σφάχτηκαν από τον ίδιο τον Γάκια, ο οποίος, ωστόσο, αθωώθηκε τότε γι' αυτή την αποτρόπαια πράξη του από δικαστήριο της Λευκάδας. Πολλά χωριά ρημάχτηκαν από τους εθνοφύλακες και τους χωροφύλακες, αμέτρητες περιουσίες ληστεύτηκαν από τους παρακρατικούς, εξακόσιοι και πλέον κομμουνιστές και δημοκρατικοί αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης εκτοπίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και πάρα πολλοί άλλοι γέμισαν τις τοπικές φυλακές. Την ίδια εποχή άρχισαν και οι εκτελέσεις σημαντικών κομμουνιστικών στελεχών του νησιού, όπως του υπεύθυνου σύνταξης της τοπικής ΕΑΜικής εφημερίδας «Ελεύθερη Κεφαλονιά», Βενιζέλου Κληρονόμου, που ντουφεκίστηκε ύστερα από απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου της Αλεξανδρούπολης, στηριγμένη σε χαλκευμένες κατηγορίες.

Ηταν, ωστόσο, πολύ φυσικό όλη αυτή η κατάσταση να οδηγήσει, τελικά, ορισμένους δραστήριους κομμουνιστές και ΕΑΜίτες της Κεφαλονιάς στην παρανομία και στη συνέχεια στο βουνό, όπου αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 1946 προχώρησαν στη δημιουργία ενός μικρού παρτιζάνικου συγκροτήματος. Επρόκειτο για μια πολύ δυναμική αντάρτικη ομάδα, που το αρχηγείο της αποτελούσαν ο Φώτης Σγούρος, ως αρχηγός, ο Γεράσιμος Ματιάτος ή Ρήγας, ως υπαρχηγός, και οι Γεράσιμος Γρηγοράτος ή Αστραπόγιαννος, Ματθαίος Κουλουμπής και Λεωνίδας Ζαχαράτος, ως μέλη, και η οποία συμπλήρωνε τη δύναμή της με τους Διονύση Μαρκουλάτο, Γεράσιμο Μήλα ή Λοχαγίδη, Θεοδόση Μπατιστάτο, Φειδία Μερκούρη, Γεράσιμο Μαραβέλια, Γεράσιμο Κάγκα και Ντίνο Ευθυμιάτο.

Μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 1947 πέρασαν στο Δημοκρατικό Στρατό της Κεφαλονιάς και άλλοι αγωνιστές και μεταξύ τους ο γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, του ΚΚΕ, Διονύσιος Κοζάτσας και το μέλος της εν λόγω επιτροπής Φώτης Πτολεμαίος, παλιός Ακροναυπλιώτης. Πέρασαν, επίσης, στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού και δυο γυναίκες - η Ατζουλέτα Μερκούρη, αδελφή του Φειδία, και η Διονυσία Γρηγοράτου, αδελφή του Αστραπόγιαννου.

Ο Δημοκρατικός Στρατός της Κεφαλονιάς, με δύναμη, που ποτέ δεν ξεπέρασε τους εξήντα, ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια της πολεμικής δράσης του παρτιζάνικη τακτική, με την οποία μπορούσε να χτυπά τον αντίπαλο πάντα σχεδόν σε σημεία δικής του επιλογής. Παράλληλα, διακρινόταν για την επαναστατική πειθαρχία του, και σε μια περίπτωση, τον Απρίλη του 1949, δε δίστασε η ηγεσία του να διατάξει την εκτέλεση 5 μελών του, τα οποία είχαν καταδικαστεί από ανταρτοδικείο στην ποινή του θανάτου για βιασμούς γυναικών, ληστείες, κλοπές και προβοκατόρικες ενέργειες σε βάρος του λαϊκού αγώνα.

Η πρώτη μάχη του Δημοκρατικού Στρατού της Κεφαλονιάς δόθηκε στις 8 του Φλεβάρη 1947 στη θέση Αγιος Ελευθέριος των Βαλσαμάτων. Εκεί ισχυρή ανταρτική δύναμη, με επικεφαλής τον Σγούρο και τον Αστραπόγιαννο, χτύπησε σε ενέδρα ομάδα 50 χωροφυλάκων, από τους οποίους οι 4 σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν πανικόβλητοι.

Τις πρώτες μέρες του 1948, εξάλλου, ο Κουλουμπής απελευθέρωσε με την ομάδα του τα Δαυγάτα και ο Αστραπόγιαννος με μερικούς αντάρτες τα Γριζάτα και τα Καταποδάτα. Την ίδια, επίσης, εποχή μια σειρά από ενέδρες των ανταρτών στο δρόμο, που συνδέει το Αργοστόλι με τη Σάμη, τρομοκράτησαν σε τέτοιο σημείο τον αντίπαλο, ώστε αυτός να επικοινωνεί πια μόνο ατμοπλοϊκά με τη Σάμη, της οποίας η ύπαιθρος για μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρούνταν από τον τοπικό Δημοκρατικό Στρατό ελεύθερη περιοχή της Κεφαλονιάς.

Το Φλεβάρη του 1948 όλες οι ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού, με επικεφαλής τον Σγούρο, προχώρησαν σε καλά μελετημένη νυχτερινή επιχείρηση στην ίδια την πόλη του Αργοστολίου, η οποία διέθετε για τη φρούρησή της ισχυρότατες δυνάμεις ΜΑΥδων και χωροφυλακής. Η επίθεση εκδηλώθηκε αιφνιδιαστικά και οι δυνάμεις των ανταρτών, κάμπτοντας τις πρώτες αντιστάσεις του αντιπάλου, προωθήθηκαν μέχρι το κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού, επιφέροντας σημαντικές απώλειες στον καταπτοημένο εχθρό.

Στη συνέχεια οι ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού άρχισαν να αποσύρονται, χωρίς καμιά δική τους απώλεια, και τελικά εγκατέλειψαν την πόλη. Προηγούμενα, όμως, χτύπησαν το υδραγωγείο και από τους Μύλους την ηλεκτρική εταιρία, χωρίς να συναντήσουν καμιά αντίδραση των αντιπάλων, οι οποίοι, άλλωστε, δεν αποτόλμησαν μέχρι τα ξημερώματα να βγούνε έξω από το Αργοστόλι και να καταδιώξουν τους αντάρτες.

Στις 29 του ίδιου μήνα στο Αυγό της Σάμης ισχυρή ομάδα ανταρτών υπό τον Σγούρο, τον Αστραπόγιαννο και τον Κουλουμπή συναντήθηκε με μεγάλο απόσπασμα χωροφυλάκων, που ενεργούσε ανιχνεύσεις. Η σύγκρουση που ακολούθησε υπήρξε καταστροφική για τους χωροφύλακες, οι οποίοι διαλύθηκαν, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πολλούς νεκρούς - και μεταξύ τους τον επικεφαλής του αποσπάσματος Βασίλη Κουρέα.

Οι επιθετικές δραστηριότητες του Δημοκρατικού Στρατού συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος της άνοιξης του 1949, κυρίως με ενέδρες και εισόδους σε χωριά. Τον Ιούνη, όμως, εκείνου του χρόνου και αφού είχαν τελειώσει οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της 9ης κυβερνητικής Μεραρχίας στην Πελοπόννησο, αποβιβάστηκε στην Κεφαλονιά ένα τάγμα του κυβερνητικού στρατού, με σκοπό τη γρήγορη και ολοσχερή εξόντωση των ανταρτών του νησιού.

Οι πρώτες ενέργειες του κυβερνητικού τάγματος αναφέρονταν στη σύλληψη εκατοντάδων πολιτών, στην επιβίβασή τους σε αρματαγωγό και στην αποστολή τους για εγκλεισμό στη Μακρόνησο. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε η μέθοδος του ξεσηκώματος όλων σχεδόν των κατοίκων της υπαίθρου, που δεν είχαν συλληφθεί, και ο περιορισμός τους στα μικρά αστικά και ημιαστικά κέντρα, καθώς και η συγκέντρωση όλων των υποζυγίων των χωρικών στην καλά φρουρούμενη πεδιάδα της Παλλικής. Στις περιοχές, εξάλλου, που δρούσε ο Δημοκρατικός Στρατός, έκλεισαν με τσιμέντο όλες τις στέρνες και έστησαν ενέδρες σε όλες τις πηγές, για να μη βρίσκουν ούτε νερό οι καταδιωκόμενοι αντάρτες.

Στη συνέχεια οι κυβερνητικές δυνάμεις άρχισαν τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, που οδήγησαν, όπως ήταν φυσικό, στα προσδοκώμενα εκ μέρους τους αποτελέσματα - όχι όμως σε σύντομο χρόνο. Οι αντάρτες μοιράστηκαν σε πολύ μικρές ομάδες και άρχισαν τις συγκρούσεις με τα κυβερνητικά στρατεύματα, τα οποία είχαν στο μεταξύ ενισχυθεί αποφασιστικά με ΜΑΥδες, χωροφύλακες και παρακρατικούς.

Στις 15 του Αυγούστου 1949 σκοτώθηκε στο Ακρωτήρι της Σάμης ο Διονύσης Κοζάτσας και τις ίδιες μέρες στα Δειλινάτα ο Φώτης Πτολεμαίος, ενώ στις 22 του Σεπτέμβρη έπεσαν πολεμώντας στα Μαυριώτικα της Σάμης, ο Ηλίας Κουγιανός και ο Ματθαίος Κουλουμπής. Στις 10 του Οκτώβρη, εξάλλου, έχασε τη ζωή του στην Κλεισούρα των Βλαχάτων ο Γεράσιμος Ματιάτος και ύστερα από λίγες μέρες στην Παλαμονίδα του Αίμου ο ίδιος ο Φώτης Σγούρος. Τέλος, στις 13 του ίδιου μήνα σκοτώθηκε στην Παχιά Πούντα της Σάμης ο Αστραπόγιαννος - και μαζί του η αδελφή του Διονυσία Γρηγοράτου, η Ατζουλέτα Μερκούρη, ο Λεωνίδας Ζαχαράτος, ο Γεράσιμος Ανδρεόλας, ο Παναγάγγελος Μιχαλάτος, ο Γιάννης Καλεράντες και ο Διονύσης Μαρκουλάτος.

Συνολικά από τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού της Κεφαλονιάς 48 σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις, 4 εκτελέστηκαν αμέσως σχεδόν μετά τη σύλληψή τους, ένας, ο Σπύρος Αντωνάτος, δολοφονήθηκε από τους χωροφύλακες και μόνο 7 κατόρθωσαν, τελικά, να επιζήσουν.

Προετοιμασίες πολέμου από τη Νατοϊκή μηχανή


Προετοιμασίες πολέμου από τη Νατοϊκή μηχανή
Μεγάλης κλίμακας άσκηση στο Ιόνιο μέχρι τις 8 Μάρτη
Από τη Νατοϊκή άσκηση «Proud Manta» που έγινε πέρυσι
Χαρακτηριστικά πολεμικής προετοιμασίας για μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις στη θάλασσα και την προστασία νηοπομπών, έχει η μεγαλύτερη ετήσια ΝΑΤΟική άσκηση ανθυποβρυχιακού πολέμου «Proud Manta 2013» (POMA 13), που διεξάγεται στο Ιόνιο πέλαγος από τις 23 Φλεβάρη και θα ολοκληρωθεί στις 8 Μάρτη. Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, στόχος της άσκησης είναι η ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας και της διαλειτουργικότητας των δυνάμεων που συμμετέχουν σε ένα ευρύ φάσμα των πιθανών καθηκόντων, τους ρόλους και τις αποστολές της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF).
Η άσκηση παραπέμπει σε πολεμικές προετοιμασίες για το ενδεχόμενο επέμβασης στη Συρία και στο Ιράν και συνδέεται άμεσα με την ανάπτυξη της Νατοϊκής Δύναμης Ταχείας ανάπτυξης (ΝRF), τη διοίκηση της οποίας, για το 2012, είχε αναλάβει η Ελλάδα μέσω του ΝΑΤΟικού Στρατηγείου της Θεσσαλονίκης (NDC-GR). Στρατηγείο το οποίο πλέον «αναβαθμίστηκε», από 1 Γενάρη 2013, σε «Στρατηγείο Υψηλής Ετοιμότητας» του ΝΑΤΟ, NRDC-GR (NATO Rapid Deployable Corps-GR) με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και των λαών της ευρύτερης περιοχής.
Στη ΝΑΤΟική άσκηση παίρνουν μέρος δυνάμεις από, Ελλάδα, Τουρκία, Καναδά, Ιταλία, Νορβηγία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες, με 4 υποβρύχια (ένα ελληνικό), 8 πλοία επιφανείας και 15 μαχητικά αεροσκάφη. Με αίτημα να ανακληθούν οι ελληνικές δυνάμεις από την άσκηση και να κλείσει το Νατοϊκό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Ελένη Γερασιμίδου, Νίκος Καραθανασόπουλος, Θεοδόσης Κωνσταντινίδης και Νίκος Μωραΐτης κατέθεσαν Ερώτηση στον υπουργό Αμυνας.

Φέρτε μας δούλους για να... «επενδύσουμε»!


Φέρτε μας δούλους για να... «επενδύσουμε»! 


«Μειώστε τους μισθούς για να επενδύσουμε - Κατώτατο όριο στα 300 ευρώ για ανέργους νέους ζήτησαν 11 πολυεθνικές από τον Κ. Χατζηδάκη», ήταν ο τίτλος σχετικού ρεπορτάζ του προχτεσινού «Βήματος».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στη συνάντηση με τον υπουργό Ανάπτυξης οι πολυεθνικές ζήτησαν να πάει ο κατώτατος μισθός των εργαζομένων στα 300 ευρώ ή ακόμα και στα 250 ευρώ.
Κατ' αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, οι πολυεθνικές θεωρούν ότι η Ελλάδα θα γίνει «φιλικότερη προς τις επενδύσεις». Και τότε, όταν ο μισθός πάει στα 250 - 300 ευρώ, οι πολυεθνικές, όπως διαβεβαίωσαν την κυβέρνηση, θα είναι έτοιμες να συμβάλουν τόσο στη... σωτηρία της χώρας όσο και στην... καταπολέμηση της ανεργίας.
Πώς θα το κάνουν αυτό; Μα σπεύδοντας να προσλάβουν στη δούλεψή τους δούλους (συγγνώμη: εργαζόμενους εννοούσαμε)...
*
Μια από τις εταιρείες που εκπροσωπήθηκαν στη συνάντηση με τον υπουργό εξέδωσε ανακοίνωση (η «Barilla») διατυπώνοντας τον ισχυρισμό ότι ο δικός της εκπρόσωπος δεν έθεσε θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά που δεν μπορούν να διαψεύσουν οι συγκεκριμένες πολυεθνικές, που σύμφωνα με το «Βήμα» ζητούν κατώτατο μισθό στην Ελλάδα στα επίπεδα της Βουλγαρίας, είναι τα στοιχεία που ακολουθούν.
Στοιχεία που πιστοποιούν ότι η κρίση για το λαό που την πληρώνει ισοδυναμεί με εξαθλίωση, ενώ γι' αυτούς που την προκαλούν σημαίνει «ευκαιρία» για... «επενδύσεις». Στοιχεία βγαλμένα, τελικά, από τον ιερό κανόνα του καπιταλισμού: Τον κανόνα που λέει ότι το κεφάλαιο αναπαράγει τα κέρδη του πατώντας επί πτωμάτων.
Ιδού, λοιπόν, ποια είναι τα... «αναξιοπαθούντα» μονοπώλια που ζητούν να πέσει ο κατώτατος μισθός κάτω κι από τα 300 ευρώ:
*
«Αθηναϊκή Ζυθοποιία»: Τα καθαρά της κέρδη την περίοδο 2008 - 2011 ανήλθαν στα 232 εκατ. ευρώ. Μόνο το 2011 τα κέρδη της ήταν 49 εκατ. ευρώ.
«Barilla»: Τα καθαρά κέρδη της στην Ελλάδα την περίοδο 2009 - 2012 έφτασαν στα 15 εκατ. ευρώ.
«Bic»: Τα καθαρά της κέρδη την περίοδο 2009 - 2011 ξεπέρασαν τα 36 εκατ. ευρώ.
«Unilever»: Τα καθαρά της κέρδη ανήλθαν παγκοσμίως την περίοδο 2010 - 2011 στα 8,5 δισ. ευρώ. Στην Ελλάδα τα μεικτά της κέρδη το διάστημα 2008 - 2011 έφτασαν στα 1,1 δισ. ευρώ και τα καθαρά κέρδη της τη διετία 2010 - 2011 ανήλθαν στα 17 εκατ. ευρώ.
«Nestle»: Τα καθαρά της κέρδη στην Ελλάδα το 2011 υπερτριπλασιάστηκαν συγκριτικά με το 2010. Συνολικά τη διετία αυτή ανήλθαν στα 24 εκατ. ευρώ. Παγκοσμίως και μόνο το 2010 τα κέρδη της εταιρείας έφτασαν στα 32 δισ. ελβετικά φράγκα.
«Kraft»: Σε διεθνές επίπεδο τα κέρδη της εταιρείας την περίοδο 2009 - 2010 ξεπέρασαν τα 87 δισ. δολάρια. Στην Ελλάδα τα καθαρά της κέρδη προ φόρων ανήλθαν στα 12 εκατ. ευρώ.
«Friesland Campina - NOYNOY»: Είναι η πρώτη στην κατάταξη του κλάδου εμπορίας τροφίμων εταιρεία στην Ελλάδα με βάση τον κύκλο εργασιών. Οι πωλήσεις της το 2011 ανήλθαν στα 318 εκατ. ευρώ, αυξημένες κατά 7,66% έναντι του 2010.
«Henkel»: Τα καθαρά της κέρδη ανήλθαν παγκοσμίως τη διετία 2010 - 2011 στα 2,5 δισ. ευρώ. Μόνο στο τρίτο τρίμηνο του 2012 αύξησε τα καθαρά κέρδη της κατά 30,3% (από 314 εκατ. ευρώ σε 409 εκατ. ευρώ), ενώ οι πωλήσεις της ανήλθαν στα 4,294 δισ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 6,6% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011.
«Philip Morris»: Η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία του κόσμου. Τα καθαρά της κέρδη το διάστηκα 2009 - 2011 ξεπέρασαν τα 20 δισ. δολάρια.
«SCA Hygiene Products»: Τα μεικτά κέρδη της εταιρείας τη διετία 2010 - 2011 ανήλθαν στα 33 εκατ. ευρώ.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Επιχειρηματικές συμπράξεις με κατάληξη τους υδρογονάνθρακες


Επιχειρηματικές συμπράξεις με κατάληξη τους υδρογονάνθρακες
Η συνεκμετάλλευση των πηγών Ενέργειας, με διαπραγμάτευση επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αναδεικνύεται σε στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης σε Ελλάδα και Τουρκία
Η αστική τάξη σε Ελλάδα και Τουρκία ανταγωνίζονται για να εξασφαλίσουν η καθεμιά για τον εαυτό της τους καλύτερους όρους σε συμπράξεις που θα φτάνουν μέχρι την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων
Την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στα επόμενα βήματα συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο, στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με διαπραγμάτευση των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ, επιβεβαίωσε ο Α. Σαμαράς, μετά τη συνάντηση που είχε χτες με τον Τούρκο ομόλογό του Ρ. Τ. Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη.
Το στόχο αυτό υπηρετούν και οι 25 διμερείς συμφωνίες που υπογράφηκαν για λογαριασμό επιχειρηματικών ομίλων, στο πλαίσιο της Β' Συνόδου του «Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας», καθώς και οι συναντήσεις μεταξύ των επιχειρηματιών των δύο χωρών. «Βάζουμε την ανάπτυξη στην υπηρεσία της ειρήνης», τόνισε χαρακτηριστικά ο Α. Σαμαράς, δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός στόχος των διακρατικών και επιχειρηματικών συμφωνιών που υπογράφτηκαν.
Εξίσου αποκαλυπτική, για τις προθέσεις της κυβέρνησης, να προχωρήσει σε συμφωνίες συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο, με ταυτόχρονη διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ήταν η απάντηση που έδωσε ο πρωθυπουργός, όταν ρωτήθηκε αν συζητήθηκε το θέμα της ΑΟΖ. «Δεν νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να πούμε συγκεκριμένες λεπτομέρειες για τίποτα από όλα αυτά που είπατε», δήλωσε κοφτά ο πρωθυπουργός, αφήνοντας στην πραγματικότητα να εννοηθεί ότι η συνεκμετάλλευση συζητήθηκε, όπως άλλωστε συμφέρει και τα μονοπώλια που καραδοκούν να βάλουν στο χέρι τα αποθέματα στο Αιγαίο.
Επιχειρώντας να περισώσει τα προσχήματα, συμπλήρωσε ότι «για την ΑΟΖ υπάρχει πάντοτε το δικαίωμα που απορρέει από το διεθνές δίκαιο», αποφεύγοντας, όμως, να πει το παραμικρό για το πώς και πότε η κυβέρνηση προτίθεται να ασκήσει το κυριαρχικό αυτό δικαίωμα.
Αυτό που δεν μπόρεσε να πει ευθέως ο Α. Σαμαράς, φρόντισε να το πει ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Οταν αναφέρθηκε στο θέμα της ΑΟΖ, είπε απερίφραστα ότι «μοιραστήκαμε την κοινή πεποίθηση στηριζόμενοι στην αρχή της αμοιβαία επωφελούς λύσης - win win - ότι πρέπει να γίνουν από κοινού βήματα για την ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο», αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα κέρδη για την αστική τάξη σε Ελλάδα και Τουρκία από τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είναι αυτό που πρωτεύει και πάνω εκεί πρέπει να πέσει το βάρος στις διμερείς διαπραγματεύσεις.
Ζήτησε διάλογο για τις «διαφορές»
Γενικότερα, ο Τούρκος πρωθυπουργός εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τη συνάντηση που είχε με τον Α. Σαμαρά, την οποία χαρακτήρισε «πολύ επωφελή», όπως και τη δεύτερη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας, επικαλούμενος, μεταξύ άλλων, ότι το 2010 είχαν υπογραφεί 22 συμφωνίες, ενώ χτες υπογράφηκαν 25.
Ο ίδιος χρησιμοποίησε την πρόοδο που έχει σημειωθεί στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών (ανήλθαν στα 6,5 δισ. όπως είπε), ως εφαλτήριο για τη διευθέτηση των διμερών διαφορών. «Οι επαφές θα βελτιώσουν το επίπεδο συνεργασίας των δύο χωρών»,τόνισε με νόημα, συμπληρώνοντας ότι στην κατεύθυνση αυτή ρόλο θα παίξουν και «οι μειονότητες», που, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «μπορούν να αποτελέσουν γέφυρα για την προσέγγιση των δύο χωρών και αξίζουν να ζήσουν με ειρήνη και ευημερία».
Η φράση αυτή υποδηλώνει ότι στις διμερείς επαφές, η Τουρκία έθεσε το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, άρα και αυτό του διορισμού των ιμάμηδων από το ελληνικό κράτος, στον οποίο αντιδρά η τουρκική πλευρά.
Ταυτόχρονα, ο Ρ. Τ. Ερντογάν εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν με διάλογο οι διαφορές των δύο χωρών. Οπως είναι γνωστό, πίσω από τον όρο «διαφορές» καλύπτονται οι διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς στο Αιγαίο, που εκδηλώνονται με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, το οποίο ούτως ή άλλως έχει «γκριζάρει» ολόκληρο το Αιγαίο. «Εχουμε κάποιες διαφορές, που θα ξεπεραστούν μέσα από το διάλογο», τόνισε, ενώ στην ίδια γραμμή κινήθηκε και για το Κυπριακό.
«Στην Κύπρο είμαστε εγγυήτριες δυνάμεις και οφείλουμε να διαπραγματευθούμε. Το Κυπριακό πρέπει να αποτελέσει ιστορικό παρελθόν. Είμαστε πρόθυμοι να προχωρήσουμε σε αποτελέσματα», αποφάνθηκε, την ίδια ώρα που η Τουρκία κορυφώνει τις προκλήσεις στην ΑΟΖ των κατεχόμενων και μπλοκάρει κάθε προσπάθεια να δοθεί λύση στο Κυπριακό με βάση τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Η Ενέργεια ψηλά στην ατζέντα
Πρόγευση για το περιεχόμενο των χτεσινών διαβουλεύσεων, είχε δώσει ο Ρ. Τ. Ερντογάν σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στην οποία έκανε λόγο για «προβλήματα στην υφαλοκρηπίδα και τα θέματα του Αιγαίου», καθιστώντας σαφές ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις παραμένουν ακέραιες. Ταυτόχρονα, ζήτησε συνέχιση των διερευνητικών επαφών «χωρίς προϋποθέσεις και προκαταλήψεις», αξιώνοντας επί της ουσίας εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων για την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ.
Προανήγγειλε, μάλιστα, ότι στην «πλούσια ατζέντα» περιλαμβάνονται και ενεργειακά θέματα, εννοώντας προφανώς το θέμα των αγωγών, αλλά και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. «Φυσικά, θα εξετάσουμε και ένα σύνολο θεμάτων, τουριστικών, ενεργειακών, τηλεπικοινωνιακών», τόνισε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας ότι στο τραπέζι θα τεθούν επίσης «και θέματα ΝΑΤΟ, διότι είμαστε δύο χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ και πρέπει να συζητήσουμε τα βήματα που θα κάνουμε με αυτή μας την ιδιότητα», εννοώντας προφανώς την ενίσχυση της συνεργασίας για την επέμβαση στη Συρία, αλλά και σε θέματα «καταπολέμησης της τρομοκρατίας».
Δικαιολογώντας, μάλιστα, τον όρο «στρατηγική συνεργασία», υπογράμμισε με νόημα ότι στόχος της τουρκικής πλευράς είναι «να τη θεμελιώσουμε με τέτοιον τρόπο, ώστε να είμαστε ήσυχοι» (!) Στην ίδια συνέντευξη, εμφανίστηκε υπέρμαχος των ιδιωτικοποιήσεων, επισημαίνοντας μάλιστα ότι η τουρκική κυβέρνηση προτρέπει τα τουρκικά μονοπώλια να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που υλοποιείται από την ελληνική κυβέρνηση, όπως συμμετείχαν και ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι στις ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν στην Τουρκία.
Από την πλευρά του, ο Α. Σαμαράς ξεκαθάρισε ότι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων αποτελεί υπέρτατο στόχο για την κυβέρνηση και γνώμονα για την αντιμετώπιση των «διαφορών» για υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ και Αιγαίο.
Τρίβει τα χέρια του το κεφάλαιο
Μιλώντας αργότερα στο κοινό φόρουμ Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών, επανέλαβε ότι «οι επιχειρηματικές σχέσεις αποτελούν γέφυρες ευρύτερης συνεργασίας, μεταξύ των δύο λαών και των κυβερνήσεών μας».
Ταυτόχρονα, υπογράμμισε την ανάγκη ενός «σταθερού πολιτικού πλαισίου», που θα διασφαλίσει την ενίσχυση της δράσης των επιχειρηματικών ομίλων, διαβεβαιώνοντας για τη βούληση της κυβέρνησης να κάνει ό,τι μπορεί «για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων». Παράλληλα, απηύθυνε έκκληση στα τουρκικά μονοπώλια να συμμετάσχουν στα πλιάτσικο που κορυφώνεται, επιδεικνύοντας την «αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρο το φάσμα της ελληνικής οικονομίας», καθώς και τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος με γοργούς ρυθμούς».
Στην παρέμβασή του, ο Α. Σαμαράς ανέδειξε ιδιαίτερα «την ανάληψη κοινών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών στα Βαλκάνια, στις χώρες της παρευξείνιας συνεργασίας και στις χώρες της κεντρικής Ασίας», καθώς και στον τομέα των κοινοπραξιών «σε διάφορους τομείς κοινού ενδιαφέροντος σε χώρες της Μέσης Ανατολής αλλά και της Ανατολικής Ευρώπης».
Στο χτεσινό φόρουμ συμμετείχαν 100 εκπρόσωποι ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων και 200 εκπρόσωποι τουρκικών ομίλων. «Η παρουσία μας στην Τουρκία, όπως και στο Κατάρ πριν από μερικές βδομάδες, με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού, έχει για εμάς ένα μήνυμα: νέα έργα, νέες δουλειές», είχε τονίσει νωρίτερα ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Λαβίδας, δίνοντας το στίγμα των επιδιώξεων των εγχώριων μονοπωλίων.
Ειδικά για την Τουρκία, το ενδιαφέρον, όπως εξήγησε, εστιάζεται, μεταξύ άλλων, στην προώθηση εξαγωγών στους τομείς των κατασκευών, τροφίμων, χημικών και φαρμακευτικών προϊόντων, στην αναζήτηση τουρκικών εταιρειών, που θα ενδιαφερόντουσαν να συμμετάσχουν σε κοινοπραξίες για συνέργειες (joint - ventures) στις αγορές των Βαλκανίων, στην επέκταση σε αγορές της Μαύρης Θάλασσας, της Κασπίας και του Καυκάσου, μέσω συμμαχιών με τουρκικές εταιρείες, στο τεράστιο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και παραχωρήσεων που σχεδιάζει η τουρκική κυβέρνηση, αλλά και στην«αναζήτηση χρηματοδότησης για τα ενεργειακά projects στην Ελλάδα, στην Τουρκία ή σε άλλες χώρες της περιοχής».
Κερδοφόρες μπίζνες
Από ελληνικής πλευράς, μετέχουν μεταξύ άλλων, οι εταιρείες Alumil, Αντένα, Αρχιρόδον, Dynacom (δεξαμενόπλοια), Fashion Box, Folli Follie, ΕΛΠΕ, Ιντραλότ, Καρέλιας, Kleemann (ανελκυστήρες), Lamda Development (ακίνητα), ΜΕΤΚΑ (παραγωγή ενέργειας), Ομιλος Μιχαηλίδη, οι τράπεζες Εθνική και Πειραιώς, Νηρέας, Olympus Plaza (σταθμοί αναψυχής εθνικών οδών), Olympia electronics (ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας), ΔΕΗ, Φιλίππου (δομικά υλικά) Βιοχάλκο, Thermi group, SNB Βιομηχανικά Ορυκτά.
Μετά τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας υπογράφηκαν από τους υπουργούς 25 πρωτόκολλα συνεργασίας στους τομείς του Τουρισμού, της Δικαιοσύνης, του Πολιτισμού, της Υγείας, της Μετανάστευσης, της Ναυτιλίας, της Γεωργίας, του Αθλητισμού, καθώς και η στήριξη της Ελλάδας στη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων από την Τουρκία.

Οι νεοναζί στο περιθώριο


Οι νεοναζί στο περιθώριο
Την προηγούμενη βδομάδα, η Χρυσή Αυγή έκανε με τα πολλά μια μάζωξη μελών της στην Πάρο. Οι χρυσαυγίτες μέρες πριν πάσχιζαν να βρουν ένα χώρο να μαζευτούν, χωρίς να τα καταφέρνουν. Πέρα από καταστηματάρχες, απευθύνθηκαν και σε πολιτιστικό σύλλογο του νησιού που αρνήθηκε κατηγορηματικά να παραχωρήσει την αίθουσά του. Το ίδιο έγινε και με άλλους φορείς, δείγμα κι αυτό της απαξίωσης με την οποία τους περιβάλλει στην πράξη ο λαός. Εντέλει, βρήκαν ως ...πελάτες ένα κατάστημα, και κινητοποιούμενοι, στέλνοντας συνολικά 19 χρυσαυγίτες από την Αθήνα (ανάμεσά τους τρεις βουλευτές), μαζί με ντόπιους και μεταφερόμενους από γύρω νησιά, κατάφεραν να μαζευτούν 40 άτομα.
Κάτοικοι και φορείς του νησιού αντέδρασαν άμεσα και οργάνωσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην παρουσία φασιστοειδών στον τόπο τους. Συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες Παριανοί, γονείς με τα παιδιά τους, εκπαιδευτικοί, νεολαίοι, εργαζόμενοι - υπολογίζονται σε πάνω από 500 άτομα - γεγονός πρωτόφαντο για τα δεδομένα του νησιού, απόδειξη ότι (και) ο παριανός λαός τούς γυρνά την πλάτη. Αργότερα, οι συγκεντρωμένοι πραγματοποίησαν πορεία στους δρόμους του παραδοσιακού οικισμού, περνώντας κοντά κι από το σημείο όπου είχαν μαζευτεί τα φασιστοειδή. Κατά μαρτυρίες, χρυσαυγίτες επιτέθηκαν με λοστάρια απρόκλητα κατά του πλήθους, τραυματίζοντας ελαφρά τουλάχιστον δύο, έναν άνδρα και μια νηπιαγωγό που μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας, όπου τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Τα ίδια έκαναν και την επομένη το πρωί, όταν χτύπησαν ένα Γερμανό μόνιμο κάτοικο Πάρου που έκανε το «λάθος» να τους φωτογραφίσει.
Η Πάρος έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά άλλα τέτοια παραδείγματα που αποδεικνύουν πώς αντιμετωπίζεται στην πράξη ο φασισμός, πώς απομονώνονται, καταγγέλλονται πολιτικά οι εν Ελλάδι νεοναζί. Πώς αποκαλύπτονται, στην πρακτική τους και τη θεωρία τους, στην ωμή βία που εκδηλώνουν απέναντι σε ποιους; Σε σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους. Ερχεται να προστεθεί σε περιπτώσεις που περιθωριοποιήθηκαν σε χώρους δουλειάς, όπως εργοστάσια, όπου οι ίδιοι οι εργάτες έδιωξαν περιφερόμενους τραμπούκους, όταν πήγαν να διχάσουν βιοπαλαιστές, χωρίζοντάς τους με βάση τη φυλή, το χρώμα ή το θρήσκευμα, εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Περιπτώσεις που αποκλείστηκαν από σχολεία, π.χ. τον περασμένο Νοέμβρη, όταν σε σχολείο της Κρήτης, σε Γενική Συνέλευση μαθητών, ο πρόεδρος του 15μελούς πρότεινε να κληθεί η Χρυσή Αυγή στο σχολείο (ως «κοινοβουλευτικό κόμμα με διαφορετικές απόψεις») να πει στους μαθητές την «άποψή» της για το Πολυτεχνείο. Οπότε ΚΝίτης μαθητής αντέδρασε, πήρε το λόγο και αποκάλυψε το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα της, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών να κηρύξει ανεπιθύμητη τη Χρυσή Αυγή στο σχολείο.
Ετσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Παίρνοντας την απάντησή τους από το μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, εργατικό, λαϊκό κίνημα και τους συμμάχους του. Με αγωνιστικό πνεύμα, αυξημένη λαϊκή επαγρύπνηση και πολιτική απάντηση στις όποιες ενέργειές τους. Ξεσκέπασμα του τι και ποιους εξυπηρετούν οι νεοναζί πίσω από τις άσφαιρες ρητορείες τους, τα συσσίτια της ελεημοσύνης. Αποκάλυψή τους καθημερινά στους χώρους εργασίας και τις λαϊκές γειτονιές, στα σχολειά και στις σχολές, του βρώμικου ρόλου που παίζουν ως μπράβοι ενός συστήματος σε βαθιά σήψη. Σε συνάρτηση με τον καθημερινό αγώνα για να γίνει ο λαός κύριος στον τόπο του και στον πλούτο που με το μόχθο του παράγει.

TOP READ