3 Δεκ 2012

Το συριζα είναι εδώ ενωμένο δυνατό


Το συριζα είναι εδώ ενωμένο δυνατό

Σύντομο ενημερωτικό δελτίο της κομινφόρμ

Όταν δεν έχεις τακτική (ενίοτε και στρατηγική) πρόσβαση στο δίκτυο και καθημερινή επαφή με τα τεκταινόμενα στον πραγματικό κόσμο και το μικρόκοσμο της μπλογκόσφαιρας, σου ‘ρχονται μερικά πράγματα μαζεμένα, σαν απανωτά χτυπήματα, και θέλεις απλώς να τα καταγράψεις κάπου, για να τα δεις και να τα χωνέψεις.

Ξεκινάμε με τη συνδιάσκεψη του σύριζα. Την Παρασκευή ο αλέξης γέμισε την ομιλία του (αλλά όχι το σεφ) με ιστορικές, συναισθηματικές αναφορές, αλλά δεν έκανε καμία νύξη για ακύρωση του μνημονίου κι άλλες τέτοιες εξαλλοσύνες. Κι ο σκηνοθέτης της συγκέντρωσης βάδισε στα χνάρια του μπιρσίμ, κι έδειχνε πλάνα μόνο από τη μία πλευρά, για να φαίνεται γεμάτο το στάδιο, λες και είχε πιαστεί ο λαιμός του καμεραμάν, και δε μπορούσε να γυρίσει από την άλλη, με τις άδεις κερκίδες. Θα μπορούσαν βέβαια, τώρα που έχουν πάρει το κολάι, να κρατήσουν τον ήχο και να κάνουν ένα μικρό μοντάζ με πλάνα από την προηγούμενη Κυριακή και τα 94χρονα του κκε, όπου το σεφ ήταν γεμάτο, για να τα πλασάρουν ως τον κόσμο του σύριζα. Έτσι κι αλλιώς αριστεροί είμαστε όλοι, δε θα τα χαλάσουμε εκεί πέρα.
Αλλά τέτοιοι είναι αυτοί οι κουκουέδες. Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος, και το μεγάλο ραντεβού με την εξουσία, κι αυτοί μιλάνε για κάτι πράγματα μικρά, όπως οι συγκεντρώσεις του σύριζα. Δεν κοιτάνε τα ποσοστά τους καλύτερα...

Η κυβερνώσα αριστέρα

Η μελλοντική αφίσα της κυβερνώσας αριστεράς
Εν τω μεταξύ, οι ανταποκρίσεις από το σεφ ήταν ακόμα πιο διασκεδαστικές. Το αριστερό ρεύμα ζητούσε να κατεβάσει ξεχωριστή λίστα με δικούς του υποψηφίους και οι «προεδρικοί» προσπαθούσαν να το μεταπείσουν και το κατηγορούσαν για φραξιονισμό! Με άλλα λόγια το αριστερό ρεύμα που προέρχεται από το κόμμα και έχει θεωρητικά κουκουέ μόρφωση (λέμε τώρα) ήθελε να υπάρχουν ξεχωριστές τάσεις, ενώ οι πούροι ανανεωτές πήραν θέση υπέρ του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού! Τα ύστερα του κόσμου, που λέει εύστοχα και το ιστολόγιο ανταπόκρισις...

Ο τσίπρας κατέβηκε υποψήφιος, για να τονώσει –όχι το λαοπρόβλητο της ηγεσίας του, όπως ειπώθηκε, αλλά- τη δική του λίστα υποψηφίων. Η κοε μαζί με τους πασόκους, τον ακολούθησε σύσσωμη, ενώ οι άλλες συνιστώσες μοιράστηκε σε δύο λίστες και κάποιες εξ αυτών έσπασαν στα δύο, χάριν της ενότητας. Τελικά οι προτάσεις του αριστερού ρεύματος (που συγκλίνουν με αυτές του νέου αριστερού ρεύματος και της ανταρσύα) μειοψήφησαν και το ρεύμα εξέλεξε 58 από τα 301 μέλη συνολικά στο καθοδηγητικό όργανο του νέου φορέα. Δηλ κάτι λιγότερο από το 20%.

Κι εδώ τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο λαφαζάνης αποτελεί τον ιδανικό σύντροφο-σύμμαχο για το μέτωπο που θέλουμε να φτιάξουμε κι ότι είναι κατά του μάαστριχτ, του ευρώ, της εε, των μονοπωλίων, του (καζινο)καπιταλισμού χωρίς την παρένθεση, των μενσεβίκων, του κύρκου, κι ό,τι άλλο του ζητήσουμε... Τι ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει μες στο σύριζα, πέραν του αριστερού άλλοθι; (Κάτι σαν τον παναγιωτακόπουλο του νέου πασόκ, δηλ). Να τραβήξει με τη γόνιμη αριστερή κριτική του το  σύριζα σε πιο ριζοσπαστικές θέσεις;

Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν χώρο, που όταν ήταν στο κκε, πήγε με συσχετισμούς δέκα προς ένα στο πόρισμα με την εαρ και υιοθέτησε πλήρως τη θέση της τελευταίας για την εοκ. Ενώ κατάφερε να χάσει μέσα από τα χέρια του τους συσχετισμούς στο 13ο συνέδριο του κόμματος (κι ευτυχώς), όταν για παράδειγμα ο πιο «αριστερός» στην επιτροπή προγράμματος ήταν ο λαφαζάνης.

Αλλάζουμε θέμα, αλλά όχι θεαματικά και περνάμε στο εξωκοινοβούλιο.
Η κε του μπλοκ είχε την ευκαιρία να ξεφυλλίσει χτες το πριν, την εφημερίδα της ανεξάρτητης αριστεράς. Το τελευταίο φύλλο ήταν γεμάτο από φτηνές συνδικαλιές φοιτητικού επιπέδου εναντίον του κκε, που θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν γραφτεί προ 15 και 20 χρόνων. Με άλλα λόγια ήταν ρετρό και μπαγιάτικες.

Υπήρχε ένα κείμενο του β. γάτσιου στις σελίδες 10-11, για τη συμπλήρωση22 χρόνων από την κυβέρνηση ζολώτα το νοέμβρη του 89’ (πάνω στο ζήλο του, έφαγε κι έναν χρόνο από την επέτειο), το οποίο αναμασούσε τα γνωστά και χιλιοειπωμένα για τη σιωπηρή αυτοκριτική του κκε που δεν έγινε ποτέ επίσημα, κτλ, κτλ. Αν παρόλα αυτά ο συντάκτης του πριν ψάχνει οπωσδήποτε για σύγχρονους θιασώτες του κυβερνητισμού, θα μπορούσε να τους αναζητήσει στις πολιτικές συμμαχίες του χώρου του, στο εσωτερικό του μετωπικού του σχήματος ή και της εφημερίδας στην οποία αρθρογραφεί.

Η εφημερίδα επιστρέφει στην υπαρξιακή αγωνία του ναρ για το 89’, σε ένα –φαινομενικά άσχετο- κείμενο για την απλή αναλογική, που δεν χωράει ως αίτημα στον κυβερνητισμό του σύριζα. Σύμφωνα με το συντάκτη ο ενιαίος συνασπισμός είχε απορρίψει το 89 το σχετικό αίτημα που κατέθεσε το πασόκ (για τους δικούς του λόγους), με το φλωράκη να λέει «δεν προκάνουμε τώρα».
Για την αποκατάσταση της αλήθειας –όπως μπορεί να τη βρει κανείς στο δεύτερο τόμο της βιογραφίας του χαρίλαου από τον θεοχαράτο- το πασόκ κατέθεσε πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας πασοκ και συν, βάζοντας ως τυράκι την απλή αναλογική, που είχε γράψει στα παλιά του τα παπούτσια επί μια οκταετία. Ο θεοχαράτος παραθέτει και τα πρακτικά της βουλής, όπου διάφοροι πρασινοφρουροί διέκοπταν συνέχεια την ομιλία του φλωράκη και σε κάποια φάση του πέταξαν και την πρόταση περί αναλογικής.
-Καταθέστε την, τους είπε ο φλωράκης. Καταθέστε την τώρα να την ψηφίσουμε.
Απ’ όσο μπορώ να ξέρω κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ, κι η απλή αναλογική έμεινε άδολη και στα χαρτιά.

Υπάρχουν επίσης δυο μικρά σχόλια στη σελίδα 9, στη στήλη πρινηδόν, για το κκ κίνας που παίρνει μέρος σε κάποια διεθνή συνάντηση κκ, και για την απάντηση του ρζοσπάστη στο ρούση (και τις ανοησίες του ότι το κκε υποτιμά σεχταριστικά τα αστικά δικαιώματα), που την χαρακτηρίζει ως αήθη επίθεση στον καθηγητή –που ως γνωστόν είναι έμπλεος ήθους και συντροφικότητας, όταν μιλά πχ για το κκε και τα τρία σίγμα (σταλινικό, σεχταριστικό, συστημικό).

Παράλληλα στις σελίδες του πριν, μαθαίνουμε ότι αναμένεται να κυκλοφορήσουν μέχρι το τέλος του μήνα οι θέσεις για την πανελλαδική συνδιάσκεψη της ανταρσύα, που κανονικά έπρεπε να γίνει μες στο δεκέμβρη. Γενικώς το μόνο που κινείται εσχάτως στην ανταρσύα είναι η επισημοποίηση της συνεργασίας με τον αλαβάνο και οι εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της ελλάδας με τον αλέκο που αγαπήσαμε και το σχέδιο βήτα του. Δυστυχώς το πάθημα με τον αριβίστα καζάκη, που τον περιέφεραν από πόλη σε πόλη σαν προφήτη και του εξασφάλισαν δωρεάν προβολή κι ακροατήριο, μάλλον δεν έγινε μάθημα. Και τώρα οι αντάρτες φαίνεται να επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος με τον εξίσου καιροσκόπο και πολιτικό τυχοδιώκτη αλαβάνο.

Σε αυτό το πριν μάλιστα υπάρχει και συνέντευξη του μεγάλου ηγέτη (στο σπαρίλα και τον ελαφρό) όπου μεταξύ άλλων τον ρωτάνε:
-Πιστεύετε ότι μπορεί να μεταρρυθμιστεί η εε;
-Δε μας έχει πείσει για κάτι τέτοιο, απαντάει ο αλέκος.
Να πάρει. Χρειαζόμαστε κι άλλα αποδεικτικά στοιχεία, με περισσότερη πειθώ. Και θα τα βρούμε σύντροφοι.

Στη στήλη διαλόγου τέλος, στη σελίδα οκτώ, βρίσκουμε αποσπάσματα από ένα κείμενο αποτίμησης του εεκ για το πρόσφατο 12ο συνέδριό του. (Παρεμπιπτόντως το εεκ πρέπει να είναι η μόνη οργάνωση που ακολουθεί τους ρυθμούς των μπολσεβίκων επί λένιν και πραγματοποιεί συνέδριο κάθε χρόνο –πιθανότατα όμως ευνοείται κι από τη μικρή του οργανωτική- για αυτήν τη διαδικασία.

Μες στα πολλά και διάφορα που αναφέρει το κείμενο (για τις μάζες που στράφηκαν στην αριστερά, κτλ) βρίσκουμε και την κριτική για το ακραία σταλινικό, σεχταριστικό κκε, που συμπίπτοντας σ’ αυτό με τους ρεφορμιστές και τους δεξιούς κεντριστές, διαχωρίζει κι αντιπαραθέτει την προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην εργατική εξουσία, μεταφέροντας την τελευταία σε ένα αόριστο κι απόμακρο μέλλον και κάνοντας την πρώτη κεντρικό στόχο της πολεμικής του.

Από τη στιγμή που ακόμα και το εεκ, το τελευταίο προπύργιο της αριστερίστικης συνέπειας και καθαρότητας, (που εκτιμούσε ότι το δεκέμβρη είχε τεθεί θέμα εξουσίας), μας τη βγαίνει από τα δεξιά, με θέσεις για εργατική κυβέρνηση και για τη δευτέρα παρουσία της λαϊκής εξουσίας, τα έσχατα του κόσμο δεν είναι πλέον ουτοπία..

Ολοκληρώνουμε το δελτίο μας με πιο ανάλαφρα θέματα.
Όπως ενημερώνουν την κε του μπλοκ φίλοι αναγνώστες, η μις ρωσία φωτογραφήθηκε με φόντο τον πίνακα του μεγάλου ηγέτη της οκτωβριανής επανάστασης, βλαντίμιρ ιλίτς λένιν –όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς στο φωτογραφικό ντοκουμέντο που ακολουθεί.


Οι πληροφορίες που θέλουν την φωτό να προέρχεται από τα καλλιστεία που διοργανώνει η νεολαία του κκρο ελέγχονται ως αναληθείς. Αν και η διοργάνωση τέτοιου θεσμού από τη σημερινή κομσομόλ –που έχει το όνομα, αλλά όχι την χάρη- είναι μάλλον κάτι παραπάνω από αστικός μύθος και πιθανότατα αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.

Περνάμε στα αθλητικά. Η ομάδα του 37χρονου ντέιβιντ μπέκαμ, λος άντζελες γκάλαξι, έφτασε στη δεύτερη σερί κατάκτηση του πρωταθλήματος των ηπα, νικώντας στον τελικό με 3-1 τη ντινάμο του χιούστον (όπως διαβάζουμε στο σημερινό εθνοσπόρ). Ότι θα φτάναμε στο σημείο να δούμε ομάδα με τέτοιο όνομα στο άνδρο του καπιταλισμού και μάλιστα στην καρδιά του αντιδραστικού τέξας, ομολογώ πως δεν το φανταζόμουνα.
Εμπρός σύντροφοι και για τη σπαρτάκ της νέας υόρκης!

Καιρός: ραγδαία επιδείνωση του καιρού αναμένεται τα επόμενα 24ωρα, με ισχυρούς αντεπαναστατικούς ανέμους και μεγάλη πτώση του βιοτικού επιπέδου σε όλη την χώρα. Όπως δήλωσε ωστόσο η γγ, το κκε είναι κόμμα παντός καιρού. Κι αν χιονίζει και αν βρέχει, πάλι ο σύντροφος αντέχει..

Ευχαριστούμε που επιλέξατε το σφυροδρέπανο για την ενημέρωσή σας. Καλό βράδυ.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ EUROSTAT Αυξάνεται η φτώχεια στην ΕΕ


ΣΤΟΙΧΕΙΑ EUROSTAT
Αυξάνεται η φτώχεια στην ΕΕ
Ένας στους τέσσερις αντιμέτωπος με την απειλή της φτώχειας


Περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της ΕΕ απειλούνταν από τη φτώχεια το 2011, καθώς η κρίση βαθαίνει και οι συνέπειές της μεταφέρονται στις πλάτες εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων.
Το 24,2% του πληθυσμού των «27» της ΕΕ ή 119,6 εκατομμύρια άνθρωποι, ήταν αντιμέτωποι με την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού το 2011 ( έναντι 23,4% το 2010), σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat. Το 17% του πληθυσμού της ΕΕ ζούσε με πενιχρό εισόδημα, μετά και τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων.
Στην Ελλάδα 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν αντιμέτωποι με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό το 2011, ή το 31% του πληθυσμού. Το 2010, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 27,7% και το 2008 28,1%.
Τα υψηλότερα ποσοστά εμφανίζονται στη Βουλγαρία (49%), την Ρουμανία και τη Λετονία(40%).
Όσοι βρίσκονται στην κατηγορία αυτή αντιμετωπίζουν τουλάχιστον μία από τις τρεις μορφές αποκλεισμού: κίνδυνο φτώχειας ακόμα και μετά τη χορήγηση κοινωνικών επιδομάτων, σοβαρή έλλειψη υλικών αγαθών (αδυναμία πληρωμής λογαριασμών, θέρμανσης, κατανάλωσης πρωτεϊνών), πολύ χαμηλή απασχόληση (νοικοκυριά όπου οι ενήλικες χρησιμοποίησαν λιγότερο από το 20% του δυναμικού τους για εργασία).
Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το 2011 ανήλθε σε 15,2%, έναντι 8,8% στην ΕΕ. Το δε 21% ζει με πενιχρό εισόδημα, ακόμα και μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων.
Άτομα που αδυνατούν να καλύψουν σημαντικά υλικά αγαθά θεωρούνται εκείνα τα οποία αδυνατούν να καλύψουν τέσσερα από τα ακόλουθα εννέα αγαθά: 1) ενοίκιο ή εξόφληση δανείου 2) θέρμανση 3) απρόοπτα έξοδα 4) διατροφή με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες 5) διακοπές εκτός οικίας για μία εβδομάδα 6) αυτοκίνητο 7) πλυντήριο ρούχων 8) έγχρωμη τηλεόραση 9) τηλέφωνο.
Σύμφωνα με τη Eurostat, άτομα κοντά στο όριο της φτώχειας θεωρούνται εκείνα που ζουν σε νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων).

«F@#k Sweden, I thought to myself!»


«F@#k Sweden, I thought to myself!»



Πριν από μερικές εβδομάδες, λεει ο Milad Muhammadi, έγραψα πως γλιστρησα στο πεζοδρόμιο, και πως ακόμη και με γόνατα που αιμορραγουσαν δεν ηρθε κανεις να με βοηθησει. Πραγματικα, ούτε μία ματιά δεν εριξε κανεις προς τη μερια μου– κατι που ένιωσα οτι πολλοι άνθρωποι έκαναν επίτηδες.

Τώρα, συνεβει, ξανά, αλλά σε κάποιον αλλο, εντελώς ανάξιο μιας τέτοιας συμπεριφορας.

Ενας ηλικιωμενος ανθρωπος, στο τρένο για την Uppsala, ήθελε να αγοράσει ένα εισιτήριο, αλλά δεν ειχε πιστωτική κάρτα. Ζήτησε από τους άλλους επιβάτες αν κάποιος θα μπορούσε να πληρώσει γι αυτόν και είπε ότι θα τους δώσει το ισοδύναμο ποσό σε μετρητά αντ 'αυτού.

Κανείς δεν τον βοήθησε. Κανείς, δεν γυρισε ουτε καν να τον κοιταξει!

Ξερετε πως ειναι όταν οι άνθρωποι συνεχιζουν να περπατουν, προσποιούμενοι οτι δεν έχει συμβεί τίποτα; 
Ή όταν η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων σε κάποιον που ζητα βοήθεια είναι η καχυποψία. Και πώς εμείς οι ίδιοι σταματησαμε, πια, να ζηταμε βοήθεια απλά επειδή ο φόβος της καχυποψίας των αλλων μας εμποδιζει. Ή όταν οι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για το δικό τους χρόνο και τις δικές τους ζωές;
Κατέληξα να πληρώσω εγω για το εισιτήριό του ηλικιωμενου. Αποδείχτηκε ότι πηγαιναμε προς την ίδια κατεύθυνση και πιασαμε για λιγο τη κουβεντα. Μου είπε πως αισθανεται οτι δεν βλέπουν πια ως άνθρωπο. Ηταν αναστατωμένος.

Του είπα ότι ήταν έτοιμος να δώσω δύο διαλέξεις εκείνη την ημέρα σε δύο διαφορετικές πόλεις σε περίπου 600 έφηβους.
Υποσχέθηκα να τους πω να βλεπουν τους συνανθρώπους τους ως συνανθρώπους, εξηγώντας του ότι το να κανω ομιλιες είναι αυτό που κάνω καλύτερα.

Το πρόσωπο του γερου ζωντανεψε. Εμοιαζε χαρούμενος.

«Γά@@σε τη Σουηδία», σκέφτηκα.

«Γά@@σε τη τυπικη Σουηδικη συμπεριφορά», για να είμαι πιο ακριβής.

Ποιοι είναι το συμπέρασμά μου εδώ; Οτι η χώρα μου με απογοητεύει.

Ολοι το εχουμε περάσει αυτό, - όχι μόνο ως μάρτυρες, αλλά ως συμμετέχοντες, όταν παρατηρεις ότι κι εσυ έχεις καποτε φερθει μ αυτο τον τροπο. Βλέπουμε ανθρώπους να καυγαδιζουν δημόσια και εμείς απλά τους προσπερναμε. Βλέπουμε ανθρώπους να χτυπουν και τους προσπερναμε

Βλέπουμε κάποιον που είναι λυπημένος και εμείς, απλά,προσπερναμε.

Βλέπουμε ένα αστεγο και εμείς προσπερναμε.

Βλέπουμε κάποιον που χρειάζεται βοήθεια για οποιονδήποτε λόγο και για κάποιο λόγο εμείς, απλά, προσπερναμε.


Πότε ήταν η τελευταία φορά που λειτούργησαμε σαν συνανθρώποι στη Σουηδία;

Έχουμε γίνει απίστευτα καλοί στο να μην εχουμε ευθύνη για τους άλλους ανθρώπους. 

Έχουμε αποκηρύξει αυτήν την ευθύνη. Όλοι οι άνθρωποι είναι μόνοι τους, ο καθένας κρατιεται μακριά από τους άλλους.

Η Σουηδική κουλτούρα έχει κανει την παθητικότητα κανόνα. Πιστεύουμε ότι οι δομές της κοινωνίας θα σηκωσουν το βάρος αυτής της ευθύνης και ότι αυτο μας «αθωωνει».

Το χειρότερο πράγμα για μένα είναι οταν βλεπω οτι οι άνθρωποι εκπλησσονται με τους λίγους που πραγματικά ανταποκρινονται στη βοήθεια.

Το οτι οι Σουηδοί ειναι σοκαρισμένοι όταν οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλον με σοκάρει ακομη περισσότερο από το οτι οι Σουηδοί γενικά δεν βοηθουν!

Αυτό το σοκ μου λέει ότι κάτι δεν είναι σωστό. Έχουμε μάθει να μην εμπλεκομαστε σε υποθεσεις με αλλους.


Έχουμε γίνει τόσο καλοί στην απεμπλοκή ευθυνης που ακόμη και οσοι από εμάς διαμαρτύρονται για τη Σουηδική συμπεριφορά δεν ξεφευγουμε πραγματικα κι εμεις οι ιδιοι από το μοτίβο. Ονομαζουμε τους εαυτούς μας οι Twitterati, talking heads, και αστέρια δημοσιογράφοι. 
Εκεί βρίσκεται η κωμωδία (βλ.τραγωδία). Εμείς κρίνουμε τους ανθρώπους που συμπεριφέρονται άσχημα, αλλά δεν παίρνουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε τη δική μας συμπεριφορά! Δεν κρίνουμε τη δική μας παθητικότητα. Ή η παθητικότητα των φίλων μας.

Όταν κάποιος που αντιλαμβανόμαστε οτι είναι στο πλευρό μας, λέει κάτι προσβλητικό, το αφήσουμε να περάσει. Προσποιούμαστε οτι τίποτα δεν συνέβη. Ή βρισκουμε δικαιολογίες γι 'αυτούς.

Και παρόλο που μπορεί να διαδιδουμε με δικαιη υπερηφάνεια οτι π.χ ο Martin Luther KingJr. αφηνει σχολια στη σελιδα μας στο Facebook, το βρισκουμε δύσκολο να ζήσουμε ακολουθωντας τα λόγια του: «Η μεγαλύτερη τραγωδία αυτής της περιόδου της κοινωνικής μετάβασης δεν ήταν η έντονη κραυγή των κακων ανθρώπων, αλλά η τρομακτική σιωπή των καλών ανθρώπων».

Oι Σουηδοί θελουν να αντιδρουν όταν συμβαίνουν μεγάλα ασχημα γεγονοτα. Αλλά όχι όταν συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή.

Το πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία είναι χτισμένη πάνω σε μικρά πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή.

Όταν ασχολούμαστε, στελνουμε προθυμα χρήματα σε απομακρυσμένα χωριά στις αναπτυσσόμενες χώρες, υποστηρίζουμε ένα παιδί, στελνουμε ένα SMS σαν συμβολή σε καποια φιλανθρωπικη εκστρατεια που γινεται για μια χώρα μετά από μεγαλες καταστροφες, κλπ.

Δεν συμμετέχουμε ομως στην καθημερινή ζωή και δεν ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλο.

Παρόμοια προβλήματα εχουν να κανουν με τον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Εμείς δεν το βλέπουμε, γιατί έχουμε μια καλή ζωή. Είναι εύκολο να αποστασιοποιηθείς από μια πραγματικότητα που εσυ δεν μπορείς να ζήσεις με τον ίδιο τρόπο που το θύμα του ρατσισμού και των διακρίσεων το κάνει.

Δεν χρειάζεται καν να πλησιάσουμε κοντα επειδή ζούμε ασφαλείς ζωές που μας δόθηκαν δωρεάν. Σημειωστε τη λέξη δωρεάν. Η ζωή που οι περισσότεροι Σουηδοί έχουν, τους δόθηκε δωρεάν, ως επι το πλειστον.

Οι μονοι άνθρωποι που...ταρακουνανε το κλουβί μας είναι οι (ακροδεξιοι) Σουηδοί Δημοκράτες. (SD).

Ήρθε η ώρα να αλλάξoυμε τον κανόνα. Η αναγκη του να είναι κανεις «καλος Σαμαρείτης», εχει συζητηθει, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας σήμερα. Είναι να ξυπνήσουμε και να φερομαστε ο ενας στον αλλον σαν ανθρωποι!

Ειλικρινά. Τι στο διάολο κάνουμε, Σουηδία; Γιατί αραγε αξίζουμε ακόμη και να ζουμε;

Ρίχνω το γάντι σε εσάς, εσάς που διαβάζετε αυτό το κειμενο τώρα: Πώς φερεστε στους συνανθρώπους σας, αν θελετε να είστε απόλυτα ειλικρινεις;

Είστε κι εσεις ένας απ αυτους τους ανθρώπους που απλώς προσπερνατε; Και, αν είστε απόλυτα ειλικρινής, γιατί το κανετε;


(Υπογραμμισεις δικες μoυ)

Ο Milad Muhammadi είναι 23 ετων, αρθρογράφος στην Nyheter24.se (ειδησεογραφική ιστοσελίδα), δημόσιος ομιλητής και εργαζεται στο Fryshuset πανω σε ζητηματα που αφορουν τη νεολαία, στη Στοκχόλμη.


Δεκέμβρης 1944 video


Δεκέμβρης 1944

Ένα ντοκυμαντέρ από την τηλεόραση του 902

Ανισομετρίες


Ανισομετρίες 
 Στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, από ό,τι διαβάζω στον φίλο μου τον Enosy -- shopping center για κάθε κουτσομπόλη περί τα συριζαϊκά--, έγινε της κακομοίρας. Άλλοι κράζουν το Αριστερό Ρεύμα για μεθοδεύσεις, άλλοι το υπερασπίζονται και παραπονιούνται για ανερυθρίαστο (κυριολεκτικώς) Πασοκοποίηση, άλλοι ότι ο Τσίπρας εποίησε γαργάρα με τα του μνημονίου και της κατάργησης (λέμε τώρα) αυτού, μια ωραία οικογένεια. Διαβάζεις και τα παράπονα των αθεράπευτα αισιόδοξων της "Μαρξιστικής Φωνής" και την ψυχανεμίζεσαι τη δουλειά: άμα δεν πιάσουν γρήγορα καμιά καρέκλα οι σύντροφοι να λιγδωθεί λιγάκι το είναι τους θα την φέρουν ο ένας στο κεφάλι του αλλουνού. Παρά ταύτα, κομμουνιστής ουδείς ασχολείται με το ομαδικό ξεκατίνιασμα των συντρόφων, ούτε καν ως αντίποινα για το γεγονός ότι αφού μας έπρηξαν τα συκώτια για τις "εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις" του Εργατικού Αγώνα" και της "Νέας Σποράς", και για το συνέδριο που δήθεν θα αναβληθεί για αυτοπροστασία της ηγεσίας, το ρίξανε τώρα στις απεγνωσμένες προσπάθειες να ψαρέψουν καναν ξέμπαρκο ψηφοφόρο, υποσχόμενοι ότι αν ανοίξεις την κουρτίνα δύο θα βρεις από πίσω πολλούς "κομμουνιστές." Και πάλι καλά να λέμε βέβαια, γιατί άλλοι φίλοι μου, της ΔΗΜΑΡ αυτοί, δεν την βρίσκουν πλέον αριστεροφιλελεύθερα εκεί και την ψάχνουν με Στέφανο Μάνο και "Δράση." Τι ωραία που περνάγαμε όλοι εμείς οι αριστεροί πριν την κρίση, με τα μπλογκ μας, τις ποιήσεις και τις φιλοσοφίες μας!

 Έλεγα λοιπόν ότι δυστυχώς για τις διαδικτυακές σαπουνόπερες που μας έμειναν αξέχαστες τα προηγούμενα χρόνια, κανένα ενδιαφέρον δεν προκαλούν τα εσωτερικά ξεκατινιάσματα των συντρόφων στο κουκουέδικο. Τι να γίνει, το "ΚΚ" στο "ΚΚ" δεν σημαίνει "Κόμμα Κατίνων". Πρακτικά, η σταθερή αδιαφορία του ΚΚΕ ως προς το ενδεχόμενο να "εκμεταλλευτεί" τις εσωκομματικές "κόντρες" για να "διασπάσει" τον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει απλώς αδιαφορία στα γνωστά, παλιά αστικά παιχνιδάκια στα οποία είναι μανούλες οι επαγγελματίες του φραξιονισμού και καριερίστες των διασπάσεων. Να διασπάσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον κάνουμε τι; Να υφαρπάξουμε τα ψηφαλάκια του; Και να τα κάνουμε τι αυτά τα ψηφαλάκια; "Αριστερή κυβέρνηση";

 Καλώς ή κακώς, οι ψήφοι ενός κόμματος στο οποίο οι άνθρωποι καταλήγουν επειδή ψάχνουν κάπου να πάνε --ενώ παραμένουν πάντα "στο ψάξιμο" για καμιά καλύτερη ευκαιρία-- δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για ένα κομμουνιστικό κόμμα με επαναστατική αντζέντα. Ένα κόμμα με επαναστατική αντζέντα δεν χρειάζεται αναξιοπαθούντες κοψοχέρηδες οι οποίοι ζυγίζουν τα συν και τα πλην σε αγοραπωλησίες ψήφου· χρειάζεται ανθρώπους με αγωνιστική διάθεση, αφοσίωση και ισχυρές, ενσυνείδητες πολιτικές και ιδεολογικές πεποιθήσεις.

 Κι αυτοί οι άνθρωποι δεν πέφτουν από τον ουρανό, ούτε κερδίζονται με το σύνηθες αετονύχικο "ψηστήρι" των αστικών κομμάτων, δηλαδή όλων των πλην ΚΚΕ κοινοβουλευτικών και των περισσότερων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων. Η πολυθρύλητος "δημοκρατία" της αστικής τάξης είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα παζάρι με τελάληδες για πραμάτειες, και οι κομμουνιστές δεν πουλάνε καμία. Ούτε "προστασία", ούτε "σωτηρία", ούτε μέλι και γάλα στον παράδεισο της "ανάπτυξης." Αν δεν δέχεσαι καμία εξουσία παρά αυτή που πηγάζει από την ίδια την εργασία, δεν έχεις τίποτε να δώσεις στην εργασία παρά αυτό που η ίδια αποφασίζει ελεύθερα να δώσει στον εαυτό της, ξεπερνώντας την αλλοτρίωση της ισχύος της από "προστάτες", "σωτήρες" και κατασκευαστές αναπτυξιακών παραδείσων.

 Το άρθρο του Τραβασάρου στην ΚΟΜΕΠ το 2011, αποδεικνύει, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, ότι η ηγεσία του ΚΚΕ είχε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι δεν θα πηγαίναμε σε εκλογές χωρίς κάθε είδους "εναλλακτικές προσφορές" αντιμνημονιακού οίστρου, "ΕΑΜικού" πλειοδοτισμού και "αντικαπιταλιστικού" αστικού οικονομολογισμού. Ήξερε ότι είχαν στηθεί παντός είδους "μαγαζιά" στην πλατεία για να τσιμπήσουν ό,τι μπορούσε ο καθείς, δια την σωτηρίαν της αστικής ημών τάξεως από την "αυτοκαταστροφήν." Αλλά έμπηξε το πόδι στο χώμα και δεν κουνήθηκε ρούπι. Ήταν η μοναδική "κόκκινη γραμμή" με στοιχειώδες νόημα τούτη. Και τραβήχτηκε επί σκοπού. Το ΚΚΕ γνώριζε ότι θα έχει κόστος η απόφασή του, ένεκα ο ανταγωνισμός για επαναστατική γκλαμουριά στο μπιτ μπαζάρ του αιώνιου ρωμέικου --που όλο "αλλάζει" και όλο το ίδιο μένει-- πολύς. Αλλά της εργατικής τάξης δεν της πάει έτσι κι αλλιώς η πολλή ρεκλάμα και το πολύ μπλα-μπλα.

 Το κόμμα πήρε μία απόφαση που σεβόταν τις συνεδριακές για να υπηρετήσει το μέλλον και όχι το στενό παρόν. Και είμαι απόλυτα βέβαιος πια πως αν δεν την έπαιρνε, δεν θα 'χε μείνει με 4.5% οεο που λένε και οι φίλοι μας οι ΠΑΣΟΚοι που ονειρεύτηκαν πως είναι "ριζοσπαστική αριστερά" και άλλα φαιδρά, αλλά με την αιωνία του την μνήμη πριν καλά-καλά κλείσει τα 100. Γιατί πολύ απλά, οι πιέσεις ενσωμάτωσης είναι περισσότερες και από την πίεση στα γκολποστ ελληνικής ομάδας που παίζει με την Μπαρσελόνα, και έχουν κατά τα φαινόμενα ήδη στείλει το ΑΚΕΛ εδώ στην Ανατολική Μεσόγειο για μπρέκφαστ με τον Μπαρόζο. Δεν θα επιβίωνε το ΚΚΕ αν δεν έλεγε το μεγάλο "όχι", και αν δεν επιβίωνε το ΚΚΕ θα περιμέναμε όλοι πολιτική ρήξης με το σύστημα που μας καταβροχθίζει από τον Αλαβάνο και θα λέγαμε κι ευχαριστώ, πράγμα καθόλου τιμητικό για μας, ή θα 'χαμε πάρει τα βουνά, αλλά όχι με όπλα, με ψυχοφάρμακα μόνο.

 Κατά συνέπεια, για όσους από μας την χαμπαριάσαμε νωρίς τη δουλειά που έστησε η πολυμήχανος και τετραπέρατος ελληνική αστική τάξις, που μόνο από εντιμότητα δεν σκαμπάζει, στην απάτη όμως δεν την πιάνει καμιά, το ΚΚΕ είναι ένα είδος υπαρξιακής και όχι απλώς πολιτικής επιλογής: χωρίς αυτό, το φορτηγό γέρνει την καρότσα απότομα και μας πετάει στην ίδια χωματερή με τα υπόλοιπα πρώην περήφανα και τιμημένα σκουπίδια της μεταπολίτευσης, που ξόρκισε δεκαετίες ωμού κατατρεγμού και καταστολής με δεκαετίες ψέμματος, απάτης και λαμογιάς.

 Εδώ που είμαστε, ξέρουμε ότι δεν θα 'ρθει κανείς "για πλάκα" ή για να "τη σπάσει" στα κόμματα που τον "πούλησαν." Ξέρουμε ότι θα 'ρθει μόνο όποιος είναι έτοιμος να έρθει, και ότι όταν έρθει, συνεπώς, δεν θα χρειάζεται να τον ταράζουμε στην μπαρούφα για το πού ήρθε. Πράγμα παρήγορο, γιατί δεν είμαστε καθόλου καλοί στην μπαρούφα και δεν έχουμε καμία όρεξη να χάνουμε χρόνο παραμυθιάζοντας κοσμάκη για να παραμυθιάζει μετά αυτός τον εαυτό του και να παραμυθιαζόμαστε όλοι μαζί ότι κάτι κάνουμε και ότι χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Είναι έτσι τα πράγματα πια, και αντικειμενικά και λόγω των υποκειμενικών μας επιλογών, που ψεύτικους κι ευκαιριακούς συντρόφους δεν μπορούμε να έχουμε, τουλάχιστον για την επόμενη περίοδο, που δεν προβλέπεται να σημάνει μόδα μαζικών εγγραφών στο κόμμα. 

 Σ' όλη αυτή την περίοδο μάθαμε πολλά για τον εαυτό μας, για την κοινωνία μας, για τον κόσμο: μάθαμε για παράδειγμα ότι ο καπιταλισμός είναι βαθιά ριζωμένος στις συνειδήσεις, τόσο βαθιά που τον βάφτισαν πολλοί σοσιαλισμό για να μας τον ξαναπουλήσουν μεταχειρισμένο και σε τιμή ευκαιρίας· μάθαμε ότι έχει πάρα πολλή ανηφόρα, περισσότερη από ό,τι νομίσαμε, για να αλλάξει μυαλά ο άνθρωπος· μάθαμε ότι οι πραγματικές αλλαγές περνάνε μέσα από πολύ πόνο για πολλούς ανθρώπους· μάθαμε ότι αυτοί που στέκονται δίπλα σου στα δύσκολα δεν είναι πάντα αυτοί που νομίζεις· μάθαμε ότι και στην μεγαλύτερη αδυναμία της, η εργατική τάξη έχει δυνάμεις που δεν φανταζόταν κανείς, ούτε ίσως και η ίδια· μάθαμε, στο αμόνι της κρίσης, γιατί ο μπαρμπα-Μαρξ ήταν τόσο βέβαιος ότι είναι η χειραφετητική τάξη, η υπόσχεση για δικαιοσύνη σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, και όχι απλώς άλλη μια "επιμέρους" τάξη με τα δικά της μικροσυμφέροντα· μάθαμε ότι κομμουνιστής χωρίς αντοχή στη χλεύη και την απαξία και το φτύσιμο και την περιθωριοποίηση από τον κάθε αυτοκληθέντα κριτή του τι σημαίνει ο δρόμος μας δεν φτιάχνεται· πως για μας, ο "άγγελος" της ιστορίας, όπως έλεγε ο Μπένγιαμιν στο δοκίμιο για τον Καρλ Κράους, δεν έρχεται για να μας δώσει αλλά για να μας πάρει· και μάθαμε να μοιραζόμαστε την "μοναξιά" για την οποία μας περιγελούν οι κοινωνικοί, υπερβολικά πολύ κοινωνικοί αντίπαλοί μας στην "αριστερά". Μάθαμε πως κάποιες φορές απαιτείται το μέγιστο για να εξασφαλίσεις το ελάχιστο, και πως υπάρχουνε φορές που το ελάχιστο αναδεικνύεται ως άπειρα πολυτιμότερο από το τίποτα· μάθαμε πως στην κρίση πάνω οι αξίες εκτινάσσονται και καταβαραθρώνονται με την ίδια ταχύτητα και ευκολία, και πως τίποτε παρά η δύναμη της πεποίθησης δεν φτάνει για να αντέξεις την ερήμωση του κόσμου που ήξερες από ό,τι τον έκανε να φαίνεται ανθρώπινος ή άξιος για οτιδήποτε άλλο από μισανθρωπική περιφρόνηση.

 Θα μπορούσαμε να ζήσουμε διαφορετικά; Τα πάντα μέσα μας μάς λένε πως δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε διαφορετικά. Και το πιστεύουμε, γιατί δεν θα θέλαμε να ζήσουμε διαφορετικά.
 Αναρτήθηκε από Αντωνης  

ΚΕΡΚΥΡΑ-Τι αποφάσισαν στο Περιφερειακό για τουρισμό, διαθεσιμότητα, μαθητικές μεταφορές


Τι αποφάσισαν στο Περιφερειακό για τουρισμό, διαθεσιμότητα, μαθητικές μεταφορές



Με κυριότερο θέμα αυτό της διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και θέματα παιδείας και τουρισμού συνεδρίασε το Περιφερειακό Συμβούλιο.


Για τους δημοσίους υπαλλήλους 
Στην απόφαση να μη γίνει καμία απόλυση προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είτε με διαθεσιμότητα είτε με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο κατέληξε το Περιφερειακό συμβούλιο Ιονίων Νήσων στη συνεδρίαση του Σαββάτου. Το θέμα απασχόλησε επί μακρόν τη συνεδρίαση με την παρουσία πολλών δημοσίων υπαλλήλων που εργάζονται στην Περιφέρεια, το Δήμο και στην εκπαίδευση. 
Η σχετική εισήγηση έγινε από τον περιφερειακό σύμβουλο Δημήτρη Καρύδη που τόνισε μεταξύ άλλων ότι οι απολύσεις βαφτίζονται διαθεσιμότητα και κινητικότητα, ενώ το μειωμένο και κακοπληρωμένο προσωπικό σηκώνει βάρη που δεν του αναλογούν.
Στην απόφασή του επίσης το Συμβούλιο ζητά να μην υπογραφεί από τον Περιφερειάρχη καμία διαπιστωτική πράξη. Παράλληλα, ζητά από την κυβέρνηση να επιστρέψει όλους τους  παρακρατηθέντες πόρους που δεν έχουν αποδοθεί στον α’ και β’ βαθμό αυτοδιοίκησης. 
Ζητά τη μείωση των ανταποδοτικών ή άλλων τελών που συρρικνώνουν το λαϊκό  εισόδημα. Καμία ιδιωτικοποίηση κρατικών ή αυτοδιοικητικών υπηρεσιών. 
Ζητά να μην χρησιμοποιηθεί η αξιολόγηση ως πρόσχημα για απολύσεις και τέλος ζητά να διατηρηθούν οι μετακλητές θέσεις των δημοσιογράφων και των ειδικών συμβούλων – συνεργατών που καταργήθηκαν. Σημειώνουμε ότι από την ΠΙΝ χάνονται 5 θέσεις εργασίας, δηλαδή καταργούνται οι δύο θέσεις δημοσιογράφων από το γραφείο τύπου και 3 θέσεις ειδικών συνεργατών των θεματικών αντιπεριφερειαρχών. 
Η απόφαση ελήφθη με 17 θετικές ψήφους από όλες τις παρατάξεις ενώ οι σύμβουλοι της παράταξης Μπεριάτου, κ.κ. Γιώργος Καρύδης και Α. Βλάχος ψήφισαν δική τους πρόταση με παρόμοιο περιεχόμενο. 
Σημειώνεται ότι στη συνεδρίαση παραβρέθηκαν εργαζόμενοι από το χώρο της εκπαίδευσης όσο και από το Δήμο Κέρκυρας, ενώ στις δηλώσεις τους οι πρόεδροι της ΕΛΜΕ Νίκος Μεταλληνός και των δασκάλων Ελένη Μαλαχά, αλλά και το μέλος του δ.σ. των εργαζομένων στους ΟΤΑ Κέρκυρας Ελένη Μουζακίτη, επεσήμαναν τις δυσοίωνες προοπτικές που επιφέρει το μέτρο της διαθεσιμότητας. 
Κριτικοί απέναντι στην απόλυση δημοσίων υπαλλήλων στάθηκαν επίσης οι επικεφαλής των παρατάξεων και δήλωσαν τη συμπαράστασή τους στους εργαζόμενους. 

Για τα ημιτελή έργα που απεντάσσονται από το Γ΄ ΚΠΣ 
Το θέμα των ημιτελών έργων που απεντάσσονται από το Γ΄ ΚΠΣ έθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση, εκτός ημερήσιας διάταξης, με το Θόδωρο Γουλή να ζητά ακριβείς πληροφορίες για τι έχει συμβεί με αυτά τα έργα και έρευνα για τις ευθύνες. 
Πρόκειται για 36 έργα, σύμφωνα με παλαιότερη ανακοίνωση της ΠΙΝ, εκ των οποίων τα 28 ήταν του Δήμου Κέρκυρας, 3 της ΔΕΥΑΚ, 2 της Περιφερειακής Ενότητας Κέρκυρας, 1 του Δήμου Ζακύνθου, 1 του Νοσοκομείου Κεφαλονιάς και 1 του Υπουργείου Γεωργίας. Το συνολικό ποσόν που καλείται το Ελληνικό δημόσιο να επιστρέψει στην ΕΕ ανέρχεται στα 13 εκ ευρώ. 
Τι έχει συμβεί με τα έργα αυτά; Αυτό ήταν το βασικό ερώτημα της εισήγησης του Θόδωρου Γουλή, ο οποίος επίσης ζητά να πληροφορηθεί η κοινωνία «ποιο ποσόν έχει πληρωθεί για το κάθε ένα, πως πληρώθηκαν, όσα πληρώθηκαν χωρίς να τηρούνται οι προδιαγραφές για κάθε έργο, ποιες υπηρεσίες ήταν υπεύθυνες για τον έλεγχο, ποια είναι τα έργα που εξαφανίστηκαν, ποιους ελέγχους έκανε η διαχειριστική αρχή, και ποιος φορέας θα κληθεί να επιστρέψει τα χρήματα.» Ο κος Γουλής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι στην παλαιότερη ανακοίνωση της ΠΙΝ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «ορισμένα έργα έχουν «εξαφανιστεί» ως έργα, όπως εκείνα που αφορούσαν παρεμβάσεις σε παραλίες. Τόνισε πολλές φορές ότι πρόκειται για έργα χρήσιμα όπως οι βιολογικοί καθαρισμοί, αγροτική οδοποιία, λιμάνια κλπ. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο λιμάνι της Αλύπας στην Παλαιοκαστρίτσα, για το οποίο υπογράμμισε ότι έγιναν κακοτεχνίες με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή να μην είναι λειτουργικό για τα τουριστικά σκάφη. 
Ο Περιφερειάρχης απάντησε ότι θα διερευνήσει ο ίδιος το θέμα, ωστόσο πρέπει να απαντήσει και ο Δήμος Κέρκυρας στον οποίο ανήκουν τα περισσότερα από αυτά. Αυτό πάντως που προέχει, κατά τον κ. Σπύρου, είναι να επιστραφούν όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα στην ΕΕ και για το λόγο αυτό τόσο ο ίδιος όσο και οι υπηρεσίες της Περιφέρειας και των Φορέων εκτέλεσης των έργων είναι να λυθούν οι εκκρεμότητες και να ολοκληρωθούν ορισμένα από αυτά. 
Το θέμα ο κ. Γουλής ζήτησε να μπει σε ψηφοφορία και να ληφθεί απόφαση για την έρευνα του. Πήρε 5 θετικές ψήφους, δηλαδή, των συμβούλων που ήταν παρόντες εκείνη τη στιγμή,  της Λαικής Συσπείρωσης, της Επτανησιακής Αναγέννησης και της Παράταξης Ιόνιο Αρχιπέλαγος. Η παράταξη της πλειοψηφίας ψήφισε αρνητικά, με την δήλωση του Περιφερειάρχη ότι θα προχωρήσει ο ίδιος σε έρευνα. 

Στέγαση εκπαιδευτικών και μαθητικές μεταφορές
Το οξυμένο πρόβλημα  της  στέγασης και σίτισης αναπληρωτών,  πρωτοδιόριστων και άλλων αδυνατούντων να τα βγάλουν πέρα εκπαιδευτικών, όπως και αντίστοιχα μεγάλου αριθμού φοιτητών στα Ιόνια έθεσε με επερώτηση της η Λαϊκή Συσπείρωση και συγκεκριμένα ο Δ. Μαντζουράτος στη συνεδρίαση του Περιφ. Συμβουλίου το Σάββατο ζητώντας παράλληλα τη λήψη μέτρων.
Είναι ένα θέμα που άπτεται αποκλειστικά  των αρμοδιοτήτων του Υπ. Παιδείας  και  παρά τις σχετικές ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργού, ακόμα δεν έχει δοθεί στη πράξη λύση, απάντησε από την πλευρά του ο περιφερειάρχης Σπ. Σπύρου που παρέπεμψε σε  πίεση μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση σε άλλη επερώτησή της έθεσε το ζήτημα των μαθητικών μεταφορών, καθώς παρατηρούνται αρκετά προβλήματα στο σύνολο των Ιονίων Νήσων, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές να μην έχουν πρόσβαση στα σχολεία. Τέθηκε ακόμη το ζήτημα της αποπληρωμής των οφειλομένων στους μεταφορείς με τον Περιφερειάρχη να απαντά ότι έχει αποπληρωθεί ένα μέρος των οφειλών και ότι σταδιακά θα γίνει εξόφληση, ενώ τόνισε ότι οι Περιφέρειες θα ζητήσουν να αναλάβουν τις μεταφορές με προγραμματικές συμβάσεις και δεν επιθυμούν απλή εκχώρηση αρμοδιότητας από το Υπουργείο. 

Οικονομικά της ΠΙΝ 
Δραματική είναι η κατάσταση πλέον του β΄βαθμού αυτοδιοίκησης εξαιτίας της μείωσης των ΚΑΠ (Κεντρικοί αυτοτελείς πόροι) κατά 16% από την αρχή της χρονιάς και τη μη απόδοση από το κράτος των υπολοίπων, σε μεγάλο βαθμό.(Στο σύνολο, έχει αποδοθεί μόνο το 21%).  Η μεγαλύτερη μείωση αφορά τις επενδύσεις, όπου έχει αποδοθεί μόνο το 5,5% αλλά και στον τομέα της μεταφοράς των μαθητών όπου έχει αποδοθεί μόνο το 26%. 
Ο Περιφερειάρχης εξέφρασε την αντίθεση του με την πολιτική αυτή και τόνισε ότι η ΠΙΝ εξακολουθεί να εγγράφει στον προϋπολογισμό της τα ποσά που είναι προγραμματισμένα να λάβει από την κεντρική κυβέρνηση, διότι αρνείται να δεχθεί ότι δεν θα αποδοθούν. Μάλιστα, ο κος Σκούρτης, αντιπεριφερειάρχης Κέρκυρας, είπε χαρακτηριστικά, ότι στον τομέα των μαθητικών μεταφορών, θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο χρόνου, που θα δώσουν οι μεταφορείς, δηλαδή όσο αντέξουν να εκτελούν το μεταφορικό έργο αναμένοντας να πληρωθούν, μετά δεν ξέρει τι να κάνει.  
Ο Περιφερειακός σύμβουλος Μάκης Φόρτες, υπογράμμισε ότι δεν ψήφισε την έκθεση των αποτελεσμάτων, ως μέλος της Οικονομικής Επιτροπής, παρότι εκτιμά ότι είναι λογιστικά πλήρης, από τις υπηρεσίες της περιφέρειας αλλά εξαιτίας της εγκατάλειψης του θεσμού από την κυβέρνηση την οποία χαρακτήρισε πολιτικά τραγική. Μάλιστα υπογράμμισε ότι η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων δεν έχει «βάλει λουκέτο», μόνο, εξαιτίας του ταμιακού υπόλοιπου προηγούμενων ετών. 
Η Λαϊκή Συσπείρωση υπογράμμισε ότι αυτό οφείλεται στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατήγγειλε την πολιτική των κυβερνήσεων που στερούν με προκλητικό τρόπο τα χρήματα από το λαό των Επτανήσων για βασικές υπηρεσίες που τις έχουν ανάγκη. 
Η έκθεση του 3ου τριμήνου ψηφίστηκε μόνο από την πλειοψηφία, ο κος Φόρτες ψήφισε παρών και η Λαϊκή Συσπείρωση αρνητικά. 

Διαμαρτυρία των εφοριακών
Επιστολή των εφοριακών των νησιωτικών περιοχών που διαμαρτύρονται για το λουκέτο σε 127 ΔΟΥ της χώρας, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι σε νησιά, ανέγνωσε στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου το περασμένο Σάββατο η περιφερειακή σύμβουλος της πλειοψηφίας Μαρία Καταβάτη. 

Τουριστική προβολή 
Την σκοπιμότητα υποβολής πρότασης Έγκριση της Π.Ι.Ν για ένταξή στο ΕΣΠΑ της « Τουριστικής Προβολής Π.Ι.Ν για το έτος 2013» ενέκρινε το Σάββατο το Περιφερειακό Συμβούλιο. Αυτή τη φορά το ποσόν που εγγράφεται στο τεχνικό δελτίο είναι αυξημένο και ανέρχεται στις 800.000 ευρώ έναντι των 500 χιλιάδων που ήταν στην προηγούμενη προγραμματική περίοδο. Μέρος από τα χρήματα αυτά η Περιφερειακή αρχή πρότεινε να δίνονται στην ΕΤΙΝ, 70.000 το χρόνο, με τη μέθοδο του πρόχειρου διαγωνισμού, για την συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης  και τα υπόλοιπα να καταναλωθούν στην προβολή μέσω τουριστικών εκθέσεων, φιλοξενίας δημοσιογράφων, καταχωρήσεων στον ξένο τύπο κλπ. 
Το ποσόν των 800 χιλιάδων κρίθηκε ικανοποιητικό από τους 4 αντιπεριφερειάρχες, αλλά ζήτησαν τη δυνατότητα τροποποιήσεων και μεταφορά κονδυλίων από τη δράση των τουριστικών εκθέσεων κυρίως στις δράσεις της φιλοξενίας ξένων δημοσιογράφων. Από την παράταξη της Επτανησιακής αναγέννησης οι κ.κ. Καλούδης και Φόρτες εξέφρασαν την άποψη ότι είναι πρόχειρος και απαρχαιωμένος ο τρόπος με τον οποίο  γίνεται η τουριστική προβολή, χωρίς μελέτη, και υστερεί με τις μεθόδους που χρησιμοποιούν ανταγωνιστικές τουριστικά χώρες. Ο κος Φόρτες διατύπωσε έντονα το ερώτημα γιατί η Ενδιάμεση διαχειριστική αρχή, συστήνει, αυτή τη φορά να γίνει  πρόχειρος διαγωνισμός και όχι ανάθεση έργου, προς την ΕΤΙΝ,  όπως γινόταν παλαιότερα. 
Η Λαϊκή συσπείρωση υπογράμμισε ότι απαιτείται πιο καλή οργάνωση της τουριστικής προβολής και κατηγόρησε την κυβέρνηση για την διακοπή των προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού που αφαιρούν το δικαίωμα του εργαζόμενου να κάνει διακοπές. 
Η πρόταση εγκρίθηκε από την πλειοψηφία με 12 ψήφους, η πρόταση του Γεράσιμου Φόρτε για αναβολή του θέματος και καλύτερη προετοιμασία του ψηφίστηκε από 5 συμβούλους.

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Ο λαός να απομονώσει τα φασιστοειδή



ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Ο λαός να απομονώσει τα φασιστοειδή
Παπαγεωργίου Βασίλης
Πατώντας στο έδαφος που έχει στρώσει η πολιτική της κυβέρνησης, η Χρυσή Αυγή συνεχίζει τις προκλήσεις ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, απεργούς και ανέργους, δείχνοντας το πραγματικό, αποκρουστικό πρόσωπό της ως μακρύ χέρι του συστήματος, ενάντια σε όποιον αγωνίζεται για την ανατροπή του. Και αυτές τις μέρες βρήκε απέναντί της το οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα να της φράζει το δρόμο, να διώχνει τους φασίστες όπου τους συναντάει.
Στην περιοδεία τους στο Αγρίνιο και το Ηράκλειο Κρήτης, βουλευτές της φασιστικής οργάνωσης διαφήμιζαν μπρος σε άλλα κραυγάζοντα φασιστοειδή πόσες «ψιλές» έχουν ρίξει. Ακολούθως μπρος σε αντιδράσεις που ξεσήκωσε μάζωξη φασιστοειδών στην Κρήτη, ο εκπρόσωπος Τύπου της οργάνωσης απεύθυνε εντολές σε αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. ή να μαζέψει κάποιους «αντιεξουσιαστές» ή να τον αφήσουν να... καθαρίσει όπως ξέρει αυτός. Ανενόχλητος δε, βεβαίωνε ότι μέχρι το βράδυ θα υπάρχουν νεκροί...
Εξηγήσιμος ο εκνευρισμός των φασιστοειδών, δεδομένου ότι και στην Κρήτη η «περιοδεία» δεν τους βγήκε όπως ανέμεναν. Ενδεικτική των αντιδράσεων που αντιμετώπισαν, η αποφασιστική απάντηση που έδωσαν οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου για επικείμενη επίσκεψη κλιμακίου της Χρυσής Αυγής στο σχολείο τους. Σε Γενική Συνέλευση των μαθητών που κάλεσε το 15μελές Συμβούλιο με θέμα τα ζητήματα υποχρηματοδότησης και τις μειώσεις στον προϋπολογισμό, έγινε πρόταση από μαθητή του σχολείου να επιτραπεί η είσοδος σε χρυσαυγίτες σε ενδεχόμενη επίσκεψή τους στο σχολείο με αφορμή τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Η πρόταση αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση των συμμαθητών του και την παρέμβαση μέλους της ΚΝΕ, ο οποίος, αφού εξήγησε το ρόλο της Χρυσής Αυγής, κάλεσε τους συμμαθητές του να γυρίσουν την πλάτη σε τέτοια φασιστικά μορφώματα. Μάλιστα, έθεσε θέμα στη ΓΣ να πάρει απόφαση όχι μόνο να μην τους επιτραπεί η είσοδος στο σχολείο τους, αλλά και να τους κλειδώσουν απ' έξω. Στην ψηφοφορία που ακολούθησε, 400 μαθητές ψήφισαν υπέρτης πρότασης να μην τους επιτραπεί η είσοδος και μόλις 15 κατά.
Την απομόνωση γνώρισαν πριν μερικές μέρες και στο Ελληνικό Αττικής, όταν καμιά σαρανταριά φασιστοειδή εμφανίστηκαν στον κεντρικό δρόμο των Σουρμένων (Ιασωνίδου) να κάνουν «περιοδεία» στην περιοχή κρατώντας ροπαλάκια. Από την εμφάνισή τους και μόνο άρχισε να μαζεύεται κόσμος, εργαζόμενοι, νεολαίοι, αιρετοί της περιοχής, απαιτώντας να αποχωρήσουν άμεσα από τη γειτονιά. Οταν μάλιστα οι νεοναζί επεχείρησαν να ξηλώσουν πανό του ΚΚΕ (μόνο αυτό ανάμεσα σε άλλα αναρτημένα) που προπαγάνδιζε την εκδήλωση για τα 94χρονα, οι αντιδράσεις οξύνθηκαν, οι συγκεντρωμένοι με συνθήματα και αποδοκιμασίες τους ώθησαν να φύγουν. Στην κυριολεξία, τους έφτασαν μέχρι την παραλιακή στη Γλυφάδα, ενώ στην πορεία ο κόσμος που συγκεντρωνόταν ενάντια στους φασίστες όλο και πύκνωνε. Τα φασιστοειδή βρήκαν προστασία στα ΜΑΤ, που εστάλησαν να τους φυγαδεύσουν μέχρι την στάση του τραμ, ώστε να φύγουν για τα «γραφεία» τους στην περιοχή.
Με τα ΜΑΤ ενάντια σε απεργούς
Βέβαια, πειθήνια όργανα του συστήματος και της μεγαλοεργοδοσίας δεν πτοήθηκαν αλλά λίγες μέρες αργότερα ξανάδειξαν το αποτρόπαιο πρόσωπό τους, αυτήν τη φορά απέναντι σε απεργούς. Οπως ξανάδειξαν και την απόλυτη σύμπλευσή τους με τη συγκυβέρνηση σε ό,τι αφορά στην καταστολή των εργατικών αγώνων, με την ΕΕ σε ό,τι αφορά το ξεπούλημα υπηρεσιών.
Ειδικότερα, προχτές Παρασκευή η συγκυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ να επέμβουν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και να συλλάβουν αγωνιζόμενους απολυμένους και απλήρωτους εργάτες στα ιδιωτικά εργολαβικά συνεργεία του ΑΠΘ, που διεκδικούν την πληρωμή δεδουλευμένων τους και το δικαίωμά τους στην εργασία.
Το δρόμο είχε δείξει η Χρυσή Αυγή. Με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή στις 27/11, τρεις μέρες πριν την αστυνομική επέμβαση, προς τους υπουργούς Παιδείας και Δημόσιας Τάξης, αφού δεν άρθρωνε κιχ για τα αίτια της απεργίας, δεν έλεγε τίποτα για τις ευθύνες της εργολαβίας και τις συνέπειες ιδιωτικοποίησης δημόσιων υπηρεσιών, επικέντρωνε στα σκουπίδια ποντάροντας στο λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό» (άλλο όπλο του συστήματος) και ρωτούσε τους αρμόδιους υπουργούς: «Θα κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι μηχανισμοί του κράτους ώστε να πάψει το ΑΠΘ να θυμίζει χωματερή και να προστατευτεί η υγεία των ανθρώπων; Θα προβεί άμεσα στη σύλληψη των ατόμων που διαπράττουν καθημερινά σωρεία ποινικών αδικημάτων;».
Τρεις μέρες μετά την κατάθεση της Ερώτησης η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ να συλλάβουν έντεκα απεργούς εργάτες, βρίσκοντας πάλι συμπαραστάτη την Χρυσή Αυγή, να επικροτεί την επέμβαση και τις συλλήψεις. Με μια κατάπτυστη ανακοίνωσή της η φασιστική οργάνωση γνωμάτευσε: «Η αστυνομία όφειλε να επέμβει νωρίτερα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, προτού μεταβληθεί σε χωματερή γεμάτη ποντίκια και τοξικά απόβλητα»...
Οργανωμένη λαϊκή απάντηση στους τραμπούκους
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως σιγοντάρει συγκυβέρνηση και ΜΑΤ ενάντια σε Ελληνες εργάτες, έτσι χτυπά και μετανάστες βιοπαλαιστές. Προχτές Παρασκευή στην Καλλιθέα φασιστοειδή χτύπησαν δυο αλλοδαπούς σε λαϊκή αγορά της περιοχής. Οπως κατήγγειλαν αυτόπτες μάρτυρες, το μεσημέρι στη γωνία Χαροκόπου και Αριστείδου 5-6 άτομα φορώντας μπλούζες της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν με λύσσα σε δυο ανυπεράσπιστους μετανάστες.
Το νέο κρούσμα τρομοκράτησης και τραμπουκισμού από μέλη της ναζιστικής οργάνωσης σε βάρος μεταναστών προκάλεσε την άμεση αντίδραση των μελών της Λαϊκής Επιτροπής Καλλιθέας που συγκεντρώθηκαν στο χώρο και διοργάνωσαν πικετοφορία διαμαρτυρίας τονίζοντας μεταξύ άλλων με ανακοίνωση που δημοσιοποίησαν:
«Δεν θα αφήσουμε κανένα φασίστα, κανένα μηχανισμό του συστήματος να χύσει το ρατσιστικό δηλητήριο στις γραμμές της εργατικής τάξης. Το απόδειξαν περίτρανα οι εργάτες της ΑΓΝΟ στη Θεσσαλονίκη όπου και εμπόδισαν επίθεση των ναζιστών απέναντι σε μαθητές. Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας εδώ στην περιοχή μας που μπήκε μπροστά για να μην περάσει η τρομοκρατία στο εργοτάξιο. Οι εργαζόμενοι στον ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ, που τους αποδοκίμασαν και τους πέταξαν έξω από το εργοστάσιο, καθώς επίσης οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς στο ΘΡΙΑΣΙΟ Νοσοκομείο. Τους θυμίζουμε ότι ο λαός της Καλλιθέας έχει τεράστια ιστορική πείρα αντίστασης απέναντι στους μπουραντάδες και τους γερμανοτσολιάδες, όπως τους αποκαλούσε ο λαός. Οπως τότε έτσι και τώρα μόνο το οργανωμένο και συνειδητά πειθαρχημένο εργατικό λαϊκό κίνημα, δυνατό σαν γροθιά μπορεί να τσακίσει τα αφεντικά και τα μαντρόσκυλά τους».
Αμεση και οξύτατη η αντίδραση του ΚΚΕ, που σε ανακοίνωσή του μεταξύ άλλων τόνιζε: «Η ναζιστική δράση και τρομοκρατία της Χρυσής Αυγής πρέπει να συναντήσει την όλο και πιο αποφασιστική καταδίκη των εργαζόμενων, της νεολαίας, του λαού. Το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει τα μονοπώλια και την εξουσία τους μπορεί να αντιμετωπίσει, να κόψει τη φόρα και στις φασιστικές ομάδες και στους μηχανισμούς του συστήματος που τις στηρίζουν

TOP READ