22 Οκτ 2012

Και μη ερεύνα…


Και μη ερεύνα…


Αναρτήθηκε από τον/την redship 



από  2310net




Αυτό που είδα δεν με εντυπωσίασε καθόλου. Το περίμενα ακριβώς έτσι. Καμία έκπληξη, καμία απολύτως. Φυσικά αναφέρομαι στην «έρευνα» του Τσίμα για την Χρυσή Αυγή. Χτες, Κυριακή βράδυ, άνοιξα μια μπύρα και κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ για να δω την εκπομπή του πάλαι ποτέ αριστερού δημοσιογράφου του Μέγκα. Αναμενόμενα απογοητευτική.

Όπως τα περισσότερα «αποκαλυπτικά» αφιερώματα στη νεοναζιστική συμμορία, έτσι και αυτό, ακολούθησε μια βαρετά επαναλαμβανόμενη πατέντα. Στην αρχή λίγο «παράνομη μετανάστευση». Έτσι για να δικαιολογήσουμε την δράση της Χρυσής Αυγής. Να δείξουμε δηλαδή ότι ο εκφασισμός της κοινωνίας οφείλεται σε κάτι που όλοι βλέπουμε. Στον διπλανό, στον γείτονα, στον συνάδελφό μας που βρέθηκε εδώ. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν πιστεύω πως ο Τσίμας στην πραγματικότητα μισεί τους μετανάστες ή πως η εκπομπή του στήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να δικαιολογήσει τους χρυσαυγίτες. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι πως ο τρόπος, τα πρόσωπα, τα μέσα και οι φορείς που άρχισαν να «αποκαλύπτουν» την Χρυσή Αυγή δεν έχουν καμία δυνατότητα να την πολεμήσουν. Ας κλείσουμε αυτήν την παρένθεση κι ας συνεχίσουμε.

Συνεντέυξεις από μετανάστες που χτυπήθηκαν από τους χρυσαυγίτες. Θα πει κανείς πως επιτέλους βγήκαν και αυτοί στον αέρα, εμφανίστηκαν στους δέκτες μας, είδαμε τα πρόσωπά τους, ακούσαμε την ιστορία τους. Ωραία μέχρι εδώ. Αυτό θα ήταν καλό αν μιλούσαμε για αυτό το φαινόμενο πριν από καμιά πενταετία, θα ήταν χρήσιμο αν δεν υπήρχε ένα ήδη διαμορφωμένο περιβάλλον το οποίο δεν ανακάλυψε τον φασισμό, αλλά του έδωσε την δυνατότητα να ανθίσει. Στη σημερινή συγκυρία μάλλον φαίνεται να ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Ο ελληνικός λαός ποτέ δεν ήταν, όπως θα θέλαμε να πιστεύουμε, φιλόξενος ή αντιρατσιστής. Ανέκαθεν υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία η ξενοφοβία, η εθνική υπερηφάνεια, η αιώνια αίσθηση ότι κάποιος που μας φθονεί μας κόβει τα φτερά. Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν είδε με συμπάθεια τους μετανάστες. Τους έβλεπε πάντα ως αυτούς που «κλέβουν τις δουλειές», ως αυτούς που κρύβονται πίσω από κάθε μικρό ή μεγάλο έγκλημα και τελικά ως αυτούς που φέρουν μια απροσδιόριστη ευθύνη για κάθε δεινό.

Οι μετανάστες τα χρόνια που οι μισοί έλληνες δεν είχαν καν ακουστά την Χρυσή Αυγή, δούλευαν «μαύρα» για πολύ χαμηλότερα μεροκάματα, σχεδόν σαν δούλοι. Εργάζονταν στα χωράφια και λίγο πριν πληρωθούν οι εργοδότες φώναζαν την αστυνομία για να τους μαζέψει, έπαιρναν πάντα λιγότερα από όσα έπαιρνε κάποιος άλλος, ενώ αν κάποιος αλλοδαπός ζητούσε όσα έπαιρνε και ο έλληνας, τότε υποτιμητικά ο μέσος έλληνας έλεγε «μάγκεψε κι ο Αλβανός». Ούτε καν λόγος για τους Αλβανούς που μετά από χρόνια άνοιξαν μια δικιά τους δουλειά.










Αυτός ο ρατσισμός υπήρχε πάντα και διογκωνόταν σε αθώες στιγμές. Το παιδί σου δεν πήγαινε καλά στο σχολείο και ξαφνικά σου έφταιγε το παιδί του μετανάστη που δεν καταλαβαίνει κι έτσι αναγκάζεται όλη η τάξη να πηγαίνει με αργούς ρυθμούς. Αλλά ακόμα κι αν ένα παιδί μετανάστη τα έπαιρνε τα γράμματα και έφτανε στο σημείο να βγει πρώτος, τότε στήνονταν επί τόπου λαϊκά δικαστήρια ώστε να ξεσηκωθεί η κοινωνία εναντίον του κακού ξένου. Όλα αυτά γίνονταν καμιά δεκαριά χρόνια προτού η Χρυσή Αυγή έρθει στην επικαιρότητα.

Σήμερα, λοιπόν, με το να προβάλλεις τους μετανάστες που χτυπήθηκαν από φασίστες δεν συγκινείς κανέναν. Ένας λαός που έμενε ασυγκίνητος σε τέτοια κρούσματα βίας, ένας λαός ο οποίος έμενε αδιάφορος απέναντι στις συνθήκες ζωής των μεταναστών, δεν θα συγκινηθεί σήμερα που σκίστηκε το χαρτί περιτυλίγματος της πραγματικής μας κοινωνίας και αναδύθηκε η μπόχα που κρυβόταν τόσα χρόνια.

Καθώς περνούσε η εκπομπή γινόταν όλο και πιο αδιάφορη. Δύο συνεντέυξεις του Κουσουρή και του Χρυσού, οι οποίες έχουν γίνει must σε κάθε εκπομπή που θέλει να μας ενημερώσει για το αληθινό πρόσωπο της νεοναζιστικής συμμορίας. Δεν υποτιμώ τα γεγονότα, ούτε αμφιβάλλω για την σημαντικότητα της προβολής τους. Από την εποχή που συνέβησαν όμως αυτά, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Κανείς θα μπορούσε να βρει και άλλα σημαντικά στοιχεία στη δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης ή τουλάχιστον θα μπορούσε, όταν κάνει «έρευνα» να διεισδύσει σε βάθος και να ερευνήσει, εφόσον η αστυνομία δεν το κάνει, διάφορα περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να είχαν συνδεθεί με δράση φασιστικών ομάδων. Ναι σωστά καταλάβατε, μιλάω για εκείνη την επιδημία «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ ομοεθνών» λίγους μήνες πριν ή για την δολοφονία μετανάστη μια μέρα μετά την στυγερή δολοφονία του 44χρονου στην Ομόνοια πέρυσι.

Και ενώ η εκπομπή δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα καινούριο μέχρι στιγμής, και η μόνη έρευνα που κάνει είναι μια ξαναζεσταμένη σούπα που θυμίζει συρραφή επιφανειακών ρεπορτάζ, πάμε στη γνώμη των ειδικών. Μια καθηγήτρια από το Πάντειο, ένας ερευνητής από την Γαλλία και μια ερευνήτρια από την Αγγλία. Στην πραγματικότητα δεν μας είπαν τίποτα καινούριο. «Η άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται στην ύφεση και στην παρακμή των παραδοσιακών κομμάτων». Μήπως αυτό δεν λέει και ο απλός άνθρωπος του καφενείου; Πήγες ρε Παύλο μέχρι την Γαλλία και την Αγγλία για να αποσπάσεις αυτή τη δήλωση; Σε όποιο καφενείο κι αν πήγαινες μάλλον το ίδιο θα άκουγες. Επίσης, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους ξένους ερευνητές, έχουν –και αυτό φάνηκε στις τοποθετήσεις τους- ελλιπή γνώση για τα ελληνικά δεδομένα. Συμβαίνει συχνά, όταν προσπαθείς να μελετήσεις ένα φαινόμενο αφηρημένα να χάνεις κάποιες ποιότητες με αποτέλεσμα να θολώνει η εικόνα. Όταν δηλαδή μελετάς το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη γενικευμένα, τότε τα επιστημονικά σου πορίσματα θα περιορίζονται στην κατάδειξη των διαφορών μεταξύ της ελληνικής ακροδεξιάς και της γαλλικής. Στην προέκτασή του αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως μεγάλη δυστυχία που δεν έχουμε μια ακροδεξιά σαν την γαλλική που δεν δέρνει ή αλλιώς στο «ο Καρατζαφέρης ήταν καλός όχι σαν τους Χρυσαυγίτες». Αναρωτιέμαι αν οι ερευνητές αυτοί γνώριζαν την ταύτιση μερίδας του ελληνικού λαού με το δικτατορικό καθεστώς, την απήχηση που είχε διαχρονικά το “που ‘σαι ρε Παπαδόπουλε” ή ακόμα και την παραδοσιακή σχέση ακροδεξιών, χουντικών παρακρατικών και αστυνομίας.

Και πάμε και στο τέλος. Αναφορές στα επεισόδια στο θέατρο Χυτήριο και σκάει και το βίντεο με τις βρισιές του Παναγιώταρου. Και εκεί που αρχίζεις και παραξενεύεσαι που βρέθηκε κανάλι να το δείξει χωρίς το ενοχλητικό «μπιπ» ξαφνικά κόβεται. Αντιφασισμός με μέτρο. Τι φοβάστε ρε παιδιά εκεί στο Μέγκα; Μην τυχόν και ακουστούν οι λέξεις «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες»; Εσείς δεν είστε που θέλετε να αποκαλύψετε το αληθινό πρόσωπο της Χ.Α; Ποιον τελικά προστατεύεται με την περικοπή του βίντεο; Τους θεατές σας, στους οποίους υπόσχεστε αποκαλύψεις ή την Χρυσή Αυγή; Τέτοια λογοκρισία ούτε η ΝΕΤ με το φιλί των ομοφυλόφιλων!

Και στην τελική ποιον θα πείσει η επίκληση της ελευθερίας της έκφρασης; Σε έναν λαό που καθοδηγείται συνειδητά και υποσυνείδητα από τις μαύρες δυνάμεις της εκκλησίας και συρρέει στις λαοσυνάξεις για τις ταυτότητες, πόση αξία μπορεί να έχει η ιδέα της ελευθερίας της τέχνης; Σε μια χώρα στην οποία η εκκλησία αφόρησε και αποκύρηξε τον Καζαντζάκη και τον Αγγελόπουλο είναι αστείο να πιστεύουμε ότι έχουμε ελευθερία έκφρασης. Όμως ακόμα πιο αστείο είναι κάτι τέτοιο να ακούγεται από τις συχνότητες του «Μεγάλου Καναλιού» που έχει ποτίσει τον κόσμο με άπειρες τηλεοπτικές ώρες σάχλας, μπούρδας και κακογουστιάς, ένα κανάλι που εσχάτως θυσίασε τις όποιες καλές παραγωγές θα μπορούσε να κάνει για να γεμίσει την τηλεοπτική μας ατμόσφαιρα με χαμηλής ποιότητας τούρκικα σίριαλ.

Η ώρα πέρασε και έρευνα δεν είδαμε παρά τον πολλά υποσχόμενο τίτλο της εκπομπής. Δεν περίμενα να χτυπήσει τον φασισμό ο Τσίμας και το Μέγκα. Αυτοί που εξέθρεψαν το τέρας, αυτοί που το έχουν αμολήσει για να προστατεύσει τα συμφέροντά τους δεν πρόκειται να το βλάψουν. Δεν θέλω να ξαναδώ τέτοιο ρεπορτάζ για την χρυσή αυγή. Δεν θέλω να χάσω κι άλλες ώρες από τη ζωή μου για να βλέπω μια διαφήμιση των πράξεών της. Θέλω μόνο να ελπίζω ότι κάποια στιγμή στην τηλεόραση θα εμφανιστούν δημοσιογράφοι που θα κάνουν πραγματικά τη δουλειά τους και δεν θα αποθέτουν απλά διαπιστευτήρια δημοκρατικότητας βγάζοντας με διεκπεραιωτικό τρόπο την υποχρέωσή τους να «αποκαλύψουν» το πρόσωπο του φασισμού.

Απο τη δραση του ΚΚΕ







Η αληθινή Ιστορία του λαού μας δεν είναι γραμμένη στα σχολικά βιβλία!


Η αληθινή Ιστορία του λαού μας δεν είναι γραμμένη στα σχολικά βιβλία! 


 Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές 
για την 28η Οκτωβρίου


Αγαπητέ μαθητή–μαθήτρια 
Κρατάς ένα γράμμα των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς εσένα, για την αλήθεια της Ιστορίας που δεν την γράφουν τα σχολικά βιβλία, ούτε τη λένε στις σχολικές γιορτές. Για την αλήθεια του λαού μας, που όταν λέγεται μισή είναι χειρότερη κι απ΄ τα ψέμματα.  Δε σου λέμε να πιστέψεις ότι διαβάσεις εδώ, χωρίς να το σκεφτείς και χωρίς να το ελέγξεις. Ρώτα, διάβασε βιβλία, σκέψου! Η αλήθεια είναι γραμμένη με αίμα απ’ το λαό και μπορείς να τη βρείς. Ψάξτην.
·   Θα σου πούνε για το δικτάτορα Μεταξά, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα. Δε θα σου πούνε όμως πώς έγινε αυτός ο δικτάτορας πρωθυπουργός. Έκανε πραξικόπημα; Πώς επέβαλε τη δικτατορία του; Δε θα σου πούνε ότι ο Μεταξάς πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από όλα τα κόμματα της Βουλής (εκτός απ΄ το ΚΚΕ), δηλάδή απ’ το κόμμα των φιλελευθέρων του Θ. Σοφούλη κι απ’ το Λαϊκό Κόμμα του Παν. Τσαλδάρη. Θα σου κρύψουν ότι ο φασισμός είναι επιλογή του αστικού πολιτικού συστήματος, κάποιες φορές που το συμφέρει ή που δεν έχει άλλη επιλογή. 
·   Με παρόμοιο άλλωστε τρόπο ανέβηκε στην εξουσία κι ο «τρελός» ο Χίτλερ κι οι άλλοι φασίστες φίλοι τους σε άλλες χώρες (Ιταλία, Πορτογαλία, Βουλγαρία, Ουγγαρία κλπ). Ο Φασισμός γιγαντώθηκε στρατιωτικά χάρη στην ενίσχυση που απλόχερα του παρείχαν δεκάδες μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας (Ford, General Motors, IBM).
·    «Ο ηρωϊκός ελληνικός στρατός στην Αλβανία κατατρόπωσε τους Ιταλούς» - λένε στις γιορτές. Σωστά. Δε λένε όμως: Αυτός ο ηρωϊκός στρατός, όταν επιτέθηκαν οι Γερμανοί νικήθηκε «από την υπεροπλία του αντιπάλου»; Ή τον «πούλησαν» και τον παρέδοσαν χωρίς μάχη οι κυβερνήτες της χώρας, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Παπάγος κι οι άλλοι «αρχιστράτηγοι» του Ελληνικού στρατού; 
·   «Οι Έλληνες αντιστάθηκαν ηρωϊκά στους Γερμανούς κατακτητές» - λένε. Κι εδώ σου κρύβουν πάλι τη μισή αλήθεια. Αντιστάθηκαν οι Έλληνες ηρωϊκά. Πράγματι. Αντστάθηκαν όμως «όλοι» οι Έλληνες; Ήταν «όλοι μαζί» τότε; Ή ένα μέρος του αστικού πολιτικού κόσμου την κοπάνησε στο Κάϊρο, μαζί με το θυσαυροφυλάκιο της χώρας, στην «αγκαλία» της Αγγλίας και προετοιμαζόταν για την επόμενη μέρα για να τσακίσει το εαμικό κίνημα και το λαό (βλ.Δεκέμβρης 44) κι ένα ένα άλλο μέρος φόρεσε τη στολή των γερμανοτσολιάδων όπως τους έλεγαν κι υπηρετούσαν τα στρατεύματα κατοχής των Γερμανών; 
·   Δε θα σου πούν -και το κρύβουν- ότι ο λαός έμεινε μόνος του, με μοναδικό όπλο το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, τις οργανώσεις που τον υπεράσπισαν, που οργάνωσαν την αντίσταση, που πολέμησαν τον κατακτητή, που προστάτεψαν το σοδειά του λαού, που απελευθέρωσαν τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί, που λειτούργησαν σχολεία, θέατρα και σισίτια στις ελεύθερες περιοχές. Που οργάνωσαν ελεύθερες εκλογές. 
·   Κανένας δε θα σου πει μέσα στη «γιορτή» ότι οι «Εθνικιστές» του καθεστώτος Μεταξά παρέδοσαν τους φυλακισμένους κι εξόριστους κομμουνιστές στους κατακτητές, αντί να τους επιτρέψουν να πάνε στο μέτωπο για να πολεμήσουν, όπως ζητούσαν οι ίδιοι. Κι όταν ήρθε η κατοχή των Γερμανών, αυτοί οι ίδιοι πάλι «υπερεθνικόφρωνες» φόρεσαν τις κουκούλες του χαφιέ για να καταδίδουν τον αγωνιζόμενο λαό.
·   Θα σου μιλήσουν για τις «θυσίες των Ελλήνων» και για «το ΌΧΙ που είπε ο λαός». Αλλά θα ξεχάσουν να σου πούνε ότι το ΟΧΙ είναι υποχρέωση του λαού, όταν καταπιέζεται όπως σήμερα. Και θα συνεχίσουν να σε καλούνε σήμερα να λες «ΝΑΙ» στην πολιτική τους και να αποφεύγεις τους αγώνες και τις θυσίες. 
·   Δε θα σου πούνε ότι οι φωνές της «λογικής» και του «ρεαλισμού» της υποταγής υπήρχαν πάντα, και τότε. Και δε θα σου πούνε ότι ο λαός όσες φορές μεγαλούργησε, όπως τότε, το έκανε βάζοντας πάνω απ΄ όλα τις λαϊκές ανάγκες και ελευθερίες, και αδιαφόρησε για τις φωνές των γονατισμένων «ρεαλιστών» που καλούσαν σε σωφροσύνη και υποταγή - όπως κάνουν και σήμερα. 
·   Άλλοι πάλι θα σου πούνε για «κατοχή» που δήθεν έχουμε και σήμερα. Κι ίσως σου πούν και για την ανάγκη να αντισταθούμε όπως τότε. Δε θα σου πούνε όμως ότι οι Έλληνες αντιστασιακοί ποτέ δε φιλοδόξησαν να αλλάξουν το καθεστώς των κατακτητών απ΄ τα μέσα. Ενώ αυτοί που μιλάνε για «κατοχή» απ΄ την τρόϊκα (δηλαδή την ΕΕ ), απ΄ την άλλη μεριά υπερασπίζονται τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ, περισσότερο ακόμα κι απ΄ τους αστούς. 
·   Θα σου πούνε για «μια χούφτα Έλληνες ...». Σωστά. Κι ύστερα θα προσπαθούν μονίμως να σε πείσουν ότι δε γίνεται να τα βάζεις σήμερα με όσους πίνουν το αίμα του λαού, της οικογένειας σου, με τους εκμεταλλευτές, γιατί είναι «παντοδύναμοι». 
Εσύ κράτα το μήνυμα: Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!
Κι οι καταχτητές ή οι εκμεταλευτές, τρέμουν τη λαϊκή οργή και τον οργανωμένο λαϊκό αγώνα.
·   Κανένας δε θα σου πεί ότι αυτοί που αγωνίζονταν για να ελευθερώσουν την Ελλάδα, θυσιάζοντας και τη ζωή τους, πάλευαν παράλληλα με την απελευθέρωση απ΄ τον κατακτητή και για την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων τους. Αυτή που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο και θα απαγορεύει την ανεργία, την πείνα, τα ναρκωτικά. Αυτή που οργάνωνε κι ονειρευόταν και το ΕΑΜ: «λαοκρατία» έλεγε τότε το ΕΑΜ. Σήμερα το σύγχρονο περιεχόμενο της πάλης του ΕΑΜ είναι ο αγώνας για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Μια κοινωνία όπου αυτός ο λαός που παράγει τον πλούτο, υλικό και πνευματικό, θα τον δικαιούται και θα τον απολαμβάνει. Δε θα υπάρχουν παράσιτα, τραπεζίτες, βιομήχανοι, κεφαλαιοκράτες που να πίνουν το αίμα και τον ιδρώτα του λαού, που θα κλέβουν τον κόπο τον γονιών σου.


·   Απομόνωσε το ναζιστικό-φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Είναι μέρος του σάπιου πολιτικού συστήματος που στερεί δικαιώματα και στοιβάζει ανέργους. Δουλεύουν για τα αφεντικά. Στηρίζει στην πράξη την πολιτική που ετοιμάζει για σένα το σύστημα, αφού φτιάχνει δουλεμπορικά γραφεία για 18 ευρώ τη μέρα (360 ευρώ το μήνα) χωρίς ασφάλιση! Τα ίδια που θέλει η τρικομματική κυβέρνηση και η Τρόικα! Βάλε στη γωνία τους εκπροσώπους της σε κάθε σχολείο! Είναι συμμορία, μπράβοι της νύχτας ενάντια στο λαό. Είναι απόγονοι των ναζιστών. 

Αγαπητέ μαθητή - μαθήτρια
Εμείς σου βάζουμε μερικά ερωτήματα που διευκολύνουν το ψάξιμμο της αλήθειας. Η ιστορία όμως κι η αλήθεια της είναι και δική σου υπόθεση. Κι είναι δίπλα σου. Η ιστορία αυτή είναι ζωντανή ακόμα. Ίσως να είναι ο παππούς ή η γιαγιά σου. Ίσως να είναι η φωτογραφία του σκοτωμένου συγγενή που έχετε στο σαλόνι σας. Και σίγουρα είναι αυτά τα γερόντια που κρατούν το λάβαρο των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης. Η ΠΕΑΕΑ. Αυτοί έγραψαν αυτές τις «λαμπρές σελίδες». Βρες τους. Ρώτα τους. Κάλεσέ τους στο σχολείο σου να σου μιλήσουν γι’ αυτά που έζησαν. Γι’  αυτά που έκαναν και που είναι ανάγκη να τα μαθαίνουμε, γιατί χρειάζεται να τα ζωντανέψουμε με τη νέα αντεπίθεση και αντίσταση της εποχής μας. Για να φέρουμε πιο κοντά τη νίκη του λαού μας στις νέες συνθήκες. 

Υλικό του ΠΑΜΕ για την 28η Οκτωβρίου (ταινίες, βιντεάκια, κείμενα, φωτογραφίες, κτλ): http://www.edupame.gr
Αθήνα 17/10/2012

Οι φύλακες της Γιούρας μερικοι ελληναραδες


Οι φύλακες της Γιούρας 



 Το παρακάτω μπορεί να αποτελέσει και συνέχεια προηγούμενου άρθρου μας σχετικά με τα βιογραφικά στοιχεία των "αναμορφωτών" της Μακρονήσου.

 Οι "αναμορφωτές" της Γυάρου δεν υστερούν σε τίποτα από την ηθική, την ακεραιότητα και την καλλιέργεια των "αναμορφωτών" της Μακρονήσου που παρουσιάσαμε νωρίτερα. Υπήρξαν όργανα του ίδιου μοναρχοφασιστικού κράτους δοσίλογων και τοποθετήθηκαν στα πόστα τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο: Να τσακίσουν (αναμορφώσουν) σωματικά και πνευματικά τους εξόριστους αγωνιστές που έπεφταν στα χέρια τους. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τον κατάλογο των δημίων της Γιούρας όπως τον παραδίδει σε εμάς ο Δημήτρης Μανούσος που βίωσε το κολαστήριο της Γυάρου στο διάστημα 1948-1950 και μεταφέρει τις εμπειρίες του στο βιβλίο του "Γιούρα άπαρτο κάστρο" εκδ. Εντός.


  "Οι φύλακες του νησιού ήταν το κατακάθι της δοσιλογικής Ελλάδας."


Παπαδημητρόπουλος: Διευθυντής των φυλακών Γυάρου. Είχε συνεργαστεί με τους Γερμανούς κατά την Κατοχή και μάλιστα σε μπλόκο που έγινε με υπόδειξη δική του πιάστηκε και εκτελέστηκε και το παιδί του. Συχνά έλεγε τη φράση: "δεν σας έχουμε και μετρημένους..." υπονοώντας ότι η δολοφονία ήταν εύκολη και δεν θα λογοδοτούσε σε κανέναν. Συχνά επίσης έλεγε το γνωστό "είσαστε όλοι νεκροί και σας έστειλαν στη Γιούρα να σας ενταφιάσουμε..." Υπήρξε ηθικός και πολλές φορές και φυσικός αυτουργός του οργίου βίας, καψονιών και τρομοκρατίας που επικρατούσε στο νησί. 
Γλάστρας: Δεύτερος διοικητής της Γυάρου μετά τον Παπαδημητρόπουλο. Υπήρξε βοηθός διοικητή στο στρατόπεδο των Ιταλών στην Καβάλα όπου διέπρεψε στα βασανιστήρια πατριωτών. Εισήγαγε με τις ευλογίες της Ασφάλειας το χασίς στη Γυάρο, με το οποίο "πότιζε" τους φύλακες και τους χαφιέδες ποινικούς στα πογκρόμ τους στους πολιτικούς κρατούμενους.
Χωροφύλακας Κουκουρίκος: Βασανιστής και χασισοπότης. "Ειδικός" στα καψόνια. Υπήρξε μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας. 
 Σουμάσης: Επιστάτης και προϊστάμενος του έργου των φυλακών Γυάρου. Ήταν ψυχοπαθής με χαρτί από κλινική και κατάγονταν από την Ρωσία
Χωροφύλακας Κολλιός: Κατάξανθος με γαλανά μάτια. Χασισοπότης και αρχιβασανιστής. Σακάτευε καθημερινά ένα "στόχο" στο ξύλο και την αγγαρεία. Υπήρξε μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας.
Χωροφύλακας Φωκάς: Ταγματασφαλίτης της Κατοχής με πολλά εγκλήματα στο ενεργητικό του. Φώναζε τακτικά στους εξόριστους " Όταν ήμουνα στους Γερμανούς σας έσφαζα στο γόνατο, κι αν τώρα μου δώσουν αυτόματο δεν θα αφήσω κανέναν" 
Ιατρός Μουζάκης: Ένας από τους γιατρούς του νησιού και "ανανήψας κομμουνιστής" Υπήρξε ιδιαίτερα σκληρός με τους εξόριστους και αρνούνταν να εξετάσει ή να χορηγήσει φάρμακα ακόμα και στις πιο βαριές περιπτώσεις ξύλου και τραυματισμών. Συχνά έλεγε "δε βαριέσαι αφού νεκροί είσαστε ούτως ή άλλως" εννοώντας πως δεν θα έμπαινε στον κόπο να εξετάσει ή να βοηθήσει έναν τραυματία ή άρρωστο. Είχε δώσει εντολή να γίνονται ενέσεις χωρίς αποστείρωση με σκοπό να μεταδίδονται ασθένειες ανάμεσα στους εξόριστους. Επίσης, για το μικρό διάστημα που βρέθηκε σε διοικητικό πόστο απαγόρευσε την αλληλογραφία των εξορίστων. 




 Αναρτήθηκε από Oberon  

κ,ΔΕΝΔΙΑ να τους.....χ....


Επιχειρηματίες καταγγέλλουν ότι η Χρυσή Αυγή τους ζητά να απολύσουν μετανάστες 






Αθήνα
Σε καταγγελίες προς την αστυνομία προχωρούν επιχειρηματίες που δέχονται «επισκέψεις» μελών της Χρυσής Αυγής, τα οποία τους ζητούν να απολύσουν τους «τριτοκοσμικούς αλλοδαπούς» και να προσλάβουν Έλληνες ανέργους, που έχουν εγγραφεί στις λίστες του χρυσαυγίτικου «ΟΑΕΔ».

Όπως σημειώνει η εφημερίδα Τα Νέα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης έδωσε εντόλή στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. να υπάρξει έλεγχος των καταγγελιών και να βρεθεί σε ποιες περιπτώσεις μέλη της Χρυσής Αυγής πέρασαν από τις «νουθεσίες» στις απειλές.

Το Σαββατοκύριακο κλιμάκια της Χρυσής Αυγής συνέχισαν τις «επισκέψεις» σε επιχειρήσεις στη Βοιωτία και την Εύβοια.

«Συναντούμε πλήρη αδιαφορία για την ανεργία των Ελλήνων μόνο σε επιχειρήσεις όπου υπάρχουν εργοδότες ή συνδικαλιστές διεθνιστικών αντιλήψεων, όπου και συνήθως η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι τριτοκοσμικοί αλλοδαποί», αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής.

Παράλληλα η Χρυσή Αυγή έκανε προσπάθεια, ακόμη μία φορά, να υποκαταστήσει την Αστυνομία. Μέλη της επιτέθηκαν εναντίον αλλοδαπών μικροπωλητών που δεν είχαν την απαραίτητη άδεια για να συμμετάσχουν στο παζάρι που γινόταν στη Σπερχειάδα Φθιώτιδας.

Η Αστυνομία έφτασε στο σημείο της επίθεσης και απομάκρυνε όσους μικροπωλητές δεν είχαν άδεια, αλλά δεν έγινε καμία προσαγωγή μέλους της Χρυσής Αυγής για την επίθεση.

http://news.in.gr


 Αναρτήθηκε από M.V.M  

Aπ’ το ποτάμι της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη θάλασσα της καπιταλιστικής κρίσης


Aπ’ το ποτάμι της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη θάλασσα της καπιταλιστικής κρίσης


Απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός (ακόμα και συγκεκαλλυμένος) των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών – μελών και τρίτων χωρών. Τα κράτη – μέλη και η κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό (άρθρα  3Α, 102Α, 73Β παράγραφος 1 και 73Δ παρ. 3 της Συνθήκης του Μάαστριχτ).

2003, οι εργάτριες κι εργάτες της ΠΑΛΚΟ έξω από το κλειστό πια εργοστάσιο – έξω από το βιομηχανικό “τσιφλίκι” που οι ιδιοκτήτες του το ξήλωσαν και το μετέφεραν στο βαλκανικό “ελντοράντο” των φθηνών εργατικών χεριών, σύμφωνα με τις αρχές της ανταγωνιστικότητας, της “ανοικτής αγοράς”  και της ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου, σύμφωνα με τον νόμο του καπιταλισμού που  χάρη στη συνθήκη του Μάαστριχτ και την Ερωπαϊκή Ένωση έχει γίνει νόμος του κράτους.

Η Πάλκο, αφού νωρίτερα είχε πουληθεί από τα “ελληνικά” της αφεντικά στην “ξένη” πολυεθνική σίσερ, το 2003 έκλεισε και μετακόμισε σε γειτονική βαλκανική χώρα όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι φθηνότερη, επομένως τα κέρδη και η διεθνής “ανταγωνιστικότητα” της επιχείρησης υψηλότερα.

Το κλείσιμο και η μεταφορά της επιχείρησης επιδοτήθηκε από το ταμείο για την “ανασυγκρότηση των Βαλκανίων” (που μόλις “χθες” είχαν ρημαχτεί από τους ευρω – ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας): οι αρχές της ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου και της “ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό” επιδοτούνται από τους φόρους των εργαζομένων που για χάρη αυτών των “αρχών” πετιούνται στο δρόμο. 
 
Η ανάπτυξη του κεφαλαίου ενάντια στην ανάπτυξη της κοινωνίας!  
 
“Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;”, έλεγε το 1944 ο Άρης Βελουχιώτης στην ομιλία του στη Λαμία. 
 
Οι εργάτες σήμερα δεν έχουν ούτε τις καλύβες και τις πεζούλες τους. “Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα”, γιατί την πατρίδα τους τη σφετερίζεται και την κατέχει  η τάξη των καπιταλιστών. Γι’ αυτό ο αγώνας των εργατών, σε κάθε τόπο δουλειάς – σε κάθε γειτονιά, είναι αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας τους (της καλύβας τους, της πεζούλας τους, του εργοστασίου τους) από την κατοχή του  κεφαλαίου. Οι εργάτες παλεύουν για να ‘χουν πατρίδα, για να κερδίσουνε την πατρίδα, για να γίνει η πατρίδα δική τους: πατρίδα των εργατών, χωρίς διάκριση χρώματος, φυλής και θρησκείας. Η εργατική τάξη παλεύει για να γίνει αυτή η ίδια το έθνος: “για να ανυψωθεί σε εθνική τάξη, για να συγκροτηθεί η ίδια σε έθνος”.
 
Ενάντια στην απολογητική της “αγανάκτησης” ότι για τη σημερινή κατάσταση φταίνε απλά κάποιοι “κλέφτες πολιτικοί”, κάποια σκάνδαλα, κάποιες μίζες.
 
Ενάντια στους απολογητές των “μονοδρόμων” του ευρωενωσιακού μεγαλοϊδεατισμού κι έναντια στη δίδυμή τους εθνικιστική-φασιστική  απολογητική της καπιταλιστικής εξουσιας.
 
Ενάντια στα “δημοκρατικά” και φασιστικά ψέμματα της αστικής προπαγάνδας, ότι είναι οι εργατικοί αγωνες αυτοί που κλείνουν τα εργοστάσια.
 
Ενάντια στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, τις ψεύτικες πολιτικές “διεξόδους” υποταγής του λαού στην καπιταλιστική κρίση κι ανάπτυξη . 
 
Πληρώσαμε τα κέρδη – πληρώνουμε την κρίση. Στην ανατροπή τους βρίσκεται η λύση. 
Εργατιά μπροστά, τώρα μιά γροθιά! Γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά!


Πηγή: Διεξοδος

Αναζητείται κράτος (+ μυαλά που δουλεύουν ακόμα!)


Αναζητείται κράτος (+ μυαλά που δουλεύουν 


ακόμα!) 



Διαβασαμε και για τους χορηγους που αναζητουνται για τα σχολεια (και οχι μονο!), αλλα αντι να τους παρουμε στο...κυνηγι, αρχιζουμε ισως να ...συνηθιζουμε (!!) στην ιδεα οτι αυτος ειναι μαλλον ο ..μονος τροπος να εχει κανεις σχολεια που να λειτουργουν, απο δω και περα...

Τα χρονια που ζουμε με το βραχνα της τροικας και των ντοπιων αφεντικων τους, μας εχουν φαινεται προκαλεσει τετοια ανήκεστη βλάβη στον εγκεφαλο, που δεν λεει να δωσει το σωστο μηνυμα στο υπολοιπο σωμα.
Ετσι του δινει ακομη ψευδη..καθησυχαστικα μηνυματα οπως «Λιγο ακομα υπομονη και ολα θα πανε καλα..», «Ασε να κανουν τα κοροιδα την επανασταση...», «Οταν γινει εξουσια ο Αλεξης, θα φτιαξουν τα πραγματα...» κλπ  βλακωδεις δικαιολογιες, μεχρι να ερθει το τελος, αν δεν εχει ηδη ερθει και απο υπερμετρο πολιτικο αστιγματισμο, δεν το βλεπουμε....

Γιατι δεν ειναι δυνατον να πιστευει κανεις οτι θα καλυτερευσουν ολα και οταν περασουν τα μετρα λιτοτητας, η ζωη μας θα ξαναβρει τους παλιους ρυθμους της και ολα θα επανελθουν χωρις να τα ...επαναδιεκδικησουμε και να τα ξανακερδισουμε!  

Ακομη δεν εχουμε συνειδητοποιησει, οχι ολοι τουλαχιστον, το ποσο πισω μας πηγαινουν καθημερινα και δεν ειμαστε οι μονοι λαοι, βεβαια. Αυτη τη τακτικη ακολουθειται για ολους, απλα σ εμας εφαρμοστηκε πρωτα χωρις ομως να εχουμε την αποκλειστικοτητα, ουτε στα προβληματα, ουτε στους ξεπουλημενους ηγετες! 
Το γεγονος οτι σαν χωρα βρεθηκαμε στην τραγελαφικη θεση του..''κερατα και δαρμενου'', χωρις να αντιδρουμε, αποτελεσματικα, θα επρεπε να μας προβληματιζει περισσοτερο.



Τις αλλες ακουγα δικους μας ανθρωπους που αναρρωτιοντουσαν για το ποσο ακομα μπορει ν αντεξει κανεις αν τους μειωσουν κι αλλο μισθους, κι συνταξεις και συνεχιστουν, ες αει, τα χαρατσια; 
Μιλαμε για μεγαλους ανθρωπους που οι σολες των παπουτσιων τους εχουν φθαρει απο τη συμμετοχη σε διαδηλωσεις του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, αλλα τρομαζουν κι αυτοι σιγα σιγα με τη προοπτικη που  τους περιμενει...
Φοβουνται οτι σαν λαος δειχνουμε να αντεχουμε  τη μιζερια των τελευταιων χρονων και αρχισαμε να συνηθιζουμε, οπως ελεγαν, ''να ζουμε με τα λιγα'', που ομως ολο και λιγοστευουν! Συντηρουν ανεργα παιδια και εγγονια πολλοι απ αυτους τους ανθρωπους, που ειχαν περασει πολεμους με χιλιες στερησεις και με τη σκεψη οτι δεν θα αφησουν τους δικους τους να πεθανουν απο τη πεινα! Τωρα υποχρεωνονται να ξαναζησουν και παλι αυτες τις μνημες, παρα τη θεληση τους, παρα την αντισταση τους, παρα τη ψηφο τους! Ενα ακομη εγκλημα χωρις τιμωρια!

Πως να μεγαλωσεις μια γενια μεσα στις ελλειψεις; Τι το θελουμε το κρατος αυτο οταν αναζητουνται ...χορηγοι ακομα και για να καλυψουν βασικες αναγκες, οπως το ...πετρελαιο στα σχολεια, που απο τα μαθητικα μας χρονια ακουγαμε οτι οι γονεις συνεισφεραν και τοτε, αν και δεν ειχαμε...κριση, τοτε, απλα το κρατος επαιζε και παιζει τον αιωνιο κακομοιρη με τους μεροκαματιαρηδες, τους μισθωτους και τους συνταξιουχους, προκειμενου να γλυτωσει τις εισφορες που ειχε και εχει την υποχρεωση να πληρωνει! 

Τωρα παλι επωμισθηκε τον ιδιο...μιζερο ρολο, αλλα τωρα...''εχουμε κριση'', τα..κεφαλια μεσα και καμμια κουβεντα για τις υποχρεωσεις του κρατους, ενος κρατος που αδιαφορει για τον μεσο πολιτη, ενω δουλευει μια χαρα για τον μεσο..φασιστα και τον μεσο πλουτοκρατη, (πλεονασμος, μαλλον, το τελευταιο!).

Οσο πιο γρηγορα συνειδητοποιησουμε οτι δεν εχουμε να ελπιζουμε τιποτα απο ενα τετοιο ..«κρατος», τοσο πιο γρηγορα θα ξεφυγουμε απο τα στεγανα του ...μικροαστικου εγκεφαλου μας, που λες και κολλησε στα παλια, ενω δυστυχως βαδιζει ολοταχως προς ...μαλακυνση!
 Αναρτήθηκε από Elva

Σκουριές:ΜΑΤ και χημικά εναντίον πολιτών (και πάλι!)


Σκουριές:ΜΑΤ και χημικά εναντίον πολιτών (και πάλι!)



Συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας εγινε μέχρι το δάσος των Σκουριών από κάτοικους και φορείς της ευρύτερης περιοχής. Επεισόδια με χημικά. Στις 21 οι προσαγωγές. Τραυματίας αστυνομικός


Συνεχίστηκαν και χτες Κυριακή οι αντιδράσεις για τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. Κάτοικοι και φορείς της πόλης συγκεντρώθηκαν και έκαναν πορεία μέχρι το δάσος των Σκουριών το απόγευμα της Κυριακής, παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης.

Όταν έφτασαν χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, με την πρώτη να πραγματοποιεί καθιστική διαμαρτυρία στο σημείο Χοντρό Δέντρο και τη δεύτερη να κατευθύνεται προς το δάσος. 

Οι αντιδράσεις προκλήθηκαν μετά από έγγραφο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προς το δασαρχείο Αρναίας σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να υπογραφεί πρωτόκολλο εγκατάστασης και υλοτόμησης με την εταιρεία "Ελληνικός Χρυσός" για την υλοτόμηση δάσους στις Σκουριές. Πηγη 

Aπιστευτα επεισοδια βιας απο τα ΜΑΤ





ανοικτή επιστολή προς κύριο Χρηστάκο


ανοικτή επιστολή προς κύριο Χρηστάκο 








Κύριε Χρηστάκο,

Το παρόν κείμενο αποτελεί ανοικτή επιστολή μου προς εσάς με σκοπό να εκφράσω σαν πολίτης και τηλεθεατής την έντονη διαμαρτυρία μου για το τρόπο με τον οποίο εκφραστήκατε κατα την διάρκεια του πρωινού τηλεοπτικού προγράμματος  ‘Σαββατοκύριακο στην  ΝΕΤ’  που παρουσιάσατε με την κυρία Παρασκευοπούλου το περασμένο Σάββατο. 

Παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα απο δηλώσεις του μητροπολίτη Σιατίστης, Παύλου, οι οποίες έκαναν το γύρο του διαδικτύου, και οι οποίες προφανώς  αποτέλεσαν και τον λόγο για τον οποίο τον καλέσατε σε συνέντευξη στο προαναφερθέν πρόγραμμα:
  
«Άφησα τελευταία τη «Χρυσή Αυγή» που στην πραγματικότητα είναι «μαύρη νύκτα». Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό. Τον Χριστό που η «χρυσή αυγή» τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών».

 Οι δηλώσεις του μητροπολίτη είναι ένδειξη  αναστήματος και ήθους και άξιες σεβασμού για το γεγονός ότι καταδίκασε την διαγωγή της Χρυσής Αυγής που για μια ακόμα φορά ασχημόνησε με αφορμή την παράσταση Corpus Christi στο θέατρο "Χυτήριο".

Ο ίδιος απαντώντας σε ερωτήσεις που του τέθηκαν στο τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρουσιάσατε, μειλίχια και ξεκάθαρα έδειξε πάλι, προς τιμήν του, ένα ήθος το οποίο είναι κραυγαλέα άφαντο απο ανυπόφορα πολλούς κληρικούς. 

Το ίδιο ήθος απουσίαζε απο μία δική σας παρέμβαση κατά την διάρκεια της συνέντευξης με τον καλεσμένο σας μητροπολίτη Παύλο. Συγκεκριμένα και ειδικά αναφέρομαι στην παρακάτω ερώτηση που του θέσατε: 

« Πάντως Σεβασμιότατε, εγώ πληροφορούμαι και ξέρουμε απ’ τα μέσα ενημέρωσης ότι η Χρυσή Αυγή προχωρά σε πολλές δράσεις, δράσεις που βοηθούν και πολίτες  και στο δικό σας το νομό και στην δική σας δηλαδή περιοχή».

Δεν θα σχολιάσω «τι ξέρετε» απο τα μέσα ενημέρωσης, ούτε θα ρωτήσω απο που «πληροφορείστε» ότι μια φασιστική συμμορία προχωρά «σε πολλές δράσεις», τι είδους «δράσεις» είναι αυτές και σε τι οι νεοναζί «βοηθούν τους πολίτες» οπουδήποτε. Θα σας πω απερίφραστα μόνο ότι είναι ντροπή σας, ότι είναι απαράδεχτο τα τέλη που πληρώνουν οι έλληνες  τηλεθεατές να χρησιμοποιούνται για την αμοιβή ανθρώπων οι οποίοι, κάνοντας κατάχρηση της θέσης τους, προβαίνουν σε προπαγάνδα για λογαριασμό των νεοναζί. 

Θ' απαιτούσα την παραίτηση σας αν ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι η απαράδεκτη εκθείαση του ρόλου των νεοναζί απο την ΕΡΤ δεν είναι αδήλωτη πολιτική της. 

Εξοργισμένα

Μ. Γαλαντόμος

REDROCK VIEW
ΗΦΑΙΣΤΟΣ








 Posted by do.b4tool8 

ΚΕΡΚΥΡΑ-Τα δεδουλευμένα και στην ώρα τους ζητούν οι εργαζόμενοι στα κοινωφελή προγράμματα


Τα δεδουλευμένα και στην ώρα τους ζητούν οι εργαζόμενοι στα κοινωφελή προγράμματα





Προσωρινή επιτροπή συνέστησαν οι 5μηνίτες του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας, φοβούμενοι ότι δεν θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους.


Η επιτροπή των εργαζομένων εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Εμείς οι εργαζόμενοι στο 5μηνο στα πλαίσια της Κοινωφελούς Εργασίας από τη  ΜΚΟ «Κοινωνία ίσων ευκαιριών»  και το Δήμο, προβληματιζόμαστε για την κατάσταση που υπάρχει.
Σε όλη την Ελλάδα εργαζόμενοι που είναι σε παρόμοια προγράμματα είναι σε επίσχεση εργασίας γιατί είναι απλήρωτοι ή πληρώνονται για 1-2 μήνες μετά από μεγάλες καθυστερήσεις.
Ήδη εδώ στη Κέρκυρα πολλοί συνάδελφοί μας έχουν παραιτηθεί γιατί δεν μπορούν να πληρώνουν τα έξοδα μετακίνησης για μνα έρθουν στη δουλειά.
Ξέρουμε ότι καλύπτουμε μόνιμες ανάγκες που έχει ο δήμος σε εργατικό προσωπικό και έχουμε ίδια προβλήματα με τους υπόλοιπους εργαζομένους στο δήμο.
Ξέρουμε ότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε να πάμε κόντρα στους υπεύθυνους για αυτή τη κατάσταση.
Ζητάμε να προβλεφθεί για όσους συνάδελφους έχουν πρόβλημα, να καλυφθούν για δουλειά κοντά στο τόπο κατοικίας τους.
Άμεσα να εξοφληθούμε το Σεπτέμβρη και με κανονική ροή τους υπόλοιπους μήνες.
Δε θα δεχθούμε σε καμιά περίπτωση να γίνονται απειλές σε συναδέλφους μας για οποιοδήποτε λόγο. Θα μας βρουν μπροστά τους.
Θεωρούμε ότι το μέλλον μας δεν είναι να δουλεύουμε σε 5μηνα και να περιμένουμε πότε θα πληρωθούμε. Αλλά μαζί και με τους υπόλοιπους εργαζόμενους να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες μας.

Για αυτό το λόγο κάναμε μια προσωρινή επιτροπή.Συντονιζόμαστε-κανένας μόνος του-όλοι μαζί

Για πληροφορίες στα τηλέφωνα:
Στούπας Πέτρος 6937576891
Δαλιέτος Σπύρος 6942238099
Μαρτζούκος Θανάσης 6971732890
Χαραλάμπους Μυρσίνη 6977419353».


Ξενάγηση στο Μπούχενβαλντ


Ξενάγηση στο Μπούχενβαλντ

Το μνημείο στο στρατόπεδο
Το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ θεμελιώθηκε τον Ιούλη του 1937. Βασικός του σκοπός ήταν να τροφοδοτεί μονοπώλια με εργατικά χέρια, κυρίως στους τομείς της παραγωγής πολεμικού υλικού και ενέργειας. Ηταν τμήμα του σχεδιασμού των μονοπωλίων, τα οποία είχαν αναθέσει στα Ες Ες τη διοίκηση όλων των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν χτίστηκαν με εντολή επιχειρηματικών ομίλων 136 «παραρτήματα» του στρατοπέδου του Μπούχενβαλντ στην Κεντρική Γερμανία και στην περιοχή του Ρουρ.
Μονοπώλια, όπως «Krupp», «Rheinmetall-Borsig», «Bochumer Verein», «IGFarben», «Junkers» και «BMW», μπαινόβγαιναν στην καγκελαρία του Χίτλερ και έκαναν χρυσές δουλειές, τόσο με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των κατεχόμενων από τη φασιστική Γερμανία χωρών, όσο και με την καταναγκαστική εργασία χιλιάδων δεσμωτών σε αμέτρητα μικρά και μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και τυπική απόδειξη της επιλογής της αστικής τάξης να ασκεί την εξουσία της, πότε με το μανδύα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και πότε με το φασιστικό προσωπείο, είναι το ότι τα περισσότερα από αυτά τα μονοπώλια εξακολουθούν να λειτουργούν και να θησαυρίζουν με την ίδια ή με άλλη επωνυμία, συμμετέχοντας ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
Στο κεντρικό στρατόπεδο του Μπούχενβαλντ κρατήθηκαν από το 1937 έως το 1945, 240.000 δεσμώτες από 32 χώρες. Στο στρατόπεδο αυτό δολοφονήθηκε στις 18 Αυγούστου 1944 ο κομμουνιστής ηγέτης Ερνστ Τέλμαν. 60.000 απ' αυτούς έχασαν τη ζωή τους από τις κακουχίες, την πείνα, τις εκτελέσεις. Το καλοκαίρι του 1943 με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας ιδρύθηκε διεθνής επιτροπή, η οποία έφτασε τις 178 ομάδες. 56 απ' αυτές είχαν συσταθεί από σοβιετικούς στρατιώτες. Αποκορύφωμα της αντίστασης ήταν η συστηματική προετοιμασία της απελευθέρωσης του στρατοπέδου, ξεσηκώνοντας τους κρατούμενους και καταλαμβάνοντάς το στις 11 Απρίλη 1945.
Η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR) για να τιμήσει την πάλη των λαών ενάντια στο φασισμό ανέγειρε έως το 1958 ένα σύμπλεγμα μνημείων στις πλαγιές του βουνού Εττερσμπεργκ, δίπλα στο Μπούχενβαλντ. «Μέσα από την πάλη και το θάνατο στη νίκη» είναι το σύνθημα του κεντρικού μνημείου που φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Φριτς Κρέμερ.

Ο φασισμός και ο ναζισμός εμφανίστηκαν για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο


Ο φασισμός και ο ναζισμός εμφανίστηκαν για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο

Στις 2 Σεπτέμβρη 1944, ημέρα Σάββατο, στο χωριό του Χορτιάτη έφθασαν ισχυρές δυνάμεις του γερμανικού στρατού, περίπου τριακόσιοι στρατιώτες, συνοδευόμενες από ογδόντα περίπου ταγματασφαλίτες της μονάδας του Σούμπερτ. Αποστολή τους ήταν να κάψουν το χωριό μαζί με τους κατοίκους του. Να μην αφήσουν πέτρα στην πέτρα, να μην αφήσουν άνθρωπο ζωντανό. Ο σκοπός τους ήταν να εμφυτεύσουν τον τρόμο στην ψυχή των ανθρώπων, να κάνουν την αγριότητα πολιτικό και στρατιωτικό επιχείρημα.
Βρισκόμασταν στο τέλος της Κατοχής, οι Γερμανοί σύντομα θα έπαιρναν το δύσκολο και επικίνδυνο δρόμο της υποχώρησης για τη μακρινή τους πατρίδα. Πίστευαν ότι θα είναι πιο ασφαλείς αν μετέτρεπαν το μίσος των κατακτημένων σε τρόμο και ανασφάλεια, αν έπνιγαν στο αίμα και στα δάκρυα τη διάθεση εκδίκησης και το μαχητικό πνεύμα ενός λαού που έβλεπε να πλησιάζει η λευτεριά του.
Από κοντά και οι ταγματασφαλίτες, «τεχνικοί σύμβουλοι» στην καταστροφή. Αυτοί θα έμεναν. Επένδυαν στον ίδιο τρόμο, στο ίδιο πρότυπο του μαρτυρικού θανάτου. Μέσα από αυτά θα αναχαίτιζαν, έλπιζαν, τις λαϊκές προσδοκίες και θα εξασφάλιζαν το αύριο της φαύλης τους ύπαρξης και του προδοτικού δοσιλογισμού.
Διά της βίας και του θανάτου εξάλλου είχε συνηθίσει να κυβερνά ο φασισμός. Ισως ποτέ πριν στην ανθρωπότητα δεν υπήρξε κίνημα πολιτικό, κοινωνικό ή θρησκευτικό που να μετέτρεψε την απειλή της βίας και της θανάτωσης σε κεντρικό σύνθημά του. «Viva la muerte» («Ζήτω ο θάνατος») ήταν το σύνθημα των Ισπανών φασιστών στον αντιφασιστικό εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας. Αντί να υποσχεθεί τη ζωή, το φασιστικό κίνημα αρεσκόταν να εμφανίζεται ως προσωποποίηση και εργαλείο του Χάρου. Ο καθείς και τα όπλα του, ο καθείς και οι ιδέες του, όπως θα έλεγε ο ποιητής.
Από την εκδήλωση στην κατάμεστη κοινοτική αίθουσα του Χορτιάτη. Στο βήμα ο Γ. Μαργαρίτης
Πραγματικά, μέσα σε λίγες ώρες, η μικρή κοινωνία του Χορτιάτη έζησε την απόλυτη κόλαση. Αρκετοί, όσοι άκουσαν τις προειδοποιήσεις του ΕΑΜ, όσοι δεν έδειξαν εμπιστοσύνη στις παραινέσεις παραγόντων του χωριού που πίστευαν ίσως ότι μπορούν να εξευμενίσουν το θηρίο, όσοι, την τελευταία στιγμή, δεν έδειξαν εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις των ταγματασφαλιτών, που υποκριτικά καλούσαν τους κατοίκους να φερθούν ήρεμα και πολιτισμένα, έφυγαν προς το βουνό και κρύφτηκαν στο δάσος ή στα γκρεμνά του. Η τύχη των υπολοίπων ήταν αυτό που ο φασισμός μπορεί να προσφέρει: Η μαρτυρική θανάτωση.
Οι προσπάθειες των παραγόντων για συνεννόηση με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες έπεσαν στο κενό, εξάλλου ο πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο πρώτος που μαχαιρώθηκε πριν ριχτεί στη φωτιά. Ο ιερέας υπέστη έσχατους εξευτελισμούς, μαζί με την οικογένειά του, πριν θανατωθεί. Οι Γερμανοί, αλλά κυρίως οι ταγματασφαλίτες, είχαν ήδη αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στην κτηνωδία. Είχαν ήδη κάψει εκατοντάδες πόλεις και χωριά, βασανίσει και θανατώσει χιλιάδες ανθρώπους.
Κάθε είδους μαρτύριο περίμενε τους κατοίκους που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία ή στο εξοχικό κέντρο «Κήπος», στην πλειονότητά τους γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Η μέρα είχε προχωρήσει εξάλλου, ό,τι ήταν να γίνει γινόταν γρήγορα, αγχωτικά. Η ατίμωση των γυναικών, η σαδιστική θανάτωση των παιδιών μπροστά στους γονείς τους, η αφαίρεση κοσμημάτων - τις βέρες στα δάκτυλα έψαχναν οι Σουμπεραίοι και, για να μην καθυστερούν, έκοβαν το δάκτυλο και το κρατούσαν μαζί με τη βέρα.
Το μαρτύριο ολοκληρώθηκε σε δύο κτίρια του χωριού. Οσοι από τους κατοίκους ήσαν ακόμα ζωντανοί μεταφέρθηκαν σε ένα φούρνο (του Γκουραμάνη) και σε ένα σπίτι (του Νταμπούδη) και στοιβάχθηκαν μέσα στα κτίρια αυτά. Κατόπιν, στο εσωτερικό των κτιρίων και γύρω από αυτά οι Γερμανοί σκόρπισαν το εμπρηστικό υλικό - αυτήν την περίφημη «άσπρη σκόνη» που έκαψε σπίτια και ανθρώπους στα χρόνια της Κατοχής - και έβαλαν φωτιά. Ταυτόχρονα με όλα τους τα όπλα έβαλλαν στα σπίτια, στις πόρτες και στα παράθυρα, έτσι ώστε κανείς να μην μπορέσει να ξεφύγει.
Οταν ολοκλήρωσαν το έργο τους οι Γερμανοί και οι εφευρετικότεροι σε ιδέες μαρτυρίου και θανάτωσης ταγματασφαλίτες, ο απολογισμός ήταν βαρύς, εξοντωτικός για τη μικρή κοινωνία του Χορτιάτη: 149 άτομα είχαν θανατωθεί μαρτυρικά. Από αυτά τα 51 ήσαν ανήλικα παιδιά, τα 36 με ηλικία κάτω από δέκα χρονών, μερικά ήσαν βρέφη. Ανάμεσα στα πτώματα και στα αποκαΐδια τριακοσίων περίπου σπιτιών, λίγοι που κρύφτηκαν και επέζησαν, σφραγίστηκαν ανεξίτηλα για ολόκληρη τη μετέπειτα ζωή τους με την εικόνα αυτής της φρίκης.
Δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός
Η καταστροφή του Χορτιάτη δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός, μια εξαίρεση, ένα ατύχημα στην πορεία των γεγονότων. Μια μακρά λιτανεία μαρτυρικών πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών είχε προηγηθεί κι άλλες παρόμοιες συμφορές θα ακολουθούσαν μέχρι την τελευταία ημέρα, μέχρι την τελευταία ώρα που οι κατακτητές παρέμεναν στη χώρα μας και που οι ταγματασφαλίτες έπαιρναν διαταγές από τη Νέα Τάξη του ναζισμού, πριν μεταπηδήσουν στην υπηρεσία του μεταπολεμικού αντιλαϊκού κράτους. Το Κορωπί, δίπλα στην Αθήνα, ματώθηκε και κάηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1944 - από «γερμανοντυμένους».
Τι να πρωτομνημονεύσει κανείς: Τα Καλάβρυτα των 700 τόσων θυμάτων, τη Βιάννο των 460 θυμάτων, το Κομμένο Αρτας των 320 θυμάτων, το Δίστομο των 230 θυμάτων, το Αμάρι της Κρήτης, το Δομένικο (από Ιταλούς φασίστες αυτό - έτσι, ως απάντηση στον κύριο Μιχαλολιάκο που «εξήγησε» ότι δεν έφταιγαν οι Ναζί αλλά αόριστα οι Γερμανοί) και το Μεσόβουνο της Δυτικής Μακεδονίας (όπου, ενδιαφέρον και αυτό, δεν βοήθησαν τους σφαγείς κατακτητές οι ταγματασφαλίτες, αλλά η κρατική Χωροφυλακή - στα 1941 ήμασταν, οι δοσίλογοι είχαν άλλη μορφή, η πολιτική επιλογή των ιθυνόντων της άρχουσας τάξης ήταν η ίδια: Με τους κατακτητές πάντα, ποτέ με το λαό!).
Η μαζική κακοποίηση και θανάτωση ανθρώπων, η μαζική καταστροφή πόλεων, χωριών, περιουσιών δεν ήταν μια πολιτική που περιοριζόταν στην ελληνική ύπαιθρο και στις συνοικίες της Αθήνας. Ολη η λειτουργία, η διαχείριση της Νέας Ευρώπης του Αξονα στηριζόταν στην καλλιέργεια του τρόμου.
Οι μόνες διαβαθμίσεις που υπήρχαν στην πολιτική αυτή ήσαν όσες εκπορεύονταν από τη ρατσιστική αντίληψη των ιθυνόντων του Ναζισμού. Οι Αριοι, οι γερμανικοί λαοί, απολάμβαναν ένα είδος ειδικής ασυλίας. Ούτε στη Νορβηγία, ούτε στη Δανία, ούτε στην Ολλανδία δεν γίνονταν αγριότητες όπως αυτές που έζησαν τα ελληνικά χωριά.
Σε άλλες ζώνες της Ευρώπης, όμως, συνέβαιναν χειρότερα. Στην Πολωνία, στην Ουκρανία, στη Σερβία, στα εδάφη της Σοβιετικής Ενωσης, η θανάτωση ήταν η ΜΟΝΗ πολιτική. Στις περιοχές αυτές κατοικούσαν Σλάβοι, Εβραίοι και Τσιγγάνοι - υπάνθρωποι κατά το Ναζισμό - και μόνο ο θάνατός τους εξυπηρετούσε την οικονομία και το μεγαλείο της γερμανικής φυλής, του Τρίτου Ράιχ και της Νέας Αριας Ευρώπης.
Να σταθούμε μόνο στις λιτανείες των μελλοθανάτων που έφθαναν στη χαράδρα του Μπάμι Γιαρ, έξω από το Κίεβο. Στο χείλος της χαράδρας απλώνονταν σε ατελείωτες σειρές, δολοφονούνταν με μια σφαίρα στο κεφάλι από τους άνδρες των Einsatzgruppen και των Sondercomando και ρίχνονταν, πεθαμένοι ή ημιθανείς, κάτω στο γκρεμνό, για να πάρουν τη θέση τους οι επόμενοι μελλοθάνατοι. Περίπου 150.000 άτομα - Μπολσεβίκοι, στελέχη του Σοβιετικού κράτους, Εβραίοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά - σκοτώθηκαν με τον τρόπο αυτό στα 1941, οι 33.800 από αυτούς, οι Εβραίοι του Κιέβου, σε δύο μόλις ημέρες, στις 29 και 30 Σεπτέμβρη του 1941.
Υστερότερες έρευνες για την ψυχολογική κατάσταση των δημίων, που πήραν μέρος στα συνοπτικά αυτά συνεργεία εκτελέσεων, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι οι φονιάδες δεν αντιμετώπισαν κανενός είδους τύψεις ή εφιάλτες στην υστερότερη ζωή τους. Επρόκειτο για «κανονικούς ανθρώπους» - πολλοί από αυτούς οικογενειάρχες με παιδιά - και συνέχισαν τη ζωή τους ως «κανονικοί άνθρωποι». Ο Ναζισμός, αυτό είναι μοναδικό σκοτεινό επίτευγμα στην ιστορία του σύγχρονου κόσμου, είχε συμφιλιώσει τους πιστούς του με το έγκλημα. Οποιων διαστάσεων και να ήταν αυτό το τελευταίο.
Συνεργάτες με την οικονομική ελίτ
Εκτός από την ψυχική ισορροπία των δημίων, εκείνο που προφανώς επίσης δεν διαταράχτηκε, ήταν η γενική αντίληψη περί πατρίδας, λαού, αντίστασης, δικαίου, ανθρωπισμού, πολιτισμού και αξίας της ανθρώπινης ζωής που πρέσβευε η άρχουσα τάξη. Στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την υπόλοιπη Νέα Ευρώπη του ναζισμού, η λεηλασία των χωρών και η άγρια εκμετάλλευση του μόχθου των λαών δεν ωφελούσε μόνο τους Γερμανούς.
Οι τελευταίοι ήσαν ευγνώμονες σχεδόν για την πρόθυμη συμπαράσταση που βρήκαν, σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος, από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ελίτ. Βιομήχανοι, επιχειρηματίες, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες, εργολάβοι εργάστηκαν με το αζημίωτο για την Ευρώπη του Αξονα. Σε μερικές χώρες η σύμπραξη με τους κατακτητές έφθασε το απόλυτο. Στη Νορβηγία η τοπική κυβέρνηση συνεργασίας έκανε τόσο καλά τη δουλειά της, ώστε το Ράιχ δεν απέσπασε παρά μόνο 800 τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους για τη διαχείριση και την εκμετάλλευση της χώρας.
Στη Γαλλία των 40.000.000, χρειάστηκαν μόνο 1.500 Γερμανοί στην οικονομία και στη διοίκηση και μόνο 6.000 προσωπικό ασφαλείας για την προστασία των πολυάριθμων συμφερόντων του Ράιχ στη χώρα αυτή. Τα υπόλοιπα τα έκανε πολύ καλά η γαλλική διοίκηση και τα βιομηχανικά, εμπορικά, τεχνικά και άλλα επιμελητήρια της χώρας.
Στην Ελλάδα τα επιτελεία της κυβέρνησης, της Χωροφυλακής του Σπηλιωτόπουλου, της Αστυνομίας του Εβερτ και των Ταγμάτων Ασφαλείας του Δερτιλή αγχώνονταν μη τυχόν τους ξεφύγει κανείς κομμουνιστής και πέσει βαρύτερη δουλειά στους κατακτητές της χώρας. Οπως αγχώνονται σήμερα οι ομόλογοί τους κάθε φορά που επισκέπτεται τη χώρα μας η όποια κυρία Μέρκελ. Προς Θεού, ούτε στιγμή η υψηλή επισκέπτρια δεν πρέπει να αισθανθεί άβολα...
Επιχείρηση αποκατάστασης και νομιμοποίησης
Οταν ήρθε η απελευθέρωση, αυτό το άγχος της εξυπηρέτησης του κατακτητή έπρεπε να εξηγηθεί και να νομιμοποιηθεί. Υπήρχε συνέχεια στην κοινωνική, την ταξική εκμετάλλευση. Υπήρχε συνέχεια στην παρουσία ξένων στρατευμάτων και ξένων συμφερόντων στη χώρα. Η επιχείρηση αποκατάστασης της φήμης των κατακτητών και φυσικά των συνεργατών τους ξεκίνησε σχεδόν αμέσως. Ο πρώτος στόχος της επιχείρησης ήταν να συκοφαντηθούν, να διαπομπευθούν η Εθνική Αντίσταση και οι σκληροί αγώνες του λαού μας.
Αμέσως λοιπόν μετά την Κατοχή και τη βρετανική στρατιωτική επέμβαση στην Αθήνα, το Δεκέμβρη του 1944, ξεκίνησε μια επιχείρηση αποενοχοποίησης των γερμανικών, των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής και, φυσικά, των Ελλήνων συνεργατών τους. Για τις καταστροφές στα χωριά, για τις εκατόμβες των αθώων θυμάτων δεν έφταιγε, έλεγε αυτή η λογική, ο στρατός κατοχής και οι ντόπιοι συνεργάτες του. Οσα συνέβησαν ήταν είτε προϊόν της «κακιάς ώρας» είτε αποτέλεσμα παράφρονων ενεργειών εκ μέρους της ένοπλης Αντίστασης, του ΕΛΑΣ πιο ειδικά.
Στις απολογίες τους μάλιστα οι περισσότερο ή λιγότερο σημαντικοί των δοσιλόγων ισχυρίστηκαν ότι η Αντίσταση ενάντια στον κατακτητή είχε σκοπό ανθελληνικό, να αφανίσει δηλαδή τους «υγιείς» Ελληνες, προκαλώντας τα αντίποινα του κατακτητή. Εγραφε ο γνωστός πολιτικός και από τους ιδρυτές της Νέας Δημοκρατίας, Γεώργιος Ράλλης, στο απολογητικό για τον πατέρα του, τον τελευταίο πρωθυπουργό της Κατοχής, Ιωάννη Ράλλη, βιβλίο («Ο Ιωάννης Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου», Αθήνα, 1947):
«...εφόνευον αι συμμορίαι του [του ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ εννοεί], όταν το εγχείρημα δεν παρουσιάζετο δυσχερές, διότι επιμελώς απέφευγον την εμπλοκήν εις πραγματικόν αγώναν, απομονωμένους στρατιωτικούς Γερμανούς ή Ιταλούς δι' ενέδρας πάντοτε. Διά των τοιούτων πράξεων επεδίωκον την εξαπάτησιν των συμμάχων, την σκύλευσιν των δολοφονουμένων, αλλά προπάντων την διά των Γερμανών και Ιταλών ενίσχυσίν των εις το έργον της εξοντώσεως του εθνικιστικού της Ελλάδος πληθυσμού.
Διότι είχον αποκτήση την πείραν ότι ο στρατός της κατοχής, άμα τη ευρέσει πτωμάτων ανδρών ανηκόντων εις τας δυνάμεις του, προέβαινεν εις ομαδικά αντίποινα, φονεύων δι' ένα στρατιώτην του δεκάδας αθώων Ελλήνων πολιτών και πυρπολών, ολοκλήρους κώμας και χωρία, ενώ οι φονευόμενοι και τιμωρούμενοι ουδεμίαν είχον συνήθως σχέσιν προς το έγκλημα, πλην του ότι κατώκουν ή ευρίσκοντο τυχαίως ουχί μακράν του τόπου ένθα τούτο είχε διαπραχθεί. Ούτω είχεν εύρη το ΕΑΜ σπουδαίον συνεργάτην του εις το κύριον σχέδιόν του της εξοντώσεως του υγιούς της χώρας πληθυσμού, αυτόν τούτον τον στρατόν κατοχής».
Το γενικό πνεύμα του δοσιλογισμού πηγάζει διάφανο από το παραπάνω εδάφιο. Οι στρατιώτες των στρατών κατοχής που σκοτώνονταν από την ένοπλη Αντίσταση «εδολοφονούντο» ύπουλα, σε ενέδρα,, με τα πλέον ταπεινά των εγκληματικών ενστίκτων να ωθούν τους «δολοφόνους» - η «σκύλευση των πτωμάτων», η λήστευση των νεκρών λόγου χάρη.
Αντίθετα οι αρχές κατοχής, όργανα νόμου και τάξης, αντιδρούσαν απλά, εφαρμόζοντας άθελά τους σχέδια του ΕΑΜ - την εξόντωση του ελληνικού εθνικισμού. Το γεγονός ότι ο ελληνικός εθνικισμός, ειδικά τα Τάγματα Ασφαλείας που δημιούργησε η κυβέρνηση Ράλλη, βρισκόταν πάντοτε στο πλευρό των στρατευμάτων κατοχής όταν ξεθεμελιώνονταν τα χωριά και εκτελούνταν οι κάτοικοί τους, αυτό απλά διέφυγε της προσοχής του στοργικού ως προς τον δοσίλογο πατέρα, υιού.
Ο ΕΛΑΣ οπωσδήποτε δεν χρειάζεται ν' απολογηθεί σε κανένα δοσίλογο και σε κανέναν υιό και απολογητή δοσιλόγου. Ηταν ένας λαϊκός στρατός που συγκροτήθηκε από το μηδέν και πολέμησε χωρίς να έχει τίποτα απ' όσα ένας σύγχρονος στρατός έχει ανάγκη. Τα όπλα του, τα πυρομαχικά του τα έπαιρνε από τον εχθρό, όλα τα υπόλοιπα από το λαό, τα συμφέροντα του οποίου μαχητικά υπηρετούσε.
Μάτωσε καίρια τον κατακτητή και τον έκανε να πληρώσει ακριβά την υποδούλωση της Ελλάδας. Κάτι ανάμεσα σε πέντε με έξι χιλιάδες ήταν οι νεκροί των Γερμανών στις συγκρούσεις τους με την ένοπλη Αντίσταση στην κατεχόμενη Ελλάδα, πέντε φορές περισσότεροι απ' ό,τι κόστισε στο Ράιχ η εκστρατεία του 1941 για την κατάληψη της χώρας. Και φυσικά δεν μετράμε Ιταλούς και Ταγματασφαλίτες.
Ζωντανή η προπαγάνδα του δοσιλογισμού
Η προπαγάνδα του δοσιλογισμού όμως δεν λέει να πεθάνει. Ζει και ανανεώνεται, όσο η άρχουσα τάξη είναι, στη λειτουργία της, στα συμφέροντα και στις αξίες που πιστεύει, η ίδια με εκείνη που έθρεψε άλλοτε την προδοσία και τη σκύλευση του κατακτημένου από τα ξένα όπλα λαού μας. Ετσι, η εκστρατεία αποκατάστασης των κατακτητών, του Ναζισμού και των συνεργατών τους όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά ανανεώνεται συνεχώς.
Παραεπιστημονικά δίκτυα, με τα «αρχηγεία» τους στα διάσημα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, με άφθονα υλικά μέσα, με προπαγανδιστές που κάθε σχεδόν Κυριακή φιλοξενούνται στις ναυαρχίδες του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου στη χώρα μας - είτε συμφερόντων Λαμπράκη, είτε συμφερόντων Αλαφούζου - έχουν εργολαβικά αναλάβει τον αντικομμουνισμό και το μαγάρισμα όλων των λαμπρών σελίδων στην ιστορία των αγώνων του λαού μας.
Και από κοντά τους οι «πρόθυμοι». Οι «ενδιάμεσοι», που δεν δέχονται φυσικά την «εγκληματική φύση του κομμουνισμού», αλλά είναι πάντοτε έτοιμοι να αναπτύξουν ιστορίες «περί των άκρων» και του κακού φανατισμού που προκαλεί ακρότητες. Μαθήματα καλής συμπεριφοράς και από τις διάφορες εκδοχές της «κυβερνητικής - διαχειριστικής αριστεράς» που υποκρύπτουν άσχημα τα μηνύματα του συμβιβασμού, της ταξικής συνεργασίας και της «βελούδινης» υποδούλωσης στον ιμπεριαλισμό.
Στην περίπτωση του Χορτιάτη είναι γνωστές οι ιστορίες που κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν: Οτι η επιχείρηση των Γερμανών και των γερμανοντυμένων Ελλήνων δεν ήταν παρά «αντίποινα», εκδίκηση για την επίθεση που δέχτηκαν υπάλληλοι της εταιρείας ύδρευσης και των ανύποπτων Γερμανών που ευγενικά είχαν προσφερθεί να τους συνοδεύσουν στη δουλειά τους. Σε κάθε σχεδόν περίπτωση ολοκαυτώματος, υπάρχει μια σχετική ιστορία - συνδυασμός «της κακιάς της ώρας» και της «ανεύθυνης, αν όχι ύποπτης» δράσης της ένοπλης Αντίστασης.
Η ίδια ερμηνεία δίνεται, λόγου χάρη, για την περίπτωση της Βιάννου. Η «κακιά η ώρα» εκεί αποδόθηκε στους «άφρονες» αντάρτες που σκότωσαν τους δύο Γερμανούς στρατιώτες στο φυλάκιο της Κάτω Σύμης με επακόλουθο τη σκληρή στρατιωτική σύγκρουση της επομένης και την καταστροφή, μετά από αυτήν, των χωριών.
Οι φήμες, που κυκλοφόρησαν στη συνέχεια, ήθελαν την επίθεση στο φυλάκιο της Σύμης να σχετίζεται με ερωτοδουλειές, με ύποπτες συναλλαγές και με οτιδήποτε άλλο εκτός από το σκοτεινά αληθινό γεγονός. Οτι δηλαδή οι Γερμανοί δεν έμοιαζαν με τουρίστες του σήμερα, αλλά βρίσκονταν εκεί, στις βάσεις και στα μικρά τους φυλάκια, για να ληστεύουν την περιουσία και το μόχθο των αγροτών, για να αρπάζουν ό,τι ήθελαν όποτε ήθελαν και για να σκοτώνουν όποιον ήθελαν όποτε ήθελαν. Αυτές οι λεπτομέρειες διαφεύγουν από τους έντεχνα διαδιδόμενους θρύλους σχετικά με το ποιος φταίει για το κακό.
Μικρή λεπτομέρεια. Ενώ συνήθως, σε αυτές τις ιστορίες απενοχοποίησης των κατακτητών και των συνεργατών τους, ενοχοποιείται ο ΕΛΑΣ, στην περίπτωση της Βιάννου ο ΕΛΑΣ σίγουρα δεν έφταιγε σε τίποτα. Αντάρτες από τις ομάδες του Μπαντουβά χτύπησαν το φυλάκιο των Γερμανών στη Σύμη.
Ο φασισμός στις σημερινές συνθήκες
Ζούμε σήμερα σε δύσκολες εποχές. Η χώρα μας έχει οδηγηθεί από τις κυρίαρχες ελίτ, την μεγαλοαστική της τάξη, μέσα σε ένα σύμπλεγμα άγριων ανταγωνισμών και συμφερόντων που εύηχα και ψευδώνυμα ονομάζεται «ένωση» - Ευρωπαϊκή Ενωση ισότιμων κρατών-μελών. Εχει αποδειχθεί σήμερα πλέον ότι πρόκειται για λυκοσυμμαχία και ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, εκτός από όσα καταθέτουν στο εκμεταλλευτικό σύστημα των ντόπιων κεφαλαιοκρατών, υφίστανται και την τοκογλυφική λεηλασία των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων των ισχυρών της Ευρωπαϊκής - τρομάρα μας! - «Ενωσης».
Ο φασισμός και ο ναζισμός εμφανίστηκαν και αναδείχθηκαν στην εξουσία σε εποχές έντασης της εκμετάλλευσης της εργασίας των ανθρώπων. Σε εποχές υπεξαίρεσης, λεηλασίας και αρπαγής όσων οι εργαζόμενοι με το μόχθο τους κατασκεύαζαν και όσα από το μόχθο τους είχαν αποταμιεύσει. Εμφανίστηκαν για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο.
Τα Τάγματα Ασφαλείας, οι εθνικόφρονες συμμορίες, τα αντικομμουνιστικά αποσπάσματα, τα ΕΑΣΑΔ, η ΠΑΟ, οι «Λεωνίδες», οι Σουμπεραίοι, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Στους λογαριασμούς των Τραπεζών, από τους οποίους χρηματοδοτούνταν η εγκληματική δράση τους, συνεισέφεραν όλοι οι μεγαλοπαράγοντες του πλούτου, της μαύρης αγοράς, της ρεμούλας και της πολύμορφης οικονομικής συνεργασίας με τον κατακτητή. Στη Βόρεια Ελλάδα ειδική συνεισφορά και στήριξη πρόσφεραν οι «μεσεγγυούχοι» και οι σκοτεινές μορφές που σφετερίζονταν τις περιουσίες που άφησαν πίσω τους οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.
Σήμερα ο φασισμός με τη μορφή της «Χρυσής Αυγής», αλλά και άλλων πολιτικών χώρων, που καπηλεύονται πότε το Εθνος, πότε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του λαού, βρίσκεται στο κατώφλι της ελληνικής κοινωνίας. Θέλει να την αποπροσανατολίσει, να ευνουχίσει τη δύναμη των αγώνων της, να διασπάσει τους εργαζόμενους και να την παραδώσει βορά στα συμφέροντα ξένων και ντόπιων κεφαλαιούχων.
Οι φασιστικές οργανώσεις στη χώρα μας παρουσιάζονται υπέρμαχοι της Ελλάδας και του Εθνους. Στην πραγματικότητα προστατεύουν ένα σύστημα ιμπεριαλιστικής υποδούλωσης και εκμετάλλευσης της πατρίδας μας και του λαού της.
Οι φασιστικές οργανώσεις στη χώρα μας παρουσιάζονται «φίλοι» του λαού και προστάτες των φτωχών. Στην πραγματικότητα διασπούν τους εργάτες με κριτήρια φυλετικά, με το χρώμα του δέρματος και βάζουν τον εργάτη να μισεί τον εργάτη προς μεγάλη ικανοποίηση και όφελος του κεφαλαιούχου εργοδότη. Μοιράζουν επιδεικτικά ελεημοσύνη στο λαό, στους φτωχούς, με σκοπό να τους εκμαυλίσουν. Ζητούν πιστοποιητικό αίματος και εθνικοφροσύνης για να δώσουν το ψωμί της ημέρας - στην πράξη ζητούν χαρτί υποταγής.
Είναι ίδιες οι «φιλόπτωχες» πράξεις τους με εκείνες της Βουλγαρικής Λέσχης στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής, όπου για να έχει ο φτωχός και πεινασμένος πρόσβαση στο συσσίτιο έπρεπε να δηλώσει Βούλγαρος ή ό,τι άλλο του ζητούσαν ετούτοι οι κατακτητές.
Οι φασιστικές οργανώσεις στη χώρα μας παραποιούν και βεβηλώνουν την Ιστορία, όπως ακριβώς πράττουν και οι επίσημοι καθηγητές του Γέιλ ή όποιου άλλου αμερικανοδεξιού προπαγανδιστικού - αδυνατώ να πω εκπαιδευτικού - οργανισμού: Τους γερμανοντυμένους τους βαφτίζουν πατριώτες, τα αποβράσματα τα βαπτίζουν ήρωες, τους Σουμπεραίους του Χορτιάτη, που ξεγελούσαν με τα ελληνικά τους τα υποψήφια θύματα και τα οδηγούσαν με μεγαλύτερο από των κατακτητών μίσος στο ολοκαύτωμα, τα θεωρούν ηθικά υποδείγματα της Νέας τους Τάξης.
Η χρονική απόσταση που χωρίζει τη Νέα Ευρώπη του Ναζισμού από την Ενωμένη Ευρώπη του σήμερα είναι μικρή και οι βασικοί πρωταγωνιστές, τα βασικά προβλήματα και τα μεγάλα συμφέροντα δεν έχουν κατά πολύ αλλάξει. Οπως το βάρος της κρίσης μετακυλίεται στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας και σαρώνει δικαιώματα και απολαβές εργαζομένων και παραγωγών, έτσι και σε επίπεδο κρατών, τα πλούσια και ισχυρά - όλως τυχαίως για τη Γερμανία πάλι μιλάμε, με την κηδεμονία και την προστασία των ΗΠΑ πλέον τώρα - μετακυλίουν το βάρος της κρίσης στους πιο φτωχούς εταίρους.
Μιλάμε για ανθρωποφάγες πολιτικές και πάντοτε τέτοιου είδους πολιτικές έχουν ως κύριο υποπροϊόν ανθρωποφάγους.

TOP READ