11 Ιουλ 2012

Οικονομική κρίση - πόλεμος: παράγωγα του καπιταλισμού


Οικονομική κρίση - πόλεμος: παράγωγα του καπιταλισμού



Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα. Σήμερα, η εργατική και λαϊκή ανοχή ή συναίνεση στη διαχείριση της κρίσης στη διαχείριση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, δε θα οδηγήσει σε δεινά προηγούμενης περιόδου, αλλά σε πολύ πιο καταστροφικές καταστάσεις


Από πολλές και διαφορετικές πηγές έχει αποκαλυφθεί η γεωστρατηγική σημασία του Αφγανιστάν στον έλεγχο και την εκμετάλλευση πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ευρασίας, κυρίως στον έλεγχο των αγωγών μεταφοράς τους προς τη Δύση. Σημασία, η οποία αιτιολογεί πλήρως την άμεση πολεμική επέμβαση των ΗΠΑ, σήμερα, πριν να είναι αργά!


Αλλωστε, το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το Αφγανιστάν, εκδηλωμένο από την εποχή ύπαρξης της ΕΣΣΔ, όχι μόνο δεν έχασε τη σημασία του, αλλά έχει λόγους να αναβαθμιστεί.


Αιτία πολέμου το μοίρασμα των αγορών


Υπενθυμίζουμε ορισμένες από τις επισημάνσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας σε ανύποπτο χρόνο ως προς την παρούσα δικαιολογία (τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ) της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Αφγανιστάν:


 * Πριν από δυόμισι χρόνια, σε «Φάκελο» της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» (16.5.1999), γράφτηκε ότι «δεν υπάρχει επιστημονικό ίδρυμα μελετών στις ΗΠΑ που να μην έχει προβλέψει ότι, αν όχι σε 25 χρόνια, οπωσδήποτε ως το 2040, η Κίνα θα είναι ο οικονομικός και πολιτικός ηγέτης της Απω Ανατολής». Ειδικότερα, αναφερόταν ότι το Brookings Institution της Ουάσινγκτον υποστήριζε ότι το 2020 η πολιτική επιρροή των ΗΠΑ στην Ιαπωνία και την περιοχή του Ειρηνικού θα υπολείπεται της κινεζικής.


 Ηδη, η Κίνα αποτελεί την 5η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον πλανήτη (μετά τις ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία, Καναδά) με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ, ενώ η φάση ύφεσης για την Ιαπωνία είναι παρατεταμένη.


 * Κατά την περίοδο της Συνόδου του G-8 στην Οκινάουα (Ιούλιος του 2000), αναλυτές σημείωναν την τάση εκδήλωσης συμμαχίας μεταξύ Ρωσίας - Κίνας - Κορέας, με αντίστοιχη τάση χαλάρωσης της συμμαχίας ΗΠΑ - Ν. Κορέας και ΗΠΑ - Ιαπωνίας. (Είχε εκδηλωθεί από τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας πρόθεση να προβεί σε σοβαρές περικοπές στα κονδύλια για την εξυπηρέτηση 47.000 Αμερικανών στρατιωτών που βρίσκονταν στην Ιαπωνία. Ερμηνεύτηκε από ορισμένους ως εκδήλωση όξυνσης των αντιθέσεων μεταξύ ΗΠΑ - Ιαπωνίας).
 * Η συμμαχία ASEAN+3 (δηλαδή της Ενωσης Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας μαζί με την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Ν. Κορέα), ως διαδικασία δημιουργίας δικτύου ανταλλαγής συναλλάγματος (με κύριους χρηματοδότες τις Κίνα, Ιαπωνία, Ν. Κορέα), από ορισμένους αναλυτές ερμηνεύτηκε ως ενέργεια ανεξαρτητοποίησης των 10 κρατών της ASEAN από το ΔΝΤ (στο οποίο υπερέχουν τα αμερικανικά συμφέροντα).
 * Εδώ και ένα χρόνο έχουν εκδηλωθεί καθαρά οι προθέσεις της ΕΕ να προσεγγίσει αυτοτελώς τη Ρωσία (για 20ετή συμφωνία κατασκευής αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου).


Επίσης, η ΕΕ έχει συμφωνίες με χώρες πετρελαιοπαραγωγούς, πχ. Λιβύη, Νιγηρία, εκτός ζώνης επιρροής των ΗΠΑ. Επιπροσθέτως, το Ιράκ είχε αποφασίσει να συναλλάσσεται σε ευρώ.


Ακόμη, είναι δεδηλωμένες οι αντιθέσεις μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ για τη διεκδίκηση μεριδίου των υπό απελευθέρωση αγορών τηλεπικοινωνιών, ενέργειας, αυτοκινητοβιομηχανίας, τραπεζών -ασφαλειών της Κίνας, στο πλαίσιο ένταξής της στον ΠΟΕ (στη Διάσκεψη Κορυφής στο Κατάρ, τον ερχόμενο Νοέμβρη).


 * Η Ρωσία, μετά τη, λόγω καπιταλιστικής παλινόρθωσης, μεγάλη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (μείωση στο 40% έως και 50% της παραγωγής της) βρίσκεται σε φάση αναζωογόνησης και εμφανίζει όλο και πιο δυναμικά εξαγωγές κεφαλαίων (ιδιαίτερα στον κλάδο πετρελαίου - φυσικού αερίου). Διεκδικεί αποκατάσταση του οικονομικο-πολιτικού και στρατιωτικού ηγετικού της ρόλου στην περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ. Εχουν δημοσιευτεί πληροφορίες για προετοιμασία μαζικής παραγωγής νέας γενιάς βομβαρδιστικών. Παίρνει αυτοτελώς πρωτοβουλίες προσέγγισης του Ιράν (τον Αύγουστο του 2000, απηύθυνε έκκληση για τον άμεσο καθορισμό του νομικού καθεστώτος για τη διαχείριση της Κασπίας). Εχει υπογράψει συμφωνία προμήθειας στρατιωτικού υλικού προς το Ιράν, ενέργεια η οποία θεωρείται ότι παραβιάζει τη συμφωνία του 1995 για πάγωμα των προμηθειών ρωσικού πολεμικού υλικού προς το Ιράν.
 * Το Ιράν περιλαμβάνεται μεταξύ των κρατών που πιθανολογούνται ως κάτοχοι πυρηνικών όπλων. Ταυτόχρονα, έχει δει το φως της δημοσιότητας σενάριο για δίοδο μεταφοράς ενεργειακών υλών της Κεντρικής Ασίας προς τη Δύση, μέσω του Ιράν. Σενάριο που αναβαθμίζει γεωοικονομικά το Ιράν, οδηγεί σε αναδιάταξη δυνάμεων και συμμαχιών στην περιοχή. Υπολογίζεται ότι το Ιράν είναι 3ο σε αποθέματα υδρογονανθράκων μετά τον Περσικό Κόλπο και τη Σιβηρία, ενώ τα όποια αποθέματα της Ευρώπης, πχ. στη Νορβηγία, εξαντλούνται.


Ολα τα παραπάνω, είτε ως πληροφορίες είτε ως ενδεχόμενα σε εξέλιξη, μπορούν να μας οδηγήσουν ανεπιφύλακτα στην εξής εκτίμηση:


Η περιοχή της Ευρασίας διαθέτει πολύτιμες ενεργειακές ύλες, πολυπληθές δυνάμει εργατικό δυναμικό, αν και μεγάλο τμήμα της βρίσκεται σε κοινωνικο-οικονομική καθυστέρηση. Οπου συντελείται η καπιταλιστική ανάπτυξη βρίσκεται ακόμη σε φάση συνύπαρξης με την καθυστέρησή της, πχ. στην Ινδία, στο Ιράκ. Στη βάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης κράτη της περιοχής, διαθέτοντας ή επιδιώκοντας να αποκτήσουν και πυρηνικά όπλα, διεκδικούν αναβάθμιση της θέσης τους στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο. Επιδιώκουν νέες συμμαχίες.


Η καπιταλιστικοποίηση σοσιαλιστικών κρατών περιπλέκει τους προϋπάρχοντες ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αλλά και δίνει νέες δυνατότητες για αναδιάταξη δυνάμεων, διαμόρφωση νέων συμμαχιών.


Αιτία του πολέμου είναι το κυνήγι του πρόσθετου καπιταλιστικού κέρδους, γι' αυτό και επιδιώκεται η επέκταση και κυριαρχία σε νέες αγορές ή το ξαναμοίρασμα των αγορών. Το ξαναμοίρασμα των αγορών είναι μια διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αντικειμενική της βάση είναι οι αναδιατάξεις σε οικονομική ισχύ που επέρχονται μακροχρόνια σαν αποτέλεσμα της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μέσω της στρατιωτικής ισχύος και της άμεσης πολεμικής επέμβασης, διαμορφώνεται ο νέος πολιτικός συσχετισμός ισχύος μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών. Οι αναδιατάξεις κατοχυρώνονται θεσμικά με τη διαμόρφωση ενώσεων, συμμαχιών και των αντίστοιχων οργάνων τους.


Αυτή ήταν η διαδικασία διαμόρφωσης του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας αλλά και της κυριαρχίας των ΗΠΑ σ' αυτά, μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.


Στο μισό και πλέον αιώνα που μεσολάβησε από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συσσωρεύτηκαν εξελίξεις, μεταξύ των οποίων και η καπιταλιστικοποίηση σοσιαλιστικών κρατών. Παρ' όλο το τραγικό πισωγύρισμα για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, για το επαναστατικό εργατικό κίνημα, αλλά και για το αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα, παρά την απομάκρυνση των εμποδίων που έβαζαν στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού, η δύναμη και η συνοχή του είναι επιφανειακή, ενώ οι αντιθέσεις του βρίσκονται σε διαδικασία όξυνσης.


Η φαινομενικά διεθνούς εμβέλειας στήριξη της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Αφγανιστάν, δεν πρέπει να μας ξεγελά. Δεν αναιρεί τις βαθιές αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το κάθε κράτος, μεταξύ των οποίων και η Ρωσία, το Πακιστάν ακόμη και η Κίνα, έχει τις δικές του επιδιώξεις, αποβλέπει να κερδίσει χρόνο για να προωθήσει τις δικές του θέσεις.


Η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες συμμαχίες που γίνονται για να κτυπηθούν οι δυνάμεις, από τις οποίες κινδυνεύει να ανατραπεί ο καπιταλισμός, διαχωρίζονται στο πεδίο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αρκεί να θυμηθούμε τη στάση της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας απέναντι στην ανερχόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα της Γερμανίας στη δεκαετία του 1930.


Οι ΗΠΑ, σε όλη τη δεκαετία του 1990, με ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις επιδίωξαν τουλάχιστον την κατοχύρωση της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας τους, που άρχισε να μπαίνει σε τροχιά αμφισβήτησης.


Στόχος της πολεμικής επιχείρησης των ΗΠΑ η αποτροπή ενδεχόμενης βαθιάς ύφεσης;


Ορισμένοι επιχείρησαν ανεπιτυχώς να εμφανίσουν το τρομοκρατικό πλήγμα ως αφετηρία της ύφεσης στις ΗΠΑ και παγκοσμίως ή τουλάχιστον να υπερβάλλουν στην επιταχυντική επίδρασή του στην προϋπάρχουσα οικονομική κρίση. Οι απόψεις αυτές δεν άντεξαν στην αναμέτρησή τους με τον επίσημο αστικό ρεαλισμό. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση «OECD Observer» ο Ιγνάθιο Βίσκο, επικεφαλής οικονομολόγων του ΟΟΣΑ, δηλώνει ότι οι άμεσες οικονομικές επιπτώσεις της τρομοκρατικής επίθεσης θα είναι σημαντικές, αλλά μικρότερες σε έκταση από το σεισμό στο Κόμπι της Ιαπωνίας. Ουδείς όμως προβάλλει σήμερα το σεισμό ως παράγοντα της ύφεσης στην Ιαπωνία.


Υπενθυμίζουμε ότι η συζήτηση για τα πιθανά μέσα αποφυγής μιας βαθιάς παρατεταμένης ύφεσης, για προστασία στη μετάδοση της κρίσης από τις αναπτυσσόμενες προς τις αναπτυγμένες (ή και αντίστροφα), για το ρόλο του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, την ενδεχόμενη φορολόγηση των διασυνοριακών συναλλαγματικών συναλλαγών (φόρος Τόμπιν), για την ενίσχυση της κρατικής και διακρατικής ρύθμισης έχει ενταθεί μετά την εκδήλωση της κρίσης στην Ταϊλάνδη τον Ιούλη 1997.


Θα σημειώσουμε ορισμένα ενδεικτικά και μόνο δεδομένα:


Η πορεία βαθιάς επιβράδυνσης και στη συνέχεια ύφεσης για την οικονομία των ΗΠΑ ήταν διαπιστωμένη πολύ πριν την 11η Σεπτεμβρίου.


Τον περασμένο Αύγουστο διεθνείς οικονομικοί αναλυτές θεωρούσαν τυπική την απόσταση που χώριζε την επιβράδυνση της οικονομίας των ΗΠΑ από την είσοδό της στην πραγματική ύφεση, ενώ οικονομολόγοι όπως ο Μ. Φρίντμαν τη χαρακτήριζαν ήδη ως ύφεση. Είχαν καταγραφεί ήδη στο πρώτο 8μηνο του έτους 400.000 απολύσεις στις μεγάλες διεθνικές (γνωστές ως πολυεθνικές) επιχειρήσεις λόγω περιορισμού των παραγγελιών και προσπάθειάς τους να περιορίσουν τις δαπάνες τους, να συγκρατήσουν την τάση μείωσης του ποσοστού κέρδους.


Από τον περασμένο Μάρτη, τα στοιχεία της FED σημείωναν για πρώτη φορά πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών το έτος 2000.


Την ίδια περίοδο, ύφεση παρουσίαζε η οικονομία στενά συνδεδεμένων με τις ΗΠΑ αναδυομένων αγορών όπως της Αργεντινής, ενώ εμπεδωμένη ήταν πλέον η ύφεση στην οικονομία της Ιαπωνίας.


Η οικονομία στην Ευρωζώνη παρουσίαζε ανησυχητική επιβράδυνση, με μείωση της βιομηχανικής παραγωγής στις μεγαλύτερες οικονομίες της. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σημειώθηκε σχεδόν στασιμότητα στην εξέλιξη του ΑΕΠ στο α` τρίμηνο του τρέχοντος έτους.


Διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι και οικονομολόγοι διεθνούς εμβέλειας εξέφραζαν ήδη την ανησυχία τους για τον κίνδυνο παγκόσμιας ύφεσης, την αβεβαιότητά τους για ασφαλείς μεσοπρόθεσμες προβλέψεις και την πτωτική αναθεώρηση των βραχυπρόθεσμων εκτιμήσεων.


Μετά την 11η Σεπτεμβρίου δηλώσεις αστών οικονομικών ιθυνόντων συνδέουν την επιτάχυνση της πορείας προς την ανάκαμψη με την εκδήλωση και έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ:


- Ο οίκος χρηματοοικονομικής και βιομηχανικής έρευνας Economy Com. εκτιμούσε ότι όσο ταχύτερα και αποτελεσματικότερα ερχόταν η πολιτική και στρατιωτική αντίδραση, τόσο πιθανότερη είναι η γρήγορη ανάκαμψη του χρηματοοικονομικού και μεταφορικού συστήματος των ΗΠΑ (εφημ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 22-23/9/2001, πριν την έναρξη των βομβαρδισμών στο Αφγανιστάν).


- Ο Στέφαν Ρόατς, αναλυτής της Morgan Stanley, ισχυρίστηκε ότι το «σοκ» της 11ης Σεπτεμβρίου μπορεί να οδηγήσει στο σενάριο «V - ανάκαμψη» (απότομη ύφεση και εξίσου απότομη ανάκαμψη) αντί για «L - ανάκαμψη» (απότομη ύφεση που διαρκεί χρόνια).


- Αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι προβλέψεις των διεθνών χρηματοοικονομικών οίκων για το β' εξάμηνο του 2002 είναι πιο ευνοϊκές για τις ΗΠΑ απ' ό,τι για την οικονομία της Ευρωζώνης.


- Θεωρείται δεδομένη η ανάκαμψη για την πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ, ενώ δημοσιεύονται ειδήσεις περί δοκιμής νέων οπλικών συστημάτων στο Αφγανιστάν.


Αλλα αξιοπρόσεκτα δεδομένα:


 * Η διακηρυγμένη πρόθεση του Προέδρου Μπους να προχωρήσει σε σημαντικές φορολογικές μειώσεις είχε εγείρει αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και των βραβευμένων με Νόμπελ οικονομολόγων καθηγητών Μοντιλιάνι και Σόλοου (άρθρο τους δημοσιεύτηκε στην International Herald Tribune, στις 10.4.2001).


Μετά την 11η Σεπτεμβρίου δεν υπήρξαν αμφισβητήσεις των μέτρων φορολογικών μειώσεων. Τουναντίον, συναίνεσαν και οι «Δημοκρατικοί» στα προτεινόμενα προς τον Πρόεδρο μέτρα. Γενικεύτηκε η συζήτηση περί επιστροφής στα «Κεϋνσιανά οικονομικά της ύφεσης» με άμεσες κρατικές παρεμβάσεις και επιδοτήσεις, για χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής του αυστηρού ελέγχου του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων.


 * Ορισμένες αναλύσεις δείχνουν να «άνοιξε το πράσινο φως» μετά την 11η Σεπτεμβρίου, για απολύσεις εργαζομένων αναλογικά υπέρμετρες της ακύρωσης παραγγελιών. Αναφέρεται η Boeing με «μόλις 42 ακυρώσεις από τις 548 παραγγελίες πολιτικών αεροσκαφών», που δε δικαιολογούν απολύσεις 30.000 εργαζομένων, και μάλιστα με δεδομένη τη δραστηριοποίησή της στην πολεμική βιομηχανία (ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, 6-7/10/2001).


Ολα τα παραπάνω, μαζί με όσα αφορούν τη σχέση Μπιν Λάντεν - CIA, τη στήριξη του τρομοκρατικού πλήγματος από εσωτερικούς μηχανισμούς των ΗΠΑ, μας προβληματίζουν τόσο για τους στόχους όσο και για την πατρότητα του χτυπήματος στις ΗΠΑ.


Αντίσταση και διέξοδος από τα εναλλακτικά σενάρια χειραγώγησης των λαών


Στο παρόν άρθρο, θα μας απασχολήσει επιλεκτικά η χειραγώγηση των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων μέσω των εναλλασσόμενων διαχειριστικών πολιτικών επιλογών και των ιδεολογημάτων με τα οποία τα επενδύουν. Ενα από αυτά είναι η λεγόμενη δικαίωση της αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η οποία στηρίζεται στη φιλολογία περί «επιστροφής του Κέυνς».


Απευθυνόμενοι στο μισθωτό εργαζόμενο, στο χαμηλοσυνταξιούχο, στο νέο και τη νέα από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, επισημαίνουμε ότι η λεγόμενη «επιστροφή στα Κεϋνσιανά οικονομικά της ύφεσης» δε συνιστά μια ευνοϊκότερη και βιώσιμη για τα λαϊκά στρώματα πολιτική. Αφορά:


α) Τις κρατικές επιδοτήσεις προς επιχειρήσεις ή και την άμεση κρατική δραστηριότητα (π.χ. στην κρατική πολεμική βιομηχανία) με ελαστικότητα στον έλεγχο του δημοσίου χρέους και στα ελλείμματα και επομένως ως προς τον πληθωρισμό.


β) Την κινητοποίηση της κρατικής παρέμβασης για την ανασυγκρότηση πληγέντων κλάδων στρατηγικής σημασίας (π.χ. αερομεταφορές) ακόμη και με κάποιες κρατικοποιήσεις (πχ. αεροδρομίων).


γ) Την προσαρμογή της φορολογίας και ενδεχομένως της επέκταση της επιδότησης προς απολυμένους - ανέργους. Πρόκειται για διαχείριση της πιο ακραίας φτώχειας, διαχείριση του κινδύνου μια απότομη και μαζική εξαθλίωση να πυροδοτήσει αντιδράσεις αμφισβήτησης του συστήματος.


Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για υιοθέτηση γενικευμένων πολιτικών που ανεβάζουν συνολικά την τιμή της εργατικής δύναμης, το βιοτικό επίπεδο των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων. Ο καιρός αυτός πέρασε ανεπιστρεπτί για τις σημερινές δυνατότητες της καπιταλιστικής αναπαραγωγής. Ηταν αποτέλεσμα της μεγάλης μεταπολεμικής οικονομικής ανάκαμψης που ήρθε λόγω της μεγάλης ύφεσης και καταστροφής, σε συνθήκες γενικευμένου πολέμου.


Δεν είναι τυχαίο ότι στη δεκαετία του 1990 διαπιστώνεται περαιτέρω πόλωση μεταξύ πλούτου και φτώχειας ακόμη και στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Διαπιστώνεται σχετική ακόμη και απόλυτη μείωση των διαθεσίμων χαμηλών εισοδημάτων, αλλά και μεσαίων εισοδημάτων στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα, κατά τη δεκαετία της περίφημης συνεχούς ανάπτυξης των ΗΠΑ.


Δεν είναι τυχαίο ότι προγράμματα πιο εκτεταμένων παροχών, στηριγμένων στην υπερχρέωση και τον πληθωρισμό, έδωσαν τη θέση τους σε νεοφιλελεύθερα (σε κράτη της Λατινικής Αμερικής κατά τη δεκαετία του 1980).


Την ίδια τάση εκφράζει και η σταθερή εμμονή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για αντιλαϊκή αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος, για επέκταση της ιδιωτικοποίησης στην Υγεία.


Πέραν όλων αυτών, αξίζει να θυμηθούμε ότι ακόμη και η μαζική εξαγορά της εργατικής τάξης, όπως έγινε από το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ, καθιστώντας τη συνένοχο της πολεμικής προετοιμασίας και ιμπεριαλιστικής επίθεσης, τελικά δεν οδηγεί ούτε σε παγιωμένη βελτίωση της θέσης της στο σύστημα ούτε σε λύση των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων της.


Η απαλλαγή πλατιών λαϊκών μαζών από τους μύθους της αστικής ιδεολογίας, είτε αυτοί επενδύονται στο νέο-φιλελεύθερο τύπο διαχείρισης είτε στο νεο-κεϋνσιανό, προβάλλει ως ζήτημα άμεσης προτεραιότητας.


Οπως η παρούσα οικονομική κρίση και το πέρασμα στην ύφεση αποκάλυψε σε ελάχιστο χρόνο το μύθο της «παγκοσμιοποίησης» (ως ανεξέλεγκτη απελευθέρωση των αγορών υπεράνω των κρατών και της κρατικής παρέμβασης) έτσι και οι οικονομικές κρίσεις της δεκαετίας του 1970 (και στη συνέχεια του 1980) είχαν αποκαλύψει το μύθο της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Της διαχείρισης που το κόστος μιας ορισμένης ανόδου της τιμής της εργατικής δύναμης, το μετέθεσε ένα - δυο δεκαετίες αργότερα (με δημόσια υπερχρέωση, αύξηση του πληθωρισμού και στασιμότητα). Κανένας τύπος διαχείρισης δεν μπορεί να απαλλάξει τον καπιταλισμό από τις αντιθέσεις του, από τις κρίσεις και την εσωτερική του ανάγκη τις συνέπειες της κρίσης να τις μεταφέρει στους άμεσους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, στην εργατική τάξη.


Σε περιόδους που αντικειμενικά κλυδωνίζεται η καπιταλιστική οικονομία σε ένα κράτος, είναι κρίσιμο ζήτημα η στάση του εργατικού κινήματος. Θα βάλει χέρι στη στήριξη ή στην αποσταθεροποίησή του;


Πρώτ' απ' όλα το εργατικό κίνημα σε κάθε κράτος οφείλει να κλείσει τα αυτιά του στις παγίδες αθώων ή μη, προτάσεων από φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά ή «αριστερά» κόμματα, για δυναμικές παρεμβάσεις καλύτερης διαχείρισης του συστήματος, με αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας στην ΕΕ, με ρυθμίσεις τύπου φόρου Τόμπιν. Να μην αγκιστρωθεί σε τέτοια δολώματα και γίνει ουραγός αστικών πολιτικών επιλογών και συμφερόντων. Να μην απεμπολήσει, στο βωμό της στήριξης ηπιότερων αστικών κυβερνητικών επιλογών, το δικαίωμα και τη δύναμή του για οργανωμένη, μαχητική αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική πάλη. Οι εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος μας πρέπει να γίνουν στοιχείο συνείδησης και δράσης.


Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα. Σήμερα, η εργατική και λαϊκή ανοχή ή συναίνεση στη διαχείριση της κρίσης (εκδηλωμένη ή μελλούμενη), στη διαχείριση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, δε θα οδηγήσει σε δεινά προηγούμενης περιόδου αλλά σε πολύ πιο καταστροφικές καταστάσεις. Η μόνη διέξοδος είναι η ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, η ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις σε κάθε κράτος, η ανάπτυξη της ταξικής πάλης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για βαθιές ρήξεις και ανατροπές, όταν και όπου διαμορφωθούν οι αντικειμενικές συνθήκες για γενικευμένη αναμέτρηση.

Ινδονησία, το θαύμα: Αυτό θέλουν για μας;-(φωτογραφίες)


Ινδονησία, το θαύμα: Αυτό θέλουν για μας;-(φωτογραφίες)



 Όπως διαβάσαμε στο άρθρο του Ν.Μπογιόπουλου από το Ριζοσπάστη "Μοντέλο Ινδονησίας..." η κ.Μέρκελ αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια τηςτης επίσκεψης στην Ινδονησία στο οικονομικό θαύμα της Ινδονησίας που θα μπορούσε να αποτελέσει "πρότυπο".
Η Ινδονησία ήταν πράγματι ένα θαύμα των αριθμών αφού το χρεος που ήταν στο 80% του ΑΕΠ έπεσε στο 25%! Ειλικρινά δεν ξέρω τί είδους αλχημείες έκαναν έκτός των πραγματικων δολοφονικών πολιτικών, για να φτάσουν εκεί. Ξερουμε όμως δυο πράγματα. Πρωτον ότι οι σωτήριες πολιτικές εφαρμόστηκαν εκεί μετά την οκονομική κρίση του τέλους της δεκαετίας του '90 στην περιοχή και ότι η ΄"έξοδος" δεν έγινε εν μέσω παγκόσμιας κρίσης αλλά σε περίοδο "ανάπτυξης"

Δευτερον, τι σήμαινε όλο αυτό για τους ανθρώπος. Καντε μόνοι σας ένα ψάξιμο σε φωτογραφίες αναζητώντας στο "poverty in Indonesia". Θα σοκαριστείτε. Αυτό είναι που θέλουν για μας;

Πληροφοριακά το επίπεδο φτώχειας στην Ινδονησία είναι τα 70cents του δολαρίου/μέρα!!!Αν παίρνεις δηλαδή 1δολάριο δεν θεωρείσαι φτωχός.
Ετσι "κατάφεραν να έχουν το 2011 τεράστια μείωση της φτώχειας έχοντας μόνο 31εκ. κάτω από το επίπεδο αυτό...Άλλα 70 εκ. ζούν ζωή χαρισάμενη με 2 δολ/μέρα...
Τα υπόλοιπα λόγια περισσεύουν.Δείτε τις φωτογραφίες.




Μοντέλο «Ινδονησίας» διά μέσου Ευρωζώνης!


Μοντέλο «Ινδονησίας» διά μέσου Ευρωζώνης! 







Η δήλωση της κυρίας Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της χτεσινής της επίσκεψης στην Ινδονησία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Οχι, γιατί προέρχεται από την «κακή» Γερμανίδα καγκελάριο. Αλλά γιατί αποτυπώνει την πολιτική, το πνεύμα, τους στόχους και τον προσανατολισμό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στο σύνολό του.
Είπε η κυρία Μέρκελ:
*
«Πιστεύω ότι η Ινδονησία μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό παράδειγμα μιας οικονομίας που γνωρίζει διαρκή ανάπτυξη, καθώς (...) το δημόσιο χρέος, το οποίο είχε φτάσει στο 80% του ΑΕΠ, έπεσε στο 24%.


Πιστεύω - συνέχισε η καγκελάριος - ότι είναι ένα παράδειγμα γι' αυτό που μπορεί να γίνει και που η Ευρώπη οφείλει να κάνει, κυρίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ινδονησία μπόρεσε να το κάνει σε πολύ μικρή χρονική περίοδο, σε μερικά χρόνια»...
*
Και πράγματι:
Η πολύπαθη από ΔΝΤ, δικτατορίες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Ινδονησία είδε το δημόσιο χρέος της από 82% του ΑΕΠ το 2002 σήμερα να έχει πέσει στο 24% και το δημόσιο έλλειμμα να έχει μειωθεί κάτω από 2%.
Μήπως, επομένως, οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αρχίσουν να ζηλεύουν το λαό της Ινδονησίας για την «πρόοδό του» και για το «θαύμα» που συντελέστηκε στη χώρα του;
Η απάντηση θα ήταν «ναι», αλλά μόνο στην περίπτωση που συμφωνήσουμε ότι «πρόοδος» και «θαύμα» (σ.σ.: πάνω στο οποίο συντελέστηκε η «πρόοδος») είναι:
*
1) Ο μισθός των εργαζομένων να κινείται στα 100 ευρώ το μήνα και το 1/3 του πληθυσμού των 250 εκατομμυρίων κατοίκων να λιμοκτονεί...
*
2) Η Ινδονησία να αποτελεί μια χώρα που εκτάσεις της διπλάσιες από το μέγεθος της Γερμανίας έχουν καταπατηθεί από την εκεί εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία - με συνέπεια η Ινδονησία να κατέχει την τρίτη θέση παγκοσμίως στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - για να προμηθεύονται οι πολυεθνικές τις πρώτες ύλες τους, όπως για παράδειγμα η «Nestle» το φοινικέλαιο...
*
3) Οι δυνάμεις καταστολής που επιτίθενται στους διαδηλωτές και στους απεργούς, όταν δεν αφήνουν πίσω τους νεκρούς, εκτελεσμένους με εξ επαφής βολές και δεκάδες τραυματίες, να επιδίδονται, εκτός από τα χτυπήματα με τα γκλομπ και σε μαστίγωμα με καλάμια...
*
4) Οταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις στους μισθούς πείνας, οι αμερικάνικες πολυεθνικές που ελέγχουν ορυχεία της χώρας, όπως η «Freeport-McMoRan Copper & Gold Inc», να φροντίζουν να πυροβολούνται οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους...
*
5) Η κυβέρνηση, σε μια χώρα όπου περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες οικτρής φτώχειας να αποφασίζει σε ένα βράδυ - και για λόγους... δημοσιονομικής προσαρμογής - την αύξηση της τιμής των καυσίμων κατά 33%...
*
6) Το ένα στα πέντε παιδιά κάτω των 5 ετών να είναι υποσιτισμένα, τα μεγαλύτερα παιδιά που κατά εκατομμύρια εγκαταλείπουν το σχολείο από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να δουλεύουν στις φυτείες έναντι 0,6 δολάρια τη μέρα, τα 2/3 των αγροτικών νοικοκυριών να μη διαθέτουν εγκαταστάσεις υγιεινής και το AIDS να σκοτώνει κατά χιλιάδες...
*
7) Να φτάνουν στο σημείο οι αρχές να προτρέπουν τον πληθυσμό και ειδικότερα τους δημόσιους υπαλλήλους να προχωρούν (έναντι «πριμ» 83 ευρώ...) σε στείρωση (!) και αυτό - σύμφωνα, πάντα, με τις αρχές - να είναι «μέρος των προσπαθειών μας για την καταπολέμηση της φτώχειας», αφού «με μια μικρή οικογένεια οι άνθρωποι ζουν καλύτερα»...
*
8) Να βασιλεύουν οι κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες, με το λαό έρμαιο της εκμετάλλευσης, χωρίς δημόσιες παροχές Υγείας και Παιδείας, και με μια πολιτική τάξη - όπως συνέβη το 1998, όταν η Ινδονησία, ελέω ΔΝΤ, βρισκόταν σε έναν αντίστοιχο με το δικό μας «μηχανισμό στήριξης» - που, όταν οι πολίτες ζητούσαν φαγητό, λόγω της αύξησης της τιμής των τροφίμων, εκείνη τους απαντούσε ότι έπρεπε να νηστεύουν δύο φορές τη βδομάδα...


Γράφει:


ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

ΛΑΕ ας προσεχες-- Εκλαψε ο μαύρος κόκκορας.


Εκλαψε ο μαύρος κόκκορας...

ΛΑΕ ας προσεχες


"Γέλασε 
ο μαύρος κόκορας
όταν του είπαν
πως θα τον σφάξουν
όταν όμως ήρθε η ώρα
η κακή του ώρα
έκλαψε ο μαύρος κόκκορας
έκλαψε ο μαύρος κόκκορας"
.   ..    ..Μίλτος Σαχτούρης..   ..   .




 Ειναι πια φανερό οτι η "αναδιαπραγμάτευση" εγκαταλείπεται. Η μάλλον για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, φαίνεται πια πως ήταν εξ αρχής ενα ωραίο παραμύθι για να αρπάξουν την ψήφο του λαού. Τωρα ο μεν υπουργός οικονομικών μιλάει σαν να ήρθε μόλις τώρα στη χώρα και να μην εχει ακούσει λέξη από τις "δεσμεύσεις", τις υποσχέσεις  και όσα ειπώθηκαν στην προεκλογική περίοδο από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, τα δε κόμματα της συγκυβέρνησης προσπαθούν να ανακαλύψουν τρόπους να σκεπάσουν την κοροιδία, την ώρα που  βγάζουν τις προεκλογικές χαμογελαστές μάσκες και τα κοντομάνικα λαικά πουκάμισα και μπλουζάκια και  φοράνε τα κοστούμια του ρεαλισμού και των ωρών ευθύνης. Και όλα αυτά στη μέση φοβερού καύσωνα που σπαει θερμόμετρα.
 Οι  δικαιολογίες εν τω μεταξύ πάνε συννεφο, σε ότι αφορά την αναδιαπραγμάτευση που όπως λένε ευγενικά "αναβάλλεται" μέχρι να υπάρξουν αποτελέσματα στις πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν, που παρεμπιμπτόντως είναι ίδιες με τις πολιτικές που κατήγγειλε ως τωρα η ΝΔ και βέβαια η ΔΗΜΑΡ ως καταστροφικές.
 Και η μεν ΝΔ δε μας προξενεί καμιά εντύπωση, αφου πάντα ήταν αστικό κόμμα του κεφαλαίου. Η ΔΗΜΑΡ όμως όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί παρά να γυρίζει το στομάχι όσων απλών ανθρώπων την πίστεψαν, με τα επιχειρήματα του τύπου "η αναδιαπραγματευση θα εξελιχτεί και θα κριθεί σε βάθος χρόνου" ή "πρεπει πρωτα να υπάρξουν αποτελέσματα" ή "όσοι λένε πως πρέπει  να τεθεί "χθες" δεν ξερουν την κρισιμότητα της κατάστασης" και άλλα αποστομωτικά. Με το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε, αφού έχουμε νιώσει το χαρακτήρα του στο πετσί μας, εκτός από το ότι δειχνει να ακολουθεί μια πονηρή τακτική κριτικής του κ.Στουρνάρα αλλά ΄"στηρίζοντας" με όλες τις δυνάμεις του την κυβέρνηση. Πάντως και το ΠΑΣΟΚ αλλά και  η παραίτηση Νικολόπουλου βγαίνουν από Αριστερά στη ΔΗΜΑΡ που δείχνει ο πιστός εταίρος του νέου Μαύρου μετώπου.


 Από εκεί και πέρα η επιστολή του κ.Νικολόπουλου μας δείχνει ποια είναι η πραγματική κατασταση. Η Τρόικα επανήλθε με άγριες διαθέσεις και δεν βρίσκει κανέναν απέναντί της. Μπαίνει στα υπουργεία σαν να είναι τσιφλίκια της, μαζεύει στοιχεία χωρίς να ακούσει λέξη αντίδρασης ή έστω και ελάχιστης ενημέρωσης-προειδοποίησης πως κάτι έχει αλλάξει από το Μαιο και μετά. Γι αυτούς δεν άλλαξε τίποτα. Υπηρετες είχαν και υπηρέτες έχουν. Το μνημόνιο ζει και βασιλεύει και πρεπει να εφαρμοστεί.
"[...] σχεδόν με τρόμο άκουσα τον Γιάννη (σ.σ. Βρούτση) να επαναλαμβάνει 'για εμάς αποτελεί προτεραιότητα η υλοποίηση των μνημονιακών υποχρεώσεων... Εμείς συνεχίζουμε την πλήρη εφαρμογή αυτών με αποφασιστικότητα...', ακόμη και όταν ρωτήθηκε σαφώς από τους εκπροσώπους της τρόικας αν αυτές οι δεσμεύσεις υπερβαίνουν ακόμη και την προγραμματική διακήρυξη των τριών αρχηγών!". Αυτά λέει ο κ.Νικολόπουλος μεταξύ άλλων και κάθε σχόλιο είναιι εντελώς περιττό.


 Οι πρώτες κιόλας μέρες της νεας συγκυβέρνησης δίνουν άλλο ένα ωραιο παράδειγμα για το πώς τυλίγεται σε μια κόλλα χαρτί ένας ολόκληρος λαός, ο οποίος μάλιστα θεωρεί οτι νίκησε την προηγούμενη κατάσταση στις εκλογές, και για το πως βρωμίζουνε στο πιτς φυτίλι οι καθαρές εντολές. Ευθύνη βέβαια σε τετοιες κρίσιμες ώρες έχουν και όλοι όσοι δεν αποκαλύπτουν την εκλογικη αυταπάτη και δεν τονίζουν την αναγκαιότητα της οργάνωσης του λαού και της δυναμικής παρέμβασής του στα πράγματα. Οπως επίσης ευθύνη θα έχει και όποια πολιτική δεν κάνει όσα χρειάζεται για να αναπτυχθεί ένα πραγματικά δυνατό και μαζικό λαικό κίνημα.


 Δύο πράγματα που μου έκαναν εντύπωση αυτές τις μέρες. Πρωτα η παραδοχή από τη μεριά του κ.Κουκουλόπουλου του ΠΑΣΟΚ που παραδέχτηκε στην πρωινη εκπομπή της ΝΕΤ το ότι "επιβεβαιώνεται η γραμμή του ΚΚΕ και όσα έλεγε για την ΚΑΠ της ΕΕ και τις ποσοστώσεις". Οτι δηλαδή υπεύθυνη για την αποαγροτοποίηση της Ελλάδας είναι κύρια η ΕΕ. Εντυπωσιακό γιατί δείχνει ότι ακόμα και μεσα στα αστικά κόμματα δημιουργούνται ρήγματα στη γραμμή ολοκληρωτικής στήριξης των πολιτικών της ΕΕ.
 Το δεύτερο αυτό που άκουσα στο σημερινό δελτίο του ρ/σ REAL (που σημειωτέον πέρα από το τί πιστεύει κανείς για το Ν.Χ' νικολάου, κράτησε μια αρκετά καθαρά αντιΚΚΕ στάση στις εκλογές  μεσω του διευθυντή ειδήσεων Γ.Παπαδόπουλου και των συνεργατών του). Είπε λοιπόν ο Γ.Παπαδόπουλος ότι αποδεικνύεται πια ότι όλα όσα έλεγαν τα διάφορα κόμματα περί βελτίωσης του κλίματος στην Ευρώπη ήταν αστήριχτα και ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο...
 Ξεχνάει βεβαια ότι όταν αυτά τα έλεγαν προεκλογικά οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ τότε παρουσίαζαν τις δηλώσεις τους ως πολεμική κυρίως προς το Συριζα και τα ξεπερνούσαν με απαξιωτικά χαμόγελα και σχόλια.
 Τα "διάφορα κόμματα" είναι φυσικά όλα εκείνα(ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΔΗΜΑΡ,ΑΝΕΛ) που ελεγαν πως πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που παρουσιάζεται από το διαφορετικό αέρα που φυσάει πλέον στην "Ευρώπη που αλλάζει", σπέρνοντας αυταπάτες στους ήδη φοβισμένους ψηφοφόρους ότι όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν χωρίς να ανοίξει μύτη. Αφού βόλευε όμως, χαλάλι.
 Τωρα όμως όλοι νοιώθουν οτι ο "ευρωπαικός" αυτός αέρας, έρχεται από τα βάθη των διευθυντηρίων της ΕΕ, που βεβαια δεν θ' αλλάξει ποτε, και βαζει φωτιά σε ότι μας έχει απομείνει όσο εμείς δεν κάνουμε οργανωμένα σαν κίνημα κάτι γι αυτό.


 Και για να μην το ξεχάσω...Πριν ξεκινήσουμε με το κυρίως πιάτο, μήπως σας βρίσκονται πρόχειρα 3 ψωρο δισεκατομύρια;
 "Δαίμονες και δαιμόνισσες
δαιμονίζονται στην ακτή
χαριεντίζονται μεταξύ τους
ετοιμάζουν τα νέα δαιμονάκια
που θα βασιλέψουν 
σ' αυτή τη γή
που είναι πια δική τους"
Μίλτος Σαχτούρης
ΥΓ: Στις μέρες που ακόμη και  πολιτικοί ηγέτες συγκρούονται ποιητικά κάπως πρέπει να κρατηθούμε κι εμείς οι καλλιτέχνες στο ύψος μας για να μη χάσουμε το κοινό μας και μας το πάρουν οι ποιητίζοντες:)


 You might also like: 
 Ο καπιταλισμός που πυροβολεί τα πόδια του- Η κατα ΣΕΒ και ... 
 Εξαφάνιση της ΝΔ σήμερα από τα ΜΜΕ -Πλάτη στα μέτρα; 
 Το μνημόνιο της ευτυχίας και τα 10000 κρεβάτια 
 Οι σταρ 
LinkWithin 
 Αναρτήθηκε από  Γιώργος Σαρρής

ΚΕΡΚΥΡΑ-Πελάης, Λίβερη: Επιτυχημένη η πρώτη ημέρα της απεργίας


Πελάης, Λίβερη: Επιτυχημένη η πρώτη ημέρα της απεργίας






Εβδομάδα απεργιακών κινητοποιήσεων αυτή που διανύουμε και ήδη από σήμερα, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι πραγματοποιούν παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα ξενοδοχεία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Σταμάτη Πελάη αλλά και με την πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Σοφία Λίβερη, η σημερινή πρώτη ημέρα των κινητοποιήσεων που ολοκληρώνονται αύριο Τετάρτη, στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία καθώς σε περισσότερες από 30 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι συμμετείχαν στην απεργία διεκδικώντας υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας αλλά και εφαρμογή της Τοπικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Εν τω μεταξύ, σκυτάλη μετά τους ξενοδοχοϋπαλλήλους παίρνουν οι συνταξιούχοι, καθώς το Σωματείο τους, την ερχόμενη Πέμπτη στις 9 το πρωί, θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του ΕΟΠΥΥ με αφορμή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι συνταξιούχοι, διεκδικώντας μεταξύ άλλων, την πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, των κέντρων υγείας και των ιδρυμάτων πρόνοιας, από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Την στήριξή της στην κινητοποίηση των συνταξιούχων του πρώην ΙΚΑ εξέφρασε από την πλευρά της η πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Σοφία Λίβερη.

ΚΕΡΚΥΡΑ-Η Λαϊκή Συσπείρωση θέτει το θέμα της πυροπροστασίας


Η Λαϊκή Συσπείρωση θέτει το θέμα της πυροπροστασίας




Το φλέγον ζήτημα της πυροπροστασίας στην Περιφέρεια ζητά να συζητηθεί στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, στις 21 Ιουλίου, ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Θόδωρος Γουλής. Ο κ. Γουλής, με αφορμή τις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Περιφέρειά μας ζητά από το Σώμα να ψηφίσει τη διάθεση κονδυλίων προκειμένου να υλοποιηθούν έργα καθαρισμού αγροτικών δρόμων, να απαιτήσει από την Κυβέρνηση να στελεχωθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία και να κηρυχθούν όλες οι περσινές πληγείσες περιοχές ως αναδασωτέες εκτάσεις.


Η ανακοίνωση Γουλή


«Είναι γνωστή η ανεπαρκής έως ανύπαρκτη υποδομή πρόληψης των πυρκαγιών και πανελλαδικά αλλά και σε όλα τα νησιά της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Είναι επίσης γνωστές οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα πυρόσβεσης της Π.Υ.
    Το 2011 ξέσπασαν πολλές και καταστροφικές πυρκαγιές στα περισσότερα νησιά της Περιφέρειας ΙΝ. Καταστράφηκαν σπίτια, αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις, κάηκαν μεγάλες δασικές εκτάσεις, ενώ κινδύνευσαν και ολόκληρα χωριά.
    Το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν έχει αρμοδιότητες και μέσα έτσι ώστε να λύσει το συνολικό πρόβλημα της πρόληψης και κατάσβεσης των πυρκαγιών. Μπορεί όμως να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους με 3 τρόπους;
1.    Να διαθέσει ορισμένα κονδύλια για άμεσα έργα διάνοιξης και καθαρισμού αγροτικών δρόμων και ζωνών πυροπροστασίας σε συνεργασία με την Π.Υ. και τους Δήμους.
2.    Να απαιτήσει από την κυβέρνηση συγκεκριμένα κονδύλια και μέτρα για τη στελέχωση της Π.Υ. και την προμήθεια πυροσβεστικών μέσων.
3.    Να απαιτήσει από την κυβέρνηση να κηρυχτούν όλες οι καμένες εκτάσεις αναδασωτέες και να απαγορευτεί η κάθε είδους δόμηση και επιχειρηματική δραστηριότητα σε αυτές.
Για τους παραπάνω λόγους προτείνουμε το θέμα της πυροπροστασίας στα Ιόνια Νησιά θα πρέπει να συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση του ΠΣ στις 21 Ιουλίου 2012. 
Θα σας αποστείλουμε έγκαιρα την εισήγησή μας.  
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων
Θ. Γουλής
Γ. Κορφιάτης
Δ. Μαντζουράτος

«Οχι άλλο κάρβουνο»...


«Οχι άλλο κάρβουνο»...
O κ. Στουρνάρας, ο υπουργός Οικονομικών,«Οχι άλλο κάρβουνο»... αυτός που... «επαναδιαπραγματεύεται» το μνημόνιο, αμέσως μετά το τέλος του προχτεσινού Εκοφίν, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι
α) «το πρόγραμμα (σσ: μνημόνια) έχει καθυστερήσει σημαντικά σε πολλές πτυχές»
και
β) ότι στην απαίτηση των εταίρων για «υλοποίηση το 2012 των μέτρων που έχουμε δεσμευτεί» εκείνος - για λογαριασμό της κυβέρνησης - δεσμεύτηκε ότι «μέσα στις επόμενες εβδομάδες πρέπει να ληφθούν μέτρα ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ που είναι οι απαιτήσεις του (περασμένου) Μαρτίου»...
*
Συμπέρασμα πρώτο: Η προσήλωση του κυρίου υπουργού στο πνεύμα της υλοποίησης του μνημονίου, είναι παραπάνω από φανερή και - φυσικά - εξόχως «επαναδιαπραγματευτική»...
(σσ: Εδώ παρακαλούμε την προσοχή σας:
Τον κ. Στουρνάρα πολύ τον έχει στεναχωρήσει το γεγονός των «καθυστερήσεων» του μνημονίου «σε πολλές πτυχές» του». Το γεγονός αυτό, όπως λέει, τον δυσκολεύει να το... «επαναδιαπραγματευτεί». Επομένως τι έχει επιλέξει; Μα τη - «φιλολαϊκή - τακτική πρώτα να εφαρμόσει το μνημόνιο, ώστε μετά να έχει όλη την ελευθερία κινήσεων για να το... «επαναδιαπραγματευτεί» - τόμπολα!)...
*
Συμπέρασμα δεύτερο: Οι «επαναδιαπραγματευτικές» επιτυχίες του κ. Στουρνάρα, όπως το νέο «κουστούμι» μέτρων ύψους 3 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε, είναι τόσο δεδομένες, που έχουν αρχίσει να εγγράφονται στο ενεργητικό του πριν ακόμα και από την έναρξη της «επαναδιαπραγμάτευσης». Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν ξεκινήσει, δηλαδή, η... «επαναδιαπραγμάτευση»...
*
Κατόπιν αυτών:
Ο κ. Στουρνάρας και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι αν έχουν να προσφέρουν κάποια υπηρεσία στον ελληνικό λαό είναι τούτη: Να σταματήσουν εδώ και τώρα τη... σκληρή τους «επαναδιαπραγμάτευση». Ηδη από τις δυο πρώτες παρουσίες τους στα «κέντρα της διαπραγμάτευσης», στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και στο Εκοφίν, το τρίτο (και μακρύτερο) συμπέρασμα που προκύπτει είναι σαφές:
«Φτάνει»!
Φτάνει κύριε υπουργέ και κύριοι της συγκυβέρνησης.
Οχι άλλη «επαναδιαπραγμάτευση»!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ιδού το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»


Ιδού το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Κατάπιαν τη γλώσσα» τους μετά την προχθεσινή απόφαση του Γιούρογκρουπ, όλοι αυτοί, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωναν θαυμαστές του Ισπανού πρωθυπουργού Μ. Ραχόι, επειδή εφάρμοζε τα ίδια βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα ...δίχως μνημόνιο ή ότι κατάφερε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δίχως τάχα να επιβαρυνθεί το κρατικό χρέος. Επιβεβαιώνεται πλέον περίτρανα ότι η «διάσωση» των τραπεζών θα φορτωθεί στις πλάτες του ισπανικού λαού, ενώ και τυπικά η Ισπανία μπαίνει σε «καθεστώς μνημονίου». Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει μέχρι το τέλος Ιούλη ένα μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο για το 2013-2014, στο οποίο θα περιγράφονται «διαρθρωτικά μέτρα, τα οποία είναι αναγκαία προκειμένου να μειωθεί το υπερβολικό έλλειμμα». Δεύτερον, η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να υιοθετήσει, «χωρίς καθυστέρηση», νέα μέτρα λιτότητας ύψους 10 δισ. ευρώ για το 2012, μεταξύ άλλων αύξηση του ΦΠΑ, μειωμένες συντάξεις και επίδομα ανεργίας. Ακόμη 20 δισ. ευρώ θα πρέπει να εξευρεθούν τα επόμενα χρόνια. Ακόμη χειρότερα, η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι «έτοιμη να υιοθετήσει περαιτέρω μέτρα» στην περίπτωση που είναι αναγκαίο. Πράγμα που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο καθώς η Κομισιόν προβλέπει ότι ισπανική οικονομία θα βρεθεί σε ύφεση και το 2013. Επιπλέον, αποφασίστηκε ότι η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώνει τους εταίρους κάθε τρίμηνο για την πρόοδο που σημειώνει. Στην πραγματικότητα και στην Ισπανία θα εφαρμόζεται ένα μνημόνιο διαρκείας, που απορρέει από το μεγάλο ευρωμνημόνιο του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας και της συνθήκης του ευρώ. Ιδού πώς «τηρείται το ευρωπαϊκό κεκτημένο» και «η αρχή της ίσης μεταχείρισης των χωρών της Ευρώπης και της Ευρωζώνης», που ζητούσε ο Α. Τσίπρας...

Μοντέλο «Ινδονησίας» διά μέσου Ευρωζώνης!


Μοντέλο «Ινδονησίας» διά μέσου Ευρωζώνης!
Η δήλωση της κυρίας Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της χτεσινής της επίσκεψης στην Ινδονησία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Οχι, γιατί προέρχεται από την «κακή» Γερμανίδα καγκελάριο. Αλλά γιατί αποτυπώνει την πολιτική, το πνεύμα, τους στόχους και τον προσανατολισμό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στο σύνολό του.
Είπε η κυρία Μέρκελ:
*
«Πιστεύω ότι η Ινδονησία μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό παράδειγμα μιας οικονομίας που γνωρίζει διαρκή ανάπτυξη, καθώς (...) το δημόσιο χρέος, το οποίο είχε φτάσει στο 80% του ΑΕΠ, έπεσε στο 24%.
Πιστεύω - συνέχισε η καγκελάριος - ότι είναι ένα παράδειγμα γι' αυτό που μπορεί να γίνει και που η Ευρώπη οφείλει να κάνει, κυρίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ινδονησία μπόρεσε να το κάνει σε πολύ μικρή χρονική περίοδο, σε μερικά χρόνια»...
*
Και πράγματι:
Η πολύπαθη από ΔΝΤ, δικτατορίες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Ινδονησία είδε το δημόσιο χρέος της από 82% του ΑΕΠ το 2002 σήμερα να έχει πέσει στο 24% και το δημόσιο έλλειμμα να έχει μειωθεί κάτω από 2%.
Μήπως, επομένως, οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αρχίσουν να ζηλεύουν το λαό της Ινδονησίας για την «πρόοδό του» και για το «θαύμα» που συντελέστηκε στη χώρα του;
Η απάντηση θα ήταν «ναι», αλλά μόνο στην περίπτωση που συμφωνήσουμε ότι «πρόοδος» και «θαύμα» (σ.σ.: πάνω στο οποίο συντελέστηκε η «πρόοδος») είναι:
*
1) Ο μισθός των εργαζομένων να κινείται στα 100 ευρώ το μήνα και το 1/3 του πληθυσμού των 250 εκατομμυρίων κατοίκων να λιμοκτονεί...
*
2) Η Ινδονησία να αποτελεί μια χώρα που εκτάσεις της διπλάσιες από το μέγεθος της Γερμανίας έχουν καταπατηθεί από την εκεί εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία - με συνέπεια η Ινδονησία να κατέχει την τρίτη θέση παγκοσμίως στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - για να προμηθεύονται οι πολυεθνικές τις πρώτες ύλες τους, όπως για παράδειγμα η «Nestle» το φοινικέλαιο...
*
3) Οι δυνάμεις καταστολής που επιτίθενται στους διαδηλωτές και στους απεργούς, όταν δεν αφήνουν πίσω τους νεκρούς, εκτελεσμένους με εξ επαφής βολές και δεκάδες τραυματίες, να επιδίδονται, εκτός από τα χτυπήματα με τα γκλομπ και σε μαστίγωμα με καλάμια...
*
4) Οταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις στους μισθούς πείνας, οι αμερικάνικες πολυεθνικές που ελέγχουν ορυχεία της χώρας, όπως η «Freeport-McMoRan Copper & Gold Inc», να φροντίζουν να πυροβολούνται οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους...
*
5) Η κυβέρνηση, σε μια χώρα όπου περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες οικτρής φτώχειας να αποφασίζει σε ένα βράδυ - και για λόγους... δημοσιονομικής προσαρμογής - την αύξηση της τιμής των καυσίμων κατά 33%...
*
6) Το ένα στα πέντε παιδιά κάτω των 5 ετών να είναι υποσιτισμένα, τα μεγαλύτερα παιδιά που κατά εκατομμύρια εγκαταλείπουν το σχολείο από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να δουλεύουν στις φυτείες έναντι 0,6 δολάρια τη μέρα, τα 2/3 των αγροτικών νοικοκυριών να μη διαθέτουν εγκαταστάσεις υγιεινής και το AIDS να σκοτώνει κατά χιλιάδες...
*
7) Να φτάνουν στο σημείο οι αρχές να προτρέπουν τον πληθυσμό και ειδικότερα τους δημόσιους υπαλλήλους να προχωρούν (έναντι «πριμ» 83 ευρώ...) σε στείρωση (!) και αυτό - σύμφωνα, πάντα, με τις αρχές - να είναι «μέρος των προσπαθειών μας για την καταπολέμηση της φτώχειας», αφού «με μια μικρή οικογένεια οι άνθρωποι ζουν καλύτερα»...
*
8) Να βασιλεύουν οι κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες, με το λαό έρμαιο της εκμετάλλευσης, χωρίς δημόσιες παροχές Υγείας και Παιδείας, και με μια πολιτική τάξη - όπως συνέβη το 1998, όταν η Ινδονησία, ελέω ΔΝΤ, βρισκόταν σε έναν αντίστοιχο με το δικό μας «μηχανισμό στήριξης» - που, όταν οι πολίτες ζητούσαν φαγητό, λόγω της αύξησης της τιμής των τροφίμων, εκείνη τους απαντούσε ότι έπρεπε να νηστεύουν δύο φορές τη βδομάδα...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Στο «κόκκινο» η κρίση στην Ευρωζώνη


Στο «κόκκινο» η κρίση στην Ευρωζώνη
Οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ βλέπουν επιδείνωση της οικονομικής δραστηριότητας και στις αναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες
Από τη χτεσινή συνάντηση Κάμερον - Ολαντ στο Λονδίνο
Τη σκιά τους πάνω από την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία ρίχνουν οι προβλέψεις τουΟργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας στα περισσότερα κράτη - μέλη του, με την Ιταλία να βρίσκεται ψηλά στη λίστα. Βάσει των ίδιων εκτιμήσεων, προβλέπεται επίσης επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης σε μεγάλες αναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, όπως η Κίνα και η Ινδία.
Ακόμη, προβλέπεται οικονομική δραστηριότητα χαμηλότερη του μακροπρόθεσμου μέσου όρου τους για τις οικονομίες της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Καναδά, του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και στο σύνολο της Ευρωζώνης. Ο σχετικός δείκτης για την Ιταλία, εμφανίζει μια ισχυρότερη επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας, ενώ για την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι δείκτες καταγράφουν διατήρηση της δυναμικής, μολονότι παραμένουν χαμηλότερα του μακροπρόθεσμου μέσου όρου τους.
Προς επιβεβαίωση των παραπάνω, από το Πεκίνο ανακοινώθηκε χτες ότι οι κινεζικές εξαγωγές καταγράφουν ισχυρή επιβράδυνση. Πιο συγκεκριμένα, η ενίσχυσή τους έπεσε στο 11,3% τον Ιούνη, από 15,3% το Μάη, προκαλώντας ανησυχίες για την κινέζικη οικονομία, που στηρίζεται εν πολλοίς στις εξαγωγές προϊόντων.
Τα στοιχεία για την κρίση που βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί που μαίνονται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, κάνουν τον Ευρωπαίο επίτροπο για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν, να ομολογεί σε άρθρο του στην ολλανδόφωνη εφημερίδα του Βελγίου «De Morgen» ότι «η Ευρωζώνη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Οχι μόνο σε ό,τι αφορά την κρίση χρέους, αλλά και αναφορικά με τη διασφάλιση της συνέχισης του ευρώ».
Μεγαλώνουν τα ζόρια στην Ιταλία
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, ο Ιταλός πρωθυπουργός Μ. Μόντι, παραδέχτηκε χτες ότι «θα ήταν επικίνδυνο να πούμε πως η Ιταλία δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ το μηχανισμό διάσωσης», προαναγγέλλοντας σχετικές κινήσεις στο άμεσο μέλλον. Η Ιταλία, τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της νομισματικής ένωσης, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην κρίση και το δημόσιο χρέος της υπερβαίνει τα 1,9 τρισεκατομμύρια ευρώ (121% του ΑΕΠ).
Τα ζόρια της ιταλικής καπιταλιστικής οικονομίας εξαιτίας της κρίσης υπογραμμίζει και τοΔιεθνές Νομισματικό Ταμείο στην περιοδική αναφορά του για την Ιταλία. Σύμφωνα με την έκθεση του Ταμείου, η χώρα παραμένει «ευάλωτη στην εξάπλωση της κρίσης», χρειάζεται μεταρρυθμίσεις για την «αντιμετώπιση δομικών κενών» στον τομέα της ανταγωνιστικότητας, ενώ το τραπεζικό σύστημα «εξακολουθεί να βασίζεται πολύ στην ΕΚΤ για χρηματοπιστωτική βοήθεια». Το ΔΝΤ προβλέπει ύφεση της τάξης του 2% για την Ιταλία το 2012, ενώ αναμένει την έναρξη μίας αναιμικής ανάκαμψης στις αρχές του 2013.
Από την πλευρά της, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ προέβλεψε ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας της, αλλά «λίγο πιο χαμηλή» λόγω μείωσης των εξαγωγών προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσημης επίσκεψης στην Ινδονησία, η καγκελάριος της Γερμανίας σημείωσε επίσης ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να πάρει ως παράδειγμα τη χώρα αυτή, η οποία κατάφερε να μειώσει το χρέος της από το 82% του ΑΕΠ το 2002, στο 25%, χωρίς βέβαια να κάνει την παραμικρή αναφορά στο άθλιες συνθήκες ζωής του λαού της Ινδονησίας.
Στο μεταξύ, με την επίκληση του κινδύνου περί «απρόβλεπτων συνεπειών» για τη γερμανική οικονομία ιδιαίτερα και για την Ευρωζώνη γενικότερα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, προσπάθησε να πείσει το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης να μην καθυστερήσει την κύρωση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης ESM, κατά την προφορική ακρόαση ενώπιον των δικαστών. Το Δικαστήριο εξετάζει τις θέσεις της κυβέρνησης και όσων προσέφυγαν κατά των νόμων για τον ESM και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, που υπερψήφισε με ευρεία πλειοψηφία η Βουλή.
Συνάντηση Κάμερον - Ολάντ
Χτες, τέλος, συναντήθηκαν στο Λονδίνο ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντ. Κάμερον και ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φ. Ολάντ. Καθόλου τυχαία, στην κοινή συνέντευξη Τύπου, στάθηκαν μεταξύ άλλων και στη μεταξύ τους συνεργασία στην υπόθεση της Συρίας. Σε ό,τι αφορά το θέμα της Ευρώπης και της κρίσης, ο Κάμερον επανέλαβε ότι θα προασπίσει «τα βρετανικά συμφέροντα έναντι όποιων αναγκαίων μέτρων υιοθετηθούν από τις χώρες του ενιαίου νομίσματος».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι η Βρετανία δεν είναι «ευχαριστημένη» από τη σχέση της με την ΕΕ, αν και ο ίδιος πιστεύει ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας η συμμετοχή της σε αυτή. Παρ' όλα αυτά, εξέφρασε την πρόθεσή του να διαπραγματευτεί αλλαγές στη σχέση Λονδίνου - Βρυξελλών, που θα πρέπει να τεθούν στους πολίτες προς έγκριση. Από την πλευρά του, ο Γάλλος πρόεδρος έδειξε πως η ΕΕ δε θα είναι ίδια τα επόμενα χρόνια, λέγοντας ότι «πρέπει να κατανοήσουμε την έννοια μιας Ευρώπης με πολλές ταχύτητες, το να παίρνει ο καθένας ό,τι θέλει από την ΕΕ».
Υπενθυμίζεται ότι στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ο Κάμερον έχει απορρίψει το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, έχει κάνει λόγο για ανάγκη «λιγότερης Ευρώπης», αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος για έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. Εχει τονίσει ακόμα ότι οποιεσδήποτε αλλαγές στην ευρωζώνη, θα γίνουν δεκτές μόνο αν διαφυλάσσονται τα συμφέροντα της Βρετανίας και του Σίτι.

Πολεμική προετοιμασία του Κατάρ στη Θράκη


Πολεμική προετοιμασία του Κατάρ στη Θράκη
Σε εξέλιξη η άσκηση 146 στρατιωτικών, με την παρουσία στελεχών των βρετανικών και ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων
Πεδίο ασκήσεων και πολεμικής προετοιμασίας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των δορυφόρων του, έχει γίνει η Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη. Από την Πέμπτη 5 Ιούλη έως το Σάββατο 14 Ιούλη, ομάδα 146 σπουδαστών του Στρατιωτικού Κολεγίου του Κατάρ, αντίστοιχη της Σχολής Ευελπίδων, «συνοδευόμενοι, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ελληνικού ΓΕΣ, από τον απαραίτητο αριθμό αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών, πραγματοποιούν εκπαιδευτικές ασκήσεις σε κατάλληλους χώρους ασκήσεων, στην περιοχή ευθύνης του Δ' Σώματος Στρατού».
Η κορύφωση της άσκησης θα γίνει αύριο, παρουσία της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας και Κατάρ, στη θέση «Αμπελώνες» Κομοτηνής. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην άσκηση διδάσκονται μετακινήσεις από κτίριο σε κτίριο σε κατοικημένο τόπο, βασικές ικανότητες μαχητή εισόδου σε κτίριο και εκκαθαρίσεις δωματίων. Καθ' όλη τη διάρκεια των εκπαιδευτικών ασκήσεων, παρών στο χώρο της εκπαίδευσης βρίσκεται Βρετανός αξιωματικός, που δίνει οδηγίες για το περιεχόμενο των ασκήσεων, συνεργαζόμενος πάντα με τους συναδέλφους του του Ελληνικού Στρατού.
Η παραπάνω δραστηριότητα εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Κατάρ. Σημειώνεται πως η συνεργασία του ΝΑΤΟ με τις αραβικές χώρες αποτελεί μέρος του σχεδίου περί «νέας Μέσης Ανατολής» και για το σκοπό αυτό έχει συγκροτηθεί ειδικό παραμάγαζο του ΝΑΤΟ, αντίστοιχο του «Μεσογειακού διαλόγου».
Το Κατάρ διαδραματίζει ενεργό ρόλο στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, όπου επίσης συμμετέχουν η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, τα ΗΑΕ και το Ομάν. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Κατάρ. Ανάλογη συνεργασία έχει και η Τουρκία με τις αραβικές χώρες του Περσικού Κόλπου. Μάλιστα, πρόσφατα είχε κάνει στην Αν. Μεσόγειο κοινές αεροπορικές ασκήσεις με τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα στο πλαίσιο των οποίων αραβικά μαχητικά παραβίασαν κατ' επανάληψη τον ελληνικό FIR στο ύψος του Καστελόριζου. Υπενθυμίζεται ακόμα πως το Κατάρ είχε ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο της Λιβύης.
Την διεξαγωγή της άσκησης στην περιοχή της Κομοτηνής και της Ξάνθης, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Ειρήνης Ροδόπης, καλώντας το λαό και τη νεολαία σε αγωνιστική ετοιμότητα. Οπως τονίζει, «με δεδομένη τη θέση του Κατάρ για στρατιωτική επέμβαση και παράκαμψη του ΟΗΕ, όπως τη διατύπωσε ο πρωθυπουργός του Κατάρ στην πρόσφατη σύνοδο των "Φίλων της Συρίας", Σεϊκ Χαμάντ μπιν Τζάσιμ αλ Θάνι, βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτή η άσκηση δεν είναι μια αθώα στρατιωτική εκπαίδευση, όπως παρουσιάζεται. Αλλά μια ακόμη διευκόλυνση της ελληνικής κυβέρνησης σε Νατοϊκά και γενικότερα ιμπεριαλιστικά σχέδια».

TOP READ