7 Μαΐ 2012

Μετά τις εκλογές η ώρα της επαναστατικής πρακτικής


Μετά τις εκλογές η ώρα της επαναστατικής πρακτικής


Η φωτο απο εδω

Aναδημοσίευση από Αριστερά και πολιτική

Tα αποτελέσματα των εκλογών επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά πως το σύστημα, όταν βρίσκεται σε κίνδυνο δημιουργεί σειρά από αναχώματα προκειμένου ο λαός να μην αναζητήσει λύσεις  ανατροπή το συστήματος αλλά να ικανοποιείται με λύσεις ανατροπής ή αλλαγής πολιτικών που δεν αμφισβητούν το σύστημα.
Η επιλογή της διάσωσης κάποιων κεκτημένων, με αντάλλαγμα τη διατήρηση του συστήματος εκμετάλλευσης με υπερεκμεταλλευτή τις πολυεθνικές της ΕΕ, πρυτάνευσε σε μεγάλο μέρος των αγανακτισμένων πολιτών που απέρριψαν τις πολιτικές του δικομματισμού και του μνημονίου. Οι ψήφοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ψήφοι ανατροπής του συστήματος αλλά διατήρησής του με αντάλλαγμα κάποια ψιχία επί της κυβερνητικής πολιτικής.
Αυτή είναι φαινομενικά μια προοδευτική πολιτική επιλογή έναντι του μνημονίου αλλά πρακτικά μια συντηρητική και αρνητική στάση απέναντι στη ριζική ανατροπή της πηγής των δεινών του λαού.
Ο λαός δεν επιδοκίμασε σε μεγάλο βαθμό και εκλογικά τους αγώνες του ΚΚΕ που συνδυάζονταν με ριζικές λύσεις ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Παρότι ήταν το μόνο κόμμα με τόσους αγώνες και τόσο ξεκάθαρες θέσεις, προτίμησε, σε αυτή τη φάση, να μη κάνει το άλμα και να επιλέξει θολές «αριστερές» ή εθνικιστικές προτάσεις θεωρώντας ότι θα γίνει δυνατό να πάρει πίσω τις κατακτήσεις του χωρίς να χρειαστεί να ανατραπεί το σύστημα. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ψήφους μεταβατικούς που μελλοντικά θα αναζητήσουν ριζικές λύσεις. 
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι αύριο όλοι μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί θα κληθούν να απαντήσουν σε ερωτήματα διαχείρισης της εξουσίας του κεφαλαίου και του μνημονίου. Δεν είναι βέβαιο το τι θα κάνουν. Πάντως δεν αποκλείονται πολλές κωλοτούμπες που φάνηκαν από τη πρώτη στιγμή. 
Ξαφνικά άλλαξαν τα διλήμματα και τώρα μπαίνουν: «Κυβέρνηση φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων ή χάος», και «κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης». Ένα σχέδιο της άρχουσας τάξης που περιέχει αντιμνημονιακές αιχμές και αναγκαίες (μνημονιακές) εφαρμογές είναι ήδη σε εξέλιξη ώστε να χωράει τους πάντες και φυσικά να δίνει έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ να συμμετέχει  μιλώντας για «ανατροπή του μνημονίου» σε μελλοντικό χρόνο και για αριστερή νίκη! Το τι θα κάνει δεν το ξέρουμε τώρα αλλά θα φανεί. Το σίγουρο είναι ότι θα ανέβουν οι κενές κορώνες για να καλύψουν τις διεργασίες. 
Σε τέτοιες στιγμές για τους κομμουνιστές το καθήκον δεν είναι απλά να αποκαλύψουν τα κυβερνητικά σενάρια της άρχουσας τάξης αλλά να στρέψουν όλη την ενέργειά τους στο σημείο εκείνο που θα κάνει την διαφορά. Στην οργάνωση  της εργατικής τάξης και του λαού με στόχο την αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων στο βάθος της κοινωνίας που θα αποφέρει την ανατροπή και στο πολιτικό σκηνικό.  
Οι κομμουνιστές ποτέ δεν μπορούν να πάρουν ψήφο αν δεν είναι αποτέλεσμα βαθιάς διεργασίας στις συνειδήσεις και στις πρακτικές των μαζών. Αυτή είναι η επαναστατική πρακτική που απαντάει στις εκλογικίστικες λογικές αλλά και στις δυνάμεις που μαντρώνουν το λαό σε επιλογές εντός του συστήματος. Το άλμα προς τους κομμουνιστές ο κόσμος το κάνει πρώτα μέσα από τους αγώνες και μετά μέσα από την ψήφο. Ποτέ το αντίθετο.  
Τα αποτελέσματα των εκλογών μας δήλωσε ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού απεγκλωβίστηκε από τον δικομματισμό χωρίς ωστόσο να απεγκλωβιστεί και από το σύστημα. Το επόμενο βήμα είναι να απεγκλωβιστεί και από αυτό. Αυτό που φοβάται η αστική τάξη και εναγωνίως θέλει να κάνει κυβέρνηση οποιασδήποτε απόχρωσης, είναι να μην υπάρξει και  επόμενη ριζοσπαστικοποίηση του λαού γιατί το επόμενο βήμα του θα είναι ανατρεπτικό. 
*Από αύριο πέρα από τις ασφυκτικές πιέσεις της ΕΕ για γρήγορο σχηματισμό φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης θα έχουμε και μεγάλες επιθέσεις κατά του λαού και την εφαρμογή νέων μέτρων που είναι πάντα «αναγκαία». Σε αυτό δεν πρόκειται να γίνουν εκπτώσεις ανεξάρτητα του αποτελέσματος των εκλογών και οι αυταπάτες που μπορεί να διαρκέσουν κάποιες μέρες θα εξαφανιστούν αποτόμως. 
 **Η χρυσή Αυγή επιβεβαίωσε την ανάγκη του συστήματος να προετοιμάσει ιδεολογικά το λαό και για την ύστατη λύση «Σωτηρίας της πατρίδος». Ας μην  υπάρχει εδώ αμφιβολία.

ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ


Κυβέρνηση με συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ θέλει ο ΣΕΒ 









 Πρωτοφανής, ιστορικά, θέση από τους βιομήχανους


Κυβέρνηση με συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ θέλει ο ΣΕΒ














Ένα ιστορικό ταμπού έπεσε σήμερα, με φόντο το αποτέλεσμα των εκλογών. Οι βιομήχανοι ζητούν τη συμμετοχή ενός κόμματος της Αριστεράς στην κυβέρνηση και - συγκεκριμένα, του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος χαρακτηρίζετια ως ο μεγάλος νικητής των εκλογών.


 Στη συγκεκριμένη δήλωση προέβη ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων Ελλάδας Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος μίλησε για αντιμνημονιακή ψήφο του λαού, ο οποίος καταδίκασε "τη διαχειριστική, ηθική και ιδεολογική ελλειμματικότητα που επέδειξαν απέναντι στην κρίση".


 O ίδιος χαρακτήρισε ως ευκταίο "να διαμορφωνόταν μία κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας και λαϊκής νομιμοποίησης, η οποία θα συμπεριελάμβανε και τον μεγάλο νικητή των εκλογών –τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σαφή αντιμνημονιακή θέση"


 Σε διαφορετική περίπτωση - και καθώς δεν φαίνεται αυτό εφικτό - ο κ. Δασκαλόπουλος βλέπει ως διέξοδο την προσφυγή στις κάλπες.


 Αναλυτικά, η δήλωση Δασκαλόπουλου έχει ως εξής:


 «Μέσα στο αποπνιχτικό παλαιό σκηνικό η χθεσινή ψήφος του λαού συνιστά ψήφο οργής, ψήφο αντιμνημονιακή, ψήφο τιμωρίας. Η λαϊκή ετυμηγορία ήταν τολμηρή και συνειδητή. Απέρριψε πρωτίστως τους πρωταγωνιστές του φαύλου κομματικού παρελθόντος, καταδικάζοντας


 Η κάλπη ανέδειξε ένα γόνιμο αδιέξοδο, μέσα από ένα κατακερματισμένο σκηνικό. Ευκταίο θα ήταν, στο πλαίσιο των διερευνητικών εντολών, να διαμορφωνόταν μία κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας και λαϊκής νομιμοποίησης, η οποία θα συμπεριελάμβανε και τον μεγάλο νικητή των εκλογών –τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σαφή αντιμνημονιακή θέση. Θα δινόταν έτσι η ευκαιρία να διαμορφωθεί ένα εθνικό διαπραγματευτικό μέτωπο, που θα διεκδικούσε από μία Ευρώπη που αλλάζει, νέους όρους αντιμετώπισης της Ελλάδας, με βάση ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο εξόδου από την κρίση.


 Δυστυχώς, αυτό δεν φαίνεται εφικτό. Αν οι διερευνητικές εντολές δεν καταλήξουν σε ένα τέτοιο βιώσιμο σχήμα, τότε η μόνη λύση είναι μία νέα προσφυγή στις κάλπες. Ώστε να δοθεί η δυνατότητα στον κυρίαρχο λαό, συνεκτιμώντας τα νέα δεδομένα, να δώσει αυτή τη φορά μία καθαρή διέξοδο στο πολιτικό μας αδιέξοδο. Να δώσει μία καθαρή, ομοιογενή εντολή στις όποιες δυνάμεις αυτός θα επιλέξει.


 Υπάρχει ωστόσο και ο ευρύτερος ορίζοντας του εθνικού μας μέλλοντος που δεν επιτρέπει αυταπάτες. Οι εκλογές αυτές δεν αποτέλεσαν παρά μία απογραφή της αποσύνθεσης των πολιτικών δυνάμεων του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Και η νέα εκλογική αναμέτρηση μπορεί, αυτή τη φορά, να αναδείξει κυβέρνηση –είναι αμφίβολο όμως αν θα δώσει νέα κατεύθυνση στο μέλλον μας. Αυτή μπορεί να προκύψει μόνο αν, μέσα από την αποσύνθεση, γεννηθούν οι προϋποθέσεις για την αναδημιουργία ενός πολιτικού συστήματος ηθικά αδιάβλητου και λειτουργικά αποτελεσματικού, ικανού να δώσει άμεση και μακροπρόθεσμη λύση στο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας. Μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει βιώσιμη διακυβέρνηση και βιώσιμο εθνικό μέλλον μέσα στη νέα Ευρώπη.» 




 Προβληματισμός βιομηχάνων για ενδεχόμενη ακυβερνησία 




 Προβληματισμό κι ανησυχία για το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα εκφράζουν οι διοικήσεις του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), υπογραμμίζοντας ότι ενδεχόμενη ακυβερνησία θα επηρεάσει αρνητικά τη μελλοντική πορεία της χώρας. Ζητούν δε, συνεργασία των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πολιτική ωριμότητα και ψυχραιμία, ώστε να αποφευχθούν δυσμενείς εξελίξεις. «Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα επιτείνει την ανησυχία του επιχειρηματικού κόσμου για τη συνέχιση της αβεβαιότητας. Τα προβλήματα είναι πολλά, και οι κίνδυνοι από ενδεχόμενη ακυβερνησία προφανείς: χρεοκοπία της Ελλάδας, έξοδος από το ευρώ και οικονομική καταστροφή για όλους μας. Γι' αυτό επιβάλλεται […]να υπάρξουν συμφωνίες και συνεργασίες μεταξύ των κοινοβουλευτικών κομμάτων για την αποτροπή του κινδύνου της εθνικής καταστροφής», υπογραμμίζει με ανακοίνωσή του ο ΣΒΒΕ. Προσθέτει δε, ότι άπαντες πρέπει να δείξουν πολιτική ωριμότητα, αποφεύγοντας τη συζήτηση ανεδαφικών προτάσεων και υιοθετώντας την οδό της διάσωσης της χώρας μέσω ρεαλιστικών προτάσεων που μπορούν να υλοποιηθούν εύκολα και γρήγορα", καταλήγει ο ΣΒΒΕ.




 Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ζητούν οι βιοτέχνες




 Για κίνδυνο πολιτικής αστάθειας «μετά την χθεσινή ψήφο οργής προς τα μεγάλα κόμματα» κάνει λόγο ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), Παναγιώτης Παπαδόπουλος. «Η χτεσινή πλήρης καθίζηση των μεγάλων κομμάτων και η είσοδος στη βουλή ακραίων φωνών δεν αφήνουν περιθώρια για αισιοδοξία. Αντίθετα πολύ φοβάμαι ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο νέου γύρου εκλογών που θα βάλει εκ νέου τη χώρα σε περιπέτειες», επισημαίνει και προσθέτει: «Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Κατά τον κ.Παπαδόπουλο, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους της δανειακής σύμβασης και να παραμείνει προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας






 Πηγή : Πρώτο Θέμα
 Αναρτήθηκε από Praxis red  στις 7:00 μ.μ.  

Υμνοι στη διαχείριση και στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ


Υμνοι στη διαχείριση και στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ
Γρηγοριάδης Κώστας
Τυπικά, χτες, τα ΜΜΕ είχαν «απαγορευτικό» ως προς το να μεταδώσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να επηρεάσει την ψήφο του λαού και να την κατευθύνει προς το ένα ή το άλλο κόμμα. Αυτό, όμως, δεν αποτέλεσε εμπόδιο για το έργο τους. Απ' τις τοποθετήσεις δημοσιογράφων, αλλά και καλεσμένων στα πάνελ των ενημερωτικών εκπομπών, μπορεί να μην ειπώθηκε η φράση «ψηφίστε τα κόμματα του ευρωμονόδρομου», ειπώθηκαν όμως όλα όσα χρειάζονταν, ώστε να περάσουν το μήνυμα που ήθελαν στους τηλεθεατές τους. Από τις οθόνες παρέλασαν όλα τα εκβιαστικά, τρομοκρατικά διλήμματα, με τα οποία τα αστικά κυρίως κόμματα βομβάρδιζαν το λαό το προηγούμενο διάστημα. Για τη δήθεν ανάγκη παραμονής της χώρας στην ΕΕ, για τη δήθεν ανάγκη να έχει η χώρα πολιτική σταθερότητα από την επόμενη μέρα, για τον δήθεν κίνδυνο να τιναχτούν όλα στον αέρα και να σταματήσει η δανειοδότηση της χώρας και άρα πώς θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, για την ανάγκη να υπάρξει εποικοδομητική αντιπολίτευση, που δε θα τινάζει το έργο της κυβέρνησης στον αέρα, για, για, για... Εδωσαν με τον τρόπο τους ένα πρώτο δείγμα γραφής για τους εκβιασμούς που θα κλιμακωθούν το επόμενο διάστημα, στην προσπάθεια που κάνει το σύστημα να αναμορφώσει το πολιτικό σκηνικό και να μαντρώσει σε νέα στεγανά τις λαϊκές συνειδήσεις που αποστασιοποιούνται από το δικομματισμό, για να μη ριζοσπαστικοποιηθούν.
***
Στο κυριακάτικο φύλλο του «Ριζοσπάστη», στην πρώτη σελίδα, γράφαμε για τον ύπουλο καιροσκοπισμό της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου, τις προηγούμενες μέρες, διέδιδαν σε δημοσιογράφους ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, ΚΕ και Πολιτικό Γραφείο, είναι τάχα μοιρασμένη στα δύο, ανάμεσα σε αυτούς που αντιμάχονται τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτούς που την υποστηρίζουν! Οι κατασκευασμένες αυτές αθλιότητες βρήκαν πρόθυμους αναμεταδότες τα αστικά ΜΜΕ. Ετσι, το «Θέμα» της Κυριακής έγραψε: «Σύμφωνα με πληροφορίες στο εσωτερικό του ΚΚΕ υπάρχουν και προσεγγίσεις διαφορετικές από την κυρίαρχη γραμμή. Οι απόψεις αυτές δεν ήταν αρνητικές στο ενδεχόμενο συνεργασίας με άλλες δυνάμεις της αριστεράς (...) δεν αποκλείεται να προκληθούν ανακατατάξεις στον Περισσό». «Καρμπόν» η αναφορά στον «Τύπο της Κυριακής»: «Σύμφωνα με πληροφορίες (...) η κομματική βάση βράζει. Ηδη εδώ και μέρες έχουν οργιάσει οι φήμες για συνδικαλιστές που αποχώρησαν από το ΠΑΜΕ διαφωνώντας με την πολιτική (μη) συμμαχιών του κόμματος (...) Το ερώτημα, πάντως, είναι αν η κομματική βάση του ΚΚΕ θελήσει και μετά τις εκλογές "κάτι διαφορετικό". Δηλαδή κάποιον άλλον στο τιμόνι». «Ανακατατάξεις» και «αναταράξεις» στο ΚΚΕ ανακαλύπτει και το «Εθνος» της Κυριακής. Στα παραπάνω, μάλιστα, οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ του κοτσάρουν και μια δήθεν «ομάδα Γόντικα» (!) που δεν «αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών ούτε και στην γραμματέα Αλέκα Παπαρήγα και φαίνεται ότι η επόμενη μέρα των εκλογών (...) θα κρύβει πολλές εκπλήξεις». Αστοί και οπορτουνιστές δε χάνουν λεπτό απ' τα μάτια τους το στόχο: Το ΚΚΕ και τη στρατηγική του, που τους πολεμά και τους αποκαλύπτει. Τους το ξαναλέμε: Οσες βρωμιές και ψέματα κι αν επιστρατεύσουν, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το βάλουν στο χέρι. Θα το έχουν απέναντί τους, μαζί με το λαό και το κίνημα. Θα μείνουν με την όρεξη και την απάντηση θα την πάρουν πολύ πιο ηχηρή απ' όσο μπορούν να φανταστούν.
***
Σε ένα από τα χτεσινά τηλεοπτικά πάνελ, η ερώτηση προς τον Τατσόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφής: «Πώς μιλάτε για αριστερή κυβέρνηση, αφού τα ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Κουβέλη δεν έχουν πλειοψηφία;». Εξίσου σαφής ήταν όμως και η απάντηση: Ναι, αλλά το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν είναι αυτό που ήταν μέχρι χτες. Εχουμε φύγει από το δικομματισμό και γι' αυτό μπορούμε να στηριχθούμε στην ανοχή που θα προσφέρει το ΠΑΣΟΚ σε μια κυβέρνηση της αριστεράς. Πιο αποκαλυπτικός ήταν ο Στρατούλης, ο οποίος, στις επίμονες ερωτήσεις δημοσιογράφων για το πώς θα σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού τα κουκιά δε βγαίνουν, είπε ότι από σήμερα θα υπάρξει κινητικότητα στις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και ότι «με βάση τις αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό θα δούμε τη δυνατότητα να έχουμε 151 βουλευτές». Αρα, προσδοκούν κυβέρνηση και με τις ψήφους βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ενδεχόμενα και της ΝΔ. Μ' άλλα λόγια, από την πρώτη κιόλας βραδιά, άρχισε να αποκαλύπτεται τι ακριβώς εννοούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν μιλάνε για ...αριστερές κυβερνήσεις.
***
Οσο περνούσε η ώρα και στις τηλεοπτικές εκπομπές μεγάλωνε η πίεση προς τους εκπροσώπους των κομμάτων για το «τι θα κάνετε αύριο», ένα ένα τα μπουμπούκια της διαχείρισης άρχισαν να «σκάνε». Πρώτος και καλύτερος ο Ψαριανός της ΔΗΜΑΡ, ο οποίος, στο ερώτημα αν το κόμμα του θα συμμετάσχει μετεκλογικά σε μια συγκυβέρνηση και με ποιους όρους, απάντησε πάνω - κάτω τα εξής: Οτι η κυβέρνηση Παπαδήμου θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανε, αλλά όλα ήταν προσυμφωνημένα ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό δεν «περπάτησε», ότι το κόμμα του ευχαρίστως θα συμμετείχε σε μια συζήτηση για συγκυβέρνηση, αρκεί να μην είναι όλα προσυμφωνημένα, ότι η χώρα θα μπορούσε να σωθεί «με μέτρα σε άλλη κατεύθυνση», αλλά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μίλησαν για ιδιωτικοποιήσεις τις οποίες τελικά δεν έκαναν (!) και άλλα παρόμοια. Στο αποκορύφωμα και για να δικαιολογήσει το ρόλο του κόμματός του σαν δεκανίκι στην αστική διαχείριση, επιτέθηκε στο ΚΚΕ ότι δε θέλει να αλλάξει τίποτα για το λαό και ότι θέλει ανατροπή του καπιταλισμού. «Εμείς θέλουμε την ΕΕ. Το ΚΚΕ, αν δε τη θέλει, να φύγει, να πάει στη Β. Κορέα» ήταν η φράση του. Ετοιμη και ψημένη η ΔΗΜΑΡ να δώσει στήριξη σε μια συγκυβέρνηση «ευρωπαϊκού προσανατολισμού». Και επειδή το ΚΚΕ τους αποκαλύπτει στα μάτια του λαού, τεντώνουν τις αντικομμουνιστικές χορδές τους, για να σκεπάσουν το θόρυβο που κάνει η κραυγαλέα δίψ

Με αφορμή τις τηλεοπτικές συζητήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα


Με αφορμή τις τηλεοπτικές συζητήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το ακριβές εκλογικό αποτέλεσμα δεν ήταν γνωστό. Καταγράφονταν όμως τάσεις που μπορούν να συμβάλουν σε ορισμένες διαπιστώσεις. Αλλά στις τηλεοπτικές συζητήσεις κυριάρχησαν ζητήματα όπως η τεράστια πτώση του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ, όπως επίσης και το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μέσω αυτών η ερμηνεία της ψήφου, το τι σηματοδοτεί κ.λπ.
Το αποτέλεσμα, πράγματι, κατέγραψε τεράστιες απώλειες των δύο αστικών κομμάτων που κυβερνούσαν εναλλάξ τη χώρα για σχεδόν 40 χρόνια και συγκυβέρνησαν τους τελευταίους μήνες, των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Το φαινόμενο της απώλειας δεν είναι νέο. Αρχισε να γίνεται ορατό στις εθνικές εκλογές του 2007, όταν τα δύο Κόμματα μαζί συγκέντρωσαν ποσοστό κάτω από 80%, γεγονός που έδειξε για πρώτη φορά ξεκάθαρα πως το δικομματικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργεί όπως πριν και να χειραγωγεί λαϊκές δυνάμεις. Δηλαδή, όλες οι απώλειες από το ένα κόμμα δεν συσπειρώνονταν στο άλλο. Αυτό επαναλήφθηκε και στις εθνικές εκλογές του 2009.
Οι αστοί ανησυχούσαν από τότε και απ' ό,τι φαίνεται όχι άδικα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αυτό το εξέφραζαν έντονα. Οι αναζητήσεις μορφών, μεθόδων και ταχτικής αναζωογόνησης της ικανότητας του αστικού πολιτικού συστήματος, να χειραγωγεί λαϊκές συνειδήσεις, όπως παλιότερα, ήταν τότε αγωνιώδεις. Τους ενοχλούσε και τους απασχολούσε το γεγονός ότι, παρ' όλες τις προσπάθειες, αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2007, να βάλουν εμπόδια στην τάση παραπέρα αποδυνάμωσης της δικομματικής εναλλαγής και να αναστρέψουν όχι απλά το κλίμα ενάντιά της, αλλά να ξαναδημιουργήσουν εκείνες τις δυνατότητες επανασυσπείρωσης στα αστικά πολιτικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν κατάφεραν να έχουν αποτελέσματα.
Τότε, μάλιστα, έγραφε αστική εφημερίδα, από τις «ναυρχίδες» του συστήματος: «Η χώρα οδεύει σε μια οικονομική και κοινωνική κρίση της οποίας τη διάσταση και τις επιπτώσεις δεν μπορούμε ακόμη να προβλέψουμε ούτε καν να φανταστούμε. Η χώρα θα οδεύσει στην κρίση σε κατάσταση προφανούς ακυβερνησίας. Η χώρα εισέρχεται σε μια περίοδο, η οποία θα συνδυάζει τη σοβαρότερη κρίση με τη μέγιστη αστάθεια. Απέναντι σ' αυτήν την πρωτοφανή για τη δημοκρατία απειλή χρειάζεται ή η συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων σε κυβερνητικό επίπεδο, ή συμφωνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για άμεση αλλαγή εκλογικού νόμου και επιστροφή σ' αυτόν που έγιναν όλες οι εκλογές από το 1993 έως το 2004. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να συμφωνήσουν σε μια λογική ο πρώτος κερδίζει, συμφέρει και τους δύο η επιστροφή σε ένα σύστημα πιο ενισχυμένης αναλογικής και θα προκύψουν σχεδόν μετά βεβαιότητας μια ισχυρή κυβέρνηση και μια ισχυρή αντιπολίτευση. Αυτό, δηλαδή, που χρειάζεται ο τόπος στις συγκεκριμένες περιστάσεις».
Με δεδομένα τα παραπάνω, πράγματι δρομολόγησαν τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. αρχικά και στη συνέχεια ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αλλωστε, τους ήταν απαραίτητη για να περάσουν τα πιο άγρια αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που η προηγούμενη κυβέρνηση δε θα μπορούσε να περάσει, μετά το πρώτο μνημόνιο, τα μέτρα του οποίου ήταν καρμανιόλα για τους εργαζόμενους.
Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε αυτό που διέβλεπαν οι αστοί. Βεβαίως, τους αστούς πολλά χρόνια πριν τους απασχολούσε η αναζήτηση εφεδρειών, για να αντιμετωπίσουν τις δυσλειτουργίες του αστικού πολιτικού συστήματος. Βασικό κριτήριό τους η αποδοχή της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ και η μη αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας.
Το ζητούμενο πάντα ήταν η εξασφάλιση της δυνατότητας εγκλωβισμού και χειραγώγησης της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων στα πλαίσια του συστήματος που διαφαίνονταν ότι θα αποδράσουν από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Η διαμόρφωση της πείρας
Στη διαμόρφωση του αποτελέσματος, βεβαίως, επέδρασαν και παράγοντες που έχουν σχέση με την αστική πολιτική, πολιτική που εφαρμόστηκε σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, τις συνέπειες της οποίας προκειμένου να αντιμετωπιστεί σε όφελος του κεφαλαίου πληρώνει η εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επέδρασαν, επίσης, και άλλοι παράγοντες όπως το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που παρά τη μεγάλη ανάπτυξη πανεργατικών αγώνων, κόντρα στην εφαρμοζόμενη πολιτική, τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, είναι ακόμη αναντίστοιχο των απαιτήσεων. Επέδρασε και η διαπάλη μέσα στο εργατικό κίνημα, με δυνάμεις, όπως ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης παρέμβασης», που αποτελούν μοχλό στήριξης της αστικής πολιτικής στο συνδικαλιστικό κίνημα και της ταξικής συνεργασίας. Εδώ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν να συμμαχούν με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ενάντια στις ταξικές δυνάμεις. Αλλωστε, έχουν θεμέλιο της στρατηγικής τους τη «διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής», επομένως εχθρεύονται την ταξική πάλη.
Οταν λέμε το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης εννοούμε και το περιεχόμενο και τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και το επίπεδο προώθησης της συμμαχίας των εργατών με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και βεβαίως την οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα, (είναι λιγότερο από το 1/3 των εργατών), και το βαθμό ικανότητας των συνδικάτων για κινητοποίηση που σημαίνει μορφές οργάνωσης στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές κ.λπ.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι η διαπάλη μέσα στο κίνημα ανάμεσα στο οργανωμένο εργατικό κίνημα και στην προβολή ενός «χύμα» κινήματος, που προβάλλει το «έξω τα κόμματα - έξω τα συνδικάτα», που φτάνει μέχρι την αλλαγή «πολιτικής φρουράς» στους θεσμούς (βουλή, κυβέρνηση), έξω και μακριά από τις ταξικές σχέσεις, δηλαδή την αντιπαράθεση καπιταλιστών - εργαζομένων, λαού - μονοπωλίων, ώστε να λύνονται τάχα λαϊκά προβλήματα. Το «κίνημα» της μούτζας, της οργής. Ολ' αυτά επιδρούν στην αλλοίωση του ριζοσπαστισμού, στην καλλιέργεια αυταπατών. Το καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας θυμηθούμε λίγο την εκτίμησή του για το κίνημα της παρέλασης που τάχα έδιωξε τον Γ. Παπανδρέου!
Εχουν τη σημασία τους όλα τα παραπάνω, επειδή επιδρούν στη διαμόρφωση της πείρας των εργατικών, λαϊκών συνειδήσεων με την οποία εκφράζονται πολιτικά, ιδιαίτερα αυτών που εγκλωβισμένες στα αστικά κόμματα, ζυμωμένες με την εναπόθεση των προσδοκιών τους στα κόμματα, χωρίς τη δική τους οργανωμένη δράση, για την ανακούφισή τους.
Χρειάζεται εδώ να θυμίσουμε ότι έγινε προσπάθεια να αντιπαρατεθεί στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα το κίνημα της μούτζας, της τυφλής αγανάκτησης, της τιμωρίας των λαμόγιων, της διαπλοκής κ.λπ.
Και επειδή μιλήσαμε για την ψήφο με βάση την πείρα, η πείρα των λαϊκών ανθρώπων οδήγησε στην τεράστια πτώση της ΝΔ και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό σημαίνει εγκατάλειψη μεγάλων τμημάτων λαϊκών δυνάμεων που βασικά εναπόθεταν τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους στο κόμμα το οποίο στήριζαν και με την ψήφο, αλλά προδόθηκαν. Επομένως, μια μεγάλη πλειοψηφία απ' αυτές τις δυνάμεις που εγκατέλειψαν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν έχουν την εμπειρία του οργανωμένου ταξικού αγώνα. `Η αν την έχουν την έχουν μέσα από την επίδραση των δυνάμεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ που καλλιεργούν χρόνια τη λογική της ταξικής συνεργασίας. Επομένως, η τιμωρία ψάχνει να βρει έκφραση ανάλογη με την πείρα. Αυτή η πείρα, επίσης, είναι ζυμωμένη με την αποδοχή του ευρωμονόδρομου. Πολιτικά επίσης αυτή η πείρα εκφράζεται με την ανάθεση, μέσω της ψήφου, σε κόμμα ή κόμματα να σχηματίσουν κυβέρνηση εντός των τειχών. Αλλωστε, στις εκλογές πράγματι αποτυπώνεται ο συσχετισμός δύναμης, αλλά ταυτόχρονα αυτός ο συσχετισμός βγάζει κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Δεν αλλάζει εξουσία.
Αναζήτηση όρων αναδιαμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος
Σ' αυτές τις εκλογές, για πρώτη φορά πράγματι εμφανίστηκε ως δυνατότητα μια διαφορετική κυβερνητική λύση. Αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνδυασμό, βεβαίως, με την κάλπικη διαχωριστική γραμμή «μνημονιακές - αντιμημονιακές δυνάμεις» ή «δεξιά - αριστερά». Ποιο ήταν το σταθερό σημείο «μνημονιακών - αντιμνημονιακών» ή «δεξιάς - αριστεράς», όπως την προσδιόρισε ο ΣΥΡΙΖΑ; Παρά την όποια διαφοροποίηση ως προς το περιεχόμενο, η σταθερή βάση ήταν η υπεράσπιση της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του ευρώ με υπερβάλλοντα ζήλο από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τη μη αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Εγγύηση για την ΕΕ και το ευρώ είμαστε εμείς είπε σε συνέντευξή του στα «Νέα» ο Αλ. Τσίπρας, ενώ μίλησε επίσης στη ΝΕΤ για την υγιή επιχειρηματικότητα, την ανάγκη προσέλκυσης ξένων καπιταλιστικών επενδύσεων, αλλά και επενδύσεων Ελλήνων καπιταλιστών χωρίς λαδώματα κ.λπ.
Πρόβαλε τη δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης μέσα στην ΕΕ, την οποία πρόβαλαν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, με τη διαφορά ότι ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ήδη είχαν τσακίσει το λαό. Καλλιέργησε αυταπάτες για δυνατότητα ανακούφισης του λαού χωρίς συγκρούσεις με τις δυνάμεις που τον στέλνουν στην κόλαση, το κεφάλαιο, αλλά και την εξουσία του, όπως και την ΕΕ.
Επομένως, η εγκατάλειψη μεγάλων τμημάτων λαϊκών δυνάμεων και από τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, με δεδομένη την πείρα της πλειοψηφίας τους, την κοινωνική τους σύνθεση, (μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και μεγάλα τμήματα μεσαίων στρωμάτων αγκιστρωμένων στην αστική τάξη που πιέζονται από την κρίση και δε θέλουν να χάσουν περισσότερα από όσα έχασαν λόγω κρίσης στέλνοντας μήνυμα τιμωρίας στα αστικά κόμματα, χωρίς να αμφισβητούν το σύστημα, δεν αμφισβητούν το κεφάλαιο και την εξουσία του), αλλά και τα κριτήρια διαμόρφωσαν από την πείρα τους τα λαϊκά στρώματα χρόνια εγκλωβισμένα σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που τιμωρούν, αλλά διστάζουν να κάνουν το άλμα μπροστά κόντρα στα μονοπώλια και την ΕΕ, έχουμε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, όπως διαγραφόταν με τις τάσεις που διαφάνηκαν.
Το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει πως έχει μπει σε μια μεταβατική περίοδο το αστικό πολιτικό σύστημα, περίοδο αναζήτησης της διαμόρφωσής του, έτσι που να μπορεί να λειτουργεί χειραγωγώντας λαϊκές δυνάμεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας από τους μοχλούς που προσφέρει σ' αυτήν την αναμόρφωση. Επομένως, θα υπάρχουν αλλαγές και ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, αλλά όχι ανατροπές σε όφελος του λαού. Είναι πολύ πιθανόν να δούμε νέους σχηματισμούς, πέρα από αυτά τα υποτιθέμενα νέα κόμματα που κατέβηκαν στις εκλογές, (να μην ξεχνάμε ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν υπήρχαν πάντα, προήλθαν από την «Ενωση Κέντρου» και την ΕΡΕ αντίστοιχα), νέες συμμαχίες στη λογική «κεντροαριστερά - κεντροδεξιά», το ΚΚΕ το είχε προβλέψει), αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλει τα μέγιστα σπέρνοντας αυταπάτες.
Πρόσφατα ο Β. Μαρκεζίνης που τελευταία κάνει συχνά - πυκνά εμφανίσεις στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, παρεμβαίνοντας σε τηλεοπτική εκπομπή, είπε ότι πρέπει να δοθεί στην αριστερά η δυνατότητα να δοκιμαστεί από θέσεις κυβέρνησης.
Και θετικές τάσεις
Το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει ότι ωριμάζουν ανατροπές, αυτή είναι η θετική του τάση, αλλά για να έλθουν αυτές απαιτείται πραγματικά, η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να γυρίσουν την πλάτη στις δυνάμεις που καλλιεργούν αυταπάτες για εύκολες λύσεις από τα πάνω, να ξεπεράσουν τα εκβιαστικά διλήμματα, να οργανωθούν και να αντεπιτεθούν.
Η επόμενη μέρα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από άποψη ταξικού περιεχομένου, δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζουν να υπάρχουν όλα τα προβλήματα, η κρίση είναι βαθιά και γενικευμένη, νέα θύελλα μέτρων ετοιμάζεται, οι καπιταλιστές είναι έτοιμοι για νέο αντεργατικό πόλεμο σε μισθούς, απολύσεις, συμβάσεις, (τελειώνει η μετενέργεια), Ασφάλιση κ.λπ., ενώ τα 11,5 δισ. ευρώ αντιλαϊκά μέτρα πρέπει άμεσα να παρθούν. Οι κομμουνιστές θα είναι μαζί με το λαό, στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης της αντίστασης, της πάλης, στους τόπους δουλειάς στις εργατογειτονιές, για να μπουν εμπόδια στα χειρότερα, για την αποκάλυψη των αυταπατών, για την οργάνωση της αντεπίθεσης.

Να μην παραπλανηθεί ο λαός από την μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος


ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Να μην παραπλανηθεί ο λαός από την μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος
Η δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα των εκλογών
Σε δηλώσεις της χτες βράδυ για τα αποτελέσματα των εκλογών, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τόνισε:
«Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν οπωσδήποτε ανατροπή του γνωστού μας πολιτικού σκηνικού, διακοπή του συστήματος της εναλλαγής των δύο κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οδεύουμε σε μία μεταβατική φάση, όπου θα επιχειρηθεί η δημιουργία ενός νέου πολιτικού σκηνικού με νέα σχήματα, με νέα πρόσωπα κεντροδεξιάς κατεύθυνσης ή με επίκεντρο μια νέα σοσιαλδημοκρατία με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ, για να προληφθεί ο ανερχόμενος λαϊκός ριζοσπαστισμός που θα οδηγήσει τα πράγματα προς μία πραγματική ανατροπή προς όφελος του λαού.
Θα επιχειρηθεί να σχηματιστεί μία κυβέρνηση, είτε από αυτές τις εκλογές, είτε από τις επόμενες, είτε οικουμενική, είτε εθνικής ενότητας, είτε συνεργασίας, με στόχο ακριβώς να προλάβουν για να μην δημιουργηθεί ένα πλειοψηφικό ρεύμα αλλαγής.
Απευθυνόμαστε στα μέλη του Κόμματος, στα μέλη της ΚΝΕ, τους φίλους, τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους, τους συνεργαζόμενους, όλοι μαζί που είμαστε πρωτοπόροι αγωνιστές και στο κίνημα και στην εκλογική μάχη, να βρεθούμε τις επόμενες μέρες στην πρώτη γραμμή των αγώνων γιατί επείγουν, τρέχουν σοβαρά ζητήματα, όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις, η προστασία των ανέργων, η χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, τα νέα μέτρα που έρχονται ύψους 11,5 - 14,5 εκατ. ευρώ που πρέπει να αφαιρεθούν από τις τσέπες του λαού. Δεν μπορούμε να χάσουμε χρόνο. Ο λαός δεν πρέπει να χάσει χρόνο.
Καλούμε ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αυτούς που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να πρωτοστατήσουν κι αυτοί, μαζί μας και με άλλους αγωνιστές στους αγώνες, στους τόπους δουλειάς, στους χώρους της μάθησης, στις λαϊκές γειτονιές. Είναι αυτοί που πρέπει να δώσουν μία νέα ορμή και μαζικότητα στον αγώνα.
Καλούμε το λαό να μην παραπλανηθεί από την μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος που θα επιχειρηθεί τις επόμενες μέρες, τους επόμενους μήνες. Το εκλογικό αποτέλεσμα όμως, παρά το γεγονός ότι διασκορπίστηκαν οι ψήφοι δεξιά και αριστερά δείχνει και μία θετική τάση, αντικειμενικά: Οτι ωριμάζουν ή θα ωριμάσουν στην πορεία ανατροπές στη λαϊκή συνείδηση, θα ωριμάσει το κίνημα της πραγματικής ανατροπής και αυτό το κίνημα δεν θα απέχει, δεν θα βρίσκεται μακριά, πολύ περισσότερο σε αντίθεση με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τα άμεσα προβλήματα, για την εργατική λαϊκή εξουσία.
Η πρότασή μας παρακαταθήκη για τον λαό
Θεωρούμε σημαντικό και θετικό, μεγάλη παρακαταθήκη για το επόμενο διάστημα το γεγονός ότι μόνοι μας απέναντι σε ένα σύνολο φιλοευρωπαϊκών, φιλοενωσιακών δυνάμεων, ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε για το μνημόνιο, δώσαμε τη μάχη της προβολής της δικής μας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, που πατάει και ικανοποιεί τα λαϊκά συμφέροντα. Θεωρούμε ότι αυτή η πρόταση αποτελεί μία σημαντική παρακαταθήκη για το λαό και βεβαίως θα προσδώσει μία νέα δυναμική στους λαϊκούς αγώνες.
Αισθανόμαστε ότι η ευθύνη μας και ο ρόλος μας απέναντι στο λαό και τα προβλήματά του μεγαλώνει και πιστεύουμε, είμαστε βέβαιοι, ότι θα συνεχίσουμε να παραμένουμε η αναντικατάστατη δύναμη για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
Οσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ, βεβαίως ολοκληρωμένη εκτίμηση πρέπει να δώσει η Κεντρική Επιτροπή με το σύνολο των αποτελεσμάτων και με την μελέτη των τάσεων του εκλογικού σώματος και κατά περιοχή έτσι που να είναι πιο ολοκληρωμένα τα αποτελέσματα. Μπορούμε όμως αυτή τη στιγμή να πούμε ότι το ΚΚΕ πέρασε κυριολεκτικά μέσα από συμπληγάδες πέτρες. Από τη μία μεριά ήτανε η οργή, η διαμαρτυρία, η αγανάκτηση, απολύτως δικαιολογημένα, όμως η τυφλή κυρίως αγανάκτηση και από την άλλη η χίμαιρα των αυταπατών.
Οπως δείχνουν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, το ΚΚΕ έχει μία μικρή άνοδο, σαφώς και θα θέλαμε μεγαλύτερη άνοδο, ωστόσο πρέπει να πω ότι η Κεντρική Επιτροπή, όλο το Κόμμα, δεν είχαμε αυταπάτες ότι είναι δυνατόν οι ψήφοι και το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ να φτάσουν σε ύψη, γιατί η εκλογική απόδοση του ΚΚΕ είναι συνάρτηση πριν απ' όλα της διαμόρφωσης ενός, όχι απλώς μαχητικού λαϊκού κινήματος, αλλά ενός ισχυρού πλειοψηφικού ρεύματος, χειραφετημένου από τα γνωστά διλήμματα, αλλά και τις αναγεννημένες αυταπάτες.
Το ΚΚΕ δεν θα κάνει τούμπα
Το ΚΚΕ έχει γνωστοποιήσει έγκαιρα προεκλογικά και δεν δίστασε να το κάνει βεβαίως αυτό, τη θέση του για το ποια στάση θα κρατήσει απέναντι σε όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές, είτε κυβέρνηση κεντροδεξιά, είτε κυβέρνηση κεντροαριστερά, είτε αριστερά όπως πλασαρίστηκε, είτε εθνικής ενότητας και οικουμενικής όπως ακούμε αυτή τη στιγμή να γίνεται συζήτηση.
Ξεκαθαρίζουμε: Βεβαίως είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να μας απευθύνει πρόταση συνεργασίας ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ. Ξέρουν πάρα πολύ καλά τις βαθιές διαφορές μας. Θέλουμε όμως για άλλη μια φορά να απαντήσουμε στην πρόταση που επανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά για μια κυβέρνηση της αριστεράς και θα απαντήσουμε καθαρά, χωρίς να επικαλεστούμε αυτό που όλοι βλέπουν ότι δεν φτάνουν οι αριθμοί και οι έδρες. Πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύει ότι φτάνουν, θα φτάσουν και οι αριθμοί, από τη στιγμή που θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει στήριξη και να αγρεύσει ψήφους από βουλευτές όλων των άλλων κομμάτων.
Ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας: Παραμένουμε στο "όχι" στη συνεργασία γιατί εμείς στο κάτω - κάτω δεν διαμορφώσαμε το "όχι" ούτε με βάση υψηλές ούτε χαμηλές προσδοκίες στην κάλπη.
Ακούσαμε ότι θα ζητήσει συνάντηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και επιθυμούν να γίνουν ιδιωτικές συζητήσεις όπου θα γνωστοποιηθεί ποιο θα είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα συνεργασίας. Λογικά, όποιος έκανε πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας, έπρεπε προεκλογικά να μιλήσει αναλυτικά, τον Ιούνη εκείνο, τον Ιούλη το άλλο, τέλος του χρόνου εκείνο, σε συγκεκριμένα ζητήματα και όχι με γενικά συνθήματα και γενικές καταγγελίες του μνημονίου. Αλλά, αν θέλετε και τώρα θα έπρεπε να ήταν έτοιμος. Τι ακριβώς θέλει; Ακούσαμε μόνο για κάτι επιδόματα που μπορούν να εξασφαλιστούν ή κάποια τέτοια.
Ομως μια κυβέρνηση, οποιασδήποτε σύνθεσης κι αν είναι, έχει να αντιμετωπίσει εφ' όλης της ύλης προβλήματα. Πρώτα πρώτα, όχι την καταγγελία του μνημονίου απλά, αλλά την επιστροφή στο λαό των κατακτήσεων που χάθηκαν πριν το μνημόνιο - γιατί οι περισσότερες κατακτήσεις πάρθηκαν πίσω πριν - και βέβαια πληθώρα άλλων μετά το μνημόνιο.
Μια κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί τα πάντα και όχι για παράδειγμα μόνο το επίδομα ανεργίας, όπως αναφέρθηκε. Εχει να χειριστεί θέματα οικονομίας, έχει να χειριστεί τη στάση των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι στους εργαζόμενους, τη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων που έχει υιοθετηθεί από τα προηγούμενα χρόνια. Εχει να χειριστεί προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως τις συνολικές δεσμεύσεις που προκύπτουν από την ΕΕ, από το ΝΑΤΟ, από τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Δεν υπάρχει κυβέρνηση που σκίζει σελίδες, κόβει την πολιτική και προβάλλει μόνο το πακέτο της επόμενης μέρας.
Το ΚΚΕ, για να συμφωνήσει σε μια τέτοια κυβέρνηση, δεν πρέπει να κάνει απλώς μια μικρή υποχώρηση, μια μικρή στροφή. Πρέπει να κάνει μια ριζική στροφή. Να κάνει μια ολόκληρη τούμπα. Και το κυριότερο να κάνει απαράδεκτους συμβιβασμούς που έχουν να κάνουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Ενδεχομένως ο λαός δεν ενδιαφέρεται για την ιδεολογική καθαρότητα του ενός ή του άλλου κόμματος. Ενδιαφέρεται όμως, ένα κόμμα που όλα αυτά τα χρόνια ήταν πάντα από τη στιγμή της ίδρυσής του στην πρώτη γραμμή της πάλης, να μην εγκαταλείψει αυτό το μετερίζι για να κερδίσει κάποιες υπουργικές θέσεις. Τέτοιο ΚΚΕ δεν το χρειάζεται ο λαός».

Ερχεται θύελλα, το ΚΚΕ θα είναι εδώ!
Η δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μετά την άσκηση του εκλογικού της δικαιώματος
Η Αλέκα Παπαρήγα ψήφισε χτες σε εκλογικό κέντρο της Πετρούπολης
Στο 1ο Λύκειο Πετρούπολης ψήφισε χτες το πρωί η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου δεκάδες μέλη και φίλοι του Κόμματος την υποδέχτηκαν θερμά. Αμέσως μετά, η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε:
«Νιώθουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να θυμίσουμε στον ελληνικό λαό ότι έρχεται νέα θύελλα τον Ιούνιο και τους επόμενους μήνες, πολύ χειρότερη από αυτή που γνωρίσαμε με την πολιτική "υπάρχουν λεφτά για το λαό ή δεν υπάρχουν λεφτά για το λαό". Οι καινούριες παγίδες βρίσκονται στις τοποθετήσεις όλων των κομμάτων που λένε: Υπάρχουν καλοί διαπραγματευτές για την ΕΕ και τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ, υπάρχουν καλές διαπραγματεύσεις. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν υπάρχει. Είναι μία μεγάλη παγίδα, όπως παγίδα είναι αυτά που λένε όλα τα κόμματα "εγγυόμαστε τους μισθούς και τις συντάξεις".
Το ΚΚΕ απευθύνεται στον ελληνικό λαό με μία θέση: Με σένα στη μάχη, με το ΚΚΕ ισχυρό, υπάρχει ελπίδα. Δεν πρέπει να είσαι εφησυχασμένος τις επόμενες μέρες, δεν πρέπει να φθάσεις στο σημείο να γκρεμιστείς στα βράχια από τα διλήμματα και τις μεγάλες αυταπάτες. Εμείς θα είμαστε εδώ».

TOP READ