26 Απρ 2012

Αντιμέτωποι με την φτώχεια και οι Ολλανδοί - Πληθαίνουν τα συσσίτια στη χώρα


Αντιμέτωποι με την φτώχεια και οι Ολλανδοί - Πληθαίνουν τα συσσίτια στη χώρα

Aναδημοσίευση από iefimerida
Η χαρακτηριστική άνεση με την οποία αντιμετώπιζαν οι Ολλανδοί την οικονομική κρίση που χτυπούσε ολοένα και περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης φαίνεται πως φτάνει στο τέλος της, καθώς πλέον όχι μόνο είναι αντιμέτωποι με τον φόβο της λιτότητας αλλά οι άποροι συνεχώς και αυξάνουν.
Η Ολλανδία μπορεί ακόμη να κατέχει το απόλυτο άριστα (ΑΑΑ) στην αξιολόγηση της οικονομίας τους, όμως το ισχυρό προφίλ που έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως αρχίζει και καταρρέει. Πριν από μερικές ημέρες ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας παραιτήθηκε καθώς δεν κατάφερε να συνεννοηθεί με τον κυβερνητικό του εταίρο προκειμένου να εφαρμοστούν μέτρα λιτότητας για να αποφευχθεί η κατάρρευση της οικονομιίας.
Πλέον οι Ολλανδοί αντιμετωπίζουν προβλήματα παρόμοια με αυτά της Ελλάδας, της Ιταλίας της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Πλέον τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας ανακάλυψε πως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι, ζητιάνοι αλλά και άτομα που δεν έχουν να φάνε και καταφεύγουν στα καθημερινά συσσίτια.
Όσο περίεργο και εάν ακούγεται συσσίτια έχει και η Ολλανδία και μάλιστα πολλά, καθώς μέσα σε μόλις έναν χρόνο έχουν αυξηθεί κατά πολλοί οι άνθρωποι που οδηγούνται στην εξαθλίωση και δεν μπορούν να θρέψουν την ίδια τους την οικογένεια. Χαρακτηριστική η δήλωση του κυρίου Πιέτ Βαν Ντίπεν της οργάνωσης «Food Bank Amsterdam», «τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε ένα πραγματικό 'κύμα' ανθρώπων που αναζητούν λίγο φαγητό, λίγη βοήθεια. Πλέον δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε όλους ...».
Σύμφωνα με τα στοιχεία μόνο στην πρωτεύουσα Άμστερνταμ, κάθε εβδομάδα περίπου 1300 οικογένειες είναι αυτές που μπαίνουν στις λίστες με τους δικαιούχους επιδομάτων πρόνοιας. Η αύξηση αγγίζει το 10% κάθε μήνα.
Σύμφωνα με την πορεία που ακολουθά η ολλανδική οικονομία, τα προβλήματα αυτά αναμένεται να επιδεινωθούν στο άμεσο μέλλον, καθώς'η κυβέρνηση θα κόψει πολλά από τα επιδόματα και τα κοινωνικά βοηθήματα που βοηθούν πολλούς Ολλανδούς να μην φτάσουν στο απόλυτο όριο της φτώχειας.
Η καταγεγραμμένη ανεργία αγγίζει ήδη το 6% στον γενικό πληθυσμό και πολύ μεγαλύτερα νούμερα στις νεαρές ηλικιακά ομάδες. Υπολογίζεται ότι πλέον ένα στα έξι νοικοκυριά δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα.

V.I. Lenin-Μάζες, πλειοψηφία, κόμμα, επανάσταση


V.I. Lenin-Μάζες, πλειοψηφία, κόμμα, επανάσταση

V.I. Lenin
Ομιλία στο Τρίτο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς
1 Ιουλίου, 1921
Μτφρ.: Lenin Reloaded

[...] Αν λέγεται ότι ήμασταν νικηφόροι στη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε μεγάλο κόμμα, αυτό απλώς αποδεικνύει ότι αυτοί που το λένε δεν έχουν καταλάβει τη Ρωσική επανάσταση και ότι δεν έχουν ιδέα του πώς να προετοιμαστούν για επανάσταση. 

Το πρώτο μας βήμα ήταν να δημιουργήσουμε ένα αληθινό Κομμουνιστικό Κόμμα, έτσι ώστε να ξέρουμε με ποιον μιλάμε και ποιον μπορούμε να εμπιστευτούμε πλήρως. Το σλόγκαν του Πρώτου και του Δεύτερου Συνεδρίου ήταν "Κάτω οι κεντρώοι!" Δεν μπορούμε να ελπίζουμε να μάθουμε ούτε την αλφαβήτα του κομμουνισμού εκτός και αν διαρκώς και σε όλο τον κόσμο ξεφορτωθούμε τους Κεντρώους και τους ημι-Κεντρώους, τους οποίους στην Ρωσία αποκαλούμε Μενσεβίκους. Το πρώτο μας καθήκον είναι να δημιουργήσουμε ένα γνήσια επαναστατικό κόμμα και να έρθουμε σε ρήξη με τους Μενσεβίκους. Αλλά αυτό είναι απλώς  προπαρασκευαστικό σχολείο. Συγκαλούμε ήδη το Τρίτο Συνέδριο, και ο σύντροφος Τερατσίνι συνεχίζει να λέει ότι ο στόχος του προπαρασκευαστικού σχολείου είναι να διώκουμε, να κυνηγάμε και να ξεσκεπάζουμε Κεντρώους και ημι-Κεντρώους. Όχι, ευχαριστώ!  Το κάναμε ήδη για αρκετό καιρό αυτό. Στο Δεύτερο Συνέδριο είπαμε ότι οι Κεντρώοι είναι εχθροί μας. Αλλά πρέπει να πάμε παρακάτω. Το δεύτερο στάδιο, μετά την οργάνωση σε κόμμα, συνίσταται στο να μάθεις να προετοιμάζεσαι για επανάσταση. Σε πολλές χώρες δεν έχουμε καν μάθει πώς να παίρνουμε την ηγεσία. Στη Ρωσία, ήμασταν νικηφόροι όχι απλώς επειδή η αναμφισβήτητη πλειοψηφία της εργατικής τάξης ήταν μαζί μας (κατά τις εκλογές του 1917 η τεράστια πλειοψηφία των εργατών ήταν μαζί μας και ενάντια στους Μενσεβίκους), αλλά επίσης επειδή ο μισός στρατός, αμέσως μετά την κατάληψη εκ μέρους μας της εξουσίας, και τα εννιά δέκατα των αγροτών, μέσα σε λίγες βδομάδες, ήρθαν μαζί μας. Νικήσαμε επειδή υιοθετήσαμε το αγροτικό πρόγραμμα των Σοσιαλεπαναστατών και όχι το δικό μας, και επειδή το εφαρμόσαμε. Η νίκη μας συνίστατο στο ότι εφαρμόσαμε το πρόγραμμα των Σοσιαλεπαναστατών. Για αυτό ήταν τόσο εύκολη. Είναι δυνατόν εσείς στη Δύση να έχετε τέτοιες ψευδαισθήσεις; Είναι γελοίο! Συγκρίνετε απλώς τις απτές οικονομικές συνθήκες, σύντροφε Τερατσίνι και όλοι εσείς που προσυπογράψατε τις προτεινόμενες διορθώσεις [στο κείμενο αποφάσεων του Συνεδρίου]! Παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία ήρθε με το μέρος μας ραγδαία, οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε μετά την νίκη ήταν πολύ μεγάλες. Παρ' όλα αυτά κερδίσαμε επειδή κρατήσαμε κατά νου όχι μόνο τους στόχους μας αλλά και τις αρχές, και δεν ανεχτήκαμε στο κόμμα μας αυτούς που έμεναν σιωπηλοί για τις αρχές αλλά μιλούσαν για στόχους, για "δυναμικές τάσεις" και για "μετάβαση απ' την παθητικότητα στην ενεργητικότητα." Ίσως μας κατηγορήσουν που προτιμούμε να κρατάμε τέτοιους κυρίους στη φυλακή. Αλλά η δικτατορία είναι αδύνατη με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε για δικτατορία, και αυτό συνίσταται στο να αντιπαλεύουμε τέτοιες φράσεις και προτεινόμενες αλλαγές. (Γέλιο). Διαρκώς, οι θέσεις μας μιλάνε για τις μάζες. Αλλά σύντροφοι, πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει "μάζες". Το Γερμανικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, οι αριστεριστές σύντροφοι, δεν χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή σωστά. Αλλά και ο σύντροφος Τερατσίνι, όλοι αυτοί που προσυπέγραψαν αυτές τις αλλαγές, δεν ξέρουν πώς πρέπει να διαβάζεται η λέξη "μάζες." 

Έχω ούτως ή άλλως μιλήσει υπερβολικά πολλή ώρα. Έτσι, θέλω να πω λίγες μόνο λέξεις για την έννοια των "μαζών." Είναι μια έννοια που αλλάζει σε σχέση με τις αλλαγές της φύσης της πάλης. Στην αρχή του αγώνα, χρειάστηκαν μόνο λίγες χιλιάδες αυθεντικά επαναστατικοί εργάτες για να δικαιολογείται η αναφορά σε "μάζες." Αν το κόμμα πετύχει να φέρει μέσα στον αγώνα όχι μόνο τα δικά του μέλη, αλλά και να ξεσηκώσει μη κομματικούς ανθρώπους, τότε βρίσκεται ήδη στο δρόμο για να κερδίσει τις μάζες. Κατά τη διάρκεια των επαναστάσεών μας υπήρχαν στιγμές όπου τις μάζες τις εκπροσωπούσαν πολλές χιλιάδες εργάτες.  Στην ιστορία του κινήματός μας και του αγώνα μας κόντρα στους Μενσεβίκους, θα βρείτε πολλά παραδείγματα όπου πολλές χιλιάδες εργατών σε μια πόλη ήταν αρκετοί για να δώσουν ξεκάθαρα μαζικό χαρακτήρα στο κίνημα. Έχεις "μάζα" όταν πολλές χιλιάδες εργάτες που δεν είναι μέλη του κόμματος, που συνήθως ζουν μια φιλισταίϊκη ζωή και σέρνονται σε μια μίζερη ύπαρξη, και που δεν ξανάκουσαν ποτέ τίποτα για πολιτική, αρχίζουν να δρουν με τρόπο επαναστατικό. Αν το κίνημα απλωθεί και οξυνθεί, σταδιακά αναπτύσσεται σε πραγματική επανάσταση. Το είδαμε το 1905 και το 1917 κατά τη διάρκεια τριών επαναστάσεων, και θα πρέπει κι εσείς να περάσετε από όλα αυτά. Όταν η επανάσταση έχει προετοιμαστεί αρκετά, η έννοια "μάζες" γίνεται διαφορετική. Οι πολλές χιλιάδες εργατών δεν συνιστούν πλέον τις μάζες. Η λέξη αρχίζει να σημαίνει κάτι άλλο. Η έννοια των "μαζών" υπόκειται σε μια αλλαγή έτσι ώστε να σημαίνει την πλειοψηφία, και όχι απλώς την πλειοψηφία των εργατών, αλλά την πλειοψηφία όλων των εκμεταλλευόμενων. Κάθε άλλη ερμηνεία είναι ανεπίτρεπτη για επαναστάστη, και κάθε άλλο νόημα της λέξης καθίσταται ακατανόητο. Είναι εφικτό ακόμα κι ένα μικρό κόμμα, το Βρετανικό ή Αμερικανικό Κόμμα για παράδειγμα, αφού μελετήσει ολοκληρωμένα την πορεία μιας πολιτικής εξέλιξης και αφού εξοικειωθεί με τη ζωή και τα έθιμα των μη κομματικών μαζών, να φέρει στο προσκήνιο, σε μια ευνοϊκή στιγμή, ένα επαναστατικό κίνημα (ο σύντροφος Ράντεκ ανέφερε την απεργία των ανθρακωρύχων ως καλό παράδειγμα). Θα έχεις μαζικό κίνημα αν ένα τέτοιο κόμμα βγει μπροστά με τα συνθήματά του μια τέτοια στιγμή και επιτύχει να κάνει εκατομμύρια εργατών να το ακολουθήσουν. Δεν θα αρνούμουν εντελώς πως μια επανάσταση μπορεί να ξεκινήσει απο ένα πολύ μικρό κόμμα και να φτάσει σε νικηφόρο αποτέλεσμα. Αλλά θα πρέπει κάποιος να γνωρίζει τις μεθόδους με τις οποίες μπορείς να κερδίσεις τις μάζες. Γιατί είναι βασική αυτή η εξονυχιστική προπαρασκευή της επανάστασης. Εδώ όμως έχεις συντρόφους που βγαίνουν μπροστά με την βεβαίωση ότι πρέπει να παρατήσουμε άμεσα την απαίτηση για "μεγάλες" μάζες.  Πρέπει να τους φέρουμε αντίρρηση. Χωρίς ολοκληρωμένη προετοιμασία δεν θα πετύχετε νίκη σε καμία χώρα. Κι ένα αρκετά μικρό κόμμα είναι αρκετό για να οδηγήσει τις μάζες. Ορισμένες φορές δεν είναι απαραίτητες οι μεγάλες οργανώσεις. 

Αλλά για να κερδίσεις πρέπει να έχεις τη συμπάθεια των μαζών. Δεν είναι πάντα ουσιώδης η απόλυτη πλειοψηφία. Αλλά αυτό που είναι ουσιώδες για να νικήσεις και για να κρατήσεις την εξουσία δεν είναι απλά η πλειοψηφία της εργατικής τάξης --χρησιμοποιώ τον όρο "εργατική τάξη" με την δυτικοευρωπαϊκή του έννοια, δηλαδή με την έννοια του βιομηχανικού προλεταριάτου-- αλλά και η πλειοψηφία του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου αγροτικού πληθυσμού.  Το σκεφτήκατε αυτό; Βρίσκουμε στην ομιλία του Τερατσίνι έστω και μια υπαινικτική αναφορά στη σκέψη αυτή; Αυτός μιλάει μόνο για "δυναμική τάση" και "μετάβαση από την παθητικότητα στην ενεργητικότητα." Αφιερώνει έστω μια λεξούλα για το ζήτημα της σίτισης; Κι όμως, οι εργάτες απαιτούν να φάνε, αν και μπορούν να ανεχτούν πολλά και να πεινάσουν, όπως είδαμε μέχρι ένα βαθμό στη Ρωσία. Πρέπει λοιπόν να φέρουμε με την δική μας πλευρά όχι απλά την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, αλλά και την πλειοψηφία του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου αγροτικού πληθυσμού. Έχετε προετοιμαστεί για αυτό; Σχεδόν πουθενά.

Πηγή : Lenin Reloaded/Traverso Rossa

Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 3ο - Στερεά Ελλάδα


Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 3ο - Στερεά Ελλάδα

Στερεά Ελλάδα


Η Στερεά Ελλάδα δεν διαφέρει ιδιαιτέρως απο την Πελοπόννησο που παρουσιάσαμε στο πρώτο μέρος. Μια περιοχή με πλούσιο ιστορικό και πολιτικό backround, με αρκετούς αστούς πρωθυπουργούς στην λίστα των πολιτικών παιδιών της (μόνο η Αιτωλοακαρνανία έχει βγάλει 8 πρωθυπουργούς, με πιο γνωστούς, τους Χαρίλαο Τρικούπη και Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα) και με ένα πολωμένο - για χρόνια - εκλογικό σώμα, ανάμεσα στα δυο κυρίαρχα αστικά κόμματα. Μάλιστα η πρωταθλήτρια του δικομματισμού για το 2009, βρίσκεται στην Στερεά Ελλάδα. Ενώ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ο δικομματισμός υποχωρούσε πανελλαδικά και για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια, κάτω από το 78%,  στην ορεινή Ευρυτανία παρέμεινε στο 88,76%. Θα μου πείτε, από το 94% του 2004, είναι και αυτό μια πρόοδος ...




Η μόνη εκλογική περιφέρεια που μπορεί να θεωρηθεί κάστρο, η οποία δηλαδή δεν έχει αλλάξει χέρια τα τελευταία 15 χρόνια, είναι ο νομός Εύβοιας, που "ανήκει" στις τελευταίες 5 εκλογικές αναμετρήσεις, στο ΠΑΣΟΚ. Δυνατό εμφανίζεται το ΠΑΣΟΚ επίσης στους πεδινούς νομούς (Αιτωλοακαρνανία, Βοιωτία) με την Νέα Δημοκρατία να κυριαρχεί συνήθως στις ορεινές περιοχές της Φωκίδας, της Φθιώτιδας, της Ευρυτανίας (αν και η τελευταία παραδόθηκε εξ'ολοκλήρου στην ακαταμάχητη γοητεία του Γιώργου Παπανδρέου με 51,2%, στις τελευταίες εκλογές) και τις κορυφές της Πίνδου.

Ακολουθούν οι χάρτες κατανομής των δήμων για τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 έως το 2007 (Κλικ για μεγένθυνση)
 
 

Η παρουσία του ΚΚΕ

Μέτρια και στην Στερεά Ελλάδα τα εκλογικά ποσοστά και η επιρροή του ΚΚΕ, με δυναμική παρουσία στην περιοχή που εκτείνεται από την Άμφισσα μέχρι την Βοιωτία και φυσικά την Βόρεια Εύβοια, ενώ αντίθετα σχεδόν ανύπαρκτο στις ιστορικές (για το Κόμμα) περιοχές της ορεινής Ναυπακτίας, Ευρυτανίας, Λιδορίκι και Φθιώτιδα. Συνολικά σε αυτήν την περιοχή, το ΚΚΕ το 2009 κατέγραψε ποσοστό 6,17% με 35.730 ψήφους.

Οι πρώην δήμοι με τα μεγαλύτερα ποσοστά για το 2009, αποτέλεσαν η Θίσβη (14,48%), οι Ωρεοί (13,12%) και η Βόνιτσα (12,16%), ενώ τον χάρτη κοκκινίζουν επίσης, η Λιβαδειά, η Δεσφίνα, ο δήμος Κηρέως στην Εύβοια με ποσοστά άνω του 10%. Αρκετές περιοχές, όπως το Αγρίνιο, η Άμφισσα, οι δήμοι της Βόρειας Έυβοιας κλπ, ξεπερνούν τον εθνικό μέσο όρο.

Αντίθετα οι δήμοι με τα χαμηλότερα ποσοστά και οι οποίοι όλοι τοποθετούνται στον νομό Ευρυτανίας, είναι τα Άγραφα (0,82%), ο Ασπροπόταμος (1,22%) και η Βίνιανη (1,42%). Ιδιαιτέρως χαμηλά ποσοστά θα συναντήσει κανείς ακόμα σε περιοχές της ορεινής Ναυπακτίας, τις παραθεριστικές ακτές της Φθιώτιδας (Μαλεσίνα κλπ) και στα Δερβενοχώρια.

Ακολουθούν οι χάρτες των ποσοστών του ΚΚΕ για τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 έως το 2007 (Κλικ για μεγένθυνση)
 
 

Προβλέψεις - εκτιμήσεις

Για τις εκλογές της 6ης Μαϊου, αναμένω για το ΚΚΕ, ιδιαίτερα αυξητικές τάσεις στην Αιτωλοακαρνανία, την Εύβοια και την Βοιωτία, αύξηση στα πλαίσια του εθνικού μέσου όρου για την Φωκίδα, ενώ χαμηλότερες αυξήσεις, κατώτερες δηλαδή του εθνικού μέσου όρου, για την Ευρυτανία και την Φθιώτιδα.
 

Σημείωση : Τρέχω λίγο τα κείμενα, διότι ο χρόνος πιέζει. Ελπίζω μέχρι το βράδυ να προλάβω και τα Ιόνια Νησιά.

Σχετικά 

Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 1ο - Πελοπόννησος
Βουλευτικές Εκλογές 2012 / Μέρος 2ο - Αττική

Τα κορίτσια της βροχής


Τα κορίτσια της βροχής

Πριν από δύο μήνες περίπου η κε του μπλοκ βρέθηκε σε μια εκδήλωση στον πολύ όμορφο χώρο της λαμπηδόνας, όπου παρακολούθησε το τρίτο ντοκιμαντέρ της αλίντας δημητρίου, που κλείνει την τριλογία της για τη συμβολή των γυναικών στους αγώνες του λαϊκού κινήματος, κατά τον εικοστό αιώνα.

Σε αυτό το ντοκιμαντέρ η αλίντα μας παρουσιάζει τις γυναίκες που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και αντιστάθηκαν στην χούντα των συνταγματαρχών και της «ελλάδος ελλήνων χριστιανών», και στέκεται κυρίως στο κεφάλαιο της οδού μπουμπουλίνας και των βασανιστηρίων της ασφάλειας. Οι πιο πολλές μαρτυρίες είναι συγκλονιστικές, γροθιά στο στομάχι του ανυποψίαστου θεατή, ακόμα και του υποψιασμένου.

Το ντοκιμαντέρ βασίζεται στη δύναμη των γυμνών αφηγήσεων. Απαλλαγμένες από κάθε είδους «καλλιτεχνικές αρετές», παρατίθενται χωρίς ανάσα και δημιουργούν μία αίσθηση «ασφυξίας» στο θεατή, πετυχαίνοντας έτσι να αποδώσουν πιστά τα συναισθήματα των γυναικών που τα έζησαν κι ένιωθαν να μην έχουν καμία διέξοδο, πέραν της λιποθυμίας.

Πολλές φορές γίνεται δύσκολο να τ’ ακούς, να τα αναπαριστάς νοερά στην οθόνη του μυαλού σου, πόσο μάλλον να τα ζεις δια ζώσης και να τα διηγείσαι. Κάποιες από τις γυναίκες που δέχτηκαν να μιλήσουν, σταμάτησαν την αφήγηση σε μερικά σημεία και τους ήταν δύσκολο να συνεχίσουν γιατί ένιωθαν πως τα ξαναζούσαν. Ή γιατί ακόμα και σήμερα, από τέτοια χρονική απόσταση, δε θέλουν να αποκαλύψουν όλες τις λεπτομέρειες, ντρέπονται να μιλήσουν δημόσια για τις ταπεινώσεις που υπέστησαν.

Μια δυσφορία που αυξάνεται απ’ τη μετέπειτα ατιμωρησία των βασανιστών, λυτρώνεται όμως απ’ την μεγαλοψυχία και την δύναμη των γυναικών, που δε στοχοποιούν προσωπικά τους βασανιστές τους, αλλά το σύστημα που επέβαλε τα βασανιστήρια –και τέτοια υπάρχουν πολλά ακόμα ανά την υφήλιο. Καθώς επίσης κι από τη βεβαιότητα ότι αν τους δινόταν η ευκαιρία, θα ξανάκαναν τα ίδια ακριβώς και θα ακολουθούσαν απαρέγκλιτα τον ίδιο δρόμο.

Κάποιες άλλες γυναίκες είχαν ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία να μιλήσουν, για να μην ταυτιστούν με το στερεότυπο για τη γενιά του πολυτεχνείου που βολεύτηκε στην αμφισβήτηση κι εξαργύρωσε τους αγώνες του παρελθόντος με μια θέση στο σύστημα εξουσίας που αντιπάλεψε. Όπως ηφωνή του πολυτεχνείου, που έγινε φερέφωνο του συστήματος.

Η αλίντα αναδεικνύει την μέθοδο των βασανιστηρίων, που παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη στον χρόνο. Η εξουσία απέναντι στο άτομο και την ιδεολογία του. Και το σώμα του, που γίνεται αγνώριστο, για να σπάσει μαζί με το φρόνημα, να το απαρνηθείς μαζί με τη συνείδηση και να καταλήξεις ένα πράγμα χωρίς υπόσταση, δίχως ταυτότητα, δικαιώματα, αξιοπρέπεια. Χωρίς αίσθηση του χρόνου και του χρόνου, απλά έρμαιο των βασανιστών σου.

Κάνει μια «ψυχολογική διατριβή» για τα όρια και τις αντοχές του ανθρώπου, τη δύναμη της ψυχής του, που την οπλίζουν τα ιδανικά και η συλλογικότητα. Φώναζα δυνατά στους φύλακες ότι δεν θα υπογράψω δήλωση, για να το ακούσουν οι σύντροφοί μου, να εκτεθώ μπροστά τους και να μην το πάρω πίσω. Να βρω δύναμη να αντέξω για να μην τους προδώσω, έλεγε μια από τις κρατούμενες που μίλησαν στη δημητρίου.

Η οποία παρεμβάλλει πλάνα με εικόνες από σύγχρονα περιστατικά καταστολής, για να δείξει ότι οι καταστάσεις που περιγράφουν στις μαρτυρίες τους οι γυναίκες, δεν είναι και τόσο μακρινές, όσο νομίζουμε. Απευθύνεται στη νέα γενιά και τον δικό της αγώνα, θέλει να αφυπνίσει συνειδήσεις, να μην αφήσει να τις σκεπάσει η λήθη. Γιατί λαός που δεν έχει ιστορική μνήμη, είναι καταδικασμένος να ζήσει τα ίδια δεινά, επαναλαμβάνοντας τα λάθη του –που ετυμολογικά έχουν την ίδια ακριβώς ρίζα με τη λήθη, που είναι ακριβώς το αντίθετο της ιστορικής α-λήθειας.

Κι αυτή είναι η αναντικατάστατη προσφορά της δουλειάς της αλίντας: η ιστορική αλήθεια. Αυτό το ντοκιμαντέρ ανασκευάζει τον διαδεδομένο μύθο ότι η χούντα ήταν ήπια και σχετικά αναίμακτη. Κι αναπληρώνει με τη δύναμη της εικόνας και της προφορικής μαρτυρίας ένα πολύ μεγάλο κενό στην καταγραφή της ιστορικής μνήμης, για τις επόμενες γενιές.

Μια προσφορά ανιδιοτελής, για μια δουλειά που έμεινε συνειδητά εκτός εμπορίου, αλλά η κόπια της μοιράζεται δωρεάν στους φορείς και τις συλλογικότητες που επιθυμούν να την προβάλλουν (πολιτικές, πολιτιστικές, συνδικαλιστικές κτλ). Κι η οποία παρά την ελάχιστη προβολή κατάφερε να κερδίσει ευρεία αναγνώριση από το κοινό κι ένα βραβείο από το φεστιβάλ θεσσαλονίκης, αν δε κάνω λάθος (τη δεύτερη φορά είχαν πάρει τα μέτρα τους και δεν πήραμε κανένα βραβείο, είπε στην εκδήλωση η αλίντα).

Ποιο είναι λοιπόν το επιμύθιο; Να μη μείνουμε στη θλίψη και το παράπονο για όσα πέρασε αυτή η γενιά αγωνιστών (τα ίδια θα έλεγαν κι αυτοί εξάλλου για την προηγούμενη γενιά της αντίστασης), αλλά το σφίξιμο να γίνει οργή που θα πιάσει το νήμα της ιστορίας και θα τροφοδοτήσει το εξεγερσιακό πνεύμα σήμερα.

Αυτά ως προς το ντοκιμαντέρ. Ας πούμε όμως δυο λόγια και για τη σημερινή εθνοσωτήριο επέτειο, επιχειρώντας να κάνουμε μια σύνδεση με το παρόν. Τις περισσότερες φορές η σύνδεση αυτή γίνεται στη βάση του συνθήματος «η χούντα δεν τελείωσε το 73’» –ούτε τέλος πάντων το 74, αλλά- συνεχίζεται με άλλες μορφές μέχρι σήμερα. Αν υπάρχει όμως κάποια, οποιαδήποτε σύνδεση, πρέπει να βγάλουμε και κάποια συμπεράσματα.

Η βασική διαφορά αυτού του τρίτου ντοκιμαντέρ με τα δύο προηγούμενα, για την αντίσταση και τον «εμφύλιο», είναι ότι εκείνα είχαν περισσότερο φως. Ο θεατής έβρισκε διέξοδο στον ηρωισμό και τον αγώνα των πρωταγωνιστριών, σε πλήρη αντίθεση με το τρίτο, που είναι σκοτεινό, σαν τα μπουντρούμια της ασφάλειας και το σκοτάδι της νύχτας που μας έπιασαν με τις πιτζάμες.

Αν το καθεστώς των συνταγματαρχών φαίνεται της πλάκας σε κάποιους, αυτό έχει να κάνει -πέρα από τη φαιδρότητα των πολιτικών του εκπροσώπων- με το επίπεδο της οργανωμένης αντίστασης που συνάντησε, πλην ελαχίστων προσωπικών εξαιρέσεων. Κι εδώ η κύρια ευθύνη δε βαραίνει τα μεμονωμένα άτομα, αλλά τους συλλογικούς φορείς που δεν οργάνωσαν την αντίσταση. Οι δράσεις και οι ενέργειες του παμ έμειναν σε πρωτόλειο επίπεδο, ενώ το πακ κατά βάση έστρωσε τον δρόμο του ανδρέα για να φτιάξει το πασοκ, και το πολυτεχνείο έγινε το άλλοθι της ανεπάρκειας πολλών οργανωμένων δυνάμεων.

Έλειψε όμως μια πρωτοπόρα δύναμη που να γίνει η ψυχή ενός λαϊκού μετώπου κατά της χούντας. Μέχρι το 68’ το κόμμα δεν είχε καν δικές του οργανώσεις βάσης, πόσο μάλλον να οργανώσει τον αντιδικτατορικό αγώνα και να συσπειρώσει ευρύτερες μάζες. Κι εδώ φάνηκε πλήρως η τραγωδία κι η χρεοκοπία του αναθεωρητισμού στο οργανωτικό, που είχε διαλύσει τις παράνομες οργανώσεις και τον αντίστοιχο μηχανισμό.

Αν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε μια ουσιαστική σύνδεση με τη σημερινή κατάσταση, είναι εγκληματική αμέλεια να πηγαίνουμε αμέριμνα, ξιπόλητοι στα αγκάθια και να μην οργανώνουμε τις μάζες που ξεσηκώνονται. Να τις αφήνουμε έκθετες στις συνέπειες του οργανωτικού χυμαδιού και στην οργανωμένη δύναμη του ταξικού εχθρού.
Κι είναι πολλαπλάσιες φορές εγκληματικό για όποιον πιστεύει πχ ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιας μορφής «χούντα» και περιμένει να την αντιμετωπίσει με άτακτα, ηρωικά μπουλούκια, που θα πάνε άκλαυτα. Η τραγωδία των βασανισθέντων εξορισθέντων θα είναι διπλή αν δε βγάλουμε τα απαραίτητα πολιτικά διδάγματα από τα λάθη, τις ήττες και την αρνητική πείρα του κινήματος.

Ένα άλλο ζήτημα είναι για τα βασανιστήρια. Κάποιοι τα βλέπουν ως κάτι εντελώς μακρινό, συνολικά για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και θεωρούν ότι σε αντίστοιχη υποθετική περίπτωση σήμερα, δε θα βρεθούν καν οι βασανιστές να τα πραγματοποιήσουν, γιατί είναι μακριά από την κουλτούρα μας.

Είναι όμως πράγματι τόσο μακρινά όσο φαίνονται; Μακριά από το κοντινό περιβάλλον μας ή τον πλανήτη γύρω μας; Δεν ανθεί η λογική του σαδιστή που τα βάζει με τους «κατώτερούς» του για να καλύψει τα δικά του υπαρξιακά κενά και να νιώσει κάποιος; Δεν υπάρχει κρατική καταστολή και αστυνομική αυθαιρεσία; Η ηθική νομιμοποίηση των σωμάτων ασφαλείας και του ρόλου τους, σε ένα κομμάτι της νεολαίας; Μήπως δεν υπάρχουν αλλοτριωμένες, αντι-κοινωνικές συνειδήσεις, που θα βρεθούν να κάνουν οτιδήποτε χωρίς συστολή; Δεν υπάρχουν «οργανωμένες πολιτοφυλακές», πρόθυμες να αναλάβουν τη βρώμικη δουλειά;

Τα βασανιστήρια πλησιάζουν ως εικόνα όσο δυναμώνει ο εκφασισμός της ελληνικής κοινωνίας –ή μάλλον του ελληνικού καπιταλισμού- ο ρατσισμός, η καταστολή κτλ. Αν δεν ανατρέψουμε αυτό το σκηνικό το βασικό ερώτημα που θα αρχίσει να μας απασχολεί είναι αν εμείς θα φανούμε δυνατοί και θα είμαστε σε θέση να (τα) αντέξουμε και να μη λυγίσουμε.

Με αφορμή την επέλαση των πολυεθνικών της "πράσινης" ανάπτυξης στη Κρήτη.


Με αφορμή την επέλαση των πολυεθνικών της "πράσινης" ανάπτυξης στη Κρήτη.


Η γαλλική EDF, θέλει να κατασκευάσει σύστημα παραγωγής- αποθήκευσης ενέργειας μέσω αιολικών και υβριδικών σταθμών που απλώνονται και στους 4 νομούς της Κρήτης. Οι υβριδικές δεξαμενές στη περιοχή μας, θα απαιτήσουν εκτός από μια έκταση 10 γηπέδων, περίπου 1,2 εκ κυβικά νερού. Ο πιο άνυδρος νομός της Ελλάδας θα φιλοξενήσει αυτή την επένδυση. Το γιατί το ξέρουν καλύτερα αυτοί που με βάση το κέρδος τους προχώρησαν στην επιλογή αφού:
  • σε μια πρόσφατα(!!!) χαραχτηρισμένη δασική περιοχή (για να μην πληρώσουν και αποζημιώσεις σε ιδιοκτήτες), 
  • βρήκαν έναν γειτονικό Δήμαρχο φουλ μνημονιακό (Δοξαστάκης Χερσονήσου) ως πυροσβέστη αντιδράσεων φανατικό υποστηρικτή του μνημονίου και διαφημιστή της εταιρείας EDF
  • και επέλεξαν αυτή η τοποθεσία που γεωφυσικά ενδείκνυται (πάνω δεξαμενή 900μ-κάτω δεξαμενη 300μ επιλέγει για την απότομη κλίση της ως ιδανική).
Η εταιρεία τάζει ανταλλάγματα στο κόσμο, αλλά παρόλα αυτά το παρελθόν της στο αποπηγάδι Χανίων έχει συνδεθεί με βία σε αυτούς που αντιδρούν. Βία κρατική και παρακρατική. Φυλακίσεις, απειλές, ψεύτικες υποσχέσεις, καταπατήσεις μέχρι και εξαφάνιση ενός δασολόγου ο οποίος είχε σφόδρα αντιδράσει και του οποίου τα ίχνη του αναζητούνται ακόμα.
Αυτή είναι η μαφία που έρχεται σήμερα να εκμεταλλευτεί, και να λεηλατήσει όλους τους ορεινούς όγκους της Κρήτης.
Δεν θα υπάρχει τόπος να σταθείς από όπου δεν θα βλέπεις ηλιακούς καθρέφτες, κολοσιαίες ανεμογεννήτριες και τεχνητές δεξαμενές υβριδικών. Το τοπίο αλλάζει, οι βιότοποι περιορίζονται ή εξαφανίζονται, δάση βοσκοτόπια ακομα και καλλιεργήσιμες εκτάσεις μετατρέπονται σε χώρους φαραωνικών εγκαταστάσεων. Θυσιαστήριο πραγματικό της φύσης, της ανθρώπινης παραγωγικής δραστηριότητας και της πολιτισμικής παράδοσης, στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Για μια ακόμα φορά οι κάτοικοι από διάφορες περιοχές της Κρήτης αποτρέψαμε την επιτροπή περιβάλλοντος, να γνωμοδοτήσει θετικά στη περιφέρεια.
 Αλλά ήταν μια νίκη πρόσκαιρη σε ένα πόλεμο που μόλις τώρα αρχίζει...

ΝΟΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ στο 41 συνεδριο της ΠΟΕΟΤΑ




ΝΟΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ στο 41 συνεδριο της ΠΟΕΟΤΑ



ΔΗΛΩΣΗ των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στο 41ο Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ
Η απόφαση των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να διαγράψουν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους 18 πρωτοβάθμιων  σωματείων, επειδή τα σωματεία αυτά έκαναν το αυτονόητο δηλαδή έδωσαν δικαίωμα ψήφου στους συμβασιούχους συναδέλφους, είναι πράξη εχθρική προς τα πρωτοβάθμια σωματεία, προς τους συμβασιούχους, προς όλους τους εργαζόμενους.


Η απόφαση αυτή συνιστά νοθεία και ανοιχτό πραξικόπημα. Νοθεύει την ψήφο και τη θέληση χιλιάδων εργαζομένων, αντικειμενικά υπηρετεί όχι τους εργαζόμενους, αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τους μηχανισμούς στην Τοπική Διοίκηση και την κυβέρνηση.
Η ουσία των διαγραφών των αντιπροσώπων έχει να κάνει με τις γενικότερες εξελίξεις και κυρίως με αυτές στην Τοπική Διοίκηση. Κυβέρνηση, επιχειρηματικοί όμιλοι και συνδικαλιστικές ηγεσίες, που τους υπηρετούν δεν θέλουν πολλά-πολλά μπερδέματα στα πόδια τους.
Διαγράφουν ότι τους ενοχλεί, ότι τους μπαίνει εμπόδιο. Διαιρούν τους εργαζόμενους, υπονομεύουν την ενότητα της εργατικής τάξης.
Δηλώνουμε καθαρά:
Σε μια συνδικαλιστική ηγεσία που μεθοδεύει τη νοθεία, τα πραξικοπήματα, που πετάει έξω σωματεία και συμβασιούχους , που στηρίζει «καλλικρατικά  εργαλεία» και αντιλαϊκές πολιτικές, που μισεί τα ταξικά σωματεία και όσα δεν υποκλίνονται στη λογική της συναίνεσης, ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΟΡΦΩΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.
Στον πόλεμο που έχουν κηρύξει θα απαντήσουμε με ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, θα απαντήσουμε με πόλεμο. Έχουμε τη δύναμη.






Δηλώνουμε λοιπόν:
Αφού ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ προχώρησαν σ’ αυτό το πραξικόπημα, ΑΠΟΧΩΡΟΥΜΕ από το συνέδριο ΟΡΙΣΤΙΚΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ και ΔΕΝ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ 


ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ούτε για το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ούτε για το Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ.
Ποτέ δεν προσκυνήσαμε σε καρέκλες και οφίτσια.
Ποτέ δεν βάλαμε πάνω από τις αξίες της εργατικής τάξης θεσούλες και αξιώματα.
Συνάδελφοι – συναδέλφισσες,
Η μάχη θα κριθεί στους δρόμους του αγώνα, στα πρωτοβάθμια σωματεία. 
                            Το λόγο έχουν τα πρωτοβάθμια σωματεία.
Καλούμε κάθε τίμιο συνάδελφο, σύνεδρο που δεν συμφωνεί με τα δρώμενα και τα πεπραγμένα της ΠΟΕ-ΟΤΑ, με τον υποταγμένο συνδικαλισμό ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.
Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη.

Συνταγή προεκλογικού δελτίου ειδήσεων


Συνταγή προεκλογικού δελτίου ειδήσεων


Το παρόν ποστ, μπορεί να χρησιμεύσει και σαν οδηγός αρχάριου διευθυντή ειδήσεων, αν προσγειωθεί σε ένα έλληνικό κανάλι σήμερα. Προεκλογική εσάνς, και κρατική πυγμή (ανατριχιάσαμε), αναδύονται στην περίπου μία ώρα που κρατάει το δελτίο.
  1. Μεγάλες δόσεις ξενοφοβίας.  Ξαφνικά τα κανάλια θυμηθήκανε το πρόβλημα των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος, ότι το υπερτονίζουν για να καλυφθούν τα προβλήματα, που έχει φέρει η ύφεση και η ανεργία. Ε λογικό. Βαρεθήκαμε να αναλύουμε το μνημόνιο, και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Τί τρόικες, ΕΚΤ και οίκοι αξιολόγησης. Εδώ είναι ο εχθρός. Ορατός. Μπροστά μας. Φαίνεται, ξεχωρίζει, βρωμάει. Ο μαυριδερός μετανάστης. Για όλα αυτός φταίει.
  2. Μεγάλες δόσεις περιπτώσεων διαφθοράς στο δημόσιο. Τα πάντα για να πειστεί το πόπολο, ότι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι του ρουφάνε το αίμα με το καλαμάκι. Και ότι οι ψεύτικοι τυφλοί αδειάσαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Τί είπατε; Ομόλογα; Μα για αυτά βγήκε απόφαση κυρία μου, δεν φταίει κανένας.
  3. Στα παραπάνω φυσικά, λόγω και του προεκλογικού κλίματος, πρέπει να αντιπαραβάλλουμε τησκληρή αντιμετώπιση από το κράτος. Προεκλογικό κλίμα, όπως λέω και στον τίτλο. Η κυβέρνηση, με τη στιβαρή καθοδήγηση της τρόικας, θα αλλάξει τα παλιά και θα βάλει τα καινούρια. Οι μετανάστες στα μαντριά τους – να δούμε αν θα τολμούν τώρα να ερχονται και άλλοι – μετά οι άστεγοι, οι τοξικομανείς και πάει λέγοντας. Η διαφθορά στο δημόσιο θα παταχθεί πάραυτα. Με τον εξής πολύ απλό τρόπο. Πλήρης κατεδάφιση του δημόσιου τομέα. Γιατί άμα δεν υπάρχουν επιδόματα, δεν θα μπορεί και κανένας να τα παίρνει παράνομα. Σωστός; Γενικά οτιδήποτε για να μας πείσουν ότι τους έχουμε ακόμα ανάγκη, ενώ κατεδαφίζουν τα πράγματα, που πραγματικά είχαμε ανάγκη από αυτούς.
  4. Επιβάλλεται αισιοδοξία. Αναγγέλεται αναπτυξιακός πυλώνας του μνημονίου. Πώς και τί λίγο δύσκολο, να σας πούμε. Πάντως όλοι το ζητάνε, δεν μπορεί κάποια στιγμή θα έρθει και η ανάπτυξη. Επίσης η Ελλάδα μπορεί. Διάφορες ειδησούλες από παραδείγματα νεανικής επιχειρηματικότητας, που πέτυχε, πρώην Αθηναίους που γυρίζουν στα χωριά τους, και κάνουν τραχανά και τον πουλάνε, τέτοια πράγματα, ελπιδοφόρα, πιασάρικα. Και ο ελληνισμός του εξωτερικού μαζί μας ε; Εδώ κοτζάμ διαφήμιση στην Times Square  της Νέας Υόρκης, πληρώσαν από τη τσέπη τους οι άνθρωποι. Μην είστε αχάριστοι πια.
  5. Βλακειούλες γύρω από τα εσωκομματικά. Ξέρουν, ότι δεν νοιάζεται κανείς πια, αλλά τα βάζουν από κεκτημένη ταχύτητα.
  6. Αθλητικά και φυσικά το απαραίτητο lifestyle. Γιατί μπορεί καράβια να χάνονται, αλλά άμα δεν μάθω, την καινούρια ανακοίνωση σιωπής της Lady Gaga, πώς θα πάει καλά το βράδυ;
Για όλα τα παραπάνω, συνίσταται μια αεροπορική σακούλα εμετού, δίπλα από το κάθισμα, από το οποίο παρακολουθείτε το χαζοκούτι. Αλλά εντάξει θα είσαστε. Για αν παρακολουθείτε ακόμα, σημαίνει έχετε μεγάλο απόθεμα μαζοχισμού .


Πηγη

Τώρα ήρθαν για μένα.......


Τώρα ήρθαν για μένα.......



 Πρώτα ήρθαν για τους μετανάστες…. τους χτύπησαν , τους μαχαίρωσαν ,τους εξεφτέλισαν…. είπαν οτι η πατρίδα μας είναι ιερή και οι μετανάστες την μολύνουν . Οτι καταστρέφουν την εικόνα μας, αλειώνουν την παράδοση και την θρησκεία .Είπαν οτι κουβαλούν αρρώστιες, πουλάν ναρκωτικά και καταστρέφουν την οικονομία….. είπαν οτι μας πήραν τις δουλειές…..

….αλλα δεν μίλησα , γιατι δεν ήμουν μετανάστης .Εγώ γεννήθηκα εδώ, αυτοί μπουκάρανε στην πατρίδα μου. Μου είπαν ότι όλα τα προβλήματα ξεκινουν απο τους “ξένους” … και το δέχθηκα…

 Μετά ήρθαν για τους αριστερούς και τους αναρχικούς…. Επιτέθηκαν στα στέκια,σε καταλήψεις …. χτύπησαν αλληλέγγυους ,χάραξαν δασκάλους,. Συνεργάστηκαν με τα Ματ σε πορείες εναντίων αναρχικών…..

…αλλα δεν μίλησα. Τα “άκρα” συγκρούονται πάντα και η “βία” των αναρχικών-κουκουλοφόρων επρεπε επιτέλους να σταματήσει .Πρέπει να σταματήσουν να καίνε την χώρα καθε τρείς και λίγο…..
  
 Μετά ήρθαν για τους ομοφυλόφιλους…. τους επιτέθηκαν ,τους πρόσβαλαν….
…ούτε τότε μίλησα. Πως επιτρέπουν αυτα τα καραγκιοζιλίκια στην Αθήνα; Ποιος θα προστατεύσει τα παιδιά μας;;;

 Μετα ήρθαν για τους συνδικαλιστές.Και πήραν το μέρος των “επενδυτών”
…αλλα ούτε τότε μίλησα. Είχα ακούσει στην tv για τους συνδικαλιστές. Σέρνουν τον κόσμο στις απεργίες και καταστρέφουν την οικονομία…. κλεινουν το κεντρο καθε τρεις και λίγο,τα μαγαζιά,το μετρό σαν να τους ανήκει η πόλη…..

 Μετά ζήτησαν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και χτύπησαν φοιτητες…

…αλλα δεν μίλησα γιατι δεν ημουν φοιτητής. Δεν χρειαζόμαστε άσυλο να κρύβεται ο καθε αναρχικός και να φτιάχνει μολότωφ……

Τώρα ήρθαν για μένα….. Μου πήραν τα πάντα και δεν έχω που να πάω.Θέλω να φωνάξω,αλλα δεν είναι κανείς εδω να μ’ακούσει. Αλληλεγγύη απο κανέναν…. βγήκα στον δρόμο και με χτυπάν, ζητω βοήθεια και με διώχνουν…. Η πολιτεία με στέλνει σε κεντρο φιλοξενίας “άστεγων- τοξικομανών- ανέργων”….

…και δεν είναι κανείς εδώ να φωνάξει για μένα.!!!!

«Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, και εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα.Μετά ήρθαν για μένα, αλλά μέχρι τότε δεν είχε μείνει πια κανείς να μιλήσει για μένα..»

Martin Niemoller

Διασκευάζει ο Μανικάκος.….


Πηγή: seisaxthia


Πάμε σαν άλλοτε...




Ο ηθοποιός και τραγουδιστής  Ernst Busch (1800-1980) ήταν ενταγμένος σε όλη του ζωή στο Κομμουνιστικό κίνημα. Συνθέτης και ερμηνευτής πολιτικών τραγουδιών, εμφανίστηκε στο Βερολίνο σε παραγωγές του Brecht. Δραπέτευσε το 1933 απο τη Γερμανία κυνηγημένος απο την Γκεστάπο. Το 1937 υπηρέτησε στις Διεθνείς Ταξιαρχίες στην Ισπανία στον πόλεμο ενάντια στον φασισμό. Τα τραγούδια του ακουγόντουσαν απο το "Radio Barcelona" που έλενγχαν οι αντιφασιστικές δυνάμεις. Μετά την ήττα στην Ισπανία διέφυγε στο Βέλγιο και εκεί τον συνέλαβαν οι ναζί και τον έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Επέζησε μέχρι την απελευθέρωση του απο τον Σοβιετικό στρατό. Εγκαταστάθηκε στο Ανατολικό Βερολίνο και δούλεψε ξανά με τον Brecht. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν απο τις γνωστές φυσιογνωμίες στο χώρο της τέχνης στην Ανατολική Γερμανία ηχογραφώντας τραγούδια για τους εργάτες και πάιζοντας σε έργα του Brecht με την ερμηνεία του στον Γαλιλαίο να μένει στην ιστορία.



Υ.Γ Έτσι για να θυμόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει και άλλη τέχνη και καλλιτεχνική δημιουργία, σήμερα που οι διάφοροι Χαικάληδες (Ανεξάρτητοι Έλληνες) , Χαραλαμπίδηδες (ΝΔ) και πολλοί άλλοι δίνουν καλλιτεχνικά ένσημα στα δεξιά και ακροδεξιά ρεύματα.

Ντοκουμέντο της Λευκής Τρομοκρατίας


Ντοκουμέντο της Λευκής Τρομοκρατίας

Σε προηγούμενο άρθρο μας κάναμε ξανά λόγο για την σπανιότητα των στοιχείων γύρω από την περίοδο της λευκής τρομοκρατίας και ειδικά στοιχεία τέτοια που να παρουσιάζουν θύτες και θύματα και να ταυτοποιούν ιστορικά γεγονότα. Εδώ θα σας παρουσιάσουμε ακόμα ένα συνταρακτικό ιστορικό ντοκουμέντο από το την " Ιστορία του Εμφυλίου πολέμου" του Γιώργου Μωραίτη.


Η φωτογραφία έχει τραβηχθεί στο Βέρμιο το 1948. Εικονίζεται κλιμάκιο 8 παρακρατικών ΜΑΥ που έχουν εκτελέσει δύο αντάρτες παρουσία ενός χωροφύλακα. Πρόκειται για την δολοφονία του Τάσου Χριστοδουλάκη και του Γιώργου Ρωμανόπουλου από τον Άγιο Χριστόφορο Πτολεμαΐδας που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ σε μπλόκο χωροφυλακής και παρακρατικών μαζί με ακόμα 28 συντρόφους τους. Η παρουσία χωροφύλακα ( με το πηλήκιο) επιβεβαιώνει την σχέση κράτους και παρακράτους αφού ο νόμος όριζε την προσαγωγή τους σε δίκη από έκτακτο στρατοδικείο. Τέλος, εάν ο αναγνώσεις συγκεντρώσει την προσοχή του θα εντοπίσει ένα 2 στο χέρι του παρακρατικού που στέκεται δεξιά του χωροφύλακα. Ο αριθμός έχει γραφεί επάνω στην φωτογραφία πιθανότατα για να ταυτοποιήσει ένα γνωστό πρόσωπο ή και τον ίδιο τον κάτοχό της. 

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ΚΑΙ ΤΑ «ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ» ΤΟΥΣ


ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ΚΑΙ ΤΑ «ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ» ΤΟΥΣ
Να τσακιστούν στην κάλπη γιατί ετοιμάζουν χάος για το λαό

Πίσω από τις κοκορομαχίες κρύβεται η συμφωνία τους στα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο και ετοιμάζονται να φέρουν στη Βουλή τον Ιούνη




Μόνο με πανίσχυρο ΚΚΕ και κυριολεκτικά τσακισμένα τα κόμματα της ΕΕ και της τρόικας, ο λαός μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες
Κ
αθώς βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαγκωνίζονται μεταξύ τους για επιμέρους πλευρές της πολιτικής που συνυπηρετούν από κοινού με την τρόικα, προκειμένου να πείσουν ότι διαφοροποιούνται τάχα και ότι για το λαό έχει διαφορά αν είναι ο ένας ή ο άλλος που θα έχει το πάνω χέρι στη συγκυβέρνηση, την οποία έχουν ήδη συμφωνήσει για μετά τις εκλογές.




Η πραγματικότητα τους διαψεύδει. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όχι μόνο ψήφισαν από κοινού περισσότερα από τα 2/3 των μέτρων που περιλαμβάνονταν στο 1ο μνημόνιο (το οποίο κατά τα άλλα η ΝΔ δημαγωγεί ότι καταψήφισε), όχι μόνο συγκυβέρνησαν, όταν αυτό επέβαλε το γενικό συμφέρον της πλουτοκρατίας και η ανάγκη να χτυπηθεί πιο αποτελεσματικά το εργατικό λαϊκό κίνημα, αλλά επιπλέον έχουν δεσμευτεί για τα βάρβαρα μέτρα που θα εφαρμόσουν αμέσως μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το ποιος και με ποιους θα πρωταγωνιστήσει στο σχηματισμό αστικής κυβέρνησης.


Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τα κόμματα που είτε δηλώνουν πίστη στις συμφωνίες με την τρόικα (ΔΗΜΑΡ, ΛΑ.Ο.Σ.), είτε βγάζουν υποκριτικές κραυγές περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του μνημονίου (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος, Κατσέλη - Καστανίδης), που απαγορεύεται ρητά από τη δανειακή σύμβαση. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές θα κληθεί να πάρει άμεσα νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 12 έως 15 δισ. ευρώ, για την περίοδο 2013-2014.


Αυτό προβλέπει ρητά το μνημόνιο, εξειδικεύοντας μάλιστα μέχρι κεραίας τα μέτρα και τα χρονοδιαγράμματα. Τις νέες αντιδραστικές ανατροπές επεξεργάζεται ήδη το οικονομικό επιτελείο της συγκυβέρνησης, προκειμένου να είναι «έτοιμα» για την επόμενη κυβέρνηση καιθα περιληφθούν στην επικαιροποίηση της Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ), η οποία θα κατατεθεί στη Βουλή με τη μορφή νομοσχεδίου το Μάη.


Με δεδομένα τα παραπάνω, κανένας εργαζόμενος, κανένας λαϊκός άνθρωπος δεν μπορεί να πει «δεν ήξερα», πηγαίνοντας προς την κάλπη. Η ατομική ευθύνη είναι μεγάλη και θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό αν την επόμενη των εκλογών θα έχουν μπει οι βάσεις για να κάνει το κίνημα ένα βήμα μπρος για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής, την αποσταθεροποίηση και την ανατροπή της ή αν τα κόμματα της ΕΕ και της τρόικας θα έχουν κερδίσει πολύτιμο έδαφος στον πόλεμο που κλιμακώνουν ενάντια στο λαό.


Προϋπόθεση για να γίνει το πρώτο και να αποτραπεί το δεύτερο είναι να πατώσουν στην κυριολεξία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να μην ξοδευτεί το βόλι της ψήφου σε κόμματα που είτε στηρίζουν, είτε δεν αμφισβητούν την ΕΕ και τη βάρβαρη πολιτική της, να βγει πανίσχυρο το ΚΚΕ. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει παρακάτω τα μέτρα που θα κληθεί να πάρει η νέα κυβέρνηση τον Ιούνη και στα οποία έχουν ήδη συμφωνήσει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με το μνημόνιο. Επίσης, μια κωδικοποίηση των βασικών μέτρων που ψήφισαν από κοινού, το επτάμηνο της συγκυβέρνησης, μέχρι τις επικείμενες εκλογές.
***


Α)
 ΝΕΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ




Η επίθεση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα θα ενταθεί αμέσως μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα φτιάξουν οι αστοί. Συνυπογράφοντας το μνημόνιο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δεσμευτεί ρητά ότι μετά τη μείωση των μισθών την τριετία 2009-2011, μετά τη μείωση των κατώτερων μισθών κατά 22% και 32% για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών και το χτύπημα των κλαδικών συμβάσεων, που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για ατομικές συμβάσεις σε μαζική κλίμακα, έρχεται τώρα νέα ισοπέδωση στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ).


Συγκεκριμένα, στο μνημόνιο προβλέπεται ότι:


-- «Αν χρειαστεί θα λάβουμε πρόσθετα διορθωτικά μέτρα για να διευκολυνθεί η συλλογική διαπραγμάτευση ώστε να διασφαλιστεί η ευκαμψία μισθών (...) Εάν μέχρι το τέλος του 2012 τα αποτελέσματα στην αγορά δεν έχουν αποτέλεσμα, θα εξετάσουμε την περίπτωση πιο άμεσων παρεμβάσεων». Στόχος είναι η οριστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αντικατάστασή τους καθολικά από επιχειρησιακές και ατομικές. Επίσης, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού.


-- «Μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους θα συντάξουμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την λεπτομερή αναμόρφωση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας έως το τέλος Ιουλίου 2012. Αυτό θα ευθυγραμμίσει το πλαίσιο του κατώτατου μισθού της Ελλάδας με αυτό συγκρίσιμων κρατών (Πορτογαλία, Τουρκία, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη)». Μάλιστα, όπως υπογραμμίζεται στο μνημόνιο, «η πρόταση θα στοχεύει στην αντικατάσταση του ύψους των μισθών που ορίζονται στην ΕΓΣΣΕ με ελάχιστο ύψος μισθού νομοθετημένο από την κυβέρνηση σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρου»ς.


Ετσι, μέσα στο καλοκαίρι, κυβέρνηση - τρόικα - «κοινωνικοί εταίροι» θα διαμορφώσουν έναν «ελάχιστο μισθό» που θα ευθυγραμμίζει την Ελλάδα με χώρες όπως η Πορτογαλία, η Τουρκία, η Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη και που πλέον «θα επιτρέψει να εκπληρώσει τη βασική του λειτουργία», που, σύμφωνα με το νέο στόχο, πρέπει να είναι «η διασφάλιση ενός ενιαίου δικτύου ασφαλείας για όλους τους υπαλλήλους»! Ο κατώτερος μισθός μετατρέπεται σε «ελάχιστο δίχτυ» που θα πνίξει όλη την εργατική τάξη και θα είναι συγκρίσιμος με τις γειτονικές μας χώρες.


Τους σχεδιασμούς των κομμάτων της πλουτοκρατίας παρουσίασε ο πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης Λ. Παπαδήμος, ο οποίος είπε την Παρασκευή στη Βουλή για τις μειώσεις στους μισθούς: «Είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει ν' αποφασίσει η επόμενη κυβέρνηση και η ελληνική Βουλή, λαμβάνοντας υπ' όψιν τα τελευταία στοιχεία και τις προοπτικές της οικονομίας, όπως θα διαμορφωθούν με βάση τις εξελίξεις. Το ανέφερα ως επιδίωξη. Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει δέσμευση (σ.σ. ότι δε θα μειωθούν κι άλλο οι μισθοί) ανεξάρτητα από τις εξελίξεις και τις προοπτικές».


Σε άλλη συνέντευξή του σε ιταλική εφημερίδα, ήταν πιο ωμός, λέγοντας ότι με τα αντεργατικά μέτρα που έχουν ληφθεί τα δυο τελευταία χρόνια «έχει ανακτηθεί το 50% της ανταγωνιστικότητας με βάση την αντίστοιχη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας» και πρόσθεσε: «Η Ελλάδα θα έχει ανακτήσει στο τέλος του 2013 το 100% της ανταγωνιστικότητάς της που έχασε κατά την προηγούμενη δεκαετία μετά την είσοδο στην Ευρωζώνη».


Η «ανάκτηση» του υπόλοιπου 50% της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, που ευαγγελίζεται ο Λ. Παπαδήμος, περνάει μέσα από τη νέα μείωση μισθών και ημερομισθίων, στα επίπεδα των αποδοχών των εργαζομένων Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Κροατίας, Εσθονίας, που συζητάει ήδη η συγκυβέρνηση με τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και της ΕΕ.


Οι ομολογίες Παπαδήμου έρχονται σε συνέχεια προηγούμενων που είχαν παρουσιάσει τα κοράκια του ΔΝΤ και της ΕΕ. Η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου έλεγε: «Σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό άλλων ευρωπαϊκών χωρών, στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερος κατά 50% από τον κατώτατο μισθό της Πορτογαλίας, 17% από τον κατώτατο μισθό της Ισπανίας και πολλαπλάσιος από τον κατώτατο μισθό της Κροατίας». Το ΔΝΤ μάλιστα στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία είχε ζητήσει οι μισθοί στην Ελλάδα να κυμανθούν στο ύψος «των μισθών της Αιγύπτου και της Ρουμανίας»!


Στο ίδιος μήκος κύματος, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα Ματίας Μος, παρουσιάζοντας πρόσφατα στις Βρυξέλλες την έκθεση της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία, ζήτησε παραπέρα μείωση των μισθών, ισχυριζόμενος ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από τη μείωση του κόστους εργασίας».


Β)
 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ




Οι διακηρύξεις του Ευ. Βενιζέλου και του Αν. Σαμαρά ότι «δεν θα προχωρήσουν σε οριζόντιες περικοπές μισθών» στο δημόσιο τομέα μετά τις εκλογές αποτελούν τεράστιο ψέμα. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν νομοθετήσει βάσει του μνημονίου ότι:


--«Μέχρι τον Ιούνιο του 2012, η κυβέρνηση θα θεσπίσει νομοθετικά μια μείωση κατά μέσο όρο 10% στα αυτοαποκαλούμενα "ειδικά μισθολόγια" του δημόσιου τομέα». Οι μειώσεις των μισθών για τα «ειδικά μισθολόγια» θα κυμανθούν από 10% μέχρι και 40% και αφορούν πλήθος εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.


--«Εχουμε δεσμευτεί να πετύχουμε το δημοσιονομικό μας στόχο και είμαστε έτοιμοι να λάβουμε διορθωτικά μέτρα στην περίπτωση υποαπόδοσης. Τα διορθωτικά μέτρα αν κριθούν αναγκαία θα περιλαμβάνουν πρόσθετες στοχευμένες μειώσεις στο μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα». Ουσιαστικά προαναγγέλλουν νέες οριζόντιες περικοπές για όλους τους μισθούς του δημοσίου τομέα.


Γ)
 ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΨΑΛΙΔΙ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ




-- Σύμφωνα με το μνημόνιο, μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η κυβέρνηση θα προχωρήσει «σε αναθεώρηση των προγραμμάτων δημόσιας δαπάνης που θα επικεντρωθεί σε συντάξεις και κοινωνικές μεταβιβάσεις».


Επί της ουσίας, τα κόμματα του κεφαλαίου ετοιμάζονται να ξανανοίξουν το Ασφαλιστικό και να προωθήσουν τις επιπλέον προαποφασισμένες ανατροπές σε συντάξεις και όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ηδη, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει σχέδιο για μείωση και των κύριων συντάξεων του ΙΚΑ από τον προσεχή Σεπτέμβρη κατά 10% για να καλυφθεί η «τρύπα» που θα δημιουργήσει σε ετήσια βάση η απαλλαγή των επιχειρήσεων. Μέσα από την προσχεδιασμένη και μακριά αλυσίδα των ανατροπών, οδηγούμαστε σε συντάξεις προνοιακού επιπέδου. Ετσι αποκαλύπτεται και η σκοπιμότητα της νομοθέτησης από το ΠΑΣΟΚ το 2010 της «βασικής σύνταξης» στο ύψος των 360 ευρώ, ως το μοναδικό επίπεδο που μπορεί να εγγυηθεί το καπιταλιστικό κράτος.


-- Βάσει του μνημονίου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δεσμευτεί για την καθιέρωση «ατομικής σύνταξης» για τα επικουρικά ταμεία. Συγκεκριμένα στο μνημόνιο έχει νομοθετηθεί ότι: «Η ατομική σύνταξη θα υπολογίζεται με βάση ένα θεωρητικό ποσοστό απόδοσης, το οποίο σχετίζεται με το ρυθμό της αύξησης του μισθολογικού κόστους των ασφαλισμένων, έναν παράγοντα αειφορίας, ο οποίος αναπροσαρμόζει τις παροχές, ώστε να εξαλείφει αμέσως τυχόν μελλοντικές ανισορροπίες, αν αυτές προκύψουν».


Ουσιαστικά το ποσό της σύνταξης είναι ακαθόριστο και ατομικό και ορίζεται από τα δημογραφικά δεδομένα, το ατομικό ποσό συσσώρευσης εισφορών με επιτόκιο που καθορίζεται ανάλογα με τη μεταβολή του μισθού των εργαζομένων, το επιτόκιο προεξόφλησης, αλλά και τη μεταβιβασιμότητα της σύνταξης.


Στην πραγματικότητα, δε δίνεται η παραμικρή διαβεβαίωση και εξασφάλιση του ποσού της σύνταξης και σε κάθε περίπτωση ο εκάστοτε υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης θα μπορεί να αναπροσαρμόζει σε ετήσια βάση τη σύνταξη με μοναδικό κριτήριο όχι τις ανάγκες των συνταξιούχων, αλλά να μην προκύπτουν ελλείμματα στο νέο Ταμείο. Με δυο λόγια, η επικουρική σύνταξη εάν δίνεται, θα καθορίζεται με πολιτική απόφαση και χωρίς το κράτος των καπιταλιστών να δίνει ούτε ένα ευρώ.


-- Στο μνημόνιο γράφεται ακόμα: «Η κυβέρνηση εντοπίζει τα ταμεία στα οποία τα εφάπαξ ποσά που καταβλήθηκαν κατά τη συνταξιοδότηση δεν είναι εναρμονισμένα με τις εισφορές που καταβλήθηκαν και αναπροσαρμόζει τις πληρωμές». Αμέσως μετά τις εκλογές η κυβέρνηση θα επιβάλει μεγάλο «μαχαίρι» στα εφάπαξ των Ταμείων με περικοπές που θα φτάνουν μέχρι και 50%.


-- Για δραματικές περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα έχουν δεσμευτεί επίσης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μέσω του μνημονίου: «Θα συνεχίσουμε την μεταρρύθμιση των προγραμμάτων κοινωνικών επιδομάτων (...) με σκοπό τον καθορισμό επιπρόσθετων μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ που θα ληφθούν την περίοδο 2013-2015. Η αξιολόγηση, η οποία θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Ιουνίου 2012, θα εντοπίσει προγράμματα τα οποία θα πρέπει να διακοπούν».


Πρόκειται κυριολεκτικά για σφαγή αφού οι περικοπές θα περάσουν τα 2 δισ. ευρώ. Το ΔΝΤ, με την πρόσφατη έκθεσή του μάλιστα, ζητά επιπλέον περικοπές ύψους 1-2% του ΑΕΠ (2,1-4,2 δισ. ευρώ) στο συγκεκριμένο κομμάτι των κοινωνικών επιδομάτων και την αντικατάσταση των δεκάδων επιδομάτων από ένα το οποίο θα δίνεται με βάση το εισόδημα και το οποίο θα έχει στόχο το φτωχότερο 20% του πληθυσμού.


Δ)
 ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ




Με στόχο την «εξοικονόμηση» πάνω από 2 δισ. ευρώ από τη λεγόμενη επισκόπηση δαπανών της γενικής κυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ετοιμάζουν πογκρόμ απολύσεων και κλείσιμο υπηρεσιών στο δημόσιο τομέα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Βάσει του μνημονίου, έχουν δεσμευτεί για:


-- Την απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2012. Οπως χαρακτηριστικά καταγράφεται στο μνημόνιο: «Παραμένουμε πιστοί στη δέσμευσή μας να μειώσουμε την απασχόληση στη γενική κυβέρνηση κατά τουλάχιστον 150.000 την περίοδο 2011-2015. (...) Εως το τέλος του 2012 δεσμευόμαστε να πετύχουμε 15.000 υποχρεωτικές αποχωρήσεις» (σελ. 412-413).


-- «Μέχρι το τέλος Ιουνίου 2012, θα ολοκληρώσουμε ένα σχέδιο για την αναδιάρθρωση των κρατικών λειτουργιών και θα επιτύχουμε εξοικονόμησης τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ για την περίοδο 2013-2015. Εμφαση θα δοθεί στο κλείσιμο και τη μείωση του μεγέθους των φορέων της γενικής κυβέρνησης, στον εντοπισμό ευκαιριών για ανάθεση εργασιών σε τρίτους, στον εντοπισμό πλεονάζοντος προσωπικού και στην αναδιάρθρωση τόσο της κεντρικής όσο και της τοπικής διοίκησης». Ετοιμάζονται να κόψουν από περιφέρειες, δήμους (και με απολύσεις προσωπικού) και υπηρεσίες του δημοσίου τομέα πάνω από 2 δισ. ευρώ.


Ε)
 ΝΕΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ




Στο στόχαστρο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μπαίνει η νέα μείωση των φαρμακευτικών δαπανών και των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την Υγεία του λαού. Βάσει του μνημονίου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν δεσμευτεί:


-- «Μέχρι τον Ιούνη του 2012 να υπάρξει περαιτέρω εξορθολογισμός της λειτουργικής δαπάνης των νοσοκομείων». Ουσιαστικά τα κόμματα της πλουτοκρατίας προετοιμάζουν την ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας.


-- «Η κυβέρνηση εντείνει τα μέτρα για την επίτευξη οικονομιών κατά την αγορά εξωνοσοκομειακών φαρμάκων, περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ κατά το 2012, σε σύγκριση με το 2011». Οι περικοπές στο φάρμακο, με βάση τους στόχους του μνημονίου θα φτάσουν το ύψος του 1% του ΑΕΠ, περίπου 2,1 δισ. ευρώ μέχρι το 2014.


Σ
Τ) ΝΕΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΙ




Μέχρι τις αρχές του 2013, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν δεσμευτεί να προωθήσουν:


-- Νέες αυξήσεις - φωτιά στα εισιτήρια όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς και νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων σ' αυτά. «Τα τιμολόγια του ΟΑΣΑ, του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα αυξηθούν τουλάχιστον 25%, ενώ τα επιχειρησιακά τους σχέδια θα επικαιροποιηθούν καταλλήλως», τονίζεται ρητά στο μνημόνιο.


-- Νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, το αργότερο ως τον Ιούνη του 2013.


-- «Μέχρι τον Ιούνιο του 2012 η κυβέρνηση θα αναθεωρήσει τις αντικειμενικές αξίες της ακίνητης περιουσίας για να τις ευθυγραμμίσει σε μεγαλύτερο βαθμό προς τις τιμές της αγοράς».


-- Πλήρης κατάργηση των φοροαπαλλαγών, που σημαίνει νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.


-- Αυξήσεις συντελεστών ΦΠΑ σε φάρμακα, τρόφιμα ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο κ.ά.


-- Αλλαγές στις φορολογικές κλίμακες εισοδήματος, που θα επιβαρύνουν κι άλλο τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.


-- Ενιαίο φόρο για τα ακίνητα, που θα εκτινάξει τη ληστεία απέναντι στη μικρή περιουσία.


-- Εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης με το κίνησης (για είσπραξη 1,5 δισ. ευρώ), που θα βάλει κυριολεκτικά «φωτιά» στην τιμή του πρώτου.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

TOP READ