8 Απρ 2012

Εξαφάνισαν το τρίτο κόμμα στην βουλή από τα τηλεοπτικά πάνελ ! Ο αποκλεισμός του Κ.Κ.Ε πρόσθετο κριτήριο ψήφου.


Εξαφάνισαν το τρίτο κόμμα στην βουλή από τα τηλεοπτικά πάνελ ! Ο αποκλεισμός του Κ.Κ.Ε πρόσθετο κριτήριο ψήφου.
Ο αποκλεισμός του Κ.Κ.Ε πρόσθετο κριτήριο ψήφου. 







 Ποια θα είναι η μεταχείριση του ΚΚΕ από τα αστικά ΜΜΕ την προεκλογική περίοδο έχει ήδη διαφανεί με προκλητικό τρόπο. Στο διάστημα από 2 έως 6 Απρίλη, δηλαδή σε διάστημα μόλις πέντε ημερών, στα τηλεοπτικά πάνελ συνολικά των TV συμμετείχαν 147 εκπρόσωποι κομμάτων. Από αυτές το μερίδιο του ΚΚΕ ήταν μόλις ένας εκπρόσωπος!! 
Καθένας καταλαβαίνει τη γενική κατεύθυνση που έχει δοθεί στα ΜΜΕ: Κόψτε το ΚΚΕ! 
Το γιατί, επίσης είναι γνωστό. Κανενός άλλου κόμματος δεν ενοχλεί η πολιτική του.


Αντίθετα, είναι χρήσιμη στη συγκυβέρνηση και γενικότερα στην αστική τάξη η παρουσία σωρού κομμάτων που η πολιτική τους κινείται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. 
Βολεύουν οι μπουρδολογίες για «κρίση χρέους», για «αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου», για τη «διαφθορά του πολιτικού συστήματος που έφερε την κρίση» και πολλές άλλες. Την ίδια στιγμή πρέπει να μην ακούγεται η αλήθεια, ότι πρόκειται για κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, ότι φιλολαϊκή διέξοδος για το λαό δεν υπάρχει χωρίς την ανατροπή του, ότι χρειάζεται λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ με μονομερή διαγραφή του χρέους.


Τις θέσεις και την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ φοβούνται το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων και οι επιχειρηματίες - καναλάρχες. 
Ματαιοπονούν. Οι θέσεις του ΚΚΕ θα φτάσουν σε κάθε λαϊκό σπίτι, ό,τι και να κάνουν. Ωστόσο, ο αποκλεισμός του ΚΚΕ από τα ΜΜΕ πρέπει να γίνει ένα πρόσθετο κριτήριο ψήφου για τον εργάτη και την εργάτρια, τον αυτοαπασχολούμενο και επαγγελματοβιοτέχνη, τον φτωχό αγρότη και τη νεολαία. 




rizospastis
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

Ας μιλήσουμε με ονόματα-Υπάρχει ζωή μετά τον καπιταλισμό


Ας μιλήσουμε με ονόματα-Υπάρχει ζωή μετά τον καπιταλισμό 


Πράγματι το να κρύβεις τα ονόματα για να μην αποκτούν εικόνα, υπόσταση και αιχμή οι καταστάσεις που πονάνε όπως η χθεσινή, είναι μια τακτικήπου γνωρίζει καλά η επίσημη προπαγάνδα. Αλλο να λες αυτοκτόνησε κάποιος ηλικιωμένος κι  άλλο να λες χάθηκε ο συνταξιούχος Δημήτρης Χριστουλας που έμενε σε μια γειτονιά στους Αμπελόκηπους και είχε ζωή οικογένεια και παιδιά.Δημήτρης Χριστούλας λοιπόν, κάτοικος Αμπελοκήπων, φαρμακοποιός που δεν άντεξε την εξαθλίωση, άφησε ένα σημείωμα που ευχόταν να κρεμαστούν στο Σύνταγμα αυτοί που φταίνε και αυτοπυροβολήθηκε κολλημένος σε ένα χοντρό δέντρο μια Τετάρτη πρωί σαν αλήτης στο κέντρο της πλατείας.Μόνο που υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να πούμε με τ' όνομά τους.
Ακούω από χθες γλοιώδεις, ύποπτες και υποκριτικές δηλώσεις, περί "ευθυνών του πολιτικού συστήματος" γενικά, αλλά και γραφικές και αφελείς τοποθετήσεις και βρισιές σα μούτζες για "τους 300 πουλημένους" κι άλλα τέτοια. Ακόμα και στην πλατεία χθες έτυχα πάνω σε μια κατάθεση στεφανιού από κάποια ομάδα "ακτιβιστών" που μιλούσε την ίδια γλώσσα λέγοντας φλογερά λόγια εναντίον αυτών που "στρογγυλοκάθονται στα κόκκινα βελούδινα καθίσματα της Βουλής" και άλλα γλαφυρά και ανούσια για να μην πώ πάλι ύποπτα. Και για το "έγκλημα" και το φταίχτη κουβέντα. Σηκώθηκα κι έφυγα. Απογοήτευση...αφού το λιγότερο που μπορείς να πεις είναι οτι όταν φταίνε "όλοι" ως γνωστό δε φταίει κανενας και κανένας δεν πληρώνει.Εκτός από τον Δημήτρη Χριστούλα που χάθηκε λοιπόν έχει και ο φταίχτης όνομα και πρεπει κάποια στιγμή να τολμήσουν όλοι όσοι παριστάνουν τους αντιστασιακούς να το πούν. Ποιό είναι επιτέλους το περιβόητο "πολιτικό συστημα"; Οι "300"; Όλοι; Και φυσικά κανείς άλλος... Κανένα τραπεζικό σύστημα, κανένα επιχειρηματικό συμφέρον, κανενα σύστημα πραγματικής εξουσίας.Μα  τι φασιστικής έμπνευσης αηδία είναι αυτή;Πως δέχονται καλοπροαίρετοι άνθρωποι να επαναλαμβάνουν σαν παπαγαλάκια τα ναζιστικού τύπου στερεότυπα που πουλάνε με το κιλό σε λαμπερές συσκευασίες η κουστουμαρισμένη προπαγάνδα και τα καθεστωτικά ΜΜΕ που προσπαθούν να σώσουν  το σύστημα και να μας γυρίσουν σε άλλες φρικτές εποχες για λογαριασμό των αφεντικών τους; Και πως ανέχονται αριστεροί, προοδευτικοί και αναρχικοί που χθες φώναζαν "πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών" να τους ακούνε δίπλα τους και να μη βάζουν τα πράγματα στη θέση τους;Το πολιτικό σύστημα λέγεται κα-πι-τα-λι-σμός κι όποιος το κρύβει ας αναλάβει τις ευθύνες του.Ας σταματήσουν να κρύβονται επι τελους πίσω από γενικολογίες για τη Δικαιοσύνη, την Αξιοπρέπεια, τη Δημοκρατία κλπ κι ας μιλήσουν όλοι ανοιχτά ξεχωρίζοντας τη θέση τους από τον επικίνδυνο αχταρμά και το φασιστικό συρφετό. Αυτές τις γενικολογίες έλεγε και ο Χιτλερ στο μεσοπόλεμο για να εξαπατήσει τους εξαθλιωμένους Γερμανούς και είδαμε τι έγινε όταν κατάφερε να γίνει ελπίδα για τους απελπισμένους επειδή δεν μπήκε τότε σαν πρωτος στοχος η αποκάλυψή του.Ας σταματήσουν οι Αριστεροί κάθε είδους να κρύβουν το όραμά τους και να μιλάνε ως γενικά αντιστασιακοί και αντιμνημονιακοί χωρίς συγκεκριμένο στόχο μόνο και μόνο για να γίνουμε πολλοί.Αυτό που σκότωσε το Δημήτρη Χριστούλα χθες ήταν ο σαπισμένος καπιταλισμός σε κρίση που δε θα διστάσει να παρασύρει στο βάραθρο όποιον βρεί μπροστά του προκειμένου να σωθεί. Κι η σωτηρία δε λέγεται δικαιοσύνη ή δημοκρατία γενικά. Λέγεται σοσιαλισμός και είναι το πέρασμα της πραγματικής εξουσίας στα χέρια του λαού και των εργαζόμενων, είναι το όραμα και ο στόχος για έναν άλλο διαφορετικό κόσμο όπου όλοι θα δουλεύουν και θα μοιράζονται δίκαια κι απλά τον πλούτο που παράγουν.Ακουγα το πρωί την κ.Γιανακά του ΠΑΣΟΚ που έλεγε πως δεν είναι δυνατόν να καταθέσουν τα όπλα και να αφήσουν τη χωρα στα χέρια "των ακραίων και των σκοτεινων δυνάμεων", κι οτι δεν υπάρχει άλλο μοντέλο! Αίσχος! Σαν να άκουγα τη ρητορεία της Χούντας χωρίς την  παραμικρή υπερβολή.Αυτοί που κατσικώθηκαν στο σβέρκο μας και μας ρουφάνε το αίμα για λογαριασμό των αφεντικών τους δε βάζουνε ποτέ μυαλό.Ας τους φράξουμε το δρόμο λοιπόν. Δε φτάνει η οργή και η αηδία για να μας ενώσει. Ας μιλήσουμε πραγματικά με ονόματα προτείνοντας το δικό μας δρόμο και το δικό μας όραμα για εναν καλύτερο κόσμο. Για το σοσιαλισμό.Ας κλείσουμε με πράξεις τα στόματα αυτών που λένε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως η Αριστερά δεν προτείνει τίποτα. Υπάρχει ζωή μετά τον καπιταλισμό. Και είναι χίλιες φορές καλύτερη. 


Πηγη
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok  

146-1.......


Ποιον φοβάνται !
Ποια θα είναι η μεταχείριση του ΚΚΕ από τα αστικά ΜΜΕ, την προεκλογική περίοδo, έχει ήδη διαφανεί με προκλητικό τρόπο.
Στο διάστημα από 2 έως 6 Απρίλη, δηλαδή σε διάστημα μόλις πέντε ημερών, στα τηλεοπτικά πάνελ συνολικά των TV συμμετείχαν 147 εκπρόσωποι κομμάτων.
 Από αυτές το μερίδιο του ΚΚΕ ήταν μόλις ένας (αριθ. 1)  εκπρόσωπος !!!
Ο καθένας πλέον καταλαβαίνει τη γενική κατεύθυνση που έχει δοθεί στα ΜΜΕ:
- Κόψτε το ΚΚΕ !
Το γιατί, επίσης το καταλαβαίνει ο καθένας !
 - Κανενός άλλου κόμματος δεν ενοχλεί η πολιτική του !
 - Αντίθετα, είναι χρήσιμη στη συγκυβέρνηση και γενικότερα στην αστική τάξη η παρουσία σωρού κομμάτων που η πολιτική τους κινείται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος.
 - Βολεύουν οι μπουρδολογίες για «κρίση χρέους», για «αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου», για τη «διαφθορά του πολιτικού συστήματος που έφερε την κρίση» και πολλές άλλες.
Την ίδια στιγμή πρέπει να μην ακούγεται η αλήθεια, ότι πρόκειται για κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, ότι φιλολαϊκή διέξοδος για το λαό δεν υπάρχει χωρίς την ανατροπή του, ότι χρειάζεται λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ με μονομερή διαγραφή του χρέους.
Τις θέσεις και την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ φοβούνται το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων και οι επιχειρηματίες – καναλάρχες.
Ματαιοπονούν !
 Οι θέσεις του ΚΚΕ θα φτάσουν σε κάθε λαϊκό σπίτι, ό,τι και να κάνουν. Ωστόσο, ο αποκλεισμός του ΚΚΕ από τα ΜΜΕ πρέπει να γίνει ένα πρόσθετο κριτήριο ψήφου για τον εργάτη και την εργάτρια, τον αυτοαπασχολούμενο και επαγγελματοβιοτέχνη, τον φτωχό αγρότη και τη νεολαία.
Και, να είναι σίγουροι, ο αποκλεισμός του ΚΚΕ, θα είναι ένα ακόμα, πρόσθετο κριτήριο για την ψήφο του ελληνικού λαού !

Ξανά για την προπαγάνδα περί «Βαϊμάρης»


Ξανά για την προπαγάνδα περί «Βαϊμάρης»

Πρόσφατα ο Ευ. Βενιζέλος, στα πλαίσια της επιδίωξης να τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα προκειμένου στις εκλογές να αναδειχτεί ισχυρό το αστικό πολιτικό σύστημα και πιο ειδικά να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ πρόβαλε το «μπαμπούλα» του κινδύνου ενίσχυσης της ακροδεξιάς και του φασισμού. Στη συνέχεια επανέφερε για τον ίδιο λόγο το προσφιλές στα αστικά επιτελεία και διάφορους δημοσιολόγους ζήτημα της «Δημοκρατίας της Βαϊμάρης», θέλοντας να υπενθυμίσει ότι την κατάργησε ο Χίτλερ, άρα ελλοχεύουν τέτοιοι κίνδυνοι και στην Ελλάδα. Τι θέλει να πει; Ο λαός να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για να μην έχουμε παρόμοια φαινόμενα και στην Ελλάδα. Ετσι φέρνοντας στις σύγχρονες συνθήκες ιστορικά γεγονότα και μάλιστα διαστρεβλώνοντάς τα, ή ακόμη και παρουσιάζοντάς τα με ψευδή στοιχεία ή παρουσιάζοντας μια προηγούμενη περίοδο του καπιταλισμού ψευδώς πάνε να διαμορφώσουν ψυχολογία ή και συνείδηση τρόμου στους εργαζόμενους, προκειμένου να διατηρήσουν και να ενισχύσουν το αστικό πολιτικό σύστημα. Είναι μια παραλλαγή της θεωρίας των «άκρων».


Ο δημοσιολόγος των «Νέων» Πρετεντέρης έγραψε, (6/4/2012):«Πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης - για το γερμανικό κοινοβουλευτικό καθεστώς που κατέρρευσε το 1933 μπροστά στην επέλαση του Χίτλερ. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ας πούμε, μόλις προχτές μιλούσε για «συνθήκες μεσοπολεμικές, συνθήκες Δημοκρατίας της Βαϊμάρης». Λέγοντας ότι «κινδυνεύουμε να βρεθούμε ενδεχομένως με ένα Κοινοβούλιο εχθρικό προς τον κοινοβουλευτισμό». Αυτός είναι ο φόβος, δηλαδή, να καταρρεύσει η δημοκρατία εκ των έσω. Να διαλυθεί μέσα από την ενίσχυση των ακροδεξιών και ακροαριστερών άκρων... από τις εκλογές του 1930 και μετά αρχίζουν ναζιστές και κομμουνιστές να καταγράφονται ως ισχυρές πολιτικές δυνάμεις».


Να λοιπόν που κατονομάζει τα άκρα ναζιστές και κομμουνιστές τρομοκρατώντας του λαό ως προς τους κομμουνιστές. Γιατί για τους άλλους, αυτοί είναι δημιουργήματα δικά τους από το ΛΑ.Ο.Σ. μέχρι τη «Χρυσή Αυγή».


Τι είναι όμως το διαβόητο τέλος της «Δημοκρατίας της Βαϊμάρης»; Στις 28 Φλεβάρη 1933, ύστερα από πρόταση της κυβέρνησης του Χίτλερ, ο Πρόεδρος της Γερμανίας Χίντενμπουργκ ανέστειλε με έκτακτο διάταγμα όλα τα άρθρα του Συντάγματος της Βαϊμάρης που εγγυόντουσαν την ελευθερία του ατόμου, του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων και της ίδρυσης συνδικαλιστικών Οργανώσεων. Το υπόλοιπο αστικό Σύνταγμα έμεινε ανέπαφο. Ετσι λένε, καταλύθηκε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης και επικράτησε ο φασισμός. Αντικαταστάθηκε μια μορφή διακυβέρνησης της δικτατορίας των μονοπωλίων με μία άλλη.
Η πραγματική ιστορία


Ποια είναι η πραγματική ιστορία; Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης 1929-1933, οι ιδιοκτήτες των μονοπωλίων στη Γερμανία είχαν να αντιμετωπίσουν την ανάπτυξη του αντικαπιταλιστικού κινήματος και το δυνάμωμα της επιρροής του Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτός ήταν ο αντίπαλός τους, αυτό φοβούνταν. Η ανησυχία τους μεγάλωνε γιατί η δύναμη των παλαιών αστικών κομμάτων - του γερμανικού Λαϊκού, του γερμανικού Δημοκρατικού, του βαυαρικού Λαϊκού, του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος συρρικνώνονταν σημαντικά. Οι εργάτες έδειχναν ολοένα και πιο μεγάλη δυσαρέσκεια, γιατί η σοσιαλδημοκρατία που ήταν στην κυβέρνηση ψήφιζε έκτακτα διατάγματα και αντιδραστικά μέτρα ενάντια στα εργασιακά και άλλα δικαιώματα. Οτι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, με τα αντεργατικά μέτρα, την αδυναμία διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, της χειραγώγησης του λαού, της πτώσης της επιρροής των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.


Το κόμμα του Χίτλερ, το «εθνικοσοσιαλιστικό γερμανικό εργατικό κόμμα», έτσι ονομαζόταν, δυνάμωνε την επικίνδυνη προπαγάνδα πως όλα τα δεινά των εργαζομένων της Γερμανίας τα προκαλούσε η Συνθήκη των Βερσαλιών (συνθήκη που υπογράφτηκε με βαρείς όρους για τη Γερμανία μετά την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο) και υπόσχονταν μόλις πάρουν την εξουσία να καταργήσουν αμέσως τη Συνθήκη των Βερσαλιών και τους περιορισμούς που σχετίζονταν με τους εξοπλισμούς, να αγωνιστούν για να ξαναπάρει η Γερμανία τα εδάφη που είχε χάσει ύστερα από τον παγκόσμιο πόλεμο του 1914-1918 και να αποκτήσει καινούρια εδάφη. Δηλαδή, υπόσχονταν να ανοίξουν δρόμους κερδοφορίας των μονοπωλίων της Γερμανίας, έτσι θα έλυναν και προβλήματα των εργαζομένων, του λαού. Ετσι ενώ στις εκλογές για το Ράιχσταγκ το Μάη 1928, το κόμμα του Χίτλερ συγκέντρωσε μόλις το 2,6% των ψήφων, δύο χρόνια αργότερα, στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 1930 τα ποσοστά του εκτοξεύονται στο 18,3%. Τι κρύβουν εδώ; Οτι η σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή το αντίστοιχο σημερινό ΠΑΣΟΚ ενίσχυε τον Χίτλερ. Ας το δούμε.


Την άνοιξη του 1932 έγιναν προεδρικές εκλογές. Υποψήφιος ο Χίντενμπουργκ. Οι σοσιαλδημοκράτες τον υποστήριξαν δηλώνοντας πως η εκλογή του θα σώσει τάχα τη χώρααπό το φασισμό. Οι φασίστες είχαν υποψήφιο τον Χίτλερ. Με δεύτερες εκλογές εκλέχτηκε ο υποψήφιος που στήριζε η σοσιαλδημοκρατία, ο Χίντενμπουργκ. Με πρόταση του Χίντενμπουργκ στις 30 Μάη 1932, σχηματίστηκε κυβέρνηση στη Γερμανία με επικεφαλής το σοσιαλδημοκράτη Φραντς φον Πάπεν, που αύξησε τη φορολογία και μείωσε δραστικά τα κονδύλια για την κοινωνική ασφάλιση. Ταυτόχρονα, οι ιδιοκτήτες των μονοπωλίων επιχορηγήθηκαν με εκατομμύρια μάρκα. «Είναι αυτονόητο - έγραφε ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας των σοσιαλδημοκρατών στο γερμανικό Ράιχσταγκ Ε. Χάιλμαν - ότι όλη η σοσιαλδημοκρατία εργάζεται για ν' αποτρέψει την κατάρρευση του καπιταλισμού».


Οι ηγέτες της σοσιαλδημοκρατίας υποστηρίζοντας τα αντιδραστικά αντεργατικά μέτρα των αστικών κυβερνήσεων, δήλωναν ότι αυτό πρέπει να γίνει εν ονόματι του «μικρότερου κακού», δηλαδή για να αποτραπεί ο φασισμός ή ο «ριζοσπαστισμός από τα αριστερά». Να που και εδώ γίνεται η προπαγάνδα περί «άκρων» που είναι επικίνδυνα. Ετσι οι σοσιαλδημοκράτες ενίσχυαν τον Χίτλερ.


Στις εκλογές για το Ράιχσταγκ που έγιναν στις 31 Ιούλη 1932, το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ πήρε 13,7 εκατ. ψήφους και έβγαλε 230 βουλευτές. Οι χιτλερικοί διεκδίκησαν να τους δοθεί η κυβερνητική εξουσία. Το Νοέμβρη του 1932, μια ομάδα βιομηχάνων και τραπεζιτών υπέβαλαν στον Πρόεδρο Χίντενμπουργκ ένα υπόμνημα και ζητούσαν να τον διορίσει καγκελάριο του Ράιχ. Και βεβαίως το δρομολόγησαν στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας που καθοριζόταν από το «Σύνταγμα της Βαϊμάρης».


Στις 17 Νοέμβρη 1932 ο Πάπεν παραιτήθηκε και καγκελάριος έγινε ο στρατηγός Σλάιχερ. Τις πρώτες μέρες του Γενάρη του 1933 στην Κολονία, στο σπίτι του τραπεζίτη Σρέντερ, συναντήθηκαν οι ιδιοκτήτες μονοπωλίων, Φέγκλερ, Κίρντορφ, Τίσεν και Σρέντερ με τον Πάπεν, τον Χούγκεμπεργκ και τον Χίτλερ. Στη συνάντηση αυτή λύθηκε οριστικά το πρόβλημα της παράδοσης της εξουσίας στον Χίτλερ. Στις 30 Γενάρη του 1933 ο Πρόεδρος Χίντενμπουργκ διόρισε τον Χίτλερ καγκελάριο. Στις εκλογές του Μάρτη του 1933, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ πήρε το 43,9% των ψήφων και την πλειοψηφία στη Βουλή. Με το Σύνταγμα της Βαϊμάρης ανέβασαν τον Χίτλερ στην εξουσία οι καπιταλιστές, με την τεράστια βοήθεια της σοσιαλδημοκρατίας.
Στις σύγχρονες συνθήκες


Η σοσιαλδημοκρατία έμπειρη σε τέτοιες αποστολές επαναλαμβάνει την ίδια ιστορία. Ετσι στις εκλογές στη Γαλλία ο Μιτεράν είχε διαπιστώσει ότι ο Λεπέν μπορούσε να «τραβάει» ψήφους από το κόμμα του Σιράκ. Και τον στήριξε. Ενώ η «Δεξιά», διαπιστώνοντας ότι ο Λεπέν «τραβούσε» ψηφοφόρους από το ΚΚ Γαλλίας (ανθρώπους απογοητευμένους από την πολιτική του), εξίσου ενθάρρυνε τον Λεπέν. Και στις 500 υπογραφές που χρειάζεται να συγκεντρώσει κανείς, για να είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλίας, βρέθηκαν και υπογραφές σοσιαλιστών ανάμεσα στις 500 που συγκέντρωσε ο Λεπέν! Εγινε καταγγελία του Λαζουανί, υποψήφιου προέδρου Γαλλίας το 1990, στελέχους του ΓΚΚ, ο οποίος κατάγγειλε ότι το κόμμα του Λεπέν το δημιούργησε και το ενίσχυσε ποικιλοτρόπως (οικονομικά πρωτίστως), ο Φρανσουά Μιτεράν.


Αλλά και στην Ελλάδα δεν πάει πίσω το ΠΑΣΟΚ. Μετά τις εκλογές στη Γαλλία το 2002, στελέχη του ΠΑΣΟΚ διακήρυτταν πως εθνικιστική ακροδεξιά υπάρχει και στην Ελλάδα, υπάρχει ο Ελληνας Λεπέν εννοώντας τον Γ. Καρατζαφέρη. Μάλιστα, ο Κ. Λαλιώτης σε συνέντευξή του στο «Εθνος», είπε πως υπάρχει στους κόλπους της ΝΔ, εκτρέφεται απ' αυτήν και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να εκφραστεί. Χάρηκαν, βεβαίως, και «έσπρωχναν» τον ΛΑ.Ο.Σ. γιατί έκοβε ψήφους από τη ΝΔ. Το είπαν ανοιχτά το 2002 στις τοπικές εκλογές, για την υπερνομαρχία της Αθήνας. Με τη στάση του το ΠΑΣΟΚ μετέτρεπε σε υπολογίσιμη δύναμη τον Γ. Καρατζαφέρη και το κόμμα του. Ηταν μια πολύ συνειδητή επιλογή και ως «πείραμα» ωφέλιμο για το αστικό πολιτικό σύστημα. Τότε, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αναφωνούσε: «Τι το κόφτει το ΚΚΕ αν ενισχυθεί ο ΛΑ.Ο.Σ.;». Και για του λόγου το αληθές θυμίζουμε το εξής, ως παράδειγμα: Ο Απόστολος Κακλαμάνης στο ραδιοφωνικό σταθμό «Αλφα», αφού, για το ΚΚΕ, αναμάσησε τα περί «αριστερού ψάλτη» στη ΝΔ, την χιλιοτετριμμένη προβοκάτσια, «το 'σκασε το μυστικό»: «Είναι απλό ότι η ΝΔ ασφαλώς ζημιώνεται από τον Καρατζαφέρη». Και στην ερώτηση του δημοσιογράφου: Εσείς θέλετε να ζημιώνεται η ΝΔ από τον Καρατζαφέρη; ο Απόστ. Κακλαμάνης είπε: «Γιατί όχι; Να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας;». Ισχυρό ΛΑ.Ο.Σ., λοιπόν, ήθελαν στο όνομα της φθοράς της ΝΔ, αλλά ως αντικομμουνιστική αιχμή. Η πείρα της Γαλλίας...


Πώς να σχολιάσει κανείς την πεποίθηση τού τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ; Ως μύχιους πόθους της σοσιαλδημοκρατίας και από ποια σκοπιά; Οτι η πιθανή έκφραση ενός αντίστοιχου φαινομένου στην Ελλάδα θα γίνει πραγματικότητα; Αυτό σήμερα έχει αποδειχτεί περίτρανα. Ο Καρατζαφέρης, στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 είχε στο ψηφοδέλτιό του τέσσερις «Χρυσαυγίτες».


Ο Γιώργος Παπανδρέου επίσης σε συνέντευξη του στο «Βήμα», 13/4/2010 και σε ερώτηση αν «υπάρχει φλερτ με τον ΛΑ.Ο.Σ.;», απάντησε:«... το γεγονός ότι οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό κόμμα, ακόμη και ο ΛΑ.Ο.Σ., αντιλαμβάνεται ορισμένες πτυχές της πραγματικότητας και αποφασίζει να στηρίξει έστω και λίγες από τις μεγάλες προσπάθειες που γίνονται για να γυρίσει η χώρα σελίδα είναι θετικό για τη χώρα και τους πολίτες».


Ο δε Θ. Πάγκαλος επίσης σε συνέντευξή του είχε πει: «Ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης είναι παλιός μου γνωστός... Ναι, είμαστε φίλοι».
Γιατί η «Χρυσή Αυγή»


Οσο για τη «Χρυσή Αυγή», φαίνεται πως το ΛΑ.Ο.Σ. έκανε όση βρώμικη δουλειά έκανε για την αστική τάξη, τώρα ψάχνουν άλλο μηχανισμό. Αλλά πού πατά η δράση της φασιστικής «Χρυσής Αυγής»; Μήπως δεν πατά σε όλη την πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ για την ανάγκη νε ξεμπερδεύουμε με τους μετανάστες γιατί είναι πληγή; Μήπως δεν πατά στα μέτρα για την ασφάλεια στη γειτονιά από την εγκληματικότητα για την οποία έχουν θεσμοθετήσει τον εθελοντή αστυνομικό, που εφαρμόστηκε στο Δήμο Βύρωνα; Ετσι και η «Χρυσή Αυγή» σ' αυτά τα πλαίσια παίρνει το νόμο στα χέρια της και αυτοανακηρύσσεται ουσιαστικά σε επίσημο κατασταλτικό μηχανισμό με βάση και τη φασιστική της ιδεολογία και πολιτική. Γέννημα λοιπόν των αστικών κομμάτων και δικό τους εργαλείο.


Είναι επικίνδυνη αυτή η προπαγάνδα των κινδύνων από «τα άκρα» και η θεωρία της «Βαϊμάρης». Ταυτίζουν την οργανωμένη ταξική εργατική δράση κόντρα στον καθολικό πόλεμο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, των κομμάτων του στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους, στο αναφαίρετο δικαίωμα ως παραγωγών του πλούτου που τους τον κλέβουν οι καπιταλιστές, να ζουν οι οικογένειές τους καλύπτοντας όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους, με τη δράση των ακροδεξιών ομάδων και μηχανισμών που στοχεύουν στο τσάκισμα του οργανωμένου εργατικού, λαϊκού κινήματος, της αντιμονοπωλιακής αντικαπιταλιστικής πάλης για να στηριχτεί να ενισχυθεί το αστικό σύστημα. Στις εκλογές οι εργαζόμενοι άφοβα, κάνοντας πέρα αυτά τα κάλπικα τρομοκρατικά διλήμματα να τσακίσουν τα αστικά κόμματα, βγάζοντας πανίσχυρο το ΚΚΕ.


Ι.

ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ Αποκλεισμός του ΚΚΕ και βρώμικες επιθέσεις


ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ
Αποκλεισμός του ΚΚΕ και βρώμικες επιθέσεις
Γρηγοριάδης Κώστας
Κραυγαλέα προκλητικός είναι πλέον ο πόλεμος αποκλεισμού, συκοφάντησης και διαστρέβλωσης που δέχεται το ΚΚΕ, ενόψει και των επικείμενων εκλογών. Ο πραγματικός χρόνος στην ειδησεογραφία των αστικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ, που διατίθεται για την προβολή της δράσης του ΚΚΕ είναι ελάχιστος και μόνο για να τηρούνται κάποια στοιχειώδη προσχήματα. Καθεστώς είναι, όχι μόνο να μην προσκαλούνται εκπρόσωποι του Κόμματος στα δελτία ειδήσεων και τις δημοσιογραφικές εκπομπές, αλλά και να γίνονται αναφορές σε βάρος του από εκπροσώπους άλλων κομμάτων και παρουσιαστές, χωρίς τον παραμικρό αντίλογο. Ενώ στις εφημερίδες πληθαίνουν τα δημοσιεύματα με κατασκευασμένα ρεπορτάζ, άθλιες συκοφαντίες και ψέματα.
Η αστική τάξη, οι αντιδραστικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις βλέπουν τον πραγματικό τους αντίπαλο στο πρόσωπο του ΚΚΕ, στην καθημερινή του δράση, στην πολιτική και τη στρατηγική του. Αποτελεί ταξική επιλογή της πλουτοκρατίας που έχει στην ιδιοκτησία της τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα, η ακόμα πιο ανισότιμη μεταχείριση του ΚΚΕ, η μεγαλύτερη συσκότιση και διαστρέβλωση της πολιτικής του.
Χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα:
Κατ' επάγγελμα συκοφάντες
Γράφει στο «ΒΗΜΑ» (ηλεκτρονική έκδοση 31/3) ο Αντ. Καρακούσης: «Το ΚΚΕ έχει το δικό του χαβά. Παλαιόθεν διεκδικεί την απαγκίστρωση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση και από την Ατλαντική συμμαχία, θέλει να ανατρέψει τον καπιταλισμό, οραματίζεται τον σοσιαλισμό και τη λαϊκή εξουσία, αλλά παρ' όλα αυτά μπορεί να πει κανείς ότι στην πράξη πολιτεύεται συντηρητικά και εσχάτως δεν υποστηρίζει μετά πάθους την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Οπως διακήρυξε η κυρία Παπαρήγα, κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό στην παρούσα φάση για τους εργαζόμενους. Θα έλεγε κανείς ότι το ΚΚΕ ζει κι αυτό τις αντιφάσεις του και ότι παρά τη ρητορεία του για τη λαϊκή εξουσία συμβιβάζεται με το ρόλο της δύναμης διεκδίκησης».
Ξεκάθαρα σκόπιμη διαστρέβλωση της πεντακάθαρης θέσης του ΚΚΕ από τον Καρακούση, για να το διαβάλει και δημιουργήσει την εικόνα ενός κόμματος με αντιφάσεις στην πολιτική του (όπως όλα τα άλλα), άρα και αναξιόπιστο.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι θέση του ΚΚΕ είναι «αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερής διαγραφή του χρέους». Δηλαδή, όχι αποδέσμευση με καπιταλισμό και επιστροφή στη δραχμή, αλλά αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική συμμαχία, με λαϊκή εξουσία. Επισημαίνοντας ότι μόνο αν συντρέχουν ταυτόχρονα όλες οι προϋποθέσεις που θέτει το ΚΚΕ, μπορούν οι εξελίξεις να είναι προς όφελος του λαού. Αυτή η προοπτική, ο λαός να πάρει την εξουσία αλλά και τα μέσα παραγωγής από τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες και να οργανώσει τη λαϊκή οικονομία με βάση τις δικές του ανάγκες είναι που φοβίζει την τάξη (από την οποία σιτίζεται ο Καρακούσης) και το ΒΗΜΑ, μια από τις εφημερίδες - όπλα της. Γι' αυτό δε διστάζουν με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ.
Η οργανωμένη ανυπακοή τους τρομάζει
Για τη δήθεν «αποκάλυψη» ότι το ΚΚΕ δεν πλήρωσε το χαράτσι της ΔΕΗ, αλλά μόνο την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος, έγραψε ο Γ. Λακόπουλος στα ΝΕΑ και συγκεκριμένα: «Ερώτηση: Ισχύει ο νόμος που επιβάλλει το χαράτσι για τις κομματικές εγκαταστάσεις του Περισσού και την κατοικία της Παπαρήγα; Απ' ό,τι φαίνεται όχι. Δεν θέλουν να πληρώσουν, δεν πληρώνουν. Ο νόμος μάλλον είναι μόνο για... εθελοντές (...) Θα μπει τέλος στην ασυλία των κομμάτων έναντι των νόμων ή θα διαιωνίζεται; Απορία: Από τη στιγμή που ένα κόμμα και οι επικεφαλής του δεν πληρώνουν, γιατί να πληρώσουν οι υπόλοιποι; Γιατί να μην επικαλεσθούν όλοι την ίδια δικαιολογία και να τη σκαπουλάρουν; Γιατί ό,τι ισχύει - χωρίς συνέπειες - για το ΚΚΕ να μην ισχύει και για τους υπόλοιπους; Πιο απλά, η κυβέρνηση έχει δύο επιλογές: ή θα φροντίσει να πληρώσουν όλοι, ή θα αλλάξει το νόμο και θα τους απαλλάξει όλους. Εφόσον το χαράτσι είναι φόρος, η άρνηση πληρωμής φόρου είναι φοροδιαφυγή. Και η φοροδιαφυγή δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτική δραστηριότητα».
Προφανώς γνωρίζει και αυτός ο αρθρογράφος του ΔΟΛ ότι το ΚΚΕ, που το παρουσιάζει ως... «φοροφυγά», πρωτοστάτησε για να εκφραστεί έμπρακτα η ανυπακοή στο συγκεκριμένο τέλος, που επιβλήθηκε με τον εκβιασμό «πλήρωσε γιατί θα σου κόψω το ρεύμα». Κάλεσε το λαό να μην πληρώσει το χαράτσι, αλλά μόνο την αξία του ρεύματος και τα τέλη για δήμο και ΕΡΤ. Το ίδιο έκαναν τα χιλιάδες μέλη του και βέβαια η ΚΕ στην έδρα της, στον Περισσό. Οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές, όπου πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ, χάλασαν τον κόσμο με διαμαρτυρίες και δυναμικές κινητοποιήσεις, αναδεικνύοντας ότι στο χέρι του λαού είναι να εμποδίσει το βάρβαρο μέτρο, παλεύοντας να ανατρέψει την πολιτική αυτών που το επέβαλαν και το εισπράττουν. Το κάλεσμα βρήκε τέτοια ανταπόκριση και η δύναμή του πολλαπλασιάστηκε και συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται.
Φοβούνται ο ΔΟΛ και συνολικά τα Μέσα των αστών την οργανωμένη ανυπακοή. Γι' αυτό ο Λακόπουλος επιτίθεται κατά του ΚΚΕ για να πει στο τέλος ότι το κράτος πρέπει «να φροντίσει να πληρώσουν όλοι». Δηλαδή, διά ροπάλου να επιβάλει την εφαρμογή κάθε αντιλαϊκού νόμου και να συντρίψει κάθε αντίσταση.
Τα ΝΕΑ έχουν αναλάβει, φαίνεται, εργολαβία τον αντικομμουνισμό. Ετσι, προχτές, έγραφαν για την απεργία των ναυτεργατών για ένα «σκληρό πόκερ πολιτικών και κομματικών ισορροπιών». Ισχυρισμό που συνοδεύουν, μάλιστα, με μια γελοιογραφία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να δένει κάβους πλοίων σε λιμάνι, καλλιεργώντας τον ύπουλο συνειρμό ότι το ΚΚΕ αποφασίζει για λογαριασμό των ναυτεργατών. Ατιμη προπαγάνδα. Ασε που χρεώνει και τον ΣΥΝασπισμένο Νταλακογιώργο στο ΚΚΕ, σπέρνοντας σκόπιμες συγχύσεις, όπως τη σκόπιμη γενική αναπαραγωγή του απίθανου «τα κόμματα της αριστεράς», τσουβαλιάζοντας και το ΚΚΕ. Ετσι, με ένα ολόκληρο δισέλιδο παλεύουν να πείσουν τον αναγνώστη ότι, αφενός, δεν είναι οι ναυτεργάτες που αποφασίζουν τις κινητοποιήσεις, αφετέρου, οι κινητοποιήσεις τους δεν έχουν νόημα και είναι επικίνδυνες για την ανάπτυξη...
Βέβαια, από την... «αντικειμενική ενημέρωσή» τους απουσίαζαν εντελώς οι συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι πολύμορφες κινητοποιήσεις με τις οποίες το τελευταίο διάστημα έχουν καταγραφεί κρυστάλλινα οι αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου λόγω τεράστιας ανεργίας και εξαντλητικών συνθηκών δουλειάς. Γιατί στηρίζουν τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων. Αλλωστε, μαζί με το άθλιο ρεπορτάζ για την απεργία και τον αντικομμουνισμό τους, φιλοξένησαν ρεπορτάζ για τη ζημιά που θα πάθουν οι μεγαλοξενοδόχοι. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων, που τους ώθησαν στη φτώχεια και την εξαθλίωση, δε θα κάνουν Πάσχα, τους είναι παντελώς αδιάφορο.
Τα δικά μας όπλα
Είναι βέβαιο ότι αυτή η αντιμετώπιση του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα και όσο πλησιάζουμε στις εκλογές. Τους φοβίζει ότι το ΚΚΕ δυναμώνει και κερδίζει νέες συνειδήσεις. Η επίθεση θα κλιμακωθεί και μάλιστα με τα πιο άτιμα μέσα.Τίποτα δεν πρέπει να μένει αναπάντητο και οι απαντήσεις μας πρέπει να φτάνουν όσο πιο πλατιά γίνεται στους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η καθημερινή μελέτη και η αύξηση της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη», της ακροαματικότητας και της τηλεθέασης του «902» αποκτά ευρύτερη σημασία. Ο λαός πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη και να επιλέγει για την ενημέρωσή του τα δικά του όπλα το «Ριζοσπάστη» και τον «902».

ΜΕΓΑΛΟΕΚΔΟΤΕΣ - ΜΕΓΑΛΟΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ
Καταργούν τις ΣΣΕ με τις πλάτες των συμβιβασμένων ηγεσιών
Την επιδίωξή τους να μην προχωρήσουν στην υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) επιβεβαίωσαν τόσο οι μεγαλοεκδότες όσο και οι μεγαλοκαναλάρχες σε συναντήσεις που έγιναν την περασμένη βδομάδα με το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ αρκείται στον εργοδοτικό ρόλο του απλού παρατηρητή, δίνοντας στην ουσία χώρο και χρόνο στους εκδότες και στους καναλάρχες να επιβάλλουν ατομικές συμβάσεις εργασίας, μειώσεις μισθών και να καταστρατηγούν στην πράξη κεκτημένα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων δημοσιογράφων στον Τύπο και τα ΜΜΕ.
Στις συναντήσεις που έγιναν, τα προεδρεία της Ενωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΙΗΕΑ) και της Ενωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ), με βάση τις αξιώσεις που πρόβαλαν, απέδειξαν ότι οι συναντήσεις και οι διαπραγματεύσεις γι' αυτούς είναι εντελώς προσχηματικές, αφού το μόνο που επιδιώκουν είναι να μην υπογραφούν οι συμβάσεις και ταυτόχρονα να μετακυλήσουν την ευθύνη γι' αυτό στην ΕΣΗΕΑ.
Ο πρόεδρος της ΕΙΤΗΣΕΕ στην ουσία το ομολόγησε λέγοντας ότι «εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να επισπεύσουμε, η ΕΣΗΕΑ είναι η επισπεύδουσα». Στην ίδια ρότα κινήθηκαν και οι εκδότες αναφέροντας προκλητικά ότι το κύριο δεν είναι η υπογραφή μιας νέας ΣΣΕ αλλά η «επιβίωση των επιχειρήσεων των ΜΜΕ».
Με δεδομένες τις αντιδραστικές αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις, και το γεγονός ότι βλέπουν το θέμα των ισολογισμών να τελειώνει, ενώ οι ίδιοι «βλέπουν» και θέμα αγγελιόσημου, συμφέρον τους είναι να μην υπογράψουν ΣΣΕ. Μάλιστα, οι εκδότες είπαν ότι θα υπέγραφαν μία σύμβαση, που θα ήταν στο «πνεύμα» των ατομικών συμβάσεων που επιβλήθηκαν στον ΔΟΛ και αντίστοιχα, οι καναλάρχες ότι θα αποδέχονταν μία σύμβαση με μεσοσταθμικές μειώσεις της τάξης του 20-25%.
Παράλληλα, οι εκδότες επανέφεραν και τα όσα περιλάμβανε το λεγόμενο «non paper» (όπως μετατροπή των διετιών σε τετραετίες, μειώσεις αμοιβών για εργασία Σάββατο και Κυριακή, επιβολή 5ήμερου κυλιόμενου ωραρίου κλπ). Συγχρόνως και οι δύο πλευρές επικαλούνται τον πρόσφατο αντιδραστικό νόμο για τις ΣΣΕ, απαιτώντας να τεθούν σε εφαρμογή όροι του, όπως κατάργηση επιδομάτων γάμου, κλιμάκια κλπ. Να σημειωθεί ότι στα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου και στα κανάλια (MEGA, ANTENNA, STAR και ΣΚΑΪ) ήδη έχουν επιβληθεί, με την ανοχή των πλειοψηφιών των διοικήσεων των Ενώσεων, ατομικές συμβάσεις εργασίας με μειώσεις στους μισθούς που ξεπερνούν κατά πολύ το 20%.
Ακολουθώντας την πεπατημένη της υποταγής και της συναίνεσης, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ και στις δύο συναντήσεις αντί να σημάνει συναγερμό και να οργανώσει τον κλάδο, παίρνοντας αποφάσεις οργάνωσης ουσιαστικών αγωνιστικών διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων, συμμετέχει στις υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις, που μόνο τα προσχήματα εξυπηρετούν. Η στάση αυτή δεν χαρακτηρίζει μόνο την πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ αλλά και τις διοικήσεις των άλλων Ενώσεων στον Τύπο.

ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΘΛΗΤΩΝ Αυξάνονται τα περιστατικά και τα ερωτηματικά


ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΘΛΗΤΩΝ
Αυξάνονται τα περιστατικά και τα ερωτηματικά
Η κατάρρευση του Αντόνιο Πουέρτα της Σεβίλης, τον Αύγουστο του 2007, είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Αργότερα έγινε λόγος για πρόβλημα στην καρδιά τουλάχιστον ένα χρόνο πριν
Associated Press
O πρόσφατος ξαφνικός θάνατος του σπουδαίου 37χρονου Ιταλού βολεϊμπολίστα Βίγκορ Μποβολέντα ο οποίος κατέρρευσε την ώρα του αγώνα της ομάδας του για το ιταλικό πρωτάθλημα και το περιστατικό με την αντίστοιχη κατάρρευση επίσης την ώρα του αγώνα του 23χρονου ποδοσφαιριστή της Τότεναμ Φαμπρίς Μουάμπα σε αγώνα με την Μπόλτον για την Πρέμιερ Λιγκ (ο οποίος ευτυχώς όπως δείχνουν πλέον τα πράγματα γλίτωσε την ζωή του) επανέφερε στο προσκήνιο ένα πολύ σημαντικό θέμα. Αυτό με τους ξαφνικούς θανάτους των αθλητών είτε κατά την διάρκεια του αγώνα είτε της προπόνησης.
Ενα θέμα που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έρχεται στο προσκήνιο αρκετές φορές ...τουλάχιστον αρκετές περισσότερες απ' ό,τι παλιότερα. Πλέον με βάση τα στοιχεία παρατηρείται μια δραματική αύξηση του φαινομένου αθλητές να χάνουν την ζωή τους κατά την διάρκεια της άθλησης με κύρια αιτία τα καρδιολογικά προβλήματα και συγκεκριμένα το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Στοιχεία που φυσικά σοκάρουν και φυσικά δημιουργούν αρκετές σκέψεις, απορίες και ερωτηματικά και ανοίγουν το θέμα περισσότερο. Αλλωστε πέρα από τα παθολογικά αίτια σε τέτοιου είδους περιστατικά αρκετές φορές παραδείγματα του παρελθόντος δείχνουν ότι πάντα κρυβόταν κάτι πιο σοβαρό...
Συγκλονιστικά στοιχεία
Και στην περίπτωση του Καμερουνέζου Φόε (εδώ σε φάση από παλιότερο αγώνα Λυόν-Ολυμπιακός) αναδείχθηκαν μια σειρά ιατρικών προβλημάτων του παίκτη
Eurokinissi
Την τελευταία δεκαετία και ιδιαίτερα από το 2005 και έπειτα όσα στοιχεία έχουν παρουσιαστεί σχετικά με το θέμα συγκλονίζουν. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των εν λόγω περιστατικών της τάξης του 30% ενώ την τελευταία επταετία υπολογίζεται ότι περίπου 2.000 αθλούμενοι στον κόσμο έχασαν τη ζωή τους. Από το 2002 και έπειτα μάλιστα παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση της συμμετοχής σε αυτά τα περιστατικά αθλητών που θεωρούνται επαγγελματίες του αθλητισμού. Σύμφωνα με κάποια άλλα στοιχεία που είχαν δει το φως της δημοσιότητας σε διάφορα αθληιατρικά συνέδρια, μέχρι σήμερα οι αιτίες του αιφνίδιου θανάτου στους αγωνιστικούςχώρους οφείλονται στην πλειονότητά τους (78%) σε καρδιακές παθήσεις, έμφραγμα του μυοκαρδίου, ανακοπή.
Σοβαρές αιτίες και ερωτηματικά
Η σημαντικότερη όμως πλευρά του ζητήματος είναι ότι όπως έχουν κατ' επανάληψη τονίσει οι ειδικοί για τα εν λόγω περιστατικά, οι αιτίες ποικίλουν αφού περιλαμβάνονται σε ένα ευρύ φάσμα που μπορεί να ξεκινάει από απλά παθολογικά αίτια (ίσως και στιγμιαία) και φθάνει μέχρι τα ύποπτα περιστατικά χρήσης ουσιών οι οποίες επιφέρουν επιπλοκές ή ακόμα και σε χρόνιες παθήσεις (ακόμα και εκ γενετής) του αθλητή οι οποίες για μια σειρά από λόγους δεν διαγνώστηκαν .
Και φυσικά όσον αφορά τις...σκοτεινές αιτίες θα ήταν αφελέστατο να τις θεωρήσει κάποιος μεμονωμένα περιστατικά. Αντίθετα πλέον έχει αποδειχθεί (με στοιχεία) ότι οι βάσεις τους βρίσκονται στις πρακτικές και λογικές που επιτάσσει ο σημερινός εμπορευματοποιημένος αθλητισμός. Αυτός που προτάσσει ως στόχο μόνο την επιτυχία και το κέρδος και καλλιεργεί τον ανταγωνισμό με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο...
Αλλωστε πόσο μπορεί κάποιος να παραβλέψει σήμερα κάποια στοιχεία που μιλούν για ραγδαία αύξηση της χρήσης αναβολικών ουσιών από ολοένα και περισσότερους αθλητές και φυσικά όχι μόνο επαγγελματίες επειδή περιστατικά καταγράφονται ακόμα και σε αγώνες σχολικών πρωταθλημάτων.
Την ίδια ώρα τα τελευταία χρόνια αυξάνονται συνεχώς οι φωνές των επαγγελματιών αθλητών απο διάφορα αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ) που κάνουν λόγο για μεγάλη κούραση εξαιτίας των συνεχιζόμενων αγώνων αφού πλέον οι αγωνιστικές περίοδοι σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο διαρκούν περίπου 11 μήνες το χρόνο. Κόπωση και κοκτέιλ αναβολικών προκειμένου αυτή να νικηθεί έχει αποδειχθεί αρκετές φορές μοιραία σε κάποιες περιπτώσεις αθλητών.
Επίσης μια άλλη σοβαρή παράμετρος είναι αυτή που κάνει λόγο για τις περιπτώσεις που έχει αποκαλυφθεί ότι κάποιος παίκτης έπασχε από πρόβλημα (κυρίως καρδιακό) το οποίο όμως δεν είχε γίνει γνωστό. Το θέμα είναι εξίσου σοβαρό και πολύπλοκο.
Σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια όπου εντοπίστηκε σοβαρή αιτία αναδείχθηκε το πρόβλημα που υπήρχε ακόμα και σε επαγγελματικές ομάδες με την έλλειψη που είχε να κάνει με ειδικούς γιατρούς στο ιατρικό επιτελείο (τα οποία πολλές φορές αποτελούνται μόνο από ορθοπεδικούς γιατρούς ή φυσικοθεραπευτές) ή την πλημμελή διαδικασία στις λεγόμενες προβλεπόμενες εξετάσεις.
Βασικό λόγο βέβαια για αυτές τις δυο αιτίες στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί το κόστος για τους επιχειρηματίες των ομάδων ή τους διοργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων που στόχο έχουν να γίνει η δουλειά όσο πιο ανώδυνα για την τσέπη τους. Το κυνήγι του κέρδους μάλιστα είναι και η σοβαρή αιτία όπου σε κάποιες περιπτώσεις το πρόβλημα κρύβεται επιμελώς, με την σύμφωνη γνώμη όχι μόνο του παίκτη αλλά και των μάνατζερς ή των γιατρών προκειμένου να μην χαθεί το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο και τα όσα κέρδη αυτό επιφέρει για όσους εμπλέκονται στην μεταγραφή (μάνατζερς, χορηγοί, ομάδες κτλ.).
Μοιραία παραδείγματα
Για παράδειγμα όπως αποδείχθηκε στο θάνατο του Βραζιλιάνου Σερτζίνιο που πέθανε στο γήπεδο το 2004, η καρδιά του ζύγιζε 600 γραμ. παραπάνω από το κανονικό, κάτι που δεν διαγνώστηκε ποτέ μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Ενα χρόνο πριν στο επίσης συγκλονιστικό θάνατο του Καμερουνέζου παίκτη της Λανς, Μαρκ Βίβιαν Φόε κατά την διάρκεια αγώνα της εθνικής του με την Κολομβία, διαπιστώθηκε ότι έπασχε από υπερτροφική δεξιά κοιλία που τον οδήγησε σε ανακοπή. Το 2007 στο θάνατο του νεαρού παίκτη της Σεβίλης Αντόνιο Πουέρτα Ιμες, λένε πως ο ποδοσφαιριστής είχε ξαναπάθει καρδιακή προσβολή την προηγούμενη σεζόν, σε ένα φιλικό παιχνίδι της Σεβίλης με την Μπανταχόθ, χωρίς όμως να το πει στους υπεύθυνους της ομάδας, ενώ τα ΜΜΕ της Ισπανίας αναφέρουν ότι παρουσίασε κάποια μορφή δυσπλασίας στην καρδιά. Εκεί οφείλονται και τα δύο καρδιακά επεισόδια που υπέστη το μοιραίο εκείνο βράδυ. Ακόμα και στην Ελλάδα υπάρχουν περιστατικά με θανάτους ποδοσφαιριστών όπως η περίπτωση του Τζιμάγκα του Ατρομήτου το 1995, όταν κατέρρευσε στο γήπεδο και αποδείχθηκε ότι αγωνιζόταν με κληρονομικό πρόβλημα στην καρδιά, το οποίο δεν είχε αποκαλύψει ποτέ.

«Τσεκούρι» στις δαπάνες, «κούρεμα» των αποθεματικών, παράδοση στο κεφάλαιο


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
«Τσεκούρι» στις δαπάνες, «κούρεμα» των αποθεματικών, παράδοση στο κεφάλαιο
Πώς διαγράφεται η κατάσταση στον τομέα της προστασίας και ανάδειξης του αρχαιολογικού πλούτου του ελληνικού λαού μέσα από τις πρόσφατες θεσμικές παρεμβάσεις που ισχυροποιούν τη θέση του κεφαλαίου στον πολιτιστικό τομέα
Αντίγραφο του ΤΑΠΑ
Οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως αυτές καθορίζονται κυρίως από τα νομοσχέδιαγια το νέο οργανόγραμμα του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και για τη«βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», καθώς και το «κούρεμα» των αποθεματικών τουΤαμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ), είναι αποκαλυπτικές για τα εντελώς ασφυκτικά όρια του αστικού κράτους στο ζήτημα της διατήρησης της ιστορικής και μνημειακής συλλογικής μνήμης προς όφελος του λαού. Ουσιαστικά, αποδεικνύεται ότι ακόμη και η ύπαρξη αυτών των ορίων και το εύρος τους συναρτάται από τα κάθε φορά αποτελέσματα της πίεσης του λαϊκού κινήματος προς το αστικό κράτος, σε συνδυασμό με το κάθε φορά επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού, τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε κατάκτηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στον καπιταλισμό.
Σήμερα που το κεφάλαιο προσπαθεί, για μια ακόμη φορά, να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης του στους εκμεταλλευόμενους, ο πολιτιστικός τομέας όχι μόνο δεν «εξαιρείται» - όπως η μικροαστική αφέλεια θα περίμενε και που τώρα διαπιστώνει το αντίθετο με ειλικρινή έκπληξη - αλλά πάνω σε ό,τι απέμεινε από κάθε έννοια δημόσιας διαχείρισης του πολιτισμού εφαρμόζεται πιο άμεσα, πιο γρήγορα - άρα πιο ωμά και κυνικά - η αντιδραστική και επικίνδυνη πολιτική για την πλήρη εμπορευματοποίησή του.
Δυναμική η παρουσία του ΠΑΜΕ στους αγώνες των εργαζομένων στον πολιτισμό
Αυτό που άρχισε να σχηματοποιείται την τελευταία δεκαετία ως συνειδητή «απόσυρση» του κράτους από την πολιτιστική διαχείριση - ώστε ακόμη και τα τμήματα του πολιτιστικού εποικοδομήματος που για διάφορους αντικειμενικούς/ ιστορικούς λόγους έμεναν εκτός της άγριας εμπορευματοποίησης, όπως η πολιτιστική κληρονομιά, να μετατραπούν σε πεδίο κερδοσκοπίας του κεφαλαίου στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» - τώρα παίρνει ακόμη πιο συγκεκριμένη μορφή. Αλλωστε, εκτός από «μπίζνα» με μεγάλη προοπτική κέρδους, ο πολιτισμός αποτελούσε ανέκαθεν και το πλέον πρόσφορο «πλυντήριο» των συνειδήσεων.
Τα νομοσχέδια για το οργανόγραμμα του ΥΠΠΟΤ και για τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» αλληλοσυμπληρώνονται. Το οργανόγραμμα είναι το πλαίσιο που απαιτείται για να υποστηρίξει το περιεχόμενο, όπως αυτό προκύπτει από τα «μνημόνια» συνεργασίας που συνέταξε το ΥΠΠΟΤ για το πώς θα γίνεται η αρχαιολογική έρευνα κατά τη διάρκεια κατασκευής των μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Παράλληλα, η μείωση... έως «εξαφάνιση», των δημοσίων δαπανών και στον πολιτισμό, αναδεικνύει το ΕΣΠΑ ως κύριο «αιμοδότη» του - μαζί με ό,τι απέμεινε από τα κονδύλια του ΤΑΠΑ - γεγονός που με τη σειρά του καθιστά ακόμη πιο σαφή τον αγοραίο προσανατολισμό των χρηματοδοτήσεων.
Από την πρόσφατη κινητοποίηση των εκτάκτων αρχαιολόγων στη Θεσσαλονίκη
Εχει σημασία να σημειωθεί ότι όλα αυτά σχεδιάζονται στο «φόντο» της διαχρονικής συνειδητής πολιτικής απαξίωσης της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε συνδυασμό με τη θεσμική θωράκιση που προσφέρει το αστικό κράτος στο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα - εκτός της υποχρηματοδότησης, της απληρωσιάς, των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό και της εργασιακής ομηρίας - είναι οι δυνατότητες που αφήνει ο ισχύων Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων του 2006 στην «κοινωνία των πολιτών» (δηλαδή στην τοπική διοίκηση, τις «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» και άλλους «πολιτιστικούς» φορείς του κεφαλαίου) να εμπλακούν στη διαχείριση και της πολιτιστικής κληρονομιάς σε περιφερειακό επίπεδο με αγοραία κριτήρια.
«Οργανώνοντας» την εισβολή της «αγοράς»
Ο Κώδικας ήταν το... «πρόγευμα» για το κυρίως «γεύμα» του «Καλλικράτη» και της περιφερειακής συγκρότησης του αστικού κράτους ως απάντηση στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου. Οταν ο «Ρ» πριν δυο χρόνια (βλ. Ενθετο «7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ», 2/5/2010, σελ. 6) παρουσίαζε το πώς θα διαμορφωθεί το «πολιτιστικό» τοπίο στο πλαίσιο του «Καλλικράτη», διαπίστωνε, μεταξύ άλλων, ότι «θα σημάνει αλλαγές, σε δυσμενή κατεύθυνση, στη δομή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Ο σημερινός οργανισμός λειτουργίας του ΥΠΠΟ-Τ (ο οποίος έτσι κι αλλιώς έμεινε ανολοκλήρωτος) προφανώς θα "προσαρμοστεί" κι αυτός "αναλόγως". Οι εργασιακές σχέσεις στο υπουργείο και την Αρχαιολογική Υπηρεσία θα γίνουν ακόμη πιο "ευέλικτες" για να εξυπηρετήσουν τη νέα δομή, ενώ, οι περιφερειακές υπηρεσίες για την προστασία της κληρονομιάς θα λειτουργούν αποκλειστικά με βάση τα κριτήρια των "νέων" "αναγκών"».
Αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ας δούμε πώς περιγράφει την κατάσταση η Επιτροπή του ΠΑΜΕ στο ΥΠΠΟΤ μέσα από ανακοίνωσή της για τον προωθούμενο Οργανισμό: «Οι νέες θεσμικές αλλαγές αποκαλύπτουν τις πραγματικές βλέψεις της κυβέρνησης δηλαδή την κατάργηση της δημόσιας διαχείρισης του πολιτισμού υποκύπτοντας στις απαιτήσεις του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας του.
  • Σύμφωνα με το άρθρο 5 υπάγονται στο γενικό γραμματέα οι υπηρεσιακές μονάδες (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλια, Συμβούλια Μουσείων κ.τ.λ.) δίνοντας περιθώρια παρέμβασης της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας στις αποφάσεις για την ανάδειξη και την προστασία των μνημείων με όρους που θα εξυπηρετούν την ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα (σ.σ. εννοείται η καπιταλιστική ανάπτυξη).
  • Στη δικαιοδοσία της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας θα άπτεται και η τύχη των εργαζομένων μέσα από τις αποφάσεις για μετακινήσεις, μεταθέσεις κ.τ.λ. του προσωπικού.
  • Στο άρθρο 15 τονίζεται η παρακολούθηση και ο έλεγχος τήρησης του βασικού προγραμματισμού και του χρονοδιαγράμματος κάθε αρχαιολογικής έρευνας και εργασίας στο πλαίσιο των Μεγάλων Εργων. Εξάλλου, η επίσπευση της αρχαιολογικής έρευνας στα μεγάλα δημόσια έργα που αναφέρεται στο Μνημόνιο Συναντίληψης, καθώς και η άμεση εμπλοκή των εργολάβων - ιδιωτών στην πρόσληψη επιστημονικού και εργατοτεχνικού προσωπικού που πρόκειται να ψηφιστεί στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης για την εφαρμογή της πολιτικής του fast track.
  • Παράλληλα, δρομολογείται άμεσα η σύνδεση των περιφερειακών υπηρεσιών Αρχαιοτήτων, όπως αναφέρονται, με τους δήμους (Καλλικράτης) μέσω του τμήματος Προγραμματισμού και Επιχειρησιακών Σχεδίων, με στόχο την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και την πλήρη υπαγωγή του πολιτισμού στον τουρισμό.
  • Δεν διασαφηνίζεται η κατανομή του προσωπικού μετά τη συγχώνευση των Εφορειών, αντίθετα αφήνει ερωτηματικά όταν αναφέρεται πως μεταξύ άλλων αρμοδιοτήτων θα μετέχει ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες και ανεξάρτητα από την κατανομή του στα επιμέρους τμήματα.
  • Σε κάθε Εφορεία συγκροτείται τμήμα φύλαξης αρχαιολογικών χώρων και μουσείων των αρμοδιοτήτων της, την ίδια στιγμή που η φύλαξη σωστικών ανασκαφών ήδη ανατίθεται σε εταιρείες security όπως ενδεικτικά αναφέρουμε την 24ηΕΒΑ (οδικοί άξονες ΠΕΘΑ, Ε-65).
  • Επιπλέον, όσο η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα κορυφώνονται σε όλους τους εργαζόμενους λόγω των αναδιαρθρώσεων και της οικονομικής εξαθλίωσης, εντείνονται τα φαινόμενα τρομοκρατίας σε υπηρεσίες και χώρους δουλειάς».
Είναι φανερό ότι το ΠΑΜΕ αντιλαμβάνεται, ορθά, τα νομοσχέδια αυτά ως ενιαία στην αντίληψη και τους στόχους τους. Στις θέσεις του για το πολιτιστικό κομμάτι του νομοσχεδίου για τη «Βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» συμπεραίνει ότι βρίσκεται «σε πλήρη συνάφεια με το (σ.σ. προωθούμενο) οργανόγραμμα του ΥΠΠΟΤ (...) με στόχο την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και την πλήρη υπαγωγή του πολιτισμού στον τουρισμό».
Από τις ρυθμίσεις που αφορούν «στον τρόπο διεξαγωγής των σωστικών ανασκαφών στα μεγάλα δημόσια έργα, στις προσλήψεις επιστημονικού και εργατοτεχνικού προσωπικού από τους εργολάβους κ.τ.λ.» προκύπτει ότι«υποβαθμίζεται ο ρόλος του κράτους και ειδικότερα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και θέτει νέα δεδομένα στη διαχείριση και προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Ακόμη μία απόδειξη για τους πραγματικούς στόχους του προωθούμενου θεσμικού πλαισίου είναι και το γεγονός ότι, όπως σημειώνει το ΠΑΜΕ, «όλες οι παρεμβάσεις που γίνονται με αυτό το σχέδιο νόμου είναι περιττές, καθώς ο αρχαιολογικός νόμος προβλέπει ξεκάθαρα το πλαίσιο διενέργειας σωστικών ανασκαφών και αποκαταστάσεων μνημείων. Δεν υπάρχει κανένα θεσμικό κενό. Επίσης, όσα προβλέπονται για τη συντήρηση, ανάδειξη, μελέτη, δημοσίευση κ.λπ. στο παρόν σχέδιο νόμου και στο μνημόνιο που το συνοδεύει προβλέπονται ήδη στον αρχαιολογικό νόμο και αφορούν όλες τις αρχαιολογικές εργασίες».
Προς τι, λοιπόν, η «πρεμούρα» του αστικού κράτους; «Αυτό που γίνεται τώρα είναι ότι παγιώνεται και θεσμοθετείται η ανάμιξη των ιδιωτών στο αρχαιολογικό έργο. Θα αποτελέσει το εργαλείο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της έρευνας. Συνδέεται άμεσα με το fast track και αντιμετωπίζει πλέον τις αρχαιότητες όχι ως κοινωνικό αγαθό, που χρήζει αποκλειστικά δημόσιας διαχείρισης, αλλά ως εμπόδιο που πρέπει να παρακαμφθεί προς χάριν της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας». Της καπιταλιστικής, φυσικά...
«Μάρτης - γδάρτης» στα οικονομικά του πολιτισμού
Το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνεται με τα παραπάνω χαρακτηριστικά βασίζεται σε αντίστοιχους προσανατολισμούς στη χρηματοδότηση του πολιτισμού και ειδικά στις δημόσιες δαπάνες. Σε αυτόν τον τομέα, ο περασμένος μήνας ήταν πραγματικό... «περιβόλι», αφού:
1) Στις αρχές Μαρτίου αποκαλύφθηκε το μέγεθος του «τσεκουρώματος» του κρατικού προϋπολογισμού στον πολιτισμό στο πλαίσιο της τροποποιημένης - προς τα κάτω - κατανομής των πιστώσεων. Η μείωση έφτασε το 4,7% ή 14,6 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα (306,5 εκ. ευρώ από 321 εκ. ευρώ). Το χειρότερο ακόμη είναι ότι η μείωση περιλαμβάνει και τις δαπάνες για τις σωστικές ανασκαφές, τα συστήματα ασφάλειας μουσείων (με τις κλοπές στην Εθνική Πινακοθήκη και στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας να έχουν συμβεί λίγο καιρό μόλις πριν) καθώς και στη συντήρηση αρχαιολογικών χώρων! Αντίστοιχα μειώνονται και οι δαπάνες για τα έξοδα μετακίνησης του προσωπικού της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας γεγονός που αποτελεί μία ακόμη πτυχή της υποβάθμισης των κρατικών δομών προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με αρχαιολογικό πλούτο διάσπαρτο ουσιαστικά παντού.
2) Προς τα τέλη Μαρτίου αποκαλύφθηκε και το «κούρεμα» του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ), μίας από τις κυριότερες «πηγές» χρηματοδότησης του αρχαιολογικού έργου. Τα έσοδα του ΤΑΠΑ προέρχονται από τα πωλητήρια και τα κυλικεία των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων και προωθούνται στη συντήρηση των αρχαιοτήτων, στις ανασκαφές, ακόμη και τα λειτουργικά έξοδα των Εφορειών Αρχαιοτήτων. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, ένας λογαριασμός 30 εκ. ευρώ που διατηρούσε το ΤΑΠΑ στην Τράπεζα της Ελλάδος... «μεταμορφώθηκε» σε ομόλογο πραγματικής αξίας 9 εκ. ευρώ! Ακόμη ένας λογαριασμός 17 εκ. ευρώ έμεινε με 5,5 εκ. ευρώ (αν και όχι σίγουρα λόγω «κουρέματος») από τα οποία, τα 3 εκ. ευρώ θα έπρεπε να πληρωθούν τις επόμενες μέρες. Ουσιαστικά, στις 27 Μαρτίου, το ΤΑΠΑ είχε διαθέσιμο, για το σύνολο των αναγκών της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, το «συγκλονιστικό» ποσό... των δύο εκ. ευρώ! Γεγονός που ανάγκασε τη διοίκησή του να αποστείλει σε όλες τις Εφορείες αρχαιοτήτων μία «εξαιρετικά επείγουσα» επιστολή, παρακαλώντας για «ιδιαίτερα "σφικτή" διαχείριση και για αναζήτηση επίμονα της συμφερότερης λύσης ως προς τις δαπάνες των υπηρεσιών σας», αφού «το ΤΑΠΑ - λόγω απρόβλεπτων γεγονότων - έχει πρόσφατα περιοριστεί σημαντικά ως προς την ταμειακή του άνεση»...
Το κωμικοτραγικό της ιστορίας είναι ότι μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ και η διοίκηση του Ταμείου πανηγύριζαν για την οικονομική του κατάσταση...
3) Το «κερασάκι» στην «τούρτα» της υποχρηματοδότησης ήρθε στο τέλος Μαρτίου με την - προεκλογικού «αρώματος» - ημερίδα του ΥΠΠΟΤ για την πορεία υλοποίησης των έργων που έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Από εκεί επιβεβαιώθηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι τα πολλά εκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται μέσω ΕΣΠΑ σε έργα συντήρησης και ανάδειξης μνημείων και αρχαιολογικών χώρων είναι προσανατολισμένα αμιγώς στην εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου στον τουρισμό.
Για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ «η λεγόμενη "οικονομία των εμπειριών" είναι μια νέα και ιδιαίτερα δυναμική συνιστώσα σε ένα σύγχρονο αναπτυξιακό πλαίσιο που συνδέεται άμεσα με το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν, καθώς κατ' ουσία αποτελεί σημαντικό υποσύνολο μιας σύγχρονης τουριστικής πολιτικής. Οι δημιουργοί "εμπειριών" επιζητούν να αποσπάσουν από τον τουρίστα/καταναλωτή το χρόνο, την προσοχή και τον οβολό του.Ως πρωταγωνιστής στη δημιουργία τέτοιων εμπειριών οφείλει να δρα και να ενεργεί και η Ελλάδα, και ειδικότερα το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, καθώς ιδιαίτερα η πολιτιστική κληρονομιά της χώρας αποτελεί ένα μοναδικό πόρο που μπορεί να προσφέρει πραγματικά μοναδικές εμπειρίεςΘεωρούμε βέβαιο ότι το πολιτιστικό απόθεμα μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη βιώσιμων τουριστικών επενδύσεων» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μας)!
Το «όραμα» λοιπόν του ΥΠΠΟΤ είναι να μετατρέψει την Αρχαιολογική Υπηρεσία σε... «δημιουργό εμπειριών» των πελατών των μεγάλων τουριστικών γραφείων.
Οι ταξικές δυνάμεις όμως έχουν το δικό τους όραμα για τον πολιτισμό και την ουσιαστική του ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Είναι οι άμεσοι μεν αλλά και με προοπτική στόχοι όπως τους θέτει η Επιτροπή του ΠΑΜΕ στο ΥΠΠΟΤ απευθυνόμενοι στους εργαζόμενους στον πολιτισμό:
«Σας καλούμε να συνταχθούμε μαζικά με τις ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος και να παλέψουμε για έναν πολιτισμό που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα εργολάβων και επιχειρηματιών.
Διεκδικούμε:
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο.
Καμιά απόλυση. Καμιά αξιολόγηση. Σταθερή, μόνιμη δουλειά για όλους.
Λέμε όχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού»!

ΤΣΕΧΙΑ Προϋπολογισμός λιτότητας εν μέσω κυβερνητικής κρίσης


ΤΣΕΧΙΑ
Προϋπολογισμός λιτότητας εν μέσω κυβερνητικής κρίσης
Στα τέλη του Φλεβάρη, χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της Πράγας για να διαμαρτυρηθούν κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης
Νέα μέτρα λιτότητας αποφασίζονται αυτό το διάστημα στην Τσεχία, όπου η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως είναι ...αναγκαία, ώστε να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός έως το 2016, φορτώνοντας έτσι νέα βάρη στους εργαζόμενους και το λαό, ώστε να βγει όσο το δυνατόν κερδισμένο το κεφάλαιο.
Τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού - «Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών» (ODS), νεοφιλελεύθερο «TOP 09» και το «Κόμμα Δημοσίων Υποθέσεων (VV) - που εξελέγησαν το Μάη του 2010, σχεδιάζουν να περικόψουν ακόμα περισσότερο τις δημόσιες δαπάνες κατά 23 δισ. κορόνες φέτος, να προχωρήσουν σε νέες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, να «παγώσουν» τις συντάξεις και να αυξήσουν τον ΦΠΑ, ισχυριζόμενα πως στόχος είναι να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 3% του ΑΕΠ έως το 2013. Ηδη από το 2011 μειώθηκαν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10%, τα επιδόματα των παιδιών δίνονται μόνο για το πρώτο παιδί, τα ιδιαίτερα χαμηλά επιδόματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες περικόπηκαν ακόμα περισσότερο, οι επιπρόσθετες φορολογικές επιχορηγήσεις στους χαμηλόμισθους καταργήθηκαν, ενώ η χρηματοδότηση των περιφερειακών κυβερνήσεων έχει μειωθεί σχεδόν κατά 20%.
Ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση
Στα ...σκαριά βρίσκονται τα σχέδια της κυβέρνησης να εφαρμόσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επιβάλλοντας από το 2013 δίδακτρα έως και 10.000 κορονών (περίπου 400 ευρώ) το εξάμηνο στα κρατικά πανεπιστήμια, προχωρώντας στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας και τη σύνδεσή της με τις επιχειρήσεις, αντικαθιστώντας τους ακαδημαϊκούς από εκπροσώπους της κυβέρνησης και επιχειρηματίες στα διοικητικά όργανα των ιδρυμάτων, πράγμα που θα περιορίσει την όποια ακαδημαϊκή ελευθερία μπορεί να υπάρξει στο καπιταλιστικό σύστημα. Επιπρόσθετα, θα υπάρξει μια λεγόμενη «στήριξη» των φοιτητών, σύμφωνα με την οποία θα μπορούν να λαμβάνουν δάνειο από τράπεζες για να αποπληρώνουν τα δίδακτρα και, στη συνέχεια, όταν αποφοιτήσουν και πιάσουν δουλειά, να πληρώνουν με δόσεις τα χρέη τους (πρακτική που ευρέως χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ και άλλες ...προηγμένες καπιταλιστικές χώρες).
Η προτεινόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προκάλεσε σημαντικές αντιδράσεις ανάμεσα στους φοιτητές και τους ακαδημαϊκούς φορείς που διοργάνωσαν στα τέλη του Φλεβάρη πολύμορφες διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα, με δυνάμεις τόσο από τους «αντιπολιτευόμενους» Σοσιαλδημοκράτες που μιλούν για την καλύτερη διαχείριση του συστήματος, όσο και από δυνάμεις που διατρανώνουν την ανάγκη ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής βαρβαρότητας στη χώρα, όπου και η Παιδεία θα γίνει δημόσιο αγαθό σε όφελος της κοινωνίας. Στις διαδηλώσεις δραστήριο ρόλο είχε η φοιτητική οργάνωση «SOS, Φοιτητές» όπου συμμετέχουν ανάμεσα σε άλλους και τα μέλη της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας Τσεχίας, ενώ και το ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας είχε δηλώσει τη στήριξή του στις κινητοποιήσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Υγεία «δύο ταχυτήτων»
Δυναμικές διαδηλώσεις έγιναν και στα μέσα του Μάρτη, καθώς χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν κατά της μεταρρύθμισης της Υγείας καθώς από τον Απρίλη τέθηκε σε ισχύ το σύστημα Υγείας δύο ταχυτήτων, στην οποία η «βασική» και η «πρόσθετη» περίθαλψη διαχωρίζεται. Ο εργαζόμενος που αναζητά υψηλότερο από το μέσο επίπεδο περίθαλψης θα πληρώνει επιπλέον χρήματα, ενώ παράλληλα αυξάνονται από 60 σε 100 κορόνες τα ημερήσια νοσήλια στα νοσοκομεία. Τα φάρμακα άνω των 50 κορονών δε πληρώνονται πλέον από τα Ταμεία, ενώ οι τιμές των φαρμάκων καθορίζονται με κριτήρια «ανταγωνισμού. Επιπλέον, προβάλλοντας το επιχείρημα πως οι κάτοικοι θα έχουν «εγγυημένη» περίθαλψη μέσα σε μόλις 40' από τον τόπο κατοικίας τους, η κυβέρνηση σχεδιάζει άμεσα να κλείσει πολλά νοσοκομεία και πολυκλινικές, δυσκολεύοντας την πρόσβαση των ασθενών που κατοικούν στην επαρχία.
Πανεθνική διαμαρτυρία στις 21 Απρίλη
Με το σύνθημα «σταματήστε την κυβέρνηση» η Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων της Τσεχίας και της Μοραβίας «CMKOS» καλεί τους εργαζόμενους σε βδομάδα κινητοποιήσεων, ενόψει της πανεθνικής διαμαρτυρίας που έχει καθοριστεί για τις 21 Απρίλη στη πλατεία Βένσεσλας στη Πράγα. Κύρια αιτήματα είναι να μην εφαρμοστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, να παραιτηθεί η κυβέρνηση και να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, ενώ δεν αποκλείει και την προκήρυξη 24ωρης γενικής απεργίας. Ηδη οι ηγεσίες των συνδικάτων των εργαζομένων στην Εκπαίδευση και την Υγεία προειδοποιούν με πιθανές απεργιακές κινητοποιήσεις σε περίπτωση απολύσεων, ενώ το Συμβούλιο των Συνταξιούχων κάλεσε για πρώτη φορά στα χρονικά τα μέλη του σε πανεθνική κινητοποίηση στις ...30 Μάη ενάντια στο «πάγωμα» των συντάξεων, στη μείωση των επιδομάτων στέγασης για τους ηλικιωμένους, και στην αύξηση των φόρων σε όσους συνταξιούχους εργάζονται υπό το καθεστώς της μερικής απασχόλησης.
Σημειώνεται, πως η ηγεσία της «CMKOS» συμμετέχει εδώ και χρόνια στο λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο» και στηρίζει κυρίως τους «αντιπολιτευόμενους» Σοσιαλδημοκράτες. Κάτω από την πίεση και την αγανάκτηση του λαού για τα προωθούμενα μέτρα λιτότητας, αποχώρησε στις 23 Μάρτη από τον «κοινωνικό διάλογο», υποστηρίζοντας πως δεν είχε ενημερωθεί νωρίτερα για τις προτεινόμενες περικοπές και μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης...
Κυβερνητική κρίση
Αυτές τις μέρες σημειώνονται εσωτερικά ...προβλήματα στον τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό, αποτέλεσμα των δυσκολιών διαχείρισης του συστήματος. Το μικρότερο κόμμα, οι «Δημόσιες Υποθέσεις» (VV) για έκτη φορά από το 2010 απειλεί με αποχώρηση απ' αυτόν την 1η του Μάη, αν δε γίνει ανασχηματισμός της κυβέρνησης, αν δεν υπάρξουν αλλαγές στο πρόγραμμα του συνασπισμού και αν δεν καταργηθούν υπουργεία και κυβερνητικές υπηρεσίες για την ...εξοικονόμηση χρημάτων. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός έθεσε προθεσμία έως την ερχόμενη Τρίτη για να βρεθεί μια λύση και να ξεπεραστεί η κυβερνητική κρίση, αλλιώς, όπως είπε, θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, πιθανά για τις 22 και 23 Ιούνη.
Σε περίπτωση εκλογών το «VV» - του οποίου ο επικεφαλής Βιτ Μπάρτα έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο διαφθοράς - δεν φαίνεται να ξεπερνά το απαιτούμενο 5% για την είσοδό του στο κοινοβούλιο, σύμφωνα με δημοσκόπηση του «STEM» που διενεργήθηκε το Φλεβάρη. Οσον αφορά τα άλλα κόμματα, οι Σοσιαλδημοκράτες θα λάμβαναν 73 έδρες (από 56 που είχαν στις εκλογές του 2010) στο 200μελές κοινοβούλιο, το ΚΚ Βοημίας Μοραβίας 38 (26), το κυβερνών «Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών» (ODS) 46 (53), το «TOP 09» 32 (41), ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες θα ξαναμπούν στο κοινοβούλιο με 11 έδρες.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ


ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Η αλήθεια για τη μετανάστευση



ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Η αλήθεια για τη μετανάστευση
Μια πολύ επικερδής επιχείρηση έχει στηθεί από το αστικό κράτος με αιτήσεις βίζας που στοιχίζουν έως και 7.000 δολάρια Αυστραλίας ή 5.385 ευρώ!
Οι δικηγόροι εξειδικευμένοι στα θέματα μετανάστευσης είναι ένα μέρος της κερδοφόρας επιχείρησης της χώρας
Ο ξεριζωμός του κάθε εργάτη από τη γη που γεννήθηκε δεν είναι δική του επιλογή. Την επιβάλλουν το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας και τα κόμματα που την υπηρετούν, που θέλουν τους μετανάστες πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, για να αυξάνουν τα κέρδη τους και να ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης για ολόκληρη την εργατική τάξη. Αυτές οι ίδιες δυνάμεις σπρώχνουν σήμερα ξανά στη μετανάστευση Ελληνες εργαζόμενους, εξαιτίας της κρίσης που δημιούργησαν, σε μακρινούς προορισμούς όπως η Αυστραλία.
Από τα μέσα του 2010 είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στο κέντρο της Αθήνας και στις γειτονιές της πόλης αφισάκια που «διαφήμιζαν» τη μετανάστευση στην Αυστραλία. Τις άθλιες μπίζνες των αετονύχηδων δουλεμπόρων που προώθησαν αποφασιστικά το ΠΑΣΟΚ, ο δικομματικός εταίρος του η ΝΔ, όπως και το ΛΑ.Ο.Σ. Ακολούθησαν οι ημερίδες που οργανώθηκαν στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 2011 από κοινού από το υπουργείο Μετανάστευσης της Αυστραλίας και τους βιομηχάνους της και την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτά περίπου τα δύο χρόνια πύκνωσαν στον ελληνικό, διεθνή και αυστραλέζικο Τύπο τα δημοσιεύματα για την απότομη αύξηση του ενδιαφέροντος για ένα νέο ρεύμα μετανάστευσης Ελλήνων εργατών προς την Αυστραλία.
Το κερδοφόρο μεταναστευτικό πρόγραμμα της Αυστραλίας
Η Αυστραλία τα τελευταία χρόνια με γνώμονα αποκλειστικά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου ακολουθεί αυστηρά ελεγχόμενη εισαγόμενη μετανάστευση εργατικού και επιστημονικού δυναμικού. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια όπως η σχετική νεαρή ηλικία (όχι πάνω από 50 χρόνων), η καλή γνώση των αγγλικών, πτυχίο, εμπειρία κλπ. Το μεταναστευτικό της πρόγραμμα φτάνει για το 2011-2012 τις 185.000 άτομα, αυξημένο κατά 16.000 σε σχέση με πέρυσι. Η εφημερίδα «The Australian» έγραψε ότι οι νέες θέσεις εργασίας θα δοθούν πιο πολύ σε άνδρες που θα δουλέψουν στα ορυχεία της δυτικής Αυστραλίας και στο Κουίνσλαντ και θα δοθούν σε μεγάλο βαθμό στους τελειόφοιτους διπλωματούχους μετανάστες σπουδαστές που φοίτησαν σε σχολές της χώρας. Λέγεται από το υπουργείο Μετανάστευσης ότι πάνω από 130.000 άτομα του εξωτερικού έκαναν αίτηση για εξειδικευμένη εργασία πέρυσι, με αποτέλεσμα να αυξηθούν και τα έσοδα του κράτους. Τα στοιχεία που υπάρχουν για τους Ελληνες αιτούντες για το τρέχον οικονομικό έτος μιλούν για εκατοντάδες άτομα. Επίσημα στοιχεία του υπουργείου δείχνουν ότι από το 2006 ως το 2011 σε 90 Ελληνες εγκρίθηκε βίζα μόνιμης παραμονής εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού από το μεταναστευτικό πρόγραμμα, ενώ το 2010 και 2011 μέσω οικογενειακής επανένωσης ήρθαν 253 άτομα, και έχουν ξεπεράσει τους 2.000 οι ομογενείς κάτοχοι αυστραλιανού διαβατηρίου που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα και τώρα επέστρεψαν, όπως δήλωσε πρόσφατα η πρόξενος στη Μελβούρνη. Το κόστος υποβολής μιας τέτοιας αίτησης είναι για την πρώτη δόση 2.960 δολάρια, που δεν επιστρέφονται ακόμα και αν απορρίψουν την αίτηση, και για τη δεύτερη δόση 4.190 δολάρια, όταν εγκριθεί. Μαζί με ιατρικές εξετάσεις, τεστ αγγλικών και μετάφραση ντοκουμέντων άλλα 1.000 δολάρια... Συνήθως περιμένεις απάντηση πάνω από 24 μήνες. Θα πρέπει να υπογράψεις και τη δήλωση «καλής συμπεριφοράς», που ορίζει να σέβεσαι τους νόμους, τη δικαιοσύνη, την πολυπολιτισμικότητα της χώρας, την κοινοβουλευτική δημοκρατία, επιδιώκοντας πριν φτάσεις καν στη χώρα να φορέσεις τις αλυσίδες του αφεντικού και να υπογράψεις ότι δεν θα αντιδράσεις, δεν θα οργανωθείς, δεν θα παλέψεις κλπ.
Η δεύτερη δεξαμενή μετανάστευσης
Κάθε χρόνο δίνονται χιλιάδες άδειες προσωρινής παραμονής, με το υπουργείο να διαφημίζει τη μετανάστευση ως επιχειρηματική δραστηριότητα και να καυχιέται για την αύξηση των εσόδων του. Για την περίοδο Ιούλη 2010 - Ιούνη 2011 έλαβαν 592.233 άτομα αυτές τις βίζες. Αυτές διανεμήθηκαν στις παρακάτω κατηγορίες: Φοιτητικές 251.438, Εργασία και Τουρισμός 192.922, Ειδικευμένοι εργαζόμενοι με επιχειρηματική υποστήριξη 90.119 και 57.638 σε άλλες κατηγορίες. Αυτή τη στιγμή άδειες προσωρινές για σπουδές έχουν 330.000 φοιτητές, με το μεγαλύτερο μέρος να προέρχονται από την Κίνα, την Ινδία, την Κορέα και τη Μαλαισία, και ακολουθούν Ταϊλάνδη, Νεπάλ και Ινδονησία. Οι μετανάστες φοιτητές έχουν δικαίωμα να εργαστούν 20 ώρες την εβδομάδα με τους πιο πολλούς να εξαναγκάζονται να κάνουν «μαύρη εργασία». Τα αυστραλιανά πανεπιστήμια χρεώνουν από25 - 40 χιλιάδες δολάρια το χρόνο και απαιτούν προκαταβολή (σε τράπεζα) 6 μηνών. Πολλοί φοιτητές όταν δυσκολευτούν να πληρώσουν καταλήγουν μέχρι και στην πορνεία... Οι φοιτητές έχουν γίνει «εμπόρευμα» για μερικούς που τους χρεώνουν 200 δολάρια την εβδομάδα το δωμάτιο και τους στοιβάζουν καμιά δεκαριά μαζί στο ίδιο σπίτι. Οι σπουδαστές αυτοί όταν πάρουν τα πτυχία τους έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για μόνιμη παραμονή και εργασία και κατά τη διάρκεια της αναμονής τους στέλνονται για «εξάσκηση», «κατάρτιση» και «εκπαίδευση» στις επιχειρήσεις, με χαμηλά μεροκάματα. Από εδώ καλύπτεται το μεγαλύτερο μέρος του ειδικευμένου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού που αναζητά το υπουργείο στο μεταναστευτικό του πρόγραμμα.Ελληνες φοιτητές που ήρθαν το 2010 και 2011 ανέρχονται στους 357. Πολύ συζητήθηκε η περιβόητη «σχολή» για οδηγούς ταξί στη Μελβούρνη που προβλήθηκε ευρέως από τα ΜΜΕ ότι από 500 έως 1.000 Ελληνες οδηγοί ταξί θα μετανάστευαν «πακέτο». Κάτι που τελικά η αυστραλιανή κυβέρνηση διέψευσε.
Στην κατηγορία μετανάστευσης «Εργασία και Τουρισμός» πρέπει να είσαι κάτω από 31 χρονών όταν υποβάλεις αίτηση και έχεις δικαίωμα να εργαστείς στη χώρα για τουλάχιστον 6 μήνες με έναν εργοδότη. Η διάρκεια παραμονής είναι ένας χρόνος και θα πρέπει να έχεις μαζί σου από πριν 5.000 δολάρια. Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ στην Αυστραλία που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, όπως η Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης, για την αιμορραγία νέου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού που φεύγει από τη χώρα, διεκδικούν τώρα ρόλο μεσολαβητή και πράκτορα μετανάστευσης και ζητούν από το αυστραλιανό υπουργείο να δίνονται και στους Ελληνες τέτοιες βίζες.
Στην κατηγορία της εγγυημένης από επιχειρηματία λεγόμενης «βίζας 457» πρέπει να έχεις συνάψει συμβόλαιο με εργοδότη, που έχει διάρκεια μέχρι 4 χρόνια. Δεν μπορείς να αλλάξεις εργοδότη δίχως την έγκριση του υπουργείου και σε περίπτωση που διακοπεί η εργασία έχεις 28 ημέρες να επιστρέψεις στη χώρα σου. Με άλλα λόγια, είσαι αλυσοδεμένος διά νόμου με τον εργοδότη. Το κόστος αίτησης και των δύο πλευρών είναι λίγο πάνω από τα 800 δολάρια κατά τα λεγόμενα του υπουργείου. Ομως η υποβολή της αίτησης και της κάθε αίτησης δεν είναι και τόσο εύκολη όσο φαντάζει, γι' αυτό το λόγο υπάρχουν πάνω από τέσσερις χιλιάδες «μεσολαβητές», όπου η ταρίφα φτάνει στα 4.450 δολάρια. Για το οικονομικό έτος 2010-2011 είχαν αυτή τη βίζα 131.430 άτομα και το μεγαλύτερο μέρος τους προέρχεται από Αγγλία, Ν. Αφρική, Αμερική, Φιλιππίνες και Ινδία. Από την Ελλάδα πήγαν στην Αυστραλία το τελευταίο διάστημα 920 άτομα, μεταξύ αυτών πολλοί οικοδόμοι που εγκαταστάθηκαν στο Ντάργουιν, όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος της εκεί Ελληνικής Κοινότητας. Η «βίζα 457» εκδίδεται σε λιγότερο από ένα μήνα και θα πρέπει να εργαστείς σε πολλές περιπτώσεις έξω από τα αστικά κέντρα, ενώ ο μισθός που διαφημίζεται κυμαίνεται στα49.330 δολάρια ετησίως και είναι σε ισχύ μόνον όταν ο μισθός σε κάποιον κλάδο εργασίας είναι μεγαλύτερος του προβλεπόμενου.
Ο Μαρξ επιβεβαιώθηκε περίτρανα όταν έλεγε ότι οι μετανάστες εργάτες χρησιμοποιούνται για να πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης στις ανεπτυγμένες χώρες και μετά συνολικά. Οιφόροι για το παραπάνω ποσό ανέρχονται στα 14.600 δολάρια, με συντελεστή 30%, ενώ ο μόνιμος κάτοικος θα πληρώσει 8.600 δολάρια. Πάντως η ανεργία στην Αυστραλία είναι στο 5,1%, η μερική απασχόληση φτάνει στο 40% του εργατικού δυναμικού, ενώ οι άνδρες δουλεύουν κατά 43% (οι γυναίκες κατά 53%) με ατομικές συμβάσεις.
Βουνό τα έξοδα και τα προβλήματα των νέων μεταναστών
Οσοι πάρουν το δρόμο για την Αυστραλία θα έρθουν αντάμα με την υπαρκτή σκληρή πραγματικότητα που ζουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της χώρας. Οι ρυθμοί της ανεργίας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η μερική απασχόληση τραβούν την ανηφόρα το τελευταίο διάστημα. Επίδομα ταμείου ανεργίας δεν δικαιούνται οι προσωρινοί μετανάστες, ενώ οι μόνιμοι νεοφερμένοι θα πρέπει να περιμένουν δύο χρόνια. Για ιατρονοσοκομειακή περίθαλψη, αν είσαι προσωρινός μετανάστης θα πρέπει εκ των προτέρων να ασφαλιστείς. Οσο για τα φάρμακα... καλύτερα να παρακαλάς να μην αρρωστήσεις. Σύμφωνα με το «Medibank Private» η ασφάλεια για ένα άτομο είναι 2.840 ετησίως, για ανδρόγυνο 5.680 και για οικογένεια με παιδί 5.965 δολάρια, ενώ στα τέλη του μήνα θα αυξηθούν κατά 5%.
Πρώτο και βασικό πρόβλημα, η εύρεση σπιτιού, όπου θα πρέπει να τρέξεις στα μεσιτικά γραφεία στα οποία θα πρέπει να καταθέσεις και μια προκαταβολή ενός ή δυο και τριών μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις και εξάμηνου. Ενα διαμέρισμα δύο δωματίων μέσα στα αστικά κέντρα στοιχίζει από 1.600 έως 1.800 δολάρια το μήνα, ενώ ένα σπίτι τριών δωματίων 1.800 έως 2.200 δολάρια. Μετά ακολουθούν τα έξοδα των σχολείων, αν υπάρχουν παιδιά. Οι παιδικοί σταθμοί στοιχίζουν από 1.600 έως 2.000 το μήνα, ενώ αν εγκατασταθείς στο Σίδνεϊ ή την Καμπέρα και έχεις προσωρινή βίζα τα δημοτικά σχολεία χρεώνουν περίπου 6.000 το χρόνο και τα Γυμνάσια/Λύκεια πάνω από 10.000 δολάρια. Μία άδεια κυκλοφορίας και ασφάλειας ενός αυτοκινήτου στοιχίζει πάνω από 2.500 δολάρια, ενώ για τηλέφωνο, ίντερνετ και κινητό περί τα 2.500 δολ. Στα έξοδα αυτά προστίθενται τονερό και τα αντίστοιχα δημοτικά τέλη - 3.500 δολάρια το χρόνο - ενώ για ρεύμα και φυσικό αέριο άλλα 4.000 δολάρια ετησίως. Σύμφωνα με έρευνα του «Economist» το Σίδνεϊ και η Μελβούρνη είναι στην έβδομη και όγδοη θέση των πιο ακριβών πόλεων του κόσμου, ενώ από κοντά έρχονται η Αδελαΐδα και η Βρισβάνη. Ο λόγος αυτός κάνει πολλούς νέους μετανάστες να εγκαταλείπουν την ξενιτιά και να επιστρέφουν στη χώρα καταγωγής τους. Οσοι μένουν πίσω και δεν έχουν κομπόδεμα πεινάνε, δεν έχουν πού να κοιμηθούν, και δεν μπορούν να πληρώσουν το ηλεκτρικό, ανέφερε εκπρόσωπος της Αυστραλο-Ελληνικής Κοινωνικής Πρόνοιας.
Στήριγμα και στην ξενιτιά το ΚΚΕ
Μέσα από τις λέσχες φίλων του ΚΚΕ, τους εργατικούς συνδέσμους και τα ταξικά συνδικάτα της χώρας το ΚΚΕ θέτει με επείγοντα τρόπο την ανάγκη να δυναμώσει αποφασιστικά η ταξική ενότητα Ελλήνων και ξένων εργατών, να δυναμώσει η πάλη στους χώρους δουλειάς. Οι λέσχες φίλων του ΚΚΕ στην Αυστραλία απαιτούν και αγωνίζονται για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, κατάργηση όλων των δουλεμπορικών γραφείων, προστασία των ανέργων, διευκόλυνση των διαδικασιών οικογενειακής επανένωσης, ίσα δικαιώματα στην αμοιβή, την Υγεία - Πρόνοια, την Παιδεία, τον Αθλητισμό - Πολιτισμό.

Σταύρος ΣΤΡΑΤΕΑΣ
Μέλος της Επιτροπής Φίλων ΚΚΕ Μελβούρνης


TOP READ