14 Μαρ 2012

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον ΑΣΤΡΑ 92.8 της Κύπρου (15-2-2012)


Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον ΑΣΤΡΑ 92.8 της Κύπρου (15-2-2012)

Στα βήματα της Ιστορίας - Κέρκυρα


Στα βήματα της Ιστορίας - Κέρκυρα

Στο προοδευτικό νησί της Κέρκυρας, αυθόρμητα και με όλο τον γνήσιο πατριωτισμό και την ορμή της ηλικίας τους, οι μαθητές πραγματοποίησαν την αιματηρή πρώτη αντιφασιστική διαδήλωση το 1942




Το γερμανικό οικονομικό θαύμα

Αναρτήθηκε από τον/την redship 










δημοσίευση από   Cogito ergo sum






Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στην Γερμανία τον περασμένο Οκτώβριο: η καγκελλάριος Μέρκελ ετοιμαζόταν να ανακοινώσει στο επόμενο συνέδριο του κόμματός της την θέσπιση κατώτερου ημερομισθίου. Πράγματι, επρόκειτο περί εντυπωσιακής εξέλιξης, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι οι γερμανοί δεν ξέρουν τι παναπεί “εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας”. Το μόνο που υπάρχει στην χώρα τους είναι μερικές κλαδικές συμβάσεις (μερικές, έτσι; σε κάποιους κλάδους δηλαδή). Αυτό σημαίνει ότι ο κατώτερος μισθός διαφέρει από κλάδο σε κλάδο. Μάλιστα, ακόμη και στον ίδιο κλάδο προβλέπονται χαμηλότερα μεροκάματα στην πρώην Ανατολική Γερμανία και υψηλότερα στην πρώην Δυτική!


Όχι, δεν τρελλάθηκε ξαφνικά η Μέρκελ. Ηρεμήστε. Δεν την έπιασε το ψυχοπονιάρικό της. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να συμβεί κάτι τέτοιο στην “σιδηρά” εκπρόσωπο του μεγάλου κεφαλαίου; Ας δούμε ψύχραιμα το ζήτημα.


Το “γερμανικό θαύμα” δεν είναι παρά γέννημα των συνεχών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Γερμανία από την λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ίσαμε σήμερα, ανεξάρτητα αν στην εξουσία βρίσκονταν σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι (όπως πριν) ή χριστιανοδημοκράτες και φιλελεύθεροι (όπως σήμερα). Έτσι, οι όποιες κινήσεις στον εργασιακό χώρο δεν μπορεί παρά να αποτελούν συνέχεια μιας συγκεκριμένης πολιτικής, η οποία έχει ως κεντρικό της άξονα την συγκράτηση και την περαιτέρω μείωση του κόστους εργασίας.


Αυτό που είχε στο μυαλό της η Μέρκελ διαγράφεται καθαρά στην εισηγητική έκθεση του συγκεκριμένου μέτρου: “θέλουμε έναν ελάχιστο μισθό που θα καθορίζεται από τους κοινωνικούς εταίρους και, συνεπώς, προσανατολισμένο στην αγορά, παρά μια ελάχιστη μισθολογική πολιτική”. Και η έκθεση κατέληγε στην πρόταση για θέσπιση ελάχιστου ωρομισθίου 6,89 ευρώ στην πρώην Ανατολική Γερμανία και 7,79 στην Δυτική (“Η Μέρκελ ξανασκέφτεται το κατώτερο ημερομίσθιο“, Τα Νέα, 01/11/2011).


Μ’ αυτό το σχέδιο, η γερμανική κυβέρνηση είχε δυο στόχους. Από την μια, όριζε το κατώτερο ημερομίσθιο ακόμη χαμηλότερα από τον μέσο όρο που πλήρωναν οι εργοδότες, γεγονός που θα πίεζε προς τα κάτω τις αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατ’ αρχήν και εν συνεχεία και στον δημόσιο. Από την άλλη, βάζοντας στο κόλπο και τους “κοινωνικούς εταίρους” (έτσι, για να μη νομίζουμε ότι η φάμπρικα που λέγεται “κοινωνικοί εταίροι” αποτελεί ελληνικό εφεύρημα), ήθελε να εμφανίσει τα συνδικάτα ως εγγυητές των αποδοχών των εργαζομένων, δίνοντάς τους λίγη από την αίγλη που έχουν χάσει, μιας και οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι οι μεγαλοσυνδικαλιστές τους είναι ξεπουλημένοι και τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Παράλληλα, μια τέτοια κίνηση αναμενόταν να λειτουργήσει ως “βαλβίδα ανακούφισης” της συσσωρευόμενης λαϊκής οργής.


Και πώς να μην υπάρχει λαϊκή οργή, όταν οι μηνιαίες αποδοχές κατά την προηγούμενη δεκαετία μειώθηκαν μεσοσταθμικά κατά 4%, σύμφωνα με έκθεση του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών; Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μισθοί είναι παγωμένοι αλλά υπάρχει μείωση των μηνιαίων αποδοχών λόγω μείωσης του ωραρίου εργασίας. Η έκθεση, την οποία προαναφέραμε, σημειώνει ότι ο μέσος μισθός το 2000 ήταν 1.300 ευρώ και το 2010 είχε πέσει κάτω από τα 1.200 ευρώ, ενώ τα χαμηλά εισοδήματα (λόγω τετραημέρων και τετραώρων) έχουν μειωθεί κατά…22% (μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό το ποσοστό;).


Τελικά, η ιδέα τής Μέρκελ βρίσκεται ακόμη στα χαρτιά, επειδή αντέδρασε -ποιος άλλος;- το κεφάλαιο. Αυτή η αντίδραση είναι φυσιολογική, αφού μια μελέτη τού ινστιτούτου ερευνών “Prognos” κατέδειξε ότι 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι εισπράττουν λιγώτερα από 5 ευρώ την ώρα και άλλα 2,4 εκατομμύρια έχουν ωρομίσθιο μικρότερο των 7,5 ευρώ.


Για να γίνει ακόμη πιο καθαρή η εικόνα των γερμανών εργαζομένων, ας συμπληρώσουμε μερικά νούμερα από την πενταετή έκθεση του ΟΗΕ για τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα: (α) 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν για λιγώτερα από 400 ευρώ τον μήνα, (β) 1,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν εισοδήματα χαμηλότερα εκείνων που απαιτούνται για να επιβιώσουν δίχως πρόσθετη οικονομική στήριξη, (γ) 13% των γερμανών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.


“Γερμανικό οικονομικό θαύμα”, λοιπόοοοον! Έτσι, για να ξέρουμε τι γίνεται γύρω μας και να καταλαβαίνουμε τι μας περιμένει αν δεν αντιδράσουμε.

Το γερμανικό οικονομικό θαύμα


Το γερμανικό οικονομικό θαύμα

Αναρτήθηκε από τον/την redship









δημοσίευση από   Cogito ergo sum





Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στην Γερμανία τον περασμένο Οκτώβριο: η καγκελλάριος Μέρκελ ετοιμαζόταν να ανακοινώσει στο επόμενο συνέδριο του κόμματός της την θέσπιση κατώτερου ημερομισθίου. Πράγματι, επρόκειτο περί εντυπωσιακής εξέλιξης, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι οι γερμανοί δεν ξέρουν τι παναπεί “εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας”. Το μόνο που υπάρχει στην χώρα τους είναι μερικές κλαδικές συμβάσεις (μερικές, έτσι; σε κάποιους κλάδους δηλαδή). Αυτό σημαίνει ότι ο κατώτερος μισθός διαφέρει από κλάδο σε κλάδο. Μάλιστα, ακόμη και στον ίδιο κλάδο προβλέπονται χαμηλότερα μεροκάματα στην πρώην Ανατολική Γερμανία και υψηλότερα στην πρώην Δυτική!


Όχι, δεν τρελλάθηκε ξαφνικά η Μέρκελ. Ηρεμήστε. Δεν την έπιασε το ψυχοπονιάρικό της. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να συμβεί κάτι τέτοιο στην “σιδηρά” εκπρόσωπο του μεγάλου κεφαλαίου; Ας δούμε ψύχραιμα το ζήτημα.


Το “γερμανικό θαύμα” δεν είναι παρά γέννημα των συνεχών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Γερμανία από την λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ίσαμε σήμερα, ανεξάρτητα αν στην εξουσία βρίσκονταν σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι (όπως πριν) ή χριστιανοδημοκράτες και φιλελεύθεροι (όπως σήμερα). Έτσι, οι όποιες κινήσεις στον εργασιακό χώρο δεν μπορεί παρά να αποτελούν συνέχεια μιας συγκεκριμένης πολιτικής, η οποία έχει ως κεντρικό της άξονα την συγκράτηση και την περαιτέρω μείωση του κόστους εργασίας.


Αυτό που είχε στο μυαλό της η Μέρκελ διαγράφεται καθαρά στην εισηγητική έκθεση του συγκεκριμένου μέτρου: “θέλουμε έναν ελάχιστο μισθό που θα καθορίζεται από τους κοινωνικούς εταίρους και, συνεπώς, προσανατολισμένο στην αγορά, παρά μια ελάχιστη μισθολογική πολιτική”. Και η έκθεση κατέληγε στην πρόταση για θέσπιση ελάχιστου ωρομισθίου 6,89 ευρώ στην πρώην Ανατολική Γερμανία και 7,79 στην Δυτική (“Η Μέρκελ ξανασκέφτεται το κατώτερο ημερομίσθιο“, Τα Νέα, 01/11/2011).


Μ’ αυτό το σχέδιο, η γερμανική κυβέρνηση είχε δυο στόχους. Από την μια, όριζε το κατώτερο ημερομίσθιο ακόμη χαμηλότερα από τον μέσο όρο που πλήρωναν οι εργοδότες, γεγονός που θα πίεζε προς τα κάτω τις αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατ’ αρχήν και εν συνεχεία και στον δημόσιο. Από την άλλη, βάζοντας στο κόλπο και τους “κοινωνικούς εταίρους” (έτσι, για να μη νομίζουμε ότι η φάμπρικα που λέγεται “κοινωνικοί εταίροι” αποτελεί ελληνικό εφεύρημα), ήθελε να εμφανίσει τα συνδικάτα ως εγγυητές των αποδοχών των εργαζομένων, δίνοντάς τους λίγη από την αίγλη που έχουν χάσει, μιας και οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι οι μεγαλοσυνδικαλιστές τους είναι ξεπουλημένοι και τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Παράλληλα, μια τέτοια κίνηση αναμενόταν να λειτουργήσει ως “βαλβίδα ανακούφισης” της συσσωρευόμενης λαϊκής οργής.


Και πώς να μην υπάρχει λαϊκή οργή, όταν οι μηνιαίες αποδοχές κατά την προηγούμενη δεκαετία μειώθηκαν μεσοσταθμικά κατά 4%, σύμφωνα με έκθεση του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών; Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μισθοί είναι παγωμένοι αλλά υπάρχει μείωση των μηνιαίων αποδοχών λόγω μείωσης του ωραρίου εργασίας. Η έκθεση, την οποία προαναφέραμε, σημειώνει ότι ο μέσος μισθός το 2000 ήταν 1.300 ευρώ και το 2010 είχε πέσει κάτω από τα 1.200 ευρώ, ενώ τα χαμηλά εισοδήματα (λόγω τετραημέρων και τετραώρων) έχουν μειωθεί κατά…22% (μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό το ποσοστό;).


Τελικά, η ιδέα τής Μέρκελ βρίσκεται ακόμη στα χαρτιά, επειδή αντέδρασε -ποιος άλλος;- το κεφάλαιο. Αυτή η αντίδραση είναι φυσιολογική, αφού μια μελέτη τού ινστιτούτου ερευνών “Prognos” κατέδειξε ότι 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι εισπράττουν λιγώτερα από 5 ευρώ την ώρα και άλλα 2,4 εκατομμύρια έχουν ωρομίσθιο μικρότερο των 7,5 ευρώ.


Για να γίνει ακόμη πιο καθαρή η εικόνα των γερμανών εργαζομένων, ας συμπληρώσουμε μερικά νούμερα από την πενταετή έκθεση του ΟΗΕ για τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα: (α) 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν για λιγώτερα από 400 ευρώ τον μήνα, (β) 1,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν εισοδήματα χαμηλότερα εκείνων που απαιτούνται για να επιβιώσουν δίχως πρόσθετη οικονομική στήριξη, (γ) 13% των γερμανών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.


“Γερμανικό οικονομικό θαύμα”, λοιπόοοοον! Έτσι, για να ξέρουμε τι γίνεται γύρω μας και να καταλαβαίνουμε τι μας περιμένει αν δεν αντιδράσουμε.

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στο Real fm (12/3/2012)


Ο Νίκος Μπογιόπουλος στο Real fm (12/3/2012)

Λαό ραγιά θέλουν οι Πρετεντέρηδες


Λαό ραγιά θέλουν οι Πρετεντέρηδες
Το εγκώμιο του Ευ. Βενιζέλου έπλεξε χτες ο Γιάννης Πρετεντέρης από τη στήλη του στα «ΝΕΑ», παρουσιάζοντάς τον ως «επιλογή σταθερότητας» τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και συνολικά για το πολιτικό σύστημα, βρίσκοντας αφορμή να αναπαράγει τη θεωρία των «δυο άκρων» για να φοβερίσει το λαό ότι επίκειται «χάος» και να συκοφαντήσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Λέει, μεταξύ άλλων, ο Γ. Πρετεντέρης: «Στις συνθήκες "άτυπου εμφυλίου" που ζει εδώ και δυο χρόνια η χώρα, η σταθερότητα του πολιτικού συστήματος αποτελεί πλέον τη θεμελιώδη (ίσως και τη μοναδική) εγγύηση της δημοκρατίας. Αυτή η σταθερότητα δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Απειλείται οργανωμένα από δυνάμεις της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς που (με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης) προωθούν την πολιτική εκτροπή και τον εκτροχιασμό της χώρας».
***
Ο Γ. Πρετεντέρης ρίχνει νερό στο μύλο της συκοφάντησης και τρομοκράτησης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, επιχειρώντας το τσουβάλιασμα του ΚΚΕ με άλλες ετερόκλητες δυνάμεις στο σακί της «άκρας αριστεράς» και ταυτίζοντας τους κομμουνιστές με τους φασίστες και οργανωμένες ομάδες του παρακράτους. Με τη «θεωρία των άκρων» ταυτίζει τους κομμουνιστές, που αγωνίζονται για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων και στην εξουσία τους, με μια σειρά ομάδες και παραομάδες εθνικιστών, φασιστών, παρακρατικών κλπ. που όχι μόνο δεν αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά είναι απόλυτα ενταγμένοι στους μηχανισμούς της αστικής εξουσίας.
Και τι παρουσιάζει ως «αντίπαλο δέος στο χάος»; Τον (μοναδικό) υποψήφιο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλο, που έχει αποδείξει ότι σε όποιο πόστο κι αν τοποθετηθεί υπηρετεί με όλες του τις δυνάμεις την πολιτική υπέρ των μονοπωλίων, το σφαγιασμό των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
***
Η «σταθερότητα» που προβάλλουν οι κονδυλοφόροι της αστικής εξουσίας αποτελεί τη «σταθερότητα και μονιμότητα» της πολιτικής που τσακίζει ανελέητα τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Τα συμφέροντα, όμως, του λαού δεν υπηρετούνται από μια τέτοια «σταθερότητα», δεν έχουν κανένα λόγο να ακολουθήσουν τον έναν ή τον άλλο αστό πολιτικό, το ένα ή το άλλο κόμμα της πλουτοκρατίας που τους εγγυάται εκ των προτέρων φτώχεια και εξαθλίωση. Μπροστά και στις εκλογές, ο λαός πρέπει να έχει ως μοναδικό κριτήριο τα δικά του συμφέροντα και να γυρίσει την πλάτη στις Σειρήνες που συκοφαντούν το εργατικό και λαϊκό κίνημα, τον δικό του, δηλαδή, αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά του.
Δυστυχώς για τους Πρετεντέρηδες, ο λαός δεν θα τους ζητήσει την άδεια για ν' αλλάξει τη ζωή του.

Ε. Χ.


Θράσος και απειλές από τα μαντρόσκυλα των μονοπωλίων



ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ
Θράσος και απειλές από τα μαντρόσκυλα των μονοπωλίων
Επανεκκίνηση της αντιλαϊκής πολιτικής, μέτρα-κόλαση για τώρα και μετά τις εκλογές
Μπαράζ από νέα αντιλαϊκά πακέτα για την εκπλήρωση της μεταξύ τους συμφωνίας για το κούρεμα του κρατικού χρέους, τη νέα δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο, τη σύντμηση και του χρόνου της εφαρμογής τους ήταν στα μέτρα που αποφάσισαν, προχτές στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Οικονομίας της Ευρωζώνης (συμβούλιο Γιούρογκρουπ).
Μήνα με το μήνα, ανάλογα με την κλιμάκωση της βαρβαρότητας, με στόχο να εξαπολύουν κάθε τρεις και λίγο τους εκβιασμούς τους απέναντι στο λαό, θα εκταμιεύουν τις δόσεις από τα φρέσκα δάνεια που στο σύνολό τους προορίζονται για τους τραπεζίτες και τα άλλα σαπρόφυτα. Ο υπουργός Οικονομικών της συγκυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος έκανε λόγο για«ανανεωμένη δυναμική επανεκκίνηση» και για την «περίοδο μέχρι τις εκλογές» και για τη συνέχεια. Και αυτό «γιατί οι εκατό πρώτες μέρες μετά τις εκλογές πρέπει να είναι μια περίοδος δυναμικής επανεκκίνησης, ώστε να μη χάσουμε αυτό το τεράστιο παράθυρο ευκαιρίας που άνοιξε με τη μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, η «ανάπτυξη» που επαγγέλλονται αφορά στην «αλλαγή των επιπέδων ρευστότητας», δηλαδή την ενίσχυση των τραπεζιτών με ζεστό χρήμα, την «αλλαγή λειτουργίας του κράτους», δηλαδή για τη διάλυση των υποδομών που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες, επίσης με τις «χρήσεις γης», προκειμένου να αποδώσουν ζωτικό χώρο στα μονοπώλια και άλλους «επενδυτές». Στέλνοντας το μήνυμα της συγκυβέρνησης για λογαριασμό και της ΝΔ, τόνισε πως οι «εκλογές δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ανακόψουν την διαδικασία εκτέλεσης του προγράμματος».
Στο ίδιο μήκος και τα μαντρόσκυλα των μονοπωλίων, οι Γιούνκερ και Ρεν, σε δηλώσεις τους έκαναν λόγο για μια «νέα αρχή» και για «προσήλωση στην εφαρμογή του νέου προγράμματος». Ο πρόεδρος της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο διαβεβαίωσε χτες για τη «στενή συνεργασία με τον πρωθυπουργό και την ομάδα του». Δίνοντας συνέχεια στην πρόκληση, δήλωσε ότι σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), τον επενδυτικό βραχίονα της ΕΕ, θα προχωρήσουν σε διευκολύνεις για την «παροχή ρευστότητας» και για τη «δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης».
Τέλος, οι αποφάσεις για τις εκταμιεύσεις και άλλα «τεχνικά ζητήματα» αναμένεται να παρθούν σήμερα από την ομάδα εργασίας του Γιούρογκρουπ. Ο κοιναγορίτης παράγοντας Ο. Ρεν ανακοίνωσε ότι για το πακέτο «επανακεφαλαιοποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος» υπάρχουν προς διάθεση κεφάλαια ύψους 48 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ποσά που θα βγουν από τα συνολικά δάνεια και τα φορτώνουν στο λαό. Ο Ευ. Βενιζέλος διευκρίνισε ότι έτοιμη προς εκταμίευση είναι η πρώτη δόση για τους τραπεζίτες, με ποσά περίπου 25 δισ. ευρώ.

Ιδού η «εναλλακτική»


Ιδού η «εναλλακτική»
Στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία ισχύει καθεστώς Μνημονίων.
Στην Ισπανία οι οικονομικοί δείκτες κατρακυλούν με το λαό να σαρώνεται από κύμα λιτότητας.
Στη Βρετανία επικρατεί η πολιτική τού «δάκρυα και αίμα».
Στην Ιταλία ο οικονομικός κλυδωνισμός μετατρέπεται σε μέτρα σφαγής των εργαζομένων τέτοιας αγριότητας που συνοδεύονται από υπουργούς που ...κλαίνε όταν τα ανακοινώνουν.
Στη Γερμανία ξεπέρασαν τα 16 εκατομμύρια οι άνεργοι, οι φτωχοί και οι - επισήμως - καταγεγραμμένοι στα έγκατα του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στη Γαλλία, που τελεί υπό συνεχή «διαπραγμάτευση» με τους χρηματοπιστωτικούς οίκους για να αποφύγει εκθέσεις που υποβαθμίζουν περαιτέρω την οικονομία της, το τελευταίο τρίμηνο καταγράφηκε αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,2%, δηλωτικό του αναιμικού χαρακτήρα της «ανάπτυξης» που ευαγγελίζονται οι ταγοί της.
Στο περίφημο «σκανδιναβικό μοντέλο» επικρατούν τοποθετήσεις όπως της πρωθυπουργού της Δανίας στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της, όπου, προετοιμάζοντας το λαό της χώρας για την επερχόμενη λαίλαπα, έλεγε: «Η χώρα αντιμετωπίζει πρωτοφανή οικονομική κρίση και γι' αυτό πρέπει να αποβάλουμε όλοι κάθε σκέψη για μέτρα που θα βοηθήσουν τη λαϊκή οικογένεια».
Στην Ευρωζώνη οι προβλέψεις της ενδιάμεσης έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μιλούν για επιστροφή το 2012 στην ύφεση με ποσοστό -0,3%, με τον Ολι Ρεν να ομολογεί ότι ήδη «η οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκεται εν μέσω ήπιας ύφεσης».
*
Αυτή είναι η σημερινή Ευρώπη - για να μείνουμε μόνο στην Ευρώπη.
Τα όσα επικρατούν επομένως στην Ελλάδα δε συνιστούν κάποια «ελληνική ιδιαιτερότητα», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κρίση δεν εκδηλώνεται επηρεασμένη σύμφωνα με τις κάθε φορά ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην κάθε χώρα.
Ομως το βασικό και το κύριο είναι τούτο:
Η κρίση δεν αποτελεί προϊόν κάποιων «ιδιομορφιών» που ευδοκιμούν στην Ελλάδα.
Δεν έχει να κάνει με το αν εδώ ή εκεί το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό κυκλοφορεί με το πρόσημο του «κεντροδεξιού» ή του «κεντροαριστερού», του σοσιαλδημοκράτη ή του (νεο)φιλελεύθερου, του οπαδού της «εκτατικής» ή της «περιοριστικής» δημοσιονομικής πολιτικής.
Η κρίση είναι πανευρωπαϊκή και παγκόσμια, ανεξαρτήτως του διαχειριστικού μοντέλου που ευδοκιμεί σε κάθε χώρα. Είναι κρίση όλων των καπιταλιστικών χωρών, είναι κρίση «όλου» του καπιταλισμού από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια και τούτο, πολύ απλά, διότι πρόκειται για καπιταλιστική κρίση.
*
Ορισμένοι στο άκουσμα του προσδιορισμού της κρίσης ως καπιταλιστικής υποστηρίζουν ότι εφόσον αυτό ισχύει, τότε τα όσα δραματικά βιώνουμε είναι «αναπόφευκτα», είναι «μοιραία» και ότι - από τη στιγμή που το πρόβλημα δεν είναι στενά ελληνικό, αλλά καπιταλιστικό - τότε ο αστικός πολιτικός κόσμος της χώρας ...«αθωώνεται».
Βέβαια, η παραπάνω σοφιστεία θέλει να ξεχνά πως
όταν μιλάμε για Ελλάδα μιλάμε για καπιταλισμό που κάποιοι τον υπηρετούν,
και όταν μιλάμε για καπιταλισμό μιλάμε (και) για Ελλάδα.
Πρόκειται, επίσης, για προσέγγιση βολική, αλλά μόνο για την πλευρά εκείνων που θεωρούν τον καπιταλισμό «αναπόφευκτο», «μοιραίο» και άρα ...παντοτινό στην Ελλάδα και στον κόσμο.
*
Στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο:
Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις του μόλις 5 αιώνων ζωής καπιταλισμού
(άρα καθόλου παντοτινού αν συγκριθεί είτε με το παρελθόν των χιλιάδων χρόνων ζωής στον πλανήτη, είτε με τον απροσδιόριστο αριθμό των χρόνων του μέλλοντος),
οι διαδοχικές χρεοκοπίες της καπιταλιστικής Ελλάδας, από το 1893 και το 1932 μέχρι τη σημερινή,
αναδεικνύουν και αποδεικνύουν στο έπακρο τις ευθύνες του αστικού πολιτικού συστήματος που υπηρετεί τον καπιταλισμό, ειδικά όταν οι εκπρόσωποί του διατείνονται πως απέναντι στον καπιταλισμό και τις κρίσεις του (που συνεπάγονται δυστυχία, φτώχεια, χρεοκοπία, καταστροφή, λιτότητα)
δεν υπάρχει «εναλλακτική».
*
Ενόψει δε των επικείμενων εκλογών στην Ελλάδα, δεν υπάρχει δημόσια εμφάνιση εκπροσώπου της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. και των «παραφυάδων» τους που να μην ομονοούν
- συνήθως απόντος του ΚΚΕ -
ότι η πολιτική του ΚΚΕ δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, ότι δε συνιστά «εναλλακτική» πρόταση και ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει είναι ο δικός τους πεπατημένος δρόμος της κοινωνικής συμφοράς.
Αρα - με το βλέμμα πάντα στην κάλπη - τι στην ουσία λένε:
Οτι ο λαός «θα πρέπει» να συνεχίσει να ψηφίζει τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα επί τα αυτά με το δικομματισμό σχήματα, άρα ότι ο λαός «θα πρέπει», ψηφίζοντας υπέρ των κομμάτων του καπιταλισμού (και των καπιταλιστικών κρίσεων), να ζει εσαεί στο δικό τους «ρεαλισμό»,που δεν είναι άλλος από
τη δυστυχία, τη φτώχεια, τη χρεοκοπία, την καταστροφή και τη λιτότητα!
*
Με τον τρόπο αυτό, άθελά τους, επιβεβαιώνουν εκείνο που τονίζουν οι κομμουνιστές:
  • Οτι «λύση» δεν θα έρθει μέσω της αναζήτησης του «καλού» διαχειριστή ανάμεσα από αυτούς που υποστηρίζουν και υπερασπίζονται την ίδια άθλια κατάσταση, από την «μήτρα» μέχρι το εποικοδόμημα της αθλιότητας.
  • Οτι η «επιλογή» μεταξύ εκείνων που υπόσχονται ότι θα μείνουν όλα ίδια είναι ψήφος «νομιμοποίησης» της σφαγής του λαού, είναι εγκλωβισμός σε μια σφαγή που οι δήμιοι θα τη συνεχίσουν υποστηρίζοντας ότι σφάζουν πια το λαό με ...λαϊκή «έγκριση»!
Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι η «εναλλακτική» όχι μόνο υπάρχει (αν δεν υπήρχε, τότε η μόνη επιλογή που απομένει στο λαό είναι η ...αυτοκτονία του), αλλά και ότι ισοδυναμεί με όσα ακριβώς απεύχονται οι κάθε λογής υπηρέτες του καπιταλισμού:
α) Ισοδυναμεί με βαθιές ανατροπές, με ολομέτωπη ρήξη με το παρόν αστικό πολιτικό κατεστημένο.
β) Ισοδυναμεί με τη συντριβή, τη μαζική, παλλαϊκή, πλειοψηφική απόρριψη όλων εκείνων που παρουσιάζουν ως «παντοτινό» ένα σύστημα που παράγει κρίσεις, άρα «μοιραία» και την πολιτική τους, που φορτώνει αυτή την κρίση στο λαό.
*
Επιβεβαιώνεται, τελικά, ότι
στον καπιταλισμό της κρίσης,
στην καπιταλιστική Ελλάδα,
και συνεπώς στην Ελλάδα της κρίσης,
η μόνη «εναλλακτική» - στοιχείο που πρέπει να αποτελέσει κριτήριο και της ψήφου - είναι εκείνη η πολιτική πρόταση που πραγματικά παλεύει για το εδώ και το τώρα,
και η απόδειξη ότι παλεύει για το εδώ και το τώρα είναι ότι δεν συνδιαλέγεται, δεν συναλλάσσεται, δεν «διαπραγματεύεται» με τους καπιταλιστές - δημίους, αλλά ότι παλεύει και αγωνίζεται από τη σκοπιά
της ανατροπής του καπιταλισμού και
της κατάργησης των ικριωμάτων του.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Στρατολογούν και εκπαιδεύονται για εσωτερική καταστολή



ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Στρατολογούν και εκπαιδεύονται για εσωτερική καταστολή
Αποκαλυπτική η ομολογία στελέχους της λεγόμενης «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής» αλλά και τα όσα γράφουν στην ιστοσελίδα τους
Η ιστοσελίδα της «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής», με τους στόχους της παραστρατιωτικής οργάνωσης
Επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων του «Ριζοσπάστη» και των καταγγελιών του ΚΚΕ για την κατασταλτική και προβοκατόρικη δράση των κάθε λογής παραστρατιωτικών οργανώσεων συνιστούν οι χτεσινές ομολογίες ενός από τους φερόμενους ως επικεφαλής των αποκαλούμενων οργανώσεων «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής». Οπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», παραστρατιωτικές οργανώσεις ασκούνται για «άμυνα σε αστικές περιοχές», με την ανοχή και - σε πολλές περιπτώσεις - με την κάλυψη του επίσημου κράτους, με σαφή στόχο την προετοιμασία τους για συμμετοχή σε επιχειρήσεις καταστολής του λαού.
Μιλώντας χτες σε ραδιοφωνικό σταθμό («Βήμα Fm») ο Γ. Ανεστόπουλος, φερόμενος ως μέλος της «Επιτελικής Διοίκησης της Πατριωτικής Πολιτοφυλακής», επιβεβαίωσε ότι οι ομάδες αυτές ασκούνται στη χρήση ειδικών όπλων, με σκοπό να επιτεθούν κατά διαδηλωτών για την «αποκατάσταση της τάξης».
Είπε μεταξύ άλλων: «Πάμε σε ερημικές περιοχές και βουνά κι εκεί (ασκούμαστε) τα τάγματα πολιτοφυλακής αποτελούμενα, κυρίως, από απόστρατους, για να αναλάβουμε ένοπλη δράση αν, κι όταν, διασαλευτεί η δημόσια τάξη σε περίπτωση χρεοκοπίας της χώρας (...) Εμείς ποντάρουμε σε μια κρίσιμη ώρα. Μόνο τότε θα ενεργοποιηθούμε. Το ποια είναι αυτή η κρίσιμη ώρα, περιμένουμε κάποιο χάος. Ενα αντικειμενικό χάος. Η χρεοκοπία αναγκαστικά θα οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις στη χώρα μας. Οταν έρθει εκείνη η κρίσιμη ώρα, να είστε σίγουροι ότι κάθε Ελληνας σ' αυτό τον τόπο θα έχει κι από ένα όπλο. Ολα βρίσκονται την ώρα του πολέμου».
Οσο για την εκπαίδευση αυτή, «δεν γίνεται ούτε με πραγματικά όπλα, ούτε με σφεντόνες. Είναι μια ευρέως γνωστή μεθοδολογία με τα όπλα airsoft. Αυτή τη στιγμή παντού σ' όλη την Ελλάδα υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες πολιτοφυλακής που εκπαιδεύονται με αυτό τον τρόπο. Είναι όπλα τρίτης γενιάς αερίου και ηλεκτρικά και εκτοξεύουν απλές πλαστικές μπίλιες».
Οπως ο ίδιος ομολόγησε, επιβεβαιώνοντας τη σχέση αυτών των ομάδων με τα κρατικά όργανα καταστολής, «είναι μια πρωτοβουλία παράπλευρη από τα Σώματα Ασφαλείας».Αποκάλυψε μάλιστα ότι πολλοί από αυτούς, «χιλιάδες άτομα, κάθε χρόνο, φεύγουν στη Βουλγαρία, στην Ουγγαρία και σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπου επιτρέπεται επί πληρωμή η εκπαίδευση σε οποιοδήποτε όπλο θέλει ο καθένας κι εκπαιδεύονται μια χαρά».
Απειλούν απροκάλυπτα το λαό
Ο εχθρός αυτών και άλλων παρόμοιων ομάδων είναι ο λαός και το κίνημά του, με στόχο τη θωράκιση του αστικού συστήματος, σε ρόλο συμπληρωματικό των κατασταλτικών δομών του κράτους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Το ομολογούν οι ίδιοι, στην ιστοσελίδα της «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής», όπου, μεταξύ άλλων, με εμφυλιοπολεμική φρασεολογία, σημειώνεται: «(Η "Πατριωτική Πολιτοφυλακή") έχει έναν και μόνον Αντικειμενικό Σκοπό, να είναι ΕΤΟΙΜΗ την ΚΡΙΣΙΜΗ ΩΡΑ, Οργανωμένη, Εκπαιδευμένη, Συντεταγμένη, Πειθαρχημένη, Ετοιμοπόλεμη, Ισχυρή. Η λαϊκή εξαθλίωση γιγαντώνεται, μαζί της θεριεύει και η Λαϊκή Οργή, η χρεωκοπία αναπόφευκτη, η εξέγερση της αγανακτισμένης φτωχολογιάς θ' ακολουθήσει αναπόφευκτα... Αίμα και Χάος, αυτό βρίσκεται μπροστά μας.
Χάος που όμως "κάποιοι ανθέλληνες" θα σπεύσουν να "εκμεταλλευθούν". Και δη ΕΝΟΠΛΑ. Θα σπεύσουν να πλήξουν θανάσιμα την Εθνική Ασφάλεια πλήττοντας καίρια και συντριπτικά ανθρώπινους στόχους και κρίσιμες υποδομές. Πολίτης και Πολιτεία θα έπρεπε να τρέμουν και μόνον στην σκέψη του τι θα προκαλούσε, π.χ., μια εκτεταμένη δολιοφθορά στο ηλεκτρικό δίκτυο ή στα πόσιμα νερά της Αττικής. Και όχι μόνον. Συνδυαζόμενοι αυτοί οι "οργανωμένοι ένοπλοι στρατοί" (π.χ. Ουτσεκάδες, Μουτζαχεντίν, και λοιποί "εγχώριοι" μαυροκόκκινοι υποστηρικτές τους) πεμπτοφαλαγγιτών με ένα ιδιαζόντως εκτεταμένο οργανωμένο έγκλημα θα καταφέρουν στις (ούτως ή άλλως ανεπαρκείς, ψαλιδισμένες και απονευρωμένες) Δυνάμεις Ασφαλείας ένοπλα συντριπτικά πλήγματα που εκ των πραγμάτων δεν θα δύνανται αυτές να αντιμετωπίσουν.
Αυτό θα δώσει σε κάποιους την "αφορμή" να "τραβήξουν το Στρατό από τα σύνορα" προκειμένου να "αντιμετωπίσει" την "εσωτερική κατάσταση". Κάποιοι "γείτονες" θα χαιρόντουσαν πολύ με κάτι τέτοιο. Αυτό δεν πρέπει ΕΠ' ΟΥΔΕΝΙ να επιτραπεί να συμβεί. Και μόνον ένας τρόπος υπάρχει. Η παρουσία τότε μιας Οργανωμένης, Συντεταγμένης Ισχυρής Πατριωτικής Πολιτοφυλακής με χαρακτηριστικά ετοιμοπόλεμης Στρατιωτικής Μονάδας άμεσης ανταπόκρισης θα είναι ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ. Εκεί ΚΑΙ ΜΟΝΟ αποσκοπούμε. Ως τότε, η Μονάδα οργανώνεται, εκπαιδεύεται και "δομείται στρατιωτικά"».
Με την κάλυψη της κυβέρνησης
Στην ίδια ιστοσελίδα φιλοξενείται ανακοίνωση με την οποία η παραστρατιωτική ομάδα δηλώνει την παρουσία της στο Σύνταγμα την 25η Μάρτη, «για να διασφαλίσουμε την ομαλή διεξαγωγή της παρέλασης απέναντι σε όποιον ανεγκέφαλο επιχειρήσει να την σταματήσει».Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι η σχεδιαζόμενη προβοκάτσια σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος έχει πολλά πλοκάμια και είναι σε πλήρη γνώση της κυβέρνησης, αφού το σύνολο της δράσης τέτοιων και άλλων δυνάμεων, που καλούν σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα τη συγκεκριμένη μέρα, είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο.
Αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να αξιοποιήσει προβοκατόρικα τη δράση αυτών των ομάδων, είναι η απάντηση που έδωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε ερώτηση σχετικά με τη συνέντευξη του επικεφαλής της «Πατριωτικής Πολιτοφυλακής». ΟΠ. Καψής υποστήριξε ότι αυτά «επιβεβαιώνουν ακριβώς την ανάγκη όσων επισημαίνουμε ως κυβέρνηση» μπροστά στις παρελάσεις της 25ης Μάρτη, για να πει ακολούθως πως αναφέρεται σε «ακραίες ομάδες, από πλευράς ιδεολογίας και πολιτικής πρακτικής» που«μπορούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες καταστάσεις, επικίνδυνες για τη δημοκρατία».
Αναπαρήγαγε, δηλαδή, τα επικίνδυνα αστικά ιδεολογήματα περί «άκρων», στα οποία, διασταλτικά και ανάλογα με τη συγκυρία, τα επιτελεία τους εντάσσουν και τους ταξικούς εργατικούς αγώνες, για να τους συκοφαντήσουν και να τους καταστείλουν σαν επικίνδυνους για τη δικτατορία των μονοπωλίων που υπηρετούν. Ενδεικτικό εξάλλου της κάλυψης που παρέχει η κυβέρνηση στους παραστρατιωτικούς είναι και το γεγονός ότι ο Π. Καψής απέφυγε χτες να απαντήσει για το κατά πόσον είναι «νόμιμη» η λειτουργία τέτοιων συλλόγων.

Αγιάτρευτη η ανισομετρία στην καπιταλιστική ΕΕ


Αγιάτρευτη η ανισομετρία στην καπιταλιστική ΕΕ
Μεγαλώνουν οι ανησυχίες των αστών για τους ανταγωνισμούς στο φόντο της κρίσης
Οι ανακατατάξεις στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και η ανισομετρία που βαθαίνει σε συνθήκες κρίσης είναι πηγή νέων ανταγωνισμών και αδιεξόδων για τους αστούς
«Επικίνδυνο χάσμα ανταγωνιστικότητας» μεταξύ των μελών της Ευρωζώνης διαπιστώνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Ντράγκι,επιβεβαιώνοντας από τη μια την ανισόμετρη ανάπτυξη στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και προαναγγέλλοντας από την άλλη διαρκή μέτρα λιτότητας και αντεργατικά μέτρα, για τη βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» σε χώρες που υπολείπονται των ισχυρών οικονομικά κρατών - μελών.
«Τα επίμονα και ολοένα μεγαλύτερα ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών προκύπτουν από σημαντική απώλεια εθνικής ανταγωνιστικότητας (και) θα πρέπει να αποτελέσουν πηγή ανησυχίας για τους αξιωματούχους», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Παρίσι, και προειδοποίησε ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να απειλήσει την ίδια την ενότητα της Ευρωζώνης, ασκώντας πίεση στην κατεύθυνση της ταχύτερης υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, με παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης.
«Εάν δεν προχωρήσουμε με τις δικές μας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από κοινού - και αυτό είναι κάτι που ειπώθηκε πολλές φορές από τότε που εισήχθη το ευρώ -, θα είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί ενωμένη η Ευρωζώνη», τόνισε χαρακτηριστικά.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν - Κλοντ Τρισέ προειδοποίησε ότι το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα παραμένει ευάλωτο, παρά τις «βελτιώσεις» που έχουν καταγραφεί από την κορύφωση της χρηματοοικονομικής κρίσης. «Θα ήταν εντελώς λάθος ανάλυση να νομίσουμε ότι τα πράγματα έχουν σταθεροποιηθεί και ότι επιστρέφουμε σε κάποια ηρεμία», δήλωσε, μιλώντας σε εκδήλωση στο Ελσίνκι, όπως μετέδωσε το «Ρόιτερς», δείχνοντας ότι η διαχείριση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης παραμένει σαράκι για τους αστούς.
Σιγοβράζουν οι ανταγωνισμοί
Στο φόντο των αδιεξόδων της κρίσης, μεγαλώνουν ταυτόχρονα οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις στην Ευρωζώνη, κάνοντας ακόμα πιο εύθραυστες τις συμφωνίες και τους συμβιβασμούς ανάμεσα στα κράτη - μέλη. Η ΕΕ εφαρμόζει «δυο μέτρα και δυο σταθμά» στην αντιμετώπιση των χωρών που παραβιάζουν τους δημοσιονομικούς κανόνες, υποστήριξε χτες η υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας, Μαρία Φέκτερ, η οποία μίλησε για «επιείκεια»απέναντι στην Ισπανία και «απειλητικά για την Ουγγαρία» μέτρα.
«Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις χώρες κατά τον ίδιο τρόπο», δήλωσε η Φέκτερ στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες πριν από τη σύνοδο του Γιούρογκρουπ. «Με την Ισπανία δεν εφαρμόσαμε αμέσως μέτρα. Με δεδομένη την πίεση στην Ουγγαρία έχω την αίσθηση ότι εφαρμόζουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά», τόνισε.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ, πάντως, ενέκριναν χτες το «πάγωμα» 495 εκατομμυρίων ευρώ από το ταμείο συνοχής της ΕΕ, τα οποία θα δίνονταν ως βοήθεια στην αστική τάξη της Ουγγαρίας, εξαιτίας του υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, όπως ανακοίνωσε η Δανέζα υπουργός Οικονομικών, Μαργκρέτε Βέσταγκερ. Η απόφαση ελήφθη έπειτα από σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ το «πάγωμα» των πόρων θα ισχύσει από το Γενάρη του 2013.
Οι κυρώσεις θα αρθούν, αν η Ουγγαρία παρουσιάσει πειστικά διορθωτικά μέτρα για τη μείωση του ελλείμματός της μέχρι τις 22 Ιούνη, πρόσθεσε η Βέσταγκερ, προαναγγέλλοντας νέα βάρβαρα μέτρα σε βάρος του ουγγρικού λαού. Να σημειωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει χρήση των κυρώσεων που προβλέπει το ενισχυμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Βαριά η σκιά της κρίσης
«Η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται σε τριτοκοσμικό επίπεδο», εκτιμά στο μεταξύ η γερμανική έκδοση των «Financial Times», που επικαλείται στοιχεία έρευνας που διενήργησε για λογαριασμό της το Οικονομικό Ινστιτούτο Ifo, για να τονίσει ότι το 2012 χώρες όπως το Περού και το Βιετνάμ θα ξεπεράσουν την Ελλάδα σε ΑΕΠ, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα η κατάσταση να επιδεινωθεί περαιτέρω. Ολες οι παραπάνω διαπιστώσεις αποτελούν επιβεβαίωση της κρίσης στην Ελλάδα, που είναι καπιταλιστική και όχι «κρίση χρέους», όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν αστοί και οπορτουνιστές.
«Εάν πραγματικά προκύψει μια δραματική ύφεση της τάξης του 8%, τότε ακόμη και το Μπανγκλαντές και η Χιλή θα ξεπεράσουν την Ελλάδα σε ΑΕΠ», επισημαίνει ο ερευνητής του Ifo Στέφεν Ελστνερ. Οπως σημειώνει η εφημερίδα, η Ελλάδα βρισκόταν το 2009 στην 35η θέση, την πέρασαν το 2010 η Ελβετία, η Αυστρία και το Χονγκ Κονγκ, ενώ το 2011 έπεσε στη 40ή θέση, κάτω πλέον και από την Ουκρανία και τη Σιγκαπούρη. «Πρόκειται για τη σοβαρότερη, μεταπολεμικά, κρίση δυτικής χώρας», τονίζει ο Μπάρι Αϊχενγκριν, καθηγητής Ιστορίας της Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ.
Την ίδια στιγμή, οι ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα που πυροδοτεί η κρίση ρίχνουν τη Γερμανία στην τρίτη θέση των εξαγωγικών χωρών - πρώτη παραμένει η Κίνα και ακολουθούν οι ΗΠΑ - «ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ζήτησης στην Ευρωζώνη».
Περίπου 60% των γερμανικών εξαγωγών προωθείται σε χώρες της Ευρωζώνης, γεγονός που καθιστά την επιστροφή της Γερμανίας στην κορυφή, όπως μέχρι το 2009, εξαιρετικά δύσκολη. Η Κίνα πραγματοποιεί σήμερα το 11% των παγκόσμιων εξαγωγών, ακολουθούν οι ΗΠΑ με το 8,4% και η Γερμανία με το 8,3%, ενώ πιο κάτω στον κατάλογο βρίσκονται η Ιαπωνία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Νότια Κορέα και η Ιταλία.
Ερχεται και νέο «κούρεμα»
H Ελλάδα θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέα αναδιάρθρωση χρέους τα επόμενα χρόνια, υποστηρίζει σε έκθεσή της η UBS, τονίζοντας ότι οι πρώτες αναπροσαρμογές του νέου ελληνικού δανειακού προγράμματος θα κριθούν απαραίτητες μέσα στους επόμενους έξι μήνες.
Σύμφωνα με την έκθεση του διεθνούς καπιταλιστικού οίκου, η ουσιαστική μείωση του χρέους από το PSI για το 2012 είναι μικρότερη από 8% και ως εκ τούτου θα κριθεί απαραίτητο ένα νέο «κούρεμα» τόσο στα διμερή δάνεια με τα κράτη της ΕΕ, όσο και στα νέα ομόλογα. Η UBS εκτιμά ότι η δεύτερη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους πιθανόν να συμβεί μέσα στο 2013, χωρίς να αποκλείει ότι θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης.
Οπως εξάλλου γνωστοποιήθηκε χτες, ο οίκος αξιολόγησης «Fitch Ratings» ανακοίνωσε την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας (σε ό,τι αφορά στην αξιολόγηση της μακροπρόθεσμης πιστοληπτικής ικανότητας σε εγχώριο και ξένο νόμισμα) σε «Β-», έξι βαθμίδες υψηλότερα από το καθεστώς της επιλεκτικής χρεοκοπίας («Restricted Default»), στο οποίο την είχε κατατάξει μετά την ανακοίνωση του PSI.
Η αναβάθμιση θεωρούνταν αναμενόμενη μετά το PSI και ο διεθνής οίκος την αποδίδει στο γεγονός ότι «έχει βελτιωθεί το προφίλ εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και έχει μειωθεί το ρίσκο επαναφοράς των βραχυπρόθεσμων δυσκολιών αποπληρωμής». Δηλαδή, έχουν μειωθεί προσωρινά οι επισφάλειες όσων επενδύουν και τζογάρουν με το ελληνικό χρέος.


ΧΙΛΗ Νέες διαδηλώσεις μαθητών και φοιτητών



ΧΙΛΗ
Νέες διαδηλώσεις μαθητών και φοιτητών
Η αντιδραστική κυβέρνηση της Χιλής, του Σεμπάστιαν Πινιέρα, προσπαθεί να τρομοκρατήσει το μεγάλο νεολαιίστικο κίνημα που την περασμένη χρονιά βγήκε μαζικά στους δρόμους με βασικό ζήτημα την ποιοτική δημόσια και δωρεάν Παιδεία, την αλλαγή του καθεστώτος που ισχύει για την Εκπαίδευση και προέρχεται από την περίοδο της δικτατορίας του Πινοτσέτ, καθώς οι αστικές πολιτικές δυνάμεις που διαδέχτηκαν τη χούντα το διατήρησαν στο ακέραιο και καθιστά την Παιδεία ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για τα λαϊκά στρώματα. Σύμφωνα με τις καταγγελίες της Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μέχρι τώρα πάνω από 5.000 μαθητές έχουν διωχθεί και αποβληθεί από τα σχολεία τους για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις.
Το καθεστώς χρησιμοποιεί το πρόσχημα ότι δεν διώκονται μαθητές για τις κινητοποιήσεις αλλά για τη συμμετοχή σε επεισόδια. Ωστόσο, παρόλο που στις κινητοποιήσεις υπήρξαν και κάποια λιγοστά επεισόδια, είτε με προβοκάτορες είτε με ανώριμους νέους, αυτοί που στοχοποιούνται είναι οι πρωτοπόροι μαθητές στις κινητοποιήσεις.
Απαντώντας στη νέα προσπάθεια τρομοκράτησης της νεολαίας, διάφορες μαθητικές και φοιτητικές οργανώσεις προγραμματίζουν μεγάλη διαδήλωση για αύριο, Πέμπτη 15 Μάρτη, για να αρθούν οι διώξεις των αγωνιστών μαθητών και ως συνέχεια των αγώνων για δημόσια και δωρεάν Παιδεία.

ΙΡΛΑΝΔΙΑ Εργάτες έχουν καταλάβει εργοστάσιο στο Κορκ


ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Εργάτες έχουν καταλάβει εργοστάσιο στο Κορκ
Από την πρόσφατη κινητοποίηση στο Κορκ
ΔΟΥΒΛΙΝΟ.--
Κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία και την κωλυσιεργία των συμβιβασμένων συνδικάτων παλεύουν οι εργάτες του εργοστασίου Vita Cortex(παράγει αφρολέξ), στην επαρχία Κορκ της Ιρλανδίας. Βρίσκονται στον τρίτο μήνα κατάληψης του εργοστασίου από τις 16 Δεκεμβρίου, όταν ο ιδιοκτήτης (έχει άλλα 7 εργοστάσια) ανακοίνωσε την «πτώχευση» της μονάδας. Οι 32 εργάτες ενωμένοι αντιδρούν στο κλείσιμο της συγκεκριμένης μονάδας και ενάντια στην πολιτική του ιδιοκτήτη Τζακ Ρόναν, που επίσης αρνείται να αποδώσει ακόμη και τις νόμιμες αποζημιώσεις στους απολυμένους.
Χτες ξεκίνησε ένας ακόμη γύρος συνομιλιών και με τον αγώνα τους έχουν κατορθώσει να κερδίσουν δέσμευση για την ελάχιστη αποζημίωση, που προβλέπει ο νόμος για τις «πτωχευμένες εταιρείες»: δύο βδομάδων αποδοχές για κάθε εργάσιμο χρόνο στην εταιρεία. Το 90% των εργατών είναι μεταξύ 50 και 55 ετών, με το σύνολο των εργασιακών χρόνων να ανέρχεται αθροιστικά στα 847 χρόνια. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν για να μην κλείσει το εργοστάσιο καθώς ο ιδιοκτήτης έσπασε την εταιρεία μόνο και μόνο για να κηρύξει την πτώχευση και να μεταφέρει την παραγωγή του σε άλλο εργοστάσιο στο Ατλόνε. Ομως και σε αυτό το εργοστάσιο οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο πλευρό των συναδέλφων τους στο εργοστάσιο του Κορκ και τώρα ο βιομήχανος απειλεί ότι θα προχωρήσει σε απολύσεις 60 εργαζομένων στο Ατλόνε. Οι εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους είναι μέλη του συνδικάτου SIPTU, και συνεχίζουν τον αγώνα παρά το γεγονός ότι από την ηγεσία του Συνδικάτου δεν εισακούονται οι εκκλήσεις τους για στάσεις εργασίας, απεργίες ακόμη και σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, στον αγώνα που όπως λένε οι εργάτες του Κορκ γίνεται για αξιοπρεπή ζωή με δικαιώματα, συναντάνε την αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων τόσο στην πόλη τους όσο και στη χώρα.
Πάνω από 5.000 έλαβαν μέρος στη συγκέντρωση αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε στο Κορκ την προηγούμενη βδομάδα, ενώ και το ΚΚ Ιρλανδίας και το Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας στηρίζουν αυτόν το αγώνα.
Πάντως, ήδη το παράδειγμα του αγώνα των εργατών στο Κορκ, το ακολουθούν και οι εργαζόμενες στην αλυσίδα καταστημάτων γυναικείων εσωρούχων «LaSenza» που προχώρησαν τον προηγούμενο μήνα στην κατάληψη στο υποκατάστημα στη «Liffey Valley» μετά την ανακοίνωση της εταιρείας ότι προτίθεται να κλείσει όλα τα καταστήματά της στην Ιρλανδία.

TOP READ